Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Βικτώρια | Vasilis Papakonstantinou - Viktoria

Sdílet
Vložit
  • čas přidán 12. 09. 2024
  • Κάντε ΕΓΓΡΑΦΗ εδώ: / @vasilis_papakonstantinou
    Επισκεφτείτε το ηλεκτρονικό μας κατάστημα και βρείτε σε βινύλιο 180 γραμμαρίων και CD τις νέες κυκλοφορίες του Βασίλη πατώντας εδώ: rainmusic.gr/es...
    Official Facebook: / papakonstantinouv
    Instagram: / papakonstantinouv
    Official Website: www.vasilisp.co...
    CZcams Iocastis: / @iocastis
    Twitter: / vasilisp_com
    Spotify Βασίλης Παπακωνσταντίνου: open.spotify.c... Κάντε ΕΓΓΡΑΦΗ εδώ: / @vasilis_papakonstantinou
    Spotify Βασίλης Παπακωνσταντίνου: bit.ly/VasilisP...
    CZcams Iocastis: bit.ly/Iocastis...
    Official Website: bit.ly/2kjDQx7
    Official Facebook: bit.ly/2H0hIiQ
    Official Instagram: bit.ly/2tBZfpI
    Twitter: bit.ly/2tCmmAt
    © 2020 - Rain Music
    Επικοινωνία για συναυλία Stray Music: www.straymusic.gr/
    (Υπεύθυνος καλλιτεχνικού γραφείου) Ελισσαίος Πατσέλας: 6976768782, 2109024100
    Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Βικτώρια | Vasilis Papakonstantinou - Viktoria
    Δίσκος: Χορεύω
    Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
    Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
    Copyright: 1989
    Δισκογραφική εταιρία: Minos
    Κάνει μια ψύχρα απόψε, που με αρρωσταίνει
    κι έχω χαθεί στης πολιτείας τα στενά.
    Εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφροισμένη
    κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.
    Αυτή η άνοιξη καθόλου δε μ' αγγίζει,
    μου 'λεγες πέρσι τέτοιο βράδυ σκεφτική.
    Ύστερα άρχισε η ματιά σου να ραγίζει
    και σαν τρελλός σε κυνηγούσα στη βροχή.
    Στη λεωφόρο σε ζητώ και στη Βικτώρια
    κι από το στέκι μας περνάω το παλιό.
    Ξέρεις καλά, πως πια δεν έχω περιθώρια,
    ξέρω καλά, πως θα σαλτάρω, αν δε σε βρω.
    Σ' ένα μπαράκι με προγκάει ένας πιωμένος,
    μου λέει, πως ψάχνει από κάπου να πιαστεί.
    Κι εγώ ξεκάρφωτος, μαζί και καρφωμένος,
    του λέω με στυλ, πως είναι όμορφη η ζωή.
    Μια πεταλούδα στη γωνιά χαμογελάει,
    κερνάει τσιγάρο, μα πουλάει τη φωτιά.
    Ο αστυφύλακας ταυτότητα ζητάει,
    μα εγώ την ψάχνω απ' τα 19.
    Τώρα γυρίζω σε μια στέπα χιονισμένη,
    ένας ροζ πάνθηρας που τρέμει και πεινά.
    Ένα σου γέλιο με χτυπάει και μ' ανασταίνει
    κι όλα τα δίνω, για να σμίξουμε ξανά.
    Κάνει μια ψύχρα, που τρυπάει και αρρωσταίνει,
    έξω η νύχτα με τραβάει απ' τα μαλλιά.
    Εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφροισμένη
    κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.
    Κάνει μια ψύχτα απόψε, που με αρρωσταίνει.
    Εγγραφείτε εδώ στο επίσημο κανάλι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου!

Komentáře • 432