«1821 - Αθέατες πλευρές της Μεγάλης Επανάστασης»

ΚΥΚΛΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
«ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ»
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΑΛΕΞΗΣ
«1821 - Αθέατες πλευρές της Μεγάλης Επανάστασης»
ΟΜΙΛΗΤΗΣ:
ΒΛΑΣΗΣ ΑΓΤΖΙΔΗΣ
Δρ Σύγχρονης Ιστορίας ΑΠΘ, Συγγραφέας,
Επιμελητής κύκλου μαθημάτων «Μαθήματα Σύγχρονης Ιστορίας»
Περίληψη
Παρότι η Επανάσταση του 1821 έχει μελετηθεί σε μεγάλο βαθμό, εν τούτοις διάφορες παράμετροι που σχετίζονται με το ιδεολογικό, κοινωνικό αλλά και γεωγραφικό πλαίσιο, παραμένουν ακόμα άγνωστοι. Στις παραμέτρους αυτές περιλαμβάνεται και η συμμετοχή των Ελλήνων που κατοικούσαν σε περιοχές που είτε δεν εντάχθηκαν από την αρχή στο ελεύθερο ελληνικό κράτος, είτε χάθηκαν οριστικά για τον ελληνικό κόσμο μετά το 1922.
Πρωτίστως όμως η Επανάσταση του 1821 υπήρξε αποτέλεσμα ενός συγκερασμού ιστορικών διαδικασιών. Αφενός γιατί προϋπήρξε το πνεύμα εκείνο της αναγέννησης που σημειώθηκε στη Νίκαια τον 13ο αιώνα και συνεχίστηκε στον Μυστρά, την Τραπεζούντα και την Κωνσταντινούπολη μέχρι και την πλήρη επικράτηση του Οθωμανικού Ισλάμ. Αφετέρου, ο απόηχος εκείνος θα παραμείνει ζωντανός στη Διασπορά μετά την Άλωση και θα γονιμοποιήσει το επαναστατικό πνεύμα, μόλις διαμορφώθηκαν οι κατάλληλες συνθήκες που δημιούργησε ο ευρωπαϊκός Διαφωτισμός και αποτυπώθηκε με τον πλέον έντονο τρόπο με την γαλλική επανάσταση του 1789.
Η Επανάσταση του 1821 δεν ήταν ένα τοπικό γεγονός, αλλά είχε παγκόσμια σημασία εφόσον εντάσσεται στο επαναστατικό ρεύμα που σάρωνε τότε τον κόσμο, από την Αμερική με τις αντιαποικιοκρατικές εξεγέρσεις έως την Ευρώπη με τα αντιαπολυταρχικά κινήματα. Υπήρξε μια πρώιμη εθνική επανάσταση, βασισμένη σε υπαρκτές κοινωνικές και θρησκευτικές διακρίσεις, εμπνευσμένη από το πρότυπο της Γαλλικής, ενάντια στην ισλαμική κυριαρχία στο χώρο της Ανατολής. Είχε έντονο κοινωνικό χαρακτήρα αμφισβητώντας τις σχέσεις παραγωγής όπως διαμορφώνονταν από την κυρίαρχη ισλαμική αντίληψη για την οργάνωση και λειτουργία μιας κοινωνίας. Είχε παράλληλα και μια ξεκάθαρη θρησκευτική διάσταση, που αποτυπώθηκε στη Διακήρυξη του Αλέξανδρου Υψηλάντη της 24ας Φεβρουαρίου του 1821. Όταν, αφού πέρασε τον Προύθο και ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης, εξέδωσε την προκήρυξη-κάλεσμα «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος». Αυτό ήταν το γεγονός που πυροδότησε τις ελληνικές εξεγέρσεις σε διάφορα μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με πιο πετυχημένη απ’ όλες αυτή του Μοριά.
ViDEOGRAPHY: Marios Karageorgiou
ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΗΜΟΥ ΚΗΦΙΣΙΑΣ 05-03-2021

[@llddd]

Σας ευχαριστούμε κύριε Αγτζίδη για την διάλεξη και για το έργο σας.

[@athenaschina5938]

Θερμά συγχαρητήρια στον εξαιρετικό ερευνητή και σπουδαίο αυτόν ιστορικό

[@faniskotidis7308]

Όταν πολεμάει η φυλή την ίδια την φυλή είναι εμφύλιος...όταν έχουν διαφορετική θρησκεία...είναι εμφύλιος;

[@adreekarathanasi4794]

Ωραίες, εμπεριστατωμένες απόψεις με σφαιρική ματιά.

[@LASFIDA]

Ιδεοληπτικη προσεγγιση

[@user-jx3qm1oy9u]

Χιλια ευγε εισαστε αξιος καθε επαινου

[@Panos_Stayis]

Ο Αγτζίδης έχει ωριμάσει και εξελίσσεται από πολιτική σκοπιά πάνω στη γραμμή που περπατάει και ο Καραμπελιάς.

[@Jannis777]

Εντάξει καλή διάλεξη αλλά υπέρμετρος τονισμός του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού στην ελληνική επανάσταση σε σημείο που καταντά εμμονικό και εκνευριστικό

[@anastasiosskiadopoulos2915]

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΑΞΙΚΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΟΠΩΣ ΥΠΟΝΟΕΙΤΕ...ΑΛΛΑ ΕΘΝΙΚΗ......