در هم‌اندیشی جمهوری‌خواهان/بروکسل چه گذشت؟‌

Sdílet
Vložit
  • čas přidán 7. 09. 2024
  • در هم‌اندیشی جمهوری‌خواهان/بروکسل چه گذشت؟
    برانداختن جمهوری اسلامی برای بسیاری از منتقدان و مخالفان راهی است به برساختن دمکراسی! شوربختانه اما جمهوری اسلامی با نادانی همه ی راه‌ها را بسته است؛ و هزینه‌ها ی بسیاری را به مردم تحمیل کرده است. در این واویلا، و کربلا عجیب نیست اگر سیاهی‌لشكر برانداز هر روز بزرگ‌تر می‌شود. در پیوستار سیاسی ایران جمهوری‌خواهان در میانه ی اصلاح‌طلبان در ‌یک‌سو و براندازان در دیگرسو قرار گرفته‌اند. و چندان عحیب نیست اگر جمهوری‌خواهان برخی به براندازی و برخی به میانه‌روی و اصلاح‌طلبی روی خوش‌تری داشته باشند. با این همه برساخت گذار دمکراتیک شاید بتواند این جریان‌ها ی رنگارنگ را کنار هم قرار دهد و هم‌پارچه کند.
    گذار در کدام میدان رقم می‌خورد؟
    آیا می‌توان فرآیند گذار را در میدان سیاست به پارامترها ی معنادارتر و سنجش‌پذیرتری شکست و از تکرار برساخت کلی ی گذار فراتر رفت؟ و بازی‌گران گذار و فرآیند گذار را ژرف‌تر فهمید؟ پارامترهایی همانند سرعت گذار، سقف گذار، پهناوری گذار و ژرفا ی گذار چه می‌گویند؟ آیا فاصله ی هر نهاد و کنش‌گر سیاسی از کانون‌ها ی قدرت است که بازی‌گران سیاسی را وامی‌دارد جای‌گاه خود در فرآیند گذار را برگزینند؟ و پی‌آمد این گزینش، مهر خود را بر گذار دل‌خواه خود بکوبند؟ با چنین پیش‌آوردی، آیا گفت‌وگو از گذار در نبود داده‌ها ی مناسب از کنش‌گر سیاسی و جاشناسی سیاسی او ممکن و پسندیده است؟ آیا فاصله ی کنش‌گر از کانون‌ها ی قدرت است که سرعت گذار را به بازی‌گران می‌چپاند؟ و سقف گذار را کران‌مند و تعریف می‌کند؟ در این چشم‌انداز آیا براندازان در فربودها و واقعیت‌ها، خودخواسته خود را از بازی‌ها ی سیاسی روان بیرون می‌کشند؟ و در این پرهیز از بازی، از بازی‌گران چه می‌ماند؟ و فرهنگ درمانده‌گی و انتظار در ایران چه نقشی در برانگیزاننده‌گی ی توجه به بازی‌گران بیرون از بازی دارد؟ این فرهنگ و پارامتر چه نسبتی با رواج پیشاسیاست در ایران دارد؟
    و در میدانی که پیشاسیاست در ایران گشوده است، جریان‌ها چه‌گونه می‌توانند در کنار هم فرسایش یابند و به ریخت بهینه ی خود برای نشستن در جا ی مناسب خود و در منار دیگران در جورچین ایران برسند؟ چه‌گونه می‌توان از آسیب این پیشاسیاست‌ها رهید؟ در این بازار زار سیاست، پیشاسیاست را شاید بتوان اقتصاد سیاه سیاست نامید که هزینه‌ها ی هنگفتی را به ایران و ایرانیان می‌چپاند! چه گونه می‌توان از هزینه‌ها ی نالازم این اقتصاد سیاه در پهنه ی سیاست رهید و از پیشاسیاست گسست؟
    در این گفت‌وگو بهروز بیات که یکی از سیاست‌مدارها و‌ کارشناسان‌ برجسته ی ایرانی است، در تکاپو ی پاسخ به این پرسش‌ها ی دش‌وار و چالشی بوده‌ام. در این راستا است که گذار می‌تواند گذاری دمکراتیک باشد و از خیال‌ها ی بلند و خام به زمین سخت سیاست برسد. و ‌‌راهی شاید به رهایی از توهم و بدپنداری «براندازی به‌ هر ‌بها» و پیشاسیاست‌ها ی رنگارنگ بگشاید.
    از پشت عینک بهروز بیات به این داستان پرچشم‌و‌آب نگاهی دیگر بیندازید و با مهربانی و هم‌رسانی و بازخورد خود به بارور شدن این گفت‌وگو کمک برسانید.
    پسند (سابسکرایب) کانال را فراموش نکنید؛ همه ی آماج‌ها ی بلند با همین کارها و مهربانی‌ها ی کوچک آغاز می‌شود.

Komentáře • 4