Jerozolima - Droga Krzyżowa, Jerusalem - Way of the Cross
Vložit
- čas přidán 29. 03. 2020
- Początki Drogi Krzyżowej
Jedni mówią, że początki nabożeństwa Drogi Krzyżowej sięgają XII wieku, inni - że XIV, a jeszcze inni, że początku wieku XV. A co się mówi w samej Jerozolimie?
Tutaj na podstawie apokryfów z pierwszych wieków chrześcijaństwa podkreśla się, że Matka Najświętsza, gdy mieszkała na górze Syjon, nawiedzała miejsca związane z ostatnimi godzinami życia swego Syna („Transitus R.”, 1; „Transitus Jana Teologa”, 1-3). Towarzyszył Jej często św. Jan. Zapewne był też św. Piotr. Nie brakowało również pierwszego biskupa Jerozolimy - św. Jakuba, uważanego za brata stryjecznego Pana Jezusa (por. Euzebiusz z Cezarei, „Historia Kościoła” III, 11). I tak się zaczęło. Z czasem coraz większą czcią otaczano miejsca uświęcone męką Pana Jezusa.
„Via Dolorosa”
W XI wieku przybyli do Ziemi Świętej rycerze z Europy, aby bronić miejsc świętych. Szczególnie ważna była dla nich Jerozolima. Z wielką czcią i modlitwą nawiedzali miejsca, gdzie cierpiał Chrystus. W krótkim czasie to obchodzenie miejsc świętych przerodziło się w swego rodzaju liturgię. Pierwotnie było to nabożeństwo upadków Pana Jezusa, ale z czasem na podstawie Pisma Świętego, apokryfów oraz miejscowej tradycji wyznaczono punkty, gdzie się zatrzymywano, gdzie stawano, stąd słowo „stacja”. W ciągu wieków zmieniała się liczba stacji, i tak nabożeństwo kończyło się na stacjach VII, IX, XII, XIV, a później dodano stację XV.
Kiedy rycerze wracali do swych krajów, przywozili pamiątki z Ziemi Świętej. Przenosili także do rodzinnych kościołów i świątyń parafialnych odprawiane w Jerozolimie nabożeństwo. Również liczni pielgrzymi, którzy przybywali do Ziemi Świętej, wracając, przenosili wiele tutejszych zwyczajów do swych ojczyzn. Przykładem tego jest chociażby Kalwaria Zebrzydowska, zbudowana na wzór jerozolimskiej Drogi Krzyżowej, oraz wiele innych miejsc powstałych także w ostatnich latach, jak np. Kalwaria Podlasia w Serpelicach.
Podobnie jak przed wiekami, tak i obecnie droga prowadzi od twierdzy Antonia, gdzie skazano Pana Jezusa (J 18, 28nn), przez Lithostrotos (J 19,13) pod antycznym łukiem Hadriana (ze 135 r.), następnie skręca w lewo na główną drogę (Cardo Maximus), aby skierować się w stronę Golgoty. Po drodze mija się dawną bramę, która prowadziła na zewnątrz miasta, gdzie był wierzchołek wzgórza ukrzyżowania. Droga ta została nazwana Via Dolorosa, z łac. - Droga Cierpienia.
Także obecnie tysiące pielgrzymów przemierzają tę jedyną w swoim rodzaju drogę. W każdy piątek o godz. 15.00 ojcowie franciszkanie przewodniczą Drodze Krzyżowej, wychodząc z dawnej twierdzy Antonia w kierunku Golgoty. Jest to jedyne miejsce na świecie, gdzie ojciec franciszkanin, który zapowiada kolejne stacje mówi: „TUTAJ… Pan Jezus upadł pod krzyżem”, TUTAJ… Pan Jezus spotyka Matkę swoją”, „TUTAJ św. Weronika…”.
Polskie kwiaty…
Tak można nazwać polskie akcenty na Drodze Krzyżowej w Jerozolimie, a jest ich wiele. Kaplica III stacji została odremontowana przez żołnierzy z armii gen. Władysława Andersa oraz przez Polaków przebywających tutaj podczas II wojny światowej, jest tam rzeźba upadku Pana Jezusa, dłuta T. Zielińskiego. Obok jest IV stacja, a w tamtejszej kaplicy widnieje… płaskorzeźba Matki Bożej Częstochowskiej. Trzeci, niezmiernie ważny, akcent znajduje się przy stacji XI, już na Golgocie. Przy ołtarzu w miejscu ukrzyżowania Pana Jezusa są dwa świeczniki, a na nich widnieje herb Ojca Świętego Jana Pawła II.
Polacy są ponadto licznie obecni na copiątkowych Drogach Krzyżowych, szczególnie w Wielkim Poście. Co więcej, niektórzy nasi rodacy są szczególnie związani z ulicą zwaną Via Dolorosa, którą przechodził Pan Jezus. Przy I stacji Drogi Krzyżowej są dwa kościoły, jeden Biczowania, a drugi Cierniem Koronowania. Są one pod opieką ojców franciszkanów, którzy mają w tym miejscu klasztor. Jest tam fakultet biblijny - Studium Biblicum Franciscanum, gdzie wśród studentów są również Polacy. W samym klasztorze mieszka czterech ojców franciszkanów z Polski, z przełożonym - o. Dobromirem Jasztalem. Do klasztoru zaś przylega dom zakonny Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, gdzie posługują cztery siostry z naszego kraju, z przełożoną s. Weroniką Trojanowską. Przy III stacji od kilku miesięcy ma miejsce codzienna adoracja Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie. Została ona zapoczątkowana przez o. Kazimierza Frankiewicza. Naszych rodaków można tu często spotkać również na adoracji. Przełożonym klasztoru w Bazylice Zmartwychwstania jest o. Władysław Brzeziński, z którym posługuje dwóch franciszkanów z naszej Ojczyzny.
Dziwna ta droga krzyżowa u nas ładniej bo cisza
Tak, rożni się od naszej, ale tak teraz wygląda miejsce, gdzie odbyła się ta pierwsza Droga Krzyżowa, po której szedł Pan Jezus.