Իսկապես Վարպետաց Վարպետ : Երկնային ձայն է, մեծատառով Հայկի զավակ , Գլախո Զաքարյանի ձայնը , չկա ու չի լինելու:Փառք ու պատիվ քեզ , Մեծն Հայորդի 👍👍👍🙏🙏💕❤️🙏🙏🇦🇲🇦🇲
Sona Hovsepyan ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ Կենսագրություն Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն: Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ: Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն): Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր: 1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ: Գործունեություն Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): 1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում: 1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): «Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։ Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում: 1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ: Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ: Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ: Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
RAFAYELYANNER DANCE STUDIA NINAHAR DANCE ENSMEBLE ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ Կենսագրություն Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն: Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ: Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն): Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր: 1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ: Գործունեություն Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): 1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում: 1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): «Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։ Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում: 1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ: Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ: Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ: Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
пускай все армяне помнят какой бы армянин бы не был знаменитым в другой стране подобные некоторым которые не признают свое армянское происхождение а наслаждаются славой в другой им стране то пускай помнят что после смерти кроме своего народа после их смерти никто помнить не будет армянский народ всегда будет любить и ценить величие и талант своих соотечествеников
сергей габриэлов ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ Կենսագրություն Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն: Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ: Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն): Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր: 1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ: Գործունեություն Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): 1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում: 1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): «Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։ Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում: 1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ: Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ: Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ: Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
@@margaritamartirosovna9308 маргарита к нерек байдц эткам хаерен чем карох картам авели джищта эткам лав чем кара картам хаерен ес инкес тифлисем ценве ха фрацеке узумен глахоин фраци дарцнен байц мега менак ира азге иран мишт к иши дэ лав хаджохутюн дзези
сергей габриэлов сам то,понял что написал?в школе не учился?запятые расставь сначала. Ты вообще в курсе,что в Тбилиси никогда не смотрели на национальность человека и его вероисповедание. В своих Тбилисских кругах Глахо до сих пор помнят. А такие как ты только разжигают рознь и накаляют отношения.
@@mikheilkheo7245причём здесь запятые грамматика не главное , о проблемах надо говорить и решать эти проблемы чтобы дружба и братство между армянами и грузинами ещё больше крепла , в Тбилиси очень многим армянам предлагали менять фамилии для продвижение в карьере в моём кругу лчино очень много , мой до сих пор жалеет что не поменял фамилию на грузинский , а сын сейчас прекрасный музыкант с грузинской фамилией
Glaxoi masin xosq chka Sayat Novai ergeri miak chisht kataroxn e exel minchev hima, qez anchap shnorhakal em Levon jan vor ayspisi ankrkneli katarumner aysor klsen mer ergichner@ u gone ksksen chisht ergel Sayat Nova
ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ Կենսագրություն Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն: Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ: Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն): Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր: 1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ: Գործունեություն Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): 1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում: 1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): «Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։ Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում: 1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ: Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ: Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ: Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
Artavazd Melkonyan ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ Կենսագրություն Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն: Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ: Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն): Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր: 1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ: Գործունեություն Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): 1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում: 1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): «Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։ Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում: 1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ: Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ: Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ: Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
winny0 ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ Կենսագրություն Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն: Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ: Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն): Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր: 1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ: Գործունեություն Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): 1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում: 1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): «Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։ Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում: 1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ: Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ: Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ: Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
Չնայած Թբիլիսիի գերեզմանոցում ՝ բայց 1966 աներևակայելի հիացմունքով դեմ դիմաց կանգնած լսում էի անմոռաց Գլախոյի անզուգական կատարումը , որը մինչև հիմա հիշողությանս մեջ է ։ 🌎👍👍👋👋👏👏👏🤥😰
818Rafo ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ Կենսագրություն Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն: Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ: Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն): Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր: 1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ: Գործունեություն Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): 1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում: 1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): «Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։ Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում: 1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ: Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ: Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ: Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
@@LevissFuncky Սա Գլախո Զաքարյանն է, կան վիդեոներ, որ գրված է Գ.Ջ., բայց ինքը չի երգում։ Դուք կարող եք համեմատել այս հոլովակի հետ ու զգալ տարբերությունը։
Goharik Ghazaryan ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ Կենսագրություն Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն: Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ: Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն): Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր: 1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ: Գործունեություն Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): 1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում: 1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): «Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։ Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում: 1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ: Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ: Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ: Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
Легендарние урартци арменоиди поклон творцам и ариицам Арарата
Глахо Джан Кез нман Саят_ Нова катарох чка иск Дун эн глхен инданрапес аствац вогит лусавори
На мой взгляд Глахо единственный исполнитель Великой Спят Новы по теме.
Լևոն Հախվերդյան շնորհակալություն ձեզ այս անկրկնելի տեսագրությունը մեզ պարգևելու համար։ Անչափ հուզված եմ։
Խոնարհումս ձեր շիրիմի առաջ,հրաշալի Գլախո Զաքարյան ։🙏🙏🙏
глахо захаров великий исполнитель песен саят - новы
Джаааан .Один из дудукистов мой дедушка Арташ Казанджян
Artik yrax em vor dydykystneric mekn dzer papikne, isk papiki katarmamb yrish dzainagrytiynner ynek?
Вот Душевно, аж до атомов и молекул в теле.
Թող բոլորը ինչպես և ձեր պապիկը լույսի մեջ մնան իսկական արվեստագետների նրանք էին 🙏🙏🙏👏👏👏
Невольно плачу. Это сильно
Աստծի տված ձայն լույս իջնի հոգուտ մեծ վարպետ
великий шарль азнавур будут его помнить обычные французы или нет но в сердцах каждого армянина будет его частичка
ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ
Գլախո❤
Շնորհակալ եմ տեսաերիզը պահպանման համար
Իսկապես Վարպետաց Վարպետ : Երկնային ձայն է, մեծատառով
Հայկի զավակ , Գլախո Զաքարյանի ձայնը , չկա ու չի լինելու:Փառք ու պատիվ քեզ ,
Մեծն Հայորդի 👍👍👍🙏🙏💕❤️🙏🙏🇦🇲🇦🇲
Sona Hovsepyan ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ
Կենսագրություն
Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն:
Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ:
Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն):
Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր:
1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ:
Գործունեություն
Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում:
1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
«Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։
Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում:
1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ:
Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ:
Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ:
Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
@@margaritamartirosovna9308 Բարի առավոտը ձեզ, Մարգարիտա ջան, շատ եմ շնորհակալ, այս գեղեցիկ ու հաճելի գրառման համար💝😘💖🇦🇲🇦🇲
Sona Hovsepyan 💗🇦🇲
Վարպետաց վարպետ Գլախո Զաքարյան Հրաշք , մաքուր հայերեն է, որ շատ կարող ես հուզվել ,,,
RAFAYELYANNER DANCE STUDIA NINAHAR DANCE ENSMEBLE ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ
Կենսագրություն
Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն:
Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ:
Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն):
Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր:
1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ:
Գործունեություն
Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում:
1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
«Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։
Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում:
1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ:
Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ:
Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ:
Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
пускай все армяне помнят какой бы армянин бы не был знаменитым в другой стране подобные некоторым которые не признают свое армянское происхождение а наслаждаются славой в другой им стране то пускай помнят что после смерти кроме своего народа после их смерти никто помнить не будет армянский народ всегда будет любить и ценить величие и талант своих соотечествеников
сергей габриэлов ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ
Կենսագրություն
Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն:
Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ:
Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն):
Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր:
1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ:
Գործունեություն
Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում:
1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
«Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։
Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում:
1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ:
Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ:
Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ:
Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
@@margaritamartirosovna9308 маргарита к нерек байдц эткам хаерен чем карох картам авели джищта эткам лав чем кара картам хаерен ес инкес тифлисем ценве ха фрацеке узумен глахоин фраци дарцнен байц мега менак ира азге иран мишт к иши дэ лав хаджохутюн дзези
сергей габриэлов сам то,понял что написал?в школе не учился?запятые расставь сначала. Ты вообще в курсе,что в Тбилиси никогда не смотрели на национальность человека и его вероисповедание. В своих Тбилисских кругах Глахо до сих пор помнят. А такие как ты только разжигают рознь и накаляют отношения.
Хорошо сказано
@@mikheilkheo7245причём здесь запятые грамматика не главное , о проблемах надо говорить и решать эти проблемы чтобы дружба и братство между армянами и грузинами ещё больше крепла , в Тбилиси очень многим армянам предлагали менять фамилии для продвижение в карьере в моём кругу лчино очень много , мой до сих пор жалеет что не поменял фамилию на грузинский , а сын сейчас прекрасный музыкант с грузинской фамилией
bravo velikiy armyànin ti bessmerten
es sovorelem ays erge Glaxoic.
Джан!!!
Մեծն Գեվորգ Արշակի Զաքարյան, մահացել է 86 տարեկան հասակում ։
ԱՆԿՐԿՆԵԼԻ ՍԱՅԱԹ ՆՈՎԱՆ ԵՎ ՀՐԱՇԱԼԻ ԳԼԱԽՈ ԶԱՔԱՐՅԱՆԸ.
ՀԻԱՆԱԼԻ ԿԱՏԱՐՈԻՄ , ԱԽՐ ՍԱՅԱԹ ՆՈՎԻ ԵՐԳՆ, ԳՈԻՍԱՆՆԵՐԻ ԳՈԻՍԱՆԸ
Թանգ տեսագրություն տաղանդավոր երգչի Գլախո Զաքարյանի կատարմամբ
Պետք է միշտ լսվի մեր ժողովրդականը բոլոր ժամանակներում։
В этом жизьне нет другого. "
ФАНТАСТИКА!!!
Վերջնա
Glaxoi masin xosq chka Sayat Novai ergeri miak chisht kataroxn e exel minchev hima, qez anchap shnorhakal em Levon jan vor ayspisi ankrkneli katarumner aysor klsen mer ergichner@ u gone ksksen chisht ergel Sayat Nova
ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ
Կենսագրություն
Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն:
Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ:
Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն):
Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր:
1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ:
Գործունեություն
Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում:
1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
«Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։
Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում:
1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ:
Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ:
Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ:
Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
Հրաշք մարդ։
ვახ, ძია გლახო, სადა ხარ?
გამარჯობა შენ გლაქსო უკვდავია.
Дорогой Левон! Нельзя-ли отфильтровать шумы. Больно будет утерять такой голос.
Это уже отреставрированная версия. Оригинал был ужасного качества.
Hianali katarum!
hазар охорми варпэт !
FANTASTIK KATARUM
Artavazd Melkonyan ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ
Կենսագրություն
Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն:
Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ:
Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն):
Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր:
1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ:
Գործունեություն
Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում:
1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
«Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։
Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում:
1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ:
Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ:
Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ:
Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
Jaaan Glakho jan.. Es unem ira zapisner@ bayc disk@ Tiflizumaaa...
Apsos .. bayts vor karanaiq berel .. es kmaqrei dzaynagrutyune..
Լեւոն ջան, կարո՞ղ ես այս արձանագրութեան տարեթիւը գտնել։ Շատ հետաքրքրական վաւերագիր է, Սայաթ Նովու շիրմի շուրջ։
winny0 ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ
Կենսագրություն
Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն:
Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ:
Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն):
Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր:
1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ:
Գործունեություն
Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում:
1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
«Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։
Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում:
1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ:
Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ:
Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ:
Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
@@margaritamartirosovna9308 HRACHALI E CHNORHAKALUTYUN DZEZ
wow! thank you for this video.
do you have more videos of glakho performing?
Չնայած Թբիլիսիի գերեզմանոցում ՝ բայց 1966 աներևակայելի հիացմունքով դեմ դիմաց կանգնած լսում էի անմոռաց Գլախոյի անզուգական կատարումը , որը մինչև հիմա հիշողությանս մեջ է ։ 🌎👍👍👋👋👏👏👏🤥😰
Levon, shnorhakal em ayspisi post-i hamar!
Dzez shnorhakalutyun vor nayum eq )
da otkuda eta zapis?
odin iz dudukistov moi dedushka Suren Nersesov (Suram) (stoit pervi s kraiu)
Dlya odnogo filma prinosili materiali xroniki, etot kusok v film ne popal, no ya reshil pochistit i vilojit...
Վախ վախ ուր էք հատուկ ժողովուրդ դուք իմն եք իմն եք որդ կաք որդ չկաք ողորմի ինձ էլ ձեզ էլ ես գիտեմ դուք լրիվդ
Ղազարյան եք իմ արյունակիցներն եք
MECUTYUNNNN. NNJES. XAXAXUTYAMB
JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAANNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN GLAXOOOO JAAAAAAN
Դուն մեծ մարդիս դուն հանճարիս Գլախո Զաքարյան
🙏
Глахо это Саят нова - второй.
глахо Захаров из Сигнахи .......
С чохатаури
ес мер жаманакакиц ибр ергич у ергчуинеры пити лсен вор зган дзайнн у мехедин те че
у вас нет еще записей с ГЛАХО ЗАХАРОВЫМ ?
К сожалению нет.
ANZUGAKAN VARPET
Мне кажется глахо Закарян продлил жизнь саятнови на цели 300лет
Kartsum em jisht klini, ete mer ergichner@ "Dun en glkhen" ergeluc araj lsen ays katarum@ u heto voroshen, ardyoq karogh en irenq ergel ays erg@...? Glakho Zaqaryan@ ays ergi katarman nshadzox e drel
818Rafo ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ
Կենսագրություն
Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն:
Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ:
Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն):
Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր:
1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ:
Գործունեություն
Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում:
1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
«Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։
Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում:
1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ:
Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ:
Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ:
Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
Петке анпайман Глахоин консерваториаюм соворен инчпес вор соворумен Чарчохлян Карои нвагнериц Эл чем асум Шарл Азнавур иранк ашхари масштабов барцр макардакен аменкн Ир вочи меч
20-րդ դարում հայ ազգը 3 մեծ երգիչ ա ծնել՝ Լիսիցիանը, Գլախոն ու Ազնավուրը
Глахо ջան Հոքիթ լույս դառնա ես Թիվլիզի տղա եմ
Լավ կլիներ, որ Գլախո Զաքարյանի կատարումներն առանձին թողարկվեին, թե չէ կեղծումները շատ են։ Կարդում ես Գլախո Զաքարյան, լսում ես բոլորովին այլ բան։
Hima es katarumna kexts te videon? chem haskanum .
@@LevissFuncky Սա Գլախո Զաքարյանն է, կան վիդեոներ, որ գրված է Գ.Ջ., բայց ինքը չի երգում։ Դուք կարող եք համեմատել այս հոլովակի հետ ու զգալ տարբերությունը։
Goharik Ghazaryan ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ
Կենսագրություն
Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն:
Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ:
Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն):
Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր:
1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ:
Գործունեություն
Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում:
1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի):
«Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։
Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում:
1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ:
Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ:
Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ:
Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում
Սովորեք ապրել
Levon jan, vonc er Glaxoi iskakan anun azganune?, isk votegh e taghvac Vrastanum?.
Iskakan anune: Zakar Zakaryan, vortex-e taghvats chgitem.
+Ruben Kniasian.... iskakan anune........ .Захарян Геворг Аршакович.
+Ruben Kniasian.... iskakan anune........ .Захарян Геворг Аршакович.
Захарян Геворг Аршакович
некоторые песни поёт Азат Касян ето неГлахо
95% песни на грузинском языке
Ты подсчитал? Для чего?
От этого он не перестает быть великим деятелем армянской и грузинской культуры одновременно!!!
@@sergo.29 ...глахо великий армянин грузинский культуры
Карги
@@sergo.29 Оба неправильно говорите, он не армянин и не грузин, он Тбилисский а это больше чем нация, это раса.
Սայաթ նովան ծնեց մեծն երգիչԳԼԱԽՈ դրախտի նաժին դառնա
Слава армяанству бомбу слава бакратидов слава закаридов слава арии
Не путайте пожалуста Закарян а не Захаров.hианали ергич э. Шнорhакал ем БАРЦРЯЛИН вор на ка...
es martu pes chen kara yerken ov kara yerki es martu pes na gagha kere
Нет Миш умна джигяр
Еркт мишт умна джигяр
не Глахо а Гюлагв. и красивая арабо тюркская фамилия Хагг (правда) верди (отдал) по русски Богдан. Аствацатур. Саят (охотник) Нова (новый ) таза.
pxxxx....axmed