Drzewo w lesie - Dłoń - Ajahn Chah [LEKTOR PL]

Więcej tu: sasana.wikidot.com/drzewo-w-lesie
Możesz nas też posłuchać na tych serwisach podkastowych -
Apple Podcast: podcasts.apple.com/us/podcast...
Spotify: open.spotify.com/show/039TDu6...
Google Podcast: www.google.com/podcasts?feed=...
RSS: www.spreaker.com/show/5199898...
Soundcloud:
Wspomóż prace Sasany: patronite.pl/sasanapl
Pomóż nam tłumaczyć teksty źródłowe: patronite.pl/TheravadaPL
Tłumaczenie: Andrzej Osiński, Przemysław Majewski
Redakcja polska: Dagmara Merecik
Czyta: Dagmara Merecik

[@kogelmogel-MOVIE]

Bez komentarza

[@21Rafaell14]

Zastanawia mnie jedna sprawa. Skoro w buddyzmie odpuszcza się, pozbywa się przywiązań i pożądań, to jaki jest sens życia dla buddysty?
Jeśli odpowiedź to osiągnąć oświecenie to czy to nie jest kolejną formą pragnienia, przywiązania?
Jeśli odpuszczamy wszystko to odpuszczamy także pragnienie życia, zatem dlaczego buddysta ma żyć?
Czy zakończenie życia nie byłoby najlepszym rozwiązaniem? Znikają pragnienia i cierpienie.

[@w_polaczeniu]

Odpuszczenie wszystkiego to też odpuszczenie pragnienia ucieczki od życia czy też pragnienia śmierci.😊

[@user-xn3qn6og5j]

Pytanie, co to znaczy zakończyć życie? Popełnić samobójstwo? Czy zabijając to ciało zakończę życie? Czym jest koniec życia? Wiecznym snem? Niebytem, sprzed narodzin, bo tak to widzi umysł? O tym nauczał Budda?

[@21Rafaell14]

@@user-xn3qn6og5j Szanowny Użytkowniku, czy znasz odpowiedzi na te pytania i zechciałbyś się tymi odpowiedziami ze mną/z nami podzielić?
Czy mógłbyś mi wskazać gdzie mogę znaleźć odpowiedzi Buddy na te kwestie?

[@Daniel-xj4rh]

Buddyzm jeśli chodzi o praktykę opiera się przede wszystkim na Ośmiorakiej Szlachetnej Ścieżce. Właściwym poglądzie, postanowieniu, mowie, czynie, sposobie życia, wysiłku, uważności, skupieniu. W Buddyzmie jest element odpuszczenia jak i rozwoju. Pewne pragnienia na pewnych poziomach rozwoju są odpowiednie. Docelowo się powinno dążyć do całkowitego wyzwolenia, ale z zakończeniem życia jest problem taki, że chęć zakończenia życia to jest forma pragnienia. To jest niechęć do procesu stawiania się, awersja. Budda gdy mówił o przyczynie cierpienia mówił o pragnieniu chceniu czegoś jak i niechceniu czegoś. Niechęć do życia zalicza się do drugiej kategorii(jeszcze warto dodać, że samobójstwo nie kończy cyklu życiu i śmierci ze względu na reinkarnację). A co do oświecenia to pragnienie oświecenia jest zręczną formą pragnienia, które jest dobre. Szczere pragnienie prawdziwego szczęścia to jest podstawa ścieżki, inaczej nikt by Buddyzmu nie praktykował bo po co?

[@Daniel-xj4rh]

@@21Rafaell14 Jeszcze na koniec dodam, że oświecenie czyli brak pragnień, lgnięcia nie znaczy, że dany człowiek nie może np. żyć czy jeść. Istota oświecona ma po prostu duże zrozumienie na temat procesów wytworzeń, które tworzy umysł jak i na temat procesu stawania się i tworzenia się tożsamości. Istota oświecona zauważyła cierpienie w tych procesach i zrozumiała je przez co porzuciła wobec ich namiętność. Jest po prostu w 100% zrównoważona spokojna. Może czerpać przyjemność z np. jedzenia czy odpoczywania, ale jak to straci nie czuje awersji nie odczuwa psychiczne cierpienia nie jest od nich uzależniona, cechuje się wolnością, a i jest radosna, zadowolona, spokojnie szczęśliwa doświadczając egzystencji. To jest wynik uzyskania dobrej kontroli nad umysłem i mądrości, gnozy, zrozumienia. Po śmierci taka osoba jako, że nie jest do niczego przywiązana i jest beznamiętna przestaje się odradzać. Ten etap porównuje się do zgaszenia świecy. Płomień gaśnie to co miało zostać zrobione zostało zrobione koniec.