DLACZEGO jestem osobą wysoko wrażliwą?
Vložit
- čas přidán 20. 08. 2024
- W ostatnim filmie(link poniżej😊) mogliście się dowiedzieć kim jest osoba wysoko wrażliwa i czy nią jesteś(albo masz kogoś takiego w pobliżu)
Często mnie pytacie: Dlaczego tak mocno odczuwam rzeczywistość?Dlaczego tak się tym wszystkim przejmuje i nie mogę przestać o czymś myśleć np. straszna/smutna historia?)Więc dzisiaj nadszedł czas,aby opowiedzieć dlaczego tak się dzieje. A uwierzcie mi nie dzieje się tak bez powodu i nie wynika z naszej decyzji. Ale warto dowiedzieć się dlaczego jesteśmy jacy jesteśmy.
Zapraszam😊
Link do filmu o ,,Czy jesteś osobą WYSOKO WRAŻLIWĄ i empatyczną ?"
• Czy jesteś osobą WYSOK...
MAIL/ COLLABORATION:
k.sawickam@wp.pl
ZNAJDŹ MNIE W SIECI:
Facebook: / rodzinne-puzzle-650720...
Instagram: ...
NAJPOPULARNIEJSZE FILMY:
Toksyczni ludzie:
• TOKSYCZNI LUDZIE - 8 c...
Toksyczny Narcyz:
• TOKSYCZNY NARCYZ - 10 ...
Osobowość BORDERLINE:
• Osobowość BORDERLINE -...
SERIA DLA RODZICÓW:
• Jak kształtować od naj...
➡➡➡ Mam na imię Kasia, mam 158 cm wzrostu, mieszkam w Gdyni. Z wykształcenia pedagog, mam piątkę dzieci. Wiele lat spędziłam w terapii pedagogicznej, pracując z dziećmi, które miały problemy z czytaniem oraz byłam trenerem szybkiego czytania i technik pamięciowych. Moje ulubione tematy to: indywidualne podejście do dzieci, nastolatki, rozwój osobisty, dysfunkcje w rodzinie.
Jestem osobą wysoko wrażliwą. Czasem łapię się na tym, że czuję złość wobec siebie za to, że taka jestem. Często słyszę, zwłaszcza od ludzi w moim wieku, że jestem nudna, bo nie imprezuje całymi nockami, kocham naturę, potrzebuje ciszy i bycia sama ze sobą. Wtedy myślę sobie, że coś ze mną nie tak, czuję się w pewnym sensie gorsza i samotna. Staram się tłumaczyć sobie, że po prostu taka jestem, staram się zrozumieć siebie i zaakceptować. Są też momenty gdzie doceniam swoją wrażliwość, gdy pomagam innym i widzę ich radość, gdy oddaję się kreatywności i tworzę, gdy tak bardzo przeżywam, czuję muzykę i emocje towarzyszące sztuce. Pozdrawiam Panią i wszystkich wysoko wrażliwych!
Dziewczyno, jakbym siebie widziała :/
Kochana💚 Jest NAS WIĘCEJ. czuję podobnie i widzę, że nie jestem kosmitką 🤜🤛
Też tak mam
Mam to samo 😅😅
I tez jestem makijazystka 🤣 (Twoja miniaturka) hehe
Jestem wrażliwcem poszukującym form adaptacji do świata. Mam idolkę, moją babcię, która obecnie ma 98 lat i 10 miesięcy. Jest sprawna fizycznie i psychicznie. Do tej pory kłóci się z nami mówiąc na kogo mamy głosować. Z ciekawością obserwuję ją, by znaleźć odpowiedź na pytanie: jak długo i zdrowo żyć? Zdiagnozowałam kilka rzeczy. Po pierwsze: babcia często powtarza "Ruszać się, ruszać!". Po drugie: urodziła się w 1921 roku. Przeżyła wojnę, okupację, socjalizm, rozruchy, stan wojenny. To zbudowało w niej "tumiwisizm" i "olewatores" oraz rodzaj wyparcia niewygodnych z pamięci faktów. Po trzecie: ma "różowe okulary". Widzi szklankę do połowy pełną. I najważniejsze: dobry kontakt z Bogiem, któremu oddaje swoje problemy sama wracając bez ciężaru z kościoła lotem motylim lub ptasim. Lekka na sercu. Podziwiam i uczę się innych strasząc, że jestem z długowiecznej rodziny:-)
Internalizuję wszystko co do mnie dociera. Przestałam oglądać TV, bo przeżywałam wszystko, nawet mając świadomość, że to fikcja. Ograniczam dopływ informacji, bo za bardzo emocjonalnie się angażuję. To bardzo obciążające... Za to uwielbiam być sama ze sobą i rozmawiać z Bogiem 🙂
To tak jak ja. Pozdrawiam serdecznie
Dlatego I don't have TV 15 years.
@@BibaSenana a jednak! Są tacy sami wariaci jak ja! I too, od 19 lat!. I mogę się podzielić tym, że nikt z tego powodu nie cierpi w moim domu😋
Cytując klasyka: "Mam tak samo jak Ty"!!! 🤗
Bardzo dobra decyzja. W moim domu nie ma telewizora już od 18 lat i wcale nie czuję się z tego powodu głupsza czy niedoinformowana. A emocje w całej gamie dostarczają mi moi kochani. Pozdrawiam serdecznie Dorota
"nie przejmuj się", "nie przeżywaj" bardzo często to słyszę. Potrafię bardzo długo rozpamiętywać trudne dla mnie sytuacje i szybko się "uruchamiam" w tych tematach nawet jeśli dużo czasu już upłynęło.
Mam dokładnie tak samo... :/
Jej, ja też mam dokładnie tak samo! Czasami się dziwię, że ludzie czegoś nie pamiętają.
No właśnie.....
nie cierpię jak ludzie tak mówią a powtarzają mi to na okrągło , a wtedy się czuję jeszcze gorzej :/
Dokladnie
Będąc WWO trzeba nauczyć się mieć twardą dupę do wszystkiego i bardzo spory dystans. Tego się nauczyłem. Przeżyłem szerokie spektrum emocji związanych bycia WWO: odrzucenie, szyderstwo, brak zrozumienia, bagatelizacja, infantylizacja, była nawet agresja, umniejszanie w gronie znajomych, zdrady, oszustwa... . Pamiętam, że kiedyś przez to się zamknąłem, bo wszyscy mówili mi rzeczy o mnie, jakby to była jakaś masakryczna tragedia życiowa, że jestem "Drama King".
Myślę, że przez lata wyrobiłem sobie umiejętność bycia sceptycznym do każdego człowieka, otwierania się do pewnej granicy, aż dojdę do wniosku, że mogę zaufać danej osobie. Podczas gdy stanę się już na kogoś otwarty, wygląda to jak głęboka płynąca rzeka Nilu.
Lubię być WWO. Kocham być w naturze. Widzę kolory podczas wąchania perfum. Jestem mega kreatywny. 'Czuję' osobę sekundy po tym jak ją zobaczę. Myślę, że plusy mogą druzgocąco przeważać nad minusami: jak np. brak zrozumienia społecznego.
Te minusy da się rozwiązać i żyć normalnie. Wiem, że WWO to nie jednostka chorobowa, to inny sposób myślenia - inny lifestyle. Więc aby znaleźć rozwiązania na tą 'inność', nie mogę posługiwać się 'zwykłymi' (lub jak p. Kasia powiedziała, mniej wrażliwymi) sposobami myślenia, tylko używać własnych - nawet za cenę bycia w nich pionerem.
Jak rapowało WWO - Damy Radę!
Pani Kasiu, super film. Ja też jestem bardzo empatyczny i wrażliwy. W pewnym momencie osiągnęło to już taki pułap, że realnie i negatywnie wpływało na moje życie. Bo np. jeżeli coś mi załóżmy nie odpowiadało w pracy czy związku, to ja żeby nie zrobić tej drugiej osobie przykrości dusiłem to w sobie i męczyłem się z tym. Właśnie tak - tylko dlatego, że wiedziałem, że jak zwrócę komuś uwagę to będzie tej osobie źle. Przez to nie byłem w ogóle asertywny, pozwalałem się ranić i obrażać. Jak mogłem kogoś zripostować skoro wiedziałem, że sprawię przykrość? Blokowało to mój rozwój zawodowy i emocjonalny. Sprawiało, że zamykałem się w domu co jeszcze pogarszało mój stan bo ja brałem na siebie nawet emocje z filmów czy seriali. Pomocna okazała się tutaj zwykła rozmowa z terapeutką. Mianowicie ja starałem się to zwalczyć, im bardziej się starałem tym absurdalniejsza robiła się moje wrażliwość. Terapeutka powiedziała, że muszę się zaakceptować, że muszę pogodzić się z moja empatią i wrażliwością. To był ten pierwszy krok. Przestałem z nią walczyć, a zacząłem z nią żyć. Drugim krokiem było uświadomienie mnie przez przyjaciółkę. Która powiedziała mniej więcej tak - Łukasz zobacz, ktoś inny ma czelność, odwagę czymś Ci dopiec, sprawić, żebyś poczuł się źle, oskarżyć Cię o coś, a wiesz, Ty masz wtedy prawo się obronić - dlaczego Ty nie możesz powiedzieć tej osobie czegoś "niemiłego". Wiadomo, nie chodziło tutaj o bluzganie czy obrażanie. Bardziej w tematach zawodowych gdy ktoś zarzucał mi, że zrobiłem coś źle, a ta osoba sama kazała mi tak to zrobić. I małymi kroczkami się udało. Teraz się cieszę, że jestem wrażliwy. Stawiam jednak siebie na pierwszym miejscu. Siebie całego kocham bo nie można kochać innych nienawidząc siebie samego. A filmy, seriale - traktuję je jak rozrywkę. Jednym okiem i uchem wpuszczam, a po obejrzeniu drugim okiem i uchem wypuszczam.
Wiem, też skąd wzięła się moja wrażliwość. Dostałem ją od babci (która przeżyła wojnę) zarówno w genach jak i w wychowaniu. Była dla mnie jak druga mama i to ona nauczyła mnie miłości do przyrody, zwierząt. Ona pokazywała jak ludzi traktuje się z kulturą i uczuciem. Uff trochę mi się naskrobało, ale mam nadzieję, że komuś może podrzuci pomysł moja historia. Ah zapomniałbym na koniec - fajnie jest też iść na jakieś warsztaty, szkolenie z pracy, które w całości albo w części będzie poświęcone asertywności. Najlepiej w pracy szef żeby Was wysłał :) Utrwala, przydaje w rozwoju i bardzo pomaga w pracy :)
Pozdrawiam wszystkich oglądających Kasię i czytających mój krótki esej :)
Ładnie to ująłeś, też taka byłam, jestem. Na filmach wzruszeń się do łez, na weselach płaczę że szczęścia- nie mojego nota bene.
Ostatnio blysnęła dla mnie jakaś iskierka nadziei- zaczęłam studiować różne filmiki i w konsekwencji pracuję nad sobą, że sobą. Z pewnością kluczem do zmiany jest pokochać siebie. Dziękuję autorce za cenne wiadomości. Pozdrawiam Wszystkich wrażliwców. Nawet nie przypuszczenie jaki bez Was ubogi był by ten świat.🙋♀️💓
@@mariaszyry8042 cieszę się że w końcu coraz więcej o tym wiadomo bo dzięki temu wiem, że nie jestem jakaś "nienormalna" (a płaczę czasem nawet na reklamach nie tylko filmach, płaczę z radości, ze smutku, z wzruszenia, żalu wszystko jest bardzo intensywne) i juz sama ta wiedza jakoś mi pomaga :)
@@claudiaclaudia3080 Co mogę powiedzieć Tobie na osłodę? Wrażliwcy to piękne charaktery, takimi się już rodzimy, może mamy to w genach. Dzięki nam inni mogą wiele zrozumieć, nauczyć się uczuć, empatii, szacunku do innych. Wielkie dzieła tworzą wrażliwi na piękno. Może zamiast zmieniać siebie należało by pomyśleć jak wykorzystać te zdolności nadmiernego odczuwania, jakie podarowała nam natura.😘 Wiem, nie jest łatwo żyć z takim charakterem i z pewnością trzeba nauczyć się asertywności dla wlasnego dobra.😊
Trzymajcie się kochani i nie zapominajcie pracować ze sobą. Żeby kochać innych trzeba najpierw pokochać siebie. Wszystkiego dobrego dla Ciebie Klaudio i nie martw się, będzie dobrze.🥰 💓👍🙋♀️
Dziękuję że się tym podzieliłeś 😊
Mam podobnie. Pozdrawiam serdecznie
Jak byłam mała dziewczynka moja mama nazywała mnie aktorką, płaczką i że oczy mam w mokrym miejscu... do dziś czuje się niezrozumiała przez moich bliskich. Obecnie mieszkam w uk i w okresie izolacji wielu ludzi tęskni do 'życia'. A dla mnie to cudowny okres ciszy, spokoju, ukojenia. Wcale nie tęsknię ani do ludzi ani do korporacji. Jest mi tak dobrze jak jest.
Dziękuję Pani Kasiu.
Witam w klubie! 😀 Również tak mam. Pozdrawiam serdecznie! 🙂
Moim najlepszym resetem jest kontakt z naturą na odludziu, kąpiel w wannie, długi sen (jeśli w mieście, to ze stoperami w uszach i zasłoniętymi oczami), okazje do śmiechu, dobra literatura...
Ja potrafię nie spać po nocach, kiedy ktoś mi coś powie lub coś się stanie.. Najczęściej łzy same mi lecą i nie potrafię tego opanować. Potrafię wyobrazić sobie tą sytuację i kłucić się w myślach. Później (jeśli to była blisla mi osoba np narzeczony) mam wyrzuty sumienia, że taka sytuacja miała miejsce.
Rozumiem Cie, mam podobnie. Pozdrawiam cieplo. ☺
Mnie też się tak mieli w głowie, wszystko przeżywam strasznie...
Jakbym to ja powiedziała, słowo w słowo, mam to samo. 🤫
Wypisz wymaluj ... ja
Wysoka wrażliwość może w większym stopniu prowadzić do nerwic,ogólnie wszelkich zaburzeń emocjonalnych.
To prawda, my wysoko wrażliwi bardzo jesteśmy do siebie krytycznie nastawieni.
Mój wysoko wrażliwy partner odczuwał dolegliwości ciążowe kiedy ja byłam w ciąży 🙂 nikt nie wierzył, a jednak!
Nieczęsto komentuje. Ale teraz muszę. Nareszcie wiem co mi dolega. Cieszę się że jednak nie jestem sama. No jakby filmik o mnie!!!
Tak, jestem osobą wysoko wrażliwa. Jak sobie radzę? Cóż, w ciezkich sytuacjach dużo mi daje modlitwa, medytacja. A na co dzień pozwalam sobie być wrażliwa i np sobie popłakać ze wzruszenia. No i warto nauczyć się mówić o emocjach, zeby je uwalniać. Wtedy jest lepiej 😊
Mówisz obcym osobom o swoich emocjach? Ja się boję
Tak, to prawda, takie mniej wrazliwe osoby w ogole nie rozumieja tych bardziej wrazliwych, czasem sie dziwia: Czym sie tak przejmujesz? Co tak przezywasz? itp. itd. Nie rozumieja tego, ze ja tak mam po prostu, nie potrafie inaczej.
Większość komentarzy od płci pięknej, aż mi "głupio" się przyznać, że jestem WWO. W skrócie to dla mnie dar boży, ale b.trudno z tym żyć, bo wszystko czuję bardziej, i radość i ból i... Trzeba to polubić i zaakceptować. Na dodatek jestem melancholikiem i introwertykiem, czyli 3w1. Polecam posłanie do nadwrażliwych K.Dąbrowskiego. 3majcie się wrażliwcy. Ściskam.
Z jednej strony bardzo trudny, ale też piękny dar
Mam podobnie, trzymaj się
Marku nie przejmuj się ja też czuję się tutaj jak rodzynek bo nadwrażliwych kobiet chyba więcej jest. Też mam 3w1
Ja od siebie polecam książkę Brene Brown - z wielką odwagą. Sam jestem wrażliwy, co łączy się również , np. z uczuciem wstydu i wieloma innymi emocjami. Dzięki tej książce zrozumiałem, że dla wysoko wrażliwych ta odwaga, którą się wskazujemy przy opanowywaniu emocji jest kluczowa i niesamowita. Mówicie tu właśnie, że wstyd się przyznać, że jesteście facetami i macie wysoką wrażliwość. W książkę, o której mówię znajdziecie sposób na ten wstyd. Poza tym polecam przy okazji inny kanał na yt - Twoja Nowa swiaodmosc i najnowszy filmik o wysokiej wrażliwości. Pozdro dla Was ;)
Pozdrowienia, solidaryzuje się, co prawda praca nad sobą sporo więcej zdrowia psychicznego mi już zapewnia, ale nigdy nie zapomnę jak skrajnie wrażliwy bylem przez większość życia, powodzenia
Faceci to zlo
U mnie najlepiej sprawdza się czas samotności, niezbędny do funkcjonowania dla mnie. Wtedy wyciszam się, odpoczywam 😊 Jazda na rowerze wietrzy głowę 😁 spacery również, szczególnie po plaży lub w lesie 😊 Mieszkam na uboczu wsi, z tarasu mam widok na fiord i ogromną, zieloną przestrzeń 😊 to jest raj dla mojej duszy i psychiki ❤ Nauczyłam się też nie brać wszystkiego na siebie i do siebie. To chyba było najtrudniejsze, ale się udało 😊
Jak to zrobiłaś? W sensie nie brać wszystkiego do siebie? ☺️ sama szukam jak to zrobić
Też uwielbiam kontakt z naturą. Jak przystało na prawdziwego introwertyka,kontakt z przyrodą jest dla mnie nawet ważniejszy niz z ludźmi (przez co uważają mnie za osobę aspołeczną i może mają trochę racji;).Drzewa czy ptaki przynajmniej mnie nie osądzają (w przeciwieństwie do ludzi). Nie muszę się im na siłę przypodobać czy udawać kogoś lepszego. Nawet moje koty mnie nie oceniają ;) Nie "prześladują" mnie za mój wygląd ani nie przeszkadza im ,ze np. nie mam modnych ubrań (bo mnie nie stać;).Dlatego lepiej się czułam w towarzystwie kotów albo w lesie niż w szkole;).Może jestem dziwna,ale to właśnie złe doświadczenia z ludźmi sprawiły,ze zaczęłam ich unikać. Stałam sie jeszcze większym introwertykiem (choć nie każda osoba z WWO jest introwertykiem),żyjącym w swoim świecie;),a przyroda i zwierzęta (w tym koty;) są b.ważnym elementem tego "świata"(są też książki ,muzyka,czas na refleksje itd.)
@@kasza1830 przepraszam, ale dopiero zobaczyłam komentarz 😊 Odpowiadając na pytanie 😊 Praca nad sobą, terapia, odpuszczanie, otaczanie się ludźmi, którzy nie są toksyczni i raczej mniej ich wokół mnie, niż więcej. Kiedyś prowadziłam bardzo intensywne życie, z mnóstwem obowiązków. Przypłaciłam to zdrowiem i dostałam mocny sygnał: wolniej! Świat się nie zawali, jeśli w domu nie będzie zawsze na błysk, ja nie będę zawsze dyspozycyjna dla innych, życie towarzyskie zawęzi się do garstki przyjaciół. Ważne, żeby przysiąść i zastanowić się, co dla Ciebie jest naprawdę ważne i po kolei wprowadzać zmiany 😊 Oczywiście otoczenie może się buntować (przynajmniej na początku), ale to czas, żeby zadbać o siebie, a w perspektywie też o innych, ważnych dla nas 😊 I tak kolokwialnie mówiąc, miej wywalone, co inni mówią, myślą 😁 Nikt za Ciebie życia nie przeżyje i nikt nie chodzi w Twoich butach 😁✊
@@monia866 ludzie niech sobie myślą, co chcą 😁 Twoje życie i Twoje zadady. Póki nie robisz nikomu krzywdy, to żyj tak, jak Ci w duszy gra 😊 Zawsze będą tacy, którzy obgadają, oplotkują, olej to 😊
@@martakarta874 bardzo dziękuję za odpowiedź, nadal szukam recepty dla mnie, więc mimo odpisania po czasie, komentarz jest dla mnie wartościowy ☺️ dzięki!
Wspaniale jest usłyszeć, że nie jest się w tym samemu
Jestem WW i moja siedmioletnia córka też. Niestety, ciężko mi z tym. Ciężko się żyje. Zazdroszczę grubej skóry niewrażliwców.
Szczerze mówiąc, uważam że powinnam pokazywać wszystkim moim znajomym ten filmik i zrobię to, aby troszkę bardziej mnie zrozumieli. Zawsze słyszałam, oj nie przesadzaj, czemu tak się wszystkim przejmujesz? Nie myśl tyle o tym... Jesteś jakaś dziwna. Za dużo analizujesz. Odpuść. KAsiu Dziękuję za filmik! :)
Dorotko..🌸☺..w przyrodzie jest ROZNORODNOSC.. sarny...mają piękne cienkie nóżki.są zwinne delikatne . muszą się chronic przed drapieznikami . OSOBY wrażliwe..to WYJATKOWE dusze.. .Potrafią UWAZNIE słuchać .doradzać to jest WSPARCIE...DAJAC swój czas. Uważność..oddajesz też energie..OBJAWIA się to..zmęczeniem... przemeczeniem.. WRAZLIWOSC..jest jak kompas..wylapujesz fałsz..nieścisłości..
NIE idziesz ślepo za tłumem.. .Zrozumieć może ktoś.... kto ma podobnie. Nie tłumacz się przed innymi..człowiek..który nie szuka WiEDZY jest jak ślepy i glupi.
KOCHAJ swoją.... WYJATKOWA. .duszyczke.. Dając sobie pRAWO..do swoich Wartości..PRAWO do SZACUNKU siebie do gorszych chwil...nie skupiaj WYLACZNIE na ROZUMIENIU innych zapominając o sobie.ROWNOWAGA. to SZTUKA..która wymaga wiedzy i trenowania. BUDUJ swoje myślenie..nawyki. ...SERDECZNIE POZDRAWIAM..
No właśnie też często czuje się niezrozumiana i kilkukrotnie próbowałam przedstawić innym jak ja to czuje i zazwyczaj niczego to nie zmieniało. A jedynie ja sama odczuwałam rozczarowanie. Największy problem miałam z mężczyznami z którymi wchodzilam w związki. Koleżanka mnie kiedyś skwitowala że ja za szybko mówię facetom o swoich slabosciach- z mojej strony to była po prostu chec przedstawienia siebie- tego jaka jestem. Jednak rzeczywiście nie sprawiało to, że nagle ludzie dostawali olśnienia i mnie rozumieli 😅
Kiedyś nie mówiło się o wrażliwości w ten sposób, a szkoda..Ja przeżyłam piekło.Jestem już u schyłku życia, życia trudnego,po kolcach.....
Dziękuję za ten film ❤ też jestem wrażliwcem i odkryłam to dopiero niedawno czytając książkę Elaine N. Aron o wysoko wrażliwych. To mi otworzyło oczy i zaczęłam składać wszystkie swoje dziwne skłonności w jedną całość. Jedną z nich jest np to że nie potrafie zasnąć jak słyszę tykajacy zegarek 😃 Mam tych dziwact sporo, ale dzięki swojej wrażliwości jestem też bardzo kreatywna i dokładna. Zwracam uwagę na te drobnostki i szczegóły niewidoczne dla innych, co czasem jest zgubne bo przeradza się w nadmierny perfekcjonizm i nie mogę czegoś dokończyć, bo ciągle uważam, że coś należy jeszcze poprawić 🤦♀️ Ale pracuje nad tym 😉 W radzeniu sobie ze stresem pomaga mi moja pasja jaką jest rękodzieło, czyli wyplatanie sztuką makramy i robienie różnych rzeczy na szydełku ☺Pozdrawiam i czekam na kolejne filmy 😘
Ja mam to samo z zegarami. W moim domu przez to są tylko te elektryczne. Ułatwia mi to nie tylko zasypianie, ale i skupienie uwagi. Także rozumiem 😊
To tak jak ja...
zasnąć? ja nie potrafię funkcjonować za dnia nawet jak mi coś tyka. Wszystkie zegary w domu bez baterii 😂
W pełni to rozumiem. Nie ma mowy o zaśnięciu, kiedy słyszałabym tykający zegar, czy jakikolwiek inny, nawet cichy odgłos. Ratują mnie w pewnych sytuacjach zatyczki do uszu. Moi Sąsiedzi nie przejmują się innymi i czasami kłócą się nawet w nocy...
Drażni mnie muzyka, kiedy z kimś rozmawiam... Zdaję sobie w pełni sprawę, że może to być dla kogoś bardzo męczące... Bardzo żałuję, że taka jestem, ale niestety nie potrafię inaczej... 😞 Pozdrawiam serdecznie! 🙂
Dorotko polecam ci książkę "Jak myśleć mniej"
Dziękuję Ci Kasiu za to, że jesteś, niech Pan Bóg Ci błogosławi, abyś była pięknym darem dla innych.Miej najpiękniejszy dzień😊
Dziękuję Pani Kasiu🙏🏻💛Wszystko o czym Pani mówi rezonuje ze mną . „Nie bądź zawstydzony swoją wrażliwością . Ona przyniosla Ci wiele bogactw.Widzisz to,czego inni nie mogą zobaczyć. Czujesz to,czego inni nie mogą czuć .”- Jeff Foster. Należę do grupy osób wysoko wrażliwych . Moje doświadczenia są następujące : Trudny odbiór w rodzinie,krytyka i etykietka przewrazliwonej:(. Później w terapii odkrycie,ze jestem w 15% społeczeństwa osób wrażliwych,wiec trzeba się liczyć z brakiem zrozumienia po odkrycie kanału Magdaleny Szpilki 🙏🏻❤️,która wspaniale nakreśla jak wyglada z jej własnej perspektywy i doświadczeń terapeutycznych świat oczami osoby wysoko wrażliwej. Nauczyłam się to akceptować,traktować to po prostu jako część mnie i mam zrozumienie jak ja reaguję vs pozostałe osoby. Pozwalam sobie odpoczywać,natura jest moim najlepszym terapeutą,śpiew ptaków,oddychanie metodą wim hofa,połączenie ze wszechświatem i niesamowite duchowe przeżycia w medytacjach,większa empatia względem moich dzieci i innych osób - to są wspaniale zalety,możliwość przezywania życia głębiej i bardziej ♥️. Rozpoznaję coraz lepiej przed którymi osobami po prostu nie ma sensu się otwierać,nawet jeśli to rodzina,bo brak zrozumienia jest tak bardzo bolesny. Pozdrawiam 🌸💜☺️
Ja od małego borykam się z wysoko wrażliwością, niestety ale nikt nigdy mi nie wytłumaczył, że ma to swoje zalety. Zawsze było to postrzegane jako wada...wytykanie typu, " jesteś za wrażliwa nie dasz sobie rady w życiu " albo " czego się tak przyjmujesz ", " myśl o sobie, nie o innych " " po co płaczesz, to głupoty "itp...można by wymieniać. Teraz jednak widzę, że ta wrażliwość na szczegóły, na osoby, na sytuację i zwracanie uwagi na rzeczy na które mało kto zwraca uwagę i ta pamięć do szczegółów... Oraz non stop analizowanie wszystkich i wszystkiego... Sprawiła, że znalazłam swój cel w życiu i wiem po co tu jestem. Także szukając siebie znalazłam miłość i pasję...A filmiki Kasi są nie ocenioną pomocą 😉 Dziękuję.. Pozdrawiam wszystkich ✌
Ja też jestem osobą wysoko wrażliwą i często czuję się pełna sprzecznosci np potrzebuję być wśród ludzi, bo czuje sie z nimi dobrze ale też jeśli mam zbyt duży kontakt towarzyski czuję się wyssana z energii do zera i przybieram formę samotnika na spacerze wśród przyrody :D
Albo np. kocham muzykę i uwielbiam słuchać jej głośno, mogę przy niej wykonywać codzienne obowiązki, gotować, relaksowac się ale jak coś jem muszę wyciszyć prawie do zera każdy bodziec z zewnątrz, radio, telewizje, zawsze rodzina nie mogła tego pojąć😂 Co ciekawe w głośnej restauracji nie mam tego problemu, nigdy tego nie zrozumiem ale cóż, najważniejsze to mieć świadomość siebie i się pokochać😊 super filmik pozdrawiam Pani Kasiu❤
Dziękuję za ten filmik, cieszę się, że jest nas więcej. Zawsze mnie irytowało to jaka jestem, że tak przeżywam wszystko, że tak łatwo się wzruszam, że tak łatwo i tak mocno stresują mnie ludzie i sytuacje. To bardzo wyczerpujące i faktycznie jestem często odkąd pamiętam wiecznie zmęczona. Uciekam od ludzi by odpocząć i przymusowa izolacja w czasie pandemii była ukojeniem, którego od dawna potrzebowałam:)
Ja dopiero niedawno dzięki Tobie określiłam to kim jestem. Wcześniej czułam się źle z tym, że ocenia się mnie jako osobę która wszystko przeżywa i traktuje się ją jako chwiejną emocjonalnie. Teraz wiem, że po prostu taka jestem, inna od reszty, ale nie znaczy, że gorsza.
Dzisiaj uświadomiłam sobie, że jestem wysoko wrażliwa. Wiedziałam, ze jestem nazbyt empatyczna ale nie wiedziałam wcześniej o WWO.
zawsze się wzruszam na filmach, na reklamach, gdy śpiewam piosenkę i podoba mi się jak śpiewam to się wzruszam, gdy robię coś co mi się podoba albo inni robią tez się wzruszam. Czuje emocje innych ludzi, zawsze wiem co czują - umiem przewidzieć ich reakcje. Czuje każdy zapach, kocham naturę, jestem wrażliwa na cierpienie każdego żywego organizmu ale też na ich radość i miłość.
Nadwyraz się przejmuje kogoś losem, jestem zawsze pomocna, co łączy się często z tym ze często bywam wykorzystywana albo niezrozumiana. „Nie przejmuj się tak” albo „zabardzo się przejmujesz” słyszę ciagle, ale nie potrafię w pewnych momentach przejść obojętnie. Zaczynam stawiać już granice, żeby się nie zatracić w tej wrażliwości bo to prawda co piszą inni, ze jest to nieraz ciężkie i nie jest lekko - ale uważam ze wysoko wrażliwi powinni cieszyć się ze mogą tak odbierać świat, to piękny dar ❤️ jesteśmy cudem tego świata, bo to my dajemy innym tyle miłości i życzliwości.
Gdy czuje smutek z niewiadomego powodu siadam i pytam siebie Co czujesz, nazywam tę myśl wypowiadam na głos i mówię To tylko mysl, ładunek elektryczny który przynosi cierpienie. To nie ja, to nie fakt. I tak po kolei następne myśli i obawy. Pomaga
Pani Kasiu! Już to pisałam, ale muszę napisać jeszcze raz:jest Pani cudowna!
Ja także jestem wrażliwcem. Wiecznie słyszę:bo ty jesteś zbyt wrażliwa, za bardzo przezywasz, nie przesadzaj... Poczucie osamotnienia jest bardzo mocne w moim życiu. Myślę że ludzie nie rozumieją wrażliwców. Patrzą na nas z przymrożeniem oka, traktują jako osoby niepowazne...
Ja w czasie izolacji z powodu wirusa pracuję w domu. Wcześniej pracowałam w open space (ok. 50 osób na sali). Ulga jest ogromna! Lubię tych ludzi, ale wchłaniam każdy stres, każe spięcie, ja je chyba wychwytuję z powietrza ;).
Mam podobnie. Dosłownie czuje ze ktoś, coś czuje w danym momencie i totalnie to chłonę.
Mam to sobą, jak gąbka !
Trudno mi sama siebie zdiagnozować jako WWO, ale wiele z cech przypisywanych tym osobom chyba posiadam. Jestem bardzo wrażliwa na dźwięki, są takie, których nie znoszę (generalnie hałas, dźwięki nieharmonijne, odgłosy jedzenia), a są takie, których bardzo potrzebuje, np. śpiew ptaków (mega relaksujący), szum wiatru, odgłosy miarowego delikatnego deszczu uderzającego o dachy i parapety. Odkryłam, że łatwo się "przebodźcowuję", wtedy potrzebuje ciszy, samotnosci, czyli odcięcia od bodźców. Nie przepadam za długim przebywaniem z innymi ludźmi, męczy mnie towarzystwo na dłuższą metę. Sama dopiero odkrywam siebie i nauczyłam się, że kojąco na mój umysł działa na pewno właśnie kontakt z naturą (bodźce z niej płynące są delikatne), samotność i cisza, nie oglądam telewizji, ograniczam radio, ograniczam social media, wyłączyłam powiadomienia w telefonie.
Pani Kasiu, wszystko o czym Pani tutaj mowi jest idealnym odzwierciedleniem MNIE samej :) a szczerze mówiąc nie chciałabym taka być tzn umieć sobie radzić ze stresem i nie przyjmować tak wszystkiego do siebie, najchętniej zrobić pstryk i wyłączyć ten mechanizm tego przejmowania się i robienia z wszystkiego dramy :(
Jestem bardzo miłą osobą, otwartą, szczerą, z poczuciem humoru. Wiele razy pomagałam wielu ludziom- wielu bardzo skutecznie. Zapewne dlatego, że dysponuję dużą wrażliwością i ponadprzeciętną empatią. Te cechy długo nazywałam moją zmorą ! Kiedy inni spali- ja nie spałam. Nie potrafię świadomie ranić ludzi, oszukiwać, okłamywać. Nigdy nie zrozumiałam dlaczego inni ludzie robią to innym ludziom. Nie policzę ilu wampirów, narcyzów i toksyków do siebie przyciągnęłam i ilu jeszcze przyciągnę ! Krążą wokół mnie jak piranie. Ranią, oszukują, okradają, wykorzystują. Generalnie nigdy nie spotkałam osoby takiej jak ja - która nie potrafi krzywdzić ludzi. I tak już zostanie. Odchodziłam, odcinałam, kończyłam. Poraniona i z 2 walizkami. I będę odchodzić i kończyć do końca życia. Nie wierzę, że gdzieś są dobrzy, uczciwi, szczerzy i empatyczni ludzie. Są, ale albo mają szczęśliwe małżeństwa, albo/i przyjaciół, i nie potrzebują nowych. To ta pesymistyczna strona bycia źródłem życia wampirów - jak za młodu pozwolisz innym ssać to już do starości się nie opędzisz! Pozytywna? A po co ci ludzie? Jest tyle zwierząt, które okażą ci miłość i wdzięczność, jakiej nie dadzą ci wszyscy ludzie razem wzięci. Są rośliny, które cię wyżywią i kwitnieniem sprawią, że twoja twarz nieświadomie się uśmiechnie. I są tysiące pięknych miejsc na świecie, w których owszem, spotkasz fantastycznych ludzi, wzbogacajacych twoją podróż- ale pojawią się na bezpiecznie krótko- by nie zdążyć cię zranić. Pozdrawiam wszystkich serdecznie :)))
Film o mnie :) pamiętam, że już jako dziecko odczułam, co to znaczy być osobą wysokowrażliwą: w pewnym momencie do naszej zerówki dołączyła dziewczynka z zespołem Downa. Jak można się domyślić, pomimo przygotowania nas przez wychowawczynię, była ona obiektem drwin i niechęci innych dzieci. Jako jedyna chciałam się z nią bawić i namawiałam do tego innych, tak bardzo było mi przykro, że ją to spotyka. Jakbym namacalnie czuła odrzucenie i samotność, jakich doświadczała. Miała napady agresji i niestety to ja najczęściej „obrywałam”, będąc obok. Mimo to czułam, że trzeba jej pomóc zwykłą obecnością i traktowaniem jak zdrową.
Nie chcę myśleć, jak ciężko byłoby mi w życiu, gdybym doświadczyła w domu rodzinnym wspomnianych przez Panią tragedii. Na szczęście dzieciństwo miałam udane, co pozwoliło mi stanąć na równe nogi w tym świecie. Kolejny przykład: widok osoby niepełnosprawnej (np. w autobusie) przyprawiał mnie od razu o płacz, tak bardzo jej współczułam, narastało poczucie bezradności, że nie mogę pomóc. Piszę w czasie przeszłym, gdyż trochę się już „zahartowałam” i umiem już sobie z tym radzić. Polecam terapię i spokojne przyglądanie się swoim myślom, wnętrzu :)
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję Pani za bogate treści, które chłonę jak gąbka ❤️
Ja podobnie. Osoby wykluczone w klasie z rodzin patologicznych lub np. grube zawsze były pod moją "opieką". Osoby którym gorzej szła nauka zostawaly ze mną na świetlicy i tłumaczyłam im zaległości.
Rower i las są moją podpora ..od niedawna medytacja jest super również ❤️
Nic tak nie relaksuje mojego umysłu, jak patrzenie się minutami na spławik, lub czas spędzany na ambonie w kompletnej ciszy pośród przyrody. Najpiękniejsze wspomnienia w moim życiu nie powstały przed telewizorem, tylko na łonie natury.
Bardzo dołuje mnie, gdy ktoś w moim otoczeniu ma wahania nastroju. Czuje silnie to co inni .
Relaksuje mnie gdy płynę żaglówką i czuje wiatr który obejmuje moją twarz.
Czuje spokój zawsze gdy słońce na mnie świeci.
Myślę, że oddawanie się swojej pasji i robienie tego, co się kocha z przyjacielem to klucz do zdrowia.
Jestem już tak zmęczona swoją wrażliwością że bym najchętniej zamknęła się przed całym światem, razem ze swoim dzieckiem, też wysokowarazliwym. Potrafię kilka dni przeżywać niemiła sytuację na placu zabaw która spotyka moje dziecko. Ja już po prostu jestem tak zmęczona że żyć mi się odechciewa.
Witam Pani Kasiu🍀witam Wszystkich-DZIĘKUJĘ za polecenie książki Judith Orloff "empatia poradnik dla wrażliwych" . Już wiem, że nie jestem kosmitką i mam nadzieję, że pozostałą część swojego życia spędzę żyjąc z uśmiechem, radością A nie z permanentnym smutkiem 👋
Pani Kasiu, dziękuję za film- jak zawsze bardzo wartościowy.
Ostatnio Pani w sklepie zemdlała i tak jej wspóczułam, że sama musiałam wyjść na powietrze aby nie być kolejną "omdlewaczką".
Inni nadużywają alkoholu, A kaca mam ja, bo tak bardzo czuję jak oni rano się męczą... Kolega w pracy jest wściekły a mnie ściska żołądek bo czuję te jego emocje...
Hahaha, myślałam że każdy tak ma, dopóki ludzie nie zaczęli się dziwić, co ja wygaduję! :-)
Pozdrawiam serdecznie :)
Super dziekuje pani Kasiu zawsze w pracy towarzyszy mi muzyka w pracy I to mnie relaksuje pracuje z ludzmi jestem fryzjerka ludzie sa tak rozni od wampirow do wrazlicow jak ja.
Dobrze poprowadzona i wykorzystana wrażliwość to wielki dar do doświadczania pełni i cudu Życia ❤ Najlepiej dla nas, gdy łączy się z głębokim kontaktem z samym sobą, wysoką świadomością oraz pozostawaniem w tzw. wysokich wibracjach. Ogromnie ważny temat, dziękuję pięknie ❤
Witam, temat odkryłam próbując pomóc synowi i okazało się, że zaròwno ja jak i mój mąż też jesteśmy wysokowrażliwi! Obecnie szukam fachowych materiałów, by było nam łatwiej ;) Faktycznie, izolacja od innych w czasie pandemii jakoś bardzo nam nie doskwiera, bo lubimy być ze sobą razem i mamy dość dużo przestrzeni. Aczkolwiek trójka małych dzieci cały czas pod moją opieką, bez perspektyw na szybki powrót do szkół i przedszkoli powoduje, że zaczynamy bardziej walczyć o samotne spacerki w ciągu dnia. Modlitwa ròwnież pomaga nie zwariować ;)
Jeżeli chodzi o materiały to polecam książkę " Jak myśleć mniej"
Pomocny, odkrywczy materiał. Dziękuję.
nie mogę słuchać niektórych piosenek Cohena, bo choć pewne rzeczy są już dawno za mną, to piękno tych tekstów przyprawia mnie o taki ból jakby wszystko wydarzyło się wczoraj...
Ja też jestem OWW, ale dopiero teraz po 30-tce bardziej świadoma tego. Nie byłam rozumiana w domu, choć mama i babcia takie były. Mama do dziś jakoś tłumi to i nie ma czasem do mnie cierpliwości. Mam syna 9-latka, który też jest wrażliwcem. Widząc jego reakcje, rozmawiając z nim, widzę siebie z dzieciństwa i mogę siebie małą dziewczynkę tylko w myślach przytulić, bo bardziej rozumiem tamtą siebie. Pomaga mi to. Szukamy sposobu na radzenie sobie z synem, mam super męża, który swoim optymizmem i cierpliwością mi pomaga. Ratuje mnie poczucie humoru, moje sprawdzone aktywności - ruch, las, dobra książka, sprawdzeni przyjaciele, muzyka, sen.
Dopiero niedawno, dzięki Pani, odkryłam, że jestem osobą wysoko wrażliwą. Wcześniej naprawdę nie wiedziałam czemu tak bardzo się wszystkim przejmuję. Bardzo często słyszę: nie analizuj tyle, nie roztrząsaj wszystkiego, nie przejmuj się, nie myśl tyle. Kiedy czytam historie o np. gwałtach albo różnych torturach, to aż jakby umieram w środku, nie jestem w stanie psychicznie sobie z tym poradzić, to mnie całą pogrąża w ogromnym smutku. Dlatego teraz staram się unikać wszelkich horrorów, thrillerów i nie czytać tragicznych historii. Kiedy czytam o problemie gwałtów czy o handlu ludźmi w jakimś państwie, to czuję, że muszę coś zrobić, pojechać tam I pomóc. To właśnie gwałt, nie wiem czemu, chyba najbardziej mnie przeraża i smuci. Czasem mam myśli, że wolę nie żyć na świecie, na którym dzieje się tyle złego. Jednocześnie moja wysoka wrażliwość przekłada się na (często nadmierną) ogromną skrupulatność i dokładność. Dopiero teraz odkrywam też, że to wysoka wrażliwość jest odpowiedzialna za to, że jakoś "bardziej" czuję emocje ludzi w moim otoczeniu. Mam wrażenie, że ludzie wokół mnie mniej odbierają emocje innych, a ja potrafię je czasami odkryć w sekundę. No i przyroda... Jak widzę coś pięknego, np. Drzewa pokryte świeżym śniegiem, to po prostu jestem w ekstazie, a jednocześnie w jakims swego rodzaju smutku, że nie mogę tego widoku jakby zostawić, że to minie. Ach, przydługo, ale tak bardzo dobrze się wygadać... Teraz postaram się to ładnie wyłożyć mojemu mężowi :)
Dziękuję Kasiu, jesteś mądra i wspaniała. Bardzo nas wspierasz. Nas nadwrażliwców. Pozdrawiam 🌻
Wspaniały material. Dużo można się dowiedzieć.
Ja gdzieś to czułam pod skórą, ale teraz mogę zrobić takie UFFFF, że nie jestem sama, że nie wymyśliłam sobie tego.
Bardzo dziękuję Kasiu
Ja dowiedziałam się o tym, że jestem inna dokładniej z książki pt. ,,Jak mniej myśleć". Od zawsze byłam dużo bardziej wrażliwa i wszyscy mi to wytykali, ja sama jako dziecko nie rozumiałam czemu w kółko płacze i odczuwam każdą emocję tak mocno. Najbardziej zdziwiło mnie, kiedy dowiedziałam się, że moje codzienne myśli nie są normalne dla innych, np. idąc ulicą wyobrażam sobie co by było, gdyby coś się teraz stało i całą historię idącą za tym tak daleko, że kiedy wychodzę z transu, tak naprawdę nie wiem co wydarzyło się w mojej głowie 😆 jedna z gorszych rzeczy, które mnie męczą jest wymyślanie scenariuszy przed snem, najczęściej tych tragicznych. W mojej głowie po prostu tworzy się scenariusz mojego życia gdyby w tym momencie zaczęły umierać bliskie mi osoby, lub tym podobne i nie mogę zasnąć i płaczę, nie orientując się nawet co się dzieje i że to tylko w mojej głowie 😟
ja też tworzę historie i scenariusze, mam ciekawe, gangsterskie sny, a jak nie umiem komuś opowiedzieć czegoś wprost, to w głowie tworzę normalnie filmy fabularne na ten temat,
tak, te myśli przed snem są okropne... zaczynasz się nakręcać i nie możesz przestać dopóki nie zaśniesz :(
Ja też czytałem ta książkę. Jest i mnie . Co do myśli o śmierci też myślę jak ja bym to zniósł czy byłbym w stanie wszystko pozałatwiać. Czy na pogrzebie bym miał kamienna twarz czy raczej bym wpadł w szał...
O jeny, mam podobnie. Potrafię nagle pomyśleć "Jezu, mama mi umrze" (notabene ma się świetnie i jest młoda xd) i wyje . Mam 27 lat 😶
A ja wciąż myślałam, że ze mną coś nie tak, bo jak wymyślałam, teraz mniej, to przeważnie przy tym płakałam. Dowiedziałam się od psycholog, ze to może świadczyć o tym , że mam do danej osoby jakiś uraz i stąd takie wyobrażenia. Czasem faktycznie tak było , a czasem chyba w ten sposób schodzą ze mnie nagromadzone w ciągu dnia emocje, których nie mogłam wyrazić, tłumiłam, albo nie zdawałam sobie sprawy z tego, że się gromadzą. Ja tak mam przeważnie po przebudzeniu. Pozdrawiam :)
POSŁANIE DO NADWRAŻLIWYCH - K.Dąbrowski
Bądźcie pozdrowieni nadwrażliwi
za waszą czułość w nieczułości świata
za niepewność wśród jego pewności
Bądźcie pozdrowieni
za to, że odczuwacie innych tak, jak siebie samych
Bądźcie pozdrowieni
za to, że odczuwacie niepokój świata
jego bezdenną ograniczoność i pewność siebie
Bądźcie pozdrowieni
za potrzebę oczyszczenia rąk z niewidzialnego brudu świata
za wasz lęk przed bezsensem istnienia
Za delikatność nie mówienia innym tego, co w nich widzicie
Bądźcie pozdrowieni
za waszą niezaradność praktyczną w zwykłym
i praktyczność w nieznanym
za wasz realizm transcendentalny i brak realizmu życiowego
Bądźcie pozdrowieni
za waszą wyłączność i trwogę przed utratą bliskich
za wasze zachłanne przyjaźnie i lęk, że miłość mogłaby umrzeć jeszcze przed wami
Bądźcie pozdrowieni
za waszą twórczość i ekstazę
za nieprzystosowanie do tego co jest, a przystosowanie do tego, co być powinno
Bądźcie pozdrowieni
za wasze wielkie uzdolnienia nigdy nie wykorzystane
za to, że niepoznanie się na waszej wielkości
nie pozwoli docenić tych, co przyjdą po was
Bądźcie pozdrowieni
za to, że jesteście leczeni
zamiast leczyć innych
Bądźcie pozdrowieni
za to, że wasza niebiańska siła jest spychana i deptana
przez siłę brutalną i zwierzęcą
za to, co w was przeczutego, niewypowiedzianego, nieograniczonego
za samotność i niezwykłość waszych dróg
bądźcie pozdrowieni nadwrażliwi
Wspaniały wiersz ...dziękuje ...😍
Wielka szkoda że ten temat wypłynął tak późno dla mnie:) tz szukając jak walczyć ze stresem jaki we mnie powoduje życie itd - znalazłam artykuł o OWW - i wtedy spłyneło na mnie objawienie. To co ja wypracowywałam przez lata: urlop co trzy miesiące, odpoczynek od ludzi itd. Co powodowało że mogłam w miarę normalnie funkcjonować - było tam wypisane jako objawy OWW. Łatwiej żyć jak się wie że jest się 'normalnym' a nie wiedźmą, bo np bardzo łatwo 'czytam' ludzi ich zachowanie, nastroje, i to co będzie się działo - na podstawie tego co było i tych drobnych niewidocznych dla innych rzeczy.
Straszne gdy dany smak, czy zapach przywołuje złe, traumatyczne wspomnienia.
O mówieniu 'jaka ty wrażliwa jesteś - przestań tak przeżywać, itd..' nie chce mi się wypominać.
To tak jakby emocje można było schować, czy wymazać..
Dużo mi dało zaakceptowanie siebie, obserwacja tego że w sumie nie jestem inna: po prostu i radość i smutek i wszystko odczuwam 'mocniej' - no i oczywiście odpoczynek: tyle tylko że dla mnie to po prostu spokojne posiedzenie i robienie czegoś wyciszającego, czy zwykłe spanie:)
Ah i wciąż - muszę od nowa definiować czy to są moje 'uczucia' emocje' czy akurat kogoś obok mnie..
Pozdrawiam wszystkich OWW:)
...zaakceptowanie siebie...cieszę się, że w przypadku OWW to może się stać. To budzi nadzieję dla mnie. Dziękuję🥰
DROGA PANI KASIU, BARDZO DZIĘKUJĘ, ZA TO CO PANI ROBI :) KAŻDY WRZUCANY PRZEZ PANIĄ FILM POMAGA MI ODETCHNĄĆ BO ŁATWIEJ MI JEST ZROZUMIEĆ SIEBIE SAMEGO I MOGĘ GO PRZESŁAĆ INNYM I PANI SŁOWAMI WYJAŚNIĆ "O CO MI CHODZI" :) NA PEWNO POKAŻE TO ŻONIE, ŻEBY NIE MARTWIŁA SIĘ W CHWILACH KIEDY MUSZĘ ODETCHNĄĆ I NIC NIE ROBIĘ I NIC NIE MYŚLĘ, A EMOCJE I PLANY I WSZYSTKO W GŁOWIE I SERCU OPADA JAK TE PŁATKI W TEJ KULI ŚWIĄTECZNEJ, SZKLANEJ TAKIEJ, Z MIKOŁAJEM ALBO INNYM CZYMŚ :) PAUZA, ŻEBY WYCZYŚCIŁ SIĘ OBRAZ. DZIĘKUJE :)
Czuje sie czesto przez otoczenie ( rodzine, meza) nie zrozumiana, czasami nawet niewysluchana do konca, kiedy cos im opowiadam jak coc przezywam. Moze nie musza mnie rozumiec, ale bylambym lub czulabym sie o wiele szczesliwsza, gdyby choc starali sie mnie wysluchac.
W takich sytuacjach pomaga mi pisanie o moich emocjach, ucuciach. Czuje sie wtedy lzej.
Nam to samo ,ja coś przeżywam martwię się ,a mój mąż np a daj spokój odpuść .i klapa idę do łazienki i płacze że nikt mnie nie chce wysłuchać.czy to jest normalne?
@@annatrzpiot7875 Czuje czasami podobnie. Kiedys myslalam, ze to moja slabosc i nieogarniecie. Teraz, kiedy staram sie byc swojej najlepsza przyjaciolka, mysle, ze to jest wrazliwosc. A to jest zaleta, z ktora nie powinno sie chowac, lecz powinno sie byc dumnym. Kiedy co raz bardziej odkrywam w sobie dobrej strony, staram sie coraz bardziej byc dumna z siebie.
Ja jeszcze sobie nie radzę, ale takie filmy dużo pomagają. Dzięki nim poznaję siebie. 🙂
Lubię Panią w tych okularach. Pozdrawiam 🌻
Bardzo ważne jest, by cechy WW nie oceniać negatywnie. I u siebie i u innych. Bywa trudno - wiem coś o tym. Długo dochodziłam do wniosku, że jestem obdarowana, a nie obarczona WW.
Mój wachlarz doznań bywa przebogaty. Dziękuję "losowi", że taką mnie uformował 💚
Ja też.....zabieram się do oglądania.... pozdrawiam oglądających😃😃😃
Ps. Ciekawy temat.... 👏👏👏👏
Pani Kasiu ma Pani piękną aurę 🤩
Właściwie wszystko pasuje do mnie. Jest to typ osobowości, który niestety bardzo ogranicza w społecznym funkcjonowaniu, powoduje wewnętrzny chaos i łatwo wytrąca z tzw równowagi. Zubaża się przez to swoje życie, żeby nie czuć się przytłoczonym, Często wywołuje poczucie nieprzystosowania, niedopasowania, osamotnienia, łatwo o lawinę negatywnych myśli w związku z tym. Tak jak Pani Kasia mówi trzeba szukać przestrzeni żeby się doładowywać, czyścić umysł. Z mojego doświadczenia wiem że nieszczególnie się ceni taką cechę, może przez tą naszą reaktywność, nasz stan wewnętrzny jest czytelny i moze być drażniący dla innych, tych którzy bez rozdrabniania się idą do przodu. Są też jakieś plusy tej cechy np. zdolność widzenia spraw głębiej, większa świadomość. Dziękuję za ten temat, pozdrawiam wszystkie WWO!
Czym się różni osoba wysoko wrażliwa od neurotyka?
Tak też jadę na tym samym wózku 😌
Dla mnie ważna jest akceptacja i cierpliwość. Uczę się akceptować siebie i tego jaka jestem, mieć duzo wyrozumiałości dla siebie i wybaczać sobie.
Pani Kasiu, poproszę odcinek o tym jak radzicsibie ze stresem. ☺️
Jak ja się cieszę, że dałam sobie prawo do bycia właśnie taką, mało tego cenię to w sobie. Kiedyś na każdym kroku z każdej strony dostawałam szturchańce a to za swój wyczulony węch, a to za chęć ratowania z opresji panów Żuli na ulicy, a to za rozumienie lektur w zbyt dogłębny sposób... I mnóstwo innych. Dopiero kiedy postanowiłam wziąć odpowiedzialność za swoje uczucia i wyszłam z pozycji ofiary podarowałam sobie akceptację i tadaam otoczenie jakby też nabrało szacunku do mojej osobowości. Wyznaczanie granic, samoakceptacja, dawanie szacunku i prawa innym do własnego zdania pięknie się ze sobą łączy i przenika. Ehh fascynujące są te nasze drogi rozwoju. Ale słowo daję, że bym się w tym wszystkim pogubiła gdyby nie mój Ojciec w Niebie Jezus Chrystus 😃
Pani Kasiu , siad płaski , zawsze miałam latkę - jaka ja jestem dziwna, wszyscy są inni, po co się przejmuję itd.
Córka jest też taka wrażliwa.
Dziękuję za poukladanie klocków w mokej głowie
37 lat życia, mąż, trójka dzieci, raz na wozie, raz pod wozem, a tu dowiaduję się, że jestem osobą wysoko wrażliwą... I puzzle zaczynają pasować.
Dziękuję, Pani Kasiu 🙂
Bardzo ciekawe rzeczy Pani mówi- bardzo dziękuję za wszysto😊
Kasiu obejrzałam dziś chyba z 5 Twoich filmów i każdy totalnie mnie zafascynował - jesteś niesamowita. Dziękuję Ci za Twoje flow i taką prostotę oraz zrozumiałość przekazu. Pozdrawiam serdecznie.
Witam, Pani Kasiu! Dziekuje za ten filmik, dla mnie wlasnie w sama pore, bo mam trudne dni. Pozdrawiam. ☺
Zabieram się do oglądania! Leci łapka w górę! ♥️
Tak, jestesmy w tym samym klubie 🤗🤗🤗 dziekuje ci za ten filmik, bardzo mi tym pomoglas 🥰🥰🥰
Jestem osobą bardzo wrażliwą,moim lekarstwem na dolegliwości jakiekolwiek jest muzyka i taniec,proponuje wam robić to co lubicie wyjść działać diametralnie na negatywne myślenie zamienić na działanie pozytywne szybka reakcja,nie pozwolić nie dać się wciągnąć w melancholię,stres czy itp
Dziękuję za wspaniały filmik,jest Pani super 👍, temat dla mnie, pozdrawiam serdecznie 🌞
Też jestem wysokowrazliwą osobą, często potrzebuję swojej przestrzeni, czasu tylko dla siebie, czasu na zebranie myśli, jeśli nie ma tego "odpoczynku" zbyt długo to czuję, że jadę na oparach energii, to rzutuje na codzienność. Przy mężu i małym dziecku to dość trudne, żeby znaleźć dłuższą chwilę.
Pani Kasiu dziękuję za film. Myślałam, że jest ze mną coś nie tak...
Pani Kasiu, wszyscy dbamy o zdrowie o ciało, ale nie umiemy zadbać o higienę naszego umysłu, a przecież i ciało i głowa muszą że sobą współgrać.
Pani Kasiu! Dziekuje za ten cenny filmik. Chce przeczytac polecana przez Pania ksiazke na ten temat. Jestem wysokowrazliwa osoba. Czuje dokladnie to, co Pani opisuje. Z jednej strony pomaga mi to wczuc sie bardzo dobrze w sytuacje innych, a z drugiej strony przeciaza. Wtedy uspokojenie i rozladowanie przynosza spacery, taniec, morze i pobycie w samotnosci 😊
Witam Pani Kasiu, bardzo lubię Pani filmiki, które są bardzo ciekawie i przystępnie zrozumiałym językiem przekazywane.
Od niedawna - od ponad roku odkryłam że jestem WWO i to mi wyjaśniło bardzo wiele niezrozumiałych i uciążliwych sytuacji w moim życiu.
Wszystko bardzo przeżywam i kiedyś dziwiłam się, że inni tego tak nie odczuwają.
Oczywiście miałam to nieszczęście że jako wysoce wrażliwa i czywiście zupełnie nieświadomie weszłam w związek z toxycznym narcyzem., z którym szczególnie od kilku lat bardzo się męczyłam i kompletnie nie potrafiłam pojąć dlaczego on jest taki bezduszny i nic nie rozumierozumie i wysysał przez to ze mnie całą energię i chęć do życia chociaż jestem pogodną towarzyską zaradną osobą.
Oczywiście lubię naturę, mam działkę którą sama uprawiam gdy mój mąż leży w tym czasie na kanapie przed telewizorem, chodziłam na zajęcia florystyczne i bardzo lubię tworzyć kompozycje i wianki roślinne.
Odreagowuje w ten sposób swoje lęki, stresy, nerwy i zmartwienia. Malowałam obrazy. Bardzo pozytywnie działała na mnie dobra muzyka. Nie znoszę tłumu, zamieszania, festynów i nadmiaru ludzi.
Bardzo przeżywam obecną sytuację polityczną że rządzą nami toksyczni, bezduszni i pazerni ludzie i martwię się tą destrukcyją, agresją, kłamstwem, manipulaniem ludźmi i widzę że inni nie przejmują się tym tak bardzo i nie widzą wielu rzeczy.
Lubię ład spokój i poukładane życie chociaż nie było mi to dane w moim związku.
Na szczęście dzięki pani filmikom oraz jeszcze kilku innym kanałom dostałam olśnienia i odkryłam to wszystko co bardzo ułatwia mi teraz moje dalsze życie i postępowanie.
Kilka wcześniejszych wizyt u psychologów nic mi nie dało bo nikt mi tego nie powiedział. Dopiero te filmiki na You Tubie ( takie na przykład jeszcze oprócz Pani kanału jak: Wilczycą być, Soul GPS i Feniks z Popiołów) wytłumaczyły i rozjaśniły mi moją sytuację oraz pod powiedziały jak sobie radzić z tym i że istnieje coś takiego i że jestem normalna bo przy mojej wrażliwości otoczona kilkoma toxykami momentami już można było ześwirować - leczyłam się na nerwicę lękową
Jeszcze raz bardzo dziękuję
Pani Kasiu dziękuję za ten materiał jest ważny. Ja założylam wokół domu ogród i tam się spełniam. Moja ogromną wrażliwość jest całkowicie przełożona na hobbi
Jako dziecko mnóstwo płakałam, z bardzo wielu powodów. Ludzie zupełnie tych powodów i mnie nie rozumieli. Ja sama siebie nie rozumiałam. I nienawidziłam swojej wrażliwości. Bo przez nią miałam mniej kolegów i koleżanek, często nazywano mnie beksą i to zwykle był wystarczający powód, by znowu się rozbeczeć. ;) Dopiero w wieku 30 lat Jezus pozwolił mi zrozumieć, że taką mnie właśnie stworzył, bo już tak mało ludzi potrafi płakać nad sobą czy drugim człowiekiem. Że to jest dar, który daje możliwość rozwoju np. w karierze grafika, którą wybrałam. Pomogły oczywiście też rozmowy z psychologiem na terapii i rozwinięcie takiej właśnie samoświadomości. Teraz mam syna równie wrażliwego jak ja. Cieszę się, że przynajmniej ja go rozumiem, i kiedy jest mu źle, robię to, czego sama oczekiwałam od bliskich, ale nie potrafiłam tego wyartykułować. By po prostu byli blisko i mnie przytulili.
Ciekawa sprawa..w jaki sposób Jezus pozwolił Pani to zrozumieć? Ja też jestem osobą wierzącą..słyszy Pani jego głos? Powiedział to Pani..? Wiem że niektórzy słyszą Jego głos...
@@aleksandradonat7477 Byłam na rekolekcjach i to jakoś nagle sobie podczas adoracji uświadomiłam. Ja czasami mam po prostu takie myśli, które wydają mi się, że są od Niego. Wiem, że mnie prowadzi, bo większość modlitw jakie do Boga zanoszę, uwalniają sie. To była jedna z nich. Chciałam wiedzieć, dlaczego jestem tak wrażliwa i co mam zrobić, by przestać. :)
Uwielbiam Pani poczucie humoru. "Kiła i mogiła" rozbawiła mnie do łez🤣🤣🤣
Uwielbiam Panią 🤗🤗 dokladnie miesiąc temu urodziłam swoje pierwsze dziecko i jestem mega wdzięczna za tak pomocne filmy ;)
Chociaz raz na tydzień wysilkowy trekking w gorach na caly dzien w tygodniu kiedy szlaki sa puste, oczywiscie samemu, fotografowanie, gapienie sie na lodowce, ciagle odkrywanie nowych szlakow, jezdzenie samotne autem po serpentynach gorskich z ulubiona muza na full, plus silownia, spinning, brak dzieci bardzo pomagaja trzymac spokoj i resetowac swoj mozg zeby nastroic sie na nowy tydzien np w pracy gdzie przebywam z ludzmi, gdyz nawet kulturalni ułożeni ludzie sa przytlaczajacy :) wakacje zawsze zdala od ludzi w interiorze na offroadzie, spanie w przyrodzie pod niebem, nawet zimna temperatura pomaga w tym przytlaczajacym mózg przez nadmiar spoleczeństwa świecie :)
Mega budujące są Twoje nagrania. Dużo się układa w głowie. Dziękuję Kasiu ❤️ Ale dodam, że przecież są wrażliwi i przewrażliwieni jak właśnie narcyz. Wiecznie tylko słyszę od matki ja chcę dobrze dla wszystkich a życie mnie tak traktuje to szok i wiecznie zbolała w tym swoim szoku
Dziękuję Ci Kasiu, w końcu zrozumiałam siebie.
Oglądam Pani któryś film z kolei. Ma Pani bardzo miły sposób przekazywania wiedzy. Słuchając czuje spokój i brak ingerencji w moje odczucia. Jestem wdzięczny za tak dobry sposób nagrywania filmów i prezentowania wiadomości. Do zobaczenia na następnym podcaście 🙂
Pani Kasiu. Tak, dzielę brzemię wrażliwości. Próbuję ją zrozumieć, a może nawet się z nią zaprzyjaźnić. Nadwrażliwość może być uciążliwa ale jak Pani skontrastowała ją z psychopatią to oczywiście wolę być po tej stronie. Bardzo dziękuję za film. Pozdrawiam.
Właśnie Ci co nie gniotsia nie lamiotsa często popełniają samobójstwa gdy się zalania to jest z na maksa.Jestem strasznie wrażliwa osoba i odziedziczyła to po mnie moja wnuczka.Od dziecka widziałam i czułam więcej.Mam problemy z tego powodu wszędzie w związku i w pracy.Bralam leki by tych emocji nie było tyle.Przez kilka lat miałam spokój. emocjami.Radze sobie w życiu pokonałam wiele schodów nie do przejścia .
Przeżywam wszystko całą sobą i wręcz ,,do kości" i rzeczywiście kontakt z naturą bardzo mnie wycisza. Szczególnie moje dwa 🖤🖤 koty. Poza tym poznawanie samej siebie i słuchanie mądrych ludzi ( pani Kasia 👆🏻👆🏻👆🏻) Przez to uczyniłam z tego swoją siłę Choć mam już 40 lat, to dopiero pół roku temu dowiedziałam się o HSP, ale lepiej późno niż wcale i myśleć, że s i e jest dziwolągiem 🤷♀️
Czy poleci pani jakąś literaturę dzięki której można poznać lepiej swoją wrażliwość?
Dziękuję za ten filmik. Pomógł mi nazwać to jaka jestem i dzięki temu już o sobie nie myślę, że jestem jakąś dziwaczką i odmieńcem. Cieszę się, że spotkałam „towarzyszy swojej niedoli”. Chciałabym prosić o kontynuację tematu, czyli jak żyje „wysokowrażliwiec
Dzień dobry cieszę się że Pani poruszyła ten temat wrażliwośći. Jestem taką osobą zbyt wrażliwą i niestety jest mi ciężko żyć z takim bagażem. Niestety ja mam męża narcyza bez empatii i czuje się bardzo samotna. Na szczęście mam cudne dzieci zawsze mnie wspierają ale niestety córka 10 letnia też odziedziczyła po mnie tą wrażliwość. Jest Pani przesympatyczna aż miło słuchać i oglądać tak róż promieni on osóbkę
Pozdrawiam serdecznie i życzę zadowolenia z życia. 💝
Pani Kasiu .Ja jestem wrazliwcem i moje dwoje dzieci,czasami jest strasznie nerwowo ,nie daje rady momentami.Uwazam żeby nie urazić dzieci ,dużo przemilczeć, ale one tak nie robię i wtedy płacze,nie umiemy w ogóle radzić sobie z emocjami.Jak mam dzieci przygotować do życia w tym zwariowany świecie.😘
Proponuje terapie ... trzeba się zaopiekować sobą ... wtedy jest szansa by hyc lepszym rodzicem ...Powodzenia 🥰
Fajny przekaz 😊
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie 🥰
jejku, słuchając Cię Kasiu czułam jak krok po kroku mnie opisujesz. Dziękuję za ten film :) W dzieciństwie cały czas odsypiałam nadmiar bodźców, teraz mam taki bardzo intensywny czas w życiu i nastąpiła już tak ogromne przebodzcowanie, że mam ochotę uciec na koniec świata nawet tylko na jeden dzień i dlatego decyzja wakacje w naturze :)
Pani Kasiu, dziękuję za ten filmik. Teraz zrozumiałam pewne mechanizmy w swoim zachowaniu i zachowaniu mojego dziecka. Długa droga przed nami. Ostatnio usłyszałam, że moje dziecko jest wrażliwe, ponieważ ja jestem nadopiekuńczą matką 😔 szkoda, że większość ludzie, którzy mają doczynienia z naszymi dziećmi nie ma pojęcia o czym Pani mówi. Cieszę się, że tworzy Pani swoje treści i udostępnia 🙂
Z jednej strony to mega pocieszające, bo przez lata myślałam że jestem po prostu dziwna w negatywnym sensie, bo wiele rzeczy mnie drażni. Głównie i przede wszystkim przebywanie ciągle w towarzystwie innych, dźwięki, które nawet ciche ale wciąż dochodzące dla mnie są po prostu hałasem, zapachy, zbyt bliskie podchodzenie nie wspominając o tzw. Przypadkowym dotyku... Można by długo wymieniać. Najlepszym i jedynym lekarstwem jest chyba izolacja w ciszy i zajęcie się czymś co pozwala zatopić się w sobie. Czasem slucham audiobooków albo konferencji i np maluję albo sprzątam jednocześnie, ale to w ramach zwykłego relaksu, bo na przemeczenie tylko cisza i ewentualnie samodzielny manicure. 😁 Gdy się relaksuję, mam wrażenie że wtedy jakby przepływa przeze mnie taki strumień świeżej wody który wypłukuje zgiełk. Najgorzej działają na mnie goście, zwłaszcza niezapowiedziani. Niestety odbieram to jako wdarcie w moją przestrzeń azylu. Chciałabym to jakoś uporządkować
Tak, mój dom jest moją istoją 💕
Potwierdzam! Mam tak samo. Potrzebny jest czas żeby nie myśleć w ciągu dnia. Spacer. Przyroda. Rower.
Sama prawda :) jestesmy wyjatkowymi istotami, ktorych świat potrzebuje :)
No i wszystko jasne! Dziękuję bardzo, teraz już rozumiem. Pozdrawiam:)
Coraz ciezej mi sie zyje z ta cecha, z wiekiem jest gorzej, a dodam to tego jeszcze GAD - to mieszanka przytlaczajaca i kazdy dzien to walka. Dziekuje za Pani filmiki, kanal odkrylam ostatnio i jestem zachwycona tresciami, ktore Pani publikuje:) Pozdrawiam
Pani Kasiu
Bardzo prosze o nagranie filmiku o dorastajacych nastolatkach. Moja corka 13 letnia zaczyna myslec o sobie bardzo negatywnie. Martwi mnie to bardzo. Przekonywanie jej ze jest piekna, madra itp. nie bardzo do niej przemawia. Twierdzi ze ja i najblizsi poprostu mowimy to bo ja żalujemy. Bardzo prosze rowniez odniesc sie do tematu “telefon/media a mlodziez. Czy powinnismy to kontrolowac swiadomie czy dyskretnie? Jak to “ugryś”? Wkraczam w etam dorastajacej nastolatki i zaczynam sie w tym gubic. Z gory bardzo dziekuje ❤️