ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΛΑΜΑΣ, ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ, 22. ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ, Ὁ λόγος στὴν Λαμία, στὶς 22 Ὀχτώβρη 1944.

Ἐκφράζω τὶς θερμότατες εὐχαριστίες μου στὸν κύριο Πέτρο Πανδῆ, ποὺ συγκατατέθηκε στὴν «χρήση» τῆς ἑρμηνείας του στὸ «Τραγούδι τοῦ Ἄρη».
Θέλω νὰ ἐλπίζω ὅτι ἔλαβε τὴν σωστή της θέση συνομιλώντας μὲ τὴν ἀνάγνωση τοῦ λόγου τοῦ Καπετάνιου.
ΠΕΡΙ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΝ
Μέρος καίριο καὶ ἀποφασιστικῆς σημασίας τῆς δουλειᾶς μου ὡς δασκάλου εἶναι ἡ Ἀνάγνωση τῶν λογοτεχνικῶν κειμένων. (…).
Ὁλόκληρο τὸ κείμενο βρίσκεται ἐδῶ :
drive.google.c...
Ἡ γιαγιά μου ἡ Μαρία ἦταν ἕνας ἡμιεγγράμματος ἄνθρωπος, πού, ὅταν ἦταν μικρὸ κοριτσάκι, ἔμαθε νὰ διαβάζει μόνη της στὰ κρυφά, ἀφοῦ τῆς ἀπαγόρευαν στὸ φτωχόσπιτό της στὴν Βράχα τῆς Εὐρυτανίας ν᾿ ἀνάβει τὸ λυχνάρι, γιὰ νὰ μὴν ξοδεύει λάδι. Ὡστόσο, ἦταν μία γλαφυρότατη ἀναγνώστρια μὲ τὰ χίλια της κομπιάσματα, τὶς τόσες ἐπαναλήψεις τῶν λέξεων καὶ τὰ ἱερά της συλλαβίσματα γιὰ νὰ σιγουρευτεῖ πὼς διαβάζει τὴν σωστὴ λέξη. Εἶχε στὴν φωνή της ΤΟΝΟ, ΨΥΧΗ καὶ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, ἀφοῦ, πολλὲς φορές, διέκοπτε τὴν ἀνάγνωση γιὰ νὰ σχολιάσει τὰ λεγόμενα μὲ τὸν παροιμιώδη της τρόπο!
-Ἄχ, προκόπα ἀλεποῦ, πόσο θὰ ξεγελᾶς τὸν κόσμο ; - π.χ., διαβάζοντάς μας (ἐμοῦ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ μου) τοὺς Μύθους τοῦ Αἰσώπου.
Τὸ ἴδιο ἔκαμε διαβάζοντας ἀργότερα τὴν βιογραφία τοῦ Μακρυγιάννη: -Καημένε Γιάννη !... Ποιός σὲ ἄκουσε ποτές ;
Μὲ τὸν ἴδιο καημὸ ἀπευθυνόταν στὴν ψυχὴ τοῦ Ξυλούρη, ὅταν ἄκουγε ἕνα τραγούδι του:
-Ἄχ, καημένε Νῖκο, λεβέντη μου !...
Μὲ ὅλα τοῦτα δὲν μᾶς ἐμύησε ἁπλῶς στὴν ΑΚΡΟΑΣΗ τῆς ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ, (ποὺ μὲ αὐτὰ τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ λόγου της τὴν ἔκαμε ΑΦΗΓΗΣΗ) ἀλλὰ μᾶς μετέδωσε τὸ ΜΑΓΙΚΟ ΤΗΣ ΜΥΣΤΗΡΙΟ.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ : 1. Ἐνῷ ἔχω τὰ πνευματικὰ δικαιώματα τῆς ἠχογραφημένης ἀνάγνωσης, τὰ πνευματικὰ δικαιώματα τῆς συγκεκριμένης ἑρμηνείας τοῦ «Τραγουδιοῦ τοῦ Ἄρη» προφανῶς καὶ δὲν μοῦ ἀνήκουν.
Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ σχετικὰ μὲ τὰ πνευματικὰ δικαιώματα τῶν ἱστορικῶν φωτογραφιῶν τοῦ Σπύρου Μελετζῆ, παρόλο ποὺ τὴν ἐνσωμάτωσή τους στὴν παροῦσα ταινία τὴν νιώθω αὐτονόητη, ἀφοῦ τὸν Σπῦρο Μελετζῆ τὸν λογίζω ὡς τὸν φωτογραφικό μου πατέρα.
2. Δηλώνω πὼς σὲ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ἡ παροῦσα ἠχογράφηση δὲν ἀποσκοπεῖ σὲ οἰκονομικὴ ἐκμετάλλευση (μὲ τὶς συνήθεις διαδικτυακὲς πρακτικὲς ποὺ ἐκπληρώνουν μία Χυδαία μόδα), καὶ ΜΟΝΟ της κίνητρο εἶναι ἡ ἄδολη λατρεία μου πρὸς τὴν ΜΕΓΑΛΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΗΘΟΥΣ τοῦ πρωτοκαπετάνιου, στὸ Νέο '21 τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, κατὰ τὸν 20ο αἰῶνα.