Ձեր խոսքը կբաժնեկցեմ իմ իսկ հեղինակած առակով: Մաշկի վրա ցավը զգալը նաև արժեքավորում է մարդուն: ՋԵՐՄՈՑԻ ԾԱՂԻԿԸ (առակ) Ջերմոցում աճած ծաղիկը փարթամ Հարց տվեց դաշտի ծաղկին մի անգամ. - Խելքըս չի կտրում, ինչու՞մն է բանը, Ինչի՞ց է գալիս քո հոտն ու համը, Ես ջերմոցում եմ աճել փառահեղ, Բայց քեզ են դնում կարգին ծաղկի տեղ, Ախր, ինչո՞վ եմ ես քեզնից պակաս, Որ մեղուն անգամ չի իջնում վրաս... Պատասխան տվեց ծաղիկը դաշտի. - Չես քաշել ինձ պես ցավը երաշտի, Քամին չի շարժել թերթերդ երբեք, Իսկ ինձ ջարդել է կարկուտը մերթ-մերթ, Գլխիդ լցված է եղել բարիքը, Իսկ ես քաշել եմ հոգսն ու կարիքը, Դժվար է եղել իմ ամեն բանը, Հենց դրանից է իմ հոտն ու համը:
Amen❤❤❤❤❤Artak and armine
Եվ գեղեցիկ խոսքեր, և դրախտային տեսարան👍👍👍🤝🤝🤝🙏🙏🙏🇦🇲
Ամեն❤Ինչ գեղեցիկ բնություն։
ԱՅՈ
Ձեր խոսքը կբաժնեկցեմ իմ իսկ հեղինակած առակով: Մաշկի վրա ցավը զգալը նաև արժեքավորում է մարդուն:
ՋԵՐՄՈՑԻ ԾԱՂԻԿԸ
(առակ)
Ջերմոցում աճած ծաղիկը փարթամ
Հարց տվեց դաշտի ծաղկին մի անգամ.
- Խելքըս չի կտրում, ինչու՞մն է բանը,
Ինչի՞ց է գալիս քո հոտն ու համը,
Ես ջերմոցում եմ աճել փառահեղ,
Բայց քեզ են դնում կարգին ծաղկի տեղ,
Ախր, ինչո՞վ եմ ես քեզնից պակաս,
Որ մեղուն անգամ չի իջնում վրաս...
Պատասխան տվեց ծաղիկը դաշտի.
- Չես քաշել ինձ պես ցավը երաշտի,
Քամին չի շարժել թերթերդ երբեք,
Իսկ ինձ ջարդել է կարկուտը մերթ-մերթ,
Գլխիդ լցված է եղել բարիքը,
Իսկ ես քաշել եմ հոգսն ու կարիքը,
Դժվար է եղել իմ ամեն բանը,
Հենց դրանից է իմ հոտն ու համը:
Ժորա Կարապետյան