Ο Πόρφυρας

Sdílet
Vložit
  • čas přidán 25. 08. 2024
  • Εγγραφείτε στο επίσημο κανάλι του Αλέξη Παρχαρίδη: bit.ly/YTParhar
    Follow Alexis Parharidis on:
    Facebook: bit.ly/parharts
    Instagram: bit.ly/2NcxVHD
    --------------------------------------------------------------------------------
    Ο Πόρφυρας - Αλέξανδρος Παρχαρίδης
    CD Δημοτικά Άσματα του Πόντου (2005)
    Στίχοι-Μουσική: Παραδοσιακό (ακριτικό)
    Λύρα: Μιχάλης Καλιοντζίδης
    Στίχοι:
    Νασάν την μάνα που γεννά
    κι ευτάει υιόν Τραντέλλενα
    και νύφε γαλαφόρα
    κανείς υιόν 'κι εγέννεσεν
    κανείς υιόν 'κι εποίκεν
    καλόγριαν γιον εγέννεσεν
    απάνου ‘ς σον Πορφύρην
    -Ατόναν πώς θα λέγουμε,
    ατόν πώς θα καλούμε
    -Ατόν Πορφύρην 'πέτε ατόν
    ατόν Πορφύρ' καλέστεν
    Μονοήμερος έτονε
    κι έφαεν παξιμάδιν
    διήμερος εγέντονε
    έφαεν ένα φουντάριν
    πενταήμερος εγέντονε
    έφα'εν τη φουρνέαν
    τρανταήμερος εγέντονε
    εξέβεν κι εκαυχέθεν
    "Εγώ κόρην εγάπεσα
    και εν του βασιλέα"
    Μαθάνει ατό ο βασιλιάς
    ο πολυχρονεμένον
    -Απόθεν εν ο Πόρφυρας
    εμέν που 'κι φο'άται
    έχω απάν' ατ' πόλεμο
    εχ' απάν' ατ στρατείαν
    Ερμάτωσεν τους στρατηγούς
    και όλιον το φουσάτο
    αχπάσκεται ο στρατηγόν
    και πάει σο σεφέριν
    ση μέσεν εν ο σερασκέρτς
    σ' άκρα εν τ' ασκέρι
    Σιτ' επαίγνεν, σιτ' έκλαιγεν
    σιτ' χαμηλά 'τραγώδ'νεν
    "Θεέ μ' να πάμε να ευρήκομε
    τον Πόρφυραν σον ύπνον
    να 'ν' το σπαθίν ατ' σο θεκάρ'
    τ' άλογον ατ' σον κάμπον
    να δένω και ξεδέν' ατό
    να διπλοσιδεριάζω
    και δένω και τ' ομμάτια του
    μ’ εννεά λοϊών μετάξι
    κι αρ' επεκεί να αγνεφίζ'
    ας σον γλυκίν τον ύπνον"
    Αρ' 'παίξεν ατόν ο διάβολον
    και ευρίεται σον ύπνον
    δεν' ατόν και ξεδέν' ατόν
    και διπλοσιδεριάζ'νε
    και δέν'νε και τ' ομμάτια του
    μ’ εννεά λοϊών μετάξι
    Εγνέφιξεν ο Πόρφυρας
    ας σο γλυκίν τον ύπνον
    -Παρακαλώ σε σερασκέρ
    Θεού παρακαλίας
    όλια τα κάστρα φέρ' εμέν
    δεμένον και φλιμμένον
    και ση Κωνσταντινούπολην
    λυτόν και χαρεμένον
    εκεί κόρασον αγαπώ
    ελέπ' και περ’γελά με
    Σ' όλια τα κάστρα φέρν' ατόν
    τα δάκρυα τ' 'κι εκατήβαν
    και ση Κωνσταντινούπολην
    τα δάκρυα τ' εκατήβαν
    Τα δάκρυα ντ' εκατήβαιναν
    εσέπ’σαν το μετάξι
    βασιλοπούλα λάλεσεν
    από ψηλόν παλάτι
    -Ουκ' είπα σε νε Πόρφυρα
    βαρέα μη καυχάσαι;
    Ο βασιλέας γεράκια έχ’-ι
    στείλει και κυνηγά σε
    κι εσύ έπαιξες τον βασιλέαν
    κι ατόν τον σερασκέρη
    Για σείξον τα ποδάρεα σου
    να σείουν τα λωρία
    για σείξον τα ωμία σου
    ας σείουν τα ραχία
    για λάιξον τα χέρια σου
    ας κόφ'κουν τ' αλυσίδια"
    Έσειξεν τα ποδάρια του
    εσείγαν τα λωρία
    Έσειξεν τα ωμία του
    εσείγαν τα ραχία
    Ελάιξεν τα χέρια του
    εκόφταν τ' αλυσίδια
    ας σ' αλυσιδοκόμματα
    έναν σο χερ' επαίρεν
    χίλιους έμπρεα 'τ' εσκότωσεν
    και μύριους από πίσω
    εννιά κοφίνια 'φόρτωσεν
    ωτία και μυτία
    κι άλλα εννιά εφόρτωσεν
    και χέρια και κιφάλια
    και στείλ' ατά τον βασιλιά
    μεγάλον αρμαγάδιν
    -Υ'είας και χαιρετίσματα
    'πέτε τον βασιλέαν
    ερμάτωσεν και έστειλεν
    σ' εμέν απάν φουσάτο
    δίχως σπαθίν, δίχως κοντάρ'
    εγώ ατούς εντώκα
    ατώρα εζώστα το σπαθίν
    σον πόλεμον εξέβα
    αν έ'εις ασκέρ' αρμάτωσον
    σον πόλεμον και στείλον
    Έσυρεν το σπαθίτσιν ατ'
    σον πόλεμον εξέβεν
    επέρεν και το κόρασον…
    Παραγωγή: Εκδόσεις Αδελφών Κυριακίδη
    #AlexisParharidis #DimotikaAsmataTouPontou #OPorfiras #Kaliontzidis

Komentáře • 2