Абхазское (апсуйское) название города Сухуми - «Акуа»//«Аква» (абх. «Аҟәа») в грузинских источниках*
Vložit
- čas přidán 24. 01. 2024
- Абхазское (апсуйское) название города Сухуми - «Акуа»//«Аква» (абх. «Аҟәа») в грузинских источниках впервые упоминается в 1737 году
Отрывки с неполным переводом из передачи
Бежан Константинович Хорава (груз. ბეჟან ხორავა) - доктор истории, профессор Сухумского государственного университета (г. Тбилиси)
Ссылка на использованное видео:
• მეცნიერული მიმოხილვა ა...
Какие выводы делают грузинские учёные на основании данных средневековых карт? Какие сведения содержит карта итальянского картографа Джакомо Гастальди 1561 года? См. здесь: ↓↓↓
Историк Георгий Отхмезури (A) и языковед Теймураз Гванцеладзе (B) ↓↓↓
czcams.com/video/XpRVFz2Khb8/video.htmlfeature=shared&t=410 (A)
czcams.com/video/1uXoAfCa0BU/video.htmlfeature=shared&t=620 (B)
Мне посчастливилось быть студентом профессора Теймураза Гванцеладзе. Вот что говорит он о данных, которые содержатся в карте итальянского картографа Джакомо Гастальди 1561 года - см. здесь: ↓↓↓
czcams.com/video/1uXoAfCa0BU/video.htmlfeature=shared&t=620
მე ნანახი მაქვს ეგ ვიდეოები აფხაზთს რო შეეხება. ძალიან კარგი ვიდეოებია. ყოჩაღ, მაგარი ხარ.
დღეს აფხაზები ცდილობენ, რომ ნაწილობრივ მაინც მოახდინონ ასლან-ბეი შარვაშიძის შებღალული სახელის რეაბილიტაცია. 1808 წელს მან მოკლა მამამისი, აფხაზეთის მთავარი ქელეშ-ბეი შარვაშიძე და თვითონ დაიკავა მისი ადგილი. დღევანდელი აფხაზური ისტორიოგრაფია ცდილობს, რომ მკვლელობის ბუნდოვან გარემოებებზე აპელირებით ასლან-ბეი შარვაშიძეს ჩამოაშოროს მამის მკვლელის სახელი.
აი რას წერს ნიკო დადიანი ამ მკვლელობისა და შემდგომი მოვლენების შესახებ ↓↓↓
ნიკო დადიანი - „ქართველთ ცხოვრება“ (ნაწყვეტები)
„ამათ დროებთა შინა განირისხა ღმერთი, დაივიწყდა მამა-ძეებრი მოწლეობა და ასლან-ბეგ შარვაშიძემ უღალატა მამასა თვისსა ქელაიშ-აჰმედ-ბეგსა და მოჰკლა აყუს ციხესა შინა და თვით დაიპყრა აყუ და ქალაქი მისი და ყოველი ქონება მამისა თვისისა, ვინადგან იყო ქელაიშ-აჰმედ-ბეგ მდიდარ ფრიად. ამისთვის უპირმშოესი შვილი ქელაიშ-აჰმედ-ბეგისა საფარ-ბეგ სიძე დადიანისა, რომელსა ჰყვანდა დაჲ გრიგოლისი და სცხოვრებდა ზუფუს ბრძანებითა მამისათა, წარმოვიდა და მოვიდა ლეონ გრიგოლის ძის დადიანისა თანა და სთხოვა შეწევნა, რათა ესევითარისა ბოროტმოქმედებისათვის შურ აგოს ძმასა თვისსა ასლან-ბეგსა. მაშინ წარვიდა ლეონ დადიანი სპითა სამენგრელოსათა, და მივედით აყუს და დავებანაკეთ ბესილას პირზედ და ვერა მოვადეგით ციხესა გარს, ვინადგან არა გვქონდა მომზადებულება არტილერიათა და არცა სხვათა ციხის მოსადგომთა იარაღთა. ამისთვის გამოვართვით მეუღლე ქელაიშ-აჰმედ-ბეგისა მარშანიას ასული, რებია ჰანუმ და შვილი მისი ბათალ-ბეგ შარვაშიძე, რომელ ესენი ტყვედ ყავდა ბოროტსა მად ასლან-ბეგს, და განვათავისუფლეთ და შემდგომად დავმძევლეთ ყოველი აფხაზეთი ჯიქეთის საზღვრიდამ ვიდრე ღალიძგა-დადიანის საზღვრამდე და მივათვალეთ საფარ-ბეგს და ესრეთ მშვიდობით წარმოვედით ოდიშადვე. გარნა ბოროტი იგი მამის მკვლელი ასლან-ბეგ კვალად იმყოფებოდა აყუს ციხესა შინა...“
„და მივედით თუბუნს (ესე იგი ცხომს) და ქალაქი და გარემო მისა სოფელნი და ეგრეთვე სასახლე შარვაშიძეთა სრულათ დავსწვით და აღვაოხრეთ. და მუნით მივედით აყუს ციხესა შინა, მუნ განვისვენეთ ოთხსა თუ ხუთსა დღესა შინა ბრძოლითა საკმაოდ დამაშვრალთა, და განუსვენეთ მუნ დაკოდილთა და ჩვენ წარვედით ზუფუს. და რა მივედით სასახლესა შინა შარვაშიძეთა, დავებანაკეთ. და მოვიდენ ყოველნი ზუფუელნი, გარნა ნარჩოუ და გიორგი ინალისშვილები არ მოვიდენ ჩვენთანა, ვინათგან ერთგულებდენ ასლან-ბეგსა. ამისთვის განრისხდა თავადი გარჩაკოვი და წარგვავლინა საინალისშვილოშიდ დასაოხრებლად მე და პოთპოლკოვნიკი ივან ნიკოლაევიჩი თავადი აფხაზოვი. და რა წაველთ, გზასა ზედა შევირიგეთ გიორგი ინალიშვილი და მივუტევეთ დანაშაულობა მისი. და ნარჩოუ არ მოვიდა, წარვედით და კაპეტის წყალისა პირსა ზედა დავებანაკეთ სასახლესა შინა ნარჩოუსასა და მუნით წარვგზავნეთ თარეშნი ჩვენნი ლეჩხუმელნი. და მოათარეშეს მრავალნი ადგილნი და მოსდენეს მრავალნი პირუტყვნი და სხვა ალაფი და მოვიდენ. და შემდგომად დავსწვით სასახლე ნარჩოუ ინანიშვილისა და გარემო სოფელი ყოველი და ძელსა ზედა დავმოკიდეთ მუნ ორნი შესაშინებლად აფხაზთა. და თუმცა გვიყვეს მცირედი სროლა იქა, მაგრამ გავაქციეთ მსწრაფლ და ესევითარის წარმატებით მოველთ კვალად ლეჩხუნს, სასახლესა შინა თავადს გარჩაკოვსთან. ხოლო შემდგომად სამისა დღისა შევაფიცეთ დიმიტრის ყოველი აფხაზეთი, მიულოცეთ ცერემონიით მთავრობა, დაუტევეთ მცველი მხედრობა და მაიორი რაკოცა, და ესრეთის მოქმედებით წარმოვედით და მოვედით კვალად აყუს (რომელ არს: სოხუმს). და აყუდამ თავადი გარჩაკოვი წამოვიდა ზღვით, და მე და თავადი აფხაზოვი და ყოველი მხედრობა ხმლით, გზასა ზედა. და თავისის უგვანი და არა მართლიადის საქციელისათვის ოქუმის წყლის პირზედ დავიჭირეთ ბეჟან მარღანია, რომელი ჟამსა მას დადიანის სამფლობელო სამურზაყანოსა შინა იყო შემძლე კაცი, და ესრეთ მშვიდობით წარმართებელნი მოვედით სახლადვე ჩვენსა.“
თუ იცით, აქვთ თუ არ ,აფხაზურ და სვანურ წარმართულ რიტუალს ერთმანეთთან საერთო?! იქნებ დოკუმენტური ვიდეო მასალაც დამიდოთ?!
Хорава, Вам не стыдно видимо так откровенно лгать! Профессор истории еще, а лжет как ребенок.