Koń zimnokrwisty w typie sokólskim - Nominacja do Nagrody Podlaska Marka

Sdílet
Vložit
  • čas přidán 20. 08. 2024
  • Obecnie istniejąca rasa wyhodowana została w XIX wieku na bazie rodzimych małych koni roboczych, uszlachetnianych importowanymi końmi zimnokrwistymi Francji, Niemiec i ardena szwedzkiego. Początki zorganizowanej hodowli koni na terenie Białostocczyzny datują się od 1846 r. Polityką hodowlaną, realizowaną w omawianym rejonie, kierował wówczas Główny Zarząd Stadnin Państwowych działający za pośrednictwem Wileńskiej Stacji Ziemskiej.
    Nazwa „koń zimnokrwisty” pojawiła się w polskiej literaturze fachowej w roku 1964 wraz wydaniem drukiem pierwszej księgi stadnej pod tytułem Księga Stadna Koni Zimnokrwistych i Pogrubionych. Centrum hodowli koni zimnokrwistych mieściło się w okolicach Grodna, Indury, Sokółki i Dąbrowy Białostockiej. Z tych terenów poprzez jarmarki np. W Ciechanowcu przenikały na teren pozostałej części Królestwa Polskiego, a nawet do Prus.
    Koń sokólski to regionalny typ koni zimnokrwistych. Na jego ukształtowanie miały bardzo duży wpływ warunki środowiskowe północno-wschodniej Polski, charakteryzujące się ostrym klimatem i słabszą jakością gleb w stosunku do innych regionów kraju. Materiał wyjściowy do wytworzenia koni w tym typie stanowiły prymitywne konie włościańskie, zwane mierzynami. Choć drobne, odznaczały się dużą siłą i wytrzymałością na zimno i głód oraz lepszym przystosowaniem do pracy w zaprzęgu niż pod siodłem. Z powodu niewielkiej masy nie mogły być wykorzystywane do transportu lub cięższych prac polowych. co wpłynęło na poszukiwanie przez rolników koni o większej masie i roślejszych w typie - zimnokrwistych.
    Wdrażane są programy ochronne mające na celu zachowanie tej rasy. Konsekwentna i planowa praca hodowlana oraz racjonalne żywienie i pielęgnacja pozwoliły uzyskać swoistą populację koni zimnokrwistych, charakteryzującą się specyficznymi cechami. Na ukształtowanie typu koni sokólskich bardzo duży wpływ miały warunki środowiskowe, w jakich zostały one wyhodowane. Wielopokoleniowe zamiłowanie hodowców w rejonie Podlasia pozwoliło na wytworzenie koni będących kulturowym dziedzictwem tego regionu Polski.

Komentáře • 9

  • @SILESIA273
    @SILESIA273 Před 3 lety +1

    PIĘKNE KONIE

  • @filipnosek7034
    @filipnosek7034 Před 6 lety +5

    Ładne konie.

  • @aleksandrahrusciel7113
    @aleksandrahrusciel7113 Před 5 lety +6

    Ten młody niech się sam za pysk tak pociągnie

    • @kxth4488
      @kxth4488 Před 4 lety

      Czemu?

    • @kxth4488
      @kxth4488 Před 4 lety +2

      Bo to konia niby boli? Jak koń się nie słucha to trzeba i mu pokazać. Nie rozumiem o co ci chodzi.

    • @Kyoto040
      @Kyoto040 Před 3 lety

      @@kxth4488 Tak i jeszcze biczem po głowie żeby się nauczył, co za zacofanie...

  • @horsespoland
    @horsespoland Před 3 lety

    Ale ten koń w typie Sokólskim to już nieco za późno, te niestety mają już za dużą domieszkę.
    Natomiast fakt że w omawianych rejonach były takie konie jest niezaprzeczalny. Pamiętam jeszcze na początku lat 2000 w Dąbrowie był dość znany hodowca. Suchowola, no było tego trochę.

  • @lukasprus1480
    @lukasprus1480 Před 3 lety

    A chorują je do rzeźni!

  • @genesiosantos6834
    @genesiosantos6834 Před 4 lety

    5ğv tá Zé