Bir Varmış, Hep Varmış | Berrak Koyuncu Demirci ile Sohbet | Bölüm 2

Sdílet
Vložit
  • čas přidán 11. 09. 2024

Komentáře • 6

  • @arzukarakadlar5320
    @arzukarakadlar5320 Před 3 měsíci +1

    Çok sahici bir dialog olmuş. Keyifle izledim. Zamanımızın en önemli değeri bu sahicilik . 🙏

  • @GulcinKoyuncu-vl1fb
    @GulcinKoyuncu-vl1fb Před 4 měsíci +3

    Kızıma böyle bir fırsat verdiğiniz için size minnettarım iyi ki varsınız

  • @etelaelyon6687
    @etelaelyon6687 Před 3 měsíci

    Aaah ahhh…

  • @sibelipeker5893
    @sibelipeker5893 Před 3 měsíci

    🙏❣️

  • @mariokaldato
    @mariokaldato Před 4 měsíci +1

    Tum annelere bi Didem Madak siiri armagan etmek istiyorum❤.
    Sevgili Anneciğim,
    Binlerce kez açıldım, binlerce kez kapandım yokluğunda
    Kocaman bir dağ lalesi gibi
    Ve kapkara göbeğini dünyaya fırlatacakmış gibi duran.Şimdi mucizevi bir yerdeyim
    Muc’ın ucuz evinde
    Sanki mürekkebi rutubet olan bir kalem
    Duvarlara hep senin resmini çiziyor
    di’li geçmiş zamanda birçok resim,
    Hep gülümsüyorsun
    Aklının ortasında mavi bir yıldız varmış gibi
    Ve o yıldız karanlık bir şubat akşamında
    Durmadan soluyormuş gibiHatırlar mısın?
    Mavi saçlı bir tanrı gibi severdim Burdur Gölü’nü
    O göl şimdi içimde kocaman bir anne ölüsü.
    Vişne bahçeleriyle dolu,
    Neşeli bir şehre benzerdi senin sesin.
    Bazen ölmek istiyorum
    Beni yeniden doğurman için
    İri, ekşi bir vişne tanesi gibi.Kış başında bir ton kömür yığarlardı kapıya
    Bazen görülen rüyalar gibi kapkara
    Bir ton rüya çıtırdarken
    Sen kar yağmadan önce başkaydın,
    Kar yağdıktan sonra bambaşka.
    Sanki hep buluğ çağındaydım.
    Kuşlar zaptederdi her yeri, sabahları
    Binlerce kez söylerlerdi söyleyeceklerini
    Bizim hiç anlayamayacağımız bir şeyi
    Senin şarkıların aç kuşlara buğday saçardı
    Kediler yusyuvarlak dururdu karın ortasında
    Kar manzaralı bir resmin ortasında durur gibi
    Gri kediler sarmıştı etrafımızı, gri dağlar...
    Bir tek senin çocuklar üşüyecek rengi saçların vardı.Ben bu eve Muc’ın ucuz evi diyorm
    Yokluğunda böyle oldum.
    Mucize öldükten sonra buraya taşındım.
    Ve inan
    Muc bu evi bana çok ucuza verdi.Yaşasaydın, hayatının ortasına
    Güller yığan bir adam olsun isterdim babam.
    Sen bir çocuk romanı annesi ol isterdim.
    Ölü mısır tarlaları hışırdıyordu
    Ve kalbimde çıngıraklı yılan sürüleri
    Diye başlayan bir çocuk romanında...
    Şalına sarınırdın toprağa sarınır gibi
    Erken öleceğini biliyordum bana bırakmak için,
    Bu acımasız ölü anne sesiniŞimdi mucizevi bir yerdeyim
    Zaman bir salyangozun vücudunda yaşıyor burada
    Ve çok ağır ilerliyor.
    Yüzümdeki çillerden başka
    İsyan eden biri yok hayatımda.NOT:
    Ölen her kadın için bir şiir yazdım.
    Onları Muc’a evin karşılığında verdim
    Çok ucuza.
    Artık bütün üzgün oluşlarımın adı:
    ANNE!