Lekcja 15: Hydrozagadka - scena do analizy
Vložit
- čas přidán 25. 03. 2014
- Iga Cembrzyńska twierdzi, że występ w roli czołówki Hydrozagadki, to jedna z jej dwóch ulubionych kreacji. Skąd pomysł, żeby zagrać czołówkę w filmie? Otóż ekipie zabrakło pieniędzy na opłacenie plastyka, który sporządzić miał tradycyjną czołówkę. Z tak prozaicznej przyczyny narodziła się jedna z najoryginalniejszych czołówek w historii kina. Możemy mieć zresztą uzasadnione wątpliwości, czy scena otwierająca Hydrozagadkę stanowi czołówkę, czy też tylko pełni jej funkcję. Przyzwyczajeni jesteśmy bowiem do graficznej szaty czołówki filmowej, zazwyczaj przybierającej formę napisów informujących o aktorach i twórcach. Tymczasem Hydrozagadka rozpoczyna się sceną aktorską. Widzimy na ekranie postać, która wygłasza kwestie, będące akurat wiadomościami o obsadzie i pozostałych twórcach filmu. Scena ta ma jednak nie tylko funkcję informacyjną. Początek Hydrozagadki stanowi krzywe zwierciadło tradycyjnych czołówek filmowych. Komunikat werbalny zamiast spodziewanego komunikatu graficznego demaskuje konwencjonalność dotychczasowych filmowych czołówek. Postać na ekranie, za pomocą modulacji głosu, mimiki twarzy i gestykulacji, odtwarza nasze wyobrażenie o kształcie i układzie kolejnych napisów w tradycyjnej czołówce filmowej. W ten sposób uświadamiamy sobie, jakim schematom i jakim ograniczeniom podlegały wcześniejsze sposoby informowania o twórcach filmu. Dzięki scenie otwierającej Hydrozagadkę wiemy, że wcześniejsze, graficzne formy czołówek wykluczały możliwość zindywidualizowania kolejnych twórców filmu poprzez oddanie emocjonalnego stosunku do ich imion i nazwisk. Wprawdzie informacja w formie suchego napisu mogła budzić nasze zainteresowanie i uczucia (np. sympatii do ulubionego aktora), na ogół jednak przynajmniej część nazwisk twórców z czołówki filmu była nam nieznana, obojętna albo jedno i drugie. Postać, która przedstawia twórców Hydrozagadki, równocześnie szkicuje w naszej wyobraźni obraz osobowości, pozycji, czy umiejętności każdego z członków wieloosobowej ekipy pracującej nad filmem, np. uroczysty, pełen uwielbienia ton ogłasza imiona i nazwiska aktorów grających główne role; krótkie, ciche komunikaty informują o obsadzie drugiego planu. Bohaterka pierwszej sceny filmu rozbija powagę wizerunku artysty. Stosunek postaci do ludzi sztuki zaprawiony jest skrajnymi emocjami: drwiną, uwielbieniem, pożądaniem. Ekspresyjny styl gry aktorskiej Igi Cembrzyńskiej w scenie otwierającej Hydrozagadkę zapowiada konwencję groteski obecną w dalszej części filmu. Zaskakująca parodia tradycyjnej czołówki sprawia, że widz zostaje wprowadzony w atmosferę zabawy z formą i własnymi wyobrażeniami o kształcie świata przedstawionego na ekranie.
Opracowanie: Radosław Osiński
Więcej na: www.filmotekaszkolna.pl
to moje ulubione 'napisy początkowe', że tak sobie pozwolę powiedzieć: EVER :) zawsze myślałem że ktoś miał przebłysk geniuszu, dobrze że chociaż z braku środków na tradycyjne napisy bo może nigdy byśmy tego bezcennego momentu w historii kina nigdy nie mieli
To jest mistrzostwo swiata.
Najkunsztowniejsze napisy początkowe w polskim filmie!
:*
Rewelacyjna! Rewelacyjna! Rewelacyjna! 👏👏👏👏👏 Dziękuję 🌹🌹🌹 Ależ czołówka!!! Brawo!!!💐❤️
wielki kunszt aktorski ! mistrzostwo !
Aż zapragnąłem mieć Jerzy na imię...
Tylko Andrzej.
perfekcja
To jest majstersztyk sztuki aktorskiej!!!!
Śmieszne świetne!
to jest mega!!
Boskie!!!
Inspiracją mogła być śpiewana czołówka "Ptaków i Ptaszysk".
cool video