Βασίλης Σταυρακάκης, Στέλιος Πετράκης - Συρτά
Vložit
- čas přidán 26. 09. 2020
- Labyrinth Musical Workshop Summer 2020
Η επιλογή του γραφικού οικισμού της Εθιάς έγινε από το Μουσικό Εργαστήρι ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ προκειμένου να τιμήσει την ένταξη του ορεινού όγκου των Αστερουσίων στο Παγκόσμιο Δίκτυο Αποθεμάτων Βιόσφαιρας (WNBR) του προγράμματος «Άνθρωπος και Βιόσφαιρα» (ΜΑΒ) της UNESCO.
Διοργάνωση ΜΟΥΣΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ
Με τη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού & του Δήμου Αρχανών Αστερουσίων.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Ross Daly
Υπεύθυνοι διοργάνωσης Εκδηλώσεων: Αντώνης Αντωνακάκης, Στέλλα Βασιλάκη
Μουσικοί:
Στέλιος Πετράκης: λύρα
Βασίλης Σταυρακάκης: φωνή, μαντολίνο
Αντώνης Σταυρακάκης: μαντολίνο, λαούτο
Γιώργος Σταυρακάκης: λαούτο
Παναγιώτης Κατσικιώτης: κρουστά
Σύνθεση: Στέλιος Πετράκης, Ross Daly, Patrick Vaillant
Στίχοι: Μήτσος Σταυρακάκης, Γιάννης & Νίκος Πετράκης
Ηχοληψία: Εταιρεία ΚΥΜΑ- Δημήτρης Χατζάκης
Κινηματογράφηση: Αλέξανδρος Κτιστάκης- Έλενα Μαυράκη (www.alexktistakis.com/)
Ευχαριστούμε το Σύνδεσμο Ανάπλασης Εθιάς, τον κ. Στέλιο Κακουδάκη και τον κ. Γιώργο Δολαψάκη καθώς και τους κατοίκους του χωριού για τη φιλοξενία τους.
Ευχαριστούμε το Σύνδεσμο Ανάπλασης Εθιάς, τον κ. Στέλιο Κακουδάκη και τον κ. Γιώργο Δολαψάκη καθώς και τους κατοίκους του χωριού για τη φιλοξενία τους.
---------------------------------------------------------------ENGLISH------------------------------------------------------------------
The reason of choosing the mountainous village Ethia for this concert was primarily the accession of Asterousia Mountains in the World Network of Biosphere Reserves (WNBR) of the program 'Man and Biosphere' by UNESCO.
Project Organisation LABYRINTH MUSICAL WORKSHOP
With the support of Ministry of Culture and Municipality of Arhanes Asterousia.
Artistic Direction: Ross Daly
Production Managers : Antonis Antonakakis, Stella Vasilaki
Musicians:
Stelios Petrakis: Lyra
Vasilis Stavrakakis: singing,mandolin
Antonis Stavrakakis: mandolin,cretan laouto
Giorgos Stavrakakis: Cretan laouto
Panagiotis Katsikiotis: percussion
Compositions: Stelios Petrakis, Ross Daly, Patrick Vaillant
Lyrics: Mitsos Stavrakakis, Giannis & Nikos Petrakis
Sound engineering: ΚΥΜΑ sound- Sound Engineer: Dimitris Chatzakis
Cinematography : Alexandros Ktistakis, Elena Mavraki (www.alexktistakis.com/)
We would like to thank the Association of Redevelopment of Ethia, Mr Kakoudakis Stelios and Mr Dolapsakis Giorgos as well as the inhabitants of Ethia for their genuine hospitality. - Hudba
Μπραβο Παρεα Ειστε Απιθανοι.
Αναφέρονται συρτά γιατί είναι συρτά Ρεθυμνιωτικα συρτά Χανιώτικα κτλ παρ´ολο που δεν είμαι Κτητικιά μου αρέσει η λύρα και τα λόγια των Κρητικών τραγουδιών
Ξέρω τι είναι. Ήθελα να επισημάνω το ότι δεν είναι αποκλειστικά του Μουντάκη. Περιλαμβάνει συνθέσεις του Κουτσουρέλη, του Ψαρονίκου και ίσως και άλλων.
Πολύ καλή δουλειά αλλά γιατί αναφέρονται ως συρτά Μουντάκη;
Πέρα από το πρώτο συρτο τα αλλά τι σχέση έχουν με τα κισσαμιτικα ? Σύνθεση του Μουντακη είναι και το βαρύτερο αναστεναγμό κτλ κτλ
Δεν είπα κάτι για Κισσαμίτικα. Όποιος κι αν τα έχει συνθέσει καλό είναι να αναφέρεται το όνομά του.
@@giwrgosmpyr173 μιλά ξεκάθαρα και πες τι θες να πεις και μη γενικολογεις. Τα συρτα τα συγκεκριμένα είναι δισκογραφία του μουντακη...ποιανού να γράψουν δλδ ότι είναι. Πέραν του πρώτου συρτου που είναι κισσαμιτικο.
Γενικά, πρέπει λίγο να βάλουμε τα πράματα σε μια τάξη, όσον αφορά την πατρότητα. Αναφέρονται ως συρτά του Μουντάκη γιατί από κει τα παίρνουν. Πραγματι, ακόμη και τα "καράβια" έχουν χανιώτικες ρίζες, αλλα δεν ξέρω αν αυτό φτάνει για να τα αποκαλέσουμε χανιώτικα, αφού μεσολαβεί η διασκευή του Μουντάκη. Δηλαδή θα ήταν πιο σωστό να τον παρακάμψουν, και να τα αναφέρουν ως χανιώτικα και να τα παίζουν με τον δικό του τρόπο;
Απο την άλλη πρέπει να έχουμε κατα νου ότι όλη αυτή η κουβέντα για το ποιανου είναι τα συρτα, δεν έχει θέση στον λαϊκό, παραδοσιακό τρόπο σκέψης. Οι λαϊκοί καλλιτέχνες έπαιζαν παλιότερα συρτά αδιαφορώντας για την πατρότητα, αφού πατρότητα ουσιαστικά δεν υπάρχει. Η παραδοσιακή μουσική όπως και ο παραδοσιακός στίχος φέρει πολλά στρώματα επεξεργασίας που φτάνουν πολλά χρόνια πίσω.
Η ονοματοδοσία των σκοπών γίνεται για λόγους συνεννόησης και μόνο. Δεν δείχνει πατρότητα. Δείτε πχ ο Άβυσσινος, ονομάζει κοντυλιές καψιλιδη τις κοντυλιές του φοραδαρη. Γιατί; Ίσως γιατί αυτός τις έκανε γνωστες στην περιοχή του.
Όποιος μελετήσει τις ηχογραφήσεις της κρητικής μουσικής πολυ πίσω μέχρι τα πρώτα χρόνια τού περασμένου αιώνα θα διαπιστωσει πώς σκοποί πχ του Σκορδαλού έχουν ηχογραφηθει απο τον Καλογρίδη, και πιο πίσω απο κισσαμιτες. Ή οι σκοποι του ροδινου από τον Χαρίλαο κτλ κτλ. Αυτό τους επιφανειακούς ακροατές, μπορεί να τους οδηγήσει σε τοπικιστικα συμπεράσματα. Τους πιο συνειδητοποιημένους όμως τους οδηγεί να καταλάβουν ότι η παραδοσιακή μουσική δεν έχει πατρότητα, δεν έχει όρια. Το ίδιο ακριβώς ισχύει αν εξετάσουμε τη μουσική, όχι μονο στο περασμα του χρόνου, αλλα και απο άποψη του χώρου. Κι εκεί θα διαπιστωσουμε ενα αλισβερίσι μοτιβων, που δεν έχει τελειωμό. Οσο περισσότερο ανοίγουμε τους ορίζοντες μας πίσω στο χρόνο και πέρα απο τον δικό μας χώρο, τόσο θα καταλάβουμε πραγματικά τη μουσική.