Had geen wens. Toen ik 26 was bleek ik zwanger, nu is mijn dochter 6 jaar en heb ik een zoon van bijna 2. De eerste was per ongeluk, de tweede een bewuste keuze. Ben blij dat het me overkomen is, ondanks dat ik nooit een kinderwens heb gehad. Ik zou nu niet meer zonder willen. Ik heb een vriendin die geen kinderen wil, en dat is ook prima. Zij leent af en toe die van mij haha😂
ik heb altijd al een kinderwens gehad en ook gekregen 4 kinderen 3 jongens en een meid . wel gescheiden inmiddels maar zou ze voor geen goud willen missen en nu de jongste 21 is heb ik weer tijd voor mezelf en daar geniet ik enorm van....
Mijn moeder vroeg mij op mn 8e grappend wat ik wilde worden, ik antwoorde:moeder! In de tienertijd had ik het beeld dat ik rond mn 30e moeder wou worden, dit beeld was anders toen ik eenmaal eind twintig was en in een heftige periode kwam, ik zag steeds meer beren op de weg en ging over in teveel in mn hoofd zijn, gevoel was op de achtergrond verdwenen. Zo heb ik jaren in twijfel gezeten volgde ik allerlei platforms of ik het nou echt wilde, o ja zo kwam ik ook voor het eerst op jouw kanaal:) nu jaren later (ik 36) zijn mn vriend en ik in het diepe gesprongen, en jawel het is gelukt nu ruim 8 weken zwanger, en de beren op de weg zijn verdwenen! Ik vertrouw volledig op ons en dat wij ook de zware tijden die kunnen komen zullen gaan dragen. Liefs
Absoluut niet, ik heb mezelf nooit met kinderen gezien. Lieve begripvolle mensen om me heen (inclusief mijn man) die er totaal geen probleem mee hebben. Ben eerlijk gezegd ook niet zo gek op kinderen van anderen, alleen mijn eigen neefje en nichtje vind ik leuk.
Hi lieve Soof, rot mijn 38e had ik die wens niet echt en vond mijn leven wel fijn zo zonder verantwoordelijkheid. Totdat daar DE man was...... Nu 42 en een zoontje wat met zijn laarzen stampt in de plassen. Je hoeft geen sorry te zeggen tegen een mening die je altijd mag bijstellen❤
Ik ben in de 40 en heb bewust geen kinderen. Soms zijn mensen heel dwingend. Ze blijven maar herhalen dat een vrouw zoals ik gewoon moeder MOET worden. Eerder in mijn leven kreeg ik dan het gevoel alsof ik een verkeerde keuze maakte en anderen teleur stelde. Tegenwoordig begin ik steeds meer te geloven dat deze mensen gewoon jaloers zijn op mijn leven en daarom zo dwingend doen! Het heeft me enorm geholpen om zo te denken. En wanneer deze mensen echt te ver gaan krijgen ze tegenwoordig ook zo een opmerkingen van mij.
Deed een keer de jas van mijn hondje bij hem aan, mijn schoonmoeder: jij zou wel echt een goede moeder zijn hoor. De lat ligt blijkbaar nogal laag voor anderen om dat te vinden 😅
Helemaal eens met wat je zegt, je mag zijn wie je wilt zijn. De verwachting van een gezin stichten is er ook in 2023 nog steeds. Laten we stoppen met dat verheerlijken, want kinderen opvoeden is gewoon zwaar voor veel mensen. Ik heb zelf ook bewust geen kinderen en vind dat heel relaxt. Het idee dat je 24/7 moet klaar staan zou mij geen fijner mens maken. Een leven met kinderen verloopt iets 'logischer', de fases zijn daardoor al uitgestippeld en als je ze niet hebt dan is het is meer zoeken naar wie of wat je bent.
Zelf ben ik moeder van een heerlijk manneke van 7 (wat gaat het hard). Ik denk dat aan alles voor- en nadelen zit. Hoewel ik jouw mening deel dat het iedereens eigen keuze is om je leven in te vullen zoals jij het wil, ben ik wel heel erg gelukkig met mijn gezinnetje. Zoals ik het omschrijf is dat het alle gevoelens die ik had voordat ik moeder was extra versterkt. Het moeder-zijn versterkt enorm mijn geluks-gevoel, maar ook mijn zorgen en verdriet. Maar wat me nog het meeste trof is dat het mijn houden-van een enorm gevoel van diepte heeft gegeven. Ik dacht dat ik wist wat liefde was, totdat ik mijn zoon kreeg. Het is zo'n oer-gevoel, zo diep en zo lichamelijk ook. Het doet lichamelijk pijn, dit houden van mijn kind. Heel anders dan romantische liefde, tenminste zoals ik het ervaar. Nogmaals, iedereen maakt zijn eigen keuzes. En dat is helemaal prima. Ik ben in ieder geval heel erg blij met die van mij.
Alleen vrouwen lijken zich te moeten verantwoorden over dit onderwerp. Ik hou van jouw mindset Sophie! Als meer mensen goed zouden nadenken over het krijgen van kinderen en of het wel daadwerkelijk bij hen past, zouden er een stuk minder ellendige mensen op de wereld rondlopen.
Dit is zo waar wat je zegt! Zelf vaker vrouwen gesproken die niet wisten dat het een keuze is. Er aan 'begonnen' zijn en er geen spijt van hebben, maar het wel anders hadden willen doen of in ieder geval veeeeeeel beter erover nadenken!
@@LaurajgdriessenHerkenbaar. Ik had een collega van destijds 50+ jaar die zei dat als ze het over had kunnen doen, ze geen kinderen had gekregen. Ja, ze hield van haar dochters, maar gezien de impact die het krijgen van kinderen heeft gemaakt op haar leven, zou ze er achteraf nooit aan zijn begonnen. Voor vrouwen uit haar generatie was het krijgen van kinderen bijna een plicht.
Als mama van drie kleine kinderen kan ik beamen dat het leven heel anders is😅 kan me ook niet meer voorstellen om zonder te zitten. Ondanks dat we op een kleine boerderij wonen met veel dieren. Het gevoel wat ik zelf heb gehad is dat vrienden komen en gaan, maar mijn kinderen zullen altijd m'n kinderen blijven. Mijn man, altijd de vader van mijn kinderen... Die connectie zal er toch blijven. Neemt niet weg dat in soms jaloers kijk naar mensen zonder kinderen die altijd alles kunnen doen wat ze willen, wanneer ze willen...
Wat brengt de toekomst lieve Sofie, die ligt weer helemaal voor je open. En die komt zoals die komt met af en toe een wolkje maar ook met heel veel zonneschijn, echt het komt goed ☁️🌞
Ik ben 32 en geen duidelijke kinderwens.. Vind jouw filmpjes altijd heel fijn om te kijken, en juist dat je het onderwerp af en toe opnieuw blijft aan snijden vind ik fijn!! Ga vooral zo door zoals je het nu doet :)!!! Oh en zulke leuke mensen altijd in jouw vlogs, mooie gesprekken XXX
Nog gefeliciteerd met je broertje! Ik had hem een stuk jonger geschat haha. Wat leuk dat hij is aangenomen op zijn verjaardag. Wat is zijn functie in de gemeente Schiedam? Ik beb 29 en single. Ik merk juist dat het een stuk normaler wordt. Ik voel weinig druk vanuit mijn omgeving. Wel merk ik dat veel mensen het bijzonder vinden dat mijn kinderwens niet zo groot is (ik weet het nog niet). Ook probeert iedereen je te koppelen aan een man. Alsof mensen er toch vanuit gaan dat je dan gelukkiger zal zijn. Mensen vullen ook vaak in dat ik kritisch ben naar een man. Dat hoeft echt niet altijd zo te zijn. Ik houd gewoon genoeg van mezelf om geen genoegen te nemen met zomaar een man, zodat je niet meer alleen bent.
Dank hiervoor! Altijd zo fijn om gelijkgestemden te horen praten. Al zit ik nu op Tiktok ook in een heerlijk "childfree" algoritme, wat erg verfrissend is ;) Wat ik je ook kan aanraden (misschien ken je het al) is het boek Soms wil ik een kind van Jantine Jongebloed. Echt ongelofelijk om die herkenbare gedachtengangen eens op papier te zien. Ik ben jaloers op mensen die volledig in hun keuze van niet-willen kunnen gaan staan. Ondanks dat ik diep in mijn hart wel weet dat ik het niet wil, zal er altijd wel die twijfel een beetje blijven denk ik. Ik denk dat dit de komende 15 jaar (ik ben nu 28) een groot thema zal blijven, en misschien daarna ook wel weer als vrienden kleinkinderen krijgen. Dat lot heb ik maar omarmd😊
Ik vind het juist heel mooi en zelf bewust dat jij voor jezelf hebt besloten dat je geen kinderen wilt. Er zijn zoveel mensen die ondanks dit gevoel kinderen hebben.. dat vind ik heel sneu altijd
Zelf bewust gekozen om geen kinderen te krijgen. Mijn man en ik zijn beide 59 jaar en ik denk dat de druk van de mensen om je heen toen nog hoger was dan nu het geval is maar nooit spijt van onze beslissing. Wij houden erg van dieren en daar kunnen we onze liefde ook in kwijt. Leef zoals jij wil.
Ik ben 58 en heb altijd geweten dat ik geen kinderen wilde. Het hebben van de volledige verantwoordelijkheid voor een ander menselijk wezen stond me al jong tegen. Maar meer nog; de tijd die een kind van je opeist. Niet alleen de letterlijke tijd, maar ongetwijfeld ook een heleboel ruimte in je hoofd. Door die ongebondenheid heb ik twee keer naar een ander land kunnen verhuizen (wel met een man) en hebben we samen een heerlijk leven als kunstenaars. Wanneer ik wel eens een gezin met kinderen van dichtbij meemaak ben ik zo blij met mijn vrijheid. En ja, je hebt gelijk; de familie houdt na mij op. En ik zal zelf maatregelen moeten nemen als ik problemen krijg op mijn oude dag, maar ik denk so wie so dat mensen op dat gebied soms meer dan realistisch is, rekenen op hun kinderen. X
Ik las in een andere reactie iemand die buiten haar gewilde kinderloosheid, ook al geen grote vriendenschare heeft. Ik heb ook geen hele diepe vriendschappen die al lang bestaan. Dat is immers ook lastig als je van land wisselt (plus een beetje taalbarriere). Bovendien merk ik dat er een fase is waarin het zelfs moeilijker is om nieuwe vriendschappen te sluiten omdat al die andere mensen een paar decennia lang vooral met hun gezinnen bezig zijn. De raakvlakken zijn dan tijdelijk wat karig. Maar er komt ook weer een tijd waarin al die mensen 'uit de kinderen raken' en zin krijgen om ook weer al die dingen te doen die zij jarenlang niet konden doen. En ik wel. whaha. Daar ben ik nu beland.
Wij hebben 2 kinderen en eigenlijk vond ik het zelf heel raar dat ik ze wilde. Het zet je hele leven op de kop, je slaapt slecht en je hebt geen idee wat je op de hals haalt. En toch wilde ik het heel graag. Ik snap mensen die geen kinderen willen eigenlijk beter, maar ik ben heel blij met onze kleintjes.
Wat fijn dat Tim een nieuwe baan heeft! Ik kom oorspronkelijk uit Schiedam 😉 En wat kinderen betreft, ik had eerst bedacht dat ik nooit kinderen zou krijgen. Mijn mat had al kinderen uit een eerder huwelijk en had ook een vasectomie, dus ik dacht dat het wel goed was zo zonder kinderen. Maar op een gegeven moment verlangde ik er toch naar.. En toen hebben we twee meiden uit China geadopteerd. Ik kan m'n een leven zonder hun niet voorstellen. Maar inmiddels zijn ze de deur uit en is m'n man met pensioen en kunnen we doen wat we willen. En dat is toch ook wel heerlijk!
"ik kan ook niet geloven dat ik.... 22 ben", hardop gelachen. En wat herkenbaar weer wat je allemaal zegt! Heel mooi toch dat je zo tevreden kan zijn, heerlijk al die rust. Mijn droom is ook gewoon een dierengezin zolang ik dat oergevoel niet ervaar.
Ik ben 31 en heb geen kinderwens, nooit gehad ook. Ik krijg de vraag niet vaak of ik kinderen wil, maar als ik deze krijg dan zeg ik dat geen kinderen wil omdat ik die behoefte niet heb. Tot nu toe heb ik maar weinig mensen gehad die daar op doordrammen. Het helpt misschien ook dat mensen weten dat ik autistisch (en heel gevoelig) ben. Ik vind het wel heel intressant om te horen hoe andere mensen denken over wel/geen kinderen krijgen. Mijn vriend heeft wel altijd een kinderwens gehad maar twijfelt hierover sinds een paar jaar. Dat geeft wel wat onzekerheid in ons relatie. Thanks weer voor deze mooie vlog!😊
Ik heb altijd gezegd dat ik geen moeder wilde worden. Had niks met kinderen. Mijn vriendinnen zijn ook allemaal kinderloos. En toen ik 13 jaar geleden de liefde van mijn leven ontmoette en ik per ongeluk zwanger werd (wat uiteindelijk een miskraam werd) kwam ik tot het besef dat ik eigenlijk toch wel heel graag moeder wilde worden. Een paar maanden later raakte ik weer zwanger en beviel ik van een prachtige dochter genaamd…Lotje! Ik houd zielsveel van haar en zij is echt het mooiste wat mij js overkomen, maar ook mijn kinderloze vriendinnen begrijp ik heel goed, dat ze hier bewust voor gekozen hebben.
Jij bent mijn favoriete vlogger 😁 Hoe jij alles in beeld brengt. Zo leuk ook met die oude beelden. Beelden van voor mij een bekend stukje Nederland. Onderwerpen om over na te denken gebracht met een vleugje humor. Ik hou ervan. Geen geslijm maar een oprecht compliment 😅 En de toegift heb je erin gehouden na het achteruit parkeren in Den Haag 😄
Nooit een (serieuze) kinderwens gehad en nu na mijn geweldige partner te hebben gevonden , net een dochter gekregen. En wauw wat een ongelooflijk intense ervaring. Hoe het leven ook loopt, geniet ervan. Wel- of geen kinderen. Wel of geen partner. Gepland of niet gepland. Alleen het NU telt ♥️
Ik ben 39 en bewust zonder kinderen. Ik heb twee katten, twee paarden en een heel lieve vriend. Ik heb nooit moeder willen worden. We hebben een heerlijk leven met dieren, familie en vrienden.
Ik ook geen kinderwens maar een toekomst alleen beangstigd me wel. Ben ook al geen ‘grote vriendenclub’ mens. Zolang je je gezondheid mee hebt is alleen zijn niet erg en juist fijn. Maar laat dat je in de steek dan lijkt het me lastig geen steun van kinderen en kleinkinderen te hebben.
Wauw wat een indringende video weer. Ben het volledig met je eens, ik wil ook geen gezin. Maar eigenlijk vooral het laatste stukje in de auto raakte me toen je even over je ex praatte. Je blik bij 13:20 is zo onwijs oprecht en spreekt meer dan boekdelen. Vind het knap hoe je je kwetsbare kanten laat zien, daaruit blijkt juist hoe mega sterk je bent. Dat je zo je eigen weg volgt inderdaad maar ook je gevoelens durft toe te laten en daar eerlijk over bent. Doen maar weinig mensen je na denk ik. Je hebt zoiets puurs, dat verveelt nooit om naar te kijken en te luisteren. Dank je wel weer, ik denk dat veel mensen hier iets aan hebben. xxx
Ik wist op mijn 16e al dat ik geen kinderen wilde. Op mijn twintigste,dertigste zo tot 37 werd gezegd: wacht maar,dat komt nog wel. Maar niet dus. Wel veertig jaar in het onderwijs gewerkt dus kinderen genoeg😅.
Ik had ooit de wens om gezin te starten, maar na vele mislukte relaties heb ik t wel voor gezien.(werk toch al met kinderen) En merk dat mn single leven heerlijk is en juist dat meer ben gaan waarderen. Die vrijheid waar jij t over hebt, herken ik helemaal. Waar ik wel soms aan denk wat als ik ziek wordt, dan is eigenlijk n partner wel prettig. Maar hopelijk gaat het zo ver niet komen.
Hoewel ik er niet helemaal over kan oordelen omdat ik geen kinderen heb en ook niet wil, denk ik dat ik een idee heb waar het hem in zit. Ik heb veel gepraat met vrouwen die kinderen hebben of willen, en het lijkt vaak een soort oergevoel te zijn waar je eigenlijk niet tegenin kunt gaan. Kinderen krijgen is daarom volgens mij geen rationele beslissing. Je voelt het of je voelt het niet. Want zodra je het te rationeel gaat benaderen, dan kom je al snel op alle nadelen die kinderen met zich meebrengen. Onderzoeken laten zien dat mensen met kinderen minder gelukkig zijn dan mensen zonder kinderen. Als het zo rationeel was waren er nu geen kinderen meer denk ik. Ben wel benieuwd hoe vrouwen met kinderen of kinderwens dit zien. Ik dacht vroeger ook dat ik kinderen wilde, maar hoe ouder ik word, hoe meer ik overtuigd ben dat ik het niet wil. Ben nu 31, en hoor regelmatig dat het nog wel komt. Alsof dat beter is...
Hier 1 zoon van 6 maar ik snap je helemaal hoor. Hij is het mooiste wat me is overkomen maar het is ook echt hard werken en met fases behoorlijk pittig! En wij hebben trouwens bewust gekozen voor maar 1 kind.. en dan krijg je ook een hoop over je heen wanneer de tweede komt etc. Het is nooit goed 😂
Leuke video elke keer weer een verassing wat allemaal gebeurd is zelf ben ik single momenteel geen kids ook geen behoefte aangehad aan eerdere relaties wel heb 1 nichtje en 2 neefjes onwijs leuk zijn ze. En mooie kleren heb je gekocht en je vriendinnen zijn onwijs spontaan en leuk
Ik heb ook nooit echt kinderwens gehad. Wat ik wel merk is dat het soms lastig is om vriendschappen in stand te houden als anderen wel starten met een gezin en een heel ander leven krijgen. Ritmes lopen anders en belevingswereld ook, ben hierdoor wel wat vriendschappen kwijtgeraakt met sommige mensen helaas. Marloes de Vries heeft net een boek uit dat over dit thema gaat: "Kinderen krijgen is optioneel". Misschien ook interessant om te lezen of nog leuker dat je haar eens een keer gaat interviewen voor je kanaal!
Sofie mijn dochter nu bijna 31 heeft ook nooit het gevoel gehad een gezin te willen stichten. Dat is helemaal prima en haar keuze. Zij hoeft mij niet per se oma te maken. Mij gaat het er veel meer om dat zij gelukkig is en haar draai vind in het leven. Maar de vragen die je ongevraagd hierover krijgt vind ik eigenlijk veel stuitender. In de zin van, ja maar als je een vaste relatie hebt dan denk je er anders over of je hebt nog geen eigen dak boven je hoofd want dan zou je .... Of ze vragen gewoon regelrecht of ze valt op haar eigen geslacht, ja want dan is het wel een dingetje. Je mag wel opschieten want je bent al 30. Huh? Iedereen maakt een keuze hierin net zoals de keuze om een relatie aan te gaan of juist niet. Vroeger had men die keuze niet dan was de route al uitgestippeld voor een vrouw, die tijd is gelukkig voorbij!
Wat fijn dat je dit zo kan voelen. Natuurlijk zul je je soms anders voelen dan wie de maatschappij wil dat je bent, maar toch lijkt die berusting me heerlijk. Ik heb het tegenovergestelde. Ik ben vrijgezel, maar heb sinds ik een klein meisje ben geroepen dat ik moeder wil worden. Er is niets dat ik zo graag wil en goed denk te kunnen zijn als moeder. Ik ben bang dat mijn partnerkeuze beïnvloedt gaat worden door die wens en dat ik daardoor misschien met iemand samen ga zijn die het net niet is. Dat is dan geen bewuste keuze, maar onderbewust. Het troost mij ook dat ik het alleen zou kunnen doen, maar die drempel is nog wel hoog en het liefst zou ik het samen met iemand aan gaan. Ik ben zelfverzekerd, geloof dat ik heel veel kan bereiken, maar dit stukje heeft invloed op mijn dagelijks leven. Als ik er aan denk dat ik misschien geen kinderen ga krijgen, ga ik echt door de grond. Ik kan er niet aan denken dat dat een mogelijkheid is. Dat weegt best zwaar, en gaat eigenlijk alleen goed als ik in het hier en nu leef. Het is nog geen scenario waar ik nu echt aan moet gaan denken, maar ik vrees stiekem voor het moment dat dat wel een reeële richting wordt en hoe ik daar niet mee zou kunnen omgaan.
Bedankt voor je mooie en persoonlijke reactie, wat weet je het goed te verwoorden! Lijkt me een extreem lastige situatie, maar als ik je zo lees denk ik dat je heel veel heel helder hebt voor jezelf. En dat je hoe dan ook de juiste keuzes gaat maken, wat die ook mogen zijn. Alle liefs, ik hoop dat je wens uitkomt 💕
😂same here, wel eens naar mijn bril gezocht die ik op had! Ik ben nooit bezig met trouwen en kinderen krijgen. Als kind ook geen fantasieën over gehad. En het past kennelijk zo niet bij me dat niemand er ooit over begint. Terwijl ik wel gek ben op mijn neefjes en nichtjes! Dus voor een beetje ouderen over kinderen van anderen heb ik wel talent. Jarenlang ook groepsleerkracht van kleuters. Maar nooit bezig geweest met eigen kinderen, als een vanzelfsprekend nee. Fijne video weer Sophie, bedankt! ❤️
Tim, allereerst van harte gefeliciteerd met je verjaardag, maar ook met je nieuwe baan. Ja Sofie, dit was een ingrijpende, menswaardige vlog, wat ons dagelijks bezig houdt. Zet me wel aan het denken, hoe wij dit beeld als mens hebben gecreëerd; kortom het ideale plaatje huisje boompje beestje er uit zouden moeten zien. Dit onderwerp voelt heel apart, zoals je zelf al opmerkte: " Er lopen allerlei dingen door elkaar. "
Van kinds af aan groei je op met het idee dat het krijgen van kinderen hoort en zag ik dat automatisch ook soort van voor me. Daarna ging het wel naar 'ik hoef geen kinderen' . Ik ben veel single geweest en kon en kan het heel goed met mezelf vinden. Ik was ook heel blij dat er geen allesomvattende kinderwens was waardoor je dan toch meer druk voelt om een relatie te krijgen omdat je niet eeuwig vruchtbaar blijft. Nu ben ik ruim 4 jaar samen met mijn man, alles voelt goed en fijn en hij had graag kinderen gehad en ik zou het in deze situatie ook wel willen, er is een stabiele basis en we zouden een kind een fijn leven kunnen geven. Helaas was al bekend dat mijn man niet heel vruchtbaar is (heeft hij ooit met een ex van hem uit laten zoeken). Het is daarentegen ook niet onmogelijk. We doen op dit moment niks om een zwangerschap te voorkomen. Ik ben nu 35, mijn man een paar jaar ouder, en ik heb meteen gezegd ik ga niet aan de hormonen, een medisch traject in om zwanger te raken. Zoiets is zwaar en zet ook je relatie onder druk en mijn man is het daarmee eens, gelukkig. We hebben 't goed samen en met z'n tweetjes een mooi leven en mooie toekomst. Mocht een zwangerschap er binnen nu en een paar jaar toch van komen zou het meer dan welkom zijn maar zo niet, gaat de deur die nu nog op een kleine kier staat, dicht en genieten we met z'n tweeën van de rede van ons leven. ❤
Herkenbaar dit...wij proberen al jaren kinderen te krijgen met ziekenhuistraject maar dit sloopt zoveel. Heb 2 miskr*men gehad en nu is mijn kinderwens gewoon bijna helemaal weggëebt. We hebben een goed leven samen en onze kat❤
Ik ben 31 en herken dit ook. Eigenlijk wilde ik nooit moeder worden. Ik werk met kinderen en kan daar heel veel liefde en zorgzaamheid in kwijt. Ook heb ik zelfs bij die kinderen mijn bezorgdheid, hoe erg zou dit wel niet zijn met mijn eigen kinderen. Mijn vriend is heel de week weg van huis waardoor het echt op mij aankomt dus ook op het praktische stuk zeg ik nee. Maar goed ik heb al jaren een namenlijst, kan helemaal voorstellen hoe mijn dochter zal zijn en heb al jaren het visioen dat ik op mij 32ste moeder word. Dus tja het blijft iets lastig, gelukkig is het nu niet definitief.. Maar als je een kind hebt wel, misschien is dat de grootste angst.
Ik heb ook nooit heel sterk een kinderwens gehad, of het idee dat ik een gezinsleven wilde. Maar het is er gewoon toch van gekomen, nooit zo uitgesproken maar ik dacht... ik wil het wel proberen. Nu 1 dochtertje en daar content mee. Nog genoeg tijd voor mezelf... alleen de eerste 4 jaar zijn het meest beklemmend. Maar snap ook als je ervoor kiest om geen kinderen te nemen, het is een grote verantwoordelijkheid.
Ik ben eind 20, getrouwd, maar we hebben ook geen kinderwens. Misschien komt het nog… maar zie op tegen zwangerschap/ bevallen en ook opvoeden lijkt mij een hele taak.
nee voor mij geen gezin ik ben gelukkig genoeg en heb een baan veel goede leuke collega's en een leuk huis leuke hobbie's dus dat is mij leventje oke een vriendin er bij geen probleem maar dan wel zonder kinderen heb liefs , leuke Vlog twee dame's in het roze aan de thee leekt wel afgesproken maar ik denk toevallig de zelfde kleding kleur aan . mooie RC Car with Train Horns on Golf Courselog tot de volgende x liefs dennis☺☺❤
Aan mij is zelfs gevraagd waarom ik ging trouwen, omdat ik toch geen kinderen wilde. En waarom ik dan een relatie heb. Alsof ik dus niks waard ben als vrouw omdat ik geen moeder wil worden. Dan hoef je geen relatie of gelukkig leven blijkbaar. Zo ouderwets, maar er wordt in de familie echt door de 'oudere' generatie raar naar mij gekeken. Bizar eigenlijk. Ik heb altijd gewacht op het moment dat ik dacht, 'ja ik wil moeder worden'. Dat moment is nooit gekomen en dat is helemaal prima. Nu 37 en helemaal gelukkig!
ik ben nog jong (22) maar ik weet nu al dat ik nooit van m'n leven kinderen wil, ik ben ook echt als de dood om zwanger te worden en een kind in je buik lijkt me echt doodeng, ben wel blij dat het m'n ouders niks uit maakt wat ik doe later al hoef ik me toch aan niemand te verantwoorden
Ik heb 2 kinderen. Ze zijn 11 en 8. Je krijgt zo ontzettend veel liefde van ze terug. Ik zou ze niet kunnen missen. Het is ook een andere liefde dan je kunt krijgen van je partner. Ze hebben dezelfde humor. Ik kan onwijs van ze genieten. Ik zie ook dingen van mijzelf terug. Ze vragen nu ook niet zoveel zorg meer.
Lieve Sofie, je loopt je eigen pad, ik herken het ‘niet boos’ zijn. Voor mij werkte het nóg dieper in mijn lijf te komen en het echt te gaan bewonen. Dat gaat in stukjes. Jij bent jouw eigen kracht.
Ik had nooit een kinderwens. Pas op mijn 34ste, toen mijn man aangaf dat hij niet verder met mij wilde, hebben we geprobeerd om een kind te krijgen. Gelukkig dat het toen niet gelukt is, na een jaar gingen we alsnog uit elkaar. Ik was 35, een tijdje ben ik geobsedeerd geweest om een kind te krijgen (zo nodig van een donor). Ik denk dat mijn leeftijd meespeelde, je “hoort” dan op zo’n leeftijd kinderen te hebben of te willen. Alsof het je laatste vruchtbare jaren zijn. Nu ben ik 40, 4 jaar samen met mijn nieuwe vriend. In het begin van onze relatie dacht ik nog aan kinderen. Mijn vriend wilde ze liever niet, omdat hij stottert. Daarna ben ik overspannen geraakt en vorig jaar is bij mijn autismespectrumstoornis vastgesteld. Ik wist al lang dat ik kinderen mentaal niet aan kan, nu heb ik daar een bevestiging van. Ik ben opgelucht, de diagnose heeft mij een “vrijbrief” gegeven om anders te zijn en definitief geen kinderen te willen. Alleen maar omdat ik mijn beperking niet wil doorgeven. Wij allebei niet. Maar ook omdat ik gewoon accepteer dat ik geen energie heb voor kinderen, dat had ik ook eerder niet. Ik zou alleen willen dat er meer voorbeelden zijn van kinderloze vrouwen en stellen op leeftijd, dat je dan ook zonder kinderen niet eenzaam hoeft te zijn.
Ik ben 37 jaar, single en geen kinderwens. Stoort mij vooral dat mensen er raar van op kijken als ik zeg dat ik geen kinderwens heb. Krijg dan ook vaak de opmerking 'ben je dan niet bang om alleen achter te blijven?' 🙄
Ik denk juist dat het goed is als je het jezelf blijft afvragen! Juist omdat de vrouw het tot een bepaalde leeftijd kan (hoewel dat niet volledig waar is) en een keuze maken is 1 ding maar je mag erin veranderen. Dus dit soort grote onderwerpen blijven onderzoeken, lijkt mij gezond! Toch is het wel jammer dat het nog steeds zo'n taboe is, zelf ook absoluut geen kinderwens (wel dieren) en al zovaak te horen gekregen 'komt nog wel' of dat ik dan egoïstisch ben. Blijft bijzonder! Terwijl als een man het zegt, dat ze geen kinderen willen, zijn ze stoer of word het begrepen. Voor zover er überhaupt door mannen over gesproken word!
Ik heb heel lang gezegd geen kinderen te willen en opeens op mijn 33e wilde ik ze wel . Bijna 10jaar een relatie . Maar ik ben bang dat er toch geen kinderen komen aan de ene kant jammer aan de andere kant kijk naar de wereld is toch vreselijk .
Ik ben 38 jr single en geen kinderwens. Mensen denken vaak dat ze er niet zijn omdat ik geen relatie heb maar als ik ze had gewild waren ze er al wel geweest ;) just me en mn grote kwijlende lobbes....nu nog dat dijkhuisje en een paar kippen!! #lifegoals
Lieve Sofie als je je hart volgt is het altijd goed, en als jou hart zegt dat je geen kinderwens hebt dan is het goed en moet je niet twijfelen om wat andere mensen zeggen. Mijn hart schreeuwde om mama te worden, en moet ook zeggen ik kan me geen leven zonder ze voorstellen en die onvoorwaardelijke liefde die ik nu voel vult mijn hart. Maar ieder vult zijn hart op zijn eigen manier en daar heeft niemand anders wat over te zeggen. Je hebt een heel mooi groot hart die je vult met je familie, vrienden en dieren en hoop een leuke vent in de toekomst.❤
ik heb nooit een kinderwens gehad, ik begreep niets van mijn vriendinnen met hun klapperende baarmoeders. Maar wat ik echt heel vervelend heb gevonden, is die altijd maar weer terugkomende vraag of ik niet moeder wilde worden. Ik vond het vooral irritant van mensen aan wie ik het al had uitgelegd. Die dan toch even later weer begonnen met:"Je zou zo'n goede moeder zijn.". Dat lijkt en klinkt aardig, maar eigenlijk is best een ongepaste en (in context) schofterige opmerking. Dat heb ik een goede vriendin ook gezegd. Want een kinderwens wordt nooit (of echt zelden) gechallenged. Maar geen kinderwens, daar mag de hele wereld altijd weer op terugkomen, lijkt het. Gelukkig begreep die vriendin het. Maar de opmerkingen van anderen bleven komen. Tot rond mijn 45e. Toen hield het op. Lekker rustig, kunnen we nu weer door.
Bedankt voor je reactie, heel herkenbaar! Je hebt ook helemaal gelijk! Wat dat betreft kijk ik wel uit naar ouder worden, dat zal inderdaad meer rust geven. Liefs
Mooie vlog Sophie. Ik heb een totaal ander leven dan jij, maar toch herken ik me in je standpunt. Ik heb meer dan 2 kinderen, iets wat toch wordt gezien als een gemiddeld gezin, maar ik werk dan ook nog is niet. Onlangs van ‘de vvd-vrouw’ vernomen dat dit conservatief is en terug in de tijd.’ Toen dacht ik echt: Wanneer gaan we nou is met z’n allen accepteren dat niet iedereen hetzelfde hoeft te zijn? Waarom moet een gezin met 2 kinderen, een rijtjeswoning, een stationwagen en een golden retriever dé garantie zijn op een gelukkig leven?? Of je nou kinderen wil of niet, ieder zijn eigen keuze, leven en laten leven…
Wat een onzin. Niets is 'standaard ' Als jij gelukkig en tevreden bent met uiteraard alle ups en downs die bij het leven horen is het prima . Wees blij dat je niet 'moet' werken, en geniet ervan. Niet iedereen heeft die keuze
Ik vroeg mijzelf af waarom ik het leuk vind om naar jou te luisteren. Het is denk ik je openheid en je redeneren. Ikzelf het tegenovergestelde van jou, heb nu ik 37 ben 6 kinderen. Maar het open zijn en het redeneren is in mijn gezin aan de orde van de dag. Het is druk, gezellig, intersief, maar ik zou niet anders wensen. Wij zijn bewust ouders. Ik denk dat het leven op een andere manier waarde heeft met een gezin. Het zijn persoontjes die je helpt ontwikkelen. Een andere manier van waarde voelen is geen meer of minder waarde. Je bent waardevol wanneer je met liefde en je gave een ander een stukje helpt in inzicht om te kunnen zijn of groeien.
Ga je denk je nog ooit delen wat er 'op het eind' zo is misgegaan in je relatie? Of voelt dat te privé... met dat laatste gesprekje in de auto kreeg ik het gevoel alsof hij is vreemdgegaan of contact had met iemand anders (herken het van mijn eigen situatie).
Bedankt voor je reactie! Nav wat je vraagt heb ik toch besloten dat laatste stukje er alsnog uit te knippen (over dat ik niet kwaad ben), omdat het meer vragen oproept dan de bedoeling was 😅 Ik kan nooit precies vertellen wat er allemaal is gebeurd, dat voelt niet goed tegenover hem. Maar het heeft in ieder geval niks te maken met vreemdgaan of contact met andere mensen, daar is nooit sprake van geweest. Heftig dat jij dat wel hebt meegemaakt 😔 Liefs
Ik ben zelf 37 en heb 4 kinderen. Ik zei het een paar keer eerder ik wist al vanaf kinds af aan dat ik kinderen wilden 4 kinderen zag ik voor me Dat plaatje. Ik was 22 toen ik zwanger raakte van mijn eerste dochterje. Het is dus ook zo gegaan hoe ik het voor mij zag moeder van 4 kinderen 😊 Ik heb zelf 1 zusje we schelen 12 en een half jaar met elkaar in leeftijd. Dus ik kom zelf niet uit een groot gezin maar toch voelde ik dat ik het zo wilde later. Ik heb nog een half zus dochter van mijn vader zij is 5 jaar ouder dan mij Maar zij woont in Duitsland dus ik zie haar zelden. Ben ook niet met haar opgegroeid. Ik heb een vriendin die pas moeder is geworden en ze vertelde mij hoe gelukkig ze is en dat ze nooit heeft gedacht dat het zo mooi was Ze zei was ik er maar eerder aan begonnen. Het is denk ik juist mooi het geeft een diepe betekenis aan je leven wanneer je een kindje hebt van jezelf een kindje waarin je dingetjes herkend elkaar later begrijpt iets van jezelf. Ik heb soms het idee dat je het te veel analyseert en rekening houd met wat je omgeving er van denkt Zo erg dat je voorbij gaat aan je eigen gevoelens en verlangens als je heel stil zit met jezelf niemand om je heen en diep in je zelf kijkt weet je dan zeker zonder twijfel dat je nooit moeder wilt worden?
Heey Sofie dat is ook heftig dat je te maken hebt gehad met een stalker. Ben blij voor jou dat het is opgehouden na die brief. Het is wel triest dat mensen zo denken na het lezen van jou boek Het stukje gezin stichten is denk ik toch een bepaalde verwachting inderdaad. Ik zou het zelf leuk vinden met de juiste partner maar het is geen moetje. Toch heb ik zelf ook wel eens druk ervaren omdat je als man toch vaak de stadhouder bent zoals jou vader dat zo mooi zij. Het is mooi om te zien dat jij zo gelukkig bent met jou dieren je gaat er ook heel mooi en liefdevol mee om. Is heel herkenbaar heb dat met mijn hond. Is ook echt een maatje Dat laatste shot sofie hahaha geweldig die opmerking.
Die kleding staat je prachtig! Ik ben een vrouw van 33, heb me begin dit jaar laten steriliseren omdat ik geen kinderwens heb. Ben er blij, geeft rust.
Hoi Sofie, wat een fijne vlog weer. Ik ben jou ooit gaan volgen omdat je het over dit onderwerp had. Ik wilde toen zelf ook geen kinderen en werd zo moe van de vraag er naar. Omdat de situatie er niet naar was en mijn antwoord altijd 'nee, kinderen zijn niks voor mij' was raakte ik hier steeds meer van overtuigd. Had wel eens getwijfeld toen ik mijn huidige vriend tegen kwam maar na mijn 40ste wilde ik het sowieso niet meer. Want dan worden de risico's voor moeder en kind groter. Maar het liep allemaal anders... Na een ongeplande zwangerschap die leidde tot een miskraam wilde ik ineens wel heel graag een kind, alsof de natuur ineens het knopje kinderwens aan had gezet, nu pas... Voor mijn vriend gold hetzelfde. Toen zijn we er voor gegaan en nu ben ik op mijn 43ste alsnog moeder en zo blij hier mee! Sta er zelf ook nog wel versteld van😅 Alle bezwaren die ik eerst had: vrijheid niet op willen geven etc, doen er nu niet meer toe. Want ik vind dit leven nu het allerleukst, dat gaat blijkbaar vanzelf. Door mijn leeftijd heb ik wel al allerlei reizen en avonturen gehad. Maar als ik dit had geweten had ik het waarschijnlijk wel eerder gedaan. Ik had er wel best moeite mee om ineens vanuit het nee kamp naar het ja kamp te zijn overgestapt. Ik had er liever neutraler in gestaan dan was het veel gemakkelijker geweest om dit nieuwe levenspad te omarmen.
Wat een geweldig verhaal! Bedankt voor je reactie, wat ontzettend leuk en bijzonder om te lezen. Ik ben zo blij voor jullie dat het alsnog is gelukt! Eigenlijk heb je dan het beste van twee werelden; een vrij lang leven zonder kinderen (toen je ze niet wilde), en nu kan je alsnog van het moederschap genieten. Ik vind het echt heel leuk en inspirerend om te lezen. Alle geluk en liefde voor jullie ❤️
Dank je wel voor je reactie ❤ Je hebt helemaal gelijk ik kan nu beiden ervaren. En uiteindelijk is het sowieso goed, met óf zonder, het leven heeft in beiden gevallen zo veel moois te bieden 🥰 Ook veel 🍀 en ❤ voor jou, bedankt dat je ons meeneemt op je levenspad ik leer veel van je 🙏
Zelf heb ik een zoontje met mijn ex-partner gekregen, die is nu ruim 4 jaar en zit inmiddels op de basisschool. Daarna heb ik mezelf echt voorgenomen niet meer te daten met een man die al kinderen heeft omdat ik zelf gewoon echt geen kinderwens meer heb. (Helaas ;-)) heb ik een man met een kind ontmoet en vormen wij in de weekenden een samengesteld gezin, maar de enorme moeite die ik daarmee heb, het niet meer alleen zijn, het niet meer hebben van mijn eigen leven maakt het echt heel pittig. Net als jij ben ook ik alleen gewoon heel erg gelukkig hier in het piepkleine Goudswaard. Ik ben gewoon heel graag op mezelf en leef al vier jaar lang fulltime met mijn zoontje tussen vier muren en hebben wij onze eigen dingetjes. Ik herken dus heel erg veel in wat je zegt en ik geloof zeker niet dat kinderen bedoeld zijn om je gelukkig te maken of je als mens een bepaald recht toe te doen.
Bedankt voor je persoonlijke reactie! Wat fijn dat jullie het zo naar je zin hebben in Goudswaard en dat je een man hebt ontmoet, maar een samengesteld gezin vormen lijkt me inderdaad heel pittig. Al helemaal als je zo gewend bent aan je eigen dingetjes, rust en ritme. Knap en sterk dat je het toch blijft proberen, ik hoop dat het tzt soepeler wordt zodat het je minder moeite kost ❤️
In deze tijd van zorgwekkende overbevolking en klimaatzorgen doe je er echt alleen maar heel goed aan om kinderloos te zijn. Dank daarvoor. Gefeliciteerd met je footprint zou ik haast zeggen 😊 Leuke vlog ook weer. Hopelijk zet het mensen aan tot denken en bewustwording. Ik heb zelf een zoon en dit was, heel cliché, wel het beste en bijzonderste wat me ooit is overkomen. Niets kan daar tegenop. Ik begreep en voelde toen ook pas meer wat de bedoeling essentie van het leven überhaupt was. Iets heel oers heel sterk, voortplanting. Gelukkig weet je niet wat je mist wanneer je het nooit hebt gehad dus dat hoef je eigenlijk niet meer te nemen in je overweging😅 Ik heb het ook bij 1 kind gehouden. Want na 1 komt dezelfde overweging over het tweede kind. Gelukkig is onze footprint daarmee ook nog relatief acceptabel. Veel geluk Sofie! Knap hoe jij het doet!
Heb je er ooit spijt van gehad?. Wij zij deels bewust, deels niet kinderloos. We hebben een fantastisch leven, maar wij de enige in onze directe kring. Op feestjes enz praten meiden altijd over de kids en dan voel je je toch soms buiten gesloten, en denk ik soms stiekem hmm. Voor mannen is dat toch anders.
Ah joh, je kunt nog altijd een knappe man nemen met een leuk bonus-kind. Ook een beetje zoeken in hoe je dat aanpakt maar je kunt vluchten wanneer je wilt (niet samenwonen dan wel) en het kind is er sowieso niet altijd
Dat is vooral voor de mensen die tegen me zeggen: 'Ah joh, je zou zo'n goede moeder zijn', of: 'Je weet niet wat je mist', etc. Mensen die teleurgesteld zijn omdat ik dat niet voor me zie :)
Fijn dat je zo'n vriendschap hebt! Oke het is 100% waar je mag kiezen voor geen kinderen! Maar het is ook niet zo dat omdát het anders mag jij diegene moet zijn die dan geen kinderen kiest... probeer je blik open te houden. Wat ik totaal niet bij je hoor is een waarom je het niet zou willen behalve dat je je leven wel oke vind nu. Maar nu blijft ook niet altijd.. ik wilde zelf geen kinderen besloot ik op mijn 17e omdat ik uit een ongezellig en ongezond gezin kom en ook zelf last had van depressie. Ik raakte op mijn 18e zwanger! Nu is mijn zoon 18 jaar. Ik ben heel dankbaar dat ik dat heb gekregen wat ik zelf dacht dat ik niet wilde. Pas rond mijn 30e dacht ik: ik wil wel meer kinderen! Maar nu ben ik 36 en ik heb in de afgelopen tijd geen man gevonden. Ik dacht ook nog een hele tijd dat ik niet nog meer kinderen wilde totdat iemand me vroeg waarom niet. En mijn antwoord niet zo logisch vond. Hij zei: je wilt het wel maar je durft gewoon niet om dat toe te geven aan jezelf. Ik werd zo boos op deze man! Maar na een aantal weken besloot ik eens naar mijn angsten te kijken en besefte dat het waar is: ik zou het wel willen als het maar net een leuke man is en ik niet doodga tijdens de bevalling en het een gezond kindje is enz enz enz... dus.. ik zou zeggen durf te dromen en besef ook dat je niss niet weet wat je wil tot je het ineens hebt. Ik ben heel blij en dankbaar voor mijn zoon en vind moeder zijn heel erg leuk. Ook zwaar maar je veranderd gewoon als je een kindje krijgt. Tenninste, de meeste mensen dan he. Het is ook niet voor iedereen dat is zo maar als het voor iemand niet zou zijn zou ik hebben gedacht voor mij en ik ben toch heel gelukkig moeder.
Ik wil ook geen kinderen en dacht op 9 jarige leeftijd ook dat ik het wel wilde. Maar je bent nog zo jong, geen idee over het leven nog. Op die leeftijd denk je dat het “normaal” is omdat iedereen het doet. En nu heb ik nog steeds het gevoel dat mensen kinderen nemen omdat een ander dat ook doet en omdat het dan hoort. Ik zie en hoor zoveel mensen klagen dat ze moe zijn. Niet kunnen slapen en het veel geregel is. En dat ze eigenlijk achter af spijt hebben van het nemen van kinderen. Mijn leven is goed. Ik heb vrijheid en kan rust pakken wanneer ik zin heb. Maar ik voel de behoefte ook helemaal niet. Ik zou eigenlijk dood ongelukkig worden als ik aan kinderen begin.
@@Soof snap wel dat ze dat zeggen. Maar je bent niemand verantwoording schuldig. Ik vind dat mensen, vooral vrouwen, te vaak te snel 'sorry' zeggen, vandaar mijn reactie;-)
Ik heb het idee dat je graag de controle wilt houden over je leven.Ik denk zelf ,dat als je kinderen krijgt, deze controle niet meer te houden is.Een feit is dat je geleefd word ,omdat je activiteiten grotendeels ten behoeve van het kind worden ingepland. Dit is best heel eng. Ik denk zelf dus, dat je je meer moet afvragen of je het zinvol vind de les ..'Controle loslaten' beter wilt leren en of dit 1 van de hoofdzaken van je twijfel is. De vraag is hoe verantwoordelijk ben je als ouder over het leven van je kind uberhaupt 8:40 , de maatschappij dringt zich zo op. Wellicht moet je het dan ook weer luchtiger bekijken. Ik denk dat kinderen opvoeden , voornamelijk gaat om de basis vaardigheden leren hygienne (lichamelijke) zorg en contact leggen (liefde)dus eigenlijk een ego identiteit aanbieden en of 8:40 laten ontspruiten. Dan is het aan het kind hoe ver het op de bewustwordings ladder van het leven hier binnen is gekomen (reincarnatie). De huls en het ego plus genetische factoren, brengt de mens voort en de ziel bestond al vele levens eerder. Wat ik hiermee bedoel te zeggen is, hoeveel controle moet je willen hebben? Het is nutteloos,aangezien de ziel toch al een voorbestemming heeft.....en dan blijft er 1 vraag over...vind je het leuk om een kind voor zichzelf te leren zorgen aankleden, potjes training , leren eten enz. (en dat ook nog binnen de vaste normen en waarden binnen een kader van de of een maatschappij). Klinkt best moeilijk allemaal. hoofdzaak is denk ik ook dat een kind nemen een gok is. Krijg je een jonge ziel of een oudere ziel. Jonge zielen daar heb je een kluit aan en oude zielen een mooi cadeau...tis net het casino.
Ik weet al van kinds af aan dat ik geen moeder wil zijn. Net zoals er mensen zijn die van kinds af aan weten dat ze graag een ouder zouden willen worden. Persoonlijk vind ik het heel vervelend als anderen tegen mij zeggen: 'Joh, dat verandert nog wel. Je bent nog jong.' Met deze opmerking wordt mijn hele keuze om geen ouder te willen zijn eigenlijk bekritiseerd en niet als volwaardige bewuste keuze gezien. Alsof deze keuze niet goed is. Terwijl als ik het om zou draaien en tegen iemand zou zeggen die wel graag kinderen wilt: 'joh, dat verandert nog wel'....dat kan je niet maken om dat te zeggen. Waarom andersom dan wel?
En toch.....het zal mij niet verbazen als je binnen 4,3 jaar toch een kindje eruit 'poept'.....😅......in de 'liefde' kan alles zo weer omslaan (jij weet dat als geen ander)...en je hebt het er nog steeds over....dus verwacht het onverwachte onderbewuste verwachting...😉✌🏼......
Ik wil ook geen kinderen en mensen vinden dat raar dan vragen ze weet je dat zeker maar ik weet hoe ik was als kind en dat zou ik niet aan kunnen😂 en als ik kinderen hoor krijsen dan denk ik stop alsjeblieft 🤯😂 vroeger wilde ik wel heel graag kinderen als ik later groot was haha ma nu ben ik 25 en denk ik nee hoeft niet 😂 ga wel na mn neefje ( zoontje van mijn allerbeste vriendin) als een dag wil met een kindje 🩵
Ik zit nog steeds in het proces, dat de volgende switch moest voorbereiden - I' ll pass over (wat neerkomt op het krijgen van een nieuw lichaam en de beste omstandigheden om daarna door te steken, waar ik nu tegengehouden ben door vooroordelen en hypocrisie. Het is geen 'stuip', maar een tussenfase, die 12 jaar nodig had om voor mezelf de juiste beslissingen te nemen en pas nu besef ik hoe we gekneed worden door een 'belerende' maatschappij. Ik heb beslist om dd 4 mei 2010 de draad weer op te pakken en dat is de dag na mijn 50 e verjaardag. mijn 3 kinderen zijn dan respectievelijk 20, 22 en 12 jaar oud - zij hebben nog een vader en een moeder nodig, ook al zijn de oudste twee 20+ *Kinderen zijn geen geschenk, maar een ka-do* en het is belangrijk om goed voor ze te zorgen zonder ze te versmachten. Omdat ik in 1960 geboren ben, hoor ik bij de kantelgeneratie en die begon eerder in België dan in Nederland, waardoor hier bijvoorbeeld de kinderopvang veel betaalbaarder is dan bij onze noorderburen. Voor de eerste keer maken wij, vrouzen de cyclus af en nu zie je hoe moeilijk het is om KLEINE veranderingen door te voeren. Niet alleen ben ik een slachtoffer van een pensioenscheiding (dan behoudt de man zijn pensioen en verlies jij dat extra stukje financiële zefstandigheid), maar, omdat ik werkloos werd op mijn vijftigste werd het een beschamend worstcasescenario, want overal viel ik tussen wal en schip. Kortom, er is geen evenwaardigheid op het vlak van de samenleving en eerlijk gezegd kan ik mijn eigen leven niet meer betalen, maar toch zijn die drie kinderen een engagement, dat ik in schoonheid moet afronden. Als 50+ heb ik mijn basis gelegd en dat zou voldoende moeten zijn voor een 'zachte' herfst (elk seizoen staat voor 25 jaar). Dat idee wil ik verder uitwerken, zonder die ongevraagde bemoeienis van mensen, die beter zouden moeten weten. Nog nooit hebben we zoveel middelen gehad als nu en nog nooit hebben we zo weinig voor mekaar gekregen, wat 'welzijn' betreft - het geeft te denken, maar eerst de verkeerde richting opgestuurd worden heeft het voordeel van weten waarom je geen twee keer in diezelfde valkuil stapt - elke keuze is de juiste, zolang jij je ervoor engageert en, zouden de mensen wat vaker vragen waarom je hiervoor kiest en niet voor iets anders in plaats van je belerend te corrigeren, dan zouden huizen niet meer waard zijn dan mensenlevens (en geloof me, dat is nu wel de realiteit).
Je moet je nooit onder druk laten zetten door het collectief. Al is dat soms lastig. Zelfliefde en zelfsturing zijn heel belangrijk. Wat ik ervaar is dat er nauwelijks vrouwen van in de 30 te vinden zijn zonder kinderwens om mee te settelen.
Ik vind dat je op een gegeven moment gewoon trots en zelfverzekerd bij je keuze moet blijven als je 35+ bent, zeker omdat je het volgens mij best al wel lang zeker weet dat kinderen niet het levenspad is voor jou. Dat je er telkens weer half over lijkt te twijfelen komt voor mij over of dat ook een beetje voor de content is. Wat volgens mij weet je het eigenlijk wel toch? En 'sorry' in de titel is natuurlijk al helemaal niet nodig. Ik weet al sinds dat ik eind 20 ben zeker dat ik geen kinderen wil en die beslissing wordt alleen maar zekerder naarmate ik ouder word, als ik kijk naar wat voor persoon ik ben, hoe de wereld is en nog 100 andere redenen. Ik twijfel nooit meer. Ik voel me vandaag vreselijk slecht dus wellicht krijg ik nog spijt van deze reactie en verwijder ik hem weer. Weet dat het niet zo bot bedoeld is als het er staat. Maar ik vind het fijn als er leeftijdsgenoten zijn online die ook staan voor het kinderloos blijven en daar niet steeds half over blijven twijfelen terwijl ze het in hun hart eigenlijk wel zeker weten. Representatie van kindervrije vrouwen vind ik nog heel erg missen in allerlei online content. Alles lijkt altijd maar te gaan over zwanger worden, moeder worden, alsof dat het enige is wat uiteindelijk telt voor een vrouw. Niet oke! Wees trots dat je een bewuste keuze hebt gemaakt en verontschuldig je niet!
Bedankt voor je reactie, wat vervelend dat je je vreselijk slecht voelt. Ik begrijp je behoefte aan leeftijdsgenoten die zeker zijn van hun keuze, die behoefte heb ik ook. Maar ik ben daar nog steeds niet voor de volle 100% en dat is vrij menselijk denk ik :) Ik zou nooit dit soort onderwerpen gebruiken 'voor de views'. Überhaupt maak ik niks voor de views, want dat zou betekenen dat mijn leven in dienst staat van mijn video's en dat haalt alle integriteit onderuit. Ik weet dat veel mensen met mij heel lang twijfelen, daarom neem ik de ruimte om er af en toe op terug te komen. Maar je hoeft natuurlijk niet te kijken! Alle begrip. Sterkte, ik hoop dat je je snel beter voelt
@@Soof Ik had het 'voor de views' al weggehaald later. Ik bedoelde eigenlijk 'voor de content', sorry! Heb mijn reactie nog wat aangepast. Bedankt voor je reactie, ik moet ook eigenlijk niet commenten op CZcams als ik in mijn pms zit. >_
Oef dit vind ik best wel een pittige reactie. Ik weet ook al mijn hele leven (33 jaar) dat ik geen kinderen wil. En hoewel ik dat heel zeker weet vliegt de angst me soms ook aan, doe ik mijn man niet tekort? Maak ik geen verkeerde keuze? Krijg ik hier geen spijt van als ik ouder ben? Mis ik niet iets heel existentieels? Ik ben juist heel blij om anderen te zien die keuzes maken, en daar dan tóch mee worstelen
Bedankt voor het kijken! ❤Heb of had jij de wens om een gezin te stichten?
Had geen wens. Toen ik 26 was bleek ik zwanger, nu is mijn dochter 6 jaar en heb ik een zoon van bijna 2. De eerste was per ongeluk, de tweede een bewuste keuze. Ben blij dat het me overkomen is, ondanks dat ik nooit een kinderwens heb gehad. Ik zou nu niet meer zonder willen. Ik heb een vriendin die geen kinderen wil, en dat is ook prima. Zij leent af en toe die van mij haha😂
ik heb altijd al een kinderwens gehad en ook gekregen 4 kinderen 3 jongens en een meid . wel gescheiden inmiddels maar zou ze voor geen goud willen missen en nu de jongste 21 is heb ik weer tijd voor mezelf en daar geniet ik enorm van....
Mijn moeder vroeg mij op mn 8e grappend wat ik wilde worden, ik antwoorde:moeder! In de tienertijd had ik het beeld dat ik rond mn 30e moeder wou worden, dit beeld was anders toen ik eenmaal eind twintig was en in een heftige periode kwam, ik zag steeds meer beren op de weg en ging over in teveel in mn hoofd zijn, gevoel was op de achtergrond verdwenen. Zo heb ik jaren in twijfel gezeten volgde ik allerlei platforms of ik het nou echt wilde, o ja zo kwam ik ook voor het eerst op jouw kanaal:) nu jaren later (ik 36) zijn mn vriend en ik in het diepe gesprongen, en jawel het is gelukt nu ruim 8 weken zwanger, en de beren op de weg zijn verdwenen! Ik vertrouw volledig op ons en dat wij ook de zware tijden die kunnen komen zullen gaan dragen. Liefs
Absoluut niet, ik heb mezelf nooit met kinderen gezien. Lieve begripvolle mensen om me heen (inclusief mijn man) die er totaal geen probleem mee hebben. Ben eerlijk gezegd ook niet zo gek op kinderen van anderen, alleen mijn eigen neefje en nichtje vind ik leuk.
Hi lieve Soof, rot mijn 38e had ik die wens niet echt en vond mijn leven wel fijn zo zonder verantwoordelijkheid.
Totdat daar DE man was......
Nu 42 en een zoontje wat met zijn laarzen stampt in de plassen.
Je hoeft geen sorry te zeggen tegen een mening die je altijd mag bijstellen❤
Ik ben in de 40 en heb bewust geen kinderen. Soms zijn mensen heel dwingend. Ze blijven maar herhalen dat een vrouw zoals ik gewoon moeder MOET worden. Eerder in mijn leven kreeg ik dan het gevoel alsof ik een verkeerde keuze maakte en anderen teleur stelde. Tegenwoordig begin ik steeds meer te geloven dat deze mensen gewoon jaloers zijn op mijn leven en daarom zo dwingend doen! Het heeft me enorm geholpen om zo te denken. En wanneer deze mensen echt te ver gaan krijgen ze tegenwoordig ook zo een opmerkingen van mij.
Maak van jouw verwachting niet mijn verplichting, misschien een mooie voor dat soort mensen😉
@@jesjah88 die is perfect! Dankjewel.
Deed een keer de jas van mijn hondje bij hem aan, mijn schoonmoeder: jij zou wel echt een goede moeder zijn hoor. De lat ligt blijkbaar nogal laag voor anderen om dat te vinden 😅
Echt belachelijk! Waar bemoeien sommige mensen zich mee!
Bedankt voor je fijne reactie Fandora, heel geruststellend en relativerend om te lezen! ❤️
Helemaal eens met wat je zegt, je mag zijn wie je wilt zijn. De verwachting van een gezin stichten is er ook in 2023 nog steeds. Laten we stoppen met dat verheerlijken, want kinderen opvoeden is gewoon zwaar voor veel mensen. Ik heb zelf ook bewust geen kinderen en vind dat heel relaxt. Het idee dat je 24/7 moet klaar staan zou mij geen fijner mens maken. Een leven met kinderen verloopt iets 'logischer', de fases zijn daardoor al uitgestippeld en als je ze niet hebt dan is het is meer zoeken naar wie of wat je bent.
Zelf ben ik moeder van een heerlijk manneke van 7 (wat gaat het hard). Ik denk dat aan alles voor- en nadelen zit. Hoewel ik jouw mening deel dat het iedereens eigen keuze is om je leven in te vullen zoals jij het wil, ben ik wel heel erg gelukkig met mijn gezinnetje. Zoals ik het omschrijf is dat het alle gevoelens die ik had voordat ik moeder was extra versterkt. Het moeder-zijn versterkt enorm mijn geluks-gevoel, maar ook mijn zorgen en verdriet. Maar wat me nog het meeste trof is dat het mijn houden-van een enorm gevoel van diepte heeft gegeven. Ik dacht dat ik wist wat liefde was, totdat ik mijn zoon kreeg. Het is zo'n oer-gevoel, zo diep en zo lichamelijk ook. Het doet lichamelijk pijn, dit houden van mijn kind. Heel anders dan romantische liefde, tenminste zoals ik het ervaar.
Nogmaals, iedereen maakt zijn eigen keuzes. En dat is helemaal prima. Ik ben in ieder geval heel erg blij met die van mij.
Alleen vrouwen lijken zich te moeten verantwoorden over dit onderwerp.
Ik hou van jouw mindset Sophie! Als meer mensen goed zouden nadenken over het krijgen van kinderen en of het wel daadwerkelijk bij hen past, zouden er een stuk minder ellendige mensen op de wereld rondlopen.
Dit is zo waar wat je zegt! Zelf vaker vrouwen gesproken die niet wisten dat het een keuze is. Er aan 'begonnen' zijn en er geen spijt van hebben, maar het wel anders hadden willen doen of in ieder geval veeeeeeel beter erover nadenken!
@@LaurajgdriessenHerkenbaar. Ik had een collega van destijds 50+ jaar die zei dat als ze het over had kunnen doen, ze geen kinderen had gekregen. Ja, ze hield van haar dochters, maar gezien de impact die het krijgen van kinderen heeft gemaakt op haar leven, zou ze er achteraf nooit aan zijn begonnen. Voor vrouwen uit haar generatie was het krijgen van kinderen bijna een plicht.
Dank je wel ❤️
Als mama van drie kleine kinderen kan ik beamen dat het leven heel anders is😅 kan me ook niet meer voorstellen om zonder te zitten. Ondanks dat we op een kleine boerderij wonen met veel dieren.
Het gevoel wat ik zelf heb gehad is dat vrienden komen en gaan, maar mijn kinderen zullen altijd m'n kinderen blijven. Mijn man, altijd de vader van mijn kinderen... Die connectie zal er toch blijven.
Neemt niet weg dat in soms jaloers kijk naar mensen zonder kinderen die altijd alles kunnen doen wat ze willen, wanneer ze willen...
❤️
Alleen maar even: bedankt, dit had ik echt even nodig 💗
Wat brengt de toekomst lieve Sofie, die ligt weer helemaal voor je open. En die komt zoals die komt met af en toe een wolkje maar ook met heel veel zonneschijn, echt het komt goed ☁️🌞
Ga eerst maar even fink genieten dat je weer rust hebt na de breuk, wat een prachtige beelden, gefeliciteerd tim met zowel je baan als je verjaardag !
Ik ben 32 en geen duidelijke kinderwens.. Vind jouw filmpjes altijd heel fijn om te kijken, en juist dat je het onderwerp af en toe opnieuw blijft aan snijden vind ik fijn!! Ga vooral zo door zoals je het nu doet :)!!! Oh en zulke leuke mensen altijd in jouw vlogs, mooie gesprekken XXX
❤️
Nog gefeliciteerd met je broertje! Ik had hem een stuk jonger geschat haha. Wat leuk dat hij is aangenomen op zijn verjaardag. Wat is zijn functie in de gemeente Schiedam? Ik beb 29 en single. Ik merk juist dat het een stuk normaler wordt. Ik voel weinig druk vanuit mijn omgeving. Wel merk ik dat veel mensen het bijzonder vinden dat mijn kinderwens niet zo groot is (ik weet het nog niet). Ook probeert iedereen je te koppelen aan een man. Alsof mensen er toch vanuit gaan dat je dan gelukkiger zal zijn. Mensen vullen ook vaak in dat ik kritisch ben naar een man. Dat hoeft echt niet altijd zo te zijn. Ik houd gewoon genoeg van mezelf om geen genoegen te nemen met zomaar een man, zodat je niet meer alleen bent.
Dank hiervoor! Altijd zo fijn om gelijkgestemden te horen praten. Al zit ik nu op Tiktok ook in een heerlijk "childfree" algoritme, wat erg verfrissend is ;) Wat ik je ook kan aanraden (misschien ken je het al) is het boek Soms wil ik een kind van Jantine Jongebloed. Echt ongelofelijk om die herkenbare gedachtengangen eens op papier te zien. Ik ben jaloers op mensen die volledig in hun keuze van niet-willen kunnen gaan staan. Ondanks dat ik diep in mijn hart wel weet dat ik het niet wil, zal er altijd wel die twijfel een beetje blijven denk ik. Ik denk dat dit de komende 15 jaar (ik ben nu 28) een groot thema zal blijven, en misschien daarna ook wel weer als vrienden kleinkinderen krijgen. Dat lot heb ik maar omarmd😊
Ik heb geen gezin en bewust geen kinderen, voelt helemaal goed zo ❤ Goedzo je eigen weg volgen en doen wat goed voelt!
Ik vind het juist heel mooi en zelf bewust dat jij voor jezelf hebt besloten dat je geen kinderen wilt. Er zijn zoveel mensen die ondanks dit gevoel kinderen hebben.. dat vind ik heel sneu altijd
❤️
Zelf bewust gekozen om geen kinderen te krijgen. Mijn man en ik zijn beide 59 jaar en ik denk dat de druk van de mensen om je heen toen nog hoger was dan nu het geval is maar nooit spijt van onze beslissing. Wij houden erg van dieren en daar kunnen we onze liefde ook in kwijt. Leef zoals jij wil.
Ik ben 58 en heb altijd geweten dat ik geen kinderen wilde. Het hebben van de volledige verantwoordelijkheid voor een ander menselijk wezen stond me al jong tegen. Maar meer nog; de tijd die een kind van je opeist. Niet alleen de letterlijke tijd, maar ongetwijfeld ook een heleboel ruimte in je hoofd.
Door die ongebondenheid heb ik twee keer naar een ander land kunnen verhuizen (wel met een man) en hebben we samen een heerlijk leven als kunstenaars. Wanneer ik wel eens een gezin met kinderen van dichtbij meemaak ben ik zo blij met mijn vrijheid.
En ja, je hebt gelijk; de familie houdt na mij op. En ik zal zelf maatregelen moeten nemen als ik problemen krijg op mijn oude dag, maar ik denk so wie so dat mensen op dat gebied soms meer dan realistisch is, rekenen op hun kinderen.
X
Ik las in een andere reactie iemand die buiten haar gewilde kinderloosheid, ook al geen grote vriendenschare heeft. Ik heb ook geen hele diepe vriendschappen die al lang bestaan. Dat is immers ook lastig als je van land wisselt (plus een beetje taalbarriere). Bovendien merk ik dat er een fase is waarin het zelfs moeilijker is om nieuwe vriendschappen te sluiten omdat al die andere mensen een paar decennia lang vooral met hun gezinnen bezig zijn. De raakvlakken zijn dan tijdelijk wat karig. Maar er komt ook weer een tijd waarin al die mensen 'uit de kinderen raken' en zin krijgen om ook weer al die dingen te doen die zij jarenlang niet konden doen. En ik wel. whaha. Daar ben ik nu beland.
Wij hebben 2 kinderen en eigenlijk vond ik het zelf heel raar dat ik ze wilde. Het zet je hele leven op de kop, je slaapt slecht en je hebt geen idee wat je op de hals haalt. En toch wilde ik het heel graag. Ik snap mensen die geen kinderen willen eigenlijk beter, maar ik ben heel blij met onze kleintjes.
Groot gelijk meid! Het is JOU leven ❤
Wat fijn dat Tim een nieuwe baan heeft! Ik kom oorspronkelijk uit Schiedam 😉 En wat kinderen betreft, ik had eerst bedacht dat ik nooit kinderen zou krijgen. Mijn mat had al kinderen uit een eerder huwelijk en had ook een vasectomie, dus ik dacht dat het wel goed was zo zonder kinderen. Maar op een gegeven moment verlangde ik er toch naar.. En toen hebben we twee meiden uit China geadopteerd. Ik kan m'n een leven zonder hun niet voorstellen. Maar inmiddels zijn ze de deur uit en is m'n man met pensioen en kunnen we doen wat we willen. En dat is toch ook wel heerlijk!
"ik kan ook niet geloven dat ik.... 22 ben", hardop gelachen. En wat herkenbaar weer wat je allemaal zegt! Heel mooi toch dat je zo tevreden kan zijn, heerlijk al die rust. Mijn droom is ook gewoon een dierengezin zolang ik dat oergevoel niet ervaar.
❤️
Ik ben 31 en heb geen kinderwens, nooit gehad ook. Ik krijg de vraag niet vaak of ik kinderen wil, maar als ik deze krijg dan zeg ik dat geen kinderen wil omdat ik die behoefte niet heb. Tot nu toe heb ik maar weinig mensen gehad die daar op doordrammen. Het helpt misschien ook dat mensen weten dat ik autistisch (en heel gevoelig) ben. Ik vind het wel heel intressant om te horen hoe andere mensen denken over wel/geen kinderen krijgen. Mijn vriend heeft wel altijd een kinderwens gehad maar twijfelt hierover sinds een paar jaar. Dat geeft wel wat onzekerheid in ons relatie. Thanks weer voor deze mooie vlog!😊
Ik heb altijd gezegd dat ik geen moeder wilde worden. Had niks met kinderen. Mijn vriendinnen zijn ook allemaal kinderloos. En toen ik 13 jaar geleden de liefde van mijn leven ontmoette en ik per ongeluk zwanger werd (wat uiteindelijk een miskraam werd) kwam ik tot het besef dat ik eigenlijk toch wel heel graag moeder wilde worden. Een paar maanden later raakte ik weer zwanger en beviel ik van een prachtige dochter genaamd…Lotje! Ik houd zielsveel van haar en zij is echt het mooiste wat mij js overkomen, maar ook mijn kinderloze vriendinnen begrijp ik heel goed, dat ze hier bewust voor gekozen hebben.
Jij bent mijn favoriete vlogger 😁 Hoe jij alles in beeld brengt. Zo leuk ook met die oude beelden. Beelden van voor mij een bekend stukje Nederland. Onderwerpen om over na te denken gebracht met een vleugje humor. Ik hou ervan. Geen geslijm maar een oprecht compliment 😅
En de toegift heb je erin gehouden na het achteruit parkeren in Den Haag 😄
Wat lief! Dank je wel ❤️
😂 grappig die laatste move ❤
Nooit een (serieuze) kinderwens gehad en nu na mijn geweldige partner te hebben gevonden , net een dochter gekregen. En wauw wat een ongelooflijk intense ervaring.
Hoe het leven ook loopt, geniet ervan. Wel- of geen kinderen. Wel of geen partner. Gepland of niet gepland. Alleen het NU telt ♥️
Wat een mooi verhaal! Dank je wel, heel leuk dat je dit deelt 💕
Ik binge watch jou vlogs. Heel fijn ❤
Wat lief 😍 dank je wel
Ik ben 39 en bewust zonder kinderen. Ik heb twee katten, twee paarden en een heel lieve vriend. Ik heb nooit moeder willen worden. We hebben een heerlijk leven met dieren, familie en vrienden.
Wat ontzettend fijn ❤️
Ik ook geen kinderwens maar een toekomst alleen beangstigd me wel. Ben ook al geen ‘grote vriendenclub’ mens. Zolang je je gezondheid mee hebt is alleen zijn niet erg en juist fijn. Maar laat dat je in de steek dan lijkt het me lastig geen steun van kinderen en kleinkinderen te hebben.
Wauw wat een indringende video weer. Ben het volledig met je eens, ik wil ook geen gezin. Maar eigenlijk vooral het laatste stukje in de auto raakte me toen je even over je ex praatte. Je blik bij 13:20 is zo onwijs oprecht en spreekt meer dan boekdelen. Vind het knap hoe je je kwetsbare kanten laat zien, daaruit blijkt juist hoe mega sterk je bent. Dat je zo je eigen weg volgt inderdaad maar ook je gevoelens durft toe te laten en daar eerlijk over bent. Doen maar weinig mensen je na denk ik. Je hebt zoiets puurs, dat verveelt nooit om naar te kijken en te luisteren. Dank je wel weer, ik denk dat veel mensen hier iets aan hebben. xxx
Dank je wel lieve Art Art, heel fijn om te horen ❤️
Ik wist op mijn 16e al dat ik geen kinderen wilde. Op mijn twintigste,dertigste zo tot 37 werd gezegd: wacht maar,dat komt nog wel.
Maar niet dus.
Wel veertig jaar in het onderwijs gewerkt dus kinderen genoeg😅.
Ik had ooit de wens om gezin te starten, maar na vele mislukte relaties heb ik t wel voor gezien.(werk toch al met kinderen) En merk dat mn single leven heerlijk is en juist dat meer ben gaan waarderen. Die vrijheid waar jij t over hebt, herken ik helemaal. Waar ik wel soms aan denk wat als ik ziek wordt, dan is eigenlijk n partner wel prettig. Maar hopelijk gaat het zo ver niet komen.
Hoewel ik er niet helemaal over kan oordelen omdat ik geen kinderen heb en ook niet wil, denk ik dat ik een idee heb waar het hem in zit. Ik heb veel gepraat met vrouwen die kinderen hebben of willen, en het lijkt vaak een soort oergevoel te zijn waar je eigenlijk niet tegenin kunt gaan. Kinderen krijgen is daarom volgens mij geen rationele beslissing. Je voelt het of je voelt het niet. Want zodra je het te rationeel gaat benaderen, dan kom je al snel op alle nadelen die kinderen met zich meebrengen. Onderzoeken laten zien dat mensen met kinderen minder gelukkig zijn dan mensen zonder kinderen. Als het zo rationeel was waren er nu geen kinderen meer denk ik. Ben wel benieuwd hoe vrouwen met kinderen of kinderwens dit zien.
Ik dacht vroeger ook dat ik kinderen wilde, maar hoe ouder ik word, hoe meer ik overtuigd ben dat ik het niet wil. Ben nu 31, en hoor regelmatig dat het nog wel komt. Alsof dat beter is...
Hier 1 zoon van 6 maar ik snap je helemaal hoor. Hij is het mooiste wat me is overkomen maar het is ook echt hard werken en met fases behoorlijk pittig! En wij hebben trouwens bewust gekozen voor maar 1 kind.. en dan krijg je ook een hoop over je heen wanneer de tweede komt etc. Het is nooit goed 😂
Leuke video elke keer weer een verassing wat allemaal gebeurd is zelf ben ik single momenteel geen kids ook geen behoefte aangehad aan eerdere relaties wel heb 1 nichtje en 2 neefjes onwijs leuk zijn ze. En mooie kleren heb je gekocht en je vriendinnen zijn onwijs spontaan en leuk
Alleen maar moeilijk met kinderen daar zitten ook ogen en haken aan vast, je weet mijn geschiedenis als het goed is.Liefs🥰
Ik heb ook nooit echt kinderwens gehad. Wat ik wel merk is dat het soms lastig is om vriendschappen in stand te houden als anderen wel starten met een gezin en een heel ander leven krijgen. Ritmes lopen anders en belevingswereld ook, ben hierdoor wel wat vriendschappen kwijtgeraakt met sommige mensen helaas. Marloes de Vries heeft net een boek uit dat over dit thema gaat: "Kinderen krijgen is optioneel". Misschien ook interessant om te lezen of nog leuker dat je haar eens een keer gaat interviewen voor je kanaal!
Dank voor je eerlijkheid.. maar kinderen krijg je meer dan je neemt .
Sofie mijn dochter nu bijna 31 heeft ook nooit het gevoel gehad een gezin te willen stichten. Dat is helemaal prima en haar keuze. Zij hoeft mij niet per se oma te maken. Mij gaat het er veel meer om dat zij gelukkig is en haar draai vind in het leven. Maar de vragen die je ongevraagd hierover krijgt vind ik eigenlijk veel stuitender. In de zin van, ja maar als je een vaste relatie hebt dan denk je er anders over of je hebt nog geen eigen dak boven je hoofd want dan zou je .... Of ze vragen gewoon regelrecht of ze valt op haar eigen geslacht, ja want dan is het wel een dingetje. Je mag wel opschieten want je bent al 30. Huh? Iedereen maakt een keuze hierin net zoals de keuze om een relatie aan te gaan of juist niet. Vroeger had men die keuze niet dan was de route al uitgestippeld voor een vrouw, die tijd is gelukkig voorbij!
Dank je wel voor je mooie vlog! 🤎
Bedankt voor je lieve reactie! ❤️
Ik hou erg van mijn rust en wil daarom geen kinderen of een vrouw met kinderen
Ik moest zooo lachen aan het eind😂😂😂
Hahaha gelukkig!
Wat fijn dat je dit zo kan voelen. Natuurlijk zul je je soms anders voelen dan wie de maatschappij wil dat je bent, maar toch lijkt die berusting me heerlijk. Ik heb het tegenovergestelde. Ik ben vrijgezel, maar heb sinds ik een klein meisje ben geroepen dat ik moeder wil worden. Er is niets dat ik zo graag wil en goed denk te kunnen zijn als moeder. Ik ben bang dat mijn partnerkeuze beïnvloedt gaat worden door die wens en dat ik daardoor misschien met iemand samen ga zijn die het net niet is. Dat is dan geen bewuste keuze, maar onderbewust. Het troost mij ook dat ik het alleen zou kunnen doen, maar die drempel is nog wel hoog en het liefst zou ik het samen met iemand aan gaan. Ik ben zelfverzekerd, geloof dat ik heel veel kan bereiken, maar dit stukje heeft invloed op mijn dagelijks leven. Als ik er aan denk dat ik misschien geen kinderen ga krijgen, ga ik echt door de grond. Ik kan er niet aan denken dat dat een mogelijkheid is. Dat weegt best zwaar, en gaat eigenlijk alleen goed als ik in het hier en nu leef. Het is nog geen scenario waar ik nu echt aan moet gaan denken, maar ik vrees stiekem voor het moment dat dat wel een reeële richting wordt en hoe ik daar niet mee zou kunnen omgaan.
Bedankt voor je mooie en persoonlijke reactie, wat weet je het goed te verwoorden! Lijkt me een extreem lastige situatie, maar als ik je zo lees denk ik dat je heel veel heel helder hebt voor jezelf. En dat je hoe dan ook de juiste keuzes gaat maken, wat die ook mogen zijn. Alle liefs, ik hoop dat je wens uitkomt 💕
Wat heerlijk dat gesprek in de auto... 😂 Mooi dat vrouwen tegenwoordig zoiets hebben van ja eh, beslis ik wel... Zo hoort het.
😂same here, wel eens naar mijn bril gezocht die ik op had! Ik ben nooit bezig met trouwen en kinderen krijgen. Als kind ook geen fantasieën over gehad. En het past kennelijk zo niet bij me dat niemand er ooit over begint. Terwijl ik wel gek ben op mijn neefjes en nichtjes! Dus voor een beetje ouderen over kinderen van anderen heb ik wel talent. Jarenlang ook groepsleerkracht van kleuters. Maar nooit bezig geweest met eigen kinderen, als een vanzelfsprekend nee. Fijne video weer Sophie, bedankt! ❤️
❤️
Tim, allereerst van harte gefeliciteerd met je verjaardag, maar ook met je nieuwe baan. Ja Sofie, dit was een ingrijpende, menswaardige vlog, wat ons dagelijks bezig houdt. Zet me wel aan het denken, hoe wij dit beeld als mens hebben gecreëerd; kortom het ideale plaatje huisje boompje beestje er uit zouden moeten zien. Dit onderwerp voelt heel apart, zoals je zelf al opmerkte: " Er lopen allerlei dingen door elkaar. "
Dank je wel ❤️
@@Soof❤❤
Van kinds af aan groei je op met het idee dat het krijgen van kinderen hoort en zag ik dat automatisch ook soort van voor me.
Daarna ging het wel naar 'ik hoef geen kinderen' . Ik ben veel single geweest en kon en kan het heel goed met mezelf vinden. Ik was ook heel blij dat er geen allesomvattende kinderwens was waardoor je dan toch meer druk voelt om een relatie te krijgen omdat je niet eeuwig vruchtbaar blijft.
Nu ben ik ruim 4 jaar samen met mijn man, alles voelt goed en fijn en hij had graag kinderen gehad en ik zou het in deze situatie ook wel willen, er is een stabiele basis en we zouden een kind een fijn leven kunnen geven. Helaas was al bekend dat mijn man niet heel vruchtbaar is (heeft hij ooit met een ex van hem uit laten zoeken). Het is daarentegen ook niet onmogelijk.
We doen op dit moment niks om een zwangerschap te voorkomen. Ik ben nu 35, mijn man een paar jaar ouder, en ik heb meteen gezegd ik ga niet aan de hormonen, een medisch traject in om zwanger te raken. Zoiets is zwaar en zet ook je relatie onder druk en mijn man is het daarmee eens, gelukkig. We hebben 't goed samen en met z'n tweetjes een mooi leven en mooie toekomst. Mocht een zwangerschap er binnen nu en een paar jaar toch van komen zou het meer dan welkom zijn maar zo niet, gaat de deur die nu nog op een kleine kier staat, dicht en genieten we met z'n tweeën van de rede van ons leven. ❤
Bedankt voor je mooie en persoonlijke reactie, ik wens jullie alle geluk en liefde, wat er ook gebeurt! ❤️
Herkenbaar dit...wij proberen al jaren kinderen te krijgen met ziekenhuistraject maar dit sloopt zoveel. Heb 2 miskr*men gehad en nu is mijn kinderwens gewoon bijna helemaal weggëebt. We hebben een goed leven samen en onze kat❤
Ik ben 31 en herken dit ook. Eigenlijk wilde ik nooit moeder worden. Ik werk met kinderen en kan daar heel veel liefde en zorgzaamheid in kwijt. Ook heb ik zelfs bij die kinderen mijn bezorgdheid, hoe erg zou dit wel niet zijn met mijn eigen kinderen.
Mijn vriend is heel de week weg van huis waardoor het echt op mij aankomt dus ook op het praktische stuk zeg ik nee.
Maar goed ik heb al jaren een namenlijst, kan helemaal voorstellen hoe mijn dochter zal zijn en heb al jaren het visioen dat ik op mij 32ste moeder word. Dus tja het blijft iets lastig, gelukkig is het nu niet definitief.. Maar als je een kind hebt wel, misschien is dat de grootste angst.
Ik heb ook nooit heel sterk een kinderwens gehad, of het idee dat ik een gezinsleven wilde. Maar het is er gewoon toch van gekomen, nooit zo uitgesproken maar ik dacht... ik wil het wel proberen. Nu 1 dochtertje en daar content mee. Nog genoeg tijd voor mezelf... alleen de eerste 4 jaar zijn het meest beklemmend. Maar snap ook als je ervoor kiest om geen kinderen te nemen, het is een grote verantwoordelijkheid.
Ik ben eind 20, getrouwd, maar we hebben ook geen kinderwens. Misschien komt het nog… maar zie op tegen zwangerschap/ bevallen en ook opvoeden lijkt mij een hele taak.
Ik heb kinderen
Volledig gewild en ontzettend blij mee.
Tegelijkertijd begrijpik je helemaal!😅😊
Haha ❤️
Leuke vlog
nee voor mij geen gezin ik ben gelukkig genoeg en heb een baan veel goede leuke collega's en een leuk huis leuke hobbie's dus dat is mij leventje oke een vriendin er bij geen probleem maar dan wel zonder kinderen heb liefs , leuke Vlog twee dame's in het roze aan de thee leekt wel afgesproken maar ik denk toevallig de zelfde kleding kleur aan . mooie RC Car with Train Horns on Golf Courselog tot de volgende x liefs dennis☺☺❤
Aan mij is zelfs gevraagd waarom ik ging trouwen, omdat ik toch geen kinderen wilde. En waarom ik dan een relatie heb. Alsof ik dus niks waard ben als vrouw omdat ik geen moeder wil worden. Dan hoef je geen relatie of gelukkig leven blijkbaar. Zo ouderwets, maar er wordt in de familie echt door de 'oudere' generatie raar naar mij gekeken. Bizar eigenlijk. Ik heb altijd gewacht op het moment dat ik dacht, 'ja ik wil moeder worden'. Dat moment is nooit gekomen en dat is helemaal prima. Nu 37 en helemaal gelukkig!
R.i.p Hannie😢 ik mis der ook arme meid!
ik ben nog jong (22) maar ik weet nu al dat ik nooit van m'n leven kinderen wil, ik ben ook echt als de dood om zwanger te worden en een kind in je buik lijkt me echt doodeng, ben wel blij dat het m'n ouders niks uit maakt wat ik doe later al hoef ik me toch aan niemand te verantwoorden
Wel of geen gezin, dat is een persoonlijke keus toch? Lekker doen waar jij je goed bij voelt 😊
Ik heb 2 kinderen. Ze zijn 11 en 8. Je krijgt zo ontzettend veel liefde van ze terug. Ik zou ze niet kunnen missen. Het is ook een andere liefde dan je kunt krijgen van je partner. Ze hebben dezelfde humor. Ik kan onwijs van ze genieten. Ik zie ook dingen van mijzelf terug. Ze vragen nu ook niet zoveel zorg meer.
Inderdaad Sofie! 22 ja.. kan ik ook niet geloven van mezelf 😁🤫
Lieve Sofie, je loopt je eigen pad, ik herken het ‘niet boos’ zijn. Voor mij werkte het nóg dieper in mijn lijf te komen en het echt te gaan bewonen. Dat gaat in stukjes. Jij bent jouw eigen kracht.
Ik had nooit een kinderwens. Pas op mijn 34ste, toen mijn man aangaf dat hij niet verder met mij wilde, hebben we geprobeerd om een kind te krijgen. Gelukkig dat het toen niet gelukt is, na een jaar gingen we alsnog uit elkaar. Ik was 35, een tijdje ben ik geobsedeerd geweest om een kind te krijgen (zo nodig van een donor). Ik denk dat mijn leeftijd meespeelde, je “hoort” dan op zo’n leeftijd kinderen te hebben of te willen. Alsof het je laatste vruchtbare jaren zijn. Nu ben ik 40, 4 jaar samen met mijn nieuwe vriend. In het begin van onze relatie dacht ik nog aan kinderen. Mijn vriend wilde ze liever niet, omdat hij stottert. Daarna ben ik overspannen geraakt en vorig jaar is bij mijn autismespectrumstoornis vastgesteld. Ik wist al lang dat ik kinderen mentaal niet aan kan, nu heb ik daar een bevestiging van. Ik ben opgelucht, de diagnose heeft mij een “vrijbrief” gegeven om anders te zijn en definitief geen kinderen te willen. Alleen maar omdat ik mijn beperking niet wil doorgeven. Wij allebei niet. Maar ook omdat ik gewoon accepteer dat ik geen energie heb voor kinderen, dat had ik ook eerder niet. Ik zou alleen willen dat er meer voorbeelden zijn van kinderloze vrouwen en stellen op leeftijd, dat je dan ook zonder kinderen niet eenzaam hoeft te zijn.
Ik ben 37 jaar, single en geen kinderwens. Stoort mij vooral dat mensen er raar van op kijken als ik zeg dat ik geen kinderwens heb. Krijg dan ook vaak de opmerking 'ben je dan niet bang om alleen achter te blijven?' 🙄
Ik denk juist dat het goed is als je het jezelf blijft afvragen! Juist omdat de vrouw het tot een bepaalde leeftijd kan (hoewel dat niet volledig waar is) en een keuze maken is 1 ding maar je mag erin veranderen. Dus dit soort grote onderwerpen blijven onderzoeken, lijkt mij gezond! Toch is het wel jammer dat het nog steeds zo'n taboe is, zelf ook absoluut geen kinderwens (wel dieren) en al zovaak te horen gekregen 'komt nog wel' of dat ik dan egoïstisch ben. Blijft bijzonder! Terwijl als een man het zegt, dat ze geen kinderen willen, zijn ze stoer of word het begrepen. Voor zover er überhaupt door mannen over gesproken word!
Dank je wel Lauwtje ❤️
Ik heb heel lang gezegd geen kinderen te willen en opeens op mijn 33e wilde ik ze wel . Bijna 10jaar een relatie . Maar ik ben bang dat er toch geen kinderen komen aan de ene kant jammer aan de andere kant kijk naar de wereld is toch vreselijk .
Ik ben 38 jr single en geen kinderwens. Mensen denken vaak dat ze er niet zijn omdat ik geen relatie heb maar als ik ze had gewild waren ze er al wel geweest ;) just me en mn grote kwijlende lobbes....nu nog dat dijkhuisje en een paar kippen!! #lifegoals
Lieve Sofie als je je hart volgt is het altijd goed, en als jou hart zegt dat je geen kinderwens hebt dan is het goed en moet je niet twijfelen om wat andere mensen zeggen. Mijn hart schreeuwde om mama te worden, en moet ook zeggen ik kan me geen leven zonder ze voorstellen en die onvoorwaardelijke liefde die ik nu voel vult mijn hart. Maar ieder vult zijn hart op zijn eigen manier en daar heeft niemand anders wat over te zeggen. Je hebt een heel mooi groot hart die je vult met je familie, vrienden en dieren en hoop een leuke vent in de toekomst.❤
Dank je wel ❤️
ik heb nooit een kinderwens gehad, ik begreep niets van mijn vriendinnen met hun klapperende baarmoeders. Maar wat ik echt heel vervelend heb gevonden, is die altijd maar weer terugkomende vraag of ik niet moeder wilde worden. Ik vond het vooral irritant van mensen aan wie ik het al had uitgelegd. Die dan toch even later weer begonnen met:"Je zou zo'n goede moeder zijn.". Dat lijkt en klinkt aardig, maar eigenlijk is best een ongepaste en (in context) schofterige opmerking. Dat heb ik een goede vriendin ook gezegd. Want een kinderwens wordt nooit (of echt zelden) gechallenged. Maar geen kinderwens, daar mag de hele wereld altijd weer op terugkomen, lijkt het. Gelukkig begreep die vriendin het. Maar de opmerkingen van anderen bleven komen. Tot rond mijn 45e. Toen hield het op. Lekker rustig, kunnen we nu weer door.
Bedankt voor je reactie, heel herkenbaar! Je hebt ook helemaal gelijk! Wat dat betreft kijk ik wel uit naar ouder worden, dat zal inderdaad meer rust geven. Liefs
Mooie vlog Sophie. Ik heb een totaal ander leven dan jij, maar toch herken ik me in je standpunt. Ik heb meer dan 2 kinderen, iets wat toch wordt gezien als een gemiddeld gezin, maar ik werk dan ook nog is niet. Onlangs van ‘de vvd-vrouw’ vernomen dat dit conservatief is en terug in de tijd.’ Toen dacht ik echt: Wanneer gaan we nou is met z’n allen accepteren dat niet iedereen hetzelfde hoeft te zijn? Waarom moet een gezin met 2 kinderen, een rijtjeswoning, een stationwagen en een golden retriever dé garantie zijn op een gelukkig leven?? Of je nou kinderen wil of niet, ieder zijn eigen keuze, leven en laten leven…
Wat een onzin. Niets is 'standaard ' Als jij gelukkig en tevreden bent met uiteraard alle ups en downs die bij het leven horen is het prima . Wees blij dat je niet 'moet' werken, en geniet ervan. Niet iedereen heeft die keuze
❤️
Ik vroeg mijzelf af waarom ik het leuk vind om naar jou te luisteren. Het is denk ik je openheid en je redeneren. Ikzelf het tegenovergestelde van jou, heb nu ik 37 ben 6 kinderen. Maar het open zijn en het redeneren is in mijn gezin aan de orde van de dag. Het is druk, gezellig, intersief, maar ik zou niet anders wensen. Wij zijn bewust ouders. Ik denk dat het leven op een andere manier waarde heeft met een gezin. Het zijn persoontjes die je helpt ontwikkelen. Een andere manier van waarde voelen is geen meer of minder waarde. Je bent waardevol wanneer je met liefde en je gave een ander een stukje helpt in inzicht om te kunnen zijn of groeien.
Bedankt voor je leuke en lieve reactie Evelien, heel mooi om te lezen ❤️
Echt al heeeeel lang geleden! 3 maanden...
Haha alles is relatief ;)
“Rijp voor een inrichting” 🤣
Haha 😄
Ga je denk je nog ooit delen wat er 'op het eind' zo is misgegaan in je relatie? Of voelt dat te privé... met dat laatste gesprekje in de auto kreeg ik het gevoel alsof hij is vreemdgegaan of contact had met iemand anders (herken het van mijn eigen situatie).
Bedankt voor je reactie! Nav wat je vraagt heb ik toch besloten dat laatste stukje er alsnog uit te knippen (over dat ik niet kwaad ben), omdat het meer vragen oproept dan de bedoeling was 😅 Ik kan nooit precies vertellen wat er allemaal is gebeurd, dat voelt niet goed tegenover hem. Maar het heeft in ieder geval niks te maken met vreemdgaan of contact met andere mensen, daar is nooit sprake van geweest. Heftig dat jij dat wel hebt meegemaakt 😔 Liefs
Ik ben zelf 37 en heb 4 kinderen.
Ik zei het een paar keer eerder ik wist al vanaf kinds af aan dat ik kinderen wilden 4 kinderen zag ik voor me
Dat plaatje.
Ik was 22 toen ik zwanger raakte van mijn eerste dochterje.
Het is dus ook zo gegaan hoe ik het voor mij zag moeder van 4 kinderen 😊
Ik heb zelf 1 zusje we schelen 12 en een half jaar met elkaar in leeftijd.
Dus ik kom zelf niet uit een groot gezin maar toch voelde ik dat ik het zo wilde later.
Ik heb nog een half zus dochter van mijn vader zij is 5 jaar ouder dan mij
Maar zij woont in Duitsland dus ik zie haar zelden.
Ben ook niet met haar opgegroeid.
Ik heb een vriendin die pas moeder is geworden en ze vertelde mij hoe gelukkig ze is en dat ze nooit heeft gedacht dat het zo mooi was
Ze zei was ik er maar eerder aan begonnen.
Het is denk ik juist mooi het geeft een diepe betekenis aan je leven wanneer je een kindje hebt van jezelf een kindje waarin je dingetjes herkend elkaar later begrijpt iets van jezelf. Ik heb soms het idee dat je het te veel analyseert en rekening houd met wat je omgeving er van denkt
Zo erg dat je voorbij gaat aan je eigen gevoelens en verlangens als je heel stil zit met jezelf niemand om je heen en diep in je zelf kijkt weet je dan zeker zonder twijfel dat je nooit moeder wilt worden?
Bedankt voor je mooie, uitgebreide reactie, en tip ❤️
Heey Sofie dat is ook heftig dat je te maken hebt gehad met een stalker. Ben blij voor jou dat het is opgehouden na die brief.
Het is wel triest dat mensen zo denken na het lezen van jou boek
Het stukje gezin stichten is denk ik toch een bepaalde verwachting inderdaad. Ik zou het zelf leuk vinden met de juiste partner maar het is geen moetje. Toch heb ik zelf ook wel eens druk ervaren omdat je als man toch vaak de stadhouder bent zoals jou vader dat zo mooi zij. Het is mooi om te zien dat jij zo gelukkig bent met jou dieren je gaat er ook heel mooi en liefdevol mee om.
Is heel herkenbaar heb dat met mijn hond. Is ook echt een maatje
Dat laatste shot sofie hahaha geweldig die opmerking.
Dank je wel ❤️
Ik heb een partner gezocht die ook geen gezin wil stichten, dat geeft veel rust als je op 1 lijn ligt😅🙃
⚖️?
Die kleding staat je prachtig!
Ik ben een vrouw van 33, heb me begin dit jaar laten steriliseren omdat ik geen kinderwens heb. Ben er blij, geeft rust.
Dank je wel, en wat sterk dat je die keuze hebt gemaakt! Kan me inderdaad voorstellen dat het veel rust geeft ❤️
Hoi Sofie, wat een fijne vlog weer. Ik ben jou ooit gaan volgen omdat je het over dit onderwerp had. Ik wilde toen zelf ook geen kinderen en werd zo moe van de vraag er naar. Omdat de situatie er niet naar was en mijn antwoord altijd 'nee, kinderen zijn niks voor mij' was raakte ik hier steeds meer van overtuigd. Had wel eens getwijfeld toen ik mijn huidige vriend tegen kwam maar na mijn 40ste wilde ik het sowieso niet meer. Want dan worden de risico's voor moeder en kind groter. Maar het liep allemaal anders... Na een ongeplande zwangerschap die leidde tot een miskraam wilde ik ineens wel heel graag een kind, alsof de natuur ineens het knopje kinderwens aan had gezet, nu pas... Voor mijn vriend gold hetzelfde. Toen zijn we er voor gegaan en nu ben ik op mijn 43ste alsnog moeder en zo blij hier mee! Sta er zelf ook nog wel versteld van😅 Alle bezwaren die ik eerst had: vrijheid niet op willen geven etc, doen er nu niet meer toe. Want ik vind dit leven nu het allerleukst, dat gaat blijkbaar vanzelf. Door mijn leeftijd heb ik wel al allerlei reizen en avonturen gehad. Maar als ik dit had geweten had ik het waarschijnlijk wel eerder gedaan. Ik had er wel best moeite mee om ineens vanuit het nee kamp naar het ja kamp te zijn overgestapt. Ik had er liever neutraler in gestaan dan was het veel gemakkelijker geweest om dit nieuwe levenspad te omarmen.
Wat een geweldig verhaal! Bedankt voor je reactie, wat ontzettend leuk en bijzonder om te lezen. Ik ben zo blij voor jullie dat het alsnog is gelukt! Eigenlijk heb je dan het beste van twee werelden; een vrij lang leven zonder kinderen (toen je ze niet wilde), en nu kan je alsnog van het moederschap genieten. Ik vind het echt heel leuk en inspirerend om te lezen. Alle geluk en liefde voor jullie ❤️
Dank je wel voor je reactie ❤ Je hebt helemaal gelijk ik kan nu beiden ervaren. En uiteindelijk is het sowieso goed, met óf zonder, het leven heeft in beiden gevallen zo veel moois te bieden 🥰 Ook veel 🍀 en ❤ voor jou, bedankt dat je ons meeneemt op je levenspad ik leer veel van je 🙏
Zelf heb ik een zoontje met mijn ex-partner gekregen, die is nu ruim 4 jaar en zit inmiddels op de basisschool. Daarna heb ik mezelf echt voorgenomen niet meer te daten met een man die al kinderen heeft omdat ik zelf gewoon echt geen kinderwens meer heb. (Helaas ;-)) heb ik een man met een kind ontmoet en vormen wij in de weekenden een samengesteld gezin, maar de enorme moeite die ik daarmee heb, het niet meer alleen zijn, het niet meer hebben van mijn eigen leven maakt het echt heel pittig. Net als jij ben ook ik alleen gewoon heel erg gelukkig hier in het piepkleine Goudswaard. Ik ben gewoon heel graag op mezelf en leef al vier jaar lang fulltime met mijn zoontje tussen vier muren en hebben wij onze eigen dingetjes. Ik herken dus heel erg veel in wat je zegt en ik geloof zeker niet dat kinderen bedoeld zijn om je gelukkig te maken of je als mens een bepaald recht toe te doen.
Bedankt voor je persoonlijke reactie! Wat fijn dat jullie het zo naar je zin hebben in Goudswaard en dat je een man hebt ontmoet, maar een samengesteld gezin vormen lijkt me inderdaad heel pittig. Al helemaal als je zo gewend bent aan je eigen dingetjes, rust en ritme. Knap en sterk dat je het toch blijft proberen, ik hoop dat het tzt soepeler wordt zodat het je minder moeite kost ❤️
In deze tijd van zorgwekkende overbevolking en klimaatzorgen doe je er echt alleen maar heel goed aan om kinderloos te zijn. Dank daarvoor. Gefeliciteerd met je footprint zou ik haast zeggen 😊
Leuke vlog ook weer. Hopelijk zet het mensen aan tot denken en bewustwording. Ik heb zelf een zoon en dit was, heel cliché, wel het beste en bijzonderste wat me ooit is overkomen. Niets kan daar tegenop. Ik begreep en voelde toen ook pas meer wat de bedoeling essentie van het leven überhaupt was. Iets heel oers heel sterk, voortplanting. Gelukkig weet je niet wat je mist wanneer je het nooit hebt gehad dus dat hoef je eigenlijk niet meer te nemen in je overweging😅
Ik heb het ook bij 1 kind gehouden. Want na 1 komt dezelfde overweging over het tweede kind. Gelukkig is onze footprint daarmee ook nog relatief acceptabel. Veel geluk Sofie! Knap hoe jij het doet!
Dank je wel! Je hebt helemaal gelijk! ❤️
Heb je er ooit spijt van gehad?. Wij zij deels bewust, deels niet kinderloos. We hebben een fantastisch leven, maar wij de enige in onze directe kring. Op feestjes enz praten meiden altijd over de kids en dan voel je je toch soms buiten gesloten, en denk ik soms stiekem hmm. Voor mannen is dat toch anders.
Ah joh, je kunt nog altijd een knappe man nemen met een leuk bonus-kind. Ook een beetje zoeken in hoe je dat aanpakt maar je kunt vluchten wanneer je wilt (niet samenwonen dan wel) en het kind is er sowieso niet altijd
Ook 36, geen kinderen, en weet dat ze er ook nooit gaan komen, alleen heel erg ongewenst… Zou het zo graag willen! 💔
❤️
In de titel staat ''sorry'', maar tegen wie zeg je sorry?
Dat is vooral voor de mensen die tegen me zeggen: 'Ah joh, je zou zo'n goede moeder zijn', of: 'Je weet niet wat je mist', etc. Mensen die teleurgesteld zijn omdat ik dat niet voor me zie :)
Doe waar jij je goed bij voelt @@Soof En dat doe je al volgens mij, dus dat is hartstikke goed
Fijn dat je zo'n vriendschap hebt!
Oke het is 100% waar je mag kiezen voor geen kinderen! Maar het is ook niet zo dat omdát het anders mag jij diegene moet zijn die dan geen kinderen kiest... probeer je blik open te houden. Wat ik totaal niet bij je hoor is een waarom je het niet zou willen behalve dat je je leven wel oke vind nu. Maar nu blijft ook niet altijd.. ik wilde zelf geen kinderen besloot ik op mijn 17e omdat ik uit een ongezellig en ongezond gezin kom en ook zelf last had van depressie. Ik raakte op mijn 18e zwanger! Nu is mijn zoon 18 jaar. Ik ben heel dankbaar dat ik dat heb gekregen wat ik zelf dacht dat ik niet wilde. Pas rond mijn 30e dacht ik: ik wil wel meer kinderen! Maar nu ben ik 36 en ik heb in de afgelopen tijd geen man gevonden. Ik dacht ook nog een hele tijd dat ik niet nog meer kinderen wilde totdat iemand me vroeg waarom niet. En mijn antwoord niet zo logisch vond. Hij zei: je wilt het wel maar je durft gewoon niet om dat toe te geven aan jezelf. Ik werd zo boos op deze man! Maar na een aantal weken besloot ik eens naar mijn angsten te kijken en besefte dat het waar is: ik zou het wel willen als het maar net een leuke man is en ik niet doodga tijdens de bevalling en het een gezond kindje is enz enz enz... dus.. ik zou zeggen durf te dromen en besef ook dat je niss niet weet wat je wil tot je het ineens hebt. Ik ben heel blij en dankbaar voor mijn zoon en vind moeder zijn heel erg leuk. Ook zwaar maar je veranderd gewoon als je een kindje krijgt. Tenninste, de meeste mensen dan he. Het is ook niet voor iedereen dat is zo maar als het voor iemand niet zou zijn zou ik hebben gedacht voor mij en ik ben toch heel gelukkig moeder.
❤️
Ik wil ook geen kinderen en dacht op 9 jarige leeftijd ook dat ik het wel wilde. Maar je bent nog zo jong, geen idee over het leven nog. Op die leeftijd denk je dat het “normaal” is omdat iedereen het doet.
En nu heb ik nog steeds het gevoel dat mensen kinderen nemen omdat een ander dat ook doet en omdat het dan hoort.
Ik zie en hoor zoveel mensen klagen dat ze moe zijn. Niet kunnen slapen en het veel geregel is.
En dat ze eigenlijk achter af spijt hebben van het nemen van kinderen.
Mijn leven is goed. Ik heb vrijheid en kan rust pakken wanneer ik zin heb.
Maar ik voel de behoefte ook helemaal niet. Ik zou eigenlijk dood ongelukkig worden als ik aan kinderen begin.
Ik bekijk later de video, maar hoezo 'sorry'????
Omdat mensen regelmatig tegen me zeggen dat het 'zonde' is dat ik geen gezin sticht, omdat ik 'een leuke moeder' zou zijn 😅
@@Soof snap wel dat ze dat zeggen. Maar je bent niemand verantwoording schuldig. Ik vind dat mensen, vooral vrouwen, te vaak te snel 'sorry' zeggen, vandaar mijn reactie;-)
Ik heb het idee dat je graag de controle wilt houden over je leven.Ik denk zelf ,dat als je kinderen krijgt, deze controle niet meer te houden is.Een feit is dat je geleefd word ,omdat je activiteiten grotendeels ten behoeve van het kind worden ingepland. Dit is best heel eng. Ik denk zelf dus, dat je je meer moet afvragen of je het zinvol vind de les ..'Controle loslaten' beter wilt leren en of dit 1 van de hoofdzaken van je twijfel is. De vraag is hoe verantwoordelijk ben je als ouder over het leven van je kind uberhaupt 8:40 , de maatschappij dringt zich zo op. Wellicht moet je het dan ook weer luchtiger bekijken. Ik denk dat kinderen opvoeden , voornamelijk gaat om de basis vaardigheden leren hygienne (lichamelijke) zorg en contact leggen (liefde)dus eigenlijk een ego identiteit aanbieden en of 8:40 laten ontspruiten. Dan is het aan het kind hoe ver het op de bewustwordings ladder van het leven hier binnen is gekomen (reincarnatie). De huls en het ego plus genetische factoren, brengt de mens voort en de ziel bestond al vele levens eerder. Wat ik hiermee bedoel te zeggen is, hoeveel controle moet je willen hebben? Het is nutteloos,aangezien de ziel toch al een voorbestemming heeft.....en dan blijft er 1 vraag over...vind je het leuk om een kind voor zichzelf te leren zorgen aankleden, potjes training , leren eten enz. (en dat ook nog binnen de vaste normen en waarden binnen een kader van de of een maatschappij). Klinkt best moeilijk allemaal.
hoofdzaak is denk ik ook dat een kind nemen een gok is. Krijg je een jonge ziel of een oudere ziel. Jonge zielen daar heb je een kluit aan en oude zielen een mooi cadeau...tis net het casino.
Ik weet al van kinds af aan dat ik geen moeder wil zijn. Net zoals er mensen zijn die van kinds af aan weten dat ze graag een ouder zouden willen worden. Persoonlijk vind ik het heel vervelend als anderen tegen mij zeggen: 'Joh, dat verandert nog wel. Je bent nog jong.' Met deze opmerking wordt mijn hele keuze om geen ouder te willen zijn eigenlijk bekritiseerd en niet als volwaardige bewuste keuze gezien. Alsof deze keuze niet goed is. Terwijl als ik het om zou draaien en tegen iemand zou zeggen die wel graag kinderen wilt: 'joh, dat verandert nog wel'....dat kan je niet maken om dat te zeggen. Waarom andersom dan wel?
Bedankt voor je reactie, zo herkenbaar! Heel scherp van je!
En toch.....het zal mij niet verbazen als je binnen 4,3 jaar toch een kindje eruit 'poept'.....😅......in de 'liefde' kan alles zo weer omslaan (jij weet dat als geen ander)...en je hebt het er nog steeds over....dus verwacht het onverwachte onderbewuste verwachting...😉✌🏼......
Ik wil ook geen kinderen en mensen vinden dat raar dan vragen ze weet je dat zeker maar ik weet hoe ik was als kind en dat zou ik niet aan kunnen😂 en als ik kinderen hoor krijsen dan denk ik stop alsjeblieft 🤯😂 vroeger wilde ik wel heel graag kinderen als ik later groot was haha ma nu ben ik 25 en denk ik nee hoeft niet 😂 ga wel na mn neefje ( zoontje van mijn allerbeste vriendin) als een dag wil met een kindje 🩵
Ik zit nog steeds in het proces, dat de volgende switch moest voorbereiden - I' ll pass over (wat neerkomt op het krijgen van een nieuw lichaam en de beste omstandigheden om daarna door te steken, waar ik nu tegengehouden ben door vooroordelen en hypocrisie. Het is geen 'stuip', maar een tussenfase, die 12 jaar nodig had om voor mezelf de juiste beslissingen te nemen en pas nu besef ik hoe we gekneed worden door een 'belerende' maatschappij. Ik heb beslist om dd 4 mei 2010 de draad weer op te pakken en dat is de dag na mijn 50 e verjaardag. mijn 3 kinderen zijn dan respectievelijk 20, 22 en 12 jaar oud - zij hebben nog een vader en een moeder nodig, ook al zijn de oudste twee 20+
*Kinderen zijn geen geschenk, maar een ka-do* en het is belangrijk om goed voor ze te zorgen zonder ze te versmachten. Omdat ik in 1960 geboren ben, hoor ik bij de kantelgeneratie en die begon eerder in België dan in Nederland, waardoor hier bijvoorbeeld de kinderopvang veel betaalbaarder is dan bij onze noorderburen. Voor de eerste keer maken wij, vrouzen de cyclus af en nu zie je hoe moeilijk het is om KLEINE veranderingen door te voeren. Niet alleen ben ik een slachtoffer van een pensioenscheiding (dan behoudt de man zijn pensioen en verlies jij dat extra stukje financiële zefstandigheid), maar, omdat ik werkloos werd op mijn vijftigste werd het een beschamend worstcasescenario, want overal viel ik tussen wal en schip.
Kortom, er is geen evenwaardigheid op het vlak van de samenleving en eerlijk gezegd kan ik mijn eigen leven niet meer betalen, maar toch zijn die drie kinderen een engagement, dat ik in schoonheid moet afronden. Als 50+ heb ik mijn basis gelegd en dat zou voldoende moeten zijn voor een 'zachte' herfst (elk seizoen staat voor 25 jaar). Dat idee wil ik verder uitwerken, zonder die ongevraagde bemoeienis van mensen, die beter zouden moeten weten. Nog nooit hebben we zoveel middelen gehad als nu en nog nooit hebben we zo weinig voor mekaar gekregen, wat 'welzijn' betreft - het geeft te denken, maar eerst de verkeerde richting opgestuurd worden heeft het voordeel van weten waarom je geen twee keer in diezelfde valkuil stapt - elke keuze is de juiste, zolang jij je ervoor engageert en, zouden de mensen wat vaker vragen waarom je hiervoor kiest en niet voor iets anders in plaats van je belerend te corrigeren, dan zouden huizen niet meer waard zijn dan mensenlevens (en geloof me, dat is nu wel de realiteit).
Je moet je nooit onder druk laten zetten door het collectief. Al is dat soms lastig. Zelfliefde en zelfsturing zijn heel belangrijk. Wat ik ervaar is dat er nauwelijks vrouwen van in de 30 te vinden zijn zonder kinderwens om mee te settelen.
Ik vind dat je op een gegeven moment gewoon trots en zelfverzekerd bij je keuze moet blijven als je 35+ bent, zeker omdat je het volgens mij best al wel lang zeker weet dat kinderen niet het levenspad is voor jou. Dat je er telkens weer half over lijkt te twijfelen komt voor mij over of dat ook een beetje voor de content is. Wat volgens mij weet je het eigenlijk wel toch? En 'sorry' in de titel is natuurlijk al helemaal niet nodig.
Ik weet al sinds dat ik eind 20 ben zeker dat ik geen kinderen wil en die beslissing wordt alleen maar zekerder naarmate ik ouder word, als ik kijk naar wat voor persoon ik ben, hoe de wereld is en nog 100 andere redenen. Ik twijfel nooit meer.
Ik voel me vandaag vreselijk slecht dus wellicht krijg ik nog spijt van deze reactie en verwijder ik hem weer. Weet dat het niet zo bot bedoeld is als het er staat. Maar ik vind het fijn als er leeftijdsgenoten zijn online die ook staan voor het kinderloos blijven en daar niet steeds half over blijven twijfelen terwijl ze het in hun hart eigenlijk wel zeker weten. Representatie van kindervrije vrouwen vind ik nog heel erg missen in allerlei online content. Alles lijkt altijd maar te gaan over zwanger worden, moeder worden, alsof dat het enige is wat uiteindelijk telt voor een vrouw. Niet oke! Wees trots dat je een bewuste keuze hebt gemaakt en verontschuldig je niet!
Bedankt voor je reactie, wat vervelend dat je je vreselijk slecht voelt. Ik begrijp je behoefte aan leeftijdsgenoten die zeker zijn van hun keuze, die behoefte heb ik ook. Maar ik ben daar nog steeds niet voor de volle 100% en dat is vrij menselijk denk ik :) Ik zou nooit dit soort onderwerpen gebruiken 'voor de views'. Überhaupt maak ik niks voor de views, want dat zou betekenen dat mijn leven in dienst staat van mijn video's en dat haalt alle integriteit onderuit. Ik weet dat veel mensen met mij heel lang twijfelen, daarom neem ik de ruimte om er af en toe op terug te komen. Maar je hoeft natuurlijk niet te kijken! Alle begrip. Sterkte, ik hoop dat je je snel beter voelt
@@Soof Ik had het 'voor de views' al weggehaald later. Ik bedoelde eigenlijk 'voor de content', sorry! Heb mijn reactie nog wat aangepast.
Bedankt voor je reactie, ik moet ook eigenlijk niet commenten op CZcams als ik in mijn pms zit. >_
Oef dit vind ik best wel een pittige reactie. Ik weet ook al mijn hele leven (33 jaar) dat ik geen kinderen wil. En hoewel ik dat heel zeker weet vliegt de angst me soms ook aan, doe ik mijn man niet tekort? Maak ik geen verkeerde keuze? Krijg ik hier geen spijt van als ik ouder ben? Mis ik niet iets heel existentieels? Ik ben juist heel blij om anderen te zien die keuzes maken, en daar dan tóch mee worstelen
Hoe heet deze kledingzaak?
Voorwinden in 's Gravendeel :)