🚩 Legendarny Jupiter 37A - Fotografia jest Fajna
Vložit
- čas přidán 27. 08. 2024
- Wiadomo - najważniejszy jest obiektyw, dziś omówienie i prezentacja zdjęć jednego z legendarnych obiektywów Jupiter 37A 135mm f/3,5.
Zapraszam - Paweł Horąży - Fotografia jest Fajna.
Używałem:
- aparat - www.ceneo.pl/5...
- obiektyw - www.ceneo.pl/3...
- statyw lekki - www.ceneo.pl/1...
- statyw duży - www.ceneo.pl/2...
- głowica do dużego - www.ceneo.pl/1...
- mikrofony radiowe - www.ceneo.pl/1...
- mikrofon kierunkowy - www.ceneo.pl/1...
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Możesz zostać Patronem kanału:
➡️ patronite.pl/F...
lub postawić mi wirtualną kawę:
➡️ buycoffee.to/p...
albo kupić jakiś gadżet związany z Kanałem:
➡️ fotografiajest...
lub wesprzeć tworzenie filmów bezpośrednio:
➡️ paypal.me/PHorazy
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
🎞Kanał o fotografii analogowej - Fotografia Analogowa
➡️ / analogi
#NaukaFotogafii, #Fotografia, #FotografiaJestFajna
Produkcja, zdjęcia i realizacja: Paweł Horąży, Dorota Milerowicz
Muzyka: John Bartmann - johnbartmann.com/ - Jak na to + styl
Bąbelki występowały też w szkłach optycznych Carl Zeiss aus Jena - i to tych topowych. Zgodnie z normami fabrycznymi bąbelki były dopuszczalne, o ile nie przekraczały pewnej wielkości i znajdowały się na krawędzi soczewki. Wynikało to z tego, że "w owych czasach" zdjęcia robiono niemal wyłącznie po przymknięciu przysłony i to zwykle o 2-3 działki. "Pełny otwór" służył do ostrzenia w lustrzankach. Po przymknięciu przysłony wady soczewki na krawędzi nie mają żadnego wpływu na jakość obrazu. Szczerze mówiąc wady soczewki w centrum (plamy, bąbelki, rysy, zabarwienia, pęknięcia) w centrum soczewki, tylko czasami mają negatywny wpływ na jakość obrazu - jeśli to tylna soczewka w obiektywach typu retrofokus, lub przednia w obiektywach typu teleobiektyw (chodzi o konstrukcję a nie potoczne znaczenie teleobiektyw). Po mocnym przymknięciu przysłony wady soczewki w centrum widoczne są dla wszystkich typów obiektywów.
Tak więc bąbelki w szkle optycznym to żaden problem - ale można dzięki temu taniej wyrwać dobre obiektywy "z bąbelkiem".
Podejrzewam, że za jakiś czas jakiś influencer, lub inna zaraza, ogłosi, że obiektywy z bąbelkami "to jest to", dają wspaniały obraz i tłum się rzuci w poszukiwaniu takich "skarbó"
Wady obiektywów polegające na złym rozstawieniu soczewek (czy to "pijany Iwan" w fabryce, czy nieumiejętne naprawy później), soczewki zdecentrowane, źle wyszlifowane, ubytki w wyczernieniu tubusu, oczywiście pogarszają jakoś obrazu zawsze. Rozklejenie się soczewek, korozja szkła, zalanie olejem, ubytki w powłokach mogą, choć nie muszą pogarszać jakość obiektywów (co do zasady - nie warto ryzykować).
Panie Pawle więcej takich filmów o starych radzieckich obiektywach bo są fajne i w miarę tanie Pozdrawiam!!!
Taaaaaak!!!!
Szukałem od jakiegoś czasu 135mm po awarii Porsta, dzisiaj kupiłem Jupitera. Dzięki za film, czekam niecierpliwie na kolejne o m42 :)
Uwielbiam filmy o manualnych obiektywach i to Panu zawdzięczam nimi zainteresowanie. Z Jupitera 37 A akurat nie korzystałem, zdecydowałem się na Taira 11 A, także z wymiennym bagnetem. Dzięki temu mój Tair ostrzy z Nikonem na nieskończoność, chociaż i tak najczęściej lubię używać go do makro z pierścieniem pośrednim. Bardzo fajny, solidny obiektyw. Manualne ostrzenie sama przyjemność. Jedynie pod słońce całkiem głupieje (czego nie można np. powiedzieć o japońskim Vivitarze Series 1 70-210 mm f3,5 VMC z podobnego okresu. Japończycy umieli już dawno temu wykonywać powłoki).
Ale moim najulubieńszym obiektywem vintage jest szkło z zupełnie innej pułki: To Carl Zeiss von Jena Sonar 180 mm f2,8 Zebra. Boska plastyka, obrazek wyjątkowy! Nie raz bywało, że wykonałem serię zdjęć współczesnym Nikkorem, a na koniec ot tak dla przyjemności strzeliłem fotkę Sonarem, a później przeglądając zdjęcia na komputerze z całej sesji wybierałem to ostatnie.
Prosimy jak najwięcej takich pogadanek!
Kupowałem w latach 90 i mam do dziś. Właśnie z bombelkiem na przedniej soczewce
Cześć bardzo fajny odcinek, lubię te szkła w sumie wszystkie :) Mam taki egzemplarz MC AM - ponoć najlepsza wersja +_+ "nówkę " z bąbelkami :) Jupiter 11 super sonar też świetny :)
najlepszego !
Nareszcie, co raz bliżej Tair'a😊
Robiłem kiedyś zdjęcia Tairem ale teraz nie mam :(
@@FotografiajestFajna a przyjemność z fotografowania podobna do Jupitera? Czy bliżej mu do Sonnara?
Jako właściciel Jupitera 37A, bardzo dziękuję za ciekawy film o nim. To bardzo ciekawe szkło, którym można bawić się fotografią. Używam go rzadko, ale jak już podepnę go pod aparat (w moim przypadku Canon 70D), to mam ogromną frajdę z fotografii, a przecież o to w tym wszystkim chodzi! I pomimo swoich wad optycznych, zrobiłem nim kilka bardzo ciekawych ujęć, z których jestem bardzo zadowolony. Pozdrawiam serdecznie!!
Proszę o wiecej filmów dotyczących obiektywów na M42 :D pozdrawiam
Lubię tego typu materiały. Pozdrawiam :D
Panie Pawle mam 2 takie obiektywy i są moimi ulubionymi do makro chociaż faktycznie każdy robi je trochę inaczej . Ale może to i zaleta....Natomiast małe sprostowania obudowy obiektywów nie są stalowe ( bo rdza by je szybciutko zżarła ) ale aluminium oksydowane na czarno ( niekiedy widać takie małe czarne paprochy w środku szczególnie w ruskich obiektywach to właśnie efekt obsypywania się tej powłoki ) . Co do bąbelków to te na przednie soczewce ( 1-2 malutkie ) nie czynią wielkiej krzywdy , gorzej gdy są na soczewce bliższej matrycy. Dzięki za kolejny ciekawy materiał.
Aluminium poddaje się anodowaniu, alodynowaniu albo eloksalowaniu i taki jest np. Mir1, albo Heliosy. Nie będę skrobał mojego Jupitera celem sprawdzenia materiału, ale z całą pewnością jest pokryty grubą warstwą zwykłej farby. Do anody nawet się nie zbliża, co wcale mu nie umniejsza. Zaraz po Tessarze 2.8/50 to mój ulubiony obiektyw, w przypadku cyfry niestety tylko do makro bo Nikonianem jestem i na nieskończoność M42 nie ostrzą.
Cześć:-) Kupiłem kiedyś podobnego Jupitera na "ruskim bazarze". Ma oznaczenia: MC Jupiter-37AM. 3,5/135. Jest z roku 1991, co wynika z jego numeru fabrycznego. Bąbelków nie zauważyłem, chociaż przed chwilą oglądałem go ze wszystkich stron. Zresztą nie miałem do dzisiaj pojęcia o ich ewentualnym istnieniu. Kupiłem go dla mojej Praktiki LTL 2, ale nigdy (chyba?) nic nim nie robiłem. Ostatnio "zaręczyłem" go na próbę, z moim Canonem RP i chyba dają sobie razem nieźle radę.
Świetny materiał. Kocham stare obiektywy. Póki co od 10 Lat fotografuję heliosem 44-4 na Canon M50mk2 czas zakupić coś nowego. Proszę o więcej filmów na temat starych obiektywów. Pozdrawiam serdecznie.
Taaaaaaak!
Lubię to szkło, ale miałem okazję pobawić się jeszcze lepszym moim zdaniem rosyjskim szkłem 135mm. Tair 11 135/2.8. To jest dopiero bajeczka :)
Ja Jupitera 37 na Nikona zamocowałem przy pomocy adaptera T bez tej części z gwintem. Trzyma się na trzech dłuższych śrubkach i na nich jest wycentrowany. Ostrzy na nieskończoność. To tak dla Nikoniarzy ;)
Fajny obiektyw. Używałem z Pentaksem kx i KP. Tym filmem przypomniał mi Pan o nim, że leży gdzieś i że warto było by "wyprowadzić" go na spacer po długiej przerwie 🙂
Często używam go z D700. Jest ostry od pełnej dziury, ma przepiękną plastykę. Uwielbiam fotografować nim leśne krajobrazy :)
Ciekawy jestem jak wypada rozdzielczośc tych radzieckich szkieł w porównaniu do tanich chińskich manualnych obiektywów typu 7artisans za kilkaset złotych.
Ja mam ten obiektyw w wersji AM, kupiony kilka lat temu za około 50 zł.
Akurat, przez ostatnie kilka dni robiłem zdjęcia tym obiektywem. Ja uważam, że ta płynna przysłona to akurat plus i to że można ustawić do jakiej przysłony ma pracować . Mam też Pentacona 200 mam z taką samą przysłoną. Czasem warto takimi obiektywami robić zdjęcia, bo się nie spieszymy, trzeba wszystko ustawić 😊
Ja kupiłem ten obiektyw przez przypadek, bo akurat był w zestawie foszpeju (bo był w okazyjnej cenie) i początkowo nie planowałem go zostawiać tylko sprzedać dalej. Jednak po przetestowaniu, porobieniu nim kilku zdjęć, już nie mogłem się z nim rozstać
Btw. Z sajuzów to mam tylko uroczy nal🥞 eśnik Industrial 50-2 F3.5/50mm.
Kopia szwabskiego Tessara. Cudownie mały, cały metalowy, super ostry i idealny do macro😍
Witam, kilka dni temu biegałem z takim jupiterem po parku i naprawdę fajne szkiełko z niego. Niestety podpiąłem do micro 4/3 i robi się z niego całkiem spora armata, ale udało mi się strzelić kilka fotek.
Mam ten obiektyw z 3 lata, a dopiero tu dowiedziałem się o "programowaniu" przysłony :D
😀
WOW. Szacunek.Mam taki w idealnym stanie 37A jak nowy. I co ciekawe, (jestem fanem Minolty)
Na porównaniu z Minolta MD II 135mm 2.8 wersja lekka ,nieco ponad 300g(wg mnie najlepsza 135 jaką mam i miałem)
na APSC -SONY NEX-6R, wygrywa na pełnym otworze w rozdzielczości - czego nie widać na pierwszy rzut oka bez mocnego zbliżenia.!
Ciekawe to jest,. Bo na pierwszy rzut oka render +zwariowany ,magiczny bokeh Minolty wydaje się z daleka o wiele lepszy ,ciekawszy
I taki jest z daleka ale na powiększeniach i zbliżeniach widać więcej szczegółów na Jupku :) To jest mega ciekawe :)
Mam wrażenie ogólnego charakteru obrazku w zieleni jaki oddaje 37A. +
co dziwne przy przymykaniu przysłony zmiana właściwosci ale niekoniecznie polepszenie ostrosci w centrum...
Miałem kiedyś Jupitera 11A f4 i ten był inny -bardzo oporny,mam wrażenie że był bardziej szczegółowy i lepszy szczegółowo.
Mam CZJ Sonnar 135/3.5. Używam z APS-C jako małego, poręcznego tele. Taki co zawsze może być w plecaku na "w razie czego". Mój egzemplarz określiłbym jako dość ostry (na pewno ostrzejszy od Heliosa), ma natomiast jedną dziwną przypadłość, że wraz z otwieraniem przysłony światłomierz wariuje, i jak ten sam obiekt przy tym samym świetle dobrze wychodzi przy f8 przy EV=0 to przy f3.5 trzeba ustawić EV=+1, bo inaczej mam bardzo ciemny obrazek. Helios czy Mir tak nie ma.
A ten Jupiter różni się mocno, jeśli chodzi o obrazek, od swojego odpowiednika CZJ? W sumie w tej chwili Sonnara można nabyć w tej samej cenie, a czasem nawet taniej.
Mój jest bez znaku fabryki, ale jest ostry. Brak MC czasem boli - tulipan mało co pomaga. Kompaktowy, nie taki ciężki chociaż może to przyzwyczajenie. Mechanizm działa bardzo płynnie i można szybko i celnie wyostrzyć. Wygodny w użytkowaniu. Mój ulubiony na portrety zwierzątek do których można podejść troszkę bliżej.
Z podobnych ogniskowych mam CZJ Biometar 120mm, obraz zupełnie inny, 3D pop :), ma to coś mimo, że jest trochę mniej ostry niż jupiter, bokeh bardziej agresywny. Rozmiar sporo większy z adapterem, ale głównym problemem jest to aby wyostrzyć trzeba się nakręcić, a na dodatek kręci się wolno.
Proszę pamiętać, że w takim bąbelku jest powietrze optyczne 🤣
Właśnie zakupiłem oryginalną wymienną doopkę KP-A/N do obiektywów z indeksem *A. O szczęście niepojęte .. Ostrzymy z Nikonem na nieskończoność :)
😀😀😀
Jupiter 37a to fajny obiektyw - pierwszy był w 78r jako Jupiter 37a, potem był MC jupiter 37a (z powłokami lepszymi) a potem od 1990r MC jupiter 37AM - najgorsze wersje maja wszystkie literki białe w skalach i napisach z przodu - bo to wersje bez powłok antyodblaskowych - im więcej kolorów w napisach tym więcej powłok ;) najpierw białe były, potem białe i żółte, a potem białe, żółte i czerwone (MC )
ale Jupiter 11 automat (z Kijeva 10) lepszy - wadą jest nietypowe mocowanie bagnetowe i konieczność robienia adaptera na drukarce 3d albo innym podejrzanym sposobem bo kupić bardzo trudno
Świetny materiał 👏
Posiadam od lat ten obiektyw. Początkowo przeleżał w szafce, ale kiedy zacząłem coraz częściej fotografować manualami to niemal zawsze zabieram go na zdjęcia. Zrobiłem nim nawet kilka konkretnych imprez, również Lotniczych :) Zdjęcia wyszły naprawdę godnie ku zaskoczeniu innych, którzy mieli podpięte eLki ha ha 😀 Trzeba się tylko nauczyć nim sprawnie fotografować.
Mam pytanie - jestem właśnie przed wyborem zakupu kolejnego obiektywu. Czy Sonnar 135 f3,5 jest zauważalnie lepszy od Jupitera 135 f3.5 ??
Posiadam Jupiter 37A oraz Tair 11. Ciekaw jestem jak porównuje Pan te obiektywy. Zdjęcia robię Sony A7
Tair 11 jest, moim zdaniem, o dwie klasy lepszy, ma ładniejsze rozmycia, lepiej oddaje kolor skóry i ma dużą powtarzalność czyli wszystkie egzemplarze są bardzo dobre.
Z tego co mi wiadomo, bąbelki -(jeśli pojawiają się sporadycznie),- nie mają praktycznie żadnego wpływu na obraz. Sam posiadałem NRD-owskiego Sonnara 185mm który też miał bąbelka na frontowej soczewce, i nie miało to znaczenia na jakość zdjęć, które pod względem koloru i ostrości były niezrównane i nie da się ich w tym zakresie porównać do radzieckiej optyki. Być może sekret tkwi w niemieckiej formule szkła optycznego,- w tym schott glass. Podczas wytapiania szkła optycznego zachodzą różne procesy w wyniku mieszania komponentów i przy ówczesnych technologiach i standardach ciężko było uzyskać nieskazitelne szkło bez bąbelek. Jednak jak się może zdawać, -czynnikiem najbardziej determinującym jakość optyki są nie tyle bąbelki, co jakość szkła, doskonałość krzywizn optycznych i obliczeń poszczególnych grup, no i ogólna precyzja wykonania.
12:58 - A kobita już sobie przeliczyła pieniążki z polisy... 🤣
22:09 - To ja nadal "nie doceniam" i chyba nie zamierzam - jeśli chcę mieć "bombelki" w tle, to po prostu nie przymykam przysłony. A "żyleta" na motywie głównym jakoś mi nie licuje z marzycielskim tłem... 🙄
Dlatego zdecydowanie wybiorę obiektyw "używalny" od pełnej dziury, w miejsce kiepskiego, ale za to z "ładną" przysłoną. Natomiast ten rozstrzał jakości jest dla mnie zupełnie dyskwalifikujący - mnie interesuje fotografowanie, a nie uprawianie jakiejś partyzantki z obiektywami, nie najtańszymi zresztą. Kiedyś, w chwili jakiejś słabości, próbowałem nawet zapolować na ten obiektyw - ale na szczęście wcześniej trafiła mi się funkel-nówka Tokina RMC f/2.8. Za sześć dych! Można...? Można! 😍
Miałem ten obiektyw w latach 80-tych. Jeden kupiłem dla siebie, drugi znajomemu, na jego prośbę, gdy go zobaczył. Swój miałem kilka lat, do czasu gdy ktoś "bardzo miły" ukradł mi go wraz z Zenitem i Heliosem... Ciekawe, czy dziś ktoś pokusiłby się na taki zestaw?
😀😀😀
Gdzie Pan mieszka? Ladne okolice.
A jak pan uważa, czy vivitary series 1 są lepsze?
KTÓRE - Vivitary Series 1...? Bo trochę ich było. 🙃
@@maciekd.8556przykładowo 135 2.8
Mam kupiłem za 300zl prawie nowy
😀😀😀
W latach 90. "wyleczyłem się" co do ruskich obiektywów - strasznie nierówne w jakości i najczęściej słabe! Nie rozumiem tej fascynacji ruskimi szkłami :( A ceny za ten szajs to w zasadzie w jednostkach kosmicznych podają, a nie wg. wartości. A najlepszą 135 to miałem konicę 2.8 - nawet na pełnej dziurze super ostro!
O rower żona sie martwiła 😂 ;)
Stary rower, niewyględny, trzeba fachowym okiem spojrzeć by zobaczyć, że osprzęt to mieszanka Deore LX i XT :)
200zł.. Ciekawe o ile wzrosną ceny po publikacji filmu😂