Ντούλας
Vložit
- čas přidán 26. 08. 2024
- “η τέχνη του κλαρίνου”
με τον Αλέξανδρο Αρκαδόπουλο
7 Φεβρουαρίου 2007
συναυλία του Συνδέσμου Ζαγορισίων στα Γιάννενα, σε μουσική επιμέλεια του Θωμά Κωνσταντίνου.Τα έσοδα της εκδήλωσης διατέθηκαν στον Ο.Κ.Α.Ν.Α.
τραγούδι:Γιάννης Παπακώστας & Κατερίνα Παπαδοπούλου
βιολί:Γιώργος Μαρινάκης,,σαντούρι:Ανδρέας Κατσιγιάννης,
κιθάρα και ούτι:Θωμάς Κωσταντίνου,λαούτο:Φώτης Παπαζήκος και Νίκος Μέρμηγκας,
κρουστά:Κώστας Μερετάκης,όρθιο μπάσο:Τάκης Φραγκούς
βιντεοσκόπηση:Χάρης Καλαμπόκης DVART - Zábava
Ακούγεται σαν προσευχή. Γεια σου ρε Κατερίνα μας…
Άφωνος!!!!!
Μπράβο . Πολύ ζεστή φωνή και εξαιρετική εκτέλεση....
Υπεροχα συγκινητικο και μεστο.
ΤΕΛΕΙΑ ΜΠΡΑΒΟ ....
ΑΠ ΤΙΣΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ
ΩΡΑΙΟ !
Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη κάποιοι και δεν ξεχνάνε ποιοι ειμασται ΓΙΑΤΗ ΑΛΟΙΜΩΝΟΜΑΣ τη ναπω για την εκτέλεση τρομερή
Υπάρχει ελπίδα. Ευτυχώς!!!!
Πάντα παραδοσιακή η Κατερίνα και με σεβασμό σε ότι κληρονόμησε από τους παλιούς καλλιτέχνες.
Πολυ καλη αποδοση του κομματιου.
Πρόκειται για όπερα. Πανεπιστήμιο. Τι να πω. Αυρα ήθος απόδοση τέλεια η κ παπαδοπουλου.
❤❤
Ο Ντουλας δεν είναι τραγούδι αλλά ύμνος, γι' αυτό πρέπει να ερμηνεύεται ολόκληρος, κρίμα!!!!!
ΠΟΛΗΚΑΛΗ
Γιατί αυτό το άσμα δεν τραγουδιέται όπως είναι οι παραδοσιακοί στίχοι? Κατερίνα
Η αφρόκρεμα των οργανοπαιχτών μας, η αφρόκρεμα των μουσικών μας της Δημοτικής μας, και όχι παραδοσιακής, μουσικής, που θέλουν να λεν οι άσχετοι και οι αδαείς κολλυβογράμματοι:
Αρκαδόπουλος, Μαρινάκης, Κωνσταντίνου, Μερετάκης, τους άλλους, ας με συγχωρήσουν, δεν τους ξέρω, χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι και αυτοί βιρτουόζοι των οργάνων τους, με την Κατερίνα να τραγουδάει έναν "Ντούλα", στα χνάρια και τους ήχους, τα "πατήματα", τους δρόμους της Ξανθίππης! Ποια είναι η Ξανθίππη; Η Ξανθίππη είναι μία!
Για όσους δεν το ξέρουν, ο "Ντούλας" είναι ο "εθνικός μας ύμνος της Χαλκιδικής" στην δημοτική μας μουσική, από τραγούδι της τάβλας, τραγούδι του γάμου, τραγούδι-μοιρολόι, μέχρι τραγούδι νανούρισμα για τα μωρά παιδιά! Και ποιος; από εμάς τους Χαλκιδικιώτες δεν το έχει ακούσει, δεν έχει κοιμηθεί μ' αυτό το τραγούδι, ή δεν το έχει γευθεί, στην Χαλκιδική από τα μικράτα του!
Ναι, το τραγουδούν και αλλού. Φυσικά, σε πολλές περιοχές της Ελλάδος.
Αλλά η σημασία, η ευλάβεια, ή άκρα του τάφου σιγή όταν εκτελείται αυτή η ωδή, από τους δικούς μας τραγουδιστές της Χαλκιδικής, συμπεριλαμβανομένου και του φίλου παιδιόθεν Χαλκιδικιώτη-Δουμπιώτη Μανώλη Μητσιά, έχει άλλα γούστα, άλλα μεράκια! Τα οποία ούτε περιγράφονται, ούτε λέγονται.
Μπράβο Κατερίνα, χίλια μπράβο σε όλους τους δασκάλους αυτούς μουσικούς που συμμετέχουν!
Η Κλασική μουσική της Ελλάδος που μας "κατηγορούν" και πάλι οι αδαείς και αμόρφωτοι, κυρίως ευρωπέη ότι ΔΕΝ έχουμε, έχουμε και παρά έχουμ, πολύ καλλίτερη μάλιστα από τη δική τους, και είναι αυτή! Η Δημοτική μας Μουσική!
ΔΙΕΥΚΡΊΝΗΣΗ:
Γιατί “Δημοτική”, και όχι “Παραδοσιακή” Μουσική;
Γιατί, η Δημοτική είναι από τον Δήμο, την Κοινότητα, την Κοινωνία, η οποία συνεχίζει να το τραγουδάει, δεν το εγκατέλειψε ΠΌΤΕ! Ενώ το Παραδοσιακό, μας δόθηκε, μας παραδόθηκε, και αν θέλουμε το τραγουδάμε; Κι όχι συνεχίζουμε να το τραγουδούμε χωρίς διακοπή! Κάποια παραδοσιακά, δεν τα συνεχίσαμε.
Αυτό το “χωρίς διακοπή” είναι που κάνει την διαφορά από την “παράδοση”.
Παρακαλώ, εσείς μπορείτε να μην ενστερνιστείτε αυτή την άποψη, γιατί είναι καθαρώς, προσωπική.
Αργ. Δαγκ.