შეიცან ჭეშმარიტება და ჭეშმარიტება გაგანთავისუფლებს, მე ეს დავინახე! და სხვათაშორის რასაც ლევანი ხსნიდა, ეხლა რომ ვაცნობიერებ, რამოდენიმეჯერ თითქმის გაუცნობიერებლად გავაკეთე კონკრეტულ სიტოაციაში და მივხვდი რომ ეს 100% მუშაობდა და შედეგი დადებითი იყო, განწყობას დიდი აზრი ქონდა, როგორ განვეწყობოდი, მაგრამ დღეს მთელ სიღრმეში გამააზრა, და დიდი მადლობა
ფანტაზია მხოლოდ მაშინ არის ფანტაზია სანამ გაიგებ რომ ის ფანტაზია არ არის... რაც არ იცი ის ფანტაზიაა.. ბედისწერა ჩემი აზრით არ არსებობს და არც უნდა არსებობდეს თუ დამოუკიდებლები ვართ. რეალურად ვედისწერას რასაც ვეძახით, ამას იწვევს მიზეზშედეგობრივობა. მიზეზი ქმნის შედეგს და შედეგს ვიღებთ მიზეზისგან. მაგალითად, ყველაფერი რაც ხდება მიზეზის შედეგია, უმიზეზოდ შედეგი არ არსებობს, ჩვენ არაფერს ვაკვირდებით და შედეგს ვარქმევთ ბედისწერას... ცხოვრებაში ყოველი ქმედება თუ სიტყვა იწერება და არა ბედისწერა. ყოველი სიტყვა თუ ქმედება რეალიზირდება ჩვენი მეშვეობით მაგრამ ჩვენ ამას არ ვაკვირდებით, გვგონია თავისით ხდება ყველაფერი... ყოველი სიტყვა თუ ქმედება რეალიზირდება და ჯაჭვს ქმნის, ამ ჯაჭვს ჩვენ ვერ ვხედავთ რადგან დაკვირვება გვეზარება (ყველაფერს ხომ ვერ დავაკვირდები, სად მცალია, დრო არა მაქვს, მაგის დროა? მეზარება...) და ამ ყველაფრისგან გამომდინარე მოვიგონეთ სიტყვა ბედისწერა. ჩვენ თუ დამოუკიდებელი ადამიანები ვართ, ადამიანები თუ დავეცით და ღმერთმა გამოგვყარა რა საჭიროა ბედისწერა? ღმერთმა ადამიანი თუ თავისმსგავსად შექმნა, რა საჭიროა ბედისწერა? ადამიანი თუ ღმერთს უნდა მიემსგავსოს ბედისწერა ჭირდება? ადამიანი თუ მსგავსებაა ღმერთისა და ღმერთისკენ უნდა მიისწრაფვოდეს მაშინ შეურაცხყოფაა ბედისწერა ადამიანისთვის. (ჩემი აზრით ესე გამოდის)
რეალურად რასაც შეიძლება ბედისწერა დაერქვას არის მიზეზშედეგობრივობა, ანუ ჩემი კომენტარი ახლა წინასწარ კი არ იყო ბედისწერაში დაწერილი, უბრალოდ ამ შემთხვევაში ასე დალაგდა და მივიღეთ ეს შედეგი, ისევე როგორც შეიძლებოდა ნებისმიერი სხვა შედეგი მიგვეღო იმის მიხედვით თუ რა იქნებოდა ყოველი წინა მიზეზი, შედეგი და ამის მიხედვით ჩემი არჩევანი. აქ ლევანი საუბრობს ნებისწერაზე, ანუ ცნობიერად ამა თუ იმ რაღაცის კეთებაზე და არა ისე როგორც ხშირ შემთხვევაში ვიქცევით ადამიანები. საბოლო ჯამში ბედისწერა იქნება ეს თუ ნებისწერა, მაინც მიზეზშედეგობრივობაა თუნდაც რომ ცნობიერად ვდგამდე ყველა ნაბიჯს, რადგან ცნობიერად რომ ვდგამ ნაბიჯს ესეც განპირობებულია იმით, რომ წინა გამოცდილებით ანუ გაუცნობიერებელი ნაბიჯებით ვარ უკმაყოფილო და გადავწყვიტე ეს შევცვალო. მოკლედ ის მინდა ვთქვა რომ ადამიანი ყველა შემთხვევაში განპირობებულობით მოქმედებს. კომენტარს რომ ვწერ ესეც მიზეზშედეგობრივობაა და რომ არ დამეწერა მაინც მიზეზშედეგობრივობა იქნებოდა.
@@beka236 გეთანხმებით. ადამიანი ჩემი აზრით ნახევრად შემოქმედია და რატომ? მაგალითად აზრებს ხომ ადამიანი არ იგონებს, ყველაფერი ხომ აზრებიდან იწყება, ადამიანს თავში აზრი მოსდის და არა იგონებს ხო, შემდეგ ამ მოსულ აზრს ან იწონებს და ახორციელებს ან არ იწონებს და დანარჩენ აზრებს შიფრავს თავში თუ რომელი აზრი განახორციელოს... ანუ ადამიანი არის მიმღები და ნახევრად შემოქმედი, ნახევრად იმიტომ რომ აზრი თვითონ არ მოუგონია მაგრამ შეასრულა, განახორციელა. გამოდის რომ ადამიანი თავისუფალი მხოლოდ არჩევანშია, იმ არჩევანში რომელი აზრიც თვითონ აირჩია, მოიწონა და განახორციელა. მხოლოდ ნება აქვს თავისუფალი რომელი აზრი მოიწონოს. შემდეგ ამ თავისი მოწონებული აზრის განხორციელებით რომელსაც ჩვენ ხშირ შემთხვევაში ვერც კი ვხვდებით ისე ხორციელდება და ამ ყველაფერს ვარქმევთ ბედისწერას.
@@zazagelashvili1497 ნება აქვს თავისუფალი იმ გაგებით, რომ არავინ აიძულებს აირჩევანი შეცვალოს, მაგრამ არჩევანი, რომელსაც თავისუფალი ნებით ირჩევს ხომ მაინც განპირობებულია რაღაცით. აბსოლუტური თავისუფლება არ არსებობს ამის თქმა მინდა, გონების მიღმა არის ასეთი თავისუფლება, რომლის წარმოდგენა ჩვენს ტვინს არ შეუძლია, ისევე როგორ არ შეუძლია წარმოვიდგინოთ უსასრულობა. ლოგიკურია, რომ არ შეიძლება სამყარო იყოს სასრული, რადგან რაც მას გარს აკრავს მის მიღმაც სივრცეა, ამის მიხედვით შეგვიძლია ვთქვათ რომ სამყარო უსასრულო სივრცეა, მაგრამ აბსოლუტური თავისუფლების მსგავსად ამ უსასრულობის წარმოდგენა ადამიანური გონებისთვის შეუძლებელია და ფანტასტიკის სფეროში გადადის.
@@beka236 გამარჯობათ, ჩვენ ხშირად ვამბობთ აბსოლიტური თავისუფლება წარმოუდგენელია, ადამიანის გონება ვერ ჩაწვდება... მე პირადად აბსოლიტური თავისუფლება ჩემი გონებით ესე შემიძლია ავხსნა; (რამდენი ადამიანიც არსებობს იმდენი თავისუფლებაა, რადგან ყველას თავისებურად ესმის) აბსოლიტური თავისუფლება არის როდესას შენ არავისზე დამოკიდებული არა ხარ, არავინ შენზე არ არის დამოკიდებული, არანაირი მიჯაჭვულობა არ გაგაჩნია არავისზე და არაფერზე, მხოლოდ შენს ნებაზეა ყველაფერი, შენ თუ გინდა ან არ გინდა და მორჩა! ეს არის აბსოლიტური თავისუფლება ჩემი აზრით. სხვა საკითხია რამდენად შეგიძლია ყველაფრისგან და ყველასგან რა დოზით იყო თავისუფალი... ჩვენს ცხოვრებაში 100%-ით ვერ იქნები თავისუფალი რადგან მატერიალურ სყაროში ყველა ერთმანეთით ვცხოვრობთ, ყველას რაღაცა ან ვიღაცა გვჭირდება, მიჯაჭვულობა რაღაცაზე ან ვიღაცაზე გინდა თუ არ გინდა მაინც გვექნება... ამიტომ არავინ ვართ აბსოლიტური თავისუფალი. აბსოლიტური თავისუფალი მხოლოდ ღმერთია. თუ არაფრის და არავის არც მოწინააღმდეგე ხარ და არც მხარდამჭერი, თავისუფალი ხარ. ჭეშმარიტებით, სიმართლით ცხოვრება არის თავისუფლება, შენ არც სიკეთეს უნდა იცავდე და არც ბოროტებას, მხოლოდ სიმართლით ცხოვრებაა თავისუფლება. ეს რა თქმა უნდა მიწიერი გაგებით თავისუფლება. თუ აბსოლიტურზე უფრო მეტ თავისუფლებას გავყვებით მაშინ სხეულში ყოფნა უკვე მიჯაჭვულობაა და არა ხარ თავისიფალი, როდესაც შენი არსებობა ვინმეზე ან რამეზეა დამოკიდებული უკვე აღარა ხარ თავისუფალი .
თუ მოინდომებ და ხელსაც გაანძრევ ყველაფერი გამოგივა. მგონი ამას ხსნი და უბრალოდ ძალიან ბევრი სიტყვებით საკუთარ თავს ხლართავ მარტივ ჭეშმარიტებას რთულად ხედავ თითქოს სირთულის გარეშე შეუძლებელი იყო ამის დანახვა.
#გამოგყევით ბოლომდე 🙏 მეტაფორები და მაგალითები საოცარი იყო..აზროვნებაში ბოლომდე გავიგე რას ამბობ..მონდომება ზუსტად ეგ მგონია მეც 🙏 უუუდიდესი მადლობა თქვენ
ლაკონურად არ შეიძლება ? 1:31 ზე ვარ და ვერაფერი გავიგე. რაღაცეები არ გინდა რომ წვრილმანშიც გამოგრჩეს მაგ წვრილმანებს დაზდევ და მთავარი აზრი საერთოდ იკარგება. ჯერ მთავარი აზრი თქვი იქნებ ვიგებთ და დაღეწვა არ გვჭირდება და თუ გვჭირდება მაინც დაღეჭვა მთავარი აზრის თქმის შემდეგ უფრო გავიგებთ. ჯერ ნახატი უნდა აჩვენო ადამიანს და მერე აუხსნა რა ხატია და არა პირიქით. მაპატიეთ მაგრამ დავიტანჯე არადა მაგრად მინდა მსგავსი თეორია რომ გავიგო და არსებობდეს.
მადლობა გოგოებო, მადლობა ლევანს საინტერესო იყო ძალიან
შეიცან ჭეშმარიტება და ჭეშმარიტება გაგანთავისუფლებს, მე ეს დავინახე! და სხვათაშორის რასაც ლევანი ხსნიდა, ეხლა რომ ვაცნობიერებ, რამოდენიმეჯერ თითქმის გაუცნობიერებლად გავაკეთე კონკრეტულ სიტოაციაში და მივხვდი რომ ეს 100% მუშაობდა და შედეგი დადებითი იყო, განწყობას დიდი აზრი ქონდა, როგორ განვეწყობოდი, მაგრამ დღეს მთელ სიღრმეში გამააზრა, და დიდი მადლობა
Vaa ra magaria❣️20jer tu meqneba naba- amisruldeba ocneba 😄👌❣️Madloba samives da levani gansakutrebit miyvars✨❤️
დავიღალე მოსმენით… აზრი გამოდის ბოლოში, მაგრამ იმდენი აბდაუბდაა მანამდის მოსასმენი ...
Vashli magaria zaan
❤💖💚♥️💙💛💜💗🙏🙏🙏
❤❤❤
მემგონი წამყვანსბმაც ვეღარ გაიგეს,ძალიან ჩაიხლართა😏
ქალებო ლევანი მოიწვიეთ რა ისევ გთხოვთ❤️❤️ლაზარა
👍
Mikvarxart imitom rom gmerti gikvart.
ფანტაზია მხოლოდ მაშინ არის ფანტაზია სანამ გაიგებ რომ ის ფანტაზია არ არის...
რაც არ იცი ის ფანტაზიაა..
ბედისწერა ჩემი აზრით არ არსებობს და არც უნდა არსებობდეს თუ დამოუკიდებლები ვართ.
რეალურად ვედისწერას რასაც ვეძახით, ამას იწვევს მიზეზშედეგობრივობა.
მიზეზი ქმნის შედეგს და შედეგს ვიღებთ მიზეზისგან.
მაგალითად, ყველაფერი რაც ხდება მიზეზის შედეგია, უმიზეზოდ შედეგი არ არსებობს, ჩვენ არაფერს ვაკვირდებით და შედეგს ვარქმევთ ბედისწერას...
ცხოვრებაში ყოველი ქმედება თუ სიტყვა იწერება და არა ბედისწერა.
ყოველი სიტყვა თუ ქმედება რეალიზირდება ჩვენი მეშვეობით მაგრამ ჩვენ ამას არ ვაკვირდებით, გვგონია თავისით ხდება ყველაფერი...
ყოველი სიტყვა თუ ქმედება რეალიზირდება და ჯაჭვს ქმნის, ამ ჯაჭვს ჩვენ ვერ ვხედავთ რადგან დაკვირვება გვეზარება (ყველაფერს ხომ ვერ დავაკვირდები, სად მცალია, დრო არა მაქვს, მაგის დროა? მეზარება...) და ამ ყველაფრისგან გამომდინარე მოვიგონეთ სიტყვა ბედისწერა.
ჩვენ თუ დამოუკიდებელი ადამიანები ვართ, ადამიანები თუ დავეცით და ღმერთმა გამოგვყარა რა საჭიროა ბედისწერა?
ღმერთმა ადამიანი თუ თავისმსგავსად შექმნა, რა საჭიროა ბედისწერა?
ადამიანი თუ ღმერთს უნდა მიემსგავსოს ბედისწერა ჭირდება?
ადამიანი თუ მსგავსებაა ღმერთისა და ღმერთისკენ უნდა მიისწრაფვოდეს მაშინ შეურაცხყოფაა ბედისწერა ადამიანისთვის. (ჩემი აზრით ესე გამოდის)
რეალურად რასაც შეიძლება ბედისწერა დაერქვას არის მიზეზშედეგობრივობა, ანუ ჩემი კომენტარი ახლა წინასწარ კი არ იყო ბედისწერაში დაწერილი, უბრალოდ ამ შემთხვევაში ასე დალაგდა და მივიღეთ ეს შედეგი, ისევე როგორც შეიძლებოდა ნებისმიერი სხვა შედეგი მიგვეღო იმის მიხედვით თუ რა იქნებოდა ყოველი წინა მიზეზი, შედეგი და ამის მიხედვით ჩემი არჩევანი. აქ ლევანი საუბრობს ნებისწერაზე, ანუ ცნობიერად ამა თუ იმ რაღაცის კეთებაზე და არა ისე როგორც ხშირ შემთხვევაში ვიქცევით ადამიანები. საბოლო ჯამში ბედისწერა იქნება ეს თუ ნებისწერა, მაინც მიზეზშედეგობრივობაა თუნდაც რომ ცნობიერად ვდგამდე ყველა ნაბიჯს, რადგან ცნობიერად რომ ვდგამ ნაბიჯს ესეც განპირობებულია იმით, რომ წინა გამოცდილებით ანუ გაუცნობიერებელი ნაბიჯებით ვარ უკმაყოფილო და გადავწყვიტე ეს შევცვალო. მოკლედ ის მინდა ვთქვა რომ ადამიანი ყველა შემთხვევაში განპირობებულობით მოქმედებს. კომენტარს რომ ვწერ ესეც მიზეზშედეგობრივობაა და რომ არ დამეწერა მაინც მიზეზშედეგობრივობა იქნებოდა.
@@beka236 გეთანხმებით.
ადამიანი ჩემი აზრით ნახევრად შემოქმედია და რატომ?
მაგალითად აზრებს ხომ ადამიანი არ იგონებს, ყველაფერი ხომ აზრებიდან იწყება, ადამიანს თავში აზრი მოსდის და არა იგონებს ხო, შემდეგ ამ მოსულ აზრს ან იწონებს და ახორციელებს ან არ იწონებს და დანარჩენ აზრებს შიფრავს თავში თუ რომელი აზრი განახორციელოს...
ანუ ადამიანი არის მიმღები და ნახევრად შემოქმედი, ნახევრად იმიტომ რომ აზრი თვითონ არ მოუგონია მაგრამ შეასრულა, განახორციელა.
გამოდის რომ ადამიანი თავისუფალი მხოლოდ არჩევანშია, იმ არჩევანში რომელი აზრიც თვითონ აირჩია, მოიწონა და განახორციელა. მხოლოდ ნება აქვს თავისუფალი რომელი აზრი მოიწონოს.
შემდეგ ამ თავისი მოწონებული აზრის განხორციელებით რომელსაც ჩვენ ხშირ შემთხვევაში ვერც კი ვხვდებით ისე ხორციელდება და ამ ყველაფერს ვარქმევთ ბედისწერას.
@@zazagelashvili1497 ნება აქვს თავისუფალი იმ გაგებით, რომ არავინ აიძულებს აირჩევანი შეცვალოს, მაგრამ არჩევანი, რომელსაც თავისუფალი ნებით ირჩევს ხომ მაინც განპირობებულია რაღაცით. აბსოლუტური თავისუფლება არ არსებობს ამის თქმა მინდა, გონების მიღმა არის ასეთი თავისუფლება, რომლის წარმოდგენა ჩვენს ტვინს არ შეუძლია, ისევე როგორ არ შეუძლია წარმოვიდგინოთ უსასრულობა. ლოგიკურია, რომ არ შეიძლება სამყარო იყოს სასრული, რადგან რაც მას გარს აკრავს მის მიღმაც სივრცეა, ამის მიხედვით შეგვიძლია ვთქვათ რომ სამყარო უსასრულო სივრცეა, მაგრამ აბსოლუტური თავისუფლების მსგავსად ამ უსასრულობის წარმოდგენა ადამიანური გონებისთვის შეუძლებელია და ფანტასტიკის სფეროში გადადის.
@@beka236 გამარჯობათ,
ჩვენ ხშირად ვამბობთ აბსოლიტური თავისუფლება წარმოუდგენელია, ადამიანის გონება ვერ ჩაწვდება...
მე პირადად აბსოლიტური თავისუფლება ჩემი გონებით ესე შემიძლია ავხსნა; (რამდენი ადამიანიც არსებობს იმდენი თავისუფლებაა, რადგან ყველას თავისებურად ესმის)
აბსოლიტური თავისუფლება არის როდესას შენ არავისზე დამოკიდებული არა ხარ, არავინ შენზე არ არის დამოკიდებული, არანაირი მიჯაჭვულობა არ გაგაჩნია არავისზე და არაფერზე, მხოლოდ შენს ნებაზეა ყველაფერი, შენ თუ გინდა ან არ გინდა და მორჩა!
ეს არის აბსოლიტური თავისუფლება ჩემი აზრით.
სხვა საკითხია რამდენად შეგიძლია ყველაფრისგან და ყველასგან რა დოზით იყო თავისუფალი... ჩვენს ცხოვრებაში 100%-ით ვერ იქნები თავისუფალი რადგან მატერიალურ სყაროში ყველა ერთმანეთით ვცხოვრობთ, ყველას რაღაცა ან ვიღაცა გვჭირდება, მიჯაჭვულობა რაღაცაზე ან ვიღაცაზე გინდა თუ არ გინდა მაინც გვექნება... ამიტომ არავინ ვართ აბსოლიტური თავისუფალი.
აბსოლიტური თავისუფალი მხოლოდ ღმერთია.
თუ არაფრის და არავის არც მოწინააღმდეგე ხარ და არც მხარდამჭერი, თავისუფალი ხარ.
ჭეშმარიტებით, სიმართლით ცხოვრება არის თავისუფლება, შენ არც სიკეთეს უნდა იცავდე და არც ბოროტებას, მხოლოდ სიმართლით ცხოვრებაა თავისუფლება.
ეს რა თქმა უნდა მიწიერი გაგებით თავისუფლება.
თუ აბსოლიტურზე უფრო მეტ თავისუფლებას გავყვებით მაშინ სხეულში ყოფნა უკვე მიჯაჭვულობაა და არა ხარ თავისიფალი, როდესაც შენი არსებობა ვინმეზე ან რამეზეა დამოკიდებული უკვე აღარა ხარ თავისუფალი .
თუ მოინდომებ და ხელსაც გაანძრევ ყველაფერი გამოგივა. მგონი ამას ხსნი და უბრალოდ ძალიან ბევრი სიტყვებით საკუთარ თავს ხლართავ მარტივ ჭეშმარიტებას რთულად ხედავ თითქოს სირთულის გარეშე შეუძლებელი იყო ამის დანახვა.
#გამოგყევით ბოლომდე 🙏 მეტაფორები და მაგალითები საოცარი იყო..აზროვნებაში ბოლომდე გავიგე რას ამბობ..მონდომება ზუსტად ეგ მგონია მეც 🙏 უუუდიდესი მადლობა თქვენ
ლაკონურად არ შეიძლება ? 1:31 ზე ვარ და ვერაფერი გავიგე. რაღაცეები არ გინდა რომ წვრილმანშიც გამოგრჩეს მაგ წვრილმანებს დაზდევ და მთავარი აზრი საერთოდ იკარგება. ჯერ მთავარი აზრი თქვი იქნებ ვიგებთ და დაღეწვა არ გვჭირდება და თუ გვჭირდება მაინც დაღეჭვა მთავარი აზრის თქმის შემდეგ უფრო გავიგებთ. ჯერ ნახატი უნდა აჩვენო ადამიანს და მერე აუხსნა რა ხატია და არა პირიქით. მაპატიეთ მაგრამ დავიტანჯე არადა მაგრად მინდა მსგავსი თეორია რომ გავიგო და არსებობდეს.