2024 Turcja znana i mniej znana cz. 4

Chciałbym się już rozliczyć z tej podróży, ale co rusz, coś wartego pokazania. Tym razem przeprawa promowa przez Morze Marmara, chwile relaksu z widokiem na most Canakkale, gastronomia, handel i kontrasty. Turcja znana i mniej znana. Życie na wsi, praca na plantacji i życie w harmonii z naturą. Cisza, spokój i praca, która uszlachetnia, ale i wszechobecne śmieci, potłuczone szkło, zaniedbane miejsca, których urok zachwyca. Skromne chatki, skromne życie na wsi i na peryferiach dużych miast. Po drugiej stronie zgiełk, szum, hałas wakacyjnych kurortów; bazary, bazarki, targowiska, sklepy, sklepiki, restauracje, kafejki, bary, place zabaw, lodowe show (-; i życie, które, jakby nie miało końca. Jakby doba miała więcej niż 24 godziny. Przykładem jest miejscowość Akcay ciągnące się wzdłuż zachodniego wybrzeża kilometrami. My przeszliśmy łącznie 7 kilometrów, aby lepiej poznać zwyczaje przyjezdnych i miejscowych. Ludzie zazwyczaj mili i życzliwi. Poczęstowaliśmy arbuzem ciężko pracujących chłopaków rozwożących na plaży kukurydzę. Potem każdego dnia mieliśmy świeżą dostawę kukurydzy. Oczywiście w ramach wdzięczności za darmo. Rozmawiałem też na plaży z bardzo śmiałymi muzułmankami ze Stambułu, które nie zmarnowały okazji, aby zapytać czy mógłbym zorganizować transport marmuru do Polski (-; Od razu przypomniałem sobie historyczne czasy rozwoju handlu wschodu z zachodem. Poza wizją rozmawialiśmy również o religii, zwyczajach i obyczajach muzułmanów. Jednym zdaniem, materiał wart pokazania, obejrzenia. Skracam jak mogę, ale materiału jest jeszcze na dwa odcinki. CDN.
Ps. Tych, którzy uważają, że przynudzam, bardzo przepraszam, ale czuję wewnętrzną potrzebę podzielenia się doświadczeniami z podróży najlepiej jak potrafię. No i mam poczucie, że ten wysiłek miał głębszy sens. Że zabieram tam ze sobą wszystkich swoich znajomych (-;

[@fotoveer]

Jestem pod ogromnym wrażeniem ciepła rodzinnego z każdego Waszego odcinka. Dziękuję za zabranie mnie w tak niedostępne miejsca :)