Μια φορά κι ένα μπορώ - Παρουσίαση
Vložit
- čas přidán 22. 03. 2020
- Τι είναι τελικά πραγματικό και για ποια ακριβώς πραγματικότητα; Τι καθορίζει τελικά αυτό τον κόσμο στον οποίο θέλεις να ζήσεις; Το πρώτο πράγμα που καθορίζει αυτό τον κόσμο είναι τα βιώματα.
Τα βιώματα μας.
Είναι γεγονός πως δεν είμαστε ανεξάρτητοι από τα βιώματα μας, όμως δεν είμαστε και απόλυτα εξαρτημένοι. Ξέρετε τα βιώματα είναι αυτά τα πράγματα τα οποία συνήθως έχουν συμβεί στο παρελθόν για εμάς και έχουν καταφέρει να αλλάξουν τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Πολλοί λοιπόν νομίζουν πως όσα έζησαν θα τους καθορίζουν μια για πάντα.
Είναι γεγονός. Όμως εγώ θα σας πω κάτι ακόμα. Αυτά που ζούμε σήμερα δεν είναι τα μελλοντικά μας βιώματα; Δεν είναι οι μελλοντικές μας αναμνήσεις; Αν αρχίσουμε να φροντίζουμε αυτά που ζούμε σήμερα, με ποιους τα ζούμε σήμερα, αυτά δεν θα είναι το παρελθόν μας αύριο;
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως δεν είναι και τελείως στο χέρι τους το να καθορίσουν ποιοι είμαστε. Κι έτσι σας ζητάω και προτρέπω και τον εαυτό μου μαζί με εσάς, να γίνουμε μεγαλύτεροι από τα βιώματα μας, σπουδαιότεροι από τα βιώματα μας και σε σχέση με αυτά τα βιώματα που μπορεί να έχει κάποιος και να είναι πολύ σκληρά και δύσκολα γιατί σίγουρα κάποιοι από εδώ μέσα μπορεί να έχουν ζήσει κάτι τέτοιο και δεν μιλάω για έρωτες, μιλάω για άλλα σοβαρότερα πράγματα. Να σας πω πως δεν είναι ανάγκη να τα ξεχάσετε, δεν είναι ανάγκη να τα βάλετε στη λίστα με τις εκκρεμότητες του εαυτού σας, σε εκείνο το κουτάκι κάπου σκοτεινά, πίσω σε ένα μέρος που δεν τα συζητά ποτέ κανένας, δεν τα αναφέρει ποτέ κανένας γιατί είναι κάτι πάρα πολύ κακό, δεν μπορούμε να μιλάμε για αυτά τα πράγματα.
Όχι. Να τα αγκαλιάσετε. Ότι κι αν είναι. Αν δεν κατανοήσετε επαρκώς τον εαυτό σας, δεν μπορείτε να κατανοήσετε κανέναν άλλον και καμμία σχέση δεν θα είναι πραγματικά ευτυχισμένη αν δεν τα βρείτε καλά με εσάς.
Το δεύτερο πράγμα που επηρεάζει πάρα πολύ και καθορίζει τον κόσμο που θέλουμε να χτίσουμε είναι οι άνθρωποι μας.
Φαντάζομαι πως δεν χρειάζεται να αναλύσουμε το πόσο μας επηρεάζουν οι άνθρωποι μας. Ζούμε για τους άλλους, υπάρχουμε για τους άλλους, μόνοι μας δεν θα είχα νόημα. Προφανώς θα ήταν βαρετά και δεύτερον φαντάσου να έχεις τη δική μου πολυλογία. Σε ποιόν θα τα λες; Καλή και η Λέξη το σκυλάκι μου, αλλά πόσο να αντέξει το δύσμοιρο. Άρα εφόσον οι άνθρωποι μας είναι πάρα πολύ σημαντικοί για την πραγματικότητα που θέλουμε να δημιουργήσουμε, είναι πάρα πολύ σημαντικό να μπορέσουμε να ορίσουμε και τα κριτήρια με βάση τα οποία επιλέγουμε αυτούς τους ανθρώπους και δεν μιλάω για τις συγκυρίες, γιατί οι συγκυρίες είναι κάτι το οποίο δεν περνά από το χέρι μας. Οπότε σήμερα δεν θέλω να συζητήσουμε για τίποτα που δεν περνά από το χέρι μας θα συζητήσουμε για αυτά που είναι δική μας ευθύνη. Όπως για παράδειγμα τα κοινωνικά πρότυπα που μας θέλουν όλους στα 27-30 παντρεμένους με παιδιά. Δεν γίνεται. Διότι γνωρίζει η Ελενίτσα τον Κωστάκη στα 27 της, δεν της κάνει, δεν είναι ο άνθρωπος στην ζωή της, αλλά επειδή συνειδητοποιεί ότι περνάνε τα χρόνια, πρέπει κάτι να γίνει. Ο Κωστάκης αντίστοιχα είναι 32 και σου λέει, ίσως ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε λίγο, τον πιέζει και η μάνα του και όλο αυτό γίνεται ένας κόμπος, παντρεύονται αυτοί οι δύο, κάνουν παιδιά και μετά από λίγο χωρίζουν...και μετά...δεν έδεσε...γιατί δεν έδεσε...μα γιατί δεν έδεσε; Γιατί δεν ήταν ο άνθρωπός σου. Γιατί τον επέλεξες με λάθος κριτήρια, με κοινωνικά κριτήρια. Δεν μπορούμε όλοι να τοποθετηθούμε σε έναν κουβά, να νιώθουμε όλοι τα ίδια, να επιλέγουμε όλοι τα ίδια, ανεξάρτητα το τί θέλουν εκείνοι για εμάς, εμείς τι θέλουμε. Το δεύτερο πράγμα είναι σίγουρα οι έμφυτες τάσεις που έχει ο καθένας και πρέπει καμμιά φορά να τους δίνουμε χώρο να αναπνεύσουν και να δούμε μέσα μας τι θέλουν να μας πουν αυτές οι έμφυτες τάσεις. Επαναλαμβάνω, δεν είμαστε όλοι περιορισμένοι σε ένα καλούπι, ο καθένας κάνει τις επιλογές του κι είναι θεμιτό να κάνει τις επιλογές του.
Ύστερα με ποιο τρόπο διαλέγουμε το μήλο μας τελικά. Δηλαδή έστω ότι τα λύσαμε όλα τα υπόλοιπα, με ποιον τρόπο διαλέγουμε το μήλο μας και όπου μήλο βάλτε τον ερωτικό σας σύντροφο ή τους πολύ κοντινούς σας φίλους. Με ποιο τρόπο διαλέγετε ποιο μήλο θα φάτε;
Βρίσκετε ένα μήλο στο πάτωμα, το σηκώσαμε το φάγαμε; Ασχολείστε καθόλου με το τι βάζετε μέσα στον οργανισμό σας; Με το τι αφήνετε να επηρεάσει το μέσα σας; Γιατί ξέρετε τα πιο επικίνδυνα μήλα δεν είναι αυτά που βλέπουμε ότι είναι σάπια και δεν τα αγοράζουμε. Τα πιο επικίνδυνα μήλα είναι αυτά τα καλοσχηματισμένα, τα πολύ γυαλιστερά τα οποία τα βλέπεις και λες, τι ωραίο; Και το σηκώνεις από το πάτωμα και το παίρνεις και αρχίζεις να το τρως. Κι ενώ το τρως και νομίζεις ότι όλα είναι φανταστικά γιατί βρήκες αυτό το φανταστικό μήλο, που το βρήκες στο πάτωμα, αλλά κομμάτια να γίνει, κάποια στιγμή αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά και κάτι σε χαλάει στη γεύση, αλλά συνεχίζεις να το τρως γιατί λες, εντάξει μπορεί να μου έκατσε στραβά. Και συνεχίζεις...
Mε έκανες να κλαιω, τόσο υπέροχα λόγια... Αυτή η φωνή σου
Υπέροχα όλα τα βίντεο και η φωνή σου όπως εσύ και η ψυχή σου σε θαυμάζω συνέχισε να ανεβάζεις ωραία βίντεο να τα βλέπουμε ❤️❤️❤️😍😍😍😍
Εισαι λατρεμένη!❤
🙏🙏🙏
Ναι ετσι ειναι δν μας ειπες κατι που δν ξέρουμε... εμπειρίες κ στάσεις ζωης που έρχονται με τα χρόνια αλλα οσο νωρίς τοσο καλύτερα φυσικά
Mε έκανες να κλαιω