Ο κυρ' Βοριάς παρήγγειλε σ' όλα του τα καράβια καράβια π' αρμενίζετε πάτε να λιμανιάστε κι όσα καράβια τα άκουσαν όλα λιμάνι πιάνουν του κυρ Αντρειά το κάτεργο δε στέκει δεν αράζει δε σε φοβούμαι κυρ Βοριά ούτε στο νου σε βάζω έχω σκαρί από καρυά κι ατσάλινα κατάρτια και τα καραβοσκοίνια μου μετάξι και μπρισίμι έχω και ναύτες διαλεχτούς όλοι άντρες του πολέμου κι όπου το στήσω μια βολά τη ρότα δεν αλλάζω σαν πιάνει έρημος βοριάς μαΐστρα τραμουντάνα γεμίζει η θάλασσα πανιά κι ατσάλινα κατάρτια μουγκρίζει η θάλασσα βογγά και κλαίει ο κόσμος όλος κλαίνε κι οι μάνες για τους για τους γιούς κι οι νιές τα παληκάρια κλαίτε μας μάνες κλαίτε μας
Τραγούδια
00:00 Δημήτρω Παινεμένη
02:42 O κυρ-Βοριάς
Ο κυρ' Βοριάς παρήγγειλε σ' όλα του τα καράβια
καράβια π' αρμενίζετε πάτε να λιμανιάστε
κι όσα καράβια τα άκουσαν όλα λιμάνι πιάνουν
του κυρ Αντρειά το κάτεργο δε στέκει δεν αράζει
δε σε φοβούμαι κυρ Βοριά ούτε στο νου σε βάζω
έχω σκαρί από καρυά κι ατσάλινα κατάρτια
και τα καραβοσκοίνια μου μετάξι και μπρισίμι
έχω και ναύτες διαλεχτούς όλοι άντρες του πολέμου
κι όπου το στήσω μια βολά τη ρότα δεν αλλάζω
σαν πιάνει έρημος βοριάς μαΐστρα τραμουντάνα γεμίζει η θάλασσα πανιά κι ατσάλινα κατάρτια
μουγκρίζει η θάλασσα βογγά και κλαίει ο κόσμος όλος
κλαίνε κι οι μάνες για τους για τους γιούς κι οι νιές τα παληκάρια
κλαίτε μας μάνες κλαίτε μας