Σήμερα γύρισα σε άδειες υποσχέσεις και λόγια που ήταν κάλπικα από ψεύτικες σχέσεις και ανθρώπους που ύστερα χάθηκαν ανάθεμα, θυμάμαι να πέφτω, κοιτάω το πάτωμα, θυμάμαι όλον τον πόνο, την θλίψη και τα μουδιάσματα, παράταμε, απόψε είμαι εγώ για εμένα και ότι δεν άντεξε, στο θόλωμα μου είπα στο έδαφος άνοιξε, κατάπιε με, μαζί με όσα τα'πιαμε, αφού δεν τα πάμε ή κάνε με να δω καθαρά, σου είπα αγάπαμε και μου πες πως ζητάω πολλά, δεν είχε νόημα μετά μα ήρθα ξανά, μην γυρίζεις την πλάτη άκουμε υπάκουοι με ότι θα μας προστάξει η καρδιά είμαστε και υπάρχουμε να μην συνυπάρχουμε αρμονικά εδώ στοιβάζουμε σε μια άκρη τα ψυχολογικά και δεν τους δίνουμε αξία δείξε μου κάτι που να έχει ουσία στον πλανήτη που ο χρόνος κυλάει αλλά στην ουσία, πριν το γήρας μας σκοτώνει η αδιαφορία η αλήθεια θέλει αρχίδια πες τους, μα η συνήθεια του να είσαι ασφαλής βάλει τις επιλογές τους κι όλοι κοιτάνε να βολέψουν στην σιγουριά τις ζωές τους ποιο σώμα θα σηκώσει τις ψυχές τους δεν χωρέσαμε ποτέ μας σε μικρά σκεπτικά δεν κολυμπήσαμε ποτέ στα ρηχά, η καρδιά έχει βάθος κι αν κατά βάθος ξέρεις ότι πονά, θα κάνεις ότι σου ζητά, άσε το τέλος να με βγάλει λάθος, ζέσε με πάθος, αυτό έμεινε μόνο, κοιτάω στον δρόμο σκέφτομαι πως όλα φεύγουν και ιδρώνω, το άγχος του να μην σε χάσω με κάνει να σε πληγώνω, κι αν μου δείξεις πως θα μείνεις, σε διώχνω, πες μου τι κάνουμε, βολεύουν τα ρηχά και ανούσια μα όταν βρίσκουμε μια πλούσια καρδιά την ξεκάνουμε κι όσο απουσιάζει η αγάπη, θα γυρίζεις την πλάτη εκεί που φτάνουμε, μετά θα φοβάμαι κάθε που αισθάνομαι
Σήμερα γύρισα σε άδειες υποσχέσεις και λόγια που ήταν κάλπικα
από ψεύτικες σχέσεις και ανθρώπους που ύστερα χάθηκαν
ανάθεμα, θυμάμαι να πέφτω, κοιτάω το πάτωμα,
θυμάμαι όλον τον πόνο, την θλίψη και τα μουδιάσματα,
παράταμε, απόψε είμαι εγώ για εμένα
και ότι δεν άντεξε, στο θόλωμα μου είπα στο έδαφος άνοιξε,
κατάπιε με, μαζί με όσα τα'πιαμε, αφού δεν τα πάμε
ή κάνε με να δω καθαρά, σου είπα αγάπαμε
και μου πες πως ζητάω πολλά, δεν είχε νόημα μετά
μα ήρθα ξανά, μην γυρίζεις την πλάτη άκουμε
υπάκουοι με ότι θα μας προστάξει η καρδιά είμαστε
και υπάρχουμε να μην συνυπάρχουμε αρμονικά
εδώ στοιβάζουμε σε μια άκρη τα ψυχολογικά
και δεν τους δίνουμε αξία
δείξε μου κάτι που να έχει ουσία
στον πλανήτη που ο χρόνος κυλάει
αλλά στην ουσία, πριν το γήρας μας σκοτώνει η αδιαφορία
η αλήθεια θέλει αρχίδια πες τους, μα η συνήθεια του να είσαι ασφαλής
βάλει τις επιλογές τους
κι όλοι κοιτάνε να βολέψουν στην σιγουριά τις ζωές τους
ποιο σώμα θα σηκώσει τις ψυχές τους
δεν χωρέσαμε ποτέ μας σε μικρά σκεπτικά
δεν κολυμπήσαμε ποτέ στα ρηχά, η καρδιά έχει βάθος
κι αν κατά βάθος ξέρεις ότι πονά,
θα κάνεις ότι σου ζητά, άσε το τέλος να με βγάλει λάθος,
ζέσε με πάθος, αυτό έμεινε μόνο, κοιτάω στον δρόμο
σκέφτομαι πως όλα φεύγουν και ιδρώνω,
το άγχος του να μην σε χάσω με κάνει να σε πληγώνω,
κι αν μου δείξεις πως θα μείνεις, σε διώχνω,
πες μου τι κάνουμε, βολεύουν τα ρηχά και ανούσια
μα όταν βρίσκουμε μια πλούσια καρδιά την ξεκάνουμε
κι όσο απουσιάζει η αγάπη, θα γυρίζεις την πλάτη
εκεί που φτάνουμε, μετά θα φοβάμαι κάθε που αισθάνομαι
uf uf on fire!
Μπράβο αλάνι