Η πρώτη περίοδος του γάμου είναι η περίοδος δωρεάν Χάριτος #23
Vložit
- čas přidán 27. 08. 2024
- Εκπομπή Καρδιακός Λόγος - Περί του κατά Θεόν Γάμου
ΕΚΠΟΜΠΗ 23 - Η πρώτη περίοδος του γάμου είναι η περίοδος δωρεάν Χάριτος
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Γιατί ονομάζεται ακολουθία του στεφανώματος; Γιατί στεφανώνεται το ζευγάρι;
Το στεφάνι ήταν κάτι πολύ σοβαρό παλαιότερα. Είχε μια ευλάβεια το ζευγάρι στο στεφάνι. Γιατί τώρα όλα αυτά τα έχουμε ξεχάσει;
Γιατι η Εκκλησία δίνει τόση σημασία σε αυτούς τους συμβολισμούς όπως τα δαχτυλίδια και τώρα τα στέφανα;
Πριν μπούμε στην ακολουθία μπορείτε να μας μιλήσετε για αυτή την αιώνια πορεία αγάπης και γάμου, Θεού και ανθρώπου;
Όταν ο ένας από τους δύο στο ζευγάρι δεν τα έχει καταλάβει και πολύ καλά όλα αυτά τα πνευματικά περί γάμου λέει καλά θα κάνω τον γάμο και θα σε παντρευτώ και μετά θα παντρευτώ τον Χριστό; Τι λέτε σε αυτό;
Και όταν μας μιλάτε οι πνευματικοί περί δυσκολιών και αντιμετώπισης και εσχάτης ταπείνωσης, κάποιοι το παίρνουν στραβά και λένε “καλά θα πάω να παντρευτώ για να μάθω πως θα αντιμετωπίσω πνευματικά το διαζύγιο”;
Πότε ο γάμος γίνεται κίνδυνος για να επαυξήσει τον εγωισμό του ζευγαριού; Υπάρχει περίπτωση να μπεις ταπεινός και να γίνει τέρας εγωισμού μόνο και μόνο επειδή παντρεύτηκες;
Η ακολουθία του στεφανώματος ξεκινά με κάποιος στίχους από την Παλαιά Διαθήκη οι οποίοι απαγγέλλονται ως προοίμιο πριν αρχίσει το μυστήριο. Μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον. Καταρχήν τι σημαίνει μακάριος; Ποιος είναι μακάριος; Είναι ο ευτυχισμένος; Στην καθομιλουμένη γλώσσα μας δεν χρησιμοποιούμε την λέξη μακάριος.
Έτσι όπως το καταλαβαίνω εγώ μακάριος εν τέλει με δυο λέξεις είναι ο ευλογημένος άνθρωπος;
Γιατί αρχίζει η ακολουθία με το πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον; Σε ποιον φόβο αναφέρεται εδώ ο στίχος; Γιατί δεν λέει μακάριοι είναι αυτοί που παντρεύονται;
Συνδέστε μας το φοβάμαι με το αγαπώ
Έχετε πει ότι όταν λέει η Εκκλησία Μακάριοι το εννοεί κατά κυριολεξία. Μπορείτε να μας μιλήσετε γιαυτό το “κατά κυριολεξία”;
Τι σχέση έχει το μακάριος με το “ελεύθερος” μέσα στο γάμο;
Πότε δεν είναι μακάριος ο άνθρωπος;
Μετά από κάθε στίχο οι ιεροψάλτες που εκπροσωπούν τον λαό λένε Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Μιλήστε μας για αυτή την δοξολογική διάθεση που πρέπει να έχουμε όλοι οι άνθρωποι και ιδιαίτερα το ζευγάρι, να μην είμαστε μίζεροι και κακομοίρηδες.
Είναι δυνατόν το ζευγάρι να τα βλέπει όλα πάντα φωτεινά; Πολλές φορές ξεχνάμε, πέφτουμε και τα βλέπουμε τα πράγματα μέσα από μια απόγνωση μια απελπισία. Πως αυτό θα γίνει δοξολογία;
Στις δύσκολες ώρες νιώθουμε ανθρωπίνως μια πίκρα - ΣΥνδυάζεται η πίκρα με την δοξολογία;
Είναι κακό να πούμε δόξα τω Θεώ αλλά να νιώθουμε την πίκρα μέσα μας;
Μακάριοι .. Οἱ πορευόμενοι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ. Εξηγήστε μας αυτό το σημείο σας παρακαλώ.
Πως γίνεται αντιληπτός ο Θεός στο ζευγάρι ότι είναι παρών από την πρώτη μόλις στιγμή αυτής της πορείας; Πολλοί νομίζουμε ότι πρέπει να φθάσουμε στο τέρμα και να έχουμε επιτύχει για να Τον αισθανθούμε.
Έχετε πει κάτι που δεν μπορώ να το ξεχάσω και μου χτυπάει πάντα καμπανάκι όταν το θυμάμαι μετά από 25 χρόνια γάμου και 4 παιδιά. Ότι αυτή η πρώτη περίοδο είναι η περίοδος “της δωρεάν Χάριτος” της πρώτης αλλά δωρεάν Χάριτος για το ζευγάρι. Μπορείτε να μας μιλήσετε γιαυτό;
Το ζευγάρι την μεταφράζει πραγματικά την βλέπει ως Χάρη αυτήν την πρώτη περίοδο;
Γιατί υποχωρεί (τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις) κάποια στιγμή αυτή η δωρεάν Χάρις; Πως την αφήνουμε να φύγει;
Το ότι μας λέει εδώ ο ψαλμός ότι μακάριοι είναι αυτοί που πορεύονται στον δρόμο του Θεού είναι από την μία οδηγία αλλά από την άλλη και πολύ μεγάλη παρηγοριά για εμάς. Όταν διώξουμε αυτή πρώτη Χάρη ως ζευγάρι πως θα επανέλθουμε χωρίς να μαραζώσουμε;
Είχατε αναφέρει σε μια ομιλίας σας αυτό που είπε ο Άγιος Παίσιος ότι ο ζαχαροπλάστης την πρώτη μέρα δίνει δωρεάν τα γλυκά του στον κόσμο για να τα γευθεί αλλά την επόμενη φορά πρέπει να πληρώσεις. Πως πληρώνει το ζευγάρι για να ξαναγευθεί το γλύκισμα της Θείας Χάριτος; Μα ο Θεός δεν είναι τσιγκούνης;
Σας έρχετε στο μυαλό κάτι από αυτά που σας έλεγε ο Άγιος Παΐσιος για αυτήν την πρώτη περίοδο του γάμου;
Δεν είναι μαρτύριο ειδικά για τους μοναχούς να χάνεται αυτή η πρώτη Χάρις;
Να πάμε και στα πιο πρακτικά. Θα νιώσουνε και οι δύο του ζευγαριού το ίδιο αυτή την πρώτη Χάρη; Δεν εξαρτάται από την πνευματική κατάσταση του καθενός; Εδώ το “οι δύο σε σάρκα μία” τι ρόλο παίζει;
Τοὺς πόνους τῶν καρπῶν σου φάγεσαι συνεχίζει το προίμιο. Για ποιους πόνους ποιανών καρπών να απολαύσει το ζευγάρι;
Για ποιους πόνους ποιανών καρπών να απολαύσει το ζευγάρι;
Πως βραβεύει η Χάρις τους κόπους των ανθρώπων στην πνευματική ζωή γενικότερα;
Γίνεται αυτό αντιληπτό από τον άνθρωπο; Πως το καταλαβαίνει το ζευγάρι ότι τους επιβραβεύει η Χάρις;
Έχετε αναφέρει ότι η βιασύνη, η απροσεξία, η επιπολαιότητα, η κατάκτηση του άλλου ανθρώπου και η προχειρότητα μέσα στην σχέση και την προετοιμασία για το γεγονός του γάμου μπορεί να φέρει πικρούς καρπούς. Όπως στρώσαμε έτσι θα κοιμηθούμε λέτε.
Thank you 🙏
Η γιαγιά μου, Μικρασιάτισσα, έβγαζε και την μαύρη μαντήλα της, που ποτέ δεν αποχωριζοταν,λόγω χηρίας, προκειμένου να προσκυνήσει τα στεφανα των εγγονων της. Καταλαβαίναμε τότε πόσο σεβασμό είχε για το μυστήριο του στεφανωματος! Πρέπει να ξαναμαθουμε την πίστη μας μου φαίνεται! Οι παλιοί, αν και αγραμματοι ήξεραν καλά τι έκαναν.
δοξα το θεο για τις εκπομπες σας σας ευχαριστουμε πολυ
Γιατί πολλοί ορισμοί που αναφέρονται από την Εκκλησία χρειάζονται την εκτενή ερμηνεία και δεν είναι ευθείς στην σημασία τους; Αυτό προβληματίζει πάρα πολύ αυτούς που θέλουν να αγωνίζονται.
Πως να είναι ευθείς στην ερμηνεία τους έτσι όπως είμαστε εμείς μέσα στα πάθη και την αμαρτία και δεν καταλαβαίνουμε; Αν είχαμε κάθαρση θα είχαμε και θείο φωτισμό και θα καταλαβαιναμε τα νοήματα! Επειδή όμως δεν έχουμε, έχουμε ανάγκη την ερμηνεία των θεοφορων πατερων. Και δόξα τω θεώ γιατί αν ανέλυε ο καθένας μόνος του θα γινόμασταν όλοι όπως οι αιρετικοί και οι σχισματικοι που κόβουν και ραβουν τη γραφή στα μέτρα τους και λέει ο καθένας ότι θέλει με αποτέλεσμα να αποκόπτονται από την Εκκλησία και την Ιερά Παράδοση
@@alegia3 έχουμε όμως λογική, και πολλές φορές τα νοήματα όπως τα ερμηνεύουν οι πατέρες είναι θαμμένα πολύ βαθιά. Χρειάζεται να γίνει κάποιος άγιος για να τα αντιληφθεί.