Αλέξανδρος Μίχος- Ο λύκος

Εγώ λύκος γεννήθηκα λύκος θε’ να πεθάνω κι αν μου πειράξουν το βουνό θεριεύω και δαγκάνω . Οι σκύλοι είναι συγγενείς μα σκύλος δε θα γίνω ΕΓΩ ΤΑ ΤΡΩΩ Τ ‘ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΤΑ ΦΤΥΝΩ (δις) Εμένα δε με ξεγελάς μυρίζω ότι ζυγώνει εγώ αντέχω στις βροχές στο κρύο και στο χιόνι . Κι αν είσαι απλά περαστικός μπορεί και να σ ‘ αφήσω Μ ‘ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΓΡΙΟΣ ΚΥΝΗΓΟΣ ΑΓΡΙΑ ΘΑ ΣΕ ΞΕΣΚΙΣΩ (δις) Μάνα μου είναι η κορφή κι αδέρφια μου τα δέντρα και η φωνή μου δυνατή και κοφτερή σαν πέτρα. Εγώ λουρί δε φόρεσα ούτε θα μου περάσουν μονάχα αν με σκοτώσουνε τότε τους θα με πιάσουν,. Μα της ψυχής μου το ουρλιαχτό ………………………………………………. Ποτε δε θα σωπάσω.