O Stworzycielu, Duchu, przyjdź

O Stworzycielu, Duchu, przyjdź,
Nawiedz dusz wiernych Tobie krąg.
Niebieską łaskę zesłać racz
Sercom, co dziełem są Twych rąk.
Pocieszycielem jesteś zwan
I najwyższego Boga dar.
Tyś namaszczeniem naszych dusz,
Zdrój żywy, miłość, ognia żar.
Ty darzysz łaską siedemkroć,
Bo moc z prawicy Ojca masz,
Przez Boga obiecany nam,
Mową wzbogacasz język nasz.
Światłem rozjaśnij naszą myśl,
W serca nam miłość świętą wlej
I wątłą słabość naszych ciał
Pokrzep stałością mocy Twej.
Nieprzyjaciela odpędź w dal
I Twym pokojem obdarz wraz.
Niech w drodze za przewodem Twym
Miniemy zło, co kusi nas.
Daj nam przez Ciebie Ojca znać,
Daj, by i Syn poznany był.
I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch,
Niech wyznajemy z wszystkich sił.
Niech Bogu Ojcu chwała brzmi,
Synowi, który zmartwychwstał,
I Temu, co pociesza nas,
Niech hołd wieczystych płynie chwał.
Amen.

[@korniszonek3252]

Zaleca się używanie 6 zwrotek; ta "siódma" nie należy oryginalnie do łacińskiego hymnu Veni Creator Spiritus, została dopisana w języku narodowym współcześnie (i niepotrzebnie).

[@alezbawnasodezlego]

Według przepisów sprzed reform liturgicznych zawsze śpiewa się 7 zwrotek. 7. Deo Patri sit gloria, / Et Filio, qui a mortuis / surrexit, ac Paraclito, / In saeculorum saecula. / Amen
Skoro Pan uważa że błędem jest śpiewanie doksologii, to trudno. Ja uważam że błędem - co najmniej! - jest jej nie śpiewanie. Toteż będę nadal doksologię puszczał na rzutniku, wykonując ten hymn. Mniej interesuje mnie kto usunął lub kto ją ewentualnie dopisał.