Kim są Franciszkanie Świeccy? Sympozjum FZŚ Katowice-Panewniki
Vložit
- čas přidán 26. 08. 2024
- Ponad 100 lat temu na Górnym Śląsku było prawie 20 tys. Franciszkanów Świeckich. Obecnie jest ich około tysiąca.
Trend spadkowy jest widoczny we wszystkich wspólnotach chrześcijańskich. Z wyjątkiem kursów Alfa mających na celu odnowę wiary i ewangelizację.
- Dokąd zmierza świat? Czy chrześcijaństwo bardziej podąża za tym światem, czy za Jezusem? Kurczenie się chrześcijaństwa można pokonać tylko pokutą. Nie da się tego zrobić poprzez zaklinanie rzeczywistości lub udawanie, że jest dobrze i będzie lepiej. Do odnowy i przebudzenia duchowego może prowadzić tylko osobista pokuta, nigdy nasza hipokryzja. Dotyczy to zarówno świeckich jak i duchownych.
Ewangelia wg św. Łukasza 2,41-50 Dwunastoletni Jezus w świątyni 41 Rodzice Jego chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. 42 Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. 43 Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. 44 Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. 45 Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go.
46 Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. 47 Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. 48 Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». 49 Lecz On im odpowiedział:«Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?»50 Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. (tak jak osoby, które nie rozumieją, że Jezus jest w Kościele Katolickim, który On sam założył i nie ma potrzeby szukać Go w innych miejscach).
W czasach kiedy rozgrywa się powyższy fragment Ewangelii - miejscem obecności Boga była Świątynia Jerozolimska, a dokładniej Miejsce Świete za zasłoną, do którego miał wstęp tylko najwyższy wyznaczony do tego Arcykapłan i to tylko raz w roku. W tym Miejscu Najświętszym była zdeponowana Arka Przymierza wraz z Dekalogiem - tak, ta sama którą wykonał jeszcze Mojżesz na polecenie samego Pana Boga.
Tak więc miejsce przebywania Boga było tożsame z miejscem przebywania Arki - t.j. w Świątyni. Od czasu odejścia Jezusa do Nieba i zesłania Ducha Św. w dzień Pięćdziesiątnicy - Bóg w postaci swego Ducha Świętego (zwanego też Duchem Jezusowym - Trójca jest przecież jednością) przebywa w każdym wierzącym człowieku. Chodzi rzecz jasna o człowieka wierzącego w sposób Biblijny, a nie jakiś rytualny czy kulturowy. Biblijna wiara zakłada bowiem narodzenie się na nowo. Ktoś kto nie narodził się na nowo nie ma Ducha Jezusowego i nie ujrzy Królestwa Bożego. - Jest o tym napisane w 3 rozdz. Ew. św. Jana:
"...W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć królestwa Bożego». [...] 7 I nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. "
Zatem to my, wierzący Biblijnie ludzie jesteśmy Świątynią Boga:
" Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga..." (1Kor.6)
- Nie wiedzą tego i nie zrozumieją ludzie nie mający Ducha Świętego - bo tylko Duch Św. wprowadza człowieka w prawdę.
Powyższe nie oznacza, iż chodzenie do świątyni, kościoła jest zbędne. Przeciwnie; może być wielce pożyteczne. Powyższe ustawia tylko prawidłowe relacje pomiędzy Bogiem, świątynią a człowiekiem i je wyjaśnia. - Zrozumieją to jedynie ci, których prowadzi Duch Święty.
Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. (Ew. Jana 6:54; BT - Biblia Tysiąclecia)W Katechizmie KRK czytamy:1336 Pierwsza zapowiedź Eucharystii podzieliła uczniów, podobnie jak zgorszyła ich zapowiedź męki: "Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?" (J 6, 60). Eucharystia i Krzyż są kamieniem obrazy. Chodzi o to samo misterium, które nie przestaje być przyczyną podziału. "Czyż i wy chcecie odejść?" (J 6, 67). To pytanie Pana rozbrzmiewa przez wieki jako zaproszenie Jego miłości, by odkryć, że tylko On ma "słowa życia wiecznego" (J 6, 68) i że przyjęcie w wierze daru Eucharystii jest przyjęciem Jego samego.1406 Jezus mówi: "Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki... Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne... trwa we Mnie, a Ja w nim" (J 6, 51. 54. 56). 1413 Przez konsekrację dokonuje się przeistoczenie (transsubstantiatio) chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina jest obecny żywy i chwalebny Chrystus w sposób prawdziwy, rzeczywisty i substancjalny, z Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem I to właśnie na tym polega ta "wyjątkowość" Kościoła Katolickiego, nikt nie mówi, że ciało człowieka nie jest świątynią Boga, bo jest. Cała tajemnica i wartość tkwi właśnie w przeistoczeniu. Tego nie ma w żadnym innym miejscu na świecie. Owszem, Bóg jest wszędzie, ale też to Bóg zdecydował, że nasza dusza będzie żyła tylko wtedy, gdy będzie człowiek spożywał pokarm wskazany przez Boga, w miejscu wskazanym przez Boga i w taki sposób w jaki sobie tego będzie Pan Bóg życzył, a nie my. I to na tym polega pokora: na spełnianiu tego, czego Pan Bóg od nas wymaga. W raju Adam i Ewa mogli spożywać owoc z drzewa życia i teraz też mamy tę szansę spożywając Ciało i Krew Jezusa Chrystusa, ale na zasadach jakie wyraźnie określił sam Jezus, a nie według interpretacji własnej każdego z nas: "co Jezus miał na myśli". Dlatego Jezus sam ustanowił Kościół przez wybranych przez siebie apostołów, żeby oni i ich następcy strzegli czystości przekazu słów Jego, byśmy znów nie zostali oszukani tak jak Ewa w raju. Nawet jeśli nie zawsze nam się " podobają " osoby, które spotykamy w Kościele, to Bogu milsze jest posłuszeństwo i trwanie w Kościele, bo to przez nieposłuszeństwo zostali pierwsi ludzie wygnani z raju. Czyli wytrwajmy w posłuszeństwie i pokorze w Kościele Rzymsko Katolickim, żebyśmy przez to otrzymali życie wieczne jak zapowiedział sam Jezus Chrystus.
...A gdyby tak się zdarzyło, że ktoś codziennie sprawuje Eucharystię i spożywa Ciało i Krew Pańską, ale... jednocześnie jest pedofilem, chciwcem, kłamcą, cudzołożnikiem, złośliwcem...
- To co wtedy?
- Będzie ów człek zbawiony na podstawie Świętego Sakramentu Eucharystii codziennie czynionego?
Jezus mówi: "Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy. Oni zaś odrzekli do Niego: «Cóż mamy czynić, abyśmy WYKONYWALI dzieła Boże?» Jezus odpowiadając rzekł do nich: «Na tym polega dzieło Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał».
I dalej:
„Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” - Tu Jezus wyraźnie zaznaczył - że naszym chlebem jest Słowo pochodzące z ust Bożych.
I dalej:
"Lecz On im odpowiedział: «Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i WYKONUJĄ JE»."
- I tu jest odpowiedź na pytanie postawione na samym początku tego postu.
Żeby "nie wylać dziecka z kąpielą" i nikogo nie skrzywdzić powinniśmy pamiętać, że jeżeli człowiek (czy to osoba świecka czy duchowna) dopuszcza się przyjęcia Najświętszego Sakramentu bez łaski uświęcającej, czyli będąc w grzechu ciężkim, wówczas dopuszcza się świętokradztwa, a to jest surowo karane przez SAMEGO BOGA. Natomiast, jeżeli człowiek grzeszy (a grzeszy każdy z nas) i żałuje, walczy ze sobą i ze złem, które w nim jest, jeżeli przystępuje do Sakramentu Pokuty i grzech jest mu odpuszczony, jeżeli mimo to nadal grzeszy, ale wciąż żałuje i walczy do samego końca, i choćby całe życie miał walczyć ze sobą, to najważniejszy jest żal za grzechy, odpuszczenie grzechów przez Jezusa, i jego heroizm w walce ze złem. Jeżeli osoba wyświęcona na kapłana przez następców Jezusa - apostołów wybranych przez Jezusa - sprawuje Eucharystię, to jest Ona WAŻNA. Sam Jezus zastrzegł sobie prawo do sądzenia kapłanów i dobrze by było nie wchodzić samemu w te kompetencje, żebyśmy później nie usłyszeli, "jaką miarą mierzysz, taką ci odmierzą". Jezus ma dla człowieka wielkie miłosierdzie więc i my chociaż w namiastce okazujmy je sobie nawzajem. Należy potępiać grzech, a nie człowieka. Poza tym grzech człowieka nie może podważać istnienia Kościoła lub go unieważniać, bo właściwie to jakie mamy do tego prawo. Jezus ustanowił Kościół Katolicki, Jezus nim zarządza i to Jezus będzie go rozliczał.Co do wspomnianego cytatu, że człowiek żyje słowem Bożym. Czytając Ewangelię wg św. Jana znajdziemy odpowiedź na pytanie, co to jest słowo Boże, a raczej Kto nim Jest. "Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo". Słowem wcielonym jest Jezus Chrystus. I tu wracamy do początku tematu. "Kto spożywa Ciało moje i pije Krew moją ma życie wieczne" To Ciało i Krew Jezusa są Bożym Słowem Wcielonym. Dlatego je spożywajmy, czytajmy Pismo Świętej i dużo czytajmy z dzieł wielkich świętych, którym Jezus pomagał znaleźć odpowiedzi na takie właśnie pytania, bo wbrew pozorom one istniały już od setek lat. Polecam na początek Pisma świętego Franciszka z Asyżu, jego Napomnienia i bardzo bogatą literaturę nie tylko franciszkańską, ale także literaturę sprawdzoną pod kątem teologicznym przez Kościół Katolicki, żeby złemu nie udało się narobić zamieszania w naszym życiu duchowym. Powodzenia : - )
Mam prośbę, by założył Pan swój profil na stronie patronite.pl i przy każdym swoim filmie w opisie podawał informację o możliwości wsparcia darowizną Pana inicjatywy.
Myślę, że na pewno wśród wiernych widzów znajdą się osoby, które drobnymi regularnymi wpłatami wspomogą Pana działalność.
Proszę się nad tym zastanowić - polecam. Robi tak mnóstwo komentatorów na CZcams.
powodzenia!
Dziękuję za inicjatywę, jest cenna...
Szczerze mówiąc raczej nie liczę na hojność wiernych w tym kraju bo zamieściłem sondażowo nr konta na kilku filmach. Odzew jest marny.
Zasada jest dość prosta: im bogatsze społeczeństwo tym bardziej kocha pieniądze i trudniej się z nimi rozstaje... Nie da się kochać mamony i Boga równocześnie - powiedział to sam Jezus.
Ale spróbuję...
Szczęść Boże!
Witam, wróciłem do tych komentarzy właśnie, i zauważyłem ten powyższy. Posłuchałem tej porady i założyłem na Patronite konto TelewizjaTychy.
Moje przewidywania się sprawdziły - mam regularnych 3-4 donatorów. Daleko mi do np. o.Szustaka który ma 3 tysiące donatorów.
W dzisiejszych czasach ludzie nie pragną Prawdy, ale miłych bajek religijnych w rodzaju powszechnego i bezwarunkowego zbawienia które opowiada o. Szustak. Prorocy nigdy nie byli mule widziani, bo mówili rzeczy niemiłe ale prawdziwe.
Szczęść Boże :)
Kapłani , Pitu Pitu !
W zasadzie posty bez treści, noszące znamiona trollowania - powinno się usuwać...
Szkoda że istnieje ten bład w nazewnictwie. Takie lrzyrzeczenie nie jest zadną konsekracją. Osoby konsekrowane to osoby żyjące w zgromadzeniach życia konsekrowanego. Nikt nie może sam siebie konsekrować.
- Ale pragnienie bycia świętym, przynajmniej deklaratywnie i na pokaz - jest większe od wszelkiej logiki i faktów.
Żeby poznać głębię słów o życiu konsekrowanym polecam lekturę Katechizmu Kościoła Katolickiego:928 „Instytut świecki jest instytutem życia konsekrowanego, w którym wierni żyjący w świecie dążą do doskonałej miłości i starają się przyczynić do uświęcenia świata, zwłaszcza od wewnątrz” (KPK, kan. 710).929 Przez „życie całkowicie i doskonale poświęcone (temu) uświęceniu” (Pius XII, konst. apost. Provida Mater.) członkowie instytutów uczestniczą w misji ewangelizacyjnej Kościoła „w świecie i jakby od strony świata”, gdzie ich obecność jest „zaczynem do wzmocnienia i wzrostu Ciała Chrystusa” (Sobór Watykański II, dekret Perfectae caritatis, 11) . Ich „świadectwo życia chrześcijańskiego” zmierza do układania spraw doczesnych po Bożemu i przepajania świata mocą Ewangelii„. Przez święte więzy przyjmują oni rady ewangeliczne i strzegą między sobą wspólnoty i braterstwa „zgodnie z własnym świeckim sposobem życia” (KPK, kan. 713, § 2.) .930 Obok różnych form życia konsekrowanego istnieją „stowarzyszenia życia apostolskiego, których członkowie - bez ślubów zakonnych - realizują własny cel apostolski stowarzyszenia i prowadzą życie braterskie we wspólnocie, zgodnie z własnym sposobem życia, dążą do doskonałej miłości przez zachowanie konstytucji. Wśród nich są stowarzyszenia, których członkowie podejmują rady ewangeliczne” według ich konstytucji (KPK, kan. 731, § 1. 2.) 931 Człowiek oddany umiłowanemu nade wszystko Bogu, ofiarowany Mu już przez chrzest, poświęca się w ten sposób głębiej służbie Bożej i oddaje się dla dobra Kościoła. Przez stan konsekracji Bogu Kościół objawia Chrystusa i pokazuje, w jak przedziwny sposób działa w nim Duch Święty. Zadaniem składających profesję rad ewangelicznych jest przede wszystkim życie swoją konsekracją. Ponieważ jednak „na mocy samej konsekracji poświęcają się na służbę Kościołowi, powinni w sposób właściwy ich instytutowi mieć szczególny udział w działalności misyjnej” (KPK, kan. 783; por. Jan Paweł II, enc. Redemptoris missio, 69.) .932 W Kościele, który jest jakby sakramentem, to znaczy znakiem i narzędziem życia Bożego, życie konsekrowane jawi się jako szczególny znak tajemnicy Odkupienia. „Wierniej” iść za Chrystusem i naśladować Go, „wyraźniej” ukazywać Jego wyniszczenie, oznacza być „głębiej” obecnym w sercu Chrystusa dla sobie współczesnych. Ci bowiem, którzy idą tą „węższą” drogą, pobudzają swoim przykładem braci oraz „dają wspaniałe i zaszczytne świadectwo temu, iż świat nie może się przemienić i ofiarować się Bogu bez ducha błogosławieństw” (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 31.) .933 Zarówno gdy to świadectwo jest publiczne, na przykład w stanie zakonnym, jak również prywatne czy nawet ukryte, przyjście Chrystusa pozostaje dla wszystkich konsekrowanych początkiem i światłem ich życia:Ponieważ Lud Boży nie ma tutaj trwałego miasta… to stan zakonny… ukazuje także wszystkim wierzącym dobra niebieskie już na tym świecie obecne, jak i daje świadectwo nowemu i wiekuistemu życiu zyskanemu dzięki odkupieniu przez Chrystusa oraz zapowiada przyszłe zmartwychwstanie i chwałę Królestwa niebieskiego(Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 44.).944 Życie konsekrowane Bogu charakteryzuje się publiczną profesją rad ewangelicznych: ubóstwa, czystości i posłuszeństwa w trwałym stanie życia uznanym przez Kościół.945 Człowiek oddany umiłowanemu nade wszystko Bogu, ofiarowany Mu już przez chrzest, w stanie życia konsekrowanego bardziej wewnętrznie poświęca się służbie Bożej i oddaje się dla dobra całego Kościoła.
Jeśli rzeczy tak się mają dobrze - to dlaczego jest tak źle, co widać gołym okiem. - Może tylko teolodzy i duchowni tego nie widzą...
Gdyby było dobrze, to Jezus nie musiałby za nas tyle cierpień i umierać na krzyżu. A dlaczego jest tak żle?..., bo pierwsi ludzie ulegli pokusie i zgrzeszyli, a skutek tego grzechu dźwigamy do dziś. Nie ma znaczenia do jakiej należymy grupy społecznej, każdy z nas jest narażony na te same pokusu i gdyby nie Miłosierdzie Boży wszyscy bylibyśmy przegrani, a tak każdy z nas ma szansę. Obyśmy tylko chcieli z tej szansy skorzystać. : - )
franciszkanka FZŚ - muszę na wstępie przeprosić - nie przeczytałem żadnego z tych ogromnie długich komentarzy do końca. Tylko kilka zdań. Taka reguła w sieci; tu się czyta tylko krótkie texty. I trzeba to uszanować, też pisząc text.
Poza tym jestem zdania, że jeśli ktoś dobrze pojmuje problem - potrafi go podsumować w jednym zdaniu, najwyżej w kilku.
A wracając do tematu: o życiu konsekrowanym najlepiej zaświadcza... ŻYCIE...konsekrowane.
A nie filozoficzne rozprawy, katechizmy, księgi teologiczne...
Warto przemyśleć kilka istotnych kwestii. Po pierwsze. Czemu miał służyć reportaż z Sympozjum Franciszkańskiego Zakonu Świeckich? Chcemy się z Państwem podzielić naszą radością z przeżywanych pięknych rocznic związanych z FZŚ. 40-lecie powstania nowej Reguły, 30-lecie powstania struktur FZŚ. Zachęcić Państwa przy okazji naszego świętowania do pogłębienia literatury na temat działania Bożego poprzez duchowość franciszkańską. Natomiast dziwi mnie, że poczynając od pierwszego komentarza po ostatni, przy odwiedzinach 717 gości (przynajmniej na chwilę obecną) nie znalazłam ani jednego słowa w stylu: wszystkiego najlepszego, gratuluję, piękna rocznica ... itp. Przecież każdy z Państwa obchodzi urodziny, rocznice ślubu, rocznice założenia firmy itd. i każdy z Was się tym cieszy i to jest piękne. Czy chcielibyście w domu lub firmie usłyszeć choćby jeden negatywny komentarz? Przypuszczam, że nie. Pozwólmy więc również Franciszkanom w radości przeżywać ich święto i spróbować poznać św. Franciszka, bo to może nie przypadek, że tu jesteście. Niemniej każdy komentarz jest cenny, bo można się do niego odnieść i może rozwiać czyjeś wątpliwości. Po drugie. Jeżeli ktokolwiek z Państwa ma dowód na to, że konkretna osoba jest pedofilem, złodziejem czy oszustem, to zgodnie z prawem trzeba to zgłosić do odpowiednich organów. Ani w prawie Bożym, ani w prawie ludzkim nie ma takiego tworu jak odpowiedzialność zbiorowa. I tu uwaga. Na tak poważne oskarżenia trzeba mieć dowód, a nie hasło pojawiające się we wszystkich mediach, że wszyscy księża są tacy. Ja osobiście (osobiście!) znam 2 przypadki kapłanów niesłusznie oskarżonych o pedofilię i oni nie są w stanie się obronić, bo obowiązuje ich tajemnica spowiedzi. Teraz proszę sobie wyobrazić jak taka osoba się czuje, jaka grozi kara z litery prawa za taki czyn i jak są traktowani więźniowie z takim wyrokiem. Największemu wrogowi tego nie życzę.Takim niewinnie oskarżanym pozostaje powiedzieć, że z pereł ich cierpienia uwieńczona jest korona Bożej Rodzicielki na chwałę Boga - trzeba tylko wytrzymać. I nie dotyczy to tylko Kościoła Katolickiego, bo w świecie świeckim coraz częściej także spotyka się ten problemem. Jezus nie bez powodu powiedział, że będziemy rozliczeni z każdego słowa. Język jest jak miecz obosieczny, a słowem można albo uratować ludzkie życie, albo je zniszczyć. Po trzecie. Braterskie napomnienie jest również klarownie scharakteryzowane przez Jezusa: idź i powiedz w cztery oczy, a jak to nie pomoże to weź drugą osobę i razem upomnijcie, a jak to nie pomoże to wobec kościoła się wypowiedz. Jeśli nic nie pomoże zostaw to Bogu. Poruszanie problemów za każdym razem i przy każdej okazji nie rozwiązuje problemów. Jeżeli z jakiegoś powodu mamy zastrzeżenia do kapłana to nikt nam nie zabrania modlić się za niego - moim zdaniem najbardziej skuteczny sposób. Nie wszystko wypada powiedzieć przy każdej okazji, zwłaszcza przy jubileuszu. Po czwarte. Wymuszanie od internautów za pomocą aluzji czy insynuacji danych osobowych wydaje się niewłaściwe. Katolik to też człowiek i ma takie same prawa obywatelskie jak każdy inny, w tym prawo do ochrony wizerunku oraz wolności słowa. Jeżeli zrobimy jeden wyjątek to inni, którzy chcieliby się również wypowiedzieć, szybko zrezygnują, a przecież nie o to chodzi. Po piąte. Pamiętajmy, że Jezus wybrał 12 apostołów, a 1 z nich Go zdradził i ten fakt nie przeszkodził Jezusowi zbudować Kościoła z pozostałych 11 apostołów i 1 wybranego po śmierci Judasz czyli nadal 12 apostołów. Kościół to my, ludzie, jacy my będziemy, jakie będą nasze rodziny, jakie będą nasze relacje wzajemne taki będzie Kościół, a nawet lepszy, bo przez łaski jakimi nas Pan Bóg obdarza poprzez Kościół, Kościół jest uświęcany, a to znaczy, że my również jesteśmy uświęcani. Czego każdemu życzę :-) sobie również :-)
Nie jestem pewien czy jacyś internauci czytają tak długie teksty...
Warto by może podjąć rozmowę - gdyby było wiadome z kim?