Kilka trudnych pytań o macierzyństwo. Myśląc Inaczej, odc. 22
Vložit
- čas přidán 8. 09. 2024
- Gościem tego odcinka jest Natalia Tur z kanału Nishka Movie.
Oto link do tego kanału:
/ @nishkamovie
Rozmawiamy o macierzyństwie, dzieciństwie, matkach, kobietach. Natalia jest niezwykle mądra. Korzystajcie z tej mądrości.
Miłego oglądania!
Link do filmu, do którego ciągle nawiązujemy:
• "KIEDY DZIECKO?!" o pr...
Kanał Natalii (jeszcze raz):
/ @nishkamovie
Fanpage Natalii: / nishka.nishka
______________________________________________________________
Strona, na której możecie kupić moją książkę "Mówiąc Inaczej":
bit.ly/2xNpt94
______________________________________________________________
A tu moje inne profile:
Facebook (czasem wklejam tu zabawne posty):
► / mowiacinaczej
Instagram (mówią, że mam zabawne opisy)
► / mowiac.inaczej
Na Snapie już mnie nie ma, bo moje serce skradło InstaStories.
Przepraszam wszystkich, którzy woleli mnie tam oglądać. :(
I jak zwykle pozdrawiam wszystkich czytających opisy! :*
Przepraszam za trzaski, które co jakiś czas zakłócają dźwięk: to przez moje niesforne włosy! Ale skoro rozmowa w dużej mierze dotyczy nieperfekcyjnego (obrazu) macierzyństwa i kobiecości, to w filmie też musiała znaleźć się jakaś rysa, żeby nie było zbyt komfortowo. 😉
Takie jest właśnie życie z dzieckiem: wydaje Ci się, że wszystko gra i układa się po Twojej myśli, aż tu wtem, gdy już wyszykowana wychodzisz z domu, dziecko przytula się do Ciebie umorusane jogurtem. Ubranie możesz zmienić w minutę, nagranie na nowo filmu i odtworzenie spontanicznej rozmowy jest już trudniejsze. Dlatego postarajcie się proszę przymknąć ucho na zakłócenia, których jestem autorką i bądźcie wyrozumiali. 🙂
Żaden problem!!! Świetnie się Was słuchało, dla mnie za krótko!!! 😁
A ja myślałam że kolejne słuchawki popsułam ;)
STRAŻ
Moim zdaniem bardziej przeszkadzają dźwięki kolczyków Pani Pauliny, które odwracały moją uwagę od słów. Mogę się mylić co do tego, co zakłóca dźwięk. Pozdrawiam :)
Mówisz tak ciekawie, że nawet nie zauważyłam tych szmerów.❤
"W zasadzie są tylko dwie rzeczy, z którymi człowiek ma w życiu problem - matka i ojciec" - w punkt!
nishka ma w swoim zachowaniu coś tak bardzo zajmującego, że mogłaby mi opowiadać o czymś nudnym jak flaki z olejem, a będę oglądać dalej
Ms10sekund dziękuję! :)
Potwierdzam!
No też to mam 😁 A nawet by wystarczył wytrzeszcz i gestykulacja hehe😉
W kwestii pytania kobiet o to kiedy zamierzają urodzić dziecko pojawia się jeszcze jeden problem, a mianowicie, że zazwyczaj nie wiemy czy jakaś para nie zmaga się z bezpłodnością, lub czy kobieta nie poroniła, a wtedy takie dociekania mogą naprawdę ranić tę osobę. Dziękuję za wartościowy odcinek! Pozdrawiam Was 😊
Oktawia Koc wiesz co, to zależy od kobiety i jej podejścia do tematu. Jak już zaplanowalismy mieć dziecko to pojawiły się kłopoty ginekologiczne i poronienia i pewien zabieg w szpitalu. Prawie nikt o tym nie wie, a jednak na tematy "dzieci" zawsze odpowiadałam tak jak wcześniej co by wzbudzać podejrzeń. Nie bolało mnie czy przytłaczało. Po prostu pogodziłam się z tym i już. A jak już zaszłam w ciązę, to pierw ja, potem mąż, a potem wszyscy wokół nie mogli uwierzyć :P
"Nie da się będąc nieszczęśliwym mieć szczęśliwe dziecko" wszystko co padło w tym materiale jest warte uwagi, ale to jest przepis na udane rodzicielstwo. Super rozmowa drogie panie :)
Byle nie poszło to w stronę, gdzie rozrywkowi(inna rzecz, czy szczęśliwi) rodzice zaniedbują dziecko...bo to zależy co nazywamy szczęściem...
Paulina, moim zdaniem właśnie ze względu na Twoja wrażliwość to byłabyś wspaniałą matką 😚❤
Też mam takie samo wrażanie... Byłabyś świetna Mamą.....
Mój ulubiony duet na jutubach powrócił
Matsu popieram! ❤
Gatkou
7:52 Paulina! Ja (my z mężem) mamy dokładnie tak samo! Jednego razu już nie wytrzymałam przy znajomych którzy mają dzieci, żeby wreszcie przestali nas dręczyć tymi pytaniami "kiedy wy" itd. Ja mam również takie obawy jak Ty! Oboje z mężem uważamy, że nie jesteśmy gotowi na dziecko, i nie wiem czy kiedykolwiek będziemy, bo oboje mamy "średnie" doświadczenia z własnych domów jeśli chodzi o wychowanie, funkcjonowanie rodziny itd. Poza tym widzimy też po tych znajomych z dziećmi, jak mało czasu mają dla swoich dzieci... jak często te dzieci słyszą "idź oglądać bajkę" czy "masz tu telefon i się sobą zajmij". Do tego kłótnie między rodzicami, kto ma iść do dzieci jeśli jest taka potrzeba bo jest jakiś konflikt itd. Naprawdę to, co oglądam jak to wygląda, nie przekonuje mnie do tego, by decydować się na własne potomstwo, tym bardziej, że my też nie mamy zbyt wiele czasu nawet dla siebie, a jak miałabym mieć dziecko, to chce mieć na nie czas. Nie chce, żeby siedziało z i-padem czy smartphonem w swoim pokoju. Ja rozumiem, że to jest wygodne i czasami bardzo praktyczne, ale moją osobę (i mojego męża) to przeraża. Poza tym, kończę drugi rok studiów na kierunku fizjoterapii (w Danii) i mamy sporo psychologi, również tej dziecięcej, bo jak skończę studia mogę specjalizować się w fizjoterapii dziecięcej, i obecny mój stan wiedzy na temat co dziecko potrzebuje, nie materialnie, lecz jakby to ująć... "duchowo"? / psychicznie i jak łatwo jest wyrządzić krzywdę (sama borykam się z wieloma problemami, m.in. przez to jak mama mnie wychowywała, nie mam żalu, po prostu stwierdzam fakt) to ja naprawdę mam masę wątpliwości. Dlatego wiem, że może być tak, że to dziecko nigdy się nie pojawi. Oczywiście kiedy próbuję/próbujemy to tłumaczyć innym widzimy tylko zdziwienie, no i oczywiście ja często słyszę, kiedy mówię, że na pewno jeszcze nie teraz jest czas na dziecko "Natalka! a ile ty chcesz czekać!? Zegar biologiczny tyka! Potem będzie za późno! (mam 24 lata) Strasznie mnie to irytuje, bo czuje się jakbym wręcz "musiała" się rozmnożyć, jakby to był mój jakiś obowiązek, bo jestem kobietą. A my, oboje z mężem sporo rozmawiamy na ten temat, i oboje uzgodniliśmy ze sobą, że jeśli stanie się tak, że jednak zapragniemy mieć potomka, ale z biologicznego punktu widzenia, będzie za późno, to zdecydujemy się na adopcje. Uważamy, że nie musimy mieć za wszelką cenę "własnego dziecka" bo to "nasza krew". Wychodzimy z założenia, że będziemy wstanie stworzyć równie szczęśliwą rodzinę, bo mamy nawet przykład z naszego osiedla, gdzie jest 4 dzieci z adopcji i ta rodzina naprawdę się wspiera, utrzymuje kontakty itd, ba powiedziałabym, że nawet funkcjonuje lepiej niż większość rodzin "z więzami krwi". Ale to wszystko oczywiście jest subiektywne. Reasumując ten jakże długaśny komentarz, chciałam powiedzieć, że nie jesteś sama! Ja/my mamy dokładnie tak samo! Pozdrawiam ciepło!
Natalko, no pewnie że dziecko potrzebuje uwagi, opieki a zatem czasu ale wtedy gdy się rodzi rzucasz wszystko i zajmujesz się dzieckiem przez większość dnia i nocy. Z czasem powoli wracasz do wielu rzeczy ale nie do wszystkich się da. Dzieci szkolne już są na tyle rozumne że wiedzą że gdy mama jedzie w góry to wraca ale potrzebuje czasu na swoje pasje. A z ich ojcem raz w roku jedziemy sami na tydzień na rowery i jest ekstra. Zostawcie sobie wolność decyzji co do tego kiedy ale faktycznie powiem ci że u nas na jedno czekaliśmy 4,5 roku a na drugie 3,5 więc szybko to to nie było i mnie było z tym bardzo ciężko. Powodzenia,będzie dobrze!
Idealiści Tutaj nie ma ideału. Ani dziecko nie jest idealne ani rodzice. Cierpienie będzie zawsze.
Droga Paulino, mam bardzo podobnie jak Ty. Uważam, że posiadanie dziecka to ogromna odpowiedzialność, nigdy nie wiadomo co może zniszczyć mu psychike. Boje sie tej odpowiedzialności i wpływu jaki mogę mieć na drugiego człowieka. Jak wychować dziecko skoro ja sama mam ze sobą tyle problemów. No i ta obawa, że urodzi sie chore i jego jak i moje życie będzie niewesołe
Mikuła - uwielbiam Cię. Podpisuję się rękami i nogami. A Nishka Movie mnie totalnie kupiła swoją osobowością
Niesamowicie mądra kobieta... Chylę czoła!
Dziewczyny, ogromnie dziękuję wam za tę rozmowę! Pomogla mi przemyśleć kilka spraw :) chętnie zobaczyłabym jeszcze coś w waszym wspólnym wykonaniu, mogłabym was słuchać codziennie, nie wiem kiedy te pół godziny zleciało! Już lecę subskrybować Nishkę (fajnie, że coraz więcej mądrych osób pojawia się na YT) Buziaki! :*
Oliwia S. Podpisuje się obiema rękami!!! I lecę subskrybowac nowy kanał 😉
Staram się pośród zasobu słów odnaleźć to właściwe, określające to, jak dobra jest to rozmowa i przychodzi mi jedno - MEGA, wielkie dzięki
Z gory przepraszam za brak polskich znakow - mam zepsuta klawiature.
Swietny odcinek!
Jest jeszcze jedna rzecz, ktora denerwuja mnie matki, a mianowicie "Nie masz dziecka, nie wiesz co to praca i zmeczenie" - szlag mnie trafia. To, ze nie jestem matka, to nie mam prawa sie meczyc? Jestem jakims robotem, ze nie potrzebny mi sen i odpoczynek? Praca na etacie i w domu to nie jest praca, bo nie mam dziecka? Come on!!!
Ulżyło mi po obejrzeniu tego odcinka. Od ślubu minęły dwa lata, a natężenie liczby głupich pytań na jedną godzinę wzrasta:
- Niedługo wy będziecie wybierać taki wózeczek!
- A wy kiedy?
- Wprawiaj się, wprawiaj, też Cię to niedługo czeka (kiedy akurat zajmuję się z czyimś dzieckiem);
- Pasuje ci taki dzidziuś!
- Bierzcie się do roboty! - to mój faworyt.
W ŻADNYM z tych tekstów nie jest nawet brana pod uwagę możliwość, że nie chcę lub nie mogę mieć dzieci. Jestem najczęściej miła dla ludzi i z trudnych sytuacji staram się wybrnąć dyplomatycznie, ale staje się to coraz trudniejsze. Nie ma krzty dyplomacji w komentarzach, które kierowane są do mnie. Chcę mieć dzieci, niekoniecznie teraz, ale tego typu słowa mnie zniechęcają i odstraszają, choć, jak sądzę, ich cel miał być wręcz odwrotny. Wasza rozmowa jest niezwykle wartościowa, podnosząca na duchu i dająca poczucie zrozumienia. Dziękuję!
Trzymaj się dzielnie! :*
Szczerze nienawidzę takich komentarzy. Wzbudzają we mnie niekiedy agresję...
Chyba nawet gorsze: "A Ty kiedy chłopaka przyprowadzisz?!"
Łącze się w bólu.
Obie macie takie cudowne glosy, jejku
Dziękuję Pani Paulino za Pani niesamowitą otwartość! Jestem wdzięczna, że powiedziała Pani o swoich lękach. Niektóre z nich podzielam i czuję się spokojniej wiedząc, że nie jestem w tym sama. Wszystkiego dobrego i proszę nagrywać jak najwięcej Myśląc inaczej. Ma Pani talent i wrażliwość do rozmów na poważne tematy.
Jaka mądra rozmowa! Dziewczyny bardzo dziękuję za te przyjemne 30 min ☺️
Super rozmowa, kazda przyszla obecna i nigdy mama powinna obejrzec.
Przepraszam tez za moja naganna interpunkcje :)
Super, że poruszylyscie temat o samospełnieniu się kobiety. Ja moje dzieci posłałam do żłobka i przedszkola, bo już nie mogłam usiedzieć w domu, intelektualnie to cofnelam się o lata świetlne. Moja matka zaczęła strasznie mnie za to krytykować, bo jak to tak małe dzieci, a choroby, a lek separacyjny, bo ty sobie do pracy CHCIALAS wrócić. I teraz każde najmniejsze kaszlnięcie to oczywiście wina przedszkola. Pewnie tak, no ale kurde pod koniec macierzyńskiego naprawdę byłam bardzo sfrustrowana co oczywiście odbijało się na dzieciach. A teraz jak jestem w pracy to za nimi tęsknię i jak wracamy do domu to produktywnie spędzamy czas😊 dziękuję Wam za ten głos.
Nienawidzę pytań typu gdzie pracuję, dlaczego jako 33 latek nie mam dziewczyny jak i dzieci, to są dla mnie mega prostackie pytania. Jestem wiecznym singlem i nie lubię gdy w towarzystwie lub też na rodzinnym spotkaniu ktoś wyjeżdża z takimi pytaniami. Dla mnie takie pytania są na podobnym poziomie jak zapytanie jakiejś pary, i jak tam ruchacie się ? w tym wieku robicie to jeszcze ? No na szczęście mam kulturę i nie zadam tego pytania. Mam takie zdanie, czyjeś życie, czyjaś sprawa i nie mam prawa pytać o pewne sprawy.
Mam dokładnie takie same odczucia.
Jak znam życie mama regularnie dopytuje się o wnuki. U mnie nie pyta, tylko sugeruje dosyć dosadnie że już czas.
Ale u mnie jest inna sytuacja. Miałem sporo dziewczyn i jeszcze nie znalazłem tej z którą dałoby się założyć rodzinę. Znaleźć kobietę która nie ma siana między uszami, która nie zdradza i nie ma wymagań jak caryca Katarzyna. I tak od paru lat odpoczywam od kobiet.
@Monika 98 Uuu, komentarz sprzed ponad 4 lat.
Sporo się zmieniło. To prawda, że to ze mną było nie tak. Idealizowałem kobiety, brałem co popadnie bez stawiania wymagań, nie umiałem trzymać ramy ani postawić baby do pionu. Wyszło w praniu maminy WDŻ w postaci "zakochacie się i jakoś to będzie".
Potem wpadłem na redpilla, przepracowałem własne niedojebajnie i teraz od 2 lat mam narzeczoną i powoli myślimy o ślubie.
Jejku, jak ja się z Wami zgadzam. Też mam ogromne lęki związane z macierzyństwem: odpowiedzialność, choroby (dziecka i moje), utrata wolności, poród, wypadnięcie z rynku pracy. A z drugiej strony czuję presję, mam już prawie 32 lata i coraz częściej padają pytania o dziecko. I z jednej strony bym chciała, ale z drugiej chyba za bardzo się boję.
Ależ ciekawy odcinek, jestem ojcem, ze stażem 17 lat i uważam, że to jedna z najładniejszych sytuacji, jaką zaznałem w życiu. Jestem jedynakiem i na początku dorosłości obawiałem się być ojcem. Lecz kiedy się ożeniłem w fajnym wieku, to nabrałem w płuca powietrza i zrobiłem skok na życie, pomyślałem sobie, że głupi nie jestem, zaradnym facetem jestem, mam świetną partnerkę, żonę, więc będzie co będzie, ale miło będzie. Było jak to w życiu, różnie, lecz z perspektywy lat uważam, że warto było iść tą drogą, bycia tatą. I gdyby nie wy Kobiety, my faceci byśmy nie mieli szczęścia doświadczać tak cudownego życia, bycia tatą. ;)
Wypowiadacie na głos wszystko, co kotłuje mi się w głowie od lat. Paulino, odkąd usłyszałam u Włodka Twoją wypowiedź na temat lęku przed macierzyństwem, to wzruszyłam się, że nareszcie znalazłam kogoś, kto mnie rozumie. Zawsze spotykam się z dziwnymi reakcjami, kiedy mówię "nie wiem, czy powinnam być matką". Dzięki, dziewczyny, za ten film!
Paulina czuję się dokładnie jak ty, chociaż mam dopiero 19 lat, to wiem, że nie chcę mieć dzieci, z takich powodów jakie ty opisujesz i mimo, że większosć ludzi mówi mi teraz "eee jesteś młoda, zobaczysz, że ci się jeszcze zmieni" to ja czuję bardzo mocno, że jednak nie...
Lekliwosc wywolana przez media. Na prawde nie jest az tak zle. Ale warto praktykowac obecnosc w danym momencie, zaakceptowac, zamiast walczyc. Macierzynstwo moze roznie wygladac, ale jakby nie bylo to dalej styl życia. Zostajesz mama i to juz nie zmieni się
Paulina, mam 34 lata, nie mam dzieci i mam takie samo podejscie do macierzynstwa jak Ty. Dziekuje Ci za ten odcinek. Pozdrawiam
Też mam 34 i dokładnie takie samo myślenie analityczne o macierzyństwie, co Paulina.
Ja odkąd pamiętam wiem, że nie chcę mieć dzieci. Nigdy nie czułam potrzeby posiadania dziecka, nie posiadam sympatii do małych dzieci, unikam ich jak tylko mogę. Rodzicielstwo to nie moja bajka, mam zupełnie inne potrzeby i inny pomysł na życie. Nikt nie powinien wtrącać się do planów reprodukcyjnych danej pary czy nawet danej osoby. Są ludzie, którzy nie mogą założyć rodziny ze względów zdrowotnych, są tacy co po prostu nie chcą (jak ja), są też tacy co chcą, ale w innym czasie. To zupełnie normalne i naturalne.
Paulina, dzięki Ci za tę rozmowę z całego serca! Słuchając Ciebie miałam wrażenie, że artykułujesz dokładnie to co we mnie siedzi. W kwestii obaw i lęków związanych z ewentualnym macierzyństwem jesteśmy identyczne. Jestem w szoku, że jest ktoś kto myśli i czuje w tym temacie dokładnie tak jak ja. Nie jestem sama. I bardzo mnie wkurza jak wszyscy wokół sugerują, że już najwyższa pora. Jak w pracy jest jakaś obawa, że idą zwolnienia to mi sugerują, że powinnam zajść w ciążę. Jak jest za mało biurek w pokoju, którym pracuję to mówią mi, że powinnam zajść w ciążę, wtedy na rok zwolnię biurko... Szok, że ludzie uważają, że z takich powodów można chcieć powołać nowe życie na świat. Nawet jak mówią to półżartem mam mdłości. Dla mnie taka decyzja to OGROMNA odpowiedzialność... Cała rozmowa była bardzo inspirująca. Dziękuję Ci raz jeszcze. Pozdrawiam.
Fajne babki jesteście, fajne wspólne odcinki kręcicie.
Jak to dobrze popatrzeć na tak piękne kobiety, które rozmawiają że sobą w tak mądry sposób! 😊
Super rozmowa, też boję się tego wszystkiego o czym mówi Paulina, więc ciekawie usłyszeć taką "konfrontację" :)
19:38 "Czy karmić?" xD Ale rozkminy. Paulina, jak kiedyś hipotetycznie będziesz miała dziecko to polecam jednak karmić! A odcinek bardzo przyjemny do posłuchania, jak zawsze :D
Jendrula420 karmienie dobra sprawa. Nie ważne jest byle dostarczyć człowiekowi pokarm :)
Myślę, że tutaj Paulina podała jednak przykładowe pytanie, nie zmuszajmy nikogo do niczego. Owszem należy uświadamiać kobiety co jest najzdrowsze dla nich i dla dziecka, ale mówić 'karmić' kiedy osoba nie wie czy będzie miała dziecko a co dopiero czy będzie możliwość karmienia nie jest dobrą drogą.
Ja to bardziej odebrałam jako żart 😉 Funkcjonowała taka porada w internetach, żeby na pytanie wścibskich "Karmisz?" odpowiadać "Nie, głodzę!" 😝
Jak nie komentuje filmików na yt, tak tym razem muszę to napisać. Genialny filmik, Paulina słysząc Twoje wypowiedzi to jakbym słyszała siebie, mam dokładnie takie samo podejście do macierzyństwa. A Wasze wypowiedzi... nic dodać nic ująć. Gdyby wkoło było więcej osób o takich poglądach, sposobie myślenia, świat byłby zdecydowanie przyjemniejszym miejscem do życia.
Bardzo się cieszę, że mogłam tego posłuchać, szczególnie fragmentu z tym budowaniem poczucia winy w dzieciach... Coś mi to przypomina i chyba pokazuje dlaczego teraz w dorosłym życiu mam w pewnym sensie taki a nie inny sposób myślenia. Otwieracie oczy, i zgadzam się mocno z waszym zdaniem, instagramowe zmiany nazw i profilowe zdjęcia też przykuły moją uwagę... Pozdrawiam serdecznie!
Bardzo wartościowa i potrzebna rozmowa, dziękuję :) jest nadzieja, coraz więcej rodziców chce się uczyć jak mówić do dzieci, żeby ich nie ranić i wychowywać ich na szczęśliwych ludzi.
oglądałam 10 minut spojrzałam na pasek i odetchnęłam z ulgą że filmik jest długi, tak dobrze mi się was słuchało.
Więcej takich filmów! Zadziwiające ile życiowej mądrości, umiejętności słuchania, pozytywnego (ale nie głupiego) podejścia do życia, wolności, tolerancji i szanowania własnych granic zmieściłyście w niecałe 30min. Jestem pod wrażeniem, nie w sensie oceniania, tylko tego, co we mnie obudził ten film. (mimo, że do macierzyństwa mi daleko ;) ). Jesteście super.
Szacunek. Ogromny. Myślę tak samo, jak Wy, drogie Panie. Odcinek ten będę promować wśród mojej rodziny i znajomych. Może uświadomią sobie, że jestem jednak osobą myślącą i decyzja o posiadaniu dzieci jest decyzją moją i mojego męża. I nikogo więcej. Pozdrawiam 😀
A ja nie mam za złe rodzicom za to, że byłam "nianią". Wiele mnie to nauczyło. A więź między mną i siostrą jest niezwykła. Mimo że mam wakacje i wstałam o 6 rano, żeby wysłać małą do szkoły i teraz robię obiad:)
Świetna, mądra i głęboka rozmowa, która naprawdę podniosła mnie na duchu. Ja na ten moment nie chcę mieć dzieci. Boję się wszystkiego, co z nimi związane, nie czuję potrzeby, chęci ani psychicznej gotowości i dojrzałości. Przeraża mnie ciąża, poród, wychowanie, właśnie całe poświęcenie, zatracenie siebie i związku. Czuję się lepiej, widząc, że nie jestem jedyna i w gruncie rzeczy naprawdę sporo z Was też tak ma, bo inni wmawiają mi, że coś ze mną nie tak. Jednak Pani Natalia przywróciła mi wiarę w to, że można być "normalną" matką. Jedną z rzeczy, które mnie najbardziej przerażały i zniechęcały, było właśnie typowe madkowe zachowanie. A mianowicie to, że przestaję być kimkolwiek innym, staje się tylko matką, dzieci są moim sensem życia, jedynym szczęściem, celem, całym światem, życiem itd.itp. Mówiłam sobie, że ja nie chcę stać się kimś takim. Pani Natalia udowadnia, że można zostać matką i mieć do tego zdrowy dystans i podejście. Nie zapominać o sobie, o swoim rozwoju, pasjach, swoim związku. Nie zacząć żyć jedynie życiem dziecka, ale pamiętać o swoim. Zwyczajnie być sobą, matką, żoną, kobietą, osobą, a nie postrzegać siebie jedynie przez pryzmat jednej roli. Te zdjęcia dzieci na profilowe, rozmawianie tylko o dzieciach, głupie teksty do bezdzietnych i milion postów z gatunku "moje dziecko to i tamto"? Ugh, masakra. Po tym filmie uświadomiłam też sobie, że może moja niechęć wynika z tego, że mam sporo młodszego rodzeństwa i musiałam się nimi zajmować. Zawsze miałam takie wrażenie, że może to stąd wynikać, bo już się trochę nawychowywałam, kiedy nie był na to czas. Dziękuję za ten odcinek i przywrócenie wiary w zdrowe macierzyństwo.
Dawno pół godziny nie minęło tak szybko jak teraz. Dzięki dziewczyny za fantastycznie spędzony czas ! :)
Wspaniała rozmowa. Ja nie chcę mieć dzieci , lubię swoje życie , nie brakuje mi niczego-nikogo. Ta presja... 'masz już 30 lat' i co z tego, do cholery ?! Lubię być bezdzietna.
Super💚.
Paulina odkąd pamiętam miałam tak jak Ty. Zawsze stanowczo mówiłam że nie będę mieć dzieci. Głównie właśnie ze strachu, że to nowy człowiek, że mogę go zepsuć, popełnić jakieś błędy przy wychowaniu z którymi będzie się borykać całe życie. Wpoić błędne schematy myślenia. Odziedziczy moje wady. Chyba obie jesteśmy perfekcjonistkami. Nie mam jeszcze dzieci i w najbliższym czasie ich jeszcze nie planuję ale zmieniłam zdanie co do mojego macierzyństwa. Zrozumiałam że świat nie jest idealny i nie da się być idealną matką. Każdy rodzic popełnia błędy i gdyby wszyscy się tym przejmowali tak jak ja, to ludzie już dawno by wymarli. Dla dziecka liczy się to żeby czuło się kochane. I to jest chyba najważniejsze. Pozdrawiam :)
Mam 15 lat i sześcioletniego brata, którym uwielbiam się zajmować. Nieraz zostawałam z bratem nawet na kilka godzin, kiedy np. był chory, i nigdy nie miałam z tym problemu. Lubię opiekować się dziećmi, nie przeszkadza mi rola „niani”, chciałabym kiedyś zostać matką, także wszystko zależy od człowieka. Jednak bardzo podobał mi się odcinek, mam nadzieje, że jeszcze zobaczę Was razem!
Bardzo cenię kanały i twórczość rodzimych jutuberek, które swoim przekazem wnoszą coś wartościowego i interesującego do naszego życia. W przypadku bohaterek tegoż filmiku wartością dodaną są z pewnością aspekty estetyczne :-) Pozdrawiam Panie.
;)
No tak... Oczko, oczko... A serdusio gdzie? ;-)
Dziękuję, Paulino. Jest mi bardzo miło. Ślę uśmiechy! Paweł.
Mikulson, w 100% wyraziłaś moje obawy i przemyślenia odnośnie macierzyństwa. Przybijam Ci wirtualną piątkę. A Natalii dziękuję za głos rozsądku.
Bardzo wartościowa rozmowa. Dziękuję 😊
Jesteście doskonałe miłe Panie! Uwielbiam Wasz duet. Temat w punkt. ❤️😍
Ciekawy głos. Wpadający w ucho. Oczy też :D Roboty domowe powinny być podzielone. Nie powinno być tak, że ktoś od rana do wieczora ciągle robi, a inny leni się. Obowiązki się dzieli. Każdy jest inny. Kobieta, która chce dziecka, a kobieta co nie chcę go z pewnych powodów to tylko zależy od niej samej. Żyjemy w czasach gdzie każdy decyduje za siebie. Nie chcę dziecka i osoba co o tym wie i chce byś w związku powinna to zaakceptować, rodzina też. Znajomi mogą co najwyżej wypowiedzieć swoje zdanie.
Wspaniała rozmowa!!! Dziewczyny, Jesteście kapitalne!!! 💚💚😘😘🍀🍀
Paulinson, jak zaczęłaś mówić o tym, że jesteś bardzo wrażliwa i że czujesz strach, to aż się wzruszyłam, bo jakbym siebie widziała... Totalnie rozumiem :) A Nishka - cóż za petarda! Piękna rozmowa dwóch piekielnie mądrych kobiet, dziękuję! :)
❤️❤️❤️
Miód na moje serce! ❤️
Super temat! i wasza dyskusja no mega😉. Nie mogłam się oderwać!
Jeden z najfajniejszych filmów na CZcams
Świetny wywiad ! Jestem w szoku jak ja osoba nielubiąca tematów macierzyńskich byłam skoncentrowana przy słuchaniu !
Odnośnie żartu Nishki, to mam rzeczywiście te dwa problemy i z matką i z ojcem 👎🏻 To się nazywa pech :))
Pozdrowienia dla Was dziewczyny ;)
Opiekowałam się moim rodzeństwem i ciesze się, że mama "obciążyła" mnie takim obowiązkiem, bo dzięki temu poczułam jej zaufanie, dała mi poczucie dojrzałości i dzięki niej teraz jestem odpowiedzialna i sumienna.
Zazdroszczę! Trzeba pamiętać, że jesteśmy różni i te same sytuacje mogą mieć na nas różny wpływ. Ty się umocniłaś, ja nabrałam lęków. Dlatego powtórzę: zazdroszczę!
zaczytana xyz ja też się z tego cieszę bo nawet dzisiaj po mimo że mam już swoje lata, mama nadal pyta się czy nie zajmę się młodszym rodzeństwem. Z tym, że u mnie w domu zawsze była wyznaczona granica, że siostrą zajmuje się żeby odciążyć mamę, ale jeśli był sprawdzian czy chciałam odpocząć lub wyjść ze znajomymi nie było z tym problemu.
Tak tak, u mnie też tak to funkcjonowało 💪
zaczytana xyz 😀
Dokładnie!
To jest absolutnie fantastyczne, aktualnie jest to chyba mój ulubiony "gadany" filmik na youtubach
Raczej nie komentuję niczego w internecie. Tym razem muszę, bo po raz kolejny odkrywasz przede mną nową, wartą poznania osobę. Bardzo lubię Ciebie oglądać/słuchać. Nie robię tego regularnie, ale z chęcią wracam na Twój kanał. Masz temperament, jesteś oryginalna i przebojowa. Dziękuję, że jesteś :).
Uwielbiam suchary, a szczególnie Twoje!
Dziękuję!
Jestem matką polką, mam dwójkę dzieci i mam 27 lat. Bardzo mądrze mówicie !!! Szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko. Kocham moje dzieci najbardziej na świecie ale trzeba pamiętać o sobie !
Podpisuje się obiema rękoma pod waszą rozmową, dziewczyny! Wreszcie ktoś mówi, o tym co mnie też dręczy! I widzę, że nie tylko ja mam takie wątpliwości i przemyślenia. Dziękuję! :)
Mój chłopak jak miał 20 lat to mówił, że on to już jest gotowy i mógłby mieć dzieci. Teraz, po 5 latach mówi, że jaki on był głupi i naiwny, im więcej wie tym ma więcej wątpliwości, większą świadomość z czym to się wiąże i coraz bardziej go taka wizja przeraża...
Za to mnie niezmiernie denerwuje, że kobieta w ciąży jest traktowana społecznie jak jakiś wieszak do dziecka. Potrawi do Ciebie podejść OBCA OSOBA i bez ostrzeżenia złapać Cię za brzuch na przykład... Albo zapytać czy już zaczęła się laktacja, albo który miesiąc, albo czy też masz takie gazy, bo ona w ciąży to się strasznie męczyła. Przeraża mnie to, na jak dużo (cielesności, pytań o sprawy bardzo intymne, komentarzy) pozwalają sobie obce osoby tylko dlatego, że kobieta jest w ciąży.
chcac nie chcąc , o coś muszą się pytać, skoro jestesmy cieleśni
Co? Nikt obcy nie musi do mnie podchodzić i ze mną rozmawiać. I do 'zwykłych ludzi' nikt nie podchodzi i nie pyta o takie rzeczy, więc czemu jest przyzwolenie w stosunku do kobiet w ciąży na macanie i pytanie o problem z trzymaniem moczu
Karino Lio No to teraz lekko zmieńmy sytuację, czy wyobrażasz sobie, że kobieta przed 40stką podchodzi do Ciebie i zaczyna opowiadać o swoim okresie oraz wypytywać kiedy ostatnio go miałaś, jak często zmieniasz podpaski/tampony albo czy już się dziś podmyłaś? To są bardzo intymne pytania o twoje prywatne i intymne sprawy, dokładnie tak samo jest z ciążą. Nikt nie chce być macany po klatce piersiowej czy brzuchu na co dzień, czy zatem ciąża to zmienia?
+Silver Orchid oczywiscie, że nie , ale to. ja też tego nie rozumiemiem. Tłumacze sobie to tym, że ci ludzis muszą gadać. to nie tak, ze wszystkie "starsze" i obce , powiedzmy, osoby wypytują o takie rzeczy. Zazwyczaj są to osoby, które, mają coś z nietaktu lub zaburzeń w swojej osobowości. Bo o ile brak zagadywania o pogodę czyni cię w spoleczenstwie "nieśmiałym" , tak, te panie, czy tam panowie, nie wiem, czy się zdarzają, zatraciły jakieś poczucie rozeznania, granicę; mianowicie, implikuję, że nie robią tego do końca świadomie. co do młodych osób, to trochę się dziwię, ale yu znowu- brak myślenia. Gadanie co popadnie, brak analizy, krytycyzmu, dozy altruizmu samozachowawczego , rzadziej powielanie schematow czy stereotypow , czy nawet złosliwosc. Brak myślenia, tak jak powiedziała H. Arendt , jest wszystkiemu winien, ale jak widac, niesie ze sobą pewną swiasomosc ciężaru. koncze juz ten wywod i pozdrawiam serdecznie wszystkich ;)
Ta świadomość nie zawsze jest dobra. Kończy się to odkładaniem dziecka na później, bo "samochód musimy zmienić na większy", bo remont, bo awans itd.... Lepiej uczyć się rodzicielstwa na sobie, niż przekładać je będąc przestraszonym przez ludzi z naszego otoczenia "będziesz miała dziecko to zobaczysz" , "wyśpij się póki możesz". Czasami niewiedza jest błogosławieństwem.
Paulino! To świetnie, że potrafisz o takich lękach względem macierzyństwa powiedzieć głośno! Borykam się z podobnymi i na każdym kroku, od innych kobiet dostaję wyraźny sygnał, że coś ze mną nie tak - od widzimisię, przez egoizm do nieodpowiedniej kobiecości.
Od dziewczyny z którą kiedyś się przyjaźniłam usłyszałam "życzę Ci żebyś wpadła". I to było na serio.
I kurczę, kolejny raz słyszę o teorii pewnej niechęci do macierzyństwa, czy strachu, u kobiet które opiekowały się młodszym rodzeństwem. Mam siostrę 9 lat młodszą i choć dziś świetnie się rozumiemy i dogadujemy, to przez bardzo długi czas (w zasadzie do momentu gdy wyprowadziłam się na studia poza miasto) byłam nianią. Wraz z oczekiwaniem, że będę rezygnować z planów i dostosowywać swój rozkład dnia do opieki nad siostrą.
Świetny odcinek. Po pierwsze wczułam się bo też opiekowałam się dużo młodszą siostrą, po drugie to nie mogę mieć dzieci i pytania o to "kiedy" sprawiały mi przykrość, nauczyłam się mówić wprost, że nie mogę i kiedyś to ucinało temat, teraz pytania: a dlaczego nie in vitro, dlaczego nie adoptujesz itp. ...uhhhh.
Fajne te Wasze wspólne odcinki, Pozdrawiam. ☺
Rzadko dodaję komentarze, ale tutaj muszę, ponieważ uwielbiam Was obie! Paulinę oglądam od lat, a Nishkę odkryłam niedawno, jednak zobaczyłam od razu wszystkie filmy. Jesteście bardzo inteligentne i z ogromną przyjemnością słucha się Was!
Weronika Rudzińska dziękujemy ❤️❤️🌹
Really great channel! Helps me to learn Polish!
Wychowujemy najlepiej jak potrafimy. Dajemy z siebie wszystko co mamy ale czasem mamy niewiele do dania dobrego. Warto mieć dzieci. To wielki skarb!!!
pieknie panie mowia. Duzo z tych rzeczy sie u mnie przejawia : mi tez mama czesto mowi ze tyle mi poswiecila I tyle dobra dla mnie chcialam, od razu odpycha mnie od checi posiadania dziecka. Tak samo jak pani prowadzaca mam podobne obiawy. Ciesze sie, ze ktos mysli w podobny sposob I za swietny filmik dziekuje
Dziewczyny! Od 5 miesięcy jestem matką! Właśnie tego potrzebowałam! Dziękuję !
Zgadzam się ze wszystkim. Dodam tylko, że ten strach nie dotyczy wyłącznie osób, które miały młodsze rodzeństwo ale także tych, które miały sporo starsze rodzeństwo, które miało dzieci, gdy te pierwsze osoby były jeszcze dziećmi. Zdanie wielokrotnie złożone ale mam na nadzieję, że zrozumiałe :) I osobiście nienawidzę, gdy ktoś mi mówi, że mam się nie złościć, bo to piękności szkodzi. Wkurzam się jeszcze bardziej, bo co to niby, nie mam prawa do jakichś emocji, bo muszę być piękna? No ludzie...
Róznica jest... Jak dziecko połknie 5 PLN, to:
z pierwszym - jedziemy do lekarza,
z drugim - obserwujemy kupkę, czy wyszło,
z trzecim - mówimy, że potrącimy mu z kieszonkowego.
Dziękuję za ten film❤Nigdy nie widziałam tak wspaniałej rozmowy na temat macierzyństwa, zgadzam się z Wami w stu procentach. Każda kobieta ma prawo zadecydować czy chce mieć dzieci czy nie, jak chce je wychować itd. Też mam teraz miliard wątpliwości, bo jako 27-latka zaczynam myśleć o macierzyństwie, a z drugiej strony zaczynam też słyszeć komentarze dotyczące cudzych oczekiwań wobec mojego życia (ślub, dzieci itd.) Jeszcze raz dziękuję za tą wspaniałą, dojrzałą rozmowę 😘
Drogie Panie, szalenie wam dziękuje za tak przyjemny wywiad. Bardzo się cieszę, że są jeszcze miejsca na youtubach, na których mogę znad obiadku przysłuchiwać się inteligentnym kobietom, rozmawiawiającym o tak ciekawych sprawach, w sposób tak lekki i przyjemny, że... chyba nałożę sobie jeszcze porcję i obejrzę inny odcinek :)
Zgadzam się ze wszystkim! Jesteście takie mądre, mogłabym Was słuchać i słuchać, a najlepiej to pogadać, buziaki! ;*;*
Uwielbiam ten odcinek. Takich pozytywnych, tolerancyjnych głosów brakuje w przestrzeni społecznej.
Temat w punkt.Paulina mam identyczne obawy jak Ty!😘
Piękna rozmowa :) Naprawdę wzruszająca. Po prostu dziękuje, jesteście wspaniałe. :)
My też dziękujemy! 😘
Jezu! To była czysta przyjemność. Dziękuję Wam Panie! Paulinko poznałam super babkę dzięki Tobie i wnoszę o więcej tak bliskich kobietom i wartościowych treści
To jest niewiarygodne, mam dokładnie tyle samo lat co Ty i dokładnie takie same przemyślenia i doświadczenia. Mój brat ma 15 lat i również się nim zajmowałam jako nastolatka. Ten temat był bardzo ciekawy i pomógł mi uporać się z takim poczuciem , że chyba jestem dziwna , że tak myślę.
Dziękuje , że to poruszyłaś !
Toksyczna relacja z rodzicami jest bardzo zła. Robienie wyrzutów sumienia żeby zatrzymać dziecko przy sobie, szantaż emocjonalny i tym podobne rzeczy... Jestem wyrodną córką, bo miałam czelność zamieszkać 200 km od domu rodzinnego. Jestem również niewdzięczna, bo przecież miałam przygotowane miejsce, a teraz wielki wyremontowany dom będzie stał pusty. Nie chciałam tego, mówiłam co planuję, ale jako dziecko traktowano mnie niepoważnie, później to się nie zmieniło. A teraz wielkie zdziwienie, jak mogłam swoim rodzicom coś takiego zrobić.
Będąc w trzeciej klasie gimnazjum przestałam żyć w takiej bańce, że jak jestem kobietą to MUSZĘ MIEĆ dziecko
Nie, powiedziałam o tym wtedy głośno, że nie bede miała dzieci, żeby rodzice nie napierali bo nie bede miała potomka
Wtedy sie ze mnie naśmiewano, że jestem jeszcze młoda, że mi przejdzie
Obecnie mam 22 lata i od tamtej pory (z 7 lat bodajże) nie zmieniło sie moje podejście a zauważyłam, że jestem o wiele bardziej nastawiona na anty - a po tym co sie odwala w Polsce i jak różne kobiety (i o zgrozo mężczyźni również) wchodzą w macice innych kobiet
Po cholerę? Ktoś chce mnie dzieci to je bedzie miał, ktoś nie chce to nie, to ich decyzja
zajebista laska z ciebie, za każdym razem kiedy widzę ciebie rozmawiającą z inną osobą, widzę że się zmieniasz i potrafisz uczyć się rzeczy dla mnie zupełnie błahych, ale niektóre tak jak ta rozmowa, uczą i mnie niektórych psychologicznych sytuacji, także zajebiście że jesteś taką osobą chcę byś była i cieszyła się tym co masz!! A masz bardzo dużo :)
Mam tak samo jak Ty Paulino. Również boję się mieć dziecko. Tak samo właśnie z troski, jestem bardzo wrażliwa i boję się że mnie to przerośnie. Może to trochę egoistyczne. Ale to chyba lepiej żeby nie robić nikomu krzywdy. Super film, bardzo mądry ☺
Ja też zaczęłam oglądać YT od kanału Pauliny! ;) Film bardzo ciekawy, super, że nie był krzyczącym manifestem, tylko życzliwą i spokojną rozmową. Nakręćcie coś jeszcze kiedyś razem ;)
Czemu dopiero teraz trafiłam na ten filmik... Idealnie opisałyście moje lęki i przynajmniej je zrozumiałam 😊 jestem 7 lat po ślubie i od wielu lat słyszeliśmy z mężem "na co czekacie? Kiedy to dziecko?". Ja natomiast długo nie rozumiałam, czemu mam takie uczucia jak Paulina, teraz wiem, jestem najstarsza z rodzeństwa, zawsze zajmowałam się rodzeństwem i świadomość odpowiedzialności jaką trzeba wziąć za tego małego człowieka naprawdę mnie przerażała. Teraz z mężem czekamy na naszą pierwszą córeczkę, bardzo się z tego cieszymy, ale zewsząd JUŻ słyszę: "zacznijcie myśleć o drugim. Chyba nie zrobicie dziecku takiej krzywdy, żeby się samo wychowywało". Ja naprawdę nie chce dziecku zrobić krzywdy, wręcz przeciwnie, chciałabym dla niego tego, co najlepsze. Cieszę się, że słyszę, że nie tylko ja mam taki problem i że z tym można sobie jakoś poradzić, chociaż uwierzcie, że takie uwagi mogą naprawdę zaboleć. Bo jak od kilku lat zastanawiasz się, bo bardzo chcesz mieć dziecko, ale się boisz i to jest dla Ciebie punkt nie do przejścia, a słyszysz jeszcze uwagi, że wymyślasz głupoty i że jakby wszyscy myśleli tak jak ty, to by dzieci na świecie nie było, albo to co lubię najbardziej: że jesteś samolubna bo nie chcesz mieć dzieci,bo tak ci wygodnie... Naprawdę potrafi zaboleć
Trzymam za Ciebie kciuki! Na pewno będziesz wspaniałą mamą! :*
@@mowiacinaczej Dziękuję 😊
Paulina, w sprawie macierzyństwa mam podobne podejście do twojego. Na szczęście mam znajomych i rodzinę, którzy potrafią uszanować moje decyzje, ale zawsze powtarzają, że faktycznie są na tym świecie osoby, które nie powinny mieć dzieci, które je krzywdzą - świadomie lub nieświadomie - ale to są z reguły ludzie bezrefleksyjni. Oczywiście skrzywdzić małego człowieka można na wiele sposobów. Jednak ci, którzy wchodzą w głębokie rozważania o odpowiedzialności związanej z rodzicielstwem, o jego nieodwrotności będą świetnymi rodzicami. Analizując wiele rzeczy można dojść do punktu, w którym następuje jakieś przewartościowanie i pojawia się strach przed hipotetycznie pozytywnym zjawiskiem. Więc pamiętaj, może trochę przewrotnie, to, że boisz się bycia złym rodzicem, może implikować właśnie to, że będziesz świetnym rodzicem. Świadomym, odpowiedzialnym, refleksyjnym, troszczącym się. Pozdrawiam cieplutko
Paulina, mam dokładnie takie same przemyślenia co Ty! Skończę niedługo 32 lata, wszyscy naokoło wmawiają mi że już czas, że tak trzeba, że później mogę żałować bo będzie już za późno... A ja raz że nie jestem pewna czy chcę, dwa że się boję tego samego, co Ty. Rozmowa oczywiście bardzo ciekawa i pomocna, ale decyzję wciąż muszę podjąć ja sama.
Świetna rozmowa. Daje dużo do myślenia i postrzegania macierzyństwa. Polecam wielu osobom , żeby obejrzały ten film. Nie tylko matkom czy koleżankom ale i babciom czy ciociom ;)
Jesteście bardzo mądre, podpisuję się pod wszystkim! Moja mama jest na etapie poszukiwania sobie zięcia, babcia chce zięcia i wnuki, a ja nie wyobrażam sobie zostawić pracy, spokojnego i spontanicznego życia. Może kiedyś, ale nie teraz.
Znajoma ma roczne dziecko i jak wchodzę na jej fb to właśnie mam wrażenie, że to dziecka a nie jej. Kompletne zatracenie.
Cudowny wywiad! Dawno nie słuchałam czegoś tak dobrego na CZcams.
Bardzo przyjemnie się słuchało tak mądrych pań :), ja mam 18 lat, nie wiem jeszcze czy chciałabym mieć dziecko, ale doceniam wszystkie matki, moja z reszta jest cudowną kobietą, o wszystkim można z nią porozmawiać i zwierzyć się ze swoich uczuć , bardzo to doceniam
Z każdym kolejnym filmem z panią Nishką coraz bardziej się zakochuje. Tak samo w waszym duecie.
Ja nie wiem jak tak można, być takim ujmującym
Brawo Ty! Chociaż raczej... Brawo dziewczyny! Cały odcinek wysłuchałem i obejrzałem jednym tchem😉,i żadnych stukow nieslyszalem,rozmowa mega interesująca dotycząca nas wszystkich...świeże współczesne podejście do macierzyństwa ciekawe doświadczenia a z drugiej strony obawa przed pełnia kobiecości. ..strach obsesja w skutek złych doświadczeń, może wina środowiska w jakim przyszło dorastac Ale w pełni świadoma pokazana z humorem świadomość iż żyjemy tak jak umiemy uczymy się każdego dnia szczęśliwie przeżyć własne życie , film który przepełniony jest dobra energia optymizmem a przede wszystkim urokiem i blaskiem słońca ...😎
Paulina i Nishka, bardzo Wam dziękuję za ten film, ma on dla mnie ogromne znaczenie. Szkoda, że tylko pół godziny ;)
Dwa cuda. Tyle w temacie. Uwielbiam Was!
Dziękuję za ten film! Sama nie chcę mieć dzieci, bo taki jest mój wybór, ale ile przez to człowiek się nasłucha, to głowa mała. Mimo to, mam gdzieś zdanie innych osób w tej kwestii, bo nikt za mnie życia nie przeżyje :P
Baardzo rzadko cokolwiek komentuję ale ten odcinek jest niezwykle mądry i właśnie takie filmy powinny być pokazywane dorastającym ludziom w szkołach. Gratuluję
1. Mam młodszą o kilka lat siostrę i też w dzieciństwie musiałam się nią zajmować. Wiem że przeszkadzało mi wiele razy kiedyś ale teraz odnoszę wrażenie że trochę uczy to odpowiedzialności i troski o drugą osobę. Jako dziecko, czasem się buntowałam o to, ale teraz pozytywnie o tym myślę.
2. W ciąży nie byłam wielką bańką czy bułą, miałam wielki odstający brzuch. Nigdy nie wiesz jak twoje ciało zmieni w i kiedy po ciąży. Wszystkie kilogramy (15kg) straciłam w 2 tygodnie po porodzie. Może ciało potrzebowało kilka miesięcy na uformowane się w pierwotny kształt.
3. Znam pełno kobiet, które "nie czuły że są w ciąży". Nic im nie odlegało, tylko brzuch rósł i tyle. A dla mnie 9mc ciąży to była najgorsza katorga w życiu (a ciąża prawidłowa. Miałam tyle dolegliwości ciążowych, o ktorych istnieniu nie miałam pojęcia.
4. Znam wiele kobiet dla których poród to bułka z masłem. Szły na porodówkę i za chwilę dziecko na rękach mają. U mnie zakończyło się natychmiastową cesarką. A chciałam urodzić naturalnie i bez znieczuleń. Po kilkunastu godzinach porodu z pomocą "gazu", było jednak nieplanowane cięcie.
5. Czy poród (skurcze) boli? Nie jest tak strasznie jak niektóre opisują. Nie było aż tak źle. Czy cesarka boli? To nie była moja pierwsza operacja, więc psychicznie byłam już nastawiona na "boleści" które pamiętałam z przeszłości - więc nie było łatwo, ale dało się jakoś przeżyć.
6. Chciałam karmić tylko piersią, ale musiałam dokarmiać butelką.
7. Mieszkasz z dala od rodziców, to w momencie jak wracasz do pracy zostaje ci żłobek lub niania. Trzeba coś wybrać i już.
8. Znam wiele kobiet które karmiły 15-30 min i dziecko spało potem smacznie 2-3h. Ja potrafiłam karmić ze 3h a potem nie mogłam dziecka odłożyć bo ryczało.
9. Człowiek zawsze ma wyrzuty sumienia że dlaczego tak jest skoro inne miały inaczej. Widocznie tak musiało być i już.
10. Nigdy nie wiesz jak będzie. To że pierwsza ciąża była bez dolegliwości nie oznacza że kolejna też będzie. To że pierwszy niemowlak był wymagający nie oznacza że drugie też będzie. To że jedno dziecko jest nieposłuszne nie oznacza że drugie może nie być aniołkiem.
Nieprzespane noce, jedzenie i picie wtedy kiedy możesz a nie wtedy kiedy chcesz, bolesne ząbkowanie (czasami), zatkany katarem nos na noc, czasem bolące sutki, itp... czasem jest źle. Ale ogromna część czasu to samo szczęście i radość. Uśmieszek szczery, drobniutkie rączki, kochane oczka, szczere przytulnie, szczery śmiech, pierwsze kroczki. To jest najpiękniejsze złoto na świecie.
Paulina, głowa do góry i więcej pozytywów!!! Nie rób sobie czarnych scenariuszy, bo tylko siebie bardziej zasmucasz. A jesteś zawszd taka uśmiechnięta i wesoła :*
Aldona Z i
Ja się zajmowałam młodszym bratem i jestem bardzo zadowolona, że się nim zajmowałam bo mama nawet nigdy nie mówiła abym się nim zajmowała. 😊☺😂 Uważam, że starsze dzieci powinny trochę pomagać rodzicom z młodszym rodzeństwem. Np ja nigdy nie traktowałam tego jako obowiązku ale jako budowanie relacji z nim. 😊
Paulina, jak ja Cię dobrze rozumiem! Mieć dziecko jest bardzo łatwo,ale sprawić, żeby było naprawdę szczęśliwe, z poczuciem wartości i bezpieczeństwa to już większy problem.
O żesz w mordę! Dwa moje ulubione poczucia humoru razem 😁No cudownie 😍😘
😘😘😘
Dwie mądre kobiety z ogromnym poczuciem humoru! :) super! :)