Dlaczego narcyz musi Cię odrzucić?
Vložit
- čas přidán 6. 04. 2024
- #autopromocja #narcyzm #toksycznarelacja
Po rozstaniu z narcyzem, zwłaszcza, kiedy to on nas odrzucił, niekoniecznie czujemy się wolni i szczęśliwi. Mogłoby się wydawać, że w końcu wydostajemy się z toksycznej relacji i możemy odetchnąć. Najczęściej jednak zaczynamy tęsknić, myśleć, chcemy powrotu do relacji z narcyzem. Dzieje się to dlatego, że jesteśmy uzależnieni od dynamiki tego związku.
W filmie chcę Ci pokazać, dlaczego nie warto czekać na powrót.
Moje programy pracy 1 na 1 i w parach:
julittadebska.com/programy-co...
Kurs "Jak znaleźć miłość":
julittadebska.com/jak-znalezc...
Kurs "Jak odzyskać miłość":
julittadebska.com/jak-odzyska...
Chcesz mi podziękować? Możesz postawić mi wirtualną kawę:
buycoffee.to/julittadebska
Bardzo trudno jest zaakceptować fakt że to wszystko było fałszywe i zmyślone, że tam nie było żadnych uczuć i nie było tak naprawdę żadnego związku. Że to była iluzja, fantazja, teatr.
Tak...20 lat zwykłej fikcji. Ale się dałem nabrać...
to jest najgorsze. trudno uwierzyć normalnemu człowiekowi, że tak się da "żyć".
przez to, że chce się wrócić do tych obietnic z początku, na końcu jest najtrudniej z tego wyjść. najlepiej chyba przetłumaczyć sobie, że to był tylko piękny sen.
@@zyzo99 Współczuję, u mnie "tylko" 3 lata ale i tak boli i daje uczucie pustki i zmarnowanego czasu. Moment kiedy natrafiłem na tematykę narcyzmu (ukrytego u partnerki) i kolejne odkrywanie kolejnych warstw tego zaburzenia to było jak w jakimś thrillerze, kiedy pod koniec bohater odkrywa straszną tajemnice czy spisek, tylko niestety to się działo naprawdę - czytałem i słuchałem podkastów i wszystko zaczynało się zgadzać, to był taki mindfuck, że zakończenie filmów typu szósty zmysł itp to przy tym nic. Nawet nie wiem jak sobie wyobrazić coś takiego po 20 latach ...
@@user-mn7kv5gv3b Tak,zwłaszcza że zwykle tłumaczyłem niepokojące sygnały na jej korzyść tzn że to jakaś moja wina,,/błąd. No i kompletne lekceważenie własnej intuicji i odczuć. Jprd. Nawet nie wiedziałem że jest coś takiego...a teraz wszystko się układa jak LEGO wg instrukcji.
Też jestem w tym akurat momencie, kiedy wciąż mam nadzieję, że jednak żona mnie kocha, że uda się to wszystko naprawić, że jednak w końcu pójdzie do rozum do głowy, mamy taką piękną córeczkę I wszystko naprawimy, lecz im więcej slysze o narcyzach tym bardziej zaczynam rozumieć kim jest moja żona I tak jak gdzies usłyszałem "jeśli dwoje ludzi, na serio się kocha to w końcu dojdą do porozumienia i kompromisu, ale u narcyza nigdy kompromisu nie znajdziesz"
Tak jest u mnie, że strony żony, nie ma żadnego kompromisu, zadnej chęci rozmowy, dogadania się, już nie mówię o nas, ale chociaż o córeczkę. Postawiłem granice, przestalem być żywicielem ego narcyza i odcięła mnie od siebie
Dla mnie NARCYZ UKRYTY udawał długie lata ze kocha kwiaty, ogród i przyrode . Dla kolejnej ofiary udaje ze kocha zwierzęta 😳 psyyyy...Przez 14 lat nie pozwolil mi i synowi na psa w domu , rybki , świnkę morską czy też chomika 😔 dla nowej pani już po kilku dniach znajomości spacerował z psem jej na smyczy... Psem rasy bardzo dla kobiet 😄 To byl dla mnie totalny szok 😳 Kradną nasze HOBBY, nasze pasje, nasze upodobania, robią wszystko pod nas tak naprawdę nie czując tego. Nienawidził biegania - teraz biega - bo nowa pani biega. Swoją drogą 😳 jakie to musi byc niewygodne , wyczerpujące i dolujące dla narcyza musieć robić rzeczy których on sam wcale nie czuje 😳🤔 i czesto po prostu nie lubi
To, że chodzi z czyimś psem o niczym nie świadczy, w każdej chwili może zerwać znajomość o przestać zajmować się psem, a przyjęcie do swojego domu zwierzęcia to jest już zobowiązanie. Ja też kocham przyrodę i zwierzęta, ale nigdy nie zgodziłbym się na żadnego psa, którym trzeba się codziennie zajmować.
Kopiowanie osobowości i zainteresowań to bardzo ważny punkt. Czasem jednak na początku, jak ludzie starają się o kogoś, to trochę wchodzą w świat jego zainteresowań. Sama kiedyś próbowałam się wspinać z tego powodu. :D Ale szybko się okazało, że to niekoniecznie dla mnie. :)
@@americanopseudopotacie5511 ale narcyz nienawidził zwierząt i brzydził się nimi ...wiele lat...nie chciał słyszeć żeby mieć psa w domu
@@americanopseudopotacie5511 Ha ha ha padłem ze śmiechu. Tak kochasz że nie chcesz mieć żadnego w domu. :)
Przypomina mi się pewien cytat. "Mówisz że kochasz deszcz a rozkładasz parasol kiedy pada. Mówisz że kochasz słońce a chowasz się w cieniu kiedy świeci. Mówisz że kochasz wiatr a zamykasz okna kiedy wieje. Dlatego boję się kiedy mówisz że kochasz."
@@magdalenawiko5158 A po co było się umawiać, było się nie umawiać i nie byłoby takich doświadczeń.😉
przerobiłem trzyletni związek z narcyzką ukrytą - leczyłem się półtora roku, żeby zrozumieć CO SIĘ STAŁO. a po kilku miesiącach od przepracowania tematu, kiedy czułem się już dobrze, trafiła mi się narcyzka jawna. po czterech miesiącach urwałem relację, ale jednak ta iluzja z początku tkwi jeszcze w głowie... pomimo, że znam już ten temat od podszewki.
ostatni miesiąc był naszpikowany manipulacją typu "nieprzewidywalność", "karmienie okruchami" i "pull&push"... więc to tylko potwierdziło czerwoną flagę z początku, czyli "love bombing". stało się to po tym, jak przypadkiem się dowiedziała, że podejrzewam ją o narcyzm. od tamtego czasu zaczęło się stopniowe "karanie" mnie. teraz jest etap "karanie ciszą" z jej strony, pod pretekstem, że mam się do niej nie odzywać. bo oczywiście w jej mniemaniu zrobiłem coś niedopuszczalnego, według jej postrzegania świata - nie byłem na jej zawołanie. także, temat się sam rozwiązał, a już wiem kto to i o co chodzi. teraz z mojej strony jest wyłącznie obojętność, na cokolwiek by się działo - czyli dla narcyza coś najgorszego co może być.
z doświadczenia już wiem, że tylko czas i przepracowanie tematu, jak funkcjonują ci ludzie może pomóc. więc każdy kto się teraz zamartwia co dalej robić, mówię z miejsca - zostawić to zakłamane dziadostwo w spokoju, a jeżeli narcyz sam sobie poszedł, to tylko się cieszyć, że "śmieci same się wyniosły". oszczędził nam zagwostki pt. "odejść czy nie odejść".
6 lat temu poznałem dziewczynę, która miała wiele cech które budziły we mnie podziw a mianowicie była bardzo pracowita, uczynna, działała w wolontariacie, była skromną osobą i zawsze można było ją poprosić o pomoc. Była dość nieśmiała co mi nie przeszkadzało. Po jakimś czasie weszliśmy w relację i na początku było w porządku, rozstaliśmy się po około 6miesiącach z błahych powodów (jak się okazało później prawdziwym powodem było to że miałem odmienne zdanie w ważnym dla niej temacie nie związanym z relacją, choć poprosiła mnie tylko o opinie). Zeszliśmy się po poru miesiącach gdy zauważyła że mam dobry kontakt z innymi kobietami (co było trochę dziwne, ale miałem podejście niech się dzieje co chce). I to był mój błąd trzeba było uciekać. Pierwszy rok tej relacji to było złoto, natomiast potem się zaczęły jazdy. Oczywiście nie zauważałem tego na początku, byłem odpowiednio tresowany gdy zajmowałem się swoim życiem i nie siedziałem przez pół dnia pisząc z nią, albo nie spędzałem wolnego czasu tylko z nią z jej strony z automatu było wycofanie i dramy. Doszło do dziwnej sytuacji z jej tzw. "przyjacielem", potem po poważnej rozmowie było parę miesięcy spokoju, a potem zaczęły się manipulację i były chyba wszystkie o których słyszałem. Oczywiście byłem wtedy już uzależniony emocjonalnie. Po wyjściu z relacji byłem kompletnym wrakiem człowieka, ale to pozwoliło mi spojrzeć na to co było z innej perspektywy ta dobroć i chęć niesienia pomocy wynikała z tego że chciała pokazać się jako lepsza od innych (co kiedyś sama przyznała, a ja zbagatelizowałem), przez całą znajomość nigdy nie usłyszałem żeby ona popełniła jakiś błąd zawsze to byli inni ludzie z jej otoczenia, natomiast gdy ktoś miał inne zdanie niż ona to był za to karany emocjonalnie, czy to ja czy ktoś inny. Sama też przyznała że ona nie umie kochać tak po prostu tylko musi za coś i nie uważa że ją można kochać tak po prostu. Często otaczała się ludźmi, którym w życiu coś się nie udało lub wyolbrzymiała własne problemy. Nie uważam że nie popełniałem błędów w tej relacji lecz też nigdy nie myślałem, że tak mogę się pomylić w ocenie drugiego człowieka. Nauczony tym doświadczeniem sobie z przed laty dałbym jedną radę: UCIEKAJ
Mam taką sama sytuację tylko jestem na etapie zerwania po 6 mcach. On był bardzo miły, uczynny, pomocny, rodzinny. I nagle po pół roku zerwał ze mną pare tygodni przed planowanym wyjazdem na opłacone już dawno wakacje. Byłam w szoku o co chodzi. Nigdy nic nie powiedział, nigdy się nie żalił a ja nie wpadłam na to o co chodzi. Po kilku tygodniach wygarnął mi smsem co go uraziło. Parę rzeczy. Nawet to że mnie brzuch bolał 😮
No i lux kurrbao ^^
Kocham czytać książki, no i miał niezłą bibliotekę, z tym że żadnej książki nie przeczytał. Uwielbia pracę w ogrodzie, a szlag go potem trafiał jak prosiłam o pomoc w ogrodzie. Kocham oglądać filmy, mam nawet pokój-kino by wygodnie oglądać je, a zasypiał po 10 minutach oglądania. Uwielbiam gotować, ale nie wspomniał że tylko owsiankę! Lubię malować, w życiu nie wziął przy mnie pędzla do rąk! Moi znajomi mówią że….a okazuje się że ma 1-2 kolegów z pracy, z nikim nie utrzymuje bliższych kontaktów a z rodziną rywalizował o byle co…. On musiał mieć wszystko najlepsze. Nasze wspólne hobby które nas myślałam połączyło, dziś myślę że nas rozłączyło, bo nie mógł przełknąć tego że wybiłam się wyżej niż on. Słowo przeprasza, gratuluję nie przechodziły mu przez gardło. Gdy byłam chora udawał,że tego nie widzi. Gdy miałam gorsze dni, płakałam mówił mi „ nie marz się wiesz że tego nienawidzę….” Gardził ludźmi którzy mieli tatuaże a okazało się że ma teraz kobietę mocno wydziarana. Kłamał tak dużo, że sam się gubił w swoich historiach… tak też wyszła jego zdrada na jaw!!! A mimo to zaprzeczał a nawet mi zarzucał że pewnie ja mam kogoś dlatego jego podejrzewam…. Okłamał nawet własną rodzinę, oczernił mnie o rzeczy które nie miały miejsca tylko po to, by się wybielić i zatuszować/wytlumaczyc swoją zdradę.
Zdrada była dla mnie szokiem, bo niby taki spokojny człowiek… przeżyłam to strasznie. Jednego żałuję że za późno się dowiedziałam kim jest narcyz. Czerwone flagi włączały mi się często, ale sobie tłumaczyłam, że szukam dziury w całym…. Po jego zdradzie miałam tak mózg ugotowany, że uwierzyłam że to ja moze jestem wszystkiemu winna…. Ale od jego własnej rodziny dowiedziałam się ze nie jestem jego pierwszą ofiarą!!! Myślałam że źle słyszę.
Dziś wiem , że miałam pecha, trafiając na niego w życiu. Ale wiecie co? Karma wraca. Mam nadzieję że pewnego dnia trafi kosa na kamień. A tak w nawiasie, to muszą to być cholernie nieszczęśliwe osoby, robią rzeczy wbrew sobie, zmuszają się go grania kogoś innego by się spodobać otoczeniu… wierzą w coś co nie istnieje, i ciągle szukają tego czegoś… kolejnej ofiary z której mogą czerpać „pożywkę i energię”. Hmmmm może to jest ich KARMA?
Niech ich szlag…. Zostawiają innym cholerna ranę na duszy, która nawet nie wiem czy się zagoi….
mam podobna sytuację...........potworty !
Przez lata tkwiłam w relacji z narcyzem ukrytym. Frustrowało mnie to, że zaprzeczał rzeczywistości i próbował mi wmawiać, że coś, co się wydarzyło wcale się nie wydarzyło, że ja nie pamiętam jak było i zawsze tylko jego wersja była prawdziwa. Dostawałam białej gorączki i miałam ochotę go udusić za każdym razem, kiedy tak się zachowywał. W momencie, gdy zrozumiałam, że ten człowiek żyje w świecie iluzji, że wymyśla sobie swoją wersję rzeczywisotści i wierzy w nią dlatego, żeby nie czuć się jak przysłowiowe gó.w.no, przestałam się na niego frustrować i zaczęłam czuć do niego litość. Przez lata zachowywał się w stosunku do swojej narcystycznej matki tak, jakby chciał nadal zasłużyć na jej miłość mimo, że miał ponad 50 lat, tak jakby czekał, że ona emocjonalnie da mu to, czego nie dała w dzieciństwie. W momencie, gdy jego 75-cio letnia matka znalazła sobie partnera (była wdową), to on się na nią obraził, miał pretensje, że teraz to nawet on nie będzie miał u niej gdzie spać, jak ją odwiedzi, bo nowy partner jest. A ona miała 4 pokoje, więc problemów ze spaniem by nie było, ale on musiał znaleźć powód do frustracji. Wiem, że obraził się na matkę, bo dała miłość komuś innemu i już nie da jemu tej miłości, na którą on czekał od dzieciństwa. Tak samo zachował się jego narcystyczny brat, zerwał całkowicie kontakty z matką mimo, że miaszkali dwie ulice od siebie. Uważam, że najważniejsza dla ofiar narcyzów jest wiedza, bo tylko ona pozwala nam zrozumieć narcystyczne zachowania, pozwala nam wyjść z takiej relacji i powoduje, że przestajemy żyć złudzeniami. Pozdrawiam ♥
Taaak...mój również 50 lat ...ma dziwne relacje z matką 🤔 tzn ... mamusia jest bardzo zadowolona ze syn zmienia partnerki jak rękawiczki ..u każdej z nich nie ma problemu żeby nie była na kawie 😳 ... Dewizą matki narcyza i jego samego jest chyba ...jak nie ta to inna ...im to bez różnicy... byleby korzyści były
Bardzo dziękuję za ten komentarz. Zazwyczaj chodzi właśnie o matkę! :)
To są osoby opętane demonicznie ,nie mają swojej woli to demon zaciemnia im umysł.
Ja też czekałem na okruch miłości od mojej matki.... Nigdy go nie otrzymałem.... I ciągle mi go brakuje.... Jedno ciepłe słowo od niej.... Chwila bezpieczeństwa w jej ramionach dałaby mi ukojenie.... Ale nie.... Z krzykiem odrzuciła moją próbę porozumienia.... Mam 77 lat, ona zmarła przed 30 laty....
@@user-rr8yb8jm6j Kocham Cię synu ,poczuj .To ja twoja matka Maryja .Twoja matka była opętana wybrała ciemność .
No właśnie mój narcyz dosłownie chciał mną zastąpić matkę już 80 letnią,która wszystko za niego robi,on nawet do kuchni nie wchodzi. Przedstawiał siebie skrzywdzonego przez zaborczą matkę,ale fakt,że jest narcyzką,która stworzyła egoistę narcyza jest niezaprzeczalny. Bombardowanie miłością,a potem dewaluacja bez powodu. Powrót po 2 latach do mamusi. Dobrze,że wiem teraz iż nie jest w stanie stworzyć żadnego związku. Ale mi go nie żal,bo zasługuje na wszystko co go spotyka,zapracował sobie na bycie samotnym egoistą. Miła powierzchowność, wnętrze nie do zniesienia niestety.🐷
Pamiętajmy ze statystycznie najwięcej osobowości narcystycznych jest powiązanych z unikajacym stylem przywiązania (klaster B) a narcyzm ukryty to osobowosc unikająca lekliwa (klaster C). Bardzo toksyczne relacje po których nawet osobowosc bezpieczna będzie się czuła jak wrak człowieka. Uciekać jak najdalej.
Przeszłam narcystyczne zawłaszczenie, z narcyzem gwiazdorzący złośliwym. Prawie dwa lata związku w którym cyklicznie znęcał się w sadystyczny sposób nade mną, doprowadziły mnie na skraj wyczerpania fizycznego jak i emocjonalnego. Zakończyło się to operacją w moim przypadku. Utratą zdrowia. Narc porzucił mnie zaraz po hospitalizacji.
Pół roku dochodziłam do siebie, było dramatycznie. Pragnęłam śmierci. Bardzo ciężko było mi wyzbyć się tej trucizny z mojego umysłu.
Obecnie jest dobrze. Już nie czekam na jego powrót. To przełom. Wyniki w kwestii zdrowia mam coraz lepsze. I wraca chęć do życia.
Ktoś kto nie doświadczył czegoś takiego nie ma pojęcia co to za „ludzie”…
Przede wszystkim życzę dużo zdrowia!
trzymaj się❤
Czyli gdyby Cię nie porzucił po hospitalizacji, to byłabyś z nim nadal, mimo, że do pobytu w szpitalu wylądowałaś z jego winy? To dobrze, czy źle że Cię porzucił, tak z Twojej perspektywy? Chciałaś z nim jeszcze zostać po hospitalizacji? Co dawał Ci ten związek, że jakby z goryczą piszesz "pozostawił mnie", zamiast "pozostawiłam go"? Dlaczego to nie była Twoja decyzja żeby odejść? Chcesz żeby do Ciebie wrócił?
Zawsze czytając takie komentarze zastanawiam się kto w tym związku był tym psychopatą. Psychopata niepozwala odejść ofierze, ofiara zawsze chce się uwolnić z toksycznej relacji. Jeśli tak nie jest to oboje są toksyczni lub osoba podająca się za ofiarę tak naprawdę jest katem
@@nadira.b.t.b.r_1976 zaspokoję twoją ciekawość bo widzę że lubisz wyciągać pochopne wnioski, zbadałam się zarówno u psychologa jak i psychiatry i to nie ja jestem stroną toksyczna, straszne jest czytać takie komentarze moralizujące. I tak mało świadome. Polecam ci się zastanowić na przyszłość 10 razy przed dodaniem komentarza bo twoje słowa świadczą o tym że nie wiesz zupełnie co to jest narcystyczne zawłaszczenie. Inaczej byś tak nie pisała.
Jestem z narcyzem już 40 lat przez cale życie tylko dołował z niczego nigdy nie był zadowolony wszystko było na nie - na 25 rocznicę ślubu kiedy mu przypomniałam o tej rocznicy to jego życzenia były takie cytuje - ja pi.. …. taka rocznice dla mnie będzie ważne następne 25 - i wtedy we mnie wszystko pękło i rzeczywiście oddaliłam go we wszystkich moich sprawach - od tej chwili żyję swoim życiem a on swoim pod jednym dachem ale osobno - i dopiero coś do móżdżka widzę dotarlo😢 ale ja jestem sobą tak jakby on nie istniał - mam rodzinę dzieci wnuki i oni dają mi radość bo on nigdy nie potrafił za nic podziękować ani przeprosić - to on był zawsze naj- naj - naj i moim zdaniem najgłupszy bo ja cieszę nawet z małych rzeczy a on ciągle tylko narzekał i aż doprowadziło go to operacj na serce - a pił alkohol i te różne dopingujące picia - ale powiedział że ja za dużo go karmiłam kiełbasą i dlatego doprowadziłam go do choroby- teraz to on sobie sam kupuje i polędwicę różne gatunki i kabanosy i je ale mnie dal spokój bo ja na nic nie reaguję i to jest chyba najlepsze lekarstwo na takich drani
Współczuję Ci stara... Ważne, że ruszyłaś tak żeby temu przeciw działać, i ważne że do deb**a dotarło. Pozdrawiam!
Dobry materiał. Miałem dokładnie taką relację z niewysoką księgową z czerwonym Aygo, ktora właśnie teraz szuka w Gdyni nowego dawcy. Po wypruciu moich flaków, jak przestałem na wszystko się zgadać - zakończenie relacji. Nawet brewka jej nie drgnęła. Samolub bez uczuć za to obmawiajacy mnie z naintmniejszymi szczegółami życia prywatnego, zdrowotniego i zawodowego wśród znajomych i rodziny. Bez jakichkolwiek zahamowań. Zły człowiek, szkoda że 8 lat bardzo dobrze się maskowała i nie widziałem jak na mnie pasożytuje.
Bardzo dobrze wytłumaczony temat narcyza!👍🏅
Jestem dobrze po 50 i rozpracowałam narcyza przed 4 laty i jestem w stanie go rozpoznac. Z moim osobistym narcyzem już się nie wykłócam
I nie dyskutuję. Jedynie jeszcze postrzegam go jako hamulec na moje pomysły i zamiary. Niby mam męża a i tak wszędzie idę, jadę sama.
Do tej pory nie odeszłam bo boję się biedy która mogłaby mi się przydarzyć. Walka z narcyzem
jest bez sensu, należy zająć się rozwojem osobistym i sobą albo lepiej odejść i koniec.
Bardzo dobrze to rozumiem niestety
@@mariacielma5748 😉
" nie odeszłam, bo boję się biedy, która mogłaby mi się przydarzyć" - czyli klasyczny, transakcyjny pasożyt 😅
@@henryksupport6121 Mój narcyz ma jedną zaletę - jest baardzo bogaty.😉
Jestes kims lepszym ?
Piszac to co napisales?@@henryksupport6121
To prawda co Pani mówi. Narcyz żyje w świecie kłamstw i w iluzji. Tylko szkoda, że zawsze chce żyć kosztem drugiej osoby pod każdym względem.
Bardzo ciekawie przedstawiony problem.
Zgłębiam go od ponad dwóch lat. Odkryłam je po 30 letnim związku małżeńskim. Nie miałam pojęcia w czym tkwię.
To zaburzenie jest dla mnie tak niepojęte i skomplikowane, że każde jego zobrazowanie jest dla mnie drogą do wolności.
Dużo wyniosłam z tego materiału.
Dziękuję.❤
Po 37 latach małżeństwa zorientowałam się, że mam do czynienia z osobą zaburzoną narcystycznie. Zostałam odrzucona,zdewaluowana . Nie potrafię po tylu latach odejść. Zero czułości, miłości od dawna. Fimik mi wszystko wyjaśnił, lepiej zrozumiałam ale napewno muszę jeszcze razem posłuchać. Dziękuję .
jesteś geniuszem !;!! najlepsze wyjaśnienie wreszcie mogę przestać płakać po 13 mies żałoby 😢
Wiedza bardzo potrzebna pozwala ogarnac swoje przezycia , Dziękuję 🌹
Świetny film. Bez bełkotu naukowego tylko konkrety .Brawo! Właśnie to mi nie dawało spokoju( o to im chodzi, to sadyzm) to wyjście po 14 latach z domu bez słowa. Teraz już wiem a ten film potwierdził moje odczucia i podejrzenia. Dzięki.
Straszne po czasie, gdy się otrząslam, wiedziałam że nie miał 3 osobowości, ale z 7. Musiałam się dostosować do każdego jego ja. Mama była ta idealna, a ja taka do niej podobna, nawet ten sam znak zodiaku. Dostało mi się po dlugim czasie, jak w filmie psychologicznym. Wyczerpana emocjonalnie, wyssana z energii. Nawet nie warto pomagać, nie doceni, nie warto współczuć, śmieje się z tego, całokształt pracy nad nim poszedł mu na plus. Urósł w siłę, czerpał zasilanie ego. Ale w ostatniej fazie dotarło do mnie,, na atak poszedł atak z mojej strony. Wygarnelam, dotknęłam emocjonalnie. Jaki znizony głos, nie mężczyzna, nie chłopiec lecz dziecko w nim było. Szkoda było trochę, ale nie dałam satysfakcji do zranienia, walczyłam.Jaki był zaskoczony, słaby, bez argumentów, nie spodziewał się..... Dziś pewno jest nowa ofiara. Chory czlowiek, szkoda mojej energii i czasu dla niego. Psychiatra lub co najmniej psychoterapeuta tam się prosi.
psychoterapia tylko wzmacnia osoby zaburzone osobowo. jeśli oszukają psychoterapeutę, to tylko uczą się wtedy jak jeszcze lepiej udawać normalnych, żeby lepiej manipulować w przyszłości innymi.
Dziękuję. Wartościowy merytoryczny materiał do pracy własnej. Tak poranione osoby to moje częste doświadczenia. Już teraz rozumiem.
Jestem narcyzem ukrytym ten film jest bardzo prawdziwy. Chodzę na terapię( około 11 spotkanie). Robię wszystko, by powstrzymać ten chory proces.... Największą moją obawą jest to, że mimo wszystko się nie uda i zranię cudowną kobietę z którą jestem i moje dzieci.
Sam też jestem narcyzem, nie wiem jakim, nie analizowałem dokładnie, autodiagnoza...i jestem w związku od siedmiu miesięcy z narcyzem...niesamowite doświadczenie...ogarniesz, da się...
Naprawdę jesteś narcyzem ? Jak masz aż taka autorefleksję.
Trzymam kciuki za pracę nad sobą i jej efekty.
@@magdalenamariaperkowska5822 jeśli w pewnym momencie życia "widzi się", że coś jest nie tak, z myśleniem, relacjami, podejściem, co bardziej świadomy zaczyna szukać...
Tak, narcyz ukryty jest samoświadomy, często szuka pomocy. bo w środku bardzo cierpi, czuje pustkę a wieczne niezadowolenie jest tragedią... jednak Pani Julita ma rację narcyzi to niebezpieczne osoby i z przykrością powiem, że mimo świadomości wyuczonej ( czytam o tym od ponad roku), dalej często zachowuję się źle....to jest w środku. Ostatnia deska nadziei to terapia, jednak te złe schematy są tak głeboko...... @@magdalenamariaperkowska5822
Byłem z kobietą narcyzem. Do tej pory mam koszmary, że jakimś cudem godzę się na jej powrót i koszmar zaczyna się od nowa.
O! kolejny wykład o narcyzach i kolejny który jest wartościowy i uzupełnił moje wiadomości.
17 lat z narcyzką.
Pani uroda, piękny strój, kolorowe książki wszystko to tworzy piękny obraz.
Bardzo dziękuję - jak zwykle, bardzo wartościowy materiał
Takie osoby nie wiedzą czym jest prawdziwa miłość, bo same jej nie doświadczyły, tzn. rodzice nie kochali ich bezwarunkowo. Kreują więc tę iluzję i przez chwilę może im się wydawać, że to to. Ale wciąż będą poszukiwać matki, która ich pokocha i z którą to będzie trwać na zawsze. Tyle, że to jest niemożliwe. Dlatego szukają dalej. Wszystkiego dobrego!
Brak akceptacji dla nadwagi, a zwłaszcza aż 10 kg nie jest przejawem narcyzmu.
👋
Gratuluję podejścia do sprawy i uwolnienia się od świra zanim zmarnował pani życie. Ja po 14 latach zostałem odcięty bez słowa wyjaśnienia, taki ,,prezent" na Nowy Rok.
@ Dopiero teraz wiem dlaczego od samego poczatku naszej znajomsci i malzenstwa nigdy mi nie chcial powedziec ze mnie kocha... 20 lat razem jestesmy . z poczatku prosilam zeby powedzial ,ze bardzo teg potrzebuje , plakalm,blagalam ,a o nic, tak bylo przez okolo 11 lat ... potem cos we mnie pękło, juz nie chcialam slszec tego slowa , on zawsze mi powtarzal ze moze mi powie na.... lozu śmierci!!!! teraz dopiero analizuje te wszystkie lata spedzone z nim i wiem teraz dopieroze to narcyz i walczylam z wiatrakami...mogalbym ksiazke napisac i to gruba jak mnie ponizal i traktowal jak przedmiot a ja lasilam sie zeby wkrasc sie w jego laski... zeby mnie kochal....az mi zal samej siebie w tym momencie , tyle lat straciłam
Material bardzo wartosciowy- wielkie dzieki! 🎉
Dziękuję za cenne informacje w tym temacie. Dużo rozjaśniło a dzięki temu uwolniło. Pozdrawiam ❤
Cieszę się! Pozdrawiam. :)
stworzył sobie fałszywe ja. żąda więcej niż sam dać może i wiecej niż potrzebuje. Pazernosć zachłanność. Mało mało mało
z mojej obserwacji wynika, że osoby, które zawsze były na piedestale, chorobliwie w centrum uwagi rodzica i w jakimś momencie nastało zwyczajne traktowanie i ta zwyczajnosć jest dla nich tak niezwyczajna i bolesna że tworzą fałszywe ja.
siostra zawsze była ta, naj...i kiedy coś ona chciała i nie dostała to było bardzo źle, obrażona na cały świat...
Zawsze dziwiło mnie, że ona poniżała swoich adoratorów a mimo to lgnęli do niej jak pszczoły do kwiatków i robili to co ona chciała i całe środowisko wokół niej. Widziałam to, mimo że tak samo postępowałam jak jej adoratorzy, ale ja to coś innego, przecież to moja siostra, tak sobie to tłumaczyłam:) a ten potwór to wykorzystywał.
Kiedy wzrastasz w świecie narcyza stajesz się jego ofiarą i często nawet do końca życia, jeśli nie zrozumiesz z czym masz do czynienia - bezustanie wplątujesz się w relacje z innymi narcyzami.
Moim zdaniem przedstawilas problem bardzo dokladnie i prosto tak ze duzo ludzi ktorzy sa zainteresowani tym tematem to powinni zrozumiec.
Bardzo dobrze ze mowisz o tym tak na luzie tak jak to jest bez "obciazen".brawo
Teraz boję się męszczyzn.. Bo nie chcę mieć powtórki .. Mam poprostu stress jak dochodzi do bkizkosci.. Unikam i uciekam..tak właśnie działa psychika po toksycznym związku z narcyzem .. Szkoda życia na to.. Mam teraz dużo przyjaciół i nie przywiązuję się do nikogo. Jestem poprostu sama.
Miałem relacje z narcyską, w końcu zerwałem, kiedy już miałem dość tej falszy oraz zachowania w stylu bliżej-dalej.
Byłam z narcyzem chyba bo nie wszystkie zdażenia są do końca narcystyczne... Ale wiele tak byłam kobieta jego życia i nagle w kilka dni już nie kocha mnie ...Teraz z czasem zobaczyłam że on tylko mnie wykorzystywał i nic od siebie nie dawał tylko brał i bardziej traktował jak matkę niż partnerkę... Bardzo cierpię i jest mi wręcz koszmarnie ciężko...
Bardzo fajnie się Panią słucha, mądrze Pani mówi!
Dziękuję bardzo!
.. dziękuję... bardzo głęboki, wartościowy wykład...😊❤
Dziękuję bardzo. :)
Pierwszy raz słucham Ciebie Jullito i stwirdzam, że jest to dla mnie miłe doświadczenie gdyż już od dłuższego czasu staram się wybierać wykłady czy nagrania naprawdę wartościowe - oczywiście z mojego punktu widzenia i mojej oceny. Oczywiście każdy ma jakieś swoje preferencje, różne przeżycia i doświadczenia. U Ciebie jednak już na wstępie zauważyłem coś co z jednej strony jest podobne do innych fachowych wypowiedzi doświadczonych psychologów, ale jednak to "coś" jest indywidualnością, której u innych mi zabrakło.
Nie będę pisał jakichś banałów w stylu "och, ach i ja tak mam, i u mnie tak samo było lub jest". Jak ktoś ma taką potrzebę publicznej spowiedzi to jego sprawa.
Ja miałem kontakty z wieloma osobami o zaburzonej osobowości i ta uciążliwość czy dolegliwość osobista lub nawet społeczna nie jest mi obca. Uważam jednak, że nie wystarczy coś tam wiedzieć ale pogłębioną wiedzę umieć zastosować, a raczej wykorzystać w telacjach codziennego życia z jednej strony aby nie wchodzić osobiście w kleszcze hamulca, a z drugiej by pochopnie kogoś nie skrzywdzić. Ile osób tyle odmiennych zachowań, które jednym mogą odpowiadać, a innym tylko się wydaje - przynajmniej na wstępie relacji, że są poprawne. Tej wiedzy brakuje zdecydowanie w szkołach, a nie jakiegoś ględzenia, że mężczyzna może urodzić dziecko lub, że w związkach jednopłciowych radzi się więcej dzieci niż w związkach mężczyzny i kobiety.
Kanał zasubskrybowałem i chętnie wysłucham innych nagrań. Odezwę się jeśli uznam to za wskazane.
Bardzo dziękuję i życzę nieustające zadowolenia i nagrań, wykładów i udzielanej pomocy na spotkaniach indywidualnych👍
Dziękuję za klarowny przekaz❤
Również dziękuję. :)
Od pół roku zgłebiam temat narcyzmu na Yt i dopiero tutaj otrzymałem w pełni spójny i logiczny przekaz - zamiast show. Czegoś takiego mi brakowało. Dziękuję ! ❤️
Cieszę się i pozdrawiam. :)
Ja też od kilku lat zgłębiam ten temat. Miałam epizod z osobą, która stawiała mnie na piedestał. Tyłu komplementów, które usłyszałam w ciągu 5 spotkań, to ja nie słyszałam przez całe moje ponad 50 letnie życie. Ja byłam ideałem i on był ideałem. Wszystko było zbyt piękne. Czułam wewnętrzny opór, chociaż ego mówiło- tego właśnie potrzebujesz.
Wiedziałam wewnętrznie, że muszę to przerwać, bo pójdę na dno- tak to czułam.
Do dziś próbuję to sobie poukładać i odpowiedzieć na pytanie- Co to było? To uczucie odbierające rozum.
Z czasem, kiedy słucham i czytam więcej o toksykach, to zauważam, że każdy z nas czasem manipuluje, czasem jest narcyzem,hedonistą, toksykiem- po co? Najczęściej dla własnej ochrony. Dobrze jest znać schematy działań toksyków, aby im nie ulegać, ale co ważniejsze, żeby samemu ich nie stosować. Samoświadomość jest ważna. Analizujmy zachowanie osób mających na nas zły wpływ,ale przypatrujmy się krytycznie samym sobie.
Dziękuję za to wyjaśnienie, bo w końcu zrozumiałam z kim mam do czynienia. ❤
W bardzo jasny i rzeczowy sposób przedstawiłaś czym jest związek z człowiekiem z narcystycznym zaburzeniem osobowosci. "Kropka nad i" dla moich rozkminek nad zachowaniem człowieka, który właśnie wczoraj mnie zablokował z bardzo błahego powodu. Dziękuję i jestem wdzięczna, że dzielisz się swoją wiedzą. ❤
Dziękuję za ten komentarz. Życzę Ci wszystkiego dobrego. Głowa do góry i do przodu. :)
Ciężka droga przed tobą, pamiętam o tym że tak jak się teraz czujesz będąc z nim, tak będziesz się czuła zawsze, tu nie będzie magicznej przemiany z jego strony. Bądź silna, pozwól sobie na przeżycie trudu rozstania, szkoda każdego dnia zmarowanego z narcyzem. Najlepsza metoda to urwanie kontaktu z takim człowiekiem. Zero reakcji na tony smsow od niego. I tych pięknych i tych sfrustrowanych i okrutnych. Niestety ale to że jest się w takiej relacji to jest zwykle nasza wina. Niedokochanie i szukanie tej miłości tam gdzie ja dostaliśmy na tacy. Teraz jest czas dla ciebie, zrozumienie swojego Stylu Przywiązania ( są 4), ciezka praca aby podejmować świadome wybory w związkach. Wyznaczyć swoje granice i ich pilnować. Kochać siebie i nie szukać swoich braków u innych. Najważniejsze że już wiesz ze coś jest nie tak w waszej relacji, to wejście na wyższy poziom zrozumienia systemu. Uważaj na siebie i miej na uwadze że jest jeszcze jedno zagrożenie jeśli będziesz chciała otworzyć się na nową relacje- Unikowy Styl Przywiązania, równie okrutny mechanizm który sieje morze łez. Poprostu bądźmy świadomi i dokonujmy bezpiecznych wyborów. Przytulam wirtualne i trzymam kciuki. ❤
Bardzo dziękuję za wsparcie ❤
@@annajurek2601Dziękuję Ci za poświęcony czas, długo się łudziłam, że to nie narcyz, bo będąc w środku trudno jest mieć dystans. Dziś wiem, że musiałam wejść w taki związek, żeby ewoluować jako człowiek. Terapia przede mną, mam nadzieję, że pomoże przejść przez okres żałoby po stracie. Wielkie dzięki za wsparcie i życzę Ci pięknego dnia. Ps. Najbliżej mi do lękowego stylu przywiązania.
@@annajurek2601 Unikajacy styl to najczesciej wlasnie narcyzi.
Ciekawie wyjaśnione . Znam to z autopsji , moja narcyzkka cyklicznie mnie odrzuca , polega to na tym że potrafi tak mi uprzykrzyć życie że to ja się odcinam dla dobra zdrowia psychicznego.
Dziękuję!
..od dawna odnosiłem wrażenie, że egoizm, narcyzm jest formą bałwochwalstwa...❤
Tak, mówi się o kulcie narcyzmu jednostkowego i grupowego.
Dziękuję ❤
Również dziękuję. :)
Moc miłości cześć dziękuję Julitta ❤
Również dziękuję!:)
Wszystko się zgadza słowo w słowo. Też to przeżyłam i chyba załatwiłam ranki. Cieszę się że jestem bogatsza o tą wiedzę i widzę już więcej. Uczę się budować nowe dobre relacje.
Witam serdecznie. Właśnie to przeżyłam. Nawet zaczął do mnie mówić mamuśka. Pozdrawiam i dziękuję za informację
W moim przypadku, też było pięknie ładnie. Potem zostałem odrzucony, bez słowa wyjaśnienia, nawet na moich oczach flirtowała z moim kolegą, i to nie raz. Stworzyła swoją paczkę, do której nie należę
Przeszłam to samo
I ja kiedyś przyglądałam się takim flirtom. Ale te osoby są wtedy tylko instrumentem w oczach takiego narcyza.
Flirtowanie żony z innym facetem na oczach męża to pierwszy krok do zdrady.
Tak to się zawsze zaczyna.
..
Zrobił bym jej taką awanturę
Że musiała by brać środki na uspokojenie przez 2 dni.
A później dostała by walizkę i czas na spakowanie.
Jak ktos raz tak zrobił to zrobi i drugi raz.
Tak że bym opowiedział o tym w gronie rodziny i znajomych.
Narcyz/narcyza nie lubi krytki
I tego że ludzie mogą poznać o niej prawdę.
Nie został bym z taką kobietą.
To tylko chwila czasu jak przyprawi ci rogi..
To po co jesteś w związku z taką kobietą jezeli ona wogole nie ma ciebie w centrum swojego zainteresowania.
Kazda normalna żona tak się nie zachowuje.
@@mocnyjakniedzwiedz Czy ja napisałem, że to moja żona, czytanie ze zrozumieniem kłania
Mega Ci dziękuję Julita za ten materiał. Słyszałem o fałszywym ja ale jesteś pierwszą osobą która opowiedziała o tym skąd to się bierze i co jest tego powodem. Im dalej oglądam to mam takie odczucie jakby pojawiało się we mnie więcej światła. Moje życie już nie będzie takie samo. Dziękuję :)
Czyli Narcyz to biedny człowiek... Dziecko musiało zrezygnować ze swojego autentyczne go ja żeby zasłużyć na miłość matki... Okropne. Ale ja też taką matkę miałam... Ludzie co za tragedie
Dziękuję
Pęka mi serce. Słucham tego i łzy mi lecą. Czy jest jakaś nadzieja dla związku z narcyzem? Czy takie osoby są przeklęte i należy z nich bezwzględnie zrezygnować? Jestem w nowym związku. Z narcyzem. Ja mam swoje kuku, więc wiadomo, że całkiem zdrowego człowieka do swojego życia nie zaprosiłam, ale... Łączy nas dużo szczerych rozmów. Łączy nas chęć pracy nad sobą. Ja jestem po pierwszej terapii i po dużej pracy samodzielnej (książki, podcasty, szczere do flaków rozmowy z ludźmi z podobnymi doświadczeniami, z przyjaciółką od dzieciństwa, z którą się znamy bardzo dobrze i trwamy przy swoich zmianach przez kolejne dziesięciolecia). On swoją pierwszy terapię niedawno zaczął. Mamy oboje lęk przed odrzuceniem, jakieś problemy z bliskością, emocjonalnie często przyciąganie odpychanie - rollercoaster (a już myślałam, że taka zdrowa jestem, a tu nowa relacja i jakieś demony zaczęły że mnie wychodzić). To jeszcze nie jest miłość... Ale zakochujemy się w sobie (mam wrażenie, że on mnie kocha, ale w końcu to narcyz... nie łatwo w to wierzyć - może po prostu bardzo mnie lub czegoś ode mnie potrzebuje i nazywa to miłością).
Ze ma cechy narcystyczne dowiedział się podczas terapii po ok 10 sesjach. Do tego "budowanie powierzchownych relacji - brzmi jeszcze gorzej. Był pewny, że z tej okazji go zostawię i nawet mi to zaproponował "że powinnam dać sobie z nim spokój".
Co mnie powstrzymuje? Lubię go. Dajemy sobie wzajemnie dużo dobrego. Widzę w nim wiele osób - kojarzy mi się i z negatywnymi i z pozytywnymi osobami z mojego życia. Jakąś nadzieję widzę. Już wjechały zranienia, już pierwsze oddalania się i odrzucenia i inne dramaty, trochę toksycznych zachowań. Chyba z obu stron 😏
Słucham tego i tracę nadzieję, że może być dobrze. Nie wiem, co mam robić... Dodatkowo poznaliśmy się w środku jego trudnego rozwodu po bardzo długim toksycznym i przemocowym związku (wg jego relacji przemoc psychiczna że strony żony, a jaki był jego wkład... dowie się pewnie kiedyś na terapii, może mi powie).
Dlatego zwlekam, bo zakładam, że ten rozwód (on chciał odejść) to na tyle trudne doświadczenie, a już nie powiem, że jest utytłany współuzależnieniem po związku z bardzo toksyczną osobą, plus grubo trudne dzieciństwo, przemocowy dla rodziny jego ojciec, który za swoje czyny odsiadywał karę... Więc może aktualna sytuacja jest tak trudna, że nie powinnam stawiać na nim teraz krechy. Ja jestem DDD, bez taty, "niewarta jego miłości" (czyli miłości taty - kiedyś wypowiedziałam takie slowa, potem odnalazłam te swoje emocje i uczucia i poczucia w książce o takich, jak ja), bardzo wrażliwa. Czy ta terapia pozwoli nam zbudować dobrą relację? Jaka jest szansa na szczęście z narcyzem? Czy z takim człowiekiem można mieć dzieci? Chciałabym być również narcyzem, może byłoby łatwiej (kto wie, czy nie jestem w jakimś spectrum).
Jest tyle filmow na temat narcyzmu... zadne nie daja ani troche nadziei. Chodzi o to, ze te osoby nie sa autentyczne! Brak w nich prawdziwosci, wiec jak tu budowac cokolwiek na tej bazie?
Dziękuje 🌹.
cięzko sie tego słuchało bo idealnie opowiedziało to moją historię związku z narcyzem. najgorzej jak człowiek sobie uświadamia ze to wszystko co było dobre na początku to była iluzja a naprawde łątwo uwierzyć i popłynąć z tym co sprzedaje narcyzm wtedy kiedy jest dobrze
Bolesne, ale prawdziwe... Dziękuję ❤ Proszę zmienić tło podcastów na bardziej atrakcyjne 😊 Serdecznie pozdrawiam.
Moja córka jest w takim związku i w tym momencie nie widzi jego narcystycznej natury chociaż już dwa razy odchodziła raz na tydzień drugi raz trochę dłużej. Najgorsze jest w tym to że ma dziecko oczywiście z innego związku , a ten typ nie akceptuje jej dziecka.
Ciągle się zastanawiam j a k to możliwe, że narcyz odrzuca całą osobę, że dewaluuje ze 100 do 0. Dwanaście lat związku, rodziny( jest dziecko) i przestałam istnieć nie tylko jako partnerka, kobieta, ale tez jako człowiek. Odmawia spotkania, rozmowy, jakbym nigdy nie istniała. Od czterech lat nie potrafię się uporać, pogodzić właśnie z tym totalnym odrzuceniem. Można powiedzieć, nie chce mieć ze mną nic do czynienia, nie chce znać - tak jakbym ja skrzywdziła jego choć odszedł z dnia na dzień do innej kobiety i zerwał kontakt, na długi czas nawet z dzieckiem... Skrótowo - nie rozumiem takiego totalnego skreślenia człowieka i całej relacji.
Mają taki odruch że jak kogoś skrzywdzą to muszą sobie to jakoś racjonalnie wytłumaczyć( sami przed sobą)że ta osoba nie jest ich godna,tak myślę.Pozdrawiam❤
To bardzo ciężkie i wazne aby wyzbyć się obwiniania ze to nie nasza wina. To jest nieprawdopodobnie silny podprogowy mechanizm który robi nam nieprawdopodobna krzywde ale praca nad tym doprowadza do polepszenia istnieje na to bardzo dużo potwierdzenie ludzi którzy wyszli z takiego uzależnienia dlatego damy rade. Ci ludzie zakrywali nasze braki. Kluczem jest skupienie się na sobie pracując nad tym abysmy stali się być najlepszym swoim porzyjacielem. Polecam 100% sił skierować na to zadanie a efekty przyjdą. 🎉
Odpowiedź na twoje pytanie jest zawarta w filmie który sam z zainteresowaniem obejrzałem. Cytat: ,,Nie jesteś dla niego człowiekiem tylko przedmiotem lub rzeczą". Co robimy z rzeczami niepotrzebnymi? Wyrzucamy! Tak zostałem potraktowany po 14 latach(syn już na szczęście dorosły i samodzielny) 16 stycznia 2024 r. Czułem jakby mi granat w głowie wybuchł. Reakcja podobna jak w twoim przypadku, to błąd ale trzeba to sobie samemu poukładać lub tak jak ja skorzystać z pomocy specjalisty. W tej chwili ogromny żal został zastąpiony złością(już jej nie kocham bo nigdy kochany nie byłem to było złudzenie) na siebie za swoją głupotę i ZMARNOWANY CZAS! Wyrzucam wszystko z mieszkania co mi ją przypomina, nie podejmuje prób kontaktu, wykasowałem wszystkie zdjęcia z ,,wspaniałych" jak mi się wydawało chwil. Najgorszy jest niepokój o przyszłość bo przez te lata jakoś dziwnym trafem doprowadziła do pozrywania przez zemnie kontaktów towarzyskich a nie zawarłem przy niej o dziwo nowych?! Mam 56 lat i nawet nie mam z kim spędzić wolnego czasu. Ciężko będzie ale cóż? Nie rozpamiętuj , nie podejmuj prób kontaktu to psychopaci i manipulanci wysokiej klasy, wyrzuć wszystkie rzeczy które ci go przypominają bo to był błąd i tak to sobie tłumacz. Obejrzy ten film kilka razy bo jest świetny. Zrozumiesz a tylko wtedy się uleczysz i odzyskasz siebie .Powodzenia.
Dziękuję za podzielenie się własnym doświadczeniem, podziwiam złość ( zdrowa reakcja), pozbywanie się rzeczy. Też jestem w terapii, niestety utknęłam w miejscu dramatu. Jak mówi moja psycholog: ,,Pani rozum wszystko wie, ale serce nie odpuszcza". Każdy z nas jest inny, ja być może nigdy nie pogodzę się z tym co uczynił mi najbliższy człowiek. Mam głębokie poczucie, że to traumatyczne zdarzenie było / jest o jedno za dużo, życie przeczołgało mnie ciężko już od samego początku. Tobie życzę powodzenia, kierunek obrałeś niewątpliwie właściwy. Wszystkiego dobrego!
Mam matkę narcyza ale nie sądzę żeby to zależało od rodziców mojej matki...... Moi dziadkowie nie byli nadopiekuńczy to był czas wojny i dziadkowie wychowali 5-cioro dzieci.... (ciężkie czasy).... Dziadek był w AK i siedział raz na gestapo i w ruskim więzieniu.... Nikt jej nie wmawial, że jest najlepsza i musiała szybko zacząć pracować..... Narcyzm leży też chyba w mózgu w psychice i może uwydatnia.
Moje male, 20letnie, podsumowanko: kilka lat zajebistosci, wyjatkowosci, dopasowania, idealnego trafienia,daru od Pana Boga itp. Nastepnie PSTRYK....i woda w ustach, brak odpowiedzi na najprostsze pytania, milczace olewanie, udawanie niezrozumienia, ZERO EMPATII, brak wsparcia w klopotach zawodowych, obchodzenie szerokim łukiem jak np jestem chory, podwazanie wobec naszych/wtedy/ malych synow prawie kazdego mojego zdania /polecenia, manipulowanie faktami i wypowiedziami, naklanianie do dzialan/porzucenie pracy/ po czym ZJEBA z powodu wykonania tych dzialania/Popatrz-to na twoje wlasne zyczenie, zobacz-przeciez ty nie masz zadnych przyjaciol a sama wczesniej naklaniala zeby odpusci wizyty u tego czy innego kolegi/ ..., nadkontrola, brak jakiejkolwiek autorefleksji, perfekcjonizm, nieuznawanie wlasnej omylnosci przy rownoczesnym punktowaniu jakichkolwiek moich pomylek czy niedociagniec. Pomawianie mnie o ulomnosc psychiczna, koniecznosc psychoterapii itp. JA-PIER-DO-LE. I do +/- tego momentu NIE MIALEM POJECIA ZE JEST COS TAKIEGO JAK NARCYZM. W miare jak sie zaczalem sie doksztalcac/orientowac/probowac reagowac: coraz wieksza agresja, karanie cisza, zlosliwosc w bialych rekawiczkach, drobne upokorzenia wreszcie separacja,odebranie wszystkiego/wyprowadzka=praca,dom,dzieci,rodzina/, oprocz rozpieprzonej psychiki. Teraz w oczekiwaniu na separacje i inne chore roszczenia. AHA: Stałe komunikaty: JA wymagam, JA żądam, JA oczekuje, MNIE sie nalezy, JA mam prawo...,Ja sie nie żalę, ja informuję. Nikomu nie zycze, kazdemu bardzo wspolczuje. Tak-wspolczuje.
Moja znajoma byla w zwiazku z narcyzem, maja wspolne dziecko. Ciagle tocza wojny, dziecku tez sie "obrywa" od tatusia, manipuluje nimi, nigdy nie wiedza Co ich czeka( zaplaci alimenty czy nie, zabierze na weekend czy raczej pojedzie sobie Sam na wycieczke)...az trudno sie na to wszystko payrzy z zewnatrz, a Co dopiero tak zyc?!😨😳
Przekombinowane, czysta mitologia.
100% racji. Iluzja ehhh, gorzej że dopuściłem ją do dzieci które już swoje wycierpiały i jak ja pokochały bezwarunkowo. Teraz już noe dla siebie a dla dziecka psycholog, zajęcia dodatkowe itd.. to najbardziej boli że uwierzyłem w tą fantazję i skrzywdziłem dzieci. Dobrze że zacząłem ją odkrywać, musiała zdradzić i uciec. Robiliśmy test przed tym co ostatecznie zrobiła z książką "partnerstwo bliskości", wyszedł jej lękowo ukinakący styl przywiązania. Swoją drogą tak, jak się poznawaliśmy miała takie "duszności" lękowe, podobno po poprzednim partnerze i innych przykrych przeżyciach, minęło to przy mnie i czuła się świetnie pod każdym względem aż do czasu gdy stwirdziła że znowu ma jakieś lękowe problemy i ucisk w klatce nawet jak myślałem że jest dobrze. Dużo by pisać, karanie ciszą, wzbudzanie zazdrości, obrażanie się za byle co, nawet próbowała przejąć moich znajomych, wynosiła nasze sprawy na zewnątrz aby mnie umniejszyć w oczsch innych, szykowała grunt do ewrntualnej ucieczki, takie kłamstwa że człowiek się już gubił co jest czym. Minęło pół roku a czuję ciągle tą toksynę. Pracuje nad pozbyciem się żalu i wybaczeniu ale podświadomość też ma swoje "myśli". Pozdrawiam
Witam, zastanawiam się nad dwoma kwestiami. Dlaczego mimo świadomosci kłamstw manipulali i fantazji narcyza, tak mocno tęsknimy ; co w nas jest tak słabego,że tęsknimy za katem? Druga spawa to jak uwolnić się od czekania czy wróci.Lepiej,aby nie wrócił, a jednak czekamy. Bardzo trudne.
Proszę Pani! Tęsknimy za iluzją jaką N. stworzył na początku związku, a nie za kątem.Ta iluzją ma na celu spełnienie własnych potrzeb.
Narcyz jest pozbawiony empatii, skupia się wyłącznie na sobie!!!! Wykorzystuje ludzi by spełniali jego potrzeby.
Bo żeby odejść od narcyza potrzeba wiele czasu , syndrom sztokholmski czyli wieź traumatyczna. Mózg koduje wszystkie najlepsze chwile z narcyzem i to one są głównym powodem tęsknoty. Często odejście zajmuje wiele lat . Poza tym jest coś takiego jak zawłaszczenie narcystyczne i nawet jeżeli nie jesteśmy z tą osobą i jej nie widzimy , połączenie na tle podświadomym jest bardzo duże i z tyłu głowy gdzieś zawsze pojawia się ta osoba. Trzeba to zaakceptować i poznać logicznie na czym polega zawłaszczenie narcystyczne. Więź tą można przerwać jedynie przez całkowite odcięcie się od osoby narcystycznej. Po jakimś czasie nasz umysł zaczyna się oczyszczać i możemy na wszystko spojrzeć z innej już perspektywy. Podczas rozłąki z narcyzem nasz mózg będzie się upominał o dopaminę i będziemy odczuwać duży jej brak , z czasem to zaniknie. Musi też wiedzieć co jest przyczyną tej tęsknoty i zajrzeć w gląb siebie . Można to zrobić samemu , wymaga wiele czasu lub zdać się na psychoterapeutę - szybsza droga. Można zdecydować się również na bycie z narcyzem , tylko to wymaga całej tej wiedzy i musi to już być świadomy wybór , bo wtedy wiemy że cykl narcystyczny się powtórzy , zostaniemy odrzuceni , ale robimy to świadomie i wiemy na czym polega ten schemat . Narcyz wraca tylko do silnych osobowości , jeżeli cię złamie i zniszczy nie wróci . Dla własnego zdrowia psychicznego jednak , nie warto męczyc się z narcyzem .
Mnie narcyz pozwolil zaspokajac moje potrzeby, z racji dawania...on brał, wylapal to gdzie mam co nieprzepracowane i tym manipulował,to wszystko z dzieciństwa, deficyty, mnóstwo tego. Podsumowując: głodny to i ze śmietnika się naje.
Syndrom Sztoklomski
Ofiara usprawiedliwia kata.
🌷🌷🌷
Komentarze sa formą terapii też
Czy córka dobrze postępuje oddając 2 dzieci na weekend byłemu mężowi narcyzowi z którym przeszła koszmar i dzieci też , martwię się bardzo o wnuki są b.nerwowe ,
❤❤❤
Miałam takii związek.. Bardzo źle to się skączyło.. Masakra. 15 lat na wiatr
Cos z ta mama... jest.
Nie wiem czy tak, jak to Pani przedstawila, ale cos jest na rzeczy.
Moja zona miala kiepskie relacje ze swoja mama.
I przez lata myslalem, ze zazdrosci mi mojej mamy.
Ze to stad, te jej dziwne komentarze:
Kiedys powiedziala mi "Idz na cmentarz. Odkop grob swojej matki. Moze ona cie przytuli, bo ja nie!" To, na moja prosbe by mnie przytulila... Nie klocilismy sie wtedy. To padlo od tak. Bez powodu.
Wg mnie, zona jest narcyzka.
Ale czy to ma po mamie, tego nie wiem.
Moze po tacie?
Jego, nigdy nie poznalem. Juz dawno nie zyl, jak ja poznalem.
Ale mame, miala dziwna. Nie gotujaca. Nie sprzatajaca. Podobno kiedys, to maz jej gotowal. A potem, gotowanie przejal syn. Ten syn ozenil sie dopiero po smierci matki. Przedtem nie dawala mu sie orzenic. Przepedzala wszystkie kandydatki. A to, ze ktoras sie na nia spojrzala, z nienawiscia. A to, ze inna ma dziwny smiech. Ta za chuda. Ta dzieciata...
Dziwna miala matke.
I moja zonka, tez jest dziwna.
Na propozycje, ze kupie jej materac. Odpowiada mi "A wiesz? Moge ich zabic!"
Podobnie jak poprzednio. To nie bylo w klotni.
Oczekiwalem... zadowolenia, wdziecznosci. Bola ja plecy, wiec kochany maz chce jej pomoc. A dostalem, cos takiego.
Wariatka?
Psychopatka?
Narcyzka?
Autystka?
Sam nie wiem.
Bardzo dziękuję za dokładne tłumaczenie.
W mojej historii narcyz był odrzucony przez ojca (chciał go zabić fizycznie kiedy narcyz przyszły był noworodkiem ) Natomiast matka zrobiła z niego bożka, mężczyznę życia i wiecznego jej chłopczyka.
W tym układzie też jest potrzebne oddzielenie od matki? Czy może być od nieistniejącego ojca, który później mial inne rodziny dzieci i kobiety o czym narcyz wie. Ojciec już nie żyje , matka toksyczna cały czas hołubi , uwielbia i wywyższa i tworzy sielankę szczęśliwego związku ze swoim synkiem (51 lat) .
Ponosi też wszelką odpowiedzialność głównie finansową za jego nieudane związki, żyje jego życiem. A więc ona bierze udział w tworzeniu jego fałszywego ja, dlaczego on się chce od niej oddzielić poświęcając swojemu bożkowi kolejne kobiety. ? Bycie takim bożkiem kreowanym przez matkę czy to też trauma czy to też forma opresji czy on to rozumie że to opresja od której chce uciec?
Jeszcze raz dziękuję za film.
Pewnie wszystko się jakoś złożyło na całość. Natomiast osoby z narcystycznym zaburzeniem osobowości potrzebują się odseparować również od matek, które są nadopiekuńcze i które nie pozwalają im samodzielnie funkcjonować.
@ Dziękuję bardzo za odpowiedź. 🌺
Znam kogoś, kto nie dopuszcza, że to rzekoma wina jej matki, takie zaniedbanie rodzicielskie doprowadzily do tego, że jej siostra jest narcyzką. Czy obecnie rozważa się jeszcze jakieś wytłumaczenia?
Nauka juz dawno potwierdziła ze to matki przekazują narcyzm synom rzadziej córkom ta rola przypada od pewnego czasu ojcom czyli tzw córeczka tatusia.
Chciałam przesłuchać to video ale jak w pierwszym zdaniu usłyszałam “ psycholożka “ to mi się odechciało
Pani strata. :)
Facet się zamknął, zghostował, ja w zamian naskoczyłam i zakończyłam znajomość, a po długim czasie było mi wstyd i próbowałam wyjaśnić. Pytanie teraz, czy to u mnie skłonność narcytyczna, czy u niego?🤷🏼♀️
U niego.
u mnie było bardzo podobnie. i też zaczęłam sobie wmawiać, że to ze mną jest coś nie tak.
Czy narcyz potrafi powiedzieć po zablokowaniu kontaktów że juz mnie nie kocha i ma pustkę i ze to moja osoba ma sie teraz o niego starać?
zablokował mnie i zakończył ze mną zwiazek. Po tygodniu czasu zadzwonił i podkreślał ze dzwoni tylko po to aby mi powiedzieć ze to juz koniec i ostatni raz zemna rozmawia. I w trakcie telefonatu wygadal sie ze przespal sie z inną kobieta (z koleżanką która przy nim byla jak mnie nie bylo i że moge ją znac, i powiedzial ze to jest nie wazne), gdzie wie ze takie informacjie mnie bardzo ranią. Na koniec rozmowy zgodzil sie że moge do niego dzwonić. I ze jesli chce do niego wrócić to jest to skoplikowane z jego strony.
Co mam robic?
Absolutnie nie odbieraj! Należy zerwać kontakt kontakt a wspomnienia do śmietnika. Dla własnego dobra i zdrowia psychicznego.
Z tego pani wykładu wynika, że jestem narcyzem.
No właśnie nie wiem, czy to była osobą narcystyczna, nie potrafię sobie tego nawet wyobrazić, że nim może być. Otóż poznałam mężczyznę, który bardzo szybko się otworzył na mnie, bardzo szybko wszedł w relację że mną, bardzo szybko zostaliśmy para (mam.wrazenie, że tak się spieszył jakby mu miał.ktos mnie z przed nosa porwac), miał piękne plany wobec mnie/Nas : wspolne wyjazdy, wycieczki, spacery, bliskość, poznanie syna, jak mieszka ... na początku Go stosowałam, bo to b.szybko brnęło dalej, ale zachlysnelam się tym i popłynęłam. Mialam/mam.wrazenie, że to był człowiek moich marzeń, podobny do mnie, wyznający podobne wartości, czuły, troskliwym, opiekuńczy wszystko naj... relacja trwała bardzo krótko, bo 1,5 miesiąca, ale w momencie kiedy on zaczal.sie dystansować, ja zaczęłam czuć jakiś lęk, niby mówił mi o jakiś swoich problemach, ja go wspierałam, ale w dniu, kiedy zasygnalizowałam a.moze bardziej wyszłam do niego z pretensjami o jego zdystansowania się, że mam wrażenie jakbym zebrała o uwagę, to on w jednym momencie beż jakiejkolwiek rozmowy zdecydował, że dla niego związek jest obciążeniem, więc wraca do bycia samemu, bo jakieś pojawiły się problemy... Tak naprawdę nie wiem co jest prawdziwym powodem.rozstania. Gdy napisałam mu, że nie rozumiem jego zachowania, że tak mu zależało na Nas, miał dalekosiężne plany potrafił ot.tak.zrezygnowac, to on nic mi nie odpisał tylko wieczorem jakby nigdy nic napisał "jak się czuje" bo wtedy kiedy mnie zostawił byłam w szpitalu i to wtedy najbardziej potrzebowałam.jego wsparcia, a on się odsunal, wie ja zareagowałam.jak zareagowalam-pretensjami. Mam.wrazenie, że może obudziło się w nim sumienie i chciał wyjs z sytuacji,bo przez 2 tyg.jeszcze trochę rozmawialiśmy, ale był wyczuwany dystans. Na poczatku myslalam, ze moze przemyslal sprawe i chce wrocic do tego tylko nie wie jak, ale caly czas byl lekko zdystansowany. Pisal, pytal. Az ja wyszlam z propozycja zebysmy sie dalej poznawali, wie on powiedzial abysmy nie zrywali tej znajomosci orsz ze nikogo nie poznal, bo chcial wyjasnic. Ale on znowu jakby sie wycofal a ja sie pogubilam. Po jakims czasie znowu zapytalam co z nami, czy jesteśmy dalej para i możemy kontynuować naszą relację, to on od tego czasu.wycofal się i przestał odzywać. Złożył tylko życzenia na Dzień Kobiet i tyle. 2 tyg.pozniej on już kogoś poznał, więc nie wiem czy to ze mną jest cos nie tak, że może byłam nachalna, czy on ma taki rys narcystyczne. Opowiadał bowiem, że jego rodzice go nie lubili, że mama czy oboje rodzice go bili, był niechciany, i w relacjach z kobietami opowiadał, że jak jakieś miał to w momencie, gdy któraś od niego oczekiwała relacji, dziecka,małżeństwa to on z nich rezygnował. Więc o co tu chodzi, bo nie ukrywam,że jestem wrakiem samej siebie, uzależniona od.niego i nie mogę się pozbierać. Trwa to już 2 miesiące a ja rozpaczam za nim, płacze, myśląc że to moja wina, bo po co się odezwałam wtedy... Proszę mi doradzić czy to ja zwariowałam.juz czy on miał jakieś cechy narcystyczne, które doprowadziły do tego rozpadu.
Nie wiem, czy ten człowiek ma rys narcystyczny, ale wyglada na to, że ma unikający styl więzi na 99% (proszę sprawdzić, na moim kanale są filmy o tym w playliście o stylach przywiązania). Nie liczyłabym jednak na to, że wszystko się ułoży. Z opisu chociażby jego relacji z rodzicami wynika, że on ma problem i póki nie sięgnie po pomoc, to będzie tak po drodze stwarzał problemy innym ludziom.
Unikowy styl Przywiązania
Kobieto....zostaw tego dupka i kretyna bo nie zasługuje na Ciebie❤️👍💪😁🙃🤫ktoś,kto prawdziwe kocha,walczył by o Ciebie a to zwykły chwiejny emocjonalnie idiota😬😵💫🥴🤒😷🤫sama przechodzę przez podobną sytuację🥴😬🤒🤐tylko,że ja zmarnowałam 20lat(tyle byliśmy małżeństwem)a teraz zostałam sama🫣🥺😞🥴🤒🤐 porzucił mnie,jak starego kapcia bo mu się"rodzina i odpowiedzialność za nią znudziła"😳😬🥴🤢 więc zostaw"takie coś"i idź dalej przez życie a nie marnuj czasu na kogoś,kto tak naprawdę nie wie, czego chce😮🤐😳😵💫😤😡 Pozdrawiam,mocno przytulam i życzę Ci wszystkiego co najlepsze🥰❤👍💪😘🌹🌹🌹
Bardzo mi przykro, że Cię to spotkało. Uciekaj, zasada zero kontaktu. To daje do myślenia, że po półtora miesiąca znajomości jesteś wyczerpana. Nie tak wygląda związek z dojrzałym człowiekiem. Pozdrawiam i trzmaj się. Dbaj o siebie.
" dwa tygodnie później on już kogoś poznał" " Jestem wrakiem" - tutaj jest już odpowiedz. Robi to z każdą. Czas miesiąca miodowego i koniec .Nastepna przeżyje to samo. Zostaw to !. To są bajeranty ,seksiarze. Ogólnie - Brak słów. Beznadziejny facet. Nic nie zrobiłaś źle. To on jest problemem. I bedzie problemem dla innej.
... akie ma Pani doświadczenie z ospbami o których opisie ?
Nie wiem, o co Pan/i pyta, ale mam doświadczenie zawodowe i prywatne (osobiste).
A jezeli facet na początku był kochany, pozniej to uleglo oslabieniu. Przy wymianie zdań robił cisze na dzien, dwa. Pozniej sie dowiedziałam o zdradzie i jego klamstwach gdzie chciał mnie i tą kobiete owinąć wokół palca. Po krotkim czasie chcial by mu wybaczyc a wine zrzucił w tej relacji na mnie. Po mimo iz chcial dalej kontynuacji poznawał kobiety ktore rowniez od samego początku okłamywał. Jest to też zarys narcyzmu, manipulatora czy zupelnie co innego ?
Trudno po takim opisie kogoś diagnozować, a właściwie nie powinno się tego robić, ale skoro były kłamstwa i zdrada, to na pewno oznacza, że taki człowiek zachowywał się nieetycznie. Nie ma więc chyba sensu nawet rozkminiać jego profilu osobowości? :)
Kłamstwa i zdrady 👎.
"Jestem psycholożką i coachem" , a czy nie powinno być: jestem psycholożką i coachinią?
Miłość, Pasja, skupienie na twoim własnym spełnieniu i wyjdziesz z tego😘🫶🌺
Dokładnie ❤️ bardzo pomaga 😊
Złożenie Izzaka w ofierze.... porażająca zbieżność
Czy warto powiedzieć narcyzowi że jest narcyzem? ...jak już rozszyfrujemy narcyza. Mam to sens czy nie ma sensu?? :)
Nie rozumiem o co chodzi z tymi dwiema figurami...skąd ten konflikt?
Czy narcyzm można leczyć?
Zawsze warto skorzystać z terapii. Nie jest to choroba, a zaburzenie. Można z tym pracować, ale podobnie, jak w przypadku zaburzenia borderline jest to najczęściej praca długoterminowa.
wedługlicznych opracowan naukowych sa to zaburzenia nie do wyleczenia, najwazniejszym czynnikiem jest to ze narcyz nie bedzie chcial sie leczyc. czesto gra na terapii i probuje zmanipulowac psychologa. jest wiele opracowan ktore otwarcie twierdza ze style przywiazania sa stale i ich tez nie mozna zmienic co najwyzej kontrolowac niektore z ich zaburzen.
Kazdy Narcyz zgodził by się na leczenie.
Gdyby był wysłany na okres 3 miesięcy do osrodka wypoczynkowego w Aushwitz..😎😎😎
Dlaczego tak uważam bo by odczuł to na własnej skórze jak traktuje innych.
Przecież Ci ludzie w podejsciu. Do innych do bliskich osób w znecaniu nie różnią się od podejscia esessmanow w Oświęcimiu..
Niech ktoś mi powie że się mylę..
Byłem z dziewczyną 6 miesięcy. Było cudownie. Wszyscy mówili, że nie widzieli jeszcze żeby para dawała sobie tyle czułości. W pewnym momencie coś się we mnie załamało. Zacząłem się zamykać emocjonalnie, odsuwać od mojej ukochanej, karać ją zobojętnieniem. Zacząłem mieć jakiegoś kaca moralnego, że jestem w tym związku. Źle się czułem fizycznie i psychicznie. Nie wiedziałem co się ze mną do końca dzieje. W końcu ją porzuciłem po 8 miesiącach bycia razem mimo, że nadal ją bardzo kochałem. Nigdy wcześniej tak nikogo nie kochałem. Nie umiałem sobie z tym poradzić więc poszedłem na terapię. Jestem już kilka tygodni na terapii. Czy ja jestem narcyzem? Proszę o jakąś odpowiedź Pani Julitto...
Proszę sobie posłuchać/poczytać o unikającym stylu przywiązania. czcams.com/video/lHjADFB6Law/video.html
Dziękuję. Jest Pani niesamowita. Wszystko się zgadza. Miałem emocjonalnie zamkniętą i zimną oraz znerwicowaną mamę. Zawsze sam wszystko starałem się robić bez pomocy innych. Nawiązywałem bardzo szybko zawsze relacje z innymi ludźmi ale były to relacje bardzo płytkie, takie płytkie przyjacielskie ale nic bardziej głębszego. Centrum wszystkiego była moja praca w którą często uciekałem i wszystko z nią wiązałem. Poznałem moją ukochaną która jest osobą bardzo lękową ale kocham ją nad życie. Zostawiłem ją jak wcześniej napisałem ale nie umiem bez niej żyć. Poszedłem na terapię. Dała mi kilka dni temu szansę spotkania i rozmowy o tym wszystkim co zrobiłem. Mamy się spotkać za trzy tygodnie. Wie, że jestem na terapii może mi wybaczy to porzucenie. Dziękuję jeszcze raz za Pani filmiki i za odpowiedź. Pozdrawiam
Czy osoby z ADHD mogą być narcystyczne ? Czy możliwe jest że narcyz cię odrzuci kiedy okażesz mu że widzisz jego wady ?
bardzo ciekawe spostrzeżenie. Chętnie przeczytam odpowiedź.
Kontakty
Z całym szacunkiem dla wszystkich, ale gdybym miał spędzić 10 minut z takim psychologiem, to później potrzebował bym psychiatry :) Ludzie, co w macie w tych głowach ??? Dorabiacie idee do czegoś, co nazywa się egoizm, pycha, nieuczciwość. Dlaczego takich problemów ludzie nie mieli 50 lat temu ??? Bo wtedy zawsze znalazł się ktoś, co walił z mostu prawdę drugiej osobie a dziś jedno wielkie aktorstwo, jedni udają inteligentnych, inni mądrych a jeszcze inni biznesmenów :) Kiedyś to ludzie chyba mieli więcej wstydu a dziś wyrachowanie a to wszystko do kupy razem wzięte jak się nazywa ? A no grzeszne życie, jak ktoś umrze, to wszyscy chcą iść do nieba i tak nawzajem się tym kłamstwem pocieszają a tu nie ma żartów trzeba robić rachunek sumienia i zapierdalać do kofensjonału zamiast do psychologa a życie nie jednemu zaraz zacznie się układać. Czasami potrzeba czasu, pokory i wytrwałości, bo to miłość zmienia drugą osobę.
Proszę sobie wyobrazić ile razy byłam odrzucona na przestrzeni 23 lat małżeństwa.
Teraz już wiem skąd to się brało I czym to było.
Obecnie jestem na totalnym odrzuceniu, bowiem zgłosiłam męża na policję za przemoc. W końcu.
Ja po 30 latach gdy zaczął cykl odrzucenia bo miał nowe źródło zgłosiłam chama i się uspokoił .
@@agata7065 A możesz opisać w jaki sposób to robił?
@@claro6065
Tak wyzwiska kiedy mu udowodniłam flirt wystartował do mnie miał tzw szał narcystyczny. Poczytaj o tym. Wówczas przekonałam się że przekroczy granice.
Poszłam na policję ale nie do dzielnicowego lecz głównej siedziby. A że był członkiem rady osiedlowej to jego kolega mu powiedział że żona zgłosiła przemoc. Oj jaki miał szał no co siedzę na radzie coś ty naopowiadała że mam kochankę itp.
Jak jej to wysłać nie wysyłając tego?
Udostępniając na profilu społecznościowym. ;)
Bardzo dobrze powiedziane, bardzo mi się spodobało. Lepiej wyjaśniło mi to, co się dzieje w moim małżeństwie, które właśnie się skończyło. Co prawda mój mąż nie jest zdiagnozowany, bo on unika terapii, w życiu by nie poszedł się zdiagnozować. Ja sama rozpoznaję w nim dużo cech narcystycznych. Miał przemocowa matkę, która go biła i raz odrzucała a raz była dla niego miła. Dlatego myślę, że on ma cechy osobowości narcystycznej. Jaka szkoda, że kiedyś nie miałam tej wiedzy! Ale przekażę ją moim dzieciom
Naprawde jestes psycholozka? Nie psychologiem?
Nasze ciao nie jestperfekcyjne zatem nie stworzymy perfekcyjnego. związku
..A co ma ciało do tego?.
Które nie nadążają
Psycholoszka? Litości,
Po co ta analiza narcyza? Skąd pewnosc, że tak jest? To odzukiwanie siebie i wmawianie sobie, że ta osoba jest biedna skrzywdzona poszkodowana. Nieprawda. Z moich obserwacji to osoby w spektrum autyzmu. Bez większej empatii czy uczuc zależne od skali spektrum. I wydaje mi się że największy problem maja osoby współuzależnione, które trwają w takich związkach, dają się źle traktować i nie odchodzą. A narcyzów nie da się zmienić bo autysci najczęściej się maskują przechodzą masę terapii i od naj lat i tyle...
Mam doświadczenie z osobami w spektrum autyzmu. Również takie osobiste, bo mam takich przyjaciół. To jest zupełnie inna historia. Chodzi tu o zupełnie inny brak empatii. Dobrze opisuje to w swojej książce "Teoria zła" Simon-Baron Cohen.
Szkoda że taka wiedza przychodzi dopiero z doświadczeniem
Proszę Pani większosć facetów jest narcyzami,tylko żadna wcześniej tego nie zauważa.
Ale głupota
Mój znajomy narcyz twierdzi, że jest dokładnie odwrotnie.
odrzuci bo został zmanipulowany 👿
Pewnie zdradzała tego człowieka i się wkurwił po prostu.