5 SPOSOBÓW NA coming out! :) / Tomasz
Vložit
- čas přidán 28. 06. 2020
- Nagrałem film o sposobach na coming-out, ponieważ często widzę że szukacie pomocy w tej kwestii.
Mało osób wpada na pomysł by dokonać coming outu w formie listu, filmu czy tez osoby trzeciej.
Opowiadam trochę o tych sposobach, jak i również wyjaśniam perspektywę rodziców
grupa na Facebooku: / transbros
Jeżeli jesteś osobą ftm (k/m) trans, masz chęć do dzielenia się swoją opinią na różne tematy, a także przeżyciami, oraz chciałbyś dołączyć do naszej rodzinki i nie boisz się nagrywać przed kamerą - skontaktuj się z nami wysyłając filmik opowiadający o Tobie, oraz o twoim coming oucie na adres transbrosyt.zgloszenia@gmail.com
(filmik najlepiej umieścić w serwisie CZcams na niepubliczny, po czym wkleić do niego link w wiadomości)
Moim zdaniem w rodzinach ktore nie sa zbyt tolerancyjne coming out najlepiej robic w momencie w ktorym jestesmy niezalni od rodzicow. Mieszkamy juz bez nich i sami na siebie zarabiamy. Wtedy niewazne czy nas zaakceptuja czy nie.
Miałem stresa przed coming outem, pewnie jak każdy, (było to w sumie 2 dni temu).
Planowałem go 1,5 miesiąca, nie wiem czy to długo czy nie, ale chciałem mieć to za sobą.
Grupą docelową była moja ekipa, znamy się 4 lata, i jedyne co mnie długo trzymało przed powiedzeniem o tym że jestem trans, był po prostu mój strach przed ich reakcją. Pomimo że wiedziałem że w sumie wszyscy w ekipie albo są lgbt, albo wspierają, to i tak bałem się że źle zareagują, odetną się ode mnie itp.
Dlaczego pomyślałem że tak będzie? Ano, rodzina pokazała swoje zdanie w ostry i przykry sposób, pomimo moich prób tłumaczenia, nie wiele mi to dało.
Bałem się że zareagują podobnie,
Układałem przez te 1,5 miesiąca w głowie całą gadkę, jak i co przedstawię, dosłownie każde słowo, przecinek, zdanie.
Po czym dwa dni temu tak mnie stres przycisnął, znajomi w sumie też, że po prostu powiedziałem "jestem trans", a oni na to, "spoko, to jak się do ciebie zwracać?"
Teraz się śmieje z tego, bo bałem się tak bardzo, normalnie chodziłem po ścianach że strachu, ale wiedziałem że kiedyś się dowiedzą, z resztą to moi przyjaciele, ufam im bardziej niż rodzinie,
Ale życie już mi pokazało to i owo, więc założyłem że mogę stracić nawet tych najbliższych znajomych.
Czemu się tym podzieliłem? W sumie nie do końca wiem xdd, tak po prostu.
Mam nadzieję że każdy z was będzie miał jak najmniej stresujący coming out, i że zostaniecie zaakceptowani, tak jak ja przez moją ekipę.
Rodzinę mam do bani, z resztą nie powiedziałem im o tym, tylko znaleźli smsy w moim telefonie, a potem przesłuchanie jak na policji,
Starałem się nie krzyczeć, tłumaczyć delikatnie itp, ale ludzią anty lgbt..... Nie muszę chyba kończyć prawda?
Fajnie że ekipa tak zareagowała :), rodzinę czasem trzeba po prostu olać... /T
Czasami lepiej jest się umówić na coming out gdzieś poza domem, to taki trik psychologiczny, który sprawia, że nie będąc "u siebie" ci bardziej emocjonalni rodzice nie wybuchną czy będą uważniej słuchać. Wiadomo, że nie na każdym to działa i nie każdy czuje się w nastroju do zwierzeń poza domem, tak więc to nie jest porada typu "must be".
To że ktoś kogoś splodzil nie znaczy, że może decydować za niego o życiu.
Najlepiej nie płodzić i juz
A ja miałem/miałam/mam dwa coming outy, najpierw jako gay, a niedawno jako non binary gender neutral.
Bardzo przydatny film, dzieki wielkie za niego
Ja zrobiłem coming out niedawno, nie cały rok temu. Jestem transpłciowym dzieckiem, mam dopiero 11 lat, a mój coming out odbył się "przypadkowo", powiedziałem koleżance jak czuje się we własnym ciele, powiedziałem jej że czuje się chłopcem. Ah, ona powiedziała to swojej mamie, a jej mama zadzwoniła do mojej, I tak to wyszło. Rozmowa nie była miła, I nawet nie było mowy o tym, abym porozmawiał z nimi później.. Miałem gadać, wszystko, od razu. Skończyło się tym że zostałem zapisany do psychologa, jak i wyśmiany przez własną rodzinę, cóż, przynajmniej mam to za sobą!
Czasem potrzeba czasu by inne osoby to przetrawiły. Grunt jednak, że to już po. Jeden stres mniej. Trzymam kciuki, I ściskam! /Tomasz
Ja już jakieś 2-3 tygodnie temu zrobiłem swój coming out przed moją bff, planowałem to od gdzieś tak 4 tygodni i miło to przyjeła
Kolejny bardzo ciekawy filmik ^^ trochę tych sposobów na coming out się znalazło i do tego całkiem oryginalne, na pewno wiele osób skorzysta z tych rad ;) widać rodzicom jest mega trudno się przestawić co w sumie nie jest dziwne (u niektórych może się zdarzyć, że mogą w ogóle to wypierać ze świadomości tak jak mówiłeś) ale jednak.... po jakimś dłuższym czasie powinni w pełni zaakceptować ten fakt jeśli już wyrazili chociażby małe poparcie na taką zmianę ;> zresztą jakby nie patrzeć wyglądasz jak facet i nim jesteś więc raczej już mało osób (w tym i Twoja mama ) pewnie się myli w zaimkach ;D pozdrawiam ^.^
Comingout miałam 4 lata temu i rodzice mnie zrozumieli, był niezaplanowany
U mnie wystarczyła poprostu rozmowa z rodzicami moi rodzice mnie wspierają cały czas nawet powiedzieli że chcą się dowiedzieć więcej na ten temat a gdy już zaczęli się dowiadywać w temacie to stwierdzili że już w dzieciństwie były takie sygnały że trans . Oczywiście martwią się wiadomo kochają więc to normalne ale dużo rozmawiamy i wspierają mnie cały czas
Fajnie masz. Super mieć takich rodziców.
Z mojego doświadczenia powiem tak: żadna z tych metod nic nie dała, za pierwszym razem list został przy mnie spalony już po pierwszym zdaniu, rozmowa na żywo zawsze kończy się tym samym -kłótnia krzykiem i ponizaniem’ na SMSy moja mama nie potrafi odpisać jak zadaje jej głupie pytanie co robimy na obiad XD nawet zastosowałem taktykę- nie słyszę i nie reaguje jak mowi do mnie deadname i zaimkami żeńskimi, sam zacząłem mówić tylko w formie męskiej skończyło się to tak że mija 12 miesiąc jak ze sobą kompletnie nie rozmawiamy jestem powietrzem w domu
Przesyłam dużo siły. Mam nadzieję, że masz choć jedną osobę, która Cię wspiera.
Ranyy, rozumiem Cię stary. Mam w hacie tak samo. Trzymaj sie tam!
Jak ja się rozpłakałem to tata powiedział że nie zachowuję się jak facet i to był koniec rozmowy. Więc nie zawsze to dobrze działa.
To świadczy o ignorancji Twojego taty. On też z pewnością płakał z powodu czegoś, na czym mi zależało- tym bardziej powinien wiedzieć że łzy są tylko w specjalnych okolicznościach. Przykro mi że tak zareagował :( /T
Pierwszy! : P
Trochę zjebałem swój coming out.
Ale powiedziałem, chyba mama nie zrozumiała o co mi chodzi eh
A znajomi zareagowali dobrze czasami się mylą ale to jak każdy czasami może, jeśli robią to przez przypadek to nic się nie dzieje jakoś bardzo.
Moja mama stwierdziła chyba że sobie to wymyśliłembo przez stres poprostu jej napisałem "jestem chłopakiem" I wysłałem link z tłumaczeniem eh
Daj jej kilka dni, a potem możesz powiedzieć iej jeszcze raz, wytłumaczyć że to nie wymysł /Tomasz
@@TransbrosFTM tak zrobię, dzięki 😊
Hejka, ja znowu eh
Wiem że raczej tego nie zrozumie jak nikt z dorosłych z mojego otoczenia :)
Przed chwilą dostałem wiadomości od ciotki która stwierdziła że "pożyjesz i dopiero wtedy podejmiesz decyzje kim jesteś". A mama napisała mi tylko że mi przejdzie :)
Tylko że nie przeszło od dawna a tylko bardziej nasiliła się dysforia i strach :)
No cóż najwyraźniej albo będę się męczył do 18 po czym wyjadę w te przysłowiowe bieszczady
Ja planuje comming out przed mamą, ale przed tym, że jestem bi. Ogólnie moja mama jest tolerancyjna.
ja sie wyoutowalem wszystkim moim znajomym, teraz zostala rodzina i mniej wazni ludzie
Jeśli rodzi Ci się upragniona córka i nagle ona staje się Adamem to nie ejst to łatwe. Tracą córkę. Nie ważne czy upraniona czy nawet im było obojetne jaka płec byle zdrowe, to jednak jest strata.
Rodzice i bliscy potrzebują czasu żeby uporać sięz tymi emocjami. Jest złośc smutek, strach, ta żałoba po stracie i troche zdezorientowanie. Rodzice wam tego nie powiedzą ale jest poczucie winy i zastanawianie się "Co zrobiłam żle?". Rodzice też chcą by wam było latwiej w życiu niż im i by każdy was lubił. Trzeba powiedziec tak jak Tomek powiedział i zostawić na jakiś czas. Dać im czas na oswojenie tematu. Fajnie jest delikatie wytłumaczyć czym to sie je. Oni mają prawo nie wiedzieć. Za ich czasów nie mówiło się głosno o pewnych sprawach. Ba! Ukrywalo się je. Inne czasy wychowanie i mentalnosc.
Taka też ważna rzecz. Teraz rodzice mają prradniki, yotuba net do dospozycji. Kiedyś tego nie było i rodzice was wychowują najlepiej jak potrafią. Trochę na czuja i na rpewno jak wychowywano ich samych.
Nie mówie o rodzicach potologicznych i zbyt ambicjonalnych bo t jest cięzej przeskoczyc pewne sprawy ale nie mówie, że się nie da. Czasem rodzic może Was miło zaskoczyć.
Dajcie sobiei im czas.. Z czasem się ułoży. Będzie inaczej ale się ułoży. Dobrze jest dawać małę znaki wcześniej. Takie subtelne.
Ja jestem bardzo tolerancyjna ale jesli dziecko, z którym jestem związana emocjonalnie nagle by przyszło i powiedziało, że jest dziewczynką też by nie było to dla mnie super łatwe. Takie emocje są dość ludzkie. Cięzko się na to przygotować i zakładać z gór taki scenariusz
Jakos przy tak technicznym filmie się wzruszyłam
Ciesze się, żę Twoja mama to zrozumiałą w końcu i powoli akceptuje. Wiedziałam, że tak będzie
Tu masz rację ambicjonalnych trudnych rodziców nie przeskoczomy i trzeba dbac pierw o dobro swoje potem reszty. Jesli jestes dorosły to żyj swoim życiem i sie przestan dostosowywać. Przemyślą sprawę bedą wiedzieć gdzie znalezć