ALLAH'a karşı birdir, veya vahit sözle kullanılamaz. Bir Ehad veya Tektir. Eşi dengi benzeri ortağı yoktur. Eş anlamsız yoktur. İzahınız yerinde. TEVHİD İMAN'dır. Tüm Nebi ve Resullerin Ortak Dinidir.
“İhlâs Sûresi”nin Açıklaması Hz. Muhammed (aleyhisselâm)’a “ALLÂH nedir?” diye soranlara cevap bizzat “ALLÂH” tarafından veriliyor Kur’ân-ı Kerîm’de, “İHLÂS” Sûresi’nde: “De ki, O ALLÂH AHAD’dır; ALLÂH SAMED’dir; LEM YELİD ve LEM YÛLED’dir; ve LEM YEKÛN LE HÛ KÜFUVEN, AHAD’dır!” “Hz. Muhammed’in açıkladığı ALLÂH”ın ne olduğunu açıklayan bu sûrede öncelikle, kelimelerin geniş mânâsı üzerinde duralım... Ve sonra da bu mânâların getirmek¬te olduğu sonuçlar üzerinde düşünmeye başlayalım... “ALLÂH AHAD”dır... Yani, sınırsız, sonsuz, cüzlere ve zerrelere bölünmesi söz konusu olmayan TEK’tir. Şimdi bu ifadeyi anlamaya çalışalım: Şu Dünya üzerinde normal şartlarda yaşayan her insan, algıladığı mevcudatı beş duyu ile değerlendirir. Bu yüzden de bütün insanlar arasında ölçü taşı, beş duyudur!.. Bunun sonucu olarak en-boy-derinlik ölçüleri ile kabul ettiğimiz bir evrende yaşadığımızı düşünürüz... Bu yüzden de genelde, kafamızdaki “TANRI” her ne kadar “her yerde mevcut” ise de; fiiliyatta, belli boyutları ve mekânı olan bir “TANRI”dır! Oysa... Bize tarif edilen “ALLÂH”; bölünmesi parçalanması, cüzlere ayrılması mümkün olmayan, “BİKÜLLİ ŞEY’İN MUHİYT” yani “Şeyin kendisi olarak şeyi ihâta eden”, sonsuz, sınırsızdır!.. Burada çok önemli bir hususu daha açıklığa kavuşturmak isterim... Esasen bu konuyu da daha geniş boyutlarıyla “HZ. MUHAMMED NEYİ OKUDU?” isimli kitabımızda izah ettiğimiz için, burada özetle vurgulamak istiyorum... Türkiye’deki en mükemmel tefsir olan, Diyanet’in bastırtmış olduğu, Elmalı Hamdi Yazır’ın hazırladığı, “HAK DİNİ KUR’ÂN DİLİ” isimli 9 ciltlik eserin 1. cilt 42 ve 43. sayfalarında “B” harfinin mânâsıyla ilgili olarak özetle şu bilgi vardır: “Eazımı müfessirin diyorlar ki... ‘BA’nın buradaki mânâyı ilsakı, ya MÜLÂSEBET ve MUSAHEBET veya istianedir... Bu tevile göre (‘B’ ile başlayan) besmelenin meâli ‘ALLÂH’ı Rahmânı Rahiym namına’ demek oluyor ki; bu da ‘B’de MÜLÂBESE mânâsına râcidir. Bunun hâsılı, bir niyâbet itirafıdır. Bir işe başlarken , ‘filan namına’ demek, ‘ben bunu ona izafeten, ona hilâfeten, onu temsilen, ONUN BİR ALETİ olarak yapıyorum; bu iş hakikatte benim veya başkasının değil ancak onundur’ demek olur. Bu da vahdet-i vücud mülâhazasına râci bir fenâfillâh hâlidir.” Bu konuda son devir çelebilerinden değerli mutasavvıf Ahmed Avni Konuk da Fusûs şerhinde (Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fak. Yay. Cilt 2 Sayfa 191), “B” harfiyle alâkalı olarak kısaca şöyle der: “Bİ İBADİHİ’ deki ‘Ba’ mülâbese içindir... Demek ki, ALLÂH Zü’l-Celâl ibadının kisve-i taayyününe bürünüp zâhir olmuştur”!.. “B” harfinin sırrını açıklayan, bu mânâyı kavrayabildiysek eğer... Şimdi bu tanımlamayı iyi düşünelim... Cüzlere, zerrelere bölünüp parçalanması mümkün olmayan “AHAD”, ya sonlu sınırlı bir “Bir”dir; ki bu takdirde evrenin herhangi bir yerinde oturmaktadır(!); ya da sonsuz, sınırsız, cüzlere ayrılmaz TEK’tir ki, bu takdirde de ancak ve sadece, tekrar ediyorum ancak ve sadece “KENDİSİ” mevcuttur! “AHAD” olan “ALLÂH” İsmiyle İşaret Edilen dışında ve yanı sıra herhangi bir varlığın mevcudiyetini ileri sürmek önce akıl ve mantığa, sonra da izan ve insafa sığmaz! Düşünelim... Şayet “ALLÂH İsmiyle İşaret Edilen”den ayrı, “ALLÂH”ın dışında bir varlık var ise... Bu varlık ile “ALLÂH” arasındaki sınır nerededir?.. Bu sınırı nerede çize¬ceksiniz?.. Ya var olan, mevcut, sınırsız-sonsuz TEK’tir, ikinci bir varlık yoktur!.. Ya da sınırlı sonlu, evrenin içinde bir yerde veya evrenin dışında MEKÂNI OLAN bir TANRI mevcuttur(!)?.. Burada idrak edilmesi en önemli olan şey, “SINIRSIZLIK¬-SONSUZLUK” kavramıdır. Şimdi bu “sınırsızlık-sonsuzluk” kavramını en-boy¬ derinlik olarak değil, boyutsal olarak kavramaya çalışalım...
Hocam ahzap suresi 51. Ayetle alakalı bir video yapmışmıydız, yapmadıysanız açıklıyabilirmisin
Před 6 lety+3
Ahzap 51'de ki turcî ifadesi erteleme olarak mealendirilmektedir. Halbuki bu ifade sadece erteleme manasına gelmez. Türkçeye de geçen ricada bulunma manasına da gelmektedir. "Onlardan dilediğine ricada bulunursun, dilediğini yanına alırsın..." Hz. Muhammedin sefere veya bazı davetlere katılmadan önce eşlerinden bazılarına ricada bulunması onlara değer vermesi onların gözlerinin aydın olması ve sevinmelerine sebep olmaktadır. Ayetin sonundaki Alim ve Halim esmaları bu ayetin anahtar ifadeleridir. İnsanların istekleri bilerek(alim) yumuşak(halim) davranmak cezalandırıcı değil ricacı ve hilim sahibi olmak daha adaletli ve mutlu bir aile hayatını sağlamaktadır. Maalesef bu ayet anlattığı maksattan uzak anlaşılmaktadır.
Sistem, “İslâm”dır! Gelmiş geçmiş tek bir din vardır o da Hz. Muhammed (aleyhisselâm)’ın yaşadığı devirde ilk defa bildirmiş olduğu İslâm’dır, değil!.. Bu yanlıştır! Burada bir yanlış anlama söz konusu… İsa (aleyhisselâm)’ın, Musa (aleyhisselâm)’ın, İbrahim (aleyhisselâm)’ın devirlerinde tebliğ edilen din de “İslâm”dır! Peki öyle ise İslâm nedir? Bu konuyu ileride değişik yanlarıyla ele alacağız; ancak şimdi de sırası gelmişken biraz inceleyelim... İslâm, Allâh'a teslim olma sistemidir! Yani varlığın üzerinde mutlak mutasarrıf, hâkim, yönetici, varlığın sahibi “Allâh”tır; her şey O’na teslim olmuş olarak mevcuttur anlayışı! Bu anlayış hangi devirde kimden gelirse gelsin, o tek gerçek dindir. Yani, İslâm diye günümüze özgü ya da Hz. Muhammed (aleyhisselâm)’ın getirmiş olduğu bir dini anlamayalım. “KESİNLİKLE ALLÂH İNDÎNDE DİN İSLÂM’DIR!..” (3.Âl-u İmran: 19) Yani, Din denen olayın aslı; varlığın, Mâlik’el Mülk olan ALLÂH'ın hükmü, iradesi, kudreti ve tasarrufu altında olduğu gerçeğinin fark edilmesidir... Bu anlayışı getirmiştir Hz. İbrahim (aleyhisselâm), Hz. Nuh (aleyhisselâm), Hz. İsa (aleyhisselâm), Hz. Musa (aleyhisselâm)... Hepsi de bu Dini, bu esası getirmiştir! Hepsi de demiştir ki; “Bu dünya fânidir, geçicidir. Sahip olduğunuzu sandığınız her şey bu madde dünyasında kalacaktır... Siz Allâh'a ve ölüm ötesi yaşam boyutuna yalnız ve hiçbir şeyinizi götüremeden geçeceksiniz. Ona göre hazırlanın.” Bütün Allâh Nebi ve Rasûllerinin dediği istisnasız budur! Bu yüzdendir ki İslâm Dini denen Din, Allâh'a teslim olma dinidir; yani inancıdır; anlayışıdır! Biz “İslâm Dini” deyince, sadece Hz. Muhammed (aleyhisselâm)’ın getirdiği “Din” zannediyoruz; ki bu yanlıştır!.. İşin ve Kurân’ın özüne vâkıf olmayışımızdan ileri gelmektedir bu hata!
Amin
Allah razı olsun
Allah sizlerden de bizlerden de Hesap Günü razı olsun.
Allah razı olsun Hoca'm.
Allah razı olsun üstad istifade ediyoruz...Kütahya/Simav dan selamlar.
Allah razi olsun hocam sayenizde yüce kitabimizi cok daha iyi ve dogru anliyoruz
Allah razı olsun hocam takipteyiz
Isviçre baselden selamlar sevgiler saygılar hürmetler
Ağzınıza sağlık ne guzel anlatıyorsunuz masa ALLAH RAB im daim etsin
Ayetleri ÖZÜMSEYEREK anlattığınız için
Allah razı olsun Hocam.
Allah razı Olsun hocam 👍👍👍🌹
Çok beğendim doğru bildiğimiz nice yanlışlarimiz var Allah yolunu açık etsin ilmini artırsın ben cok yararlandim
Mübarek Ayetler
hayatınızı bereketli kılsınlar İnşallah.
Allah razı olsun Hocam.
Bir ben varım deme yoksan da olur.😊
ALLAH'a karşı birdir, veya vahit sözle kullanılamaz. Bir Ehad veya Tektir.
Eşi dengi benzeri ortağı yoktur.
Eş anlamsız yoktur.
İzahınız yerinde. TEVHİD İMAN'dır. Tüm Nebi ve Resullerin Ortak Dinidir.
Allah razı olsun hocam emeğinize sağlık
👏👍🥇
Selamün aleyküm mümin kardeşlerim
“İhlâs Sûresi”nin Açıklaması
Hz. Muhammed (aleyhisselâm)’a “ALLÂH nedir?” diye soranlara cevap bizzat “ALLÂH” tarafından veriliyor Kur’ân-ı Kerîm’de, “İHLÂS” Sûresi’nde:
“De ki, O ALLÂH AHAD’dır; ALLÂH SAMED’dir; LEM YELİD ve LEM YÛLED’dir; ve LEM YEKÛN LE HÛ KÜFUVEN, AHAD’dır!”
“Hz. Muhammed’in açıkladığı ALLÂH”ın ne olduğunu açıklayan bu sûrede öncelikle, kelimelerin geniş mânâsı üzerinde duralım... Ve sonra da bu mânâların getirmek¬te olduğu sonuçlar üzerinde düşünmeye başlayalım...
“ALLÂH AHAD”dır... Yani, sınırsız, sonsuz, cüzlere ve zerrelere bölünmesi söz konusu olmayan TEK’tir.
Şimdi bu ifadeyi anlamaya çalışalım:
Şu Dünya üzerinde normal şartlarda yaşayan her insan, algıladığı mevcudatı beş duyu ile değerlendirir. Bu yüzden de bütün insanlar arasında ölçü taşı, beş duyudur!.. Bunun sonucu olarak en-boy-derinlik ölçüleri ile kabul ettiğimiz bir evrende yaşadığımızı düşünürüz...
Bu yüzden de genelde, kafamızdaki “TANRI” her ne kadar “her yerde mevcut” ise de; fiiliyatta, belli boyutları ve mekânı olan bir “TANRI”dır!
Oysa...
Bize tarif edilen “ALLÂH”; bölünmesi parçalanması, cüzlere ayrılması mümkün olmayan, “BİKÜLLİ ŞEY’İN MUHİYT” yani “Şeyin kendisi olarak şeyi ihâta eden”, sonsuz, sınırsızdır!..
Burada çok önemli bir hususu daha açıklığa kavuşturmak isterim...
Esasen bu konuyu da daha geniş boyutlarıyla “HZ. MUHAMMED NEYİ OKUDU?” isimli kitabımızda izah ettiğimiz için, burada özetle vurgulamak istiyorum...
Türkiye’deki en mükemmel tefsir olan, Diyanet’in bastırtmış olduğu, Elmalı Hamdi Yazır’ın hazırladığı, “HAK DİNİ KUR’ÂN DİLİ” isimli 9 ciltlik eserin 1. cilt 42 ve 43. sayfalarında “B” harfinin mânâsıyla ilgili olarak özetle şu bilgi vardır:
“Eazımı müfessirin diyorlar ki... ‘BA’nın buradaki mânâyı ilsakı, ya MÜLÂSEBET ve MUSAHEBET veya istianedir... Bu tevile göre (‘B’ ile başlayan) besmelenin meâli ‘ALLÂH’ı Rahmânı Rahiym namına’ demek oluyor ki; bu da ‘B’de MÜLÂBESE mânâsına râcidir. Bunun hâsılı, bir niyâbet itirafıdır. Bir işe başlarken , ‘filan namına’ demek, ‘ben bunu ona izafeten, ona hilâfeten, onu temsilen, ONUN BİR ALETİ olarak yapıyorum; bu iş hakikatte benim veya başkasının değil ancak onundur’ demek olur. Bu da vahdet-i vücud mülâhazasına râci bir fenâfillâh hâlidir.”
Bu konuda son devir çelebilerinden değerli mutasavvıf Ahmed Avni Konuk da Fusûs şerhinde (Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fak. Yay. Cilt 2 Sayfa 191), “B” harfiyle alâkalı olarak kısaca şöyle der:
“Bİ İBADİHİ’ deki ‘Ba’ mülâbese içindir... Demek ki, ALLÂH Zü’l-Celâl ibadının kisve-i taayyününe bürünüp zâhir olmuştur”!..
“B” harfinin sırrını açıklayan, bu mânâyı kavrayabildiysek eğer...
Şimdi bu tanımlamayı iyi düşünelim...
Cüzlere, zerrelere bölünüp parçalanması mümkün olmayan “AHAD”, ya sonlu sınırlı bir “Bir”dir; ki bu takdirde evrenin herhangi bir yerinde oturmaktadır(!); ya da sonsuz, sınırsız, cüzlere ayrılmaz TEK’tir ki, bu takdirde de ancak ve sadece, tekrar ediyorum ancak ve sadece “KENDİSİ” mevcuttur!
“AHAD” olan “ALLÂH” İsmiyle İşaret Edilen dışında ve yanı sıra herhangi bir varlığın mevcudiyetini ileri sürmek önce akıl ve mantığa, sonra da izan ve insafa sığmaz!
Düşünelim...
Şayet “ALLÂH İsmiyle İşaret Edilen”den ayrı, “ALLÂH”ın dışında bir varlık var ise... Bu varlık ile “ALLÂH” arasındaki sınır nerededir?.. Bu sınırı nerede çize¬ceksiniz?..
Ya var olan, mevcut, sınırsız-sonsuz TEK’tir, ikinci bir varlık yoktur!..
Ya da sınırlı sonlu, evrenin içinde bir yerde veya evrenin dışında MEKÂNI OLAN bir TANRI mevcuttur(!)?..
Burada idrak edilmesi en önemli olan şey, “SINIRSIZLIK¬-SONSUZLUK” kavramıdır.
Şimdi bu “sınırsızlık-sonsuzluk” kavramını en-boy¬ derinlik olarak değil, boyutsal olarak kavramaya çalışalım...
Hocam ahzap suresi 51. Ayetle alakalı bir video yapmışmıydız, yapmadıysanız açıklıyabilirmisin
Ahzap 51'de ki turcî ifadesi erteleme olarak mealendirilmektedir. Halbuki bu ifade sadece erteleme manasına gelmez. Türkçeye de geçen ricada bulunma manasına da gelmektedir. "Onlardan dilediğine ricada bulunursun, dilediğini yanına alırsın..." Hz. Muhammedin sefere veya bazı davetlere katılmadan önce eşlerinden bazılarına ricada bulunması onlara değer vermesi onların gözlerinin aydın olması ve sevinmelerine sebep olmaktadır. Ayetin sonundaki Alim ve Halim esmaları bu ayetin anahtar ifadeleridir. İnsanların istekleri bilerek(alim) yumuşak(halim) davranmak cezalandırıcı değil ricacı ve hilim sahibi olmak daha adaletli ve mutlu bir aile hayatını sağlamaktadır. Maalesef bu ayet anlattığı maksattan uzak anlaşılmaktadır.
Hüseyin Kemal Gürger yani hocam ozaman bu ayet cinsellik sırasıyla değil, herhangi davet veya sefer sıralaması öyle mi ?
Devrim Celikhan aynen devrim kardeşim
Hüseyin Kemal Gürger. Allah razı olsun hocam ☺ birgün gelip canlıda dinlemeyi, Allah nasip eder inşallah. Yolunuz açık olsun sağlıcakla kalın..
a
SAFF 65-66 DERKEN
Sistem, “İslâm”dır!
Gelmiş geçmiş tek bir din vardır o da Hz. Muhammed (aleyhisselâm)’ın yaşadığı devirde ilk defa bildirmiş olduğu İslâm’dır, değil!.. Bu yanlıştır! Burada bir yanlış anlama söz konusu…
İsa (aleyhisselâm)’ın, Musa (aleyhisselâm)’ın, İbrahim (aleyhisselâm)’ın devirlerinde tebliğ edilen din de “İslâm”dır!
Peki öyle ise İslâm nedir?
Bu konuyu ileride değişik yanlarıyla ele alacağız; ancak şimdi de sırası gelmişken biraz inceleyelim...
İslâm, Allâh'a teslim olma sistemidir!
Yani varlığın üzerinde mutlak mutasarrıf, hâkim, yönetici, varlığın sahibi “Allâh”tır; her şey O’na teslim olmuş olarak mevcuttur anlayışı!
Bu anlayış hangi devirde kimden gelirse gelsin, o tek gerçek dindir.
Yani, İslâm diye günümüze özgü ya da Hz. Muhammed (aleyhisselâm)’ın getirmiş olduğu bir dini anlamayalım.
“KESİNLİKLE ALLÂH İNDÎNDE DİN İSLÂM’DIR!..” (3.Âl-u İmran: 19)
Yani, Din denen olayın aslı; varlığın, Mâlik’el Mülk olan ALLÂH'ın hükmü, iradesi, kudreti ve tasarrufu altında olduğu gerçeğinin fark edilmesidir...
Bu anlayışı getirmiştir Hz. İbrahim (aleyhisselâm), Hz. Nuh (aleyhisselâm), Hz. İsa (aleyhisselâm), Hz. Musa (aleyhisselâm)... Hepsi de bu Dini, bu esası getirmiştir!
Hepsi de demiştir ki;
“Bu dünya fânidir, geçicidir. Sahip olduğunuzu sandığınız her şey bu madde dünyasında kalacaktır... Siz Allâh'a ve ölüm ötesi yaşam boyutuna yalnız ve hiçbir şeyinizi götüremeden geçeceksiniz. Ona göre hazırlanın.”
Bütün Allâh Nebi ve Rasûllerinin dediği istisnasız budur!
Bu yüzdendir ki İslâm Dini denen Din, Allâh'a teslim olma dinidir; yani inancıdır; anlayışıdır!
Biz “İslâm Dini” deyince, sadece Hz. Muhammed (aleyhisselâm)’ın getirdiği “Din” zannediyoruz; ki bu yanlıştır!..
İşin ve Kurân’ın özüne vâkıf olmayışımızdan ileri gelmektedir bu hata!