Grzegorz Płonka - wywiad z bohaterem filmu "Sonata"
Vložit
- čas přidán 11. 09. 2024
- Lekarze nie dawali im dużych szans - Kinga urodziła się z jednym, a Grzegorz z dwoma punktami w skali Apgar, czyli stanem określanym jako zły. Błędna diagnoza i 14 straconych lat z życia chłopca - aparaty słuchowe, a później implant ślimakowy nie tylko pozwoliły uczyć się mówić, ale też wyzwoliły ogromny talent muzyczny. Dziś uczą i inspirują innych, jak żyć pełnią życia. Natomiast Kinga cierpi na autyzm sprzężony - klasyczny autyzm połączony z aspergerem. Nie umie pisać ale uwielbia czytać książki. Wbrew wszystkiemu obecnie pracuje w Fundacji Leny Grochowskiej w Siedlcach oraz jest dziennikarką telewizji Arche.
Grzegorz urodził się jako wcześniak, obarczony szeregiem wad wrodzonych. Rodzice podejrzewali dodatkowo, że chłopiec źle słyszy, ale lekarz to wykluczył. Jego nadwrażliwość na dotyk została określona jako objaw autyzmu. W wieku siedmiu lat trafił do Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego. Dopiero u 14-letniego chłopca stwierdzono ciężki niedosłuch zmysłowo-nerwowy i wykluczono autyzm. Gdyby w odpowiednim czasie prawidłowo postawiono diagnozę, mógłby uczyć się w zwykłej szkole. Dopiero wtedy dostał aparaty słuchowe i wreszcie zaczął uczyć się mówić. Okazało się wówczas, że mimo niedosłuchu ma doskonały słuch muzyczny.
Rodzice szukali szkół, w których ich syn mógłby się uczyć, by z czasem się usamodzielnić. Spotykało ich jednak niezrozumienie specyficznych potrzeb chłopca i jego prawa do indywidualnego nauczania. Grzegorz chciał też rozwijać talent muzyczny i rozpocząć systematyczną naukę gry na fortepianie. Tu znów trafił na bariery, ponieważ szkoły muzyczne nie chciały przyjąć ucznia z deficytami słuchu i mowy oraz lukami w wiedzy ogólnej. Samodzielnie nauczył się grać trudny utwór: I część sonaty Księżycowej Beethovena. To była jego przepustka do nauki w szkole muzycznej i pierwszych występów przed publicznością. Nazwano go "Beethovenem z Murzasichla", a piękną pianistyczną interpretację chwalili znani muzycy i krytycy. Grzegorz Płonka udowadnia, że nigdy nie jest za późno - wspomina jak w wieku 14 lat po raz pierwszy usłyszał głos ptaków, a Kinga Kruszewska pokazuje, że w życiu można i warto spełniać marzenia.
_______________________________________________________________________
Dziennikarka: Kinga Kruszewska
Zdjęcia: Dawid Drzewowski
Montaż: Joanna Dudek
Telewizja wspiera rozwój osób z niepełnosprawnością w branży audiowizualnej.
arche.pl/
archetv.pl/
hotele.arche.pl/
fundacjalenygr...
Dwoje pięknych, mądrych ludzi. Bardzo wartościowy wywiad!
Dziękuję ❤
Brdzo dobry wywiad !! Gratuluję i dziękuję !!!Zyczę wszystkiego najlepszego dla Pana Grzegorza i i Pnie redaktor !!! Życze Opiekii i Błogosławieństwa Bozego !!!
niesamowita historia,niesamowity talent
Podziwiam i szacunek dla Całej Rodziny!
Film Sonata, na który przypadkowo trafiłam i obejrzałam to przepiękna historia Grzegorza. Miałeś szczęście chłopaku że odkryli Cię na nowo. A Twoi rodzice cudowni- tak bardzo Cie wspierali. Pytanie podczas oglądania filmu mi się nasunęło - ile osób ma nietrafną diagnozę…smutne to. A sam Grzegorz ma ogromny talent. Powodzeni chłopaku❤
Niesamowite💔
O to chciałam wiedzieć!!! po filmie "Sonata". Co dalej z Panem Grzegorzem. Wspaniale, że dajesz radę❤..
Na Sonacie prawie płakałem, wiedząc, że jest to historia oparta na faktach. Jako zaledwie klawiszowiec-amator (bo pianistą niestety nie mogę się nazwać) nie umiem opisać słowami jak bardzo imponuje mi pan Grzegorz i jaki ma talent - cztery lata próbuję osiągnąć na pianinie poziom podobny do niego i nie jestem nawet blisko, co sprawia, że dosłownie chylę czoła. Mało tego - w momencie, gdy przeczytałem, że pan Grzegorz zajmuje się też komputerami i programowaniem, byłem podwójnie zaskoczony.
Jeśli pan Grzegorz kiedykolwiek chciałby współpracować nad jakimś projektem programistycznym, niech da mi znać.
Byłby to niewątpliwy zaszczyt.
Super wywiad :)
Fajny wywiad 👍