BezSchematu to jedna z moich nielicznych ( na palcach obu rąk licząc ) subskrybcji. Sporo rozkminy na temat filmów i seriali. Na pewno bardzo wartościowy.
Jestem chory psychicznie i tę gry bardzo podbudowały moją psychikę. Pomogły przezwyciężyć strach i depresje. Dały mi świadomość, że mogę być w czymś dobry, lepszy od innych. Przeszedłem długą drogę od Dark Souls PTD aż do przejścia ostatniego bossa w Sekiro NO DAMAGE :O
@@asur1194 właśnie soulsy mają najlepsze fabuły, no chyba że lubisz jak ci wszystko na tacy gotowe przynoszą. Ja tego nienawidze, nie lubie też jak twórcy gier robią z ciebie idiotę i wszystko ci dwa razy muszą powiedzieć i pokazać. W soulsach sam musisz szukać informacji.
Z reka na sercu, po ostatnich kilku materialach o Bloodbornie swoja przygode zaczalem i ja, to moj pierwszy soulslike, od zawsze lubilem ogladac gameplaye z gier tego typu, giga szanuje sam gatunek jak i graczy przekraczajacych wlasne granice grajac w tego typu tytuly… ale zawsze uwazalem, ze to nie dla mnie, nie moja bajka, chce sie zrelaksowac w swojej strefie komfortu, a nie wychodzic poza nia i sie meczyc grajac, zawsze odczuwalem przytloczenie lorem takich tytulow, ich nieliniowosc, za kazdym razem odbijalem sie od tego typu gier po pierwszej godzinie … tym razem zażarło 🖤 kurwa, jak bardzo sie mylilem, ze to nie moja bajka. Nie wiem czy to akurat odpowiedni tytul na mojego pierwszego soulslike, osobiscie nie zaluje
Bloodborne to mój pierwszy soulslike! Zachęcił mnie do niej kanał Kapitan Barowiec. Dzięki tej grze na egzaminie na prawko byłem na totalnym czilu, bo co gorszego może być niż po raz kolejny zobaczyć napis: YOU DIED. Poza tym wtedy po raz pierwszy trafiłem na stream Kiszaka i było śmiesznie zobaczyć walkę randoma z internetu z samym sobą. A to był rok jakoś 2017 :P
Każda czynność, którą robimy i do której wracamy, i która jednocześnie jest wymagająca i motywuje nas do pokonywania kolejnych granic tak właśnie działa. Czy jest to sport czy gra na instrumencie - tak to działa. Trudne warunki kształtują charakter. Nie rezygnujemy, gratyfikacja przychodzi z czasem, mamy satysfakcję, jesteśmy coraz lepsi i też przez to lepiej siebie postrzegamy. Dostajemy dowód na to, że to JA coś zrobiłem, że się udało, i że zależało to ode mnie. Przebiegłem maraton, podniosłem 100kg, świetnie gram na gitarze, skończyłem BloodBorne'a. Banał. Zaś cała filozoficzna narracja wrzucona przez BezSchematu jest grubo przesadzona. Wszędzie wkłada dziesiąte dno, albo może nigdy nie przebiegł maratonu, ani nie podniósł 100 kg, ani nie gra na gitarze, i dopiero gra video spowodowała, że doświadczył tego, i przez co nadaje grze takiego mistycyzmu.
Zgadzam się z Tobą. Mam 43 lata i gram od czasów Atari 65xe. Teraz ogrywam DS Remastered i nie odpuszczę, chociaż ciężko jest, robię przerwy ale ogram to.
A od czego byś zaczął ogrywanie tych realnie trudnych gier? Dark Souls, Elden Ring, Blood Born? Nie wiem czy moja psychika to wytrzyma, czy moja sprawność manualna jest jeszcze na tyle wystarczająca, ale kurde - kusicie. Kanciapa Kriss'a też często opowiada o BB a ja patrzę i myślę "ale o co chodzi" i chyba trzeba dać (sobie) szansę.
Ja bym zalecił przechodzenie w miarę od najstarszych do najnowszych. Głównie ze względu na grafikę. Jeśli ciąży Ci jakość grafiki to zagranie np w DS 1, po Elden Ringu, może kuć oczy. Osobiście zalecam: DS1, DS2, DS3, Demon's Souls, Bloodborne, Sekiro, Elden Ring Jeśli masz wbite w grafikę to w zasadzie graj w kolejności w jakiej chcesz.
Ja zacząłem od Elden Ringa i zginąłem jakieś 1000 razy w DS3 zginąłem jakieś 120 razy, więc raczej z tych dwóch to ta druga bym polecił, jest łatwiejsza i idziesz trochę jak po sznurku.
nie rozumiem trochę twojego podejścia do gier ja zawsze jak gram w gry to fabuła jest dla mnie bardzo ważna (no z małymi wyjątkami np nie będę doszukiwał się lore w monster hunterze bo to nie ma sensu xd) ale fajnie się słuchało
Miałem to samo po recenzji Quaza. Zacząłem po niej grać w Bloodborne jako pierwszy souls i Ebrietas padła za pierwszym razem i miałem takie “ co on pierdoli “. Ogółem bez doświadczenia w takie gry to cały Bloodborne tak mi dał w pizdę,że nic już nie będzie takie samo jak ta gra
Ja swoją przygode z solsami zacząłem właśnie od Bloodborne. Odbiłem sie od serii, po tym jak ojciec Gascoine mnie zgnoił i sponiewierał. Po roku w moje ręce wpadł ds3 i z trudem ale ukończyłem go. Wróciłem do bloodborne i dziś nie gram w nic innego jak soulslike. 😁
Zaczalem grac w soulsy gdy trafilem do szpitala z bialaczka. Cala chemioterapie gdy ledwo chodzilem i ledwo bylem w stanie trzymac pada, gralem w ds1. Ukonczylem gre dopiero po przeszczepie. Od tego czasu nie chce mi sie grac w nic innego, kazda inna gra mnie nudzi
Zgodze się z twoja retoryka że soulsy można czuć na wiele sposobów i mogą być nauka o tym jak słabość osoby jest testowana przez narzędzie jak blood born aby pokazać człowiekowi że wszystko jest do przezwyciezenia tylko musisz stać się leprzym pod każdym względem Ale rozumiem też ludzi którzy wchodząc na danego bossa widzą postać tragiczna która musisz pokonać aby skończyć jej cierpienie które jest w lore zapisane Jestem gdzieś po środku spektrum przeciwnik jest zbiorem mechanik które trzeba rozłożyć zrozumieć znalesc słaby punkt i wykorzystać mając gdzieś z tyłu głowy że on nie jest tylko wyzwaniem mechanicznym ale niesie za sobą ładunek emocjonalny który ma skłaniać do refleksji Gdzie boss przez np pyche lub chęć pójścia na skróty w zdobywaniu siły stał się potworem pokazując mi że nie ma dróg na skróty i aby pokonać przeszkodę musisz wykorzystać najlepiej to co masz teraz Dlatego często po ograniu tych gier i Poznaniu części fabułki z chęcią poszukuje kogoś kto zebrał do kupy całość i wytłumaczy mi dlaczego przeciwnik który chciał mnie zabić właśnie tym się stał
Skoro wszyscy takim kultem otaczają "Bloodborne", to wymawiajmy nazwę gry poprawnie. Fonetycznie to "blAdborn", a nie "blOdborn". Proszę, aż uszy więdną od niby-fanatyków co nie wiedzą jak się wymawia nawę ich kultu. Tak, wiem, czepiam się.
Fajna muza w grach hmmm. Diablo, mass efrecty i ta japonska siekanina o sexownej androidzce i tym chlopaczku ze szmata na oczach. Kurde zapomnialem, w koncu sie ma 45lat 😂
Dark souls 3 bylo łatwe większość bosow robilem na pierwsze podejście za czasow Darksouls 1 bylem jednym z lepszych graczy w Polsce jak nie na świecie a co do Bloodborne nigdy nie gralem a gra lezy u mnie w szafie juz jakies 4 lata czeka na swoje 5 min ut czeka bo seting mi sie nie podoba nie lubie takich klimatow wole średniowiecze bo co to za bronie ujowe i te stroje lipa a co do tarczy to pierdolisz ja od zawsze gralem na tarcze i to jest esencja dark souls
Szczerze jak grasz na tarcze wszystkie soulslike to nie możesz nazwać się „jednym z najlepszych graczy na świecie” i nikt by takiej łatki ci nie przypiął przez to ..
minelo 9 miesiecy od tego materialu, a ja napotykam go wlasnie dzis. Szczerze, rozumiem strach przed Bloodborne mimo, ze mnie wspollokator caly czas namawia na to zeby zagrał, a ja sie boje w to zagrać, ale jestem co raz bliżej tego, zeby odpalic ps4 i grac
Dzięki za te słowa w 39:00. Naprawdę mega doceniam.
Kiedy Kiszak na Bez/Schematu?
@@sekubus byłoby mega
BezSchematu to jedna z moich nielicznych ( na palcach obu rąk licząc ) subskrybcji.
Sporo rozkminy na temat filmów i seriali.
Na pewno bardzo wartościowy.
Jestem chory psychicznie i tę gry bardzo podbudowały moją psychikę. Pomogły przezwyciężyć strach i depresje. Dały mi świadomość, że mogę być w czymś dobry, lepszy od innych. Przeszedłem długą drogę od Dark Souls PTD aż do przejścia ostatniego bossa w Sekiro NO DAMAGE :O
Głównym powodem dla którego gram w soulsy jest właśnie fabuła i ciekawość świata.
Akurat jesli chodzi o dark soulsy / sekiro / elden ring fabula to najwieksza bolaczka tych gier
@@asur1194 właśnie soulsy mają najlepsze fabuły, no chyba że lubisz jak ci wszystko na tacy gotowe przynoszą. Ja tego nienawidze, nie lubie też jak twórcy gier robią z ciebie idiotę i wszystko ci dwa razy muszą powiedzieć i pokazać. W soulsach sam musisz szukać informacji.
@@solaris4019 tak się składa że soulsy mają questy więc chyba fabułę też. No ale spoko wiedźmin też qesty ma więc może też fabuły nie ma.
@@asur1194 ja to zawsze tak robię
First time: napierdalac wszystko
Second: idę oglądać fabułę na yt
Szukanie fabuły to naprawdę ból w dupie
Z reka na sercu, po ostatnich kilku materialach o Bloodbornie swoja przygode zaczalem i ja, to moj pierwszy soulslike, od zawsze lubilem ogladac gameplaye z gier tego typu, giga szanuje sam gatunek jak i graczy przekraczajacych wlasne granice grajac w tego typu tytuly… ale zawsze uwazalem, ze to nie dla mnie, nie moja bajka, chce sie zrelaksowac w swojej strefie komfortu, a nie wychodzic poza nia i sie meczyc grajac, zawsze odczuwalem przytloczenie lorem takich tytulow, ich nieliniowosc, za kazdym razem odbijalem sie od tego typu gier po pierwszej godzinie … tym razem zażarło 🖤 kurwa, jak bardzo sie mylilem, ze to nie moja bajka. Nie wiem czy to akurat odpowiedni tytul na mojego pierwszego soulslike, osobiscie nie zaluje
Bloodborne to mój pierwszy soulslike! Zachęcił mnie do niej kanał Kapitan Barowiec. Dzięki tej grze na egzaminie na prawko byłem na totalnym czilu, bo co gorszego może być niż po raz kolejny zobaczyć napis: YOU DIED. Poza tym wtedy po raz pierwszy trafiłem na stream Kiszaka i było śmiesznie zobaczyć walkę randoma z internetu z samym sobą. A to był rok jakoś 2017 :P
Plakac mi sie cce jak widze te komentarze na streamie... mega cujowa i prymitywna spolecznosc masz kiszak.
Top 6 OST z gier
1. Total Annihilation
2. Cyber Punk 2077
3. Herosy 3 + 5 + 7
4. Doom + Eternal
5. D.S.3
6. Bloodborne
Bardzo dużo tracisz nie grając tak w gry. Dla ciebie gry to tylko gameplay. Dla mnie np to gameplay, fabuła, świat przedstawiony, i cała reszta.
Kiszak, ciekawe czy to dotrze do Ciebie :) Najlepsza ścieżka to Metal gear solid 1 PSX. Ostatni kawałek "The best is yet to come" wywołuje łzy.
Każda czynność, którą robimy i do której wracamy, i która jednocześnie jest wymagająca i motywuje nas do pokonywania kolejnych granic tak właśnie działa. Czy jest to sport czy gra na instrumencie - tak to działa. Trudne warunki kształtują charakter. Nie rezygnujemy, gratyfikacja przychodzi z czasem, mamy satysfakcję, jesteśmy coraz lepsi i też przez to lepiej siebie postrzegamy. Dostajemy dowód na to, że to JA coś zrobiłem, że się udało, i że zależało to ode mnie. Przebiegłem maraton, podniosłem 100kg, świetnie gram na gitarze, skończyłem BloodBorne'a. Banał.
Zaś cała filozoficzna narracja wrzucona przez BezSchematu jest grubo przesadzona. Wszędzie wkłada dziesiąte dno, albo może nigdy nie przebiegł maratonu, ani nie podniósł 100 kg, ani nie gra na gitarze, i dopiero gra video spowodowała, że doświadczył tego, i przez co nadaje grze takiego mistycyzmu.
Zgadzam się z Tobą. Mam 43 lata i gram od czasów Atari 65xe. Teraz ogrywam DS Remastered i nie odpuszczę, chociaż ciężko jest, robię przerwy ale ogram to.
Ebrietas i Mamka Mergo to dla mnie bossy które chyba najszybciej pokonałem. Cudowne walki
A od czego byś zaczął ogrywanie tych realnie trudnych gier?
Dark Souls, Elden Ring, Blood Born?
Nie wiem czy moja psychika to wytrzyma, czy moja sprawność manualna jest jeszcze na tyle wystarczająca, ale kurde - kusicie.
Kanciapa Kriss'a też często opowiada o BB a ja patrzę i myślę "ale o co chodzi" i chyba trzeba dać (sobie) szansę.
Ds3 jest latwe na poczatku ale potem jest trudniej, w ds 1 masz trudny start ale pozniej juz z gorki
Elden ring jest w teorii najcięższy, ale mozna tak zboostowac postac że jest aż zbyt łatwo
Ja bym zalecił przechodzenie w miarę od najstarszych do najnowszych. Głównie ze względu na grafikę. Jeśli ciąży Ci jakość grafiki to zagranie np w DS 1, po Elden Ringu, może kuć oczy.
Osobiście zalecam:
DS1, DS2, DS3, Demon's Souls, Bloodborne, Sekiro, Elden Ring
Jeśli masz wbite w grafikę to w zasadzie graj w kolejności w jakiej chcesz.
Ds1
Ja zacząłem od Elden Ringa i zginąłem jakieś 1000 razy w DS3 zginąłem jakieś 120 razy, więc raczej z tych dwóch to ta druga bym polecił, jest łatwiejsza i idziesz trochę jak po sznurku.
Ja taką pustkę czułem po ostatnim wiedźminie 😢 ale już mi przeszło 😂
Ja zadawałem sobie w Elden Ringu jedno pytanie . "Gdzie kurwa jest pielgrzymka z olbrzymami do ujebania"
Zwróć uwagę na ta twórczość, jak trzeba być genialnym , żeby to stworzyć. Ża aż zapiera dech !
nie rozumiem trochę twojego podejścia do gier ja zawsze jak gram w gry to fabuła jest dla mnie bardzo ważna (no z małymi wyjątkami np nie będę doszukiwał się lore w monster hunterze bo to nie ma sensu xd) ale fajnie się słuchało
Miałem to samo po recenzji Quaza. Zacząłem po niej grać w Bloodborne jako pierwszy souls i Ebrietas padła za pierwszym razem i miałem takie “ co on pierdoli “. Ogółem bez doświadczenia w takie gry to cały Bloodborne tak mi dał w pizdę,że nic już nie będzie takie samo jak ta gra
Specjalnie dla Bloodborna kupiłem wtedy konsolę.
W top 3 ścieżek dźwiękowych daje StarCraft 2, seria Mass Effect, spellforce
Ja swoją przygode z solsami zacząłem właśnie od Bloodborne. Odbiłem sie od serii, po tym jak ojciec Gascoine mnie zgnoił i sponiewierał. Po roku w moje ręce wpadł ds3 i z trudem ale ukończyłem go. Wróciłem do bloodborne i dziś nie gram w nic innego jak soulslike. 😁
Imo najlepsze 3 soundtracki to killzone od 2 do 3 ac 2 i bh i g3
@Kiszak Widziałeś że BezSchematu tak naprawdę nie ma heteronomii, a nie ma prawego oka i to tylko soczewka? W najnowszym jego filmie to pokazuje.
Podsumowując łatwiej przechodzić soulsy klasą streamera ponieważ bonus chatu jest zbyt op
Kiszak piwko zeruje? W złą stronę trzymasz, nie zarobisz na reklamie. Pozdrowienia.
11:45 muzyka w menu głównym Dark Souls 3
Muzyka z firelink shrine w D's3 to master
Mi Lady Maria zajęła kilkadziesiąt podjeść a Kosa zabiłem za pierwszym i stałem 15 minut czekając na drugą fazę czy coś.
to teraz czas obejrzeć jego materiał o dark soulsach
Pierwszy raz bym ps kupił gdyby BB remaster wyszedł
Ej czy ktokolwiek miał tak, że na początku ultra ścianą był Gascoigne, a potem każdy kolejny boss był w chuj easy?
Dla mnie Gascoigne najłatwiejszy boss, inne dały mi tak w pizdę a o romanie pająku nawet nie wspominam. Może w końcu czas spróbować dark soulsów
Zaczalem grac w soulsy gdy trafilem do szpitala z bialaczka. Cala chemioterapie gdy ledwo chodzilem i ledwo bylem w stanie trzymac pada, gralem w ds1. Ukonczylem gre dopiero po przeszczepie. Od tego czasu nie chce mi sie grac w nic innego, kazda inna gra mnie nudzi
Zgodze się z twoja retoryka że soulsy można czuć na wiele sposobów i mogą być nauka o tym jak słabość osoby jest testowana przez narzędzie jak blood born aby pokazać człowiekowi że wszystko jest do przezwyciezenia tylko musisz stać się leprzym pod każdym względem
Ale rozumiem też ludzi którzy wchodząc na danego bossa widzą postać tragiczna która musisz pokonać aby skończyć jej cierpienie które jest w lore zapisane
Jestem gdzieś po środku spektrum przeciwnik jest zbiorem mechanik które trzeba rozłożyć zrozumieć znalesc słaby punkt i wykorzystać mając gdzieś z tyłu głowy że on nie jest tylko wyzwaniem mechanicznym ale niesie za sobą ładunek emocjonalny który ma skłaniać do refleksji
Gdzie boss przez np pyche lub chęć pójścia na skróty w zdobywaniu siły stał się potworem pokazując mi że nie ma dróg na skróty i aby pokonać przeszkodę musisz wykorzystać najlepiej to co masz teraz
Dlatego często po ograniu tych gier i Poznaniu części fabułki z chęcią poszukuje kogoś kto zebrał do kupy całość i wytłumaczy mi dlaczego przeciwnik który chciał mnie zabić właśnie tym się stał
tak, ten treiler odpala się na PS5 po jakimś czasie gdy włączysz grę i zostawisz w głównym menu 🙂
Czekam aż ta gra będzie na steamie.
Mawiają że Bloodzik to najłatwiejsza cześć i tak najłatwiejsza. tylko 10 tysi zgonów :)
Czepiasz się..
Bloodborne jest najlepszy
Kiszak x BezSchematu. coś pięknego
jest tarcza w BB
Skoro wszyscy takim kultem otaczają "Bloodborne", to wymawiajmy nazwę gry poprawnie. Fonetycznie to "blAdborn", a nie "blOdborn". Proszę, aż uszy więdną od niby-fanatyków co nie wiedzą jak się wymawia nawę ich kultu. Tak, wiem, czepiam się.
dictionary.cambridge.org/pronunciation/english/blood
Puść sobie wymowę UK. I rest my case.
To nie jest czepialstwo… to święta prawda
XDDDD
Wejdź sobie w jakikolwiek anglojęzyczny film o "bladborn" i posłuchaj jak to wymawiają
@@lydathegreat Jeżeli chcesz mi tym zasugerować, że wymawiają BlOdborn, to sam powinieneś posłuchać zagranicznych twórców XD
google translate i chatgpt mowia blo0dborn. idź gdzie indziej, czepiaj się czegos innego
czy tylko mi ta gra chodzi w 30 fps na ps4 ?
Każdemu
To nie jest heterochromia
fajny materiał ale juz go nie ogladaj
😆😂🤣
Fajna muza w grach hmmm. Diablo, mass efrecty i ta japonska siekanina o sexownej androidzce i tym chlopaczku ze szmata na oczach. Kurde zapomnialem, w koncu sie ma 45lat 😂
Dark souls 3 bylo łatwe większość bosow robilem na pierwsze podejście za czasow Darksouls 1 bylem jednym z lepszych graczy w Polsce jak nie na świecie a co do Bloodborne nigdy nie gralem a gra lezy u mnie w szafie juz jakies 4 lata czeka na swoje 5 min ut czeka bo seting mi sie nie podoba nie lubie takich klimatow wole średniowiecze bo co to za bronie ujowe i te stroje lipa a co do tarczy to pierdolisz ja od zawsze gralem na tarcze i to jest esencja dark souls
Szczerze jak grasz na tarcze wszystkie soulslike to nie możesz nazwać się „jednym z najlepszych graczy na świecie” i nikt by takiej łatki ci nie przypiął przez to ..
@@dashiro6145 ok zapomniałem dopisać że byłem jednym z lepszych w trybie PvP a tam latałem bildem bez tarczy
minelo 9 miesiecy od tego materialu, a ja napotykam go wlasnie dzis. Szczerze, rozumiem strach przed Bloodborne mimo, ze mnie wspollokator caly czas namawia na to zeby zagrał, a ja sie boje w to zagrać, ale jestem co raz bliżej tego, zeby odpalic ps4 i grac
Tak, solse maja fabułę.