Andrej Chadanowicz | Białoruś w fantastycznych opowiadaniach | cz.5

𝗦𝗽𝗼𝘁𝗸𝗮𝗻𝗶𝗲 𝗽𝗶𝗮̨𝘁𝗲: 𝗣𝗼𝗲𝘇𝗷𝗮 𝗯𝗶𝗮ł𝗼𝗿𝘂𝘀𝗸𝗮 𝗱𝘇𝗶𝘀𝗶𝗮𝗷
Białorusini często nazywani są „narodem poetów”. Poeci i poetki tworzyli tożsamość białoruską, walczyli o niepodległość Białorusi i ją przybliżali, szerzyli i pod wieloma względami sami kształtowali język białoruski, stawiali i wciąż stawiają opór wszelkiemu uciskowi i zniewoleniu. Najlepszą w literaturze białoruskiej w dużej mierze była i jest poezja. Poezja, której z definicji nie da się przełożyć na inne języki, a która jednak w nich się ukazuje dzięki odwadze i talentowi tłumaczy i tłumaczek.
W dzisiejszym odcinku usłyszymy o kilku białoruskich autorach i autorkach reprezentujących różne generacje i estetyki, o ich odkryciach poetyckich i najlepszych zbiorach.
▶️ Uładzimier Arłoŭ, obserwator snów, podróżnik, „europejski poeta Wolności”. Dokąd da się dopłynąć „Promem przez La Manche”. Mutacja ballady jako gatunku w XXI wieku.
▶️ „Sarmatyja” Maryi Martysievič jako poemat epistolarny i zbiór wierszy. Konceptualność i liryzm, żeńskość i męskość, problem czasu i miejsca, postmodernizm i „nowa szczerość”.
▶️ „Gdyś sam - to większy jesteś od jednego”: paradoksy poezji Uładzimira Niaklajeva. Retoryka i medytacja, tradycyjne i nowatorskie podejście w wierszach i poematach z książki „Sam”. Poemat „Turma” i „Listy do Wolności”.
▶️ „Cyrk i inne wiersze” Julii Cimafiejevy. Dom i bezdomność, język a mowa, gender, cielesność i metafizyka. „Jeśli czytasz ten wiersz, nie jesteś moim czytelnikiem”: poetycka autorefleksja autorki.
Gdańsk Miasto Literatury. Projekt finansowany z dotacji Miasta Gdańska