@@redemption1580 prawdziwej życiowej zaradności, tego że świat to nie tęcza i kolorowe chmurki tylko jest złym, brutalnym i podłym miejscem tylko dla silnych i twardych ludzi.Brutalnej prawdy o kobietach jak naprawdę wyglądają relacje damsko męskie,a nie uczenie całej sterty jakiś obliczeń z matematyki czy pojęć z biologii, które nie będą nam kompletnie do życia potrzebne,a tak uczy ten system edukacji w większości samych nie potrzebnych w praktycznym życiu głupot,a nie PRAWDY o brutalności świata (by jak najlepiej przygotować uczniów na niego) oraz samego życia właśnie.
@@redemption1580 po za tym współczesni Polacy są dużo bardziej,, zniewoleni" niż nasi przodkowie byli pod zaborami.Dzisiaj dużo bardziej zniewalają Polaków różnej maści nałogi, TV, Smartfony i Internet,gry komputerowe, oraz pożyczki bankowe, niż urzędnicy i wojska zaborców dawnych Polaków....
@@prawdachocbolitoprawdawasw1155 Świat nie jest brutalny, świat to po prostu świat. To że są wojny, choroby, manipulacja to normalne, takie są tutaj zasady. Ludzie się o tym uczą na każdym kroku, tylko słabe jednostki nie chcą tego zaakceptować
Bycie wysoko wrażliwym mężczyzną jest dla mnie tragedią. Każdy myśli że osoba wrażliwa musi być koniecznie bardzo emocjonalna i wszystko przeżywać. A jest trochę inaczej, mam wrażenie że zbieram wszystkie bodźce z mojego otoczenia, nastroje innych wpływają na mój. To powoduje że w mojej głowie jest jeden wielki mętlik myśli, często negatywnych, czasem pozytywnych, ale wciąż jest ich zdecydowanie za dużo. Dzisiejszy szybki świat nie ułatwia życie osobom wwo. Chciało by się zwolnić ale nie ma jak, bo zostaniesz w tyle za innymi. Zresztą i tak ciągle czuję się w ten sposób. A do tego jestem mężczyzną, a przecież chłop to ma być chłop, najlepiej żeby nie miał emocji, a tym bardziej o nich mówił i wypił z 8 harnasi. I nieważne jak radzisz sobie w pracy, życiu prywatnym, to i tak ludzie patrzą na ciebie inaczej, mniej przychylnie, a przynajmniej ja tak to odbieram. Pozdrawiam wszystkie osoby wwo, miejmy nadzieje że uda nam się znaleźć swoje miejsce w świecie.
@@gretatunderburgerstardenbu9169 a mi się wydaje że ten film zbiera osoby wysoko wrażliwe bo ich dotyczy i dlatego tyle tutaj wypowiedzi takich osób. Poza tym nie wiem co będę miał z atencji kompletnie obcych ludzi, których nigdy na oczy nie zobaczę. Ale okej, wmawiaj sobie dalej.
@@gretatunderburgerstardenbu9169 atencja bez względu na siłę to wołanie o pomoc w psychologii 'mam pewność co do tego stwierdzenia' więc se bądź w bańce informacyjnej ale życzę ci abyś nigdy nikogo w życiu nie znalazł.
Cieszy mnie to ogromnie, że temat takich ludzi jest wysunięty na światło dzienne przez Ciebie! Trzeba pomagać sobie i zrozumieć takich ludzi, bo nie robią niczego złego a spojrzenie takich osób na świat może być czymś wspaniałym dla świata
Szczerze , kwestią czasu jest aż z takiej osoby powstanie Jocker . To jest idealna baza pod taką osobowość, a wystarczy nie wiele aby drogi życiowe takiej osoby splotły się w taki niefortunną historię
Sam to odczuwam na sobie. Ciągły stres i nerwy, poczucie bycia niewystarczającym i alienacja. A to tylko część nieprzyjemnych aspektów. Już jako dziecko dowiedziałem się że jestem wrażliwszy niż inny, a zbiegiem czasu tylko się w tym upewniłem. Jednak pomimo trudności i wielu przeszkód które spotykam, lub sam tworzę (bo np. pomagam nie tym osobą co trzeba), nie chciałbym nigdy rezygnować z tej wrażliwej natury. Mógłbym rzec że nawet nie potrafiłbym tego zrobić, ale nie żałuje tego. Codzienne borykanie się z większym wyczuleniem na bodźce może i męczy, ale dzięki tej walce człowiek staje się silny, jednocześnie nie stając się zimnym draniem. Pozdrawiam wszystkich wrażliwców, nie jesteście sami!
Dobra nie płacz. Zawsze można coś zmienić. Jak człowiek jest gruby to może się opychać bardziej, a może pójść na siłownię i przejść na dietę. Jak jest głupi to może ogłupiać się bardziej, albo edukować. A ty, jako pizduś, czy jak to lubicie nazywać "osoba wysoko wrażliwa" masz bardzo łatwe zadanie. Wystarczy usiąść na godzinę i się zastanowić nad swoim życiem i dojść do pewnych wniosków
@@Mistrz-mw4db Masz racje, wiele rzeczy można zmienić, ale swojej natury nie ruszymy. Ja już wypracowałem wiele rzeczy i dalej to robię, nie wiem skąd twoje przekonanie że ,,płacze" albo jestem ,,pizdą", skoro nawet mnie nie znasz i tego na co mnie stać. Kompromitujesz się przez swoją ignorancje i brak czytania ze zrozumieniem.
@@wiktor2632 okej, może faktycznie źle przeczytałem, oraz także źle się wyraziłem. Generalnie widać po twoim komentarzu iż identyfikujesz się jako osoba wrażliwa. I uważam to za bardzo dobre. Przydaje się w związkach, oraz różnych relacjach (mi tego niestety brakuje..) ale gdy ta nadwrażliwość wchodzi na inne sfery życia w których znaleźć się nie powinna, oraz musisz się z nią "borykać" to już nie jest to cecha jak każda inna czy Twoja "natura". Jest to problem na tle psychicznym. Możesz zrobić dwie rzeczy, tak jak każda osoba z moich przykładów wymienionych w pierwszej wiadomości. Możesz się dalej z tym męczyć, a możesz poszukać psychologa. Nawet jeżeli cię z tego nie wyleczy, co oczywiste to na pewno pomoże lepiej nakreślić problem i znaleźć stosowne rozwiązanie. Jeżeli skorzystasz z pierwszej opcji, (na co wskazuje twoje pożegnanie, konkretnie mówienie że jesteś wraz z innymi z tym problemem) to wtedy skończysz jak typowa pizda która płacze w poduszkę bo ktoś w szkole/pracy powiedział że źle wykonujesz zadanie
@@Mistrz-mw4db Możliwe że podjąłem złą narracje opowiadając o tym, albowiem chciałem przedstawić wrażliwość jako wyzwanie, nie problem. Masz racje, nie można pozwolić aby ta wrażliwość nam ciążyła i pozbawiała nas szczęścia. Pamiętajmy jednak że wrażliwość to tylko jeden aspekt, który może łączyć się, lub powodować inne, także te negatywne uczucia. Co do płakania w poduszkę po opierdolu czy krytyce, to nie uważam aby było w tym coś złego. Niektórzy nie potrafią trzymać emocji w sobie i lepiej będzie gdy dadzą im upóst. Ważne jest jednak by po wszystkim dalej iść dalej, robić swoje i zreflektować się nad sobą, a nie obrażać się na świat i szukać winnych. No i nie wolno mylić wrażliwości z lenistwem czy brakiem dojrzałości.
Mi też jest ciężko z tego powodu ale też nie chciałbym się pozbyć tej wrażliwości bo ona mnie czyni lepszym człowiekiem. Kimś kto jest empatyczny czuły i troskliwy.
"Zdobywanie partnera, a nie zdobywanie miłości" - jest to jedyna kwestia z którą nie zgadzam się w tym filmie. A wiecie jaka jest największa wada bycia wrażliwym? Druga osoba, nawet ta najbliższa, nie jest w stanie Cię zrozumieć. I nawet najbliższa osoba bagatelizuje i wyśmiewa to, co jest dla Ciebie ważne lub coś co jest dla Ciebie problemem. Stąd potrzeba wręcz bycia samemu i alienowanie się. Bo lepsza jest samotność niż bycie poniżanym lub niezrozumianym.
Dziwne, doświadczam tego praktycznie całe życie, ale nigdy nie połączyłam tego z wysoką wrażliwością. A to by wiele tłumaczyło... Szczerze, wolę ograniczać zwierzanie się (nawet najbliższym) albo się izolować, niż użerać się z ludźmi, którzy mi umniejszają lub są toksyczni.
Ciężko jest być osobą wrażliwą, trzeba cały czas nosić maskę żeby nie okazywać emocji, kiedyś każdą krytyką po kilka godzin się przejmowało, dziś człowiek najczęściej olewa zdanie innych ale się z nim liczy 😕😕😕
Najgorzej jest wtedy, gdy ktoś uwierzy w tą maskę i traktuje Cię tak jakbyś wrażliwy nie był... tylko np. głupi i nieporadny :) Z drugiej strony nieukrywanie swojej wrażliwości może narazić na ataki ludzi bez sumienia
U mnie najlepszą maską jest złość. Schowany za tarczą agresji jest dużo łatwiej znieść wszelkie nieprzychylne uwagi i poradzić sobie z presją. Oczywiście takie podejście jak każde ma swoje wady. Główne to: nie wszędzie można być agresywnym np. Praca oraz po zdjęciu maski i zakończeniu wszystkich czynności dnia i tak przeżywasz wszystko co się stało. Z jednej strony myślisz że skoro oni Ciebie krzywdzą to Ty też możesz, z drugiej strony wiesz że to tak nie działa.
To, że nikt nas nie rozumie. 💗😥 albo tak nam się wydaje, aż trafimy na odpowiednią osobę. Ile ja razy usłyszałam że jestem przewrażliwiona, gdzie tak na prawdę byłam sobą, szczera i wrażliwa. Ludzie tego nie kumają. A najgorzej gdy masz takich ludzi w swoim otoczeniu. Życzę nam, żeby inni nas zrozumieli.
Dla mnie najgorsze w byciu wysoko wrażliwym jest to że bardzo mnie przygnębia gdy słyszę o krzywdzie która sie dzieje ludziom. Dlatego musiałem się odciąć od wiadomości z Polski i świata. Ja bym był cały czas przybity gdybym je śledził bo w tych wiadomościach ciągle gwałty, morderstwa, tragiczne wypadki... Mimo że to dotyczy obcych osób to przejmuję się tym w chuj kiedy po osobie niewrażliwej to spłynie jak każdy kolejny news. Niestety nie jestem w stanie odciąć się w pełni bo ludzie lubią przekazywać innym okropne wiadomości. Na przykład mój przyjaciel czasem mówi "a słyszałeś o...?" i wymienia coś okropnego co ktoś komuś zrobił. Albo bywa że w internecie w miejscach w których się tego nie spodziewam natrafiam na takie rzeczy. Gdyby ta wojna się zaczęła to byłem w szoku że to się dzieje i tak bardzo mnie te wiadomości przybiły że również musiałem się od nich odciąć. Ale czasem coś do mnie dociera i serce krwawi kiedy słyszę o strasznych zbrodniach i myślę wtedy sobie "jak można takie straszne rzeczy zrobić drugiemu człowiekowi?".
Społeczeństwo nie jest dostosowane, a wręcz jest wrogie dla ludzi wrażliwych. Osoby wrażliwe muszą się podporządkować zasadą systemów stworzonych dla ogółu społeczeństwa. Czyli dla większości która nie cechuje się wysoką wrażliwością. Dzieje się tak, ponieważ system jest nastawiony na wykorzystanie naszej energii swobodnej. Wykorzystywanie i kanalizowanie jej, nawet wbrew naszej woli. Systemy społeczne nie są nastawione na tworzenie człowieka. Obecnie systemy społeczne są skoncentrowane na ograniczeniu społecznych zdolności w kształtowaniu potencjału ludzkiego. To jest socjalizm, ale również i wszelkie formy sprowadzania ludzkich postaw do tych biernych i pasywnych, a jak przyjdzie co do czego? i tak będzie można zmusić ludzi do szeregu różnych rzeczy. System robi z nas plebs... I poza naszą energią swobodną nie liczy się dla niego nic innego. To właśnie dlatego system spłaszcza świadomość ludzi środkami takimi jak system edukacyjny, telewizja, radio i internet. Charakter człowieka należy budować i kształtować... Nasze naturalne intuicje dotyczące oceny dobra i zła tak w świecie, jak i w życiu bywają zwwodne i niewiele sensownych diagnoz można z nich wyprowadzić. A system?... System może rzucić na jednostkę tak ogromne siły że pod ich ciężarem będzie musiał ulegnąć nawet bardzo inteligentny człowiek który zawsze będzie miał jakieś słabe punkty i ułomności
kur...ludzie zasadom nie zasadą, łapie wkur.. jak czytam któryś komentarz z tym samym błędem. Pisze się - OM, a nie Ą. Chcecie być tacy ę, ą a wychodzicie na analfabetów.
Bardzo się cieszę, że zrobiłeś taki odcinek i poruszyłeś ten bardzo ważny dla mnie temat❤. Już od dziecka byłam wrażliwą osobą, ale nigdy nie odczuwałam tego tak bardzo jak teraz, gdy jestem nastolatką. Mam wrażenie, że wszyscy moi rówieśnicy zgłupieli, a ja poszłam do przodu. Strasznie trudno mi się dogadać z innymi nastolatkami, właściwie głównie dlatego, że nie rozumieją mojego pozytywnego i błyskotliwego poczucia humoru. Myślę, że właśnie to jaka jestem inna i wesoła ich do mnie zniechęca. No wiadomo, w nastoletnim świecie, żeby zyskać sympatię innych, trzeba by było powiedzieć o tym, jakie to ma się beznadziejne życie, dodawać do każdej wypowiedzi "lol" albo "XD" (nawet do tych poważnych tematów, przy których ZDECYDOWANIE nie powinno się używać takich zwrotów), cytować do znudzenia trendy z tik toka albo żarty które zna każdy (w szczególności czarny humor) albo gadać o... modzie. (No takie baby po prostu, mogą wiele godzin przegadać tylko na temat ciuchów, takie miałam koleżanki w dawnej szkole...). I ja oczywiście rozumiem, że to normalne, ponieważ u nastolatków osobowość dopiero się kształtuje, rozumiem, że oni się tak zachowują, bo hormony szaleją i oni dopiero odkrywają siebie i tak dalej, ale jednak czasem po prostu ciężko jest mi wytrzymać i nic nie poradzę. I mam tak, że gdy spędzam z nimi czas, chociażby przez godzinkę, to już przez całą resztę dnia jestem zmęczona, bo to są po prostu ludzie nie dla mnie, a jestem osobą wrażliwą, więc mocno to czuję. Tak samo mam jak jestem w galerii handlowej... Dziesięć minut i już UMIERAM i po prostu muszę stąd WYJŚĆ, bo tyle bodźców...😳. Ale mimo wszystko, cieszę się, że jestem wrażliwą osobą, bo my po prostu mamy DAR, to nie jest WADA, po prostu musimy się nauczyć jak ten dar wykorzystywać i dzielić się nim z innymi! A nie się chować i płakać w poduszkę jak to my mamy ciężko😉... więc życzę powodzenia w życiu wszystkim wrażliwym osobom❤❤❤!
Ja również miałem ten problem że byłem dojrzalszy od rówieśników. Cieszę się że jesteś wesoła 😊 Życzę Ci z całego serca byś taka pozostała. Osoby wwo są bardzo podatne na depresję i to mi się przytrafiło niestety. Przez poczucie niedopasowania do świata i samotność (kiedy ja tak bardzo pragnę miłości bo jestem romantyczny) oraz brak wiary że to się zmieni na lepsze o mało się nie zabiłem kilka lat temu. Obecnie nadal nic się nie zmieniło na lepsze i ciągle się męczę na tym świecie ale jutro zaczynam terapię i może to mi pomoże. Boli mnie to że jestem niedoceniany. Jestem empatyczny, czuły, troskliwy i byłbym kochającym mężem ale przez to że jestem mało męski to nikt mnie nie chce. Również uważam że wysoka wrażliwość to dar. A wysoko wrażliwa osoba to błogosławieństwo dla osób w naszym otoczeniu bo jesteśmy empatyczni. Potrafimy się wczuć i zrozumieć to co druga osoba czuje. Ludzie którzy się zmagają z jakimiś trudnościami potrzebują by ktoś ich wysłuchał i dodał im otuchy. Pozdrawiam Cię i życzę Ci wszystkiego najlepszego 😉
@@PrawilnaMordka Kolego, wraz ze starzeniem się organizm się trochę wyciszy i będzie ci łatwiej żyć. Uwierz mi. Ja mam już swoje lata i wiem, że tak jest. Nawet niedawno otworzyłem kanał na CZcams, co kiedyś było nie do pomyslenia.
A może teraz coś o wizytach o psychologów, psychoterapeutów i psychiatrów? O tym, że przestaje to być tematem tabu i coraz więcej ludzi szuka u nich pomocy? No i może jakieś porady, do którego z tych trzech specjalistów udać się i w jakich przypadkach?
Ile razy przez dotychczasowe życie słyszałem od znajomych albo obcych ludzi z lekkim uśmieszkiem (podszytym szyderstwem) ,, że jestem dziwny". Już od zawsze dawali mi do zrozumienia że coś ze mną nie tak jest i ja już od dziecka to wiedziałem...
@@Mistrz-mw4db Ja się z tym już pogodziłem że jestem inny od większości (jako introwertyk i WWO)😉,a ze swojego nicku jestem bardzo dumny,bo jest on bardzo spójny ze mną,z moim światopoglądem i tym o co w życiu walczę.Cieszę się natomiast że ty jesteś taki ,, normalny". Gratulacje!!!😁😁😉
Ja powiem że osobiście jestem bardzo wdzięczny że zrobiłeś o tym materiał. Nie piszę tego dla "lajków". Serio, bardzo się cieszę że taki materiał zrobiłeś. Nie wiem jak to w sobie naprawić. Zawszę jakoś wszystko odczuwam dogłębnie, i nawet jak ktoś zrobi mi jakąś uwagę, to potem to rozpamiętuję. Boję się też przyszłości. Uczę się, ale i tak się boję. Tego że zostanę zapomniany, że nikt nigdy o mnie nikt wspomni, że nie będę miał pieniędzy etc. I niestety jestem strasznie naiwny. Prawie wręcz na siłę upatruję u innych ludzi dobra, przez co zostałem już kilka razy oszukany. Pomagam także innym, ale nie umiem powiedzieć nie bo nie chcę zrobić komuś przykrości. I jeszcze filozofia. Chciałem iść na filozofię, ale po tych studiach, nie ma żadnej ciekawej i płatnej pracy. Nie wiem co ja mam ze sobą zrobić. Chciałbym żeby moje marzenia się spełniły, ale sam nie wiem co mam zrobić. I jestem jeszcze psia krew leniwy, i mam tego świadomość.
Trzymaj sie bracholu, ta sama sytuacja. Ja poszerzam świadomość, doskonalę się, edukuję w tym, z czym najlepiej się czuję (nagłe napady ciekawości, ale staram się też filozofię w miarę systematycznie ogarniać), próbuję nawiązywać znajomości na głębokim poziomie, medytuję i nabieram jakiegoś dystansu do rzeczywistości. Na razie pewnie jesteśmy na tym samym etapie życia, ale wiele pozornie spełnionych osób, które cenię, dając rady młodym ludziom, mówią, że warto robić to co sie najbardziej lubi, co absorbuje i daje ogromną satysfakcję, dlatego i tobie polecam rozważyć takie podejście. Jak chcesz, to idź na filozofię, przez przynajmniej kilka lat posiądziesz wiedzę i umiejętności, które są dla ciebie wartościowe, rozwiniesz też krytycyzm i te takie umiejętności miękkie, które są dość uniwersalne i przydatne w wielu zawodach. Nie daj się zgnieść, są też kursy, możliwość zmiany kierunku studiów, partner jako ktoś, kogo się z niewyczerpanym zasobem chęci poznaje, delektuje. Są też substancje psychodeliczne i te mogą coś zmienić w tobie na lepsze, jeśli we właściwy bezpieczny sposób je wykorzystasz. Powodzenia życzę, powinno być git. A odnośnie lenistwa to pomyśl, czy coś takiego w ogóle istnieje, przeanalizuj dokładnie, spróbuj nadać jakiś sensu danej rzeczy do zrobienia.
Bądź jeszcze wysoko wrażliwym nauczycielem który chciałby dostosować się do uczniów, ale nie miej takiej możliwości/ miej to utrudnione przez warunki i wymogi pracy w szkołach.
Dosłownie ja. Obecnie odbywam staż jako nauczyciel. Dopiero teraz widzę, ile problemów nastręcza taka praca i ile trzeba namęczyć się z dzieciakami. Czasami roszczeniowi rodzice, innym razem trudna klasa, z którą nie zawsze sobie radzę. Nauczyciele mi powtarzali: "nie daj palca, bo wezmą całą rękę". Teraz za to obrywam. Chciałem podejść inaczej niż nauczyciele, których pamiętam, ale teraz słyszę słowa byłego trenera Smudy, że: "Trener musi mieć serce na dłoni, ale bat w ręku". Ten opis chyba idealnie pasuje do roli nauczyciela. Muszę jeszcze się wiele nauczyć. Niektóre klasy są naprawdę w porządku. Można fajnie porozmawiać, ale też zrealizować materiał. Poprosisz o ciszę, to będzie cicho, a nawet sami zaczną się strofować, że jest troszkę za głośno. Z innymi jest totalna masakra. Nie chciałem karać i ograniczyłem je do minimum, ale to się na mnie właśnie odbija. Z rodzicami jest różnie. Naprawdę, idę na rękę jak mogę, ale wystarczy, że pojawi się jakiś zgrzyt, zaraz widzę jakiegoś rodzica. Najbardziej boli mnie to, że rodzice nie widzą, jak łagodnie traktuję ich dzieci, jak zaliczam niektóre prace, aby tylko miały tę dwójkę. Czy naprawdę trzeba być chujem, żeby mieć spokój?
Odkąd pamiętam, zawsze w szkole oraz ogólnie w życiu towarzyskim zakładam na siebie maskę osoby obojętnej na wszystko oraz mało emocjonalnej. To jest wyczerpujące oraz zaprzeczające temu kim jestem. Społeczeństwo nie akceptuje takich ludzi bo zwyczajnie ich nie rozumie... w tych czasach uprzejmość oraz bycie miłym jest oznaką słabości. System ma wrażliwe osoby takie jak ja w głębokim poważaniu i to potrafi w niektórych przypadkach doprowadzić mnie do stanu, w którym unikam kontaktów międzyludzkich
@@gretatunderburgerstardenbu9169 właśnie udowadniasz, że jesteś definicją pozostałych 70% o których mowa w filmie i przy okazji okazujesz znieczulice społeczną
Jako osoba wrażliwa możesz być: 1. Zmuszany do ignorowania zauważonych problemów (albo wręcz do popełniania dostrzegalnych dla Ciebie błędów). 2. Zmuszany do emocjonalnej reakcji (Wiele osób utożsamia bycie wrażliwym z byciem emocjonalnym). 3. Zmuszany do mylenia kary z nagrodą (nadmierna dla Ciebie stymulacja).
WWO nie mają wyjścia i musza się wspierać wzajemnie. Nawet, jeśli nie jest nas dużo, to jeśli będzie konsekwentni i zwarci, to sporo zmienimy w tym głupim świecie.
Sam od urodzenia mam WWO i jestem introwertykiem i doskonale wiem jak jest ciężko mi i osobom mi podobnym żyć na tym świecie który jest taki bez serca, bez zasad i stworzony dla ekstrawertyków bez większych uczuć....😟😞
Fajnie że omawiasz tematy osób o wysokiej wrażliwości. Myślę że taką wisienką na torcie byłby film, który mógłby pomóc takim osobom w życiu codziennym np. jakieś porady (o ile jakieś są) z radzeniem sobie z trudnymi sytuacjami. Dzięki wielkie za twoją pracę.
Z wysoką wrażliwością wiąże się też przesadna uczciwość. Tacy ludzie nie potrafią kłamać, ponieważ organizm nie radzi sobie z próbą ukrycia prawdy i łatwo można poznać fałsz. Często w pozytywnych rzeczach doszukuje negatywnych punktów.
Jestem osobą wysoko wrażliwą Jestem po ciężkich przejściach jak gwałty, przemoc w rodzinie, manipulacje, wykorzystywanie emocjonalnie I tak, przyznaje byłam tak wycięczona w szkole plus dołączyła się depresja i inne choroby. Nie byłam w stanie chodzić do szkoły. Bałam się nawet własnej klasy, ich nastroju, ignorancji i więcej Ale na szczęście moi rodzice zaczęli bardziej próbować mnie rozumieć. I mam lekcje indywidualne, czuje się lepiej Ale przeraża mnie myślenie społeczne, "typowego zjadacza chleba" który nie pomyśli i rozważy co się dzieje, a działają schematowo i lecą z tłumem...
Sama chyba przyznasz, że rzeczy które opisałaś nie dzieją się większości społeczeństwa, jeśli dodamy do tego stwierdzenie że zazwyczaj oceniamy rzeczy przez swój własny pryzmat, a większość nie jest wysoko wrażliwa nie można się dziwić, iż "typowy zjadacza chleba" nie pomyśli i nie rozważy co się dzieję dopóki sama nie przyznasz że coś jest nie tak. Nawet sama użyłaś słowa ignorancja czyli brak wiedzy. Trudno oczekiwać iż osoby tym bardziej w wieku szkolnym domyślą się co się dzieję w twoim życiu.
Zauważyłbym jeszcze jeden ważny aspekt w tym wszystkim, czyli kwestię płci. Bo wrażliwa kobieta ma mimo wszystko łatwiej, ale wrażliwy facet będzie silnie szykanowany, wyszydzany, czy gnębiony, nie tylko przez innych mężczyzn, czy chłopców w szkole, ale i przez płeć tą tak zwaną słabszą... niestety takie mamy neleciałości kulturowe, ze się jednak mówi, że jak ktoś jest wrażliwy, to jest słaby, a męska duma nie pozwala na słabość,.
Właśnie skończyłem książkę Elaine Aron pt "Wysoko Wrażliwi". Uważam, że to must have, dla WWO. Odnosząc się do tej właśnie książki chciałbym podkreślić, że ogromny wpływ na osoby wrażliwe wywiera głównie kultura w jakiej żyjemy (o czym mowa w filmiku). Chciałbym tutaj przytoczyć fragment, który dobitnie to wskazuje. " Xinyin Chen i Kenneth Rubin z University of Waterloo w Ontario i Yuerong Sun z Shangai Teachers University porównali 480 dzieci z Szanghaju z 296 dziećmi z Kanady, by zobaczyć, jakie cechy przyczyniają się do popularyzacji dzieci wśród rówieśników. W Chinach dzieci "nieśmiałe" i "wrażliwe" należały do preferowanych kandydatów do przyjaźni, najczęściej zapraszanych do zabaw. W Kanadzie nieśmiałe i wrażliwe dzieci należały do najrzadziej wskazywanych"
@@krzysztofbudzynski1596 No rzeczywiście, nie pomyślałem że tak ciężko jest wpisać w google WWO. A po drugie, można domyślić się z mojego komentarza ' pt "Wysoki Wrażliwi" '
Nie zgadzam się. To nie miękka dupa i serce jest problemem tylko skurwysyństwo drugiego człowieka. Twoje stwierdzenie to nic innego jak przenoszenie winy z oprawcy na ofiarę. Ja jako osoba o dobrych intencjach, miękkim sercu i dupie uważam że każdy człowiek świadomie wykorzystujący drugą osobę powinien zostać usunięty ze społeczeństwa. Więcej miękkich serc a mniej kurestwa to chciałem przekazać.
@@feler933 ale dobrze wiesz że ludzie będą się wykorzystywać na wzajem bo tak działa świat i zapewne nigdy się to nie zmieni, a jeśli będziesz miał miękkie serce łatwiej będzie cię wykorzystać
@@mati-wp3pc Nie tak działa świat tylko ludzie są źli z własnego wyboru. Idąc twoim tokiem myślenia powinniśmy się móc mordować bo przecież świat daje taką możliwość a morderców też jest sporo.
@@feler933 kiedy coś daje ludziom to czego chcą są zdolni zrobić wiele rzeczy których nie powinniśmy robić ale z drugiej strony kto ustala co powinniśmy a czego nie gdzie jest granica tego co nam wolno?
Co do szkoły przez bodźce (kończę w tym roku podstawówkę, więc na przerwie jest naprawdę głośno) czuję się tam bardzo zmęczona. Po lekcjach gdzie jest wymagane ogromne skupienie (matematyka) czuję się szczególnie zmęczona, więc zazwyczaj śpię na następnej lekcji xd. Btw dziękuję za materiał
W średniej dopiero idzie się zmęczyć. Nauka wygląda całkiem inaczej, tym bardziej gdy trafi się na średniego nauczyciela. Gdzie ja np z matematyki na egzaminie 8 klasisty miałem 83%, więc nawet nieźle, a w pierwszej klasie szkoły średniej (technikum) zagrożenie z matematyki na koniec roku, więc ogólnie bywa ciekawie XD
W wrażliwości najlepsza jest wrażliwość na zwalczanie swoich największych wad które powodują niepotrzebne przytłoczenie, czy żal. Po jakimś czasie wzrasta znacznie samoocena i zwiększa się obojętność na zdarzenia które wcześniej nas gnębiły
@iCyTea chyba mylisz dystans z szacunkiem do siebie. Odpowiednim okazaniem dystansu do siebie można zaprezentować bardzo wysokie poczucie wartości, to że ktoś jest uszczypliwy a ciebie to nie rusza to nie znaczy że jesteś ścierka do podłogi a że masz nad nim ogromną przewagę.
Dla osób wysoko wrażliwych bardzo polecam książkę "jak mniej się męczyć". Pomaga zrozumieć zasady panujące w społeczeństwie i tłumaczy je z punktu widzenia ludzi "normalnych",tak żeby osoby wysoko wrażliwe mogły lepiej je zrozumieć.
O tak, nawet delikatna krytyka powoduje fizyczne uczucie odejścia sił. Czasem nawet zawiruje mi w głowie, albo poczuję się ciężko. To samo, gdy się zawstydzę. Przez jakiś czas jestem właściwie niezdolna do pracy
Pfff nauczyciele, mają zwracać uwagę, na osoby wrażliwe... Nie wiem jacy was w podstawówce uczyli nauczyciele, ale u mnie nawet gdy panowała w klasie przemoc, albo terror psychiczy z strony innych uczniów, to nauczyciel nie ingerował w to co robili uczniowie, zdarzało sie, że po klasie latały przedmioty i piórniki... Nauczyciele prawie nigdy nie są pedagogami może 3 na 10 potrafi opanować chaos, przynajmniej tak było kiedyś w podstawówkach i gimnazjach. Wybaczcie, ale jak ja słyszę o indywidualnym podejsciu do ucznia to mi się chce śmiać.
Racja. W filmie jest mowa o zwracaniu przez nauczycieli uwagi na osoby wrażliwe i o indywidualnym podejściu do każdego ucznia, ale ani jedno, ani drugie nie istnieje... Nie oszukujmy się - niewielu nauczycieli ma wiedzę psychologiczną, a ci, którzy jej nie mają, raczej nie chcą się w tej kwestii dokształcać. I tak już dość mają na głowie, i to za marne pensje. Niestety, społeczeństwo jest skrojone pod "typowego" Kowalskiego, nie pod mniejszości :/
miałem w podbazie nauczycielkę ang u której był totalny spokój i przy okazji była w porządku nauczycielem, no panowała nad chaosem jak mało kto, tak samo moja wychowawczyni od matematyki. Ale na każdej innej lekcji podpierdalanie sobie plecaków i rzucanie nimi po klasie to była norma a ja nie wytrzymywałem bo ktoś ciągle mi coś zabierał for fun żeby tym rzucić przez pół klasy a potem wielki pan/i nauczyciel miał/a wielki problem do mnie że ja wstaję podczas lekcji i idę po piórnik XD jakby chuj mi w dupe nie, jestem pokrzywdzony i jeszcze moja wina XD
Uwielbiam swoją wysoką wrażliwość, ale z ciekawości chciałabym przez 1 tydzień zamienić się mózgiem z osobą NIE-wysoko wrażliwą, bo zawsze mnie ciekawiło, o czym taka osoba myśli. Podejrzewam, że o tym co dzisiaj ugotuje sobie na obiad, że Anka miała dzisiaj na sobie wyjątkowo brzydką sukienkę, o tym, że Mateusz zerwał z Olą, o tym, że musi sobie kupić nowe adidasy, o tym, że brzydka dziś pogoda i że nie może się doczekać aż wróci do domu i poprzegląda sobie instagrama. Albo o samych konkretach, o tym, co trzeba zrobić, że trzeba posprzątać, ugotować obiad itp
Dla mnie dni w szkole sa juz policzone. Gdy chodzilem do szkoły często byłem rozproszony i mialem mętlik w glowie. Zmienili lekko moje spojrzenie na świat moi kumple piłkarzyki. Z reszta bez wyboru otaczam się takimi ludźmi. Ojciec, kuzyn, wujek i ( ofc kumple ) - grali w piłkę w młodości. Ja jako jedyny z nich jestem czarna owca i nigdy nim nie bylem. Swoj spokoj od nadmiernych mysli odnalazłem w grach. Co prawda mimo, ze bylem w szkole na wiekszosci lekcji bo moja frekwencja nigdy nie spadła nizej niz 93% to jakby cytując Zabsona bylem "nieobecny." Zawsze uwagi od wychowawcy w strone rodzicow zeby cos ze mna zrobili to mi kompa zabierali. Najdluzej byly 3 miesiące. Moim zdaniem to byla tragiczna w skutkach decyzja ze strony mamy bo nawet tego nie przedyskutowała z Ojcem. Po 3 miesiącach tak mialem ochotę zasiąść do kompa by znow "zanurzyć'' sie w otchłani swojego jak to osoby starsze mówią? Coś tam własnego swiata czy coś. Spędziłem juz pierwszego dnia 12h grajac sam. Mialem wywalone co kto o mnie powie. Liczyło się dla mnie tylko to by grac najdłużej jak tylko mi energia starczy tzw. Do odciny. Przez kilka lat Od 2015 do 2021 roku byl to cs. Teraz przez ostatnie dwa lata League of Legends. Jedna z cięższych gier jakie gralem bo trzeba duzo myslec ale szczerze sprawia mi przyjemność. Wielu graczy moze powiedziec ze ta gra nie sprawia przyjemnosci. Ja jednak mam odmienne zdanie. Dla mnie LoL jest jak szachy. Takie nowoczesne szachy. Na chaile gdy to pisze jestem w pracy na przerwie i mam 5% bateri. Telefon mi pewnie padnie za kilka minut wiec nie zdarze dokończyć swoich przemyslen związane z filmem. Ale mam nadzieje ze zapamiętam by tu wrocic.
Ktoś bardzo złym musiał stworzyć taki, a nie inny świat. Niestety nie dla wrażliwców. Ale drugiej strony mamy tez swoje przyjemności: większa rozkosz podczas orgazmu, większa przyjemnośc podczas jedzenia, itd.
Jako wwo mogę potwierdzić, że nic mnie tak nie straumatyzowało jak rozmowa w pracy na której mnie wylali. To jak powiedzenie Ci w twarz że się do niczego nie nadajesz.
@@carolineblack4236 Tak. Znam swoja wartosc. Do tego to ja im robie przysluge, ze pracuje bo nie musze tylko chce. Jak zechce to odejde i beda mieli problem, bo juz maja za malo osob.
Kolejny raz widzę samego siebie oglądając twoje filmy. Powiem tak: NIKOMU nie życzę bycia wysoko wrażliwym, ponieważ dla człowieka to jest ogromne cierpienie w życiu. To jest okropne. Jednocześnie też uważam, że ludzie nie powinni być absolutnie bezduszni, np. na ludzką krzywdę.
Jak ja ci dziękuję! Myślałem że po prostu ja jestem jakiś inny ale to że co 4 osoba taka jest dodało mi trochę otuchy. Naprawdę fajnie zobaczyć że jednak jestem normalny. Prawie wszystkie przykłady podane w filmie są tymi które ja mam na codzień. Dziękuję że pokazałeś mi że jestem normalny. Może w końcu będę mógł siebie zaakceptować. Łączę się z tobą co 4 osobo!
Super wartościowy odcinek. Kiedyś byłam bardziej wrażliwą. Bycie wrażliwym jest uciążliwe, traktują cie jak beksę i nie rozumieją, najgorzej jak coś mocno odczuwasz a ktoś,, przeżywasz za bardzo,, albo coś tego typu i pokazuje że tak naprawdę nie obchodzi go to że coś cie interesuje. Ale u mnie najgorzej z takimi zdarzeniami na przykład złymi i powtarzam je w głowie, one do mnie wracają ale umiem panować właśnie nad nimi. Nauczylam się nie przejmować opinią innych i tym by na mnie to nie wpływało i udało mi się, od razu lepiej mi się żyje. 🤍 Ja poprostu biorę wszystko zbyt poważnie i przeżywam wszystko za bardzo. Ale tak jak w odcinku muszę tłamsić czasem wrażliwość np. Moi znajomi oglądają filmy trochę albo dużo ponad sugerowanym wiekiem a ja jak już to sporadycznie macie tak? Cytaty które mi pomogły :,, Życia nie należy brać zbyt poważnie,, i ,, ty boisz się swojej wrażliwości,, wtedy zdałam sobie sprawę że ja właśnie tego się boję że będę za dużo przeżywać, analizować itp ale muszę poprostu wiedzieć jestem wrażliwą to nie znaczy że będę przeżywać i nie będę się tego wstydzić, nie to nie. Trzymajcie się jesteście silni❤️
przykro mi że spotkałaś się z taką reakcją ze strony otoczenia, myślę że wrażliwość u innych to pomimo uciążliwości jednak piękna cecha, to naprawdę smutne że ogół społeczeństwa nigdy nie zrozumie naszej natury...
Myślę, że osoby wrażliwe muszą otrząsnąć się z atmosfery naszej kultury, która atakuje nas już od okresu edukacji. Trzeba sobie uświadomić, że wrażliwość to zaleta, o ile jak najmniej koncentrujemy się na sobie, a bardziej otaczamy tą wrażliwością warunki zewnętrzne, innych ludzi. Najgorsza jest wrażliwość na punkcie własnej wrażliwości. To jest dopiero niewątpliwa przeszkoda i balast. Potrzebna jest odwaga, niepomylona z „pewnością siebie”, która to zdrowa odwaga nie pozwoli nam się wstydzić swojej wrażliwości.
@@Natalaie Niby taka wrażliwa jesteś jak patrzę po komentarzach, a jednak nie obchodzi Cię, że inny człowiek też może być wrażliwy i że Twój komentarz może sprawić mu przykrość. Może pisał szybko i nie zwrócił uwagi, albo ma dysleksję, co nie jest absolutnie jego winą.
To piękne co mówisz i ze poruszasz ten temat. osobiście za tą wrażliwość jestem często krytykowana :/ i pouczana do bycia bardziej ,,dostosowana” ,,normalna” realistyczną osoba która ma tak nie przezywać bo przecież to ,,takie proste” 🙄. Miejmy nadzieje ze świat zrozumie i będzie zauważać takie byty
Super że temat podjąłeś, ale nam jak wrażliwcom brakuje wsparcia, negatywne efekty znamy aż za dobrze. Osobiście nie widzę pozytywów i tego mi brakowało, bo opinia piękna cecha to jednak za mało.
To jest film który ma uświadomić osoby niewrażliwe by tym osobom było łatwiej zrozumieć osoby wysoko wrażliwe. Wiadomo że WWO nic nowego nie usłyszy tutaj.
Przez nacisk społeczeństwa umyślny lub nie osoba wrażliwa może zatracić swoją wrażliwość po której zostanie dziura której nigdy nie zapełni. Stanie się robotem żyjącym z dnia na dzień bez ważniejszego celu.
Unikanie odczuwania emocji - pozytywnych i negatywnych w życiu, tłamszenie wszystkiego w sobie, gdyż nieraz wrażliwość (empatia i chęć pomocy innym) była wykorzystywana przez innych a finalnie samotność i nawet myśli samobójcze, czy też po prostu rezygnacja, anhedonia i zmęczenie życiem, przy czym ani lekarstwa, ani szpital psychiatryczny, ani psychoterapie, sport, dbanie o zdrowie czy branie używek nie pomagają. Z autopsji. Niestety.
Ja od mojej mamy bardzo często słyszałam coś w stylu "Co ryczysz?", "Histeryzujesz" i inne bardzo smutne teksty, przedrzeźnianie mnie, robienie min. Nie wiem co mam z tym faktem zrobić, bo przez to, że jestem wrażliwa, to nie mogę czasami powstrzymać się od łez, a mój głos sam drży co może irytować osoby wokół.
Moglibyście zrobić analizę serii terminator? Z niego między innymi wywodzi się cytat "Nie ma przeznaczenia, przyszłość zmieniamy naszymi codziennymi decyzjami" czy jakoś tak. Porusza też więcej ciekawych wątków np. rozwoju technologii do takiego stopnia że mogą samodzielnie myśleć i wiele więcej ;).
Był przede wszystkim paradoks czasu związany z Johnem Connorem i jego ojcem, lecz nie wiem czy tu pisać, bo dla wielu byłby spoiler, pomimo że pierwsza część jest z 84 roku.
Jak możesz mówić "pielęgnuj w sobie tę cechę" zaraz po tym jak przez 10 minut udowadniałeś, że osoby wrażliwe mają przesrane w każdej dziedzinie życia? Wrażliwość "jest rozumiana jako słabość" z tej prostej przyczyny, że ona JEST słabością. Jest koszmarnym upośledzeniem. Nie pielęgnujcie w sobie wrażliwości. O ile w ogóle to możliwe, niszczcie ją, bo w przeciwnym razie czeka was całe życie rozczarowań, strachu i pogardy dla samych siebie. Nie warto.
Jestem prawdopodobnie WWO i w relacjach z innymi ludźmi czuje się przytłoczona. Mam sporo znajomych,można nawet powiedzieć że jestem w miarę towarzyska,ale to wszystko musi być poza moim domem. Nie potrafię być w związku,ani mieszkać z kimś, nawet nie czuje takiej potrzeby. Dobrze czuje się sama i zawsze mnie wkurza,kiedy słyszę:" A kiedy znajdziesz sobie chłopa?" Po spotkaniach z ludźmi (w większym czy mniejszym gronie) potrzebuje swojego azylu, żeby się wyciszyć. Szkołę przeszłam ciężko,mimo osiągania bardzo wysokich wyników, głównie ze względu na nauczycieli,którzy wzbudzali we mnie perfekcjonizm i potrafili ośmieszyć przy klasie,jeśli dobry uczeń dostał gorsza ocenę. Inni mieli na to "wywalone",dla mnie negatywne komentarze skutkowały coraz większym przykręcaniem śruby (samej sobie), bo nie chciałam znowu ich zawieść. Przez to mam dzisiaj problemy z sercem i moją psychiką. Pracowałam przez czas praktyk zawodowych i po nich z ludźmi chorymi i cierpiącymi. O ile na krótki okres czasu czułam się dobrze,po jakimś czasie miałam mocno obniżony nastrój,bo czułam bezradność,że nie mogę tak naprawdę im pomóc wyzdrowieć. Najmocniej czułam to podczas pomocy w szpitalu dziecięcym. Jeszcze w szkole nauczyłam się,że emocje są złe i jeśli źle się czujesz,to otoczenie cię odrzuci. Zaczęłam ubierać maskę uśmiechu i poprawiać humor,to nagle ludzie się wokół mnie pojawili. Moje emocje są bardzo pomieszane,tak samo jak ich ekspresja i często muszę sama nazwać daną emocje znajomym,bo nie są w stanie powiedzieć,co mogę czuć. Zwróciła mi na to uwagę przyjaciółka, z którą podczas studiów nieraz spędzałam jakieś 40h w tygodniu. Teraz próbuje się odnaleźć w innym rodzaju pracy i mam wrażenie,że się sprawdzam. Po dwóch terapiach czasami idę do przodu,czasami się cofam. Ale myślę, że zaczynam siebie bardziej rozumieć i przewidywać,kiedy i co może mnie przeciążyć, i przygotować się na to.
Wszystko pasuje do mnie z wyjątkiem tym, że za czasów szkoły bardzo, ale to bardzo nie chciałem się uczyć. Od początku wiedziałem, że nauka na poziomie oceń 5 lub 6 nic mi w życiu nie da. Za miast tego to po nie zdaniu 1 klasy w gimnazjum zacząłem udawać klasowego klauna przy nowych kolegach i o dziwo, udało mi się i pierwszy raz miałem serio wrażenie, że ktoś mnie serio lubi
Zdarza mi się płakać oglądając film/anime, najwiekszą wadą jaką widzę to przesiąkanie emocjami i zachowaniami innych, muszę się łapać na tym, aby nie zachować się negatywnie gdy ktoś z otoczenia (np koledzy) zachowuje się negatywnie i na szczęście idzie mi to coraz lepiej.
Wrażliwość to dla mnie często bardziej przekleństwo niż dar... Jednak świetnie, że coraz częściej się o niej mówi :) Pod każdym filmem tego typu polecam serię książek na temat wysokiej wrażliwości autorstwa dr. Elaine Aron. Mi bardzo pomogły one zrozumieć, że mimo trudności ta wrażliwość nie znaczy, że coś jest ze mną nie tak.
Szkoda że społeczeństwo nie rozumie wrażliwych, bo naprawdę wiele razy dawałem komuś empatię byłem dla niego miły, starałem się pomagać, a na koniec zostawało się z niczym, nawet osoby z dysfunkcjami mają lepiej, bo ich to się rozumie I akceptuje, ale nikt nie zrozumie wrażliwych
Najgorzej jest zdecydowanie jeśli chodzi o ludzi. Zawsze mocno przeżywam jak widzę czyjeś cierpienie. No i tak samo w relacjach. Niedawno spotkałem się pierwszy raz z dziewczyną, z którą długo pisałem w internecie i totalnie się do niej przywiązałem bo okazała się być wspaniałą osobą. Jedną z najlepszych jakie poznałem. Teraz strasznie to przeżywam bo mieszka daleko ode mnie i nie możemy się na codzień widywać i boję się, że nasza relacja się zakończy...
o filmik o mnie. Dzięki byku. Kiedyś pracowałem w kasynie, bo imprezy i hazard to było coś co mnie kręci, jednak toxyczna atmosfera bijąca od niektórych klientów no i fakt, że zdarzało mi się ograć biedaka z Jego ostatnich oszczędności nie napawał mnie optymizmem. Musiałem zrezygnować
Istnieją profesje przyjazne takim ludziom. Co więcej, choć też zaliczam się do takich osób, na przestrzeni lat udało mi się wypracować "wewnętrznego wojownika", coś na rodzaj obronnego alter ego, dzięki któremu udaje mi się pokonywać trudności. Także uważam, że nie jest to patowy stan rzeczy, a wręcz coś na rodzaj wyjątkowości. Bowiem gdy zadajemy sobie pytanie "co to znaczy być człowiekiem?" okazuje się wówczas, że wysoko wrażliwi zdają się być ludzcy w najpełniejszym znaczeniu tego słowa.
Fajnie że zotało zaznaczone to że jest Pani Doktor fachowcem z psychologii. ( dla mnie jest to bardzo ważne ) ( iie to razy codziennie media podają wypowiedzi ludzi wykształcoenych jako espertów w innej dziedzinie to trudno naliczyć )
Dziękuję za ten film ja tak szczerze chciałbym o tym z kimś porozmawiać ale kiedy zaczynam ten temat to wszyscy mnie olewają lub ignorują a sam wstydze się być wrażliwym 😰😥😓
Pisałem z miesiąc z taką dziewczyną nawet na początku sie interesowała ale gdy zaraz robiłem dłuże przerwy to wtedy na jakimś tygodniu sam się tylko pytałem i ona odpowiadała tylko dobrze aż wkoncu zaczęło to irytować wiecie jak irytuje takiego człowieka jak ja jak dziewczyną nie odpisuje....wiecie?
Bycyie wrażliwym jest spoko w relacjach z dziewczynami, ale chujowa w szkole, pracy, sklepie, codziennym życiu, dziewczyny kochają we mnie tą wrażliwość, a życie w tym kraju mnie przytłacza i utrudnia normalne, codzienne funkcjonowanie...
ja tu wogole nie pasuję,mimo że wiodę nienaganne życie to męczę się przeogromnie,wręcz się duszę.życie zmarnuje,tak jak i Ci niewrażliwi,tylko oni tego nie zauważą.pozdrawiam
Moja wrażliwa przyjaciółka dostała od losu nie rozumiejących nic ludzi, którzy spartaczyli jej życie, skutkiem czego nie żyje już trzy lata. Z tego powodu z chęcią sięgam po treści takie jak te, choć jeszcze nie obejrzałem filmiku, więc to rzadki przypadek opinii przed odbiorem. W ciemno łapka w górę za poruszenie tematu, który i tak pewnie niewielu zainteresuje
Tak od urodzenia i zawsze przez bliskich raniony. Wszystko w filmie się zgadza, każdy z otoczenia mi mówi jak mam żyć, bo oni tak żyją i ich znajomi i znajomi znajomych. A ja chce być po prostu sobą i czasami otrzymać wsparcie. Ale się nie da🤷🏽♂️ i dlatego musimy się wspierać sami. HAHAHA wysoko wrażliwi, są nie dojrzali i nie odpowiedzialni🤦🏽♂️🤣😥😢, raczej jest całkiem odwrotnie
Przy każdym materiale dot. osób wysoko wrażliwych zastanawiam się nad tym, gdzie ja się plasuję? Od zawsze mocno przeżywałem przeróżne bodźce i emocje, ale nigdy nie narzekałem na ich nadmiar. Lubię gdy jest ich dużo
niestety taki jest już świat od zarania dziejów najgorsze jednak w tym wszystkim jest to, że w pewnych miejscach na Ziemi, pod względem traktowania, ludzie mają jeszcze gorzej niż jest to zazwyczaj wszędzie indziej przykro mi to mówić, ale moim zdaniem Polska właśnie sie zalicza do takich miejsc kraj gdzie większość ludzi na codzień nie jest dla siebie życzliwa i tolerancyjna na wszelaką odmienność, jeżeli u wielu osób całkowicie leżą relacje z rodziną to co dopiero mówić o ich relacjach z resztą widać to w szczególności w kwestii traktowania osób ze schorzeniami psychicznymi, niejednokrotnie można usłyszeć, że według niektórych osób "depresja nie istnieje" albo "do psychiatry/psychologa/psychoterapeuty chodzą czubki" to przerażające, ale z drugiej strony nic dziwnego jeżeli mamy taki fatalny system edukacji i propagande w telewizji i internecie rozwodzącą sie na temat jakichś totalnych absurdów, państwo nawet nie próbuje dobrze wykształcić obywateli i ukierunkować na dobre tory, zamiast tego jeszcze podkopuje słabszych (przykład: osoby LGBT i wprowadzone w kraju strefy wrogo do nich nastawione) i chcących uczciwie żyć (przykład: przedsiębiorcy, w szczególności młodzi), promuje populizm ku uciesze najmniej inteligentnej gawiedzi, przekupując ich ich własnymi pieniędzmi powiedziałbym nawet, że wiele osób w naszym kraju ma typową "ruską" mentalność, całkiem jak w Rosji gdzie naród trzymany jest za morde i dla wielu do życia starczy tylko mieć co zjeść, wypić i za co pobalować po ciężkiej harówie cały tydzień za psie pieniądze szkoda gadać, nic dziwnego, że tylu młodych zdolnych ludzi ucieka na bardziej otwarty i tolerancyjny dla ludzi Zachód
Jako osoba urodzona wrażliwą mogę tylko polecić wszystkim z tą cechą jak najszybszą walkę z tym i stłumienie i zabicie w sobie tej wrażliwości. Innej drogi naprawdę nie ma (szczególnie gdy jest się mężczyzną). Tak długo jak nie zabijecie tego to będziecie cierpieć strasznie a zdrowie będzie wam padać jednocześnie. Zabicie wrażliwości to także nie jest jednorazowa sprawa, to jest proces na cale życie, który trzeba już zawsze podtrzymywać - tak samo jak były alkoholik musi się już zawsze pilnować by nie powrócić na starą drogę. Gdyby ktoś mi to powiedział jak byłem młody to by mi naprawdę życie poprawił znacząco. A osobom które powiedzą mi że tłumienie emocji spowoduje problemy zdrowotne mówie że DUŻO większe powoduje bycie niekontrolowanie wrażliwym w tym świecie.
Trzeba ciągle "gasić się", trenować obszary mózgu tłumiące myśli, emocje. Ale przede wszystkim odciąć się od nadziei na to że świat (otoczenie) się zmieni jak pozna cię i żalu do reszty świata o to że tak się nie dzieje. Pełna akceptacja świata (i ludzi wokół) jakim jest (okrutny, bezwzględny, niesprawiedliwy) to krok zerowy.
A Wy? Czujecie się niedopasowani do systemu? 🤔
Tak
Tak
of kors
Tak
zdecydowanie. Jestem bardzo wrażliwy .
Niestety szkoła nie uczy nas w większości przydatnych rzeczy, tylko uczy bycia "posłusznym" obywatelem, którym można łatwo rządzić
Taka jest cena życia w "wolnym" kraju. A czym są przydatne rzeczy? Tak btw
@@redemption1580 prawdziwej życiowej zaradności, tego że świat to nie tęcza i kolorowe chmurki tylko jest złym, brutalnym i podłym miejscem tylko dla silnych i twardych ludzi.Brutalnej prawdy o kobietach jak naprawdę wyglądają relacje damsko męskie,a nie uczenie całej sterty jakiś obliczeń z matematyki czy pojęć z biologii, które nie będą nam kompletnie do życia potrzebne,a tak uczy ten system edukacji w większości samych nie potrzebnych w praktycznym życiu głupot,a nie PRAWDY o brutalności świata (by jak najlepiej przygotować uczniów na niego) oraz samego życia właśnie.
@@redemption1580 po za tym współczesni Polacy są dużo bardziej,, zniewoleni" niż nasi przodkowie byli pod zaborami.Dzisiaj dużo bardziej zniewalają Polaków różnej maści nałogi, TV, Smartfony i Internet,gry komputerowe, oraz pożyczki bankowe, niż urzędnicy i wojska zaborców dawnych Polaków....
@@prawdachocbolitoprawdawasw1155 Tego ma uczyć rodzina, nie szkoła.
@@prawdachocbolitoprawdawasw1155 Świat nie jest brutalny, świat to po prostu świat. To że są wojny, choroby, manipulacja to normalne, takie są tutaj zasady. Ludzie się o tym uczą na każdym kroku, tylko słabe jednostki nie chcą tego zaakceptować
Bycie wysoko wrażliwym mężczyzną jest dla mnie tragedią. Każdy myśli że osoba wrażliwa musi być koniecznie bardzo emocjonalna i wszystko przeżywać. A jest trochę inaczej, mam wrażenie że zbieram wszystkie bodźce z mojego otoczenia, nastroje innych wpływają na mój. To powoduje że w mojej głowie jest jeden wielki mętlik myśli, często negatywnych, czasem pozytywnych, ale wciąż jest ich zdecydowanie za dużo. Dzisiejszy szybki świat nie ułatwia życie osobom wwo. Chciało by się zwolnić ale nie ma jak, bo zostaniesz w tyle za innymi. Zresztą i tak ciągle czuję się w ten sposób. A do tego jestem mężczyzną, a przecież chłop to ma być chłop, najlepiej żeby nie miał emocji, a tym bardziej o nich mówił i wypił z 8 harnasi. I nieważne jak radzisz sobie w pracy, życiu prywatnym, to i tak ludzie patrzą na ciebie inaczej, mniej przychylnie, a przynajmniej ja tak to odbieram. Pozdrawiam wszystkie osoby wwo, miejmy nadzieje że uda nam się znaleźć swoje miejsce w świecie.
To było do przewidzenia że ten film będzie siedliskiem atencjuszy
@@gretatunderburgerstardenbu9169 a mi się wydaje że ten film zbiera osoby wysoko wrażliwe bo ich dotyczy i dlatego tyle tutaj wypowiedzi takich osób. Poza tym nie wiem co będę miał z atencji kompletnie obcych ludzi, których nigdy na oczy nie zobaczę. Ale okej, wmawiaj sobie dalej.
@@gretatunderburgerstardenbu9169 atencja bez względu na siłę to wołanie o pomoc w psychologii 'mam pewność co do tego stwierdzenia' więc se bądź w bańce informacyjnej ale życzę ci abyś nigdy nikogo w życiu nie znalazł.
@@gretatunderburgerstardenbu9169 dla mnie ten film jest miejscem do poszukania zrozumienia u innych co mają podobny problem co ja
@@gretatunderburgerstardenbu9169 To było do przewidzenia, że ten film będzie siedliskiem trolli/ignorantów
Cieszy mnie to ogromnie, że temat takich ludzi jest wysunięty na światło dzienne przez Ciebie! Trzeba pomagać sobie i zrozumieć takich ludzi, bo nie robią niczego złego a spojrzenie takich osób na świat może być czymś wspaniałym dla świata
No ale świat jest bestialski w większość niestety
Szczerze , kwestią czasu jest aż z takiej osoby powstanie Jocker . To jest idealna baza pod taką osobowość, a wystarczy nie wiele aby drogi życiowe takiej osoby splotły się w taki niefortunną historię
Dokładnie
@@burake_jw "All it takes is one bad day..."
@@MoonShinyy niestety
Sam to odczuwam na sobie. Ciągły stres i nerwy, poczucie bycia niewystarczającym i alienacja. A to tylko część nieprzyjemnych aspektów. Już jako dziecko dowiedziałem się że jestem wrażliwszy niż inny, a zbiegiem czasu tylko się w tym upewniłem. Jednak pomimo trudności i wielu przeszkód które spotykam, lub sam tworzę (bo np. pomagam nie tym osobą co trzeba), nie chciałbym nigdy rezygnować z tej wrażliwej natury. Mógłbym rzec że nawet nie potrafiłbym tego zrobić, ale nie żałuje tego. Codzienne borykanie się z większym wyczuleniem na bodźce może i męczy, ale dzięki tej walce człowiek staje się silny, jednocześnie nie stając się zimnym draniem. Pozdrawiam wszystkich wrażliwców, nie jesteście sami!
Dobra nie płacz. Zawsze można coś zmienić. Jak człowiek jest gruby to może się opychać bardziej, a może pójść na siłownię i przejść na dietę. Jak jest głupi to może ogłupiać się bardziej, albo edukować. A ty, jako pizduś, czy jak to lubicie nazywać "osoba wysoko wrażliwa" masz bardzo łatwe zadanie. Wystarczy usiąść na godzinę i się zastanowić nad swoim życiem i dojść do pewnych wniosków
@@Mistrz-mw4db Masz racje, wiele rzeczy można zmienić, ale swojej natury nie ruszymy. Ja już wypracowałem wiele rzeczy i dalej to robię, nie wiem skąd twoje przekonanie że ,,płacze" albo jestem ,,pizdą", skoro nawet mnie nie znasz i tego na co mnie stać. Kompromitujesz się przez swoją ignorancje i brak czytania ze zrozumieniem.
@@wiktor2632 okej, może faktycznie źle przeczytałem, oraz także źle się wyraziłem. Generalnie widać po twoim komentarzu iż identyfikujesz się jako osoba wrażliwa. I uważam to za bardzo dobre. Przydaje się w związkach, oraz różnych relacjach (mi tego niestety brakuje..) ale gdy ta nadwrażliwość wchodzi na inne sfery życia w których znaleźć się nie powinna, oraz musisz się z nią "borykać" to już nie jest to cecha jak każda inna czy Twoja "natura". Jest to problem na tle psychicznym. Możesz zrobić dwie rzeczy, tak jak każda osoba z moich przykładów wymienionych w pierwszej wiadomości. Możesz się dalej z tym męczyć, a możesz poszukać psychologa. Nawet jeżeli cię z tego nie wyleczy, co oczywiste to na pewno pomoże lepiej nakreślić problem i znaleźć stosowne rozwiązanie. Jeżeli skorzystasz z pierwszej opcji, (na co wskazuje twoje pożegnanie, konkretnie mówienie że jesteś wraz z innymi z tym problemem) to wtedy skończysz jak typowa pizda która płacze w poduszkę bo ktoś w szkole/pracy powiedział że źle wykonujesz zadanie
@@Mistrz-mw4db Możliwe że podjąłem złą narracje opowiadając o tym, albowiem chciałem przedstawić wrażliwość jako wyzwanie, nie problem. Masz racje, nie można pozwolić aby ta wrażliwość nam ciążyła i pozbawiała nas szczęścia. Pamiętajmy jednak że wrażliwość to tylko jeden aspekt, który może łączyć się, lub powodować inne, także te negatywne uczucia. Co do płakania w poduszkę po opierdolu czy krytyce, to nie uważam aby było w tym coś złego. Niektórzy nie potrafią trzymać emocji w sobie i lepiej będzie gdy dadzą im upóst. Ważne jest jednak by po wszystkim dalej iść dalej, robić swoje i zreflektować się nad sobą, a nie obrażać się na świat i szukać winnych. No i nie wolno mylić wrażliwości z lenistwem czy brakiem dojrzałości.
Mi też jest ciężko z tego powodu ale też nie chciałbym się pozbyć tej wrażliwości bo ona mnie czyni lepszym człowiekiem. Kimś kto jest empatyczny czuły i troskliwy.
"Zdobywanie partnera, a nie zdobywanie miłości" - jest to jedyna kwestia z którą nie zgadzam się w tym filmie.
A wiecie jaka jest największa wada bycia wrażliwym? Druga osoba, nawet ta najbliższa, nie jest w stanie Cię zrozumieć. I nawet najbliższa osoba bagatelizuje i wyśmiewa to, co jest dla Ciebie ważne lub coś co jest dla Ciebie problemem.
Stąd potrzeba wręcz bycia samemu i alienowanie się. Bo lepsza jest samotność niż bycie poniżanym lub niezrozumianym.
Zależy, sama bywam osobą wysoko wrażliwą i muszę przyznać że wolę się izolować niż wpaść znowu w fałszywe towarzystwo.
Dziwne, doświadczam tego praktycznie całe życie, ale nigdy nie połączyłam tego z wysoką wrażliwością. A to by wiele tłumaczyło... Szczerze, wolę ograniczać zwierzanie się (nawet najbliższym) albo się izolować, niż użerać się z ludźmi, którzy mi umniejszają lub są toksyczni.
Dziękuję za ten komentarz ✨
Tak samo mam
Dlatego trzeba szukać osoby, która nie będzie Cię poniżać, tylko postara się Ciebie zrozumieć
Ciężko jest być osobą wrażliwą, trzeba cały czas nosić maskę żeby nie okazywać emocji, kiedyś każdą krytyką po kilka godzin się przejmowało, dziś człowiek najczęściej olewa zdanie innych ale się z nim liczy 😕😕😕
Najgorzej jest wtedy, gdy ktoś uwierzy w tą maskę i traktuje Cię tak jakbyś wrażliwy nie był... tylko np. głupi i nieporadny :) Z drugiej strony nieukrywanie swojej wrażliwości może narazić na ataki ludzi bez sumienia
Myślę, że cała sztuka, sens, odwaga i Krzyż osoby wrażliwej to właśnie nie zakładanie maski.
Jak się liczy to nie olewa xD
Mi jest trudno nie pokazywać jak ciągle jestem wkurwiona xD
U mnie najlepszą maską jest złość. Schowany za tarczą agresji jest dużo łatwiej znieść wszelkie nieprzychylne uwagi i poradzić sobie z presją. Oczywiście takie podejście jak każde ma swoje wady. Główne to: nie wszędzie można być agresywnym np. Praca oraz po zdjęciu maski i zakończeniu wszystkich czynności dnia i tak przeżywasz wszystko co się stało. Z jednej strony myślisz że skoro oni Ciebie krzywdzą to Ty też możesz, z drugiej strony wiesz że to tak nie działa.
Cieszę się że powstają takie materiały bo na codzień osobie wrażliwej jak ja bywa ciężko
Doskonale cię rozumiem mam tak samo powodzenia 😊😉
To, że nikt nas nie rozumie. 💗😥 albo tak nam się wydaje, aż trafimy na odpowiednią osobę. Ile ja razy usłyszałam że jestem przewrażliwiona, gdzie tak na prawdę byłam sobą, szczera i wrażliwa. Ludzie tego nie kumają. A najgorzej gdy masz takich ludzi w swoim otoczeniu. Życzę nam, żeby inni nas zrozumieli.
Trzymając się ogólu większość wyjątkowych cech to kula u nogi
Najgorzej jak rodzice tego nie kumają
mnie nikt nie jest w stanie zrozumieć wola mnie skrytykować...
Dla mnie najgorsze w byciu wysoko wrażliwym jest to że bardzo mnie przygnębia gdy słyszę o krzywdzie która sie dzieje ludziom. Dlatego musiałem się odciąć od wiadomości z Polski i świata. Ja bym był cały czas przybity gdybym je śledził bo w tych wiadomościach ciągle gwałty, morderstwa, tragiczne wypadki... Mimo że to dotyczy obcych osób to przejmuję się tym w chuj kiedy po osobie niewrażliwej to spłynie jak każdy kolejny news. Niestety nie jestem w stanie odciąć się w pełni bo ludzie lubią przekazywać innym okropne wiadomości. Na przykład mój przyjaciel czasem mówi "a słyszałeś o...?" i wymienia coś okropnego co ktoś komuś zrobił. Albo bywa że w internecie w miejscach w których się tego nie spodziewam natrafiam na takie rzeczy. Gdyby ta wojna się zaczęła to byłem w szoku że to się dzieje i tak bardzo mnie te wiadomości przybiły że również musiałem się od nich odciąć. Ale czasem coś do mnie dociera i serce krwawi kiedy słyszę o strasznych zbrodniach i myślę wtedy sobie "jak można takie straszne rzeczy zrobić drugiemu człowiekowi?".
Społeczeństwo nie jest dostosowane, a wręcz jest wrogie dla ludzi wrażliwych. Osoby wrażliwe muszą się podporządkować zasadą systemów stworzonych dla ogółu społeczeństwa. Czyli dla większości która nie cechuje się wysoką wrażliwością.
Dzieje się tak, ponieważ system jest nastawiony na wykorzystanie naszej energii swobodnej.
Wykorzystywanie i kanalizowanie jej, nawet wbrew naszej woli.
Systemy społeczne nie są nastawione na tworzenie człowieka.
Obecnie systemy społeczne są skoncentrowane na ograniczeniu społecznych zdolności w kształtowaniu potencjału ludzkiego.
To jest socjalizm, ale również i wszelkie formy sprowadzania ludzkich postaw do tych biernych i pasywnych, a jak przyjdzie co do czego?
i tak będzie można zmusić ludzi do szeregu różnych rzeczy.
System robi z nas plebs...
I poza naszą energią swobodną nie liczy się dla niego nic innego.
To właśnie dlatego system spłaszcza świadomość ludzi środkami takimi jak system edukacyjny, telewizja, radio i internet.
Charakter człowieka należy budować i kształtować...
Nasze naturalne intuicje dotyczące oceny dobra i zła tak w świecie, jak i w życiu bywają zwwodne i niewiele sensownych diagnoz można z nich wyprowadzić.
A system?...
System może rzucić na jednostkę tak ogromne siły że pod ich ciężarem będzie musiał ulegnąć nawet bardzo inteligentny człowiek który zawsze będzie miał jakieś słabe punkty i ułomności
kur...ludzie zasadom nie zasadą, łapie wkur.. jak czytam któryś komentarz z tym samym błędem. Pisze się - OM, a nie Ą. Chcecie być tacy ę, ą a wychodzicie na analfabetów.
@@ukaszrasta4976 a ty wychodzisz na idiotę i nieczułą osobę ^^
Bardzo się cieszę, że zrobiłeś taki odcinek i poruszyłeś ten bardzo ważny dla mnie temat❤. Już od dziecka byłam wrażliwą osobą, ale nigdy nie odczuwałam tego tak bardzo jak teraz, gdy jestem nastolatką. Mam wrażenie, że wszyscy moi rówieśnicy zgłupieli, a ja poszłam do przodu. Strasznie trudno mi się dogadać z innymi nastolatkami, właściwie głównie dlatego, że nie rozumieją mojego pozytywnego i błyskotliwego poczucia humoru. Myślę, że właśnie to jaka jestem inna i wesoła ich do mnie zniechęca. No wiadomo, w nastoletnim świecie, żeby zyskać sympatię innych, trzeba by było powiedzieć o tym, jakie to ma się beznadziejne życie, dodawać do każdej wypowiedzi "lol" albo "XD" (nawet do tych poważnych tematów, przy których ZDECYDOWANIE nie powinno się używać takich zwrotów), cytować do znudzenia trendy z tik toka albo żarty które zna każdy (w szczególności czarny humor) albo gadać o... modzie. (No takie baby po prostu, mogą wiele godzin przegadać tylko na temat ciuchów, takie miałam koleżanki w dawnej szkole...). I ja oczywiście rozumiem, że to normalne, ponieważ u nastolatków osobowość dopiero się kształtuje, rozumiem, że oni się tak zachowują, bo hormony szaleją i oni dopiero odkrywają siebie i tak dalej, ale jednak czasem po prostu ciężko jest mi wytrzymać i nic nie poradzę. I mam tak, że gdy spędzam z nimi czas, chociażby przez godzinkę, to już przez całą resztę dnia jestem zmęczona, bo to są po prostu ludzie nie dla mnie, a jestem osobą wrażliwą, więc mocno to czuję. Tak samo mam jak jestem w galerii handlowej... Dziesięć minut i już UMIERAM i po prostu muszę stąd WYJŚĆ, bo tyle bodźców...😳. Ale mimo wszystko, cieszę się, że jestem wrażliwą osobą, bo my po prostu mamy DAR, to nie jest WADA, po prostu musimy się nauczyć jak ten dar wykorzystywać i dzielić się nim z innymi! A nie się chować i płakać w poduszkę jak to my mamy ciężko😉... więc życzę powodzenia w życiu wszystkim wrażliwym osobom❤❤❤!
Ja również miałem ten problem że byłem dojrzalszy od rówieśników. Cieszę się że jesteś wesoła 😊 Życzę Ci z całego serca byś taka pozostała. Osoby wwo są bardzo podatne na depresję i to mi się przytrafiło niestety. Przez poczucie niedopasowania do świata i samotność (kiedy ja tak bardzo pragnę miłości bo jestem romantyczny) oraz brak wiary że to się zmieni na lepsze o mało się nie zabiłem kilka lat temu. Obecnie nadal nic się nie zmieniło na lepsze i ciągle się męczę na tym świecie ale jutro zaczynam terapię i może to mi pomoże. Boli mnie to że jestem niedoceniany. Jestem empatyczny, czuły, troskliwy i byłbym kochającym mężem ale przez to że jestem mało męski to nikt mnie nie chce. Również uważam że wysoka wrażliwość to dar. A wysoko wrażliwa osoba to błogosławieństwo dla osób w naszym otoczeniu bo jesteśmy empatyczni. Potrafimy się wczuć i zrozumieć to co druga osoba czuje. Ludzie którzy się zmagają z jakimiś trudnościami potrzebują by ktoś ich wysłuchał i dodał im otuchy. Pozdrawiam Cię i życzę Ci wszystkiego najlepszego 😉
@@PrawilnaMordka Kolego, wraz ze starzeniem się organizm się trochę wyciszy i będzie ci łatwiej żyć. Uwierz mi. Ja mam już swoje lata i wiem, że tak jest. Nawet niedawno otworzyłem kanał na CZcams, co kiedyś było nie do pomyslenia.
A może teraz coś o wizytach o psychologów, psychoterapeutów i psychiatrów? O tym, że przestaje to być tematem tabu i coraz więcej ludzi szuka u nich pomocy? No i może jakieś porady, do którego z tych trzech specjalistów udać się i w jakich przypadkach?
Też by mi się takie przydało XD
Ile razy przez dotychczasowe życie słyszałem od znajomych albo obcych ludzi z lekkim uśmieszkiem (podszytym szyderstwem) ,, że jestem dziwny". Już od zawsze dawali mi do zrozumienia że coś ze mną nie tak jest i ja już od dziecka to wiedziałem...
Spójrz na swój nick. A później na swoją wiadomość. A później jeszcze raz odpowiedz sobie na pytanie czy jesteś dziwny
Ja też od dawna czułem że nie pasuję do tego świata choć przez dłuższy czas nie wiedziałem dlaczego
@@Mistrz-mw4db Ja się z tym już pogodziłem że jestem inny od większości (jako introwertyk i WWO)😉,a ze swojego nicku jestem bardzo dumny,bo jest on bardzo spójny ze mną,z moim światopoglądem i tym o co w życiu walczę.Cieszę się natomiast że ty jesteś taki ,, normalny". Gratulacje!!!😁😁😉
Ja powiem że osobiście jestem bardzo wdzięczny że zrobiłeś o tym materiał. Nie piszę tego dla "lajków". Serio, bardzo się cieszę że taki materiał zrobiłeś. Nie wiem jak to w sobie naprawić. Zawszę jakoś wszystko odczuwam dogłębnie, i nawet jak ktoś zrobi mi jakąś uwagę, to potem to rozpamiętuję. Boję się też przyszłości. Uczę się, ale i tak się boję. Tego że zostanę zapomniany, że nikt nigdy o mnie nikt wspomni, że nie będę miał pieniędzy etc. I niestety jestem strasznie naiwny. Prawie wręcz na siłę upatruję u innych ludzi dobra, przez co zostałem już kilka razy oszukany. Pomagam także innym, ale nie umiem powiedzieć nie bo nie chcę zrobić komuś przykrości. I jeszcze filozofia. Chciałem iść na filozofię, ale po tych studiach, nie ma żadnej ciekawej i płatnej pracy. Nie wiem co ja mam ze sobą zrobić. Chciałbym żeby moje marzenia się spełniły, ale sam nie wiem co mam zrobić. I jestem jeszcze psia krew leniwy, i mam tego świadomość.
Trzymaj sie bracholu, ta sama sytuacja. Ja poszerzam świadomość, doskonalę się, edukuję w tym, z czym najlepiej się czuję (nagłe napady ciekawości, ale staram się też filozofię w miarę systematycznie ogarniać), próbuję nawiązywać znajomości na głębokim poziomie, medytuję i nabieram jakiegoś dystansu do rzeczywistości. Na razie pewnie jesteśmy na tym samym etapie życia, ale wiele pozornie spełnionych osób, które cenię, dając rady młodym ludziom, mówią, że warto robić to co sie najbardziej lubi, co absorbuje i daje ogromną satysfakcję, dlatego i tobie polecam rozważyć takie podejście. Jak chcesz, to idź na filozofię, przez przynajmniej kilka lat posiądziesz wiedzę i umiejętności, które są dla ciebie wartościowe, rozwiniesz też krytycyzm i te takie umiejętności miękkie, które są dość uniwersalne i przydatne w wielu zawodach. Nie daj się zgnieść, są też kursy, możliwość zmiany kierunku studiów, partner jako ktoś, kogo się z niewyczerpanym zasobem chęci poznaje, delektuje. Są też substancje psychodeliczne i te mogą coś zmienić w tobie na lepsze, jeśli we właściwy bezpieczny sposób je wykorzystasz. Powodzenia życzę, powinno być git. A odnośnie lenistwa to pomyśl, czy coś takiego w ogóle istnieje, przeanalizuj dokładnie, spróbuj nadać jakiś sensu danej rzeczy do zrobienia.
Obawy często się spełniają w rzeczywistości
Bądź jeszcze wysoko wrażliwym nauczycielem który chciałby dostosować się do uczniów, ale nie miej takiej możliwości/ miej to utrudnione przez warunki i wymogi pracy w szkołach.
"Szkoła w chmurze" - polecam
Dosłownie ja. Obecnie odbywam staż jako nauczyciel. Dopiero teraz widzę, ile problemów nastręcza taka praca i ile trzeba namęczyć się z dzieciakami. Czasami roszczeniowi rodzice, innym razem trudna klasa, z którą nie zawsze sobie radzę. Nauczyciele mi powtarzali: "nie daj palca, bo wezmą całą rękę". Teraz za to obrywam. Chciałem podejść inaczej niż nauczyciele, których pamiętam, ale teraz słyszę słowa byłego trenera Smudy, że: "Trener musi mieć serce na dłoni, ale bat w ręku". Ten opis chyba idealnie pasuje do roli nauczyciela. Muszę jeszcze się wiele nauczyć. Niektóre klasy są naprawdę w porządku. Można fajnie porozmawiać, ale też zrealizować materiał. Poprosisz o ciszę, to będzie cicho, a nawet sami zaczną się strofować, że jest troszkę za głośno. Z innymi jest totalna masakra. Nie chciałem karać i ograniczyłem je do minimum, ale to się na mnie właśnie odbija. Z rodzicami jest różnie. Naprawdę, idę na rękę jak mogę, ale wystarczy, że pojawi się jakiś zgrzyt, zaraz widzę jakiegoś rodzica. Najbardziej boli mnie to, że rodzice nie widzą, jak łagodnie traktuję ich dzieci, jak zaliczam niektóre prace, aby tylko miały tę dwójkę. Czy naprawdę trzeba być chujem, żeby mieć spokój?
Wwo nauczyciel powinien pracować w dużo węższym gronie i dążyć do takiego.
Masz segment o tym: wwo w pracy w tym materiale
@@Fanatyk1010 za bym tych rodziców do paki wsadziła
Kolejny wartościowy odcinek. Dziękuję za Twoją pracę włożoną w ten materiał :)
Odkąd pamiętam, zawsze w szkole oraz ogólnie w życiu towarzyskim zakładam na siebie maskę osoby obojętnej na wszystko oraz mało emocjonalnej. To jest wyczerpujące oraz zaprzeczające temu kim jestem. Społeczeństwo nie akceptuje takich ludzi bo zwyczajnie ich nie rozumie... w tych czasach uprzejmość oraz bycie miłym jest oznaką słabości. System ma wrażliwe osoby takie jak ja w głębokim poważaniu i to potrafi w niektórych przypadkach doprowadzić mnie do stanu, w którym unikam kontaktów międzyludzkich
Kurwa idź szukaj atencji gdzieś indziej
@@gretatunderburgerstardenbu9169 XD
@@gretatunderburgerstardenbu9169 właśnie udowadniasz, że jesteś definicją pozostałych 70% o których mowa w filmie i przy okazji okazujesz znieczulice społeczną
@@justwhitely2117 aleś ty jest wyjątkowy, sąsiadce się pochwal
Poziom tej konwersacji zaraz spadnie jeszcze niżej więc ode mnie to tyle. Życzę powodzenia w obrażaniu innych
Jako osoba wrażliwa możesz być:
1. Zmuszany do ignorowania zauważonych problemów (albo wręcz do popełniania dostrzegalnych dla Ciebie błędów).
2. Zmuszany do emocjonalnej reakcji (Wiele osób utożsamia bycie wrażliwym z byciem emocjonalnym).
3. Zmuszany do mylenia kary z nagrodą (nadmierna dla Ciebie stymulacja).
Ja nic nie muszę 🥀
zawsze miałam problemy z dopasowaniem się do ogólnych systemów (ciągle mam), ale właśnie czuję niemoc rozwiązania tego problemu.
WWO nie mają wyjścia i musza się wspierać wzajemnie. Nawet, jeśli nie jest nas dużo, to jeśli będzie konsekwentni i zwarci, to sporo zmienimy w tym głupim świecie.
Sam od urodzenia mam WWO i jestem introwertykiem i doskonale wiem jak jest ciężko mi i osobom mi podobnym żyć na tym świecie który jest taki bez serca, bez zasad i stworzony dla ekstrawertyków bez większych uczuć....😟😞
polecam znaleźć osoby, które będą Cię wspierać. może wtedy zło tego świata będzie na dalszym planie 😄 a ekstrawertyków wwo myślę, że też jest sporo
Fajnie że omawiasz tematy osób o wysokiej wrażliwości. Myślę że taką wisienką na torcie byłby film, który mógłby pomóc takim osobom w życiu codziennym np. jakieś porady (o ile jakieś są) z radzeniem sobie z trudnymi sytuacjami. Dzięki wielkie za twoją pracę.
Raczej truskawką na torcie ;)
Z wysoką wrażliwością wiąże się też przesadna uczciwość. Tacy ludzie nie potrafią kłamać, ponieważ organizm nie radzi sobie z próbą ukrycia prawdy i łatwo można poznać fałsz. Często w pozytywnych rzeczach doszukuje negatywnych punktów.
Trafne 😓
Jestem osobą wysoko wrażliwą
Jestem po ciężkich przejściach jak gwałty, przemoc w rodzinie, manipulacje, wykorzystywanie emocjonalnie
I tak, przyznaje byłam tak wycięczona w szkole plus dołączyła się depresja i inne choroby. Nie byłam w stanie chodzić do szkoły. Bałam się nawet własnej klasy, ich nastroju, ignorancji i więcej
Ale na szczęście moi rodzice zaczęli bardziej próbować mnie rozumieć. I mam lekcje indywidualne, czuje się lepiej
Ale przeraża mnie myślenie społeczne, "typowego zjadacza chleba" który nie pomyśli i rozważy co się dzieje, a działają schematowo i lecą z tłumem...
XD
Sama chyba przyznasz, że rzeczy które opisałaś nie dzieją się większości społeczeństwa, jeśli dodamy do tego stwierdzenie że zazwyczaj oceniamy rzeczy przez swój własny pryzmat, a większość nie jest wysoko wrażliwa nie można się dziwić, iż "typowy zjadacza chleba" nie pomyśli i nie rozważy co się dzieję dopóki sama nie przyznasz że coś jest nie tak. Nawet sama użyłaś słowa ignorancja czyli brak wiedzy. Trudno oczekiwać iż osoby tym bardziej w wieku szkolnym domyślą się co się dzieję w twoim życiu.
@@dominikmendel255???
Bardzo mi przykro z powodu twojego cierpienia. Trzymaj się tam. Tulę Cię w myślach.
Zauważyłbym jeszcze jeden ważny aspekt w tym wszystkim, czyli kwestię płci. Bo wrażliwa kobieta ma mimo wszystko łatwiej, ale wrażliwy facet będzie silnie szykanowany, wyszydzany, czy gnębiony, nie tylko przez innych mężczyzn, czy chłopców w szkole, ale i przez płeć tą tak zwaną słabszą... niestety takie mamy neleciałości kulturowe, ze się jednak mówi, że jak ktoś jest wrażliwy, to jest słaby, a męska duma nie pozwala na słabość,.
Właśnie skończyłem książkę Elaine Aron pt "Wysoko Wrażliwi". Uważam, że to must have, dla WWO.
Odnosząc się do tej właśnie książki chciałbym podkreślić, że ogromny wpływ na osoby wrażliwe wywiera głównie kultura w jakiej żyjemy (o czym mowa w filmiku). Chciałbym tutaj przytoczyć fragment, który dobitnie to wskazuje.
" Xinyin Chen i Kenneth Rubin z University of Waterloo w Ontario i Yuerong Sun z Shangai Teachers University porównali 480 dzieci z Szanghaju z 296 dziećmi z Kanady, by zobaczyć, jakie cechy przyczyniają się do popularyzacji dzieci wśród rówieśników. W Chinach dzieci "nieśmiałe" i "wrażliwe" należały do preferowanych kandydatów do przyjaźni, najczęściej zapraszanych do zabaw. W Kanadzie nieśmiałe i wrażliwe dzieci należały do najrzadziej wskazywanych"
who the fuck is WWO?
@@kolegamichal1360 Wysoko Wrażliwa Osoba
@@pietrekkogucik3637 ok
@@pietrekkogucik3637 czemu używasz skrótu którego nikt nie zna I trzeba się domyślać o co ci chodzi?
@@krzysztofbudzynski1596 No rzeczywiście, nie pomyślałem że tak ciężko jest wpisać w google WWO. A po drugie, można domyślić się z mojego komentarza ' pt "Wysoki Wrażliwi" '
Ktoś kto ma ,, miękkie serce,, musi mieć ,, twardą dupę,, przykra życiowa prawda...
Nie zgadzam się. To nie miękka dupa i serce jest problemem tylko skurwysyństwo drugiego człowieka. Twoje stwierdzenie to nic innego jak przenoszenie winy z oprawcy na ofiarę. Ja jako osoba o dobrych intencjach, miękkim sercu i dupie uważam że każdy człowiek świadomie wykorzystujący drugą osobę powinien zostać usunięty ze społeczeństwa. Więcej miękkich serc a mniej kurestwa to chciałem przekazać.
@@feler933 ale dobrze wiesz że ludzie będą się wykorzystywać na wzajem bo tak działa świat i zapewne nigdy się to nie zmieni, a jeśli będziesz miał miękkie serce łatwiej będzie cię wykorzystać
@@mati-wp3pc Nie tak działa świat tylko ludzie są źli z własnego wyboru. Idąc twoim tokiem myślenia powinniśmy się móc mordować bo przecież świat daje taką możliwość a morderców też jest sporo.
@@feler933 nie powinniśmy ale jednak ludzie się mordują czyż nie?
@@feler933 kiedy coś daje ludziom to czego chcą są zdolni zrobić wiele rzeczy których nie powinniśmy robić ale z drugiej strony kto ustala co powinniśmy a czego nie gdzie jest granica tego co nam wolno?
Co do szkoły przez bodźce (kończę w tym roku podstawówkę, więc na przerwie jest naprawdę głośno) czuję się tam bardzo zmęczona. Po lekcjach gdzie jest wymagane ogromne skupienie (matematyka) czuję się szczególnie zmęczona, więc zazwyczaj śpię na następnej lekcji xd. Btw dziękuję za materiał
W średniej dopiero idzie się zmęczyć. Nauka wygląda całkiem inaczej, tym bardziej gdy trafi się na średniego nauczyciela. Gdzie ja np z matematyki na egzaminie 8 klasisty miałem 83%, więc nawet nieźle, a w pierwszej klasie szkoły średniej (technikum) zagrożenie z matematyki na koniec roku, więc ogólnie bywa ciekawie XD
W wrażliwości najlepsza jest wrażliwość na zwalczanie swoich największych wad które powodują niepotrzebne przytłoczenie, czy żal. Po jakimś czasie wzrasta znacznie samoocena i zwiększa się obojętność na zdarzenia które wcześniej nas gnębiły
No to nie jest zwalczanie wad wg mnie
Ja nigdy nie zobojętniałem na ludzką krzywdę i nigdy tego nie zrobię
Uczucia to dziwne twory. Raz pomagają, innym razem przeszkadzają, niby bez nich byłoby łatwiej, ale co to byłoby za życie
„Troche dystansu do siebie”
Usłyszałem to już tak wiele razy, że posłucham tej rady
Polecam
@iCyTea chyba mylisz dystans z szacunkiem do siebie. Odpowiednim okazaniem dystansu do siebie można zaprezentować bardzo wysokie poczucie wartości, to że ktoś jest uszczypliwy a ciebie to nie rusza to nie znaczy że jesteś ścierka do podłogi a że masz nad nim ogromną przewagę.
Dystans to suma sumarum Dobra rzecz
No to mega pomaga, poprostu nie być sztywniakiem, jak ktoś z ciebie zażartuje to też się zaśmiać a nie przejmować się tym i dołować, polecam.
Świetny film, tak właśnie my, osoby wysoko wrażliwe, się czujemy ❤️
Trzymaj się tam 😘
Dla osób wysoko wrażliwych bardzo polecam książkę "jak mniej się męczyć". Pomaga zrozumieć zasady panujące w społeczeństwie i tłumaczy je z punktu widzenia ludzi "normalnych",tak żeby osoby wysoko wrażliwe mogły lepiej je zrozumieć.
Rozumienie to nie działanie 😥
@@Natalaie żeby działać trzeba najpierw zrozumieć.W sumie można też tylko działać, ale według mnie to droga na oślep.
Dziękuje za ten film. Proszę o więcej materiałów na temat wysokiej wrażliwości. Pozdrawiam.
Popieram ten postulat :)
Ten film jest skuteczniejszy niż terapia. Dziękuję Ci za to.
O tak, nawet delikatna krytyka powoduje fizyczne uczucie odejścia sił. Czasem nawet zawiruje mi w głowie, albo poczuję się ciężko. To samo, gdy się zawstydzę. Przez jakiś czas jestem właściwie niezdolna do pracy
Może masz bordera. Zdrowi ludzie nie mają takich objawów i pewnie często niechętnie ale przyjmują krytykę 😠
Emocje cię obezwładniają i brzmisz jakbyś nie potrafiła ich kontrolować
Ja mam całkiem podobnie 💗
Mówi się o borderze jako o nieumiejętnym regulowaniu emocji przede wszystkim.
@@Natalaie Poczytałam sobie o objawach borderline i nieee. Nie pasuje. Po prostu jestem przewrażliwiona i mam jakiś rodzaj nerwicy, pewnie lękowej.
Pfff nauczyciele, mają zwracać uwagę, na osoby wrażliwe... Nie wiem jacy was w podstawówce uczyli nauczyciele, ale u mnie nawet gdy panowała w klasie przemoc, albo terror psychiczy z strony innych uczniów, to nauczyciel nie ingerował w to co robili uczniowie, zdarzało sie, że po klasie latały przedmioty i piórniki... Nauczyciele prawie nigdy nie są pedagogami może 3 na 10 potrafi opanować chaos, przynajmniej tak było kiedyś w podstawówkach i gimnazjach. Wybaczcie, ale jak ja słyszę o indywidualnym podejsciu do ucznia to mi się chce śmiać.
Racja. W filmie jest mowa o zwracaniu przez nauczycieli uwagi na osoby wrażliwe i o indywidualnym podejściu do każdego ucznia, ale ani jedno, ani drugie nie istnieje... Nie oszukujmy się - niewielu nauczycieli ma wiedzę psychologiczną, a ci, którzy jej nie mają, raczej nie chcą się w tej kwestii dokształcać. I tak już dość mają na głowie, i to za marne pensje. Niestety, społeczeństwo jest skrojone pod "typowego" Kowalskiego, nie pod mniejszości :/
miałem w podbazie nauczycielkę ang u której był totalny spokój i przy okazji była w porządku nauczycielem, no panowała nad chaosem jak mało kto, tak samo moja wychowawczyni od matematyki. Ale na każdej innej lekcji podpierdalanie sobie plecaków i rzucanie nimi po klasie to była norma a ja nie wytrzymywałem bo ktoś ciągle mi coś zabierał for fun żeby tym rzucić przez pół klasy a potem wielki pan/i nauczyciel miał/a wielki problem do mnie że ja wstaję podczas lekcji i idę po piórnik XD jakby chuj mi w dupe nie, jestem pokrzywdzony i jeszcze moja wina XD
Ja jestem wrażliwy i często obrywałem od głupich ludzi. Ludzie to głupie stworzenia.
To bydlaki,pamiętaj,że hiper empatia też może być groźna-czyli my!
Nienawidzę ludzi
@@virus2572 Gratuluję Panu,mamy swoistą naturę jak dwa wilki czarny i biały zależy,którego karmisz!
Jak można stosować odpowiedzialność zbiorową, w dodatku do grupy do której samemu się należy. Nie dość, że głupota, to jeszcze samobójstwo.
Świetny film, proszę więcej materiałów na ten temat. Dzięki tobie czuje się bardziej zrozumiany i wiem, że jest więcej osób takich jak ja.
Uwielbiam swoją wysoką wrażliwość, ale z ciekawości chciałabym przez 1 tydzień zamienić się mózgiem z osobą NIE-wysoko wrażliwą, bo zawsze mnie ciekawiło, o czym taka osoba myśli. Podejrzewam, że o tym co dzisiaj ugotuje sobie na obiad, że Anka miała dzisiaj na sobie wyjątkowo brzydką sukienkę, o tym, że Mateusz zerwał z Olą, o tym, że musi sobie kupić nowe adidasy, o tym, że brzydka dziś pogoda i że nie może się doczekać aż wróci do domu i poprzegląda sobie instagrama. Albo o samych konkretach, o tym, co trzeba zrobić, że trzeba posprzątać, ugotować obiad itp
Zanim obejrzę odcinek, chciałabym wspomnieć, że miniaturka jest przepiękna.
Dla mnie dni w szkole sa juz policzone.
Gdy chodzilem do szkoły często byłem rozproszony i mialem mętlik w glowie.
Zmienili lekko moje spojrzenie na świat moi kumple piłkarzyki. Z reszta bez wyboru otaczam się takimi ludźmi. Ojciec, kuzyn, wujek i ( ofc kumple ) - grali w piłkę w młodości.
Ja jako jedyny z nich jestem czarna owca i nigdy nim nie bylem.
Swoj spokoj od nadmiernych mysli odnalazłem w grach. Co prawda mimo, ze bylem w szkole na wiekszosci lekcji bo moja frekwencja nigdy nie spadła nizej niz 93% to jakby cytując Zabsona bylem "nieobecny." Zawsze uwagi od wychowawcy w strone rodzicow zeby cos ze mna zrobili to mi kompa zabierali. Najdluzej byly 3 miesiące. Moim zdaniem to byla tragiczna w skutkach decyzja ze strony mamy bo nawet tego nie przedyskutowała z Ojcem. Po 3 miesiącach tak mialem ochotę zasiąść do kompa by znow "zanurzyć'' sie w otchłani swojego jak to osoby starsze mówią? Coś tam własnego swiata czy coś.
Spędziłem juz pierwszego dnia 12h grajac sam. Mialem wywalone co kto o mnie powie. Liczyło się dla mnie tylko to by grac najdłużej jak tylko mi energia starczy tzw. Do odciny.
Przez kilka lat Od 2015 do 2021 roku byl to cs. Teraz przez ostatnie dwa lata League of Legends.
Jedna z cięższych gier jakie gralem bo trzeba duzo myslec ale szczerze sprawia mi przyjemność. Wielu graczy moze powiedziec ze ta gra nie sprawia przyjemnosci. Ja jednak mam odmienne zdanie.
Dla mnie LoL jest jak szachy. Takie nowoczesne szachy.
Na chaile gdy to pisze jestem w pracy na przerwie i mam 5% bateri. Telefon mi pewnie padnie za kilka minut wiec nie zdarze dokończyć swoich przemyslen związane z filmem. Ale mam nadzieje ze zapamiętam by tu wrocic.
I właśnie przez taki system, nienawidzę ludzi i męczę się w społeczeństwie, a ludzie wysysają ze mnie energię.
Ktoś bardzo złym musiał stworzyć taki, a nie inny świat. Niestety nie dla wrażliwców. Ale drugiej strony mamy tez swoje przyjemności: większa rozkosz podczas orgazmu, większa przyjemnośc podczas jedzenia, itd.
Jako wwo mogę potwierdzić, że nic mnie tak nie straumatyzowało jak rozmowa w pracy na której mnie wylali. To jak powiedzenie Ci w twarz że się do niczego nie nadajesz.
Same bro
mi to obecne kierownictwo probuje wmowic, bez skutku 😁😁👍👍
@@alicjagodlewska1059 i dobrze, tak trzymaj!
@@carolineblack4236 Tak. Znam swoja wartosc. Do tego to ja im robie przysluge, ze pracuje bo nie musze tylko chce. Jak zechce to odejde i beda mieli problem, bo juz maja za malo osob.
Musisz znać swoją wartość 💗💗💗
Życie to walka a ci którzy się nie dopasują, zginą jako pierwsi (w sensie mentalnym).
Kolejny raz widzę samego siebie oglądając twoje filmy. Powiem tak: NIKOMU nie życzę bycia wysoko wrażliwym, ponieważ dla człowieka to jest ogromne cierpienie w życiu. To jest okropne. Jednocześnie też uważam, że ludzie nie powinni być absolutnie bezduszni, np. na ludzką krzywdę.
Słuchając całego filmu miałam wrażenie jak mówisz o mnie haha :) dzięki super film
Dziękuje, właśnie pokazałeś mi dlaczego przez cale życie tak wszystko analizuje i rozmyślam, wręcz sprawia to że nie podejmuje się żadnych działań
jakbym widział siebie chciałbym być bobrem i mieć na wszystko wyjebane po to tylko by skupić się na jednym celu - tama.
Podoba mi się ostatnie zdanie jakie powiedziałeś w związku z tym materiałem. Świetne podsumowanie :)
Jak ja ci dziękuję! Myślałem że po prostu ja jestem jakiś inny ale to że co 4 osoba taka jest dodało mi trochę otuchy. Naprawdę fajnie zobaczyć że jednak jestem normalny. Prawie wszystkie przykłady podane w filmie są tymi które ja mam na codzień. Dziękuję że pokazałeś mi że jestem normalny. Może w końcu będę mógł siebie zaakceptować. Łączę się z tobą co 4 osobo!
Może teraz jak kochają wysoko wrażliwi?
Super wartościowy odcinek. Kiedyś byłam bardziej wrażliwą. Bycie wrażliwym jest uciążliwe, traktują cie jak beksę i nie rozumieją, najgorzej jak coś mocno odczuwasz a ktoś,, przeżywasz za bardzo,, albo coś tego typu i pokazuje że tak naprawdę nie obchodzi go to że coś cie interesuje. Ale u mnie najgorzej z takimi zdarzeniami na przykład złymi i powtarzam je w głowie, one do mnie wracają ale umiem panować właśnie nad nimi. Nauczylam się nie przejmować opinią innych i tym by na mnie to nie wpływało i udało mi się, od razu lepiej mi się żyje. 🤍 Ja poprostu biorę wszystko zbyt poważnie i przeżywam wszystko za bardzo. Ale tak jak w odcinku muszę tłamsić czasem wrażliwość np. Moi znajomi oglądają filmy trochę albo dużo ponad sugerowanym wiekiem a ja jak już to sporadycznie macie tak? Cytaty które mi pomogły :,, Życia nie należy brać zbyt poważnie,, i ,, ty boisz się swojej wrażliwości,, wtedy zdałam sobie sprawę że ja właśnie tego się boję że będę za dużo przeżywać, analizować itp ale muszę poprostu wiedzieć jestem wrażliwą to nie znaczy że będę przeżywać i nie będę się tego wstydzić, nie to nie. Trzymajcie się jesteście silni❤️
przykro mi że spotkałaś się z taką reakcją ze strony otoczenia, myślę że wrażliwość u innych to pomimo uciążliwości jednak piękna cecha, to naprawdę smutne że ogół społeczeństwa nigdy nie zrozumie naszej natury...
Myślę, że osoby wrażliwe muszą otrząsnąć się z atmosfery naszej kultury, która atakuje nas już od okresu edukacji. Trzeba sobie uświadomić, że wrażliwość to zaleta, o ile jak najmniej koncentrujemy się na sobie, a bardziej otaczamy tą wrażliwością warunki zewnętrzne, innych ludzi. Najgorsza jest wrażliwość na punkcie własnej wrażliwości. To jest dopiero niewątpliwa przeszkoda i balast. Potrzebna jest odwaga, niepomylona z „pewnością siebie”, która to zdrowa odwaga nie pozwoli nam się wstydzić swojej wrażliwości.
Zrub film o tym dlaczego osoby wrażliwe są tak odpychane od społeczeństwa bo sam jestem ciekawy co jest ze mną nie tak
Najpierw musisz się nauczyć poprawnie pisać
@@Natalaie Niby taka wrażliwa jesteś jak patrzę po komentarzach, a jednak nie obchodzi Cię, że inny człowiek też może być wrażliwy i że Twój komentarz może sprawić mu przykrość. Może pisał szybko i nie zwrócił uwagi, albo ma dysleksję, co nie jest absolutnie jego winą.
Ponieważ ludzie to istoty społeczne, więc jak jesteś aspołeczny, to się nie dziw, że jesteś odtrącany. Nie ma tu żadnej filozofii
@@enigmaticangel6818 kłamstwo
Fajna dawka informacji. Idąc za tropem. Kiedy będzie film o największych zaletach ludzi wrażliwych? Pozdrawiam
Może zrób coś o lęku egzystencjalnym u ludzi analizujących bez końca i wysoko wrażliwych? Pozdrawiam
To piękne co mówisz i ze poruszasz ten temat. osobiście za tą wrażliwość jestem często krytykowana :/ i pouczana do bycia bardziej ,,dostosowana” ,,normalna” realistyczną osoba która ma tak nie przezywać bo przecież to ,,takie proste” 🙄. Miejmy nadzieje ze świat zrozumie i będzie zauważać takie byty
Super że temat podjąłeś, ale nam jak wrażliwcom brakuje wsparcia, negatywne efekty znamy aż za dobrze. Osobiście nie widzę pozytywów i tego mi brakowało, bo opinia piękna cecha to jednak za mało.
To jest film który ma uświadomić osoby niewrażliwe by tym osobom było łatwiej zrozumieć osoby wysoko wrażliwe. Wiadomo że WWO nic nowego nie usłyszy tutaj.
Jestem ciekaw, jak bardzo może wypalić osoby wrażliwe ukrywanie swoich emocji i co może z nimi zrobić
Przez nacisk społeczeństwa umyślny lub nie osoba wrażliwa może zatracić swoją wrażliwość po której zostanie dziura której nigdy nie zapełni. Stanie się robotem żyjącym z dnia na dzień bez ważniejszego celu.
Unikanie odczuwania emocji - pozytywnych i negatywnych w życiu, tłamszenie wszystkiego w sobie, gdyż nieraz wrażliwość (empatia i chęć pomocy innym) była wykorzystywana przez innych a finalnie samotność i nawet myśli samobójcze, czy też po prostu rezygnacja, anhedonia i zmęczenie życiem, przy czym ani lekarstwa, ani szpital psychiatryczny, ani psychoterapie, sport, dbanie o zdrowie czy branie używek nie pomagają. Z autopsji. Niestety.
Moje doświadczenie mi podpowiada że czasami po prostu niewarto okazywać emocje 💜💚
Ja od mojej mamy bardzo często słyszałam coś w stylu "Co ryczysz?", "Histeryzujesz" i inne bardzo smutne teksty, przedrzeźnianie mnie, robienie min. Nie wiem co mam z tym faktem zrobić, bo przez to, że jestem wrażliwa, to nie mogę czasami powstrzymać się od łez, a mój głos sam drży co może irytować osoby wokół.
Moglibyście zrobić analizę serii terminator? Z niego między innymi wywodzi się cytat "Nie ma przeznaczenia, przyszłość zmieniamy naszymi codziennymi decyzjami" czy jakoś tak. Porusza też więcej ciekawych wątków np. rozwoju technologii do takiego stopnia że mogą samodzielnie myśleć i wiele więcej ;).
Był przede wszystkim paradoks czasu związany z Johnem Connorem i jego ojcem, lecz nie wiem czy tu pisać, bo dla wielu byłby spoiler, pomimo że pierwsza część jest z 84 roku.
Jak możesz mówić "pielęgnuj w sobie tę cechę" zaraz po tym jak przez 10 minut udowadniałeś, że osoby wrażliwe mają przesrane w każdej dziedzinie życia? Wrażliwość "jest rozumiana jako słabość" z tej prostej przyczyny, że ona JEST słabością. Jest koszmarnym upośledzeniem.
Nie pielęgnujcie w sobie wrażliwości. O ile w ogóle to możliwe, niszczcie ją, bo w przeciwnym razie czeka was całe życie rozczarowań, strachu i pogardy dla samych siebie. Nie warto.
Jestem prawdopodobnie WWO i w relacjach z innymi ludźmi czuje się przytłoczona. Mam sporo znajomych,można nawet powiedzieć że jestem w miarę towarzyska,ale to wszystko musi być poza moim domem. Nie potrafię być w związku,ani mieszkać z kimś, nawet nie czuje takiej potrzeby. Dobrze czuje się sama i zawsze mnie wkurza,kiedy słyszę:" A kiedy znajdziesz sobie chłopa?" Po spotkaniach z ludźmi (w większym czy mniejszym gronie) potrzebuje swojego azylu, żeby się wyciszyć. Szkołę przeszłam ciężko,mimo osiągania bardzo wysokich wyników, głównie ze względu na nauczycieli,którzy wzbudzali we mnie perfekcjonizm i potrafili ośmieszyć przy klasie,jeśli dobry uczeń dostał gorsza ocenę. Inni mieli na to "wywalone",dla mnie negatywne komentarze skutkowały coraz większym przykręcaniem śruby (samej sobie), bo nie chciałam znowu ich zawieść. Przez to mam dzisiaj problemy z sercem i moją psychiką.
Pracowałam przez czas praktyk zawodowych i po nich z ludźmi chorymi i cierpiącymi. O ile na krótki okres czasu czułam się dobrze,po jakimś czasie miałam mocno obniżony nastrój,bo czułam bezradność,że nie mogę tak naprawdę im pomóc wyzdrowieć. Najmocniej czułam to podczas pomocy w szpitalu dziecięcym.
Jeszcze w szkole nauczyłam się,że emocje są złe i jeśli źle się czujesz,to otoczenie cię odrzuci. Zaczęłam ubierać maskę uśmiechu i poprawiać humor,to nagle ludzie się wokół mnie pojawili. Moje emocje są bardzo pomieszane,tak samo jak ich ekspresja i często muszę sama nazwać daną emocje znajomym,bo nie są w stanie powiedzieć,co mogę czuć. Zwróciła mi na to uwagę przyjaciółka, z którą podczas studiów nieraz spędzałam jakieś 40h w tygodniu.
Teraz próbuje się odnaleźć w innym rodzaju pracy i mam wrażenie,że się sprawdzam. Po dwóch terapiach czasami idę do przodu,czasami się cofam. Ale myślę, że zaczynam siebie bardziej rozumieć i przewidywać,kiedy i co może mnie przeciążyć, i przygotować się na to.
Tak, to prawda. Kontakt z ludźmi zużywa nas. Sami z sobą nie możemy dojść do ładu, a tu każą nam mieć żonę/męża, dzieci i bóg wie co jeszcze.
Twoje/Wasze filmy to jakiś sztos! Dziś odkryłam Wasz kanał i ogladam film za filmem!❤
Wszystko pasuje do mnie z wyjątkiem tym, że za czasów szkoły bardzo, ale to bardzo nie chciałem się uczyć. Od początku wiedziałem, że nauka na poziomie oceń 5 lub 6 nic mi w życiu nie da. Za miast tego to po nie zdaniu 1 klasy w gimnazjum zacząłem udawać klasowego klauna przy nowych kolegach i o dziwo, udało mi się i pierwszy raz miałem serio wrażenie, że ktoś mnie serio lubi
I nagle każdy komentujący uważa się za wrażliwego.
Wątpię, to nie jest film o wysokiej inteligencji.
Zdarza mi się płakać oglądając film/anime, najwiekszą wadą jaką widzę to przesiąkanie emocjami i zachowaniami innych, muszę się łapać na tym, aby nie zachować się negatywnie gdy ktoś z otoczenia (np koledzy) zachowuje się negatywnie i na szczęście idzie mi to coraz lepiej.
Wrażliwość to dla mnie często bardziej przekleństwo niż dar... Jednak świetnie, że coraz częściej się o niej mówi :) Pod każdym filmem tego typu polecam serię książek na temat wysokiej wrażliwości autorstwa dr. Elaine Aron. Mi bardzo pomogły one zrozumieć, że mimo trudności ta wrażliwość nie znaczy, że coś jest ze mną nie tak.
Jest osobą wrażliwą i szczerze boję się trochę oglądać tego filmu
Mam to samo!
Szkoda że społeczeństwo nie rozumie wrażliwych, bo naprawdę wiele razy dawałem komuś empatię byłem dla niego miły, starałem się pomagać, a na koniec zostawało się z niczym, nawet osoby z dysfunkcjami mają lepiej, bo ich to się rozumie I akceptuje, ale nikt nie zrozumie wrażliwych
Najgorzej jest zdecydowanie jeśli chodzi o ludzi. Zawsze mocno przeżywam jak widzę czyjeś cierpienie. No i tak samo w relacjach. Niedawno spotkałem się pierwszy raz z dziewczyną, z którą długo pisałem w internecie i totalnie się do niej przywiązałem bo okazała się być wspaniałą osobą. Jedną z najlepszych jakie poznałem. Teraz strasznie to przeżywam bo mieszka daleko ode mnie i nie możemy się na codzień widywać i boję się, że nasza relacja się zakończy...
trzymaj się ciepło 🥰
Nie ma w tym filmie niczego z czym mógłbym się nie zgodzić. Dobra robota.
o filmik o mnie. Dzięki byku. Kiedyś pracowałem w kasynie, bo imprezy i hazard to było coś co mnie kręci, jednak toxyczna atmosfera bijąca od niektórych klientów no i fakt, że zdarzało mi się ograć biedaka z Jego ostatnich oszczędności nie napawał mnie optymizmem. Musiałem zrezygnować
Nie pamiętam kiedy ostatnio ktoś tak dobrze ujął co to znaczy bycie wrażliwym albo jak ja to ujmuje "widzeniem i czuciem czegoś więcej" . Dziękuję
Istnieją profesje przyjazne takim ludziom. Co więcej, choć też zaliczam się do takich osób, na przestrzeni lat udało mi się wypracować "wewnętrznego wojownika", coś na rodzaj obronnego alter ego, dzięki któremu udaje mi się pokonywać trudności. Także uważam, że nie jest to patowy stan rzeczy, a wręcz coś na rodzaj wyjątkowości. Bowiem gdy zadajemy sobie pytanie "co to znaczy być człowiekiem?" okazuje się wówczas, że wysoko wrażliwi zdają się być ludzcy w najpełniejszym znaczeniu tego słowa.
Dobry wieczór i miłego wieczoru wszystkim życzę.
Fajnie że zotało zaznaczone to że jest Pani Doktor fachowcem z psychologii. ( dla mnie jest to bardzo ważne ) ( iie to razy codziennie media podają wypowiedzi ludzi wykształcoenych jako espertów w innej dziedzinie to trudno naliczyć )
Dziękuję za ten film ja tak szczerze chciałbym o tym z kimś porozmawiać ale kiedy zaczynam ten temat to wszyscy mnie olewają lub ignorują a sam wstydze się być wrażliwym 😰😥😓
Pisałem z miesiąc z taką dziewczyną nawet na początku sie interesowała ale gdy zaraz robiłem dłuże przerwy to wtedy na jakimś tygodniu sam się tylko pytałem i ona odpowiadała tylko dobrze aż wkoncu zaczęło to irytować wiecie jak irytuje takiego człowieka jak ja jak dziewczyną nie odpisuje....wiecie?
@@izaiwa6372 masz może messengera?
Bycyie wrażliwym jest spoko w relacjach z dziewczynami, ale chujowa w szkole, pracy, sklepie, codziennym życiu, dziewczyny kochają we mnie tą wrażliwość, a życie w tym kraju mnie przytłacza i utrudnia normalne, codzienne funkcjonowanie...
święta prawda o szkole, nauczycielach ignorantach, korporacjach i social mediach. Dobrze, że zaczyna się o tym mówić :)
Jestem wysoko wrażliwa. Dalej pamiętam że w 1-3 byłam samotna. Nie wiem z jakiego powodu koleżanki mnie nie lubiły😐.
dziękuje potrzebowałam tego filmu
ja tu wogole nie pasuję,mimo że wiodę nienaganne życie to męczę się przeogromnie,wręcz się duszę.życie zmarnuje,tak jak i Ci niewrażliwi,tylko oni tego nie zauważą.pozdrawiam
Moja wrażliwa przyjaciółka dostała od losu nie rozumiejących nic ludzi, którzy spartaczyli jej życie, skutkiem czego nie żyje już trzy lata. Z tego powodu z chęcią sięgam po treści takie jak te, choć jeszcze nie obejrzałem filmiku, więc to rzadki przypadek opinii przed odbiorem. W ciemno łapka w górę za poruszenie tematu, który i tak pewnie niewielu zainteresuje
Największa wada bycia wrażliwym: jesteś wrażliwy.
Oszczędziłem wam oglądania, nie dziękujcie.
Nie wszystkie systemy są zgodne z prawem.
dziękuje ci!dzięki twoijm filmom coraz bardziej siebie rozumiem
Ja się czuję jakoś bardziej wrażliwy
Moja córka ♥️ należy do osób wysoko wrażliwych. Wszystko było" w szkole" zamiatane pod dywan. Skończyło się Uczy się konsekwentnie w domu🤗
Tak od urodzenia i zawsze przez bliskich raniony. Wszystko w filmie się zgadza, każdy z otoczenia mi mówi jak mam żyć, bo oni tak żyją i ich znajomi i znajomi znajomych. A ja chce być po prostu sobą i czasami otrzymać wsparcie. Ale się nie da🤷🏽♂️ i dlatego musimy się wspierać sami. HAHAHA wysoko wrażliwi, są nie dojrzali i nie odpowiedzialni🤦🏽♂️🤣😥😢, raczej jest całkiem odwrotnie
Dziękuję za poruszenie tego tematu
Przy każdym materiale dot. osób wysoko wrażliwych zastanawiam się nad tym, gdzie ja się plasuję? Od zawsze mocno przeżywałem przeróżne bodźce i emocje, ale nigdy nie narzekałem na ich nadmiar. Lubię gdy jest ich dużo
Stary... Ostatnie słowa mnie autentycznie wzruszyły.
niestety taki jest już świat od zarania dziejów
najgorsze jednak w tym wszystkim jest to, że w pewnych miejscach na Ziemi, pod względem traktowania, ludzie mają jeszcze gorzej niż jest to zazwyczaj wszędzie indziej
przykro mi to mówić, ale moim zdaniem Polska właśnie sie zalicza do takich miejsc
kraj gdzie większość ludzi na codzień nie jest dla siebie życzliwa i tolerancyjna na wszelaką odmienność, jeżeli u wielu osób całkowicie leżą relacje z rodziną to co dopiero mówić o ich relacjach z resztą
widać to w szczególności w kwestii traktowania osób ze schorzeniami psychicznymi, niejednokrotnie można usłyszeć, że według niektórych osób "depresja nie istnieje" albo "do psychiatry/psychologa/psychoterapeuty chodzą czubki"
to przerażające, ale z drugiej strony nic dziwnego jeżeli mamy taki fatalny system edukacji i propagande w telewizji i internecie rozwodzącą sie na temat jakichś totalnych absurdów, państwo nawet nie próbuje dobrze wykształcić obywateli i ukierunkować na dobre tory, zamiast tego jeszcze podkopuje słabszych (przykład: osoby LGBT i wprowadzone w kraju strefy wrogo do nich nastawione) i chcących uczciwie żyć (przykład: przedsiębiorcy, w szczególności młodzi), promuje populizm ku uciesze najmniej inteligentnej gawiedzi, przekupując ich ich własnymi pieniędzmi
powiedziałbym nawet, że wiele osób w naszym kraju ma typową "ruską" mentalność, całkiem jak w Rosji gdzie naród trzymany jest za morde i dla wielu do życia starczy tylko mieć co zjeść, wypić i za co pobalować po ciężkiej harówie cały tydzień za psie pieniądze
szkoda gadać, nic dziwnego, że tylu młodych zdolnych ludzi ucieka na bardziej otwarty i tolerancyjny dla ludzi Zachód
Jako osoba urodzona wrażliwą mogę tylko polecić wszystkim z tą cechą jak najszybszą walkę z tym i stłumienie i zabicie w sobie tej wrażliwości. Innej drogi naprawdę nie ma (szczególnie gdy jest się mężczyzną). Tak długo jak nie zabijecie tego to będziecie cierpieć strasznie a zdrowie będzie wam padać jednocześnie. Zabicie wrażliwości to także nie jest jednorazowa sprawa, to jest proces na cale życie, który trzeba już zawsze podtrzymywać - tak samo jak były alkoholik musi się już zawsze pilnować by nie powrócić na starą drogę. Gdyby ktoś mi to powiedział jak byłem młody to by mi naprawdę życie poprawił znacząco. A osobom które powiedzą mi że tłumienie emocji spowoduje problemy zdrowotne mówie że DUŻO większe powoduje bycie niekontrolowanie wrażliwym w tym świecie.
Tylko jak?
Gadaj jak
Trzeba ciągle "gasić się", trenować obszary mózgu tłumiące myśli, emocje. Ale przede wszystkim odciąć się od nadziei na to że świat (otoczenie) się zmieni jak pozna cię i żalu do reszty świata o to że tak się nie dzieje. Pełna akceptacja świata (i ludzi wokół) jakim jest (okrutny, bezwzględny, niesprawiedliwy) to krok zerowy.
Trafione w sedno, jak zwykle zresztą
Dla tego ja zawsze myśle i działam poza systemem nie nawidze schematów lb robić wszystko na swój własny sposób
w końcu ktoś zrobił film o mnie :-)
DZIĘKUJĘ !!!
To jest ostatnio popularny temat. Poszukaj jeszcze u innych twórców
może jakiś materiał o groomingu? lub ogólnie o różnicy wieku w związku.