Amen. Zgadzam się. ja lubię być krytykowany w pracy bo tylko w taki sposób się mogę rozwijać. Oczywiście mowa o krytyce wyrażonej z szacunkiem i zrozumieniem, nie kpinach, przytykach.
Ja niestety też się spotkałam z osobą, która zarzucała mi że nie umiem słuchać krytyki, ale to jak się krytykuje ma znaczenie i niektórzy chyba nie odróżniają, po zatym czy ja wiem ,jeśli nikt nas nie pyta o zdanie to powinniśmy się zastanowić czy powinniśmy ? Może ta osoba wie ale nie chce zwyczajnie tego słuchać, np jeśli ja rysuje i podoba mi się tak jak rysuje na tą chwilę to po co ktoś kto nawet nie umie rysować się na siłę wypowiada ? Słuchałam wielu profesorów nauczycieli ,nigdy się nie burzyłam na ich słowa, bo byłam tam się nauczyć ,jak potrzebuje to sama idę i się pytam i w ogóle mnie to nie rusza ,ale jak ktoś ocenia styl , gust i myśli że to jest konstruktywna krytyka to przepraszam ale jest w błędzie. Chcesz powiedzieć że nie w twoim stylu ? Jasne masz prawo do opinii ,ale nie mów mi że mój gust jest gorszy i powinnam go zmienić xd a potem nie mów, że to była konstruktywna krytyka. Ja to tylko jako przykład podaje bo zwyczajnie byłam świadkiem takich sytuacji plus mnie też nie raz dotknęło. Jeśli chcesz komuś zwrócić uwagę że np jego zachowanie cię zabolało, pewnie powiedz, ale na drzyj się, i też posłuchaj czemu ta osoba tak a nie inaczej się zachowała, może to ty źle zrozumiałeś intencje ? Pogadajcie wyciągnijcie wnioski oboje, a nie tak jak niektórzy , to było do dupy ,nie rób tak bo przestane się odzywać xd jeszcze szantażują czasem.
Córeczki zawsze kochają tatusiów. Ja nawet myślałam, że mój jest najwspanialszym ojcem na świecie. Żaden inny nie był taki kulturalny, wykształcony i rozumny. To nic, że widywałam go raz na rok, dwa. On był bardzo zajęty, w innym mieście i taki wrażliwy..... :))))))))))
@@zuziakras1632 Rodzic, ktory ma tak rzadkie kontakty z dzieckiem, z pewnoscia gdy juz sie spotkaja potrafi byc czarujacy, a z kolei dziecko najczesciej takiego rodzica idealizuje Trudniej natomiast miec wspaniale relacje bedac pelnoetatowym rodzicem. Najczesciej niestety dotyczy to matek.
Jeden z najlepszych filmow na tym kanale. Szczery i prawdziwy tak mi sie wydaje. Znaleźć wartosciowe osoby to jak szukanie igly w stogu siana. Ludzie nieustannie nas zawodzą, jakby zasady i wartości zupelnie nie istnialy, ciągle sie dziwie ze tak jest. Lęk przed samotnością pcha nas faktycznie w związki które przynoszą nam cierpienie, w przyjaznie ktore z hukiem sie rozlatują a przeciez jednak chcemy miec z kim spedzac czas. Z jednym zgadzam sie w 100 % odgrzebywanie sie z relacji z nieodpowiednimi ludzmi zajmuje bardzo duzo czasu. Jedyne czego zaluje patrzac wstecz to wlasnie to ze niektore osoby nie zostaly wyrzucone z mojego życia o wiele wcześniej i czasu ktory zostal zmarnowany na podnoszenie sie po takich relacjach. Teraz staram sie weryfikować ludzi szybciej i jakby mam mniej litosci dla błędów dużego kalibru w stosunku do mojej osoby.
Masz rację. Dawno już zrozumiałam że ludzie "pakują się " w związki z nieodpowiednimi ludźmi ,tylko po to aby coś przeżyć ,aby przerwać ten zaklęty krąg samotności ,nawet jeżeli wiedzą że ta osoba jest daleka od ideału ,ale ryzykują ponieważ mają dosyć samotności. Smutne, ale prawdziwe,niestety
@@yvonnedewinter007 Nie ma ideałów. (Pozostaje akceptować wady bo Kto ich nie ma 😜❓ Lepiej patrzeć na zalety drugiej osoby, a zwłaszcza gdy jest ich więcej niż wad). I Nikt nie ma na czole napisane jakim jest człowiekiem.
@@yvonnedewinter007 Odnosząc się do Twojej wypowiedzi, to raczej "zaklęty krąg osamotnienia" jeśli mogę zwrócić uwagę. Samotność to nie to samo co osamotnienie. Osamotnienie wiąże się raczej z zaistniałą sytuacją spowodowaną przez innych, na przykład tych, którzy daną osobę z różnych powodów opuścili, co pcha ją do innych ludzi i jest powiedzmy negatywną emocją, swojego rodzaju odczuwalnym brakiem czegoś. Samotność niejednokrotnie to kogoś świadomy wybór, bo temu komuś wystarcza jego własna obecność. I tak w tłumie ludzi można być osamotnionym i można być samotnym. Pozdrawiam
@@krisholi4370 Dziękuję.Zawsze jestem ciekawa zdania innych osób i ich spojrzenia na różne zagadnienia i sprawy .Uważam że ludzie powinni sobie nawzajem pomagać i dzielić się swoimi doświadczeniami,albo życiową mądrością 😉
@@yvonnedewinter007 Zwróciłem na to uwagę, bo sam kiedyś używałem naprzemiennie słów samotność i osamotnienie dopóki nie zostałem uświadoniony, że one znaczą tak naprawdę co innego.🙂 Pozdrawiam
Super, że dzielisz się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami. Ostatnie filmy są świetne. Powodzenia w poszukiwaniach, jeśli znalezienie jest przed Tobą!
Dominika a możesz powiedzieć, kto to jest byle kto? mnie to właśnie trochę ciekawi. jakiś czas temu zadałam takie pytanie Łukaszowi ale na prośbę o sprecyzowanie, kogo określamy osobą niskich lotów, nie dostałam odpowiedzi. trochę mnie to ciekawi, co ludzie odpowiedzieliby?
@@jagodakostrubiec9872 no właśnie ktoś kto nie jest wartością dodana, albo jest toksyczny,albo Nas " nie uskrzydla", nie mamy z nim tych samych celów/ wartości. Generalnie marnujemy przez niego nasz czas.
@@Pariiiis aha. Ok. To tak. W tym kontekście to rozumiem. Tzn jeżeli mamy wpuścić do życia kogoś, kto nic do niego nie wniesie i z kim nie mamy nic wspólnego, to wtedy możemy użyć takie określenia, że jest to byle kto. Choc ja bym powiedziała, że bardziej nieodpowiedni. Bo każdy jest kimś. Ale rozumiem teraz co miałaś na myśli.
@@jagodakostrubiec9872 PRZYPADKOWY CZŁOWIEK DOPUSZCZONY DO MOJEGO ŻYCIA I WYKORZYSTUJĄCY TEN FAKT; NA TARCZY WY, OSACZAJACY MNIE, WPYCHAJACY SIĘ W MOJA PRZESTRZENI - TO WG MNIE BYLE KTO😄
Jest kilka czynników, które definiują wartościowego człowieka. Jednym z nich jest szeroko rozumiany szacunek i nie przekraczanie czyichś granic, co z kolei, w dzisiejszych czasach, jest nagminne 🤦🙈
A ja np cenie w ludziach przyznanie sie do bledu i przeproszenie. Mylic sie i popełniać bledy to rzecz ludzka. Ale przeproszenie i zażegnanie konfliktu to juz cecha ludzi NIE BYLEJAKICH
@@japrawdziwe7955 NIEBYLEJACY ludzie rzadko popełniają błędy wobec innych ludzi, a jeśli już im się to przytrafi to na ogół dlatego, że zostali zmanipulowani przez tych BYLEJAKICH.
"Najbardziej samotni czujemy sie będąc z kimś z kim tej bliskości nie zbudujemy" Myślę że to są najbardziej trafione słowa o samotności jakie kiedykolwiek usłyszałam/przeczytałam, myślę, że często będę to cytować sobie w głowie
Dokładnie,też tak miałam.Spotykając się z tamtą osobą, czułam się o wiele bardziej samotna niż kiedy byłam sama .Dołujące i rozczarowujące doświadczenie.
Friends with benefits... znaczy to, ze jesli jesli po czasie jedna osoba sie zaangazuje a druga ma w******* to wtedy jest ból, cierpienie, samotność... (nie wierzę w przyjaźń damsko-męską) pozdro dla wszystkich😊
człowiek jak jest bardzo smutny i samotny i zdesperowany pcha się w niewłaściwe relacje, dla mnie wyznacznik czy relacja jest dobra to dobre serce, wysokie wartości moralne, uczciwość... I nawet wtedy jak człowiek jest skrzywdzony i ma dziwne jakieś swoje odchyły, gdy jest dobrym i uczciwym człowiekiem, nie przeszkadza mi to :) Dla mnie tacy ludzie są wartościowi. Jednak każdy jest inny..
Kto normalny poznając kogoś i ulegając magii drugiej osoby może w ogóle na zimno dywagować wady i zalety drugiej osoby. I prowadzić jakieś wywody filozoficzne. Będąc takim ostroznym zawsze znajdzie się powód do nie wchodzenia w relacje.
Piękne i wartościowe jest to, że Pan opowiedział o czymś bardzo ważnym w życiu tak od serca, szczerze, świetnie. Serdecznie Pozdrawiam i życzę wszystkiego co Najlepsze 🌻
💚 Uważam, że jesteś bardzo wartościowym człowiekiem 💓 Kontakty z małymi dziećmi są rewelacyjne.Kiedy jestem z moimi wnuczkami zapominam o całym świecie 🥰 Życzeniowo, myślę, uważamy, że człowiek może się zmienić, dlatego wchodzimy w nieudane i z góry skazane na porażkę relacje, niestety. Żeby się zmienić, to trzeba chcieć to uczynić, i to już jest połowa sukcesu.To trochę jak z alkoholikiem, żeby podjąć terapię, to najpierw musi się przed sobą przyznać że nim jest, a to jest najtrudniejsze.Ludzie najczęściej chcą zmieniać innych, a ja myślę, że wszelkie zmiany w życiu zaczynamy od siebie i nigdy nie uda nam się kogoś zmienić, poza zmianą stosunku do tej osoby. Ostatnio wyczytałam, że dobre relacje interpersonalne mają znaczenie m.in.na długość naszego życia oraz zdrowia 😍
Miałam podobnie, świeża sprawa właściwie. Czułam chemię do osoby która ma wiele do zrobienia ze sobą... Męczyłam się, myślałam bo bardzo mi zależy to jednak mimo że mam tą osobę w sercu to jednak życzyłam i dalej życzę mu znalezienia relacji w której będzie szczęśliwy. Czuję taką wewnętrzna niezgodę i tęsknię za nim, wciąż życząc mu szczęścia. Mam wrażenie że coś dobrego w sensie duchowym mu dałam, wzbogaciłam czymś... sama dostałam dużo bo były to cudne chwile. Teraz muszę sie pozbierać...
A mi na przykład kiedyś bardzo zależało żeby mieć jak najwięcej zanjomych, co swoją drogą przychodziło mi mega łatwo - potrafiłem na luzie pisać z 20 osobami dziennie i w tym codziennie z kimś innym. Ale mając jakoś 16/17 lat (czyli ze 2 lata temu) zacząłem zadawać sobie pytanie po co mi to. Naprawdę nigdy się nad tym nie zastanawiałem, a wśród tych wszystkich ludzi była dosłownie garstka takich, których uważałem za wartościowych (a przynajmniej wartościowych dla mnie). Reszta to był ktoś aby był i nic to nie wnosiło, no może tylko spędzenie czasu na rozmowach o niczym i robieniu niczego. Jak to przemyślałem, stwierdziłem, że nie chcę wokół siebie kogokolwiek, ale kogoś, kogo naprawdę będę uważał za kogoś wartościowego, ale w tym celu najpierw sam muszę się rozwinąć w kierunku w którym chcę. Aktualnie jestem na etapie skupiania się bardziej na sobie, niepotrzebne kontakty już osłabły i widzę, że teraz powoli zaczynają pojawiać się ludzie, jakich zawsze chciałem znać. I cieszę się, że w tak młodym wieku doszedłem do tego wniosku, a co więcej coś mi się udaje zmienić, bo mam wrażenie, że większości ludzi nie udaje się to przez całe życie. Swoją drogą świetny film :))
Gratuluję dojrzalej postawy i przemyśleń. Mozna powiedzieć że masz stara duszę. Ja miałam podobnie w Twoim weku. A czas poświęcony sobie nigdy nie jest czasem stracony. Zawsze towarzyszyło mi przeświadczenie że najpierw powinnam nauczyć się być sama z sobą, a z czasem pojawili sie wokół mnie wartościowi dla mnie ludzie.
@@adrianovento Też tak czasami uważam, a szkoda bo może ten świat wyglądał by o wiele lepiej gdybyśmy wcześniej umieli oddzielić właściwe dla nas znajomości od tych mniej wartościowych. Uważam także że niezależnie od wieku w którym akurat ktoś się znajduje warto pamiętać że mimo wszystko życie jest krótkie i szkoda go na związki czy to przyjacielskie czy miłosne czy też zwykle znajomości z ludzmy z którymi nam nie podrodze. Ważne jest aby mieć świadomość że na świecie istnieje choć jedna osobą do której możemy zadzwonić w środku nocy nawet po kilku latach braku kontaktu, z prośbą o pomoc. I jeszcze jedna myśl która wyniosłam ze swoich doświadczeń. Wolę spędzić czas w samotności na czytaniu książki, oglądaniu ciekawego filmu czy spacerze z psem niż spędzaniu czasu z kimś z kim nie jest mi po drodze i nie czuję więzi.
Co jakiś czas robię inwentury w życiu. Zastanawiam się, czy warto poświęcać Komuś czas kosztem inne osoby, co do której nie mam wątpliwości, że warto. Każdy ma tylko 24 godz. /dobę. Kiedy rozmawiam z Kimś kalkuluje, czy więcej przyjemności daje mi ta rozmowa, czy więcej przyjemności daje mi coś, z czego na rzecz tego towarzystwa muszę zrezygnować. Szanuje swój czas i szanuje czas moich bliskich. Idę przez życie bez wyrzutów sumienia i tęsknoty po pożegnaniu. Ciągnę za sobą grupę ludzie przez lata, przez doświadczenia, przez okresy chude i grupę, bogate i biedne i w sumie dla tych relacji ograniczam nowe.
Może nakręcił byś kiedyś filmik o tym "jak przestać być toksycznym i zgorzkniałym"? Widzę że w internecie jest dużo filmów jak "rozpoznać" taką osobę, czy żeby "oddalić" takich osób.. Ale jeżeli ktoś rozpoznaje to w samym sobie nawet (i być może kiedyś wcale takim nie był), a chciałby być inny, nie chcę dalej być toksycznym i zgorzkniały, ani do innych czyli rodziny, partnera, przyjaciół czy obcych, ani dla samego siebie, czyli nie chcę mieć takie coś w sobie już.. to niestety, jakieś naprawdę Pomocne rady jak to pokonać, wyeliminować z siebie i zmienić, nie ma prawie na CZcams🤷♀️
@@znicz0368 łatwo stwierdzić lecz czasami trudno wykonać. Walczysz wtedy z samym sobą i ze swoimi przyzwyczajeniami. Sam momentami jestem toksyczny i bardzo w sobie tego nie znoszę niestety czasami ciężko jest zapanować nad emocjami i to jest główny problem.
Mysle ,ze to najlepszy z Panskich vlogow, ktory kazdy komu zalezy na poprawnych relacjach miedzyludzkich, powinien zrozumiec i zapamietac. Bylem juz czesto krytyczny co do wielu Pana vlogow, i byc moze juz sam moj nik , budzi u Pana mieszane uczucia, ale ten vlog mi sie naprawde podoba. Troche bazuje na pogladach Ericha Froma, ale nie budzi watpliwosci ze jest prawdziwy. Grtuluje czegos w rodzaju wlasciwego kierunku i podejscia do zycia. I dziekuje ze Pan jest.
Dobrym czasem jest czas spędzony wśród dzieci bo one nikogo nie udają, Są takie jakie są, nie mają przeszłości ani przyszłości cieszą się dniem dzisiejszym ,mają niczym nie skrępowa- na wyobrażnie są szczere i otwarte. Tylko ,w którym momencie ,z tych uro- czych dzieci wyłaniają się ci straszni do- rosli?Ilu następnych Mozartów zniszczy- li w swoich dzieciach rodzice?
Twoje ostatnie działania na wielu płaszczyznach są budujące. Mam poczucie, że poukładanie w głowie składa się na wartościowe, poukładane treści. Śledzę regularnie i trzymam kciuki za dalsze ruchy! Pozdrawiam Cię ciepło
Ja już jestem na zupełnie innym etapie w życiu ( mam bardzo długi staż w związku) ale zdaje sobie sprawę, jak dużym wyzwaniem jest obecnie szukanie odpowiedniego partnera do życia, nie tylko do wspólnych radości ale także do tych gorszych momentów momentów kiedy potrzebujemy prawdziwego wsparcia. Życzę powodzenia.
Bingo! Nie chodzi o to, żeby być idealnym, ale żeby dostrzegać swoje słabości i wytrwale nad nimi PRACOWAĆ. Czyli wiem=robię. Jeżeli taka osoba idzie na psychoterapię, zmiana jest dla niej priorytetem i ta zamian trwa nieprzerwnaie conajmniej od pół roku, dopiero można myśleć, że ta zmiana MOŻE być trwała. Noatmiast jeżeli ktoś szuka racjonalizacji, np: "co Ty taka sztywna jesteś, wszyscy tak robią", "wszystko jest dla ludzi", "nic nikomu nie obiecywałem", “nie ma. Ludzi normalnych, każdy ma jakies problemy", szczerze rekomenduję spie*dalac jak najszybciej. Szkoda Waszego czasu. Ta osoba nie zmieni się, bo NIE CHCE się zmienić. Dajcie sobie luksus zobaczenia tej okrutnej prawdy. Nie ignorujcie czerwonych flag w imię desperacji. Jeżeli ktoś nie okazuje empatii, jest to oosba która nie rokuje. Koniec, kropka. :-)
Z wiekiem znalezienie wartosciowego.czlowieka odpowiedniego dla nas staje sie niemozliwe.Kazdy patrzy na wspolnote intetesow,nie ma bezinteresownych przyjazni😔
IMHO najlepszym radarem jest nasze ciało - ono powie czy jest nam przy kim dobrze, czy nie. Z punktu świadomości (i całej racjonalności jaką posiadamy) możemy oczywiście dokonać innych wyborów - ale to bedzię już tylko zimna kalkulacja zysków i strat. Zmierzam do tego, że postawiona na początku wywodu teza jest na tyle poprawna ,na ile każdy jest w stanie pokazać poprzez kontr-przykład kogoś ze swojej przeszłości, kto nas obiążał psychicznie - Tam gdzie po spotkaniach byliśmy wyprani emocjonalni i wymęczeni (gdzie nawet nie temat rozmów podczas spotkanie był jakoś destrukcyjny dla psychiki). Tak samo na swiecie znajdują się osoby przy których osiąga się jakiś spokój i równowagę. I nie mam tu na myśli wyłacznie związków romatycznych. I wg mnie to jest definicja wartościowego człowieka. Tak - każdy z nas ma INNĄ definicję. A zamykanie się do czyichś osiągnięć jest nazbyt powierzchowne - bo tak jak juz zostało w powyższym materiale wspomniane - każdy z nas ma ciemne strony i ciemną przeszłość.
@Karolina Koper w takiej sytuacje to i rozum zawiedzie bo będzie patologicznie racjonalizował. Taka sytuacja to sytuacja chorobowa. Dalej zmierzam do tego, ze ciało to lepsze rozwiazanie - zauważ, że są ludzie których nietrawimy i nie dokońca wiemy dlaczego. Poprzez ciało rozumie podświadomość - a poprzez rozum naszą psudo-świadomość.
Lubię twoje ostatnie materiały i całość kanału. Jednak ostatnio widać zmianę i inną energię. Co zdecydowanie dobrze się ogląda. Niestety w życiu jest pełna równowaga. Raz lepiej raz gorzej
A mnie ostatnio naszła pewna refleksja, również aprops Twojego filmiku i cech wartościowych osób. Zdałem sobie sprawę, jak szkodliwe i toksyczne jest nadmierne ocenianie i szufladkowanie innych oraz siebie. Często robimy to automatycznie, nie zauważając, że jest to (auto)destrukcyjne.
Wystarczy dbać o siebie i swoje granice, a odpowiedni ludzie sami będą się kręcić wokół nas, a my wokół nich. Aczkolwiek zdaje sobie sprawę, że poznanie samego siebie i pokochanie jest też czymś co musimy w sobie wypracować. Skupmy się na tym na co mamy wpływ. PS wierzę że każdy z nas ma ogromny potencjał, naprawdę każdy, lecz osoby nic z nim nie robiące, siebie niestety nie kochają.
Bez oceniania nie jesteśmy w stanie odróżnić dobra od zła. No i najlepsze - paradoksalnie, nie oceniając dokonujesz oceny, że nieocenianie jest lepsze. Myślę, że mogłeś mieć na myśli osądzanie.
Zamiast biegać za ludźmi i kazać im nie oceniać, lepiej skupić się na sobie i działaniu, które nie będzie skutkowało złą oceną. A jeśli robimy już coś niewłaściwie, to miejmy odwagę się z tym zmierzyć i wziąć na klatę. Bo kto ostatecznie jest winny? Ten, który zawinił i nie chce ponieść tego konsekwencji, czy ten, który to dostrzega? Pomyśl. 🙂
@@Dams_Kops Pomyślę 🙂 Ale ja nie biegam za innymi i nikomu nie rozkazuję, aby nie oceniał. Po prostu podzieliłem się swoją refleksją. Chyba mam do tego prawo? Miałem na myśli ocenianie ludzi, a nie ich zachowań. Rozumiem, że oceniasz innych przez pryzmat tego jak wykonują swoje działanie, np. wartościowy człowiek to taki, którego efekty pracy skutkują dobrą oceną?
Super film a juz miałem przestać subskrybować z powodu tych opowiadań i zmiany formy przekazu. Ten film to jeden z najlepszych bardzo do mnie trafił, dzięki bardzo.
Świetny podcast, świetne wnioski. Funkcjonuje.... Polecam z doświadczenia... że... nie ma się co spieszyć... warto obserwować ze zdrowym dystansem, słuchać intuicji (odwdzięczy się...), myśleć, oceniać ale i czuć... a czasami włączyć świadomie na luz... chociażby nie wiadomo co .. :) 👌 💙 🍀
Wiesz Łukasz, z tym "wynoszeniem śmieci" to ja uważam, że nie do końca zawsze jest tak, że powinniśmy je wynosić (czasem dobrze jest zostawić kilka papierków, bo w przeciwnym razie możesz stać się łupem kogoś, kto lubi naiwne miłe "dziewczynki"- bo ktoś się wydaje taki dobry, a co za tym idzie naiwny- niestety dobroć jest często utożsamiana z naiwnością. nie bez przyczyny mówi się, że jak ktoś ma dobre serce to musi mieć twardy tyłek). Wiem to na swoim przykładzie. Również byłam zdania, że nie powinno się zaczynać nowej relacji tak długo, dopóty nie poukładamy sobie w głowie problemów po starej. Ale :) o dziwo ! takie podejście nie zagwarantowało wcale (przynajmniej w moim przypadku- inni może mają inne doświadczenia, nie wiem) przyciągnięcia osoby, która byłaby dla mnie odpowiednia. A wręcz przeciwnie. Sądzę, że takie podejście, by zawsze zaczynać od nowa każdą relację, jest wręcz zgubne. dla przykładu: jest kobieta, która została boleśnie zdradzona. skończyła relację, poukładała sobie w głowie, co poukładać powinna, weszła w kolejną. i ponownie została zdradzona. powyrzucała "śmieci" i wchodzi w kolejną relację jak tabula rasa .... patrząc na to z boku, powiedziałabym że się niczego nie nauczyła. po to spotykamy pewne osoby w naszym życiu, żeby czegoś nas nauczyły. sądzę, że tych lekcji wyzbywać się nie należy. w końcu od czegoś były, prawda? więc można dalej wchodzić w relację i mieć powynoszone "śmieci" ale w międzyczasie przearanżować mieszkanie. rozumiesz o co chodzi? jak wchodził do mojego "mieszkania" (czyli wnętrza) osobnik X, to ściany były pomalowane na żółto a meblościanka stała na przeciwko łóżka. teraz mam ściany pomalowane na niebiesko a meblościanki nie ma- co nie znaczy, że mam w domu bałagan. dalej jest czysto, jestem już po prostu inną osobą. doświadczenia mnie zmieniły i dobrze jest z nich korzystać. a nie być za każdym razem jak tabula rasa i popełniać w kółko te same błędy. nawiązując do tego jaka cecha jest najbardziej wartościowa. ja uważam, że empatia. po to jesteśmy w związku z drugą osobą, żeby obdarzyła nas zrozumieniem. jeżeli ktoś nie wykazuje empatii to nawet rozmowa z taką osobą jest niezwykle trudna, bo ktoś taki patrzy tylko na czubek własnego nosa. teraz wyobraź sobie, że Pan Xsiński spotyka taką właśnie kobietę, która była 2x zdradzona. musi się z tym liczyć, że owa kobieta ma jakiś bagaż doświadczeń i może mieć problem z zaufaniem. Może podejść do niej na zasadzie "słuchaj, wiem, że zostałaś zraniona. zrobię wszystko co w mojej mocy, żebyś więcej nie cierpiała z tego powodu" - takie zachowanie świadczy o dojrzałym podejściu oraz o wysokiej empatii. Można by było owszem iść na łatwiznę i powiedzieć "słuchaj, nie obchodzą mnie twoje problemy z byłymi! to są jakby nie moje sprawy, więc mnie to nie interesuje. nie będę zdobywał twojego zaufania tylko dlatego, że ktoś cię kiedyś oszukał" - można i tak, z tym że ja osobiście nie chciałabym mieć takiego typa koło siebie. Postawa roszczeniowa i szczeniacka, bardzo niedojrzała, nastawiona w życiu na pójście na łatwiznę. Życie różnie się układa. Wszystko jest fajnie jak jest w miare OK. Ludzi poznaje się w biedzie. Jednego dnia masz pieniądze, drugiego jesteś bankrutem. jednego dnia masz zdrowie, drugiego jeździsz na wózku inwalidzkim (bo uległeś np. wypadkowi). W obliczu jakiejkolwiek życiowej tragedii nie chciałabym mieć "pana wygodnickiego" koło siebie, bo z góry mogę obstawiać, że taka osoba kopnęłaby mnie wtedy w tyłek ;) sądzę że podejście pt. "wejdź do środka i czuj się jak u siebie. masz wysprzątane, ugotowane, po prostu się rozgość" może prowadzić do rozczarowania. lepiej jest uchylić okno i dać sygnał "słuchaj, ja z niejednego pieca chleb już jadłam. możesz wejść ale ściągnij proszę buty, przynieś ze sobą coś do jedzenia. ewentualnie możesz ugotować sam" :) oczywiście najważniejsze jest to jaki ktoś jest obecnie. to jakie dana osoba ma plany, zamierzenia może nam powiedzieć jedynie, czego chce. ale nigdy nam nie powie, jaka jest. dla przykładu. powiem, że chciałabym zostać policjantem. świadczy to tylko o tym, że planuję zmienić zawód. nie powie ci nic o charakterze. są policjanci, którzy mają dość mocny kręgosłup moralny ale jest masa skorumpowanych, tępych cwaniaków. ja mogę stwierdzić, że za dwa lata zrobię to albo to, ale nie mogę powiedzieć, że za dwa lata będę bardziej ufna. takich rzeczy się nie prognozuje i nie planuje. każdy się zmienia z czasem. mogłabym jedynie sobie postanowić, że z czasem popracuję nad ufnością. normalne jest to, że ludzi oceniamy takimi, jakimi są obecnie. natomiast przeszłością nie należy żyć. to strasznie słabe. i również nie należy oceniać nikogo po przeszłości.
"....wiem, że zostałaś zdradzona zrobię wszystko, żebyś więcej nie cierpiała" moja pierwsza myśl co może zrobić partner? To zaproponować pójście na psychoterapię, znaleźć nr czy nawet zawieźć jeśli ta druga osoba będzie tego chciała. Schemat działania tej osoby zranionej nie zmieni się dopuki ta kobieta nie przepracuje pewnych tematów ze specjalistą. Ten empata może na rzęsach stawać, aż będzie miał w końcu dość. Jedyne czego bym oczekiwała w takiej sytuacji od partnera to wsparcia i cierpliwości z jego strony. Jeśli by mi się coś odpalało to żeby zwrócił mi delikatnie uwagę, że znów wpadam w stary schemat.
Bardzo ciekawie wyraziłaś to jak to widzisz. Świadczy to o pięknej świadomości i raczej takim życzeniowym myśleniu o relacji. Mam jedno "ale" do tego myślenia. Kiedy napisałaś o dwóch podejściach wobec wiedzy, że pewna kobieta(:)) dwa razy zdradzona potrzebuje empatii, zrozumienia itd. i teraz np ja kiedyś byłem takim mężczyzną z podejściem empatycznym do takiej kobiety i dawałem dużo wsparcia - wszak jeśli ktoś nam się podoba i dobrze się czujemy w tym towarzystwie to chcemy budować dobrą i trwałą relacje, więc się staramy, prawda? Co w zamian? Tylko przyjaźń nawet jeśli wstępnie podobałem się takiej kobiecie i wszystkie gwiazdy na niebie na to wskazywały oraz ona sama. Podejście jakie mam dzisiaj jest takie, że ok miałaś taką przeszłość, ale nie chce być obarczany zachowaniami, które są wynikiem złej przeszłości, więc to uporządkuj i mnie nie traktuj w taki sposób czy inny(bardziej brutalnie czyt. "mam to w dupie" że tamten cię skrzywdził, to nie ja, więc mnie tak nie traktuj). Niestety nie doświadczyłem w żadnym przypadku, nawet jednym, empatii ze strony kobiety dla występków wobec mnie a jeśli już to raczej była to empatia na pokaz i wy kobiety nie chcecie mieć nic do czynienia z takim gościem. Zmieniłem podejście i efekty są widoczne od razu i mam mniej pod górkę, pomimo, że chciałbym okazywać empatyczną postawę itd bo zwyczajnie mam mega pokłady uczuć i dobra, ale wobec was kobiet tak niestety nie można. To zwykły strzał w kolano dla faceta, który chciałby być z wybranką, której nieba by przychylił za to zło, które ją spotkało. Tak właśnie to działa. Podwójne standardy. Przez kojarzenie i łączenie ze sobą faktów, klocków, puzzli, uważam, że ta - jak ją nazwałaś - szczeniacka postawa, dała mi dużo więcej pozytywnycj efektów. A konkretnie - dużo mniej rozczarowań niż ta postawa odpowiedzialnego przepełnionego, empatią, mądrością, dobrego gościa. Mądry to jestem teraz. Wtedy byłem naiwny.
@@maksmaksymalny5567 ja robię tak samo. mam w dupie czyjeś problemy i problemy facetów :) i w dupie mam empatyczne podejście. teraz jestem mądra, kiedyś byłam naiwna- żyje mi się lepiej :) też uważam, że wy, mężczyźni, macie podwójne standardy- jedne wobec wybranek serca (a raczej oka) a inne wobec np. kolegów. można tak bez końca. a tak serio, ze względu właśnie na takie "demonstracje siły" albo podejście, kto ma gorzej a kto lepiej, zamknęłam ten temat relacji, bo serio, jedno ci powiem, szkoda czasu i nerwów !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! to aż żal tracić czas :/ życie składa się z czasu, a ja wolałabym nie marnować swojego czasu na takie przepychanki. dlatego też zaspokajam swoje potrzeby fizyczne za pomocą wibratora, a potrzeby psychiczne samodzielnie, bo mężczyzna jedynie wymaga nie dając nic w zamian. pozdrawiam Cię serdecznie i zachęcam do masturbacji (jest na prawdę o wiele zdrowsza niż jakakolwiek relacja)
@@maksmaksymalny5567 tak będąc w 100 % szczerym, to mnie się żyje o wiele lepiej od kiedy zamknęłam temat związków i zainwestowałam w narzędzia :D mam spokojną głowę, jestem zaspokojona a wsparcia nigdy jak nie miałam tak nie mam. nic się nie zmieniło, prócz tego, że nie muszę wydawać na zabiegi pielęgnacyjne (bo po prostu nie za bardzo dbam o urodę), dzięki temu oszczędzam, w zasadzie to nie tylko kasę ale też czas oraz nerwy. raz musiałam zainwestować w sex- szopie. cieszę się zainwestowanymi pieniędzmi do dziś i spokój mam, o jakim marzyłam. nie muszę też wysłuchiwać od mężczyzn, że jestem nikim a moje miejsce jest przy garach :) wibrator nie gada, tylko przyjemnie buczy :) i potrafi dać satysfakcję !
@@jagodakostrubiec9872 Również zamknąłem temat relacji, ponieważ od już dłuższego czasu jestem zawiedziony ludźmi. Niektórzy twierdzą, że to jakieś nasze oczekiwania i nie powinniśmy ich mieć, albo nawet że one są wygórowane hmm Jeżeli wygórowanym oczekiwaniem jest to, aby ktoś był zwyczajnie w porządku wobec mnie oraz żebym nie musiał zastanawiać się czy robi mi wałki za plecami gdy nie widzę i nie wykorzystywał bezczelnie mojego dobra to już nie pytam nawet dokąd zmierza człowiek swoją postawą. Masz dużo racji w tym podejściu i ja też do tego tak podchodzę. Skupiam się na sobie i próbuje rozwijać w różnych kierunkach. Poznaję siebie na nowo, uczę nowych rzeczy. Ale i Ty i ja wiemy oboje w głębi siebie, że jednak tęsknimy za kimś komu chcielibyśmy móc zaufać, za dotykiem, za dobrem, za możliwością doznawania wspólnych uczuć, przeżyć itd, jakby nie było jesteśmy istotami społecznymi i takie wyobcowanie na dłuższą metę wcale nie jest najlepszym rozwiązaniem. A zachęcać mnie nie musisz, bo to raczej naturalne chyba, że zapraszasz do wspólnej zabawy :)
Jej! Jako psycholog czeka Pan na tę jedyną osobę, kiedy Nobody's perfect ? Jako osoba z 24 letnim stażem małżeńskim mogę zauważyć to w pełni: Nobody's perfect! I wartość ma własnie budowanie wspólnoty, uczenie sie siebie, wypracowywanie wspólnych rozwiązań = kompromisów. Własnie praca budująca związek, a nie czekanie że z kimś doskonałym on się sam stworzy. Ta praca tez łączy i nie zgodze się z Panem, niestety że nie warto tracić czasu na to dopasowywanie się, bo dla mnie po 24 latach wlaśnie ono ma sens, ono mnie nauczyło siebie, udoskonaliło jako osobę. Bez tej pracy nie byłabym w stanie sie rozwinąć, dorosnąć do żadnego związku. Pozdrawiam
Kobieto, to nie wiedziałaś, że na psychologię idą ludzie, którzy sami ze sobą mają problemy? Jak na razie moje obserwacje to potwierdzają, Każdy kontakt! Nie tylko nie mają w tym zakresie nic do zaoferowania, ale same (kilka koleżanek) oczekują i korzystają z pomocy. Strach pomyśleć jak wyglądają efekty ich pracy... gratuluję podejścia do życia
@@bozennacybulska9118 To akurat prawda. Nie mówię o autorze video ale tak... A to wynika z tego że takie osoby interesuje ludzka psychika bo mają z własną problem i cóż efekty ich pracy przeważnie są takie że efektu po prostu nie ma. Mówię to po wielu terapiach u wielu osób.
Oprócz tego tłumaczenia kogoś przeszłością lub wiary w czyjeś możliwości w przyszłości często też popełniamy taki błąd, że żyjemy przeszłością tym jaki ktoś był dla nas kiedyś albo też oczekiwaniami jaki mógłby być lub wyimaginowanymi cechami na jakich nam zależy na które liczymy a może nigdy tak (już) nie będzie. Godzimy się przez to nieraz na taką teraźniejszość, która tak na prawdę nam nie odpowiada.
Mysle , ze kazdy jest wspanialym czlowiekiem , lecz to milosc szeroko pojeta od mamy ,taty , rodzenstwa , rodziny , daje nam piekne mysli i radosc wtedy postepujemy zgodnie , wg . mysli milosci nie ma tam dostepu zlo ...
Dziękuję. Zaczynam powoli żyć na nowo. Powoli. Ważę 54 kg, mam 32 lata, I dopiero zczynm ogarniać co się że mną działo ostatnim razem. Okazało się że mam depresję i są tany lękowe związane właśnie z moją przesloscila, wychowaniem i uczynkami. Przeważnie złymi. Teraz staram się restartować system wartości który został mi zaprogramowany przez moje środowisko. Jestem jeszcze w proszku. Ucze się rozpoznawać emocje których nie miałem do czasu spotkania mojego anioła stróża którego zostawiłem lata temu rujnując sobie życie. Teraz mam bardzo dużo do przerobienia. Muszę nauczyć się być przyjacielem, ojcem, partnerem i wartościowa jednostka o której zapomniałem że jestem. Co z tego że zbuduje od podstaw pociąg, ciężarówkę, chłodnie, panele kontrolne dla serwerów wielkości Castoramy skoro i tak nie dawało mi to satysfakcji bo nie byłem szczęśliwy z samym sobą. Staram się to wszystko odbudować. Wyjść z malostkowosci do której musiałem być wrzucony za młodu i znów nabrać sił. Dziękuję za każde dobre słowo i ludzi którzy straja się mi pomóc. Wierzę że będzie dobrze. Jestem dość indywidualna jednostka. Zawsze starałem się pomagać sobie samemu. Ale tego typu nagrania zaczęły pokazywać mi jak bardzo przez te lata się myliłem. Ciężko przy takim nawarstwieniu się pozbierać skoro emocje chowałem wszystkie do pudełka i cyk... Wszystko się rozlało. Muszę to wszystko posprzątać.
Grzebanie w cudzym życiu aż do bólu jest wysoce nie poprawne. Każdy człowiek jak sam zechce, zapytany opowie o sobie. Śledztwo raczej odstrasza niż zbliża do długiego człowieka. Pozdrawiam.
Zgadzam się. Dodałabym od siebie, że ten sposób tłumaczenia innych i okazywania im zrozumienia, usprawiedliwiania każdego zachowania może nieźle uwikłać w relacje, w których jest się notorycznie nadużywanym. Sama mam takie doświadczenie z koleżanką, jeszcze z czasów studiów. Wciąż usprawiedliwiałam to, że traktowała mnie czasami jak worek treningowy torpedując każdy mój pomysł na życie jako głupi i nierealny. Tłumaczyłam to zachowanie jej przeszłością i problemami zdrowotnymi, faktycznie widziałam w niej potencjał, aż doszłam do wniosku, że nie muszę tego znosić. To jedyna znajomość w moim życiu kiedy otwarcie powiedziałam o co chodzi i zakończyłam znajomość, co wyszło mi na zdrowie. Jeśli ktoś ma problemy osobiste można go zrozumieć, ale nie należy zapominać o sobie. To psychoterapia jest od leczenia ran takiej osoby a nie my, to nie nasza a jej odpowiedzialność.
Ceńmy wolność, reszta jest przereklamowana, po przeszło 20 latach doświadczeń, osobiscie wybrała bym bycie samą co wcale nie oznacza samotną, ale jestem introwertyczką, ekstrawertycy mogą mieć z tym problemy.
streszczenie w pigułce dla przypomnienia: Najważniejszą cechą wartościowego człowieka jest to czego brakuje nam samym - (miłość/zrozumienie/wsparcie/dobre słowo a czasem paradoksalnie brak słowa i sama obecność w ciszy i milczeniu bo każdy ma inne potrzeby). Aby ocenić wartość drugiego człowieka należy spojrzeć na niego przez pryzmat chwili i naszych relacji (może często prawdziwych wewnętrznych uczuć bo kwestie relacji w danych okresach mogą być zachwiane z różnych powodów). Na pewno nie należy patrzeć na przeszłość bo każdy jest człowiekiem, popełniamy błędy i ciągle się uczymy. Nie należy również patrzeć również na przyszłość i podświadomie liczyć korzyści z danej relacji. Myśleć czy to się nam opłaca bo choć jest to świadome i zaradne podejście to chyba jednak troszkę postrzegane z punktu materialisty. Ostatni ważny element w całości to czas który jest niezbędny do poznania drugiego człowieka którym powinniśmy w życiu rozsądnie dysponować.
Zauważyłem, że kiedy poruszymy taki temat gdziekolwiek, to większość ma właśnie takie poglądy o miłości, szacunku, empatii itd. Można założyć, że skoro większość ludzi wyraża taki pogląd na sprawę to powinniśmy w życiu trafiać częściej na takich szczerze dobrych. Dlaczego więc jest zupełnie odwrotnie? Jesteśmy mistrzami w oszukiwaniu innych i przede wszystkim samych siebie.
Z tzw "konstruktywną" krytyką jest często taki problem, że zazwyczaj (lubią w trosce o nas 😊) stosować ją ludzie, którzy niestety sami nie dźwigają żadnej choćby małej krytyki.
Zgadzam sie z Toba, moje doswiadczenie to potwierdza, nie warto wchodzic w pulapke przyszlosci i potencjalow !!! ani tlumaczenie poprzez przeszlosci!! Pozdrawiam
Dystans i cierpliwość to sprawia że można doczekać się tego co najlepsze już tu i teraz. By być dobrym spontanicznie bez oczekiwania i mieć satysfakcję.
Jestem bardzo dorosla osoba i najlepiej rozmawia mi sie z mlodymi ludzmi o wiele mlodszymi ode mnie...to zdarza sie nagminnie inczedto zastanawiam sie dlaczego ci ludzie w podobnym wieku sa tacy ”inni”....Mam kolezanke ktora znam cale niemal zycie, ktora wnosila w moje zycie rozne nieprzyjemnosci i klopoty....Teraz zrozumialam jakie to wazne jacy ludzie otaczaja nas w naszym zyciu....nie mowiac juz o relacjach z mezczyznami....
Młodzi bywają mniej złamani życiem. Też z wiekiem ludzie lubią wygodnie formować rzeczywistość, co nie zawsze wychodzi na dobre im samym i otoczeniu. Miewam podobnie jak Ty, choć nie jest to regułą:)
Jak jest wartosciowy, to musi byc rowniez malo wartosciowy. Mnostwo ludzi klamie, zwyczajnie bez powodu. Dla mnie jest to wazna cecha.. jesli ktos jest autentyczny..
Wartościowy człowiek ,to człowiek , który nie próbuje cię pouczać i akceptuje ciebie jakim jesteś . Każdy przyjaciel akceptuje ciebie ,z całym twoim bałaganem . Nie próbuj porządkować swojego bałaganu , bo nieodnajdziesz się w sztucznym porządku.
Teraz nie mam przyjaciół, są znajomi . Pytanie o ,, mordercę " nie na miejscu. Mordercy siedzą w więzieniach , lub odpowiadają za popełnione przestępstwa swoim Życiem .
Bardzo mądre! Popieram - człowiek tu i teraz. Wyznawałam te dewizę nie mając jeszcze dużej świadomości psychologii i działania psychiki. Słuchałam intuicji i swoich potrzeb.
Myślę, że nie warto skupiać się na poszukiwaniach, ale na pracy nad sobą, wtedy gdy przyjdzie pora, gdy będziemy gotowi, to wydarzy się naturalnie 😁 a przynajmniej dokładnie tak to u mnie wyglądało
Najzdrowiej będzie kiedy sobie zadamy pytanie, co chcę sobie podarować będąc w relacji/związku z tą osobą. Jednak kiedy my samych siebie nie znany, będziemy błądzić i wchodzić w toksyczne relacje. Więc jak najbardziej potrzebujemy błądzić i robić błędy, bo na nich się uczymy. Dobrze jest też sprawdzić jakie mamy relacje z rodzicami a jakie oni mają między sobą.
Nie ma czegoś takiego jak "wartościowy człowiek". Może być najwyższej człowiek, który ma wartości zbliżone do naszych. Wartości wymagają zdefiniowania i z biegiem wydarzeń, czasu podlegają weryfikacji w relacji, niezależnie od jej formy. Stąd pomysł powolnego poznawania się, gdzie następuje weryfikacja i w pomyślnych okolicznościach może dojść do przyjaźni, co bywa dobrym fundamentem długotrwałych relacji. Pewne, uznawane od zarania dziejów, wartości nie wymagają głębszych i długotrwałych relacji. Ważne, żeby trafnie spostrzegać rzeczywistość. Czasem więcej słuchać, czasem obserwować więcej (szczerość jest szara i cicha😉)
Hahahah dokładnie rozumiem o czym mówisz. Też ciężko mi poznać kogoś kto faktycznie pracuje nad sobą i porządkuje swoje problemy z przeszłości. Też miałam ciężko i też wiem, że da się uporządkować wiele schematów i pozbyć się toksycznych naleciałości. No może nie do końca 😅 gdzieś to siedzi, ale ważne, żeby nad tym pracować. I szczerze mówiąc jest to bardzo irytujące gdy nad sobą pracuję, i każdego dnia staram się być lepszym człowiekiem a ktoś z kim jestem związana tego nie robi...
Może nie jest to typ filmu, który wykłąda wiedzę, przedstawia różne zagadnienia prosto z książek, ale z pewnością zmusza do myślenia i sformuowania własnych wniosków. Treści o tym jakie cechy posiada dobry człowiek, co powinien robić jest wiele. Powinien być pomocny, zaradny, troskliwy, dobroduszny, ect. To co powienien posaidać wartościowy człowiek też zostaje przedstawione w wielu magazynach, stronach internetowych, czy opowieściach od nauczycieli, cioci, babci, wójka, mamy - powienien mieć stałą pracę, być dobrze wykształcony, umiejętny, intyligenty, mądry i wiele, wiele innych. Na swojej drodze samodoskonalenia i próby zrozumienia swoich traum, przeżyć i prób poukłądania swojego życia, żeby stwotzyć zdrowy związek ze samą sobą, a także w przyszłości z drugą osobą natknęłam się na myśl "A co jeśli niogo takiego sobie nie znajdę i mój trud włożony w w prace nad samą sobą nie zostanie wykorzystany, ponieważ nie znajde osoby, która również ma poukłądane w głowie? Przecie wiem, że nie jest to ani łatwe, ani popularne. Co jeśli...". No właśnie, co jeśli i jak stwierdzić kogo mogę uznać za wartościową osobę. Odpowidź na to nurtujące mnie od dawna pytanie okazała się bardzo prosta - skup się na tu i teraz. Otaczaj się osobami, które w tym momencie sprawiają, że twoje życie jest lepsze. Nie bój się dać komuś odejść i bądź otwarty na to, co może cię spotkać. Takie są moje przemyślenia na temat filmu, trochę inny format w którym nie nabywam wiedzy, gdyż mam jej już dość dużo, a próbuje dojść do własnych wniosków na tematy z pozoru tak banalne i powszechnie znane. Uważam, że jest to wartościowy rodzaj filmu, głównie ze względu na to, że w społeczeństwie, w którym tzreba iść na przód, w którym nie raz mówi się nam "nie próbuj wymyślić koła na nowo", w którym zabija się naszą kreatywność i każe przyjąć to co już wymyślone za znane i niepodważalne, większość z nas nie zdaje sobie sprawy, że tak naprawdę nic nie wiemy. Nikt nic nie wie. Nie wiemy jak działa świat, tylko próujemy odkryć go po omacku. "Wiem, że nic nie wiem" ~ Sokrates
Ostatnio poznałam około 70 osób większości z nich poświęciłam swoją uwagę i życzliwość. Żadna z tych osób tego nie odwzajemniła i tak się zastanawiam, czy to z tymi osobami jest coś nie tak , czy ze mną? Może, to większość ma rację, a ja jestem nic nie warta? Trochę mi smutno, ale z drugiej strony się przyzwyczaiłam zawsze odstawałam od reszty zaczynając od szkoły. I tak się zastanawiam co ze mną jest nie w porządku, dlaczego nie jestem wartościowym człowiekiem? Mimo, że się staram.
@@johnnyenglish4695 które może być wzmacniane osobami takimi jak Ty, które tak na prawdę same mają z tym duży problem i chcą z tym walczyć w powyższy sposób. Żałosne
Moc nadawania poczucia własnej wartości zachowaj tylko dla siebie. Nigdy nikomu jej nie oddawaj. Pod żadnym pozorem. Inaczej będziesz łamana do czasu aż zrozumiesz. Powodzenia
Dobre: "ludzie, którzy sprzątają w swojej głowie"! Przyszedł mi na myśl komputer (smartfon też) - wrzucam tam mnóstwo plików, aplikacji, aż zaczyna się zawieszać. Bez częstych porządków nie jest w stanie pracować. Po prostu bałagan. Ale nie widać tego z zewnątrz. Nawet pulpit może być czysty, a w środku chaos.
Nie zgadzam się z wnioskiem. Gdy osoba zmieniła się, należy rozmawiać i próbować ratować relację, a nie ją zrywać, szczególnie, gdy tworzy się rodzinę. Przez takie i podobne podejście mamy tyle rozwodów, których jest co raz więcej.
Skupić się na teraźniejszości jeśli chodzi o drugiego człowieka- tak do końca się z tym nie zgodzę. Dlaczego? Bo wcześniej czy później wychodzi przeszłość. A ilu mężczyzn chodzi na terapię, poszłoby, myślę że mało.
Jest taka historia dwóch orłów, jeden wykluł się w kurniku i zachowywał się jak kurczak, pewnego razu zauważył szybującego orła i zaczął go podziwiać, dostojenstwo i piękno i skończył życie myśląc, że jest kurczakiem.
"Przez nic innego w naszym życiu nie tracimy tak dużo czasu, tak dużo energii, często wygrzebujemy się później z różnych kłopotów jak przez niewłaściwych ludzi". Sedno.
Nie zgadzam się. To raczej przerzucanie odpowiedzialności za swoje decyzje życiowe na innych. Trzeba określić granice tolerancji i jak ich przestrzegamy to w taki scenariusz jak w Twoim komentarzu nie znajdziemy się. To, że tracimy dużo czasu i energii to wyłącznie nasza własna decyzja i to na co pozwalamy innym.
Nurtuje mnie często, skąd wiadomo że oceniając własne postępowanie i innych ludzi że nasze wzorce normalności akurat są właściwe, prawidłowe. W innych dziedzinach do diagnostyki, oceny musi być wzorzec wyższej jakości, bardziej zaawansowany od diagnozowanego. Wśród ludzi ciężko wyłonić, samo kryterium IQ czy ukończone uczelnie mogą być zawodnymi, wszak wśród wykształconych geniuszy są ludzie egoistyczni, wyrachowani, pozbawieni empatii.
widać tu dość mocno syndrom zbyt dużych ambicji za młodu. Jak sie było młodym to sie ni chodziło na piwo tylko siedziało w domu i pracowało i śmiało się z tych co to wolny czas na imprezy poświęcają. A teraz chłop ma 30 lat i ogarnia że zapierdalanie nie jest najlepszym wyjściem i że bycie nieodpowiedzialnym też jest dobre. Choć nie tyle dobre co zdrowe dla człowieka. Ale ludzie z dysfunkcyjnych rodzin często tak mają. Znałem takich i wspieram
Ciekawy film ale co to oznacza zdrowych ....to jest ocena czyli my przepuszczamy przez wlasny filtr ego .No chyba ze masz na mysli osoby nie toksyczne .Ja lubie osoby empatyczne dobrze zyczace innemu przy ktorych wzrastamy i bedace soba :) Ale w dzisiejszym swiecie trudno poznac osoby bez masek i rozrosnietego ega :)
Uważam, że mądrze jednak nie mówić o przeszłości, mam osobiste doświadczenie, które było zgubne, bo ktoś to ewidentnie wykorzystał. Historii już nie zmienimy,warto skupić się na tu i teraz i obserwacji tego co kto wnosi do relacji, dobrze zarzadza sobą, jest spójny i empatyczny. A toksyczne lampki są też szybko do wychwycenia jeśli słuchamy intuicji i ciala.
Hejka mam szczere pytanie, netstety nie na temat ale bardzo mnie trapi. Czy dwoje narcyzów jest w stanie zbudować relacje? Sam mam bardzo dużo tych cech i poznałem kogoś kto ma je również i poczułem bardzo szybko jakąś więź...
Wartościowy człowiek jest autentyczny nikogo nie udaje mòwi jak jest i nie burzy się wobec konstruktywnej krytyki
Xd myślę, że każdy ma prawo do wrażliwości na swój temat, także liczę, iż mówiąc konstruktywna, masz na myśli czuła i wrażliwa
@@mariamarcelina5494 Między innymi też
wszystko zależy w jaki sposób jest przekazywana konstruktywna krytyka. Nie ma nikogo który lubi być krytykowany.
Amen. Zgadzam się. ja lubię być krytykowany w pracy bo tylko w taki sposób się mogę rozwijać. Oczywiście mowa o krytyce wyrażonej z szacunkiem i zrozumieniem, nie kpinach, przytykach.
Ja niestety też się spotkałam z osobą, która zarzucała mi że nie umiem słuchać krytyki, ale to jak się krytykuje ma znaczenie i niektórzy chyba nie odróżniają, po zatym czy ja wiem ,jeśli nikt nas nie pyta o zdanie to powinniśmy się zastanowić czy powinniśmy ? Może ta osoba wie ale nie chce zwyczajnie tego słuchać, np jeśli ja rysuje i podoba mi się tak jak rysuje na tą chwilę to po co ktoś kto nawet nie umie rysować się na siłę wypowiada ? Słuchałam wielu profesorów nauczycieli ,nigdy się nie burzyłam na ich słowa, bo byłam tam się nauczyć ,jak potrzebuje to sama idę i się pytam i w ogóle mnie to nie rusza ,ale jak ktoś ocenia styl , gust i myśli że to jest konstruktywna krytyka to przepraszam ale jest w błędzie. Chcesz powiedzieć że nie w twoim stylu ? Jasne masz prawo do opinii ,ale nie mów mi że mój gust jest gorszy i powinnam go zmienić xd a potem nie mów, że to była konstruktywna krytyka. Ja to tylko jako przykład podaje bo zwyczajnie byłam świadkiem takich sytuacji plus mnie też nie raz dotknęło. Jeśli chcesz komuś zwrócić uwagę że np jego zachowanie cię zabolało, pewnie powiedz, ale na drzyj się, i też posłuchaj czemu ta osoba tak a nie inaczej się zachowała, może to ty źle zrozumiałeś intencje ? Pogadajcie wyciągnijcie wnioski oboje, a nie tak jak niektórzy , to było do dupy ,nie rób tak bo przestane się odzywać xd jeszcze szantażują czasem.
Podoba mi się, jak opowiadasz o czasie spedzonym ze swoją córką. Aż emanujesz radością😊 Wspaniale, że masz z nią tak dobrą relację.
Córeczki zawsze kochają tatusiów. Ja nawet myślałam, że mój jest najwspanialszym ojcem na świecie. Żaden inny nie był taki kulturalny, wykształcony i rozumny. To nic, że widywałam go raz na rok, dwa. On był bardzo zajęty, w innym mieście i taki wrażliwy..... :))))))))))
@@zuziakras1632 Rodzic, ktory ma tak rzadkie kontakty z dzieckiem, z pewnoscia gdy juz sie spotkaja potrafi byc czarujacy, a z kolei dziecko najczesciej takiego rodzica idealizuje Trudniej natomiast miec wspaniale relacje bedac pelnoetatowym rodzicem. Najczesciej niestety dotyczy to matek.
@@elissmirell7630 O, tak! A jeżeli jeszcze tatuś (narcyz?) podsyła byłej żonie latami złe myśli i intencje, to już klęska. 😥
Jeden z najlepszych filmow na tym kanale. Szczery i prawdziwy tak mi sie wydaje. Znaleźć wartosciowe osoby to jak szukanie igly w stogu siana. Ludzie nieustannie nas zawodzą, jakby zasady i wartości zupelnie nie istnialy, ciągle sie dziwie ze tak jest. Lęk przed samotnością pcha nas faktycznie w związki które przynoszą nam cierpienie, w przyjaznie ktore z hukiem sie rozlatują a przeciez jednak chcemy miec z kim spedzac czas. Z jednym zgadzam sie w 100 % odgrzebywanie sie z relacji z nieodpowiednimi ludzmi zajmuje bardzo duzo czasu. Jedyne czego zaluje patrzac wstecz to wlasnie to ze niektore osoby nie zostaly wyrzucone z mojego życia o wiele wcześniej i czasu ktory zostal zmarnowany na podnoszenie sie po takich relacjach. Teraz staram sie weryfikować ludzi szybciej i jakby mam mniej litosci dla błędów dużego kalibru w stosunku do mojej osoby.
Masz rację. Dawno już zrozumiałam że ludzie "pakują się " w związki z nieodpowiednimi ludźmi ,tylko po to aby coś przeżyć ,aby przerwać ten zaklęty krąg samotności ,nawet jeżeli wiedzą że ta osoba jest daleka od ideału ,ale ryzykują ponieważ mają dosyć samotności. Smutne, ale prawdziwe,niestety
@@yvonnedewinter007 Nie ma ideałów. (Pozostaje akceptować wady bo Kto ich nie ma 😜❓
Lepiej patrzeć na zalety drugiej osoby, a zwłaszcza gdy jest ich więcej niż wad).
I Nikt nie ma na czole napisane jakim jest człowiekiem.
@@yvonnedewinter007 Odnosząc się do Twojej wypowiedzi, to raczej "zaklęty krąg osamotnienia" jeśli mogę zwrócić uwagę. Samotność to nie to samo co osamotnienie. Osamotnienie wiąże się raczej z zaistniałą sytuacją spowodowaną przez innych, na przykład tych, którzy daną osobę z różnych powodów opuścili, co pcha ją do innych ludzi i jest powiedzmy negatywną emocją, swojego rodzaju odczuwalnym brakiem czegoś. Samotność niejednokrotnie to kogoś świadomy wybór, bo temu komuś wystarcza jego własna obecność. I tak w tłumie ludzi można być osamotnionym i można być samotnym.
Pozdrawiam
@@krisholi4370 Dziękuję.Zawsze jestem ciekawa zdania innych osób i ich spojrzenia na różne zagadnienia i sprawy .Uważam że ludzie powinni sobie nawzajem pomagać i dzielić się swoimi doświadczeniami,albo życiową mądrością 😉
@@yvonnedewinter007 Zwróciłem na to uwagę, bo sam kiedyś używałem naprzemiennie słów samotność i osamotnienie dopóki nie zostałem uświadoniony, że one znaczą tak naprawdę co innego.🙂
Pozdrawiam
Super, że dzielisz się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami. Ostatnie filmy są świetne. Powodzenia w poszukiwaniach, jeśli znalezienie jest przed Tobą!
Dokładnie. Drugi czlowiek ma być wartością dodaną, a nie byle kim,byle po co.
Dominika a możesz powiedzieć, kto to jest byle kto? mnie to właśnie trochę ciekawi. jakiś czas temu zadałam takie pytanie Łukaszowi ale na prośbę o sprecyzowanie, kogo określamy osobą niskich lotów, nie dostałam odpowiedzi. trochę mnie to ciekawi, co ludzie odpowiedzieliby?
@@jagodakostrubiec9872 no właśnie ktoś kto nie jest wartością dodana, albo jest toksyczny,albo Nas " nie uskrzydla", nie mamy z nim tych samych celów/ wartości. Generalnie marnujemy przez niego nasz czas.
@@Pariiiis aha. Ok. To tak. W tym kontekście to rozumiem. Tzn jeżeli mamy wpuścić do życia kogoś, kto nic do niego nie wniesie i z kim nie mamy nic wspólnego, to wtedy możemy użyć takie określenia, że jest to byle kto. Choc ja bym powiedziała, że bardziej nieodpowiedni. Bo każdy jest kimś. Ale rozumiem teraz co miałaś na myśli.
😄
@@jagodakostrubiec9872 PRZYPADKOWY CZŁOWIEK DOPUSZCZONY DO MOJEGO ŻYCIA I WYKORZYSTUJĄCY TEN FAKT; NA TARCZY WY, OSACZAJACY MNIE, WPYCHAJACY SIĘ W MOJA PRZESTRZENI - TO WG MNIE BYLE KTO😄
Jest kilka czynników, które definiują wartościowego człowieka. Jednym z nich jest szeroko rozumiany szacunek i nie przekraczanie czyichś granic, co z kolei, w dzisiejszych czasach, jest nagminne 🤦🙈
A ja np cenie w ludziach przyznanie sie do bledu i przeproszenie. Mylic sie i popełniać bledy to rzecz ludzka. Ale przeproszenie i zażegnanie konfliktu to juz cecha ludzi NIE BYLEJAKICH
@@japrawdziwe7955 bezapelacyjnie 🙂👍
@@japrawdziwe7955 NIEBYLEJACY ludzie rzadko popełniają błędy wobec innych ludzi, a jeśli już im się to przytrafi to na ogół dlatego, że zostali zmanipulowani przez tych BYLEJAKICH.
@@japrawdziwe7955 tylko czasem to przepraszanie jest tylko usprawiedliwieniem zeby moc powtarzac swoje negatywne dzialanie
Tak właśnie robiłem względem byłej żony, ona nigdy. Po 28 latach wzięła rozwód uważając mnie za słabego faceta...
"Najbardziej samotni czujemy sie będąc z kimś z kim tej bliskości nie zbudujemy"
Myślę że to są najbardziej trafione słowa o samotności jakie kiedykolwiek usłyszałam/przeczytałam, myślę, że często będę to cytować sobie w głowie
Dokładnie,też tak miałam.Spotykając się z tamtą osobą, czułam się o wiele bardziej samotna niż kiedy byłam sama .Dołujące i rozczarowujące doświadczenie.
CZYLI - KIEDY JESTEŚMY OBOK A NIE Z?!
W sedno , to o mnie.
Friends with benefits... znaczy to, ze jesli jesli po czasie jedna osoba sie zaangazuje a druga ma w******* to wtedy jest ból, cierpienie, samotność... (nie wierzę w przyjaźń damsko-męską) pozdro dla wszystkich😊
Świetne przemyślenie, bardzo mi pomogles złapać świeża perspektywę. Wielkie dzięki 💙
człowiek jak jest bardzo smutny i samotny i zdesperowany pcha się w niewłaściwe relacje, dla mnie wyznacznik czy relacja jest dobra to dobre serce, wysokie wartości moralne, uczciwość... I nawet wtedy jak człowiek jest skrzywdzony i ma dziwne jakieś swoje odchyły, gdy jest dobrym i uczciwym człowiekiem, nie przeszkadza mi to :) Dla mnie tacy ludzie są wartościowi. Jednak każdy jest inny..
Z tego wywodu zrozumiałem że nie masz zamiaru w ogóle się wiązać i szukasz pretekstu żeby się nie wiązać.
Kto normalny poznając kogoś i ulegając magii drugiej osoby może w ogóle na zimno dywagować wady i zalety drugiej osoby. I prowadzić jakieś wywody filozoficzne. Będąc takim ostroznym zawsze znajdzie się powód do nie wchodzenia w relacje.
@@jamaalwitda9198 to w ogóle nie o tym piszę... Trzeba rozumieć co się czyta.
Piękne i wartościowe jest to, że Pan opowiedział o czymś bardzo ważnym w życiu tak od serca, szczerze, świetnie. Serdecznie Pozdrawiam i życzę wszystkiego co Najlepsze 🌻
💚 Uważam, że jesteś bardzo wartościowym człowiekiem 💓 Kontakty z małymi dziećmi są rewelacyjne.Kiedy jestem z moimi wnuczkami zapominam o całym świecie 🥰 Życzeniowo, myślę, uważamy, że człowiek może się zmienić, dlatego wchodzimy w nieudane i z góry skazane na porażkę relacje, niestety. Żeby się zmienić, to trzeba chcieć to uczynić, i to już jest połowa sukcesu.To trochę jak z alkoholikiem, żeby podjąć terapię, to najpierw musi się przed sobą przyznać że nim jest, a to jest najtrudniejsze.Ludzie najczęściej chcą zmieniać innych, a ja myślę, że wszelkie zmiany w życiu zaczynamy od siebie i nigdy nie uda nam się kogoś zmienić, poza zmianą stosunku do tej osoby. Ostatnio wyczytałam, że dobre relacje interpersonalne mają znaczenie m.in.na długość naszego życia oraz zdrowia 😍
Aż się uśmiałam z tego tekstu-:,, jeśli chcecie sobie poukładać w głowie,to polecam zrobić fikołka,,.Super.Pozdrawiam serdecznie.😊🤗🌹
Miałam podobnie, świeża sprawa właściwie. Czułam chemię do osoby która ma wiele do zrobienia ze sobą... Męczyłam się, myślałam bo bardzo mi zależy to jednak mimo że mam tą osobę w sercu to jednak życzyłam i dalej życzę mu znalezienia relacji w której będzie szczęśliwy. Czuję taką wewnętrzna niezgodę i tęsknię za nim, wciąż życząc mu szczęścia. Mam wrażenie że coś dobrego w sensie duchowym mu dałam, wzbogaciłam czymś... sama dostałam dużo bo były to cudne chwile. Teraz muszę sie pozbierać...
A mi na przykład kiedyś bardzo zależało żeby mieć jak najwięcej zanjomych, co swoją drogą przychodziło mi mega łatwo - potrafiłem na luzie pisać z 20 osobami dziennie i w tym codziennie z kimś innym. Ale mając jakoś 16/17 lat (czyli ze 2 lata temu) zacząłem zadawać sobie pytanie po co mi to. Naprawdę nigdy się nad tym nie zastanawiałem, a wśród tych wszystkich ludzi była dosłownie garstka takich, których uważałem za wartościowych (a przynajmniej wartościowych dla mnie). Reszta to był ktoś aby był i nic to nie wnosiło, no może tylko spędzenie czasu na rozmowach o niczym i robieniu niczego.
Jak to przemyślałem, stwierdziłem, że nie chcę wokół siebie kogokolwiek, ale kogoś, kogo naprawdę będę uważał za kogoś wartościowego, ale w tym celu najpierw sam muszę się rozwinąć w kierunku w którym chcę. Aktualnie jestem na etapie skupiania się bardziej na sobie, niepotrzebne kontakty już osłabły i widzę, że teraz powoli zaczynają pojawiać się ludzie, jakich zawsze chciałem znać.
I cieszę się, że w tak młodym wieku doszedłem do tego wniosku, a co więcej coś mi się udaje zmienić, bo mam wrażenie, że większości ludzi nie udaje się to przez całe życie.
Swoją drogą świetny film :))
Gratuluję dojrzalej postawy i przemyśleń. Mozna powiedzieć że masz stara duszę.
Ja miałam podobnie w Twoim weku. A czas poświęcony sobie nigdy nie jest czasem stracony. Zawsze towarzyszyło mi przeświadczenie że najpierw powinnam nauczyć się być sama z sobą, a z czasem pojawili sie wokół mnie wartościowi dla mnie ludzie.
@@TheJajetka Dziękuję bardzo i również Pani gratuluję, bo wydaje mi się, że niewiele osób dochodzi do tego etapu.
@@adrianovento Też tak czasami uważam, a szkoda bo może ten świat wyglądał by o wiele lepiej gdybyśmy wcześniej umieli oddzielić właściwe dla nas znajomości od tych mniej wartościowych. Uważam także że niezależnie od wieku w którym akurat ktoś się znajduje warto pamiętać że mimo wszystko życie jest krótkie i szkoda go na związki czy to przyjacielskie czy miłosne czy też zwykle znajomości z ludzmy z którymi nam nie podrodze. Ważne jest aby mieć świadomość że na świecie istnieje choć jedna osobą do której możemy zadzwonić w środku nocy nawet po kilku latach braku kontaktu, z prośbą o pomoc.
I jeszcze jedna myśl która wyniosłam ze swoich doświadczeń. Wolę spędzić czas w samotności na czytaniu książki, oglądaniu ciekawego filmu czy spacerze z psem niż spędzaniu czasu z kimś z kim nie jest mi po drodze i nie czuję więzi.
@@TheJajetkaZgadzam się w 100%.
Co jakiś czas robię inwentury w życiu. Zastanawiam się, czy warto poświęcać Komuś czas kosztem inne osoby, co do której nie mam wątpliwości, że warto. Każdy ma tylko 24 godz. /dobę. Kiedy rozmawiam z Kimś kalkuluje, czy więcej przyjemności daje mi ta rozmowa, czy więcej przyjemności daje mi coś, z czego na rzecz tego towarzystwa muszę zrezygnować. Szanuje swój czas i szanuje czas moich bliskich. Idę przez życie bez wyrzutów sumienia i tęsknoty po pożegnaniu. Ciągnę za sobą grupę ludzie przez lata, przez doświadczenia, przez okresy chude i grupę, bogate i biedne i w sumie dla tych relacji ograniczam nowe.
Może nakręcił byś kiedyś filmik o tym "jak przestać być toksycznym i zgorzkniałym"?
Widzę że w internecie jest dużo filmów jak "rozpoznać" taką osobę, czy żeby "oddalić" takich osób.. Ale jeżeli ktoś rozpoznaje to w samym sobie nawet (i być może kiedyś wcale takim nie był), a chciałby być inny, nie chcę dalej być toksycznym i zgorzkniały, ani do innych czyli rodziny, partnera, przyjaciół czy obcych, ani dla samego siebie, czyli nie chcę mieć takie coś w sobie już.. to niestety, jakieś naprawdę Pomocne rady jak to pokonać, wyeliminować z siebie i zmienić, nie ma prawie na CZcams🤷♀️
Pokochaj siebie ❤️
Jest taki filmiki na YT: Humanizowanie własnego narcyzmu dr Izabeli Kopaniszyn.
@@beatas9173 xd
skoro widzisz jakie robisz bledy to wiesz co poprawic
@@znicz0368 łatwo stwierdzić lecz czasami trudno wykonać. Walczysz wtedy z samym sobą i ze swoimi przyzwyczajeniami. Sam momentami jestem toksyczny i bardzo w sobie tego nie znoszę niestety czasami ciężko jest zapanować nad emocjami i to jest główny problem.
Mysle ,ze to najlepszy z Panskich vlogow, ktory kazdy komu zalezy na poprawnych relacjach miedzyludzkich, powinien zrozumiec i zapamietac. Bylem juz czesto krytyczny co do wielu Pana vlogow, i byc moze juz sam moj nik , budzi u Pana mieszane uczucia, ale ten vlog mi sie naprawde podoba. Troche bazuje na pogladach Ericha Froma, ale nie budzi watpliwosci ze jest prawdziwy. Grtuluje czegos w rodzaju wlasciwego kierunku i podejscia do zycia. I dziekuje ze Pan jest.
Dobrym czasem jest czas spędzony wśród dzieci bo one nikogo nie udają,
Są takie jakie są, nie mają przeszłości
ani przyszłości cieszą się dniem dzisiejszym ,mają niczym nie skrępowa-
na wyobrażnie są szczere i otwarte.
Tylko ,w którym momencie ,z tych uro-
czych dzieci wyłaniają się ci straszni do-
rosli?Ilu następnych Mozartów zniszczy-
li w swoich dzieciach rodzice?
Twoje ostatnie działania na wielu płaszczyznach są budujące. Mam poczucie, że poukładanie w głowie składa się na wartościowe, poukładane treści. Śledzę regularnie i trzymam kciuki za dalsze ruchy! Pozdrawiam Cię ciepło
Podoba mi się Twój sposób myślenia :)
Jesteś ekstra facet. Twoje filmy pomagają mi poukładać sobie w głowie.
Ja już jestem na zupełnie innym etapie w życiu ( mam bardzo długi staż w związku) ale zdaje sobie sprawę, jak dużym wyzwaniem jest obecnie szukanie odpowiedniego partnera do życia, nie tylko do wspólnych radości ale także do tych gorszych momentów momentów kiedy potrzebujemy prawdziwego wsparcia. Życzę powodzenia.
Świetny film, bardzo milo słuchać Cię w luźniejszej, świeżej odsłonie, kiedy bazujesz na swoich przemyśleniach. Jeden z lepszych filmów
Bingo! Nie chodzi o to, żeby być idealnym, ale żeby dostrzegać swoje słabości i wytrwale nad nimi PRACOWAĆ. Czyli wiem=robię. Jeżeli taka osoba idzie na psychoterapię, zmiana jest dla niej priorytetem i ta zamian trwa nieprzerwnaie conajmniej od pół roku, dopiero można myśleć, że ta zmiana MOŻE być trwała. Noatmiast jeżeli ktoś szuka racjonalizacji, np: "co Ty taka sztywna jesteś, wszyscy tak robią", "wszystko jest dla ludzi", "nic nikomu nie obiecywałem", “nie ma. Ludzi normalnych, każdy ma jakies problemy", szczerze rekomenduję spie*dalac jak najszybciej. Szkoda Waszego czasu. Ta osoba nie zmieni się, bo NIE CHCE się zmienić. Dajcie sobie luksus zobaczenia tej okrutnej prawdy. Nie ignorujcie czerwonych flag w imię desperacji. Jeżeli ktoś nie okazuje empatii, jest to oosba która nie rokuje. Koniec, kropka. :-)
Ale fajny temat, ja też się rozglądam i zastanawiam jak mogłaby wyglądać relacja ze " zdrowym" człowiekiem.
Z wiekiem znalezienie wartosciowego.czlowieka odpowiedniego dla nas staje sie niemozliwe.Kazdy patrzy na wspolnote intetesow,nie ma bezinteresownych przyjazni😔
W punkt 👌
Dlatego głupi ten kto szuka przyjaźni i ma przyjaciół. Nie ma przyjaciół, są tylko znajome twarze...
Dzięki "niewłaściwym " ludziom możemy wyciągnąć wnioski.Jeśli odrobimy lekcję, motywuje nas to do zmian i pracy nad sobą.
IMHO najlepszym radarem jest nasze ciało - ono powie czy jest nam przy kim dobrze, czy nie.
Z punktu świadomości (i całej racjonalności jaką posiadamy) możemy oczywiście dokonać innych wyborów - ale to bedzię już tylko zimna kalkulacja zysków i strat. Zmierzam do tego, że postawiona na początku wywodu teza jest na tyle poprawna ,na ile każdy jest w stanie pokazać poprzez kontr-przykład kogoś ze swojej przeszłości, kto nas obiążał psychicznie - Tam gdzie po spotkaniach byliśmy wyprani emocjonalni i wymęczeni (gdzie nawet nie temat rozmów podczas spotkanie był jakoś destrukcyjny dla psychiki). Tak samo na swiecie znajdują się osoby przy których osiąga się jakiś spokój i równowagę. I nie mam tu na myśli wyłacznie związków romatycznych. I wg mnie to jest definicja wartościowego człowieka. Tak - każdy z nas ma INNĄ definicję. A zamykanie się do czyichś osiągnięć jest nazbyt powierzchowne - bo tak jak juz zostało w powyższym materiale wspomniane - każdy z nas ma ciemne strony i ciemną przeszłość.
@Karolina Koper w takiej sytuacje to i rozum zawiedzie bo będzie patologicznie racjonalizował. Taka sytuacja to sytuacja chorobowa.
Dalej zmierzam do tego, ze ciało to lepsze rozwiazanie - zauważ, że są ludzie których nietrawimy i nie dokońca wiemy dlaczego. Poprzez ciało rozumie podświadomość - a poprzez rozum naszą psudo-świadomość.
Dzięki że dzielisz się swoimi przemyśleniami. :)
Jak zawsze trafione 💯taka zasada, by nie budować związku na samej miłości. To piękne uczucie, ale kruchy fundament.
Lubię twoje ostatnie materiały i całość kanału. Jednak ostatnio widać zmianę i inną energię. Co zdecydowanie dobrze się ogląda. Niestety w życiu jest pełna równowaga. Raz lepiej raz gorzej
Pracuje w przedszkolu i z dziećmi z mojej grupy tez mi się bardzo dobrze rozmawia, czasami lepiej niż z dorosłymi 🧐
A mnie ostatnio naszła pewna refleksja, również aprops Twojego filmiku i cech wartościowych osób. Zdałem sobie sprawę, jak szkodliwe i toksyczne jest nadmierne ocenianie i szufladkowanie innych oraz siebie. Często robimy to automatycznie, nie zauważając, że jest to (auto)destrukcyjne.
Wystarczy dbać o siebie i swoje granice, a odpowiedni ludzie sami będą się kręcić wokół nas, a my wokół nich. Aczkolwiek zdaje sobie sprawę, że poznanie samego siebie i pokochanie jest też czymś co musimy w sobie wypracować. Skupmy się na tym na co mamy wpływ. PS wierzę że każdy z nas ma ogromny potencjał, naprawdę każdy, lecz osoby nic z nim nie robiące, siebie niestety nie kochają.
Bez oceniania nie jesteśmy w stanie odróżnić dobra od zła. No i najlepsze - paradoksalnie, nie oceniając dokonujesz oceny, że nieocenianie jest lepsze. Myślę, że mogłeś mieć na myśli osądzanie.
Zamiast biegać za ludźmi i kazać im nie oceniać, lepiej skupić się na sobie i działaniu, które nie będzie skutkowało złą oceną. A jeśli robimy już coś niewłaściwie, to miejmy odwagę się z tym zmierzyć i wziąć na klatę. Bo kto ostatecznie jest winny? Ten, który zawinił i nie chce ponieść tego konsekwencji, czy ten, który to dostrzega? Pomyśl. 🙂
@@Dams_Kops Pomyślę 🙂 Ale ja nie biegam za innymi i nikomu nie rozkazuję, aby nie oceniał. Po prostu podzieliłem się swoją refleksją. Chyba mam do tego prawo? Miałem na myśli ocenianie ludzi, a nie ich zachowań. Rozumiem, że oceniasz innych przez pryzmat tego jak wykonują swoje działanie, np. wartościowy człowiek to taki, którego efekty pracy skutkują dobrą oceną?
@@michaw8690 "po owocach ich poznacie". I nie chce być inaczej. 🤫 😉
No, dziś bardzo fajny odcinek. I ta nowa forma też lepsza. :) Już nie jest tak sztywno - głowa zza biurka.
Świetny odcinek dziękuję
Super film a juz miałem przestać subskrybować z powodu tych opowiadań i zmiany formy przekazu. Ten film to jeden z najlepszych bardzo do mnie trafił, dzięki bardzo.
Świetny podcast, świetne wnioski. Funkcjonuje.... Polecam z doświadczenia... że... nie ma się co spieszyć... warto obserwować ze zdrowym dystansem, słuchać intuicji (odwdzięczy się...), myśleć, oceniać ale i czuć... a czasami włączyć świadomie na luz... chociażby nie wiadomo co .. :) 👌 💙 🍀
Dziękuję za ten materiał! Potrzebowałem tego :)
Wiesz Łukasz, z tym "wynoszeniem śmieci" to ja uważam, że nie do końca zawsze jest tak, że powinniśmy je wynosić (czasem dobrze jest zostawić kilka papierków, bo w przeciwnym razie możesz stać się łupem kogoś, kto lubi naiwne miłe "dziewczynki"- bo ktoś się wydaje taki dobry, a co za tym idzie naiwny- niestety dobroć jest często utożsamiana z naiwnością. nie bez przyczyny mówi się, że jak ktoś ma dobre serce to musi mieć twardy tyłek). Wiem to na swoim przykładzie. Również byłam zdania, że nie powinno się zaczynać nowej relacji tak długo, dopóty nie poukładamy sobie w głowie problemów po starej. Ale :) o dziwo ! takie podejście nie zagwarantowało wcale (przynajmniej w moim przypadku- inni może mają inne doświadczenia, nie wiem) przyciągnięcia osoby, która byłaby dla mnie odpowiednia. A wręcz przeciwnie. Sądzę, że takie podejście, by zawsze zaczynać od nowa każdą relację, jest wręcz zgubne. dla przykładu:
jest kobieta, która została boleśnie zdradzona. skończyła relację, poukładała sobie w głowie, co poukładać powinna, weszła w kolejną. i ponownie została zdradzona. powyrzucała "śmieci" i wchodzi w kolejną relację jak tabula rasa .... patrząc na to z boku, powiedziałabym że się niczego nie nauczyła. po to spotykamy pewne osoby w naszym życiu, żeby czegoś nas nauczyły. sądzę, że tych lekcji wyzbywać się nie należy. w końcu od czegoś były, prawda? więc można dalej wchodzić w relację i mieć powynoszone "śmieci" ale w międzyczasie przearanżować mieszkanie. rozumiesz o co chodzi? jak wchodził do mojego "mieszkania" (czyli wnętrza) osobnik X, to ściany były pomalowane na żółto a meblościanka stała na przeciwko łóżka. teraz mam ściany pomalowane na niebiesko a meblościanki nie ma- co nie znaczy, że mam w domu bałagan. dalej jest czysto, jestem już po prostu inną osobą. doświadczenia mnie zmieniły i dobrze jest z nich korzystać. a nie być za każdym razem jak tabula rasa i popełniać w kółko te same błędy.
nawiązując do tego jaka cecha jest najbardziej wartościowa. ja uważam, że empatia. po to jesteśmy w związku z drugą osobą, żeby obdarzyła nas zrozumieniem. jeżeli ktoś nie wykazuje empatii to nawet rozmowa z taką osobą jest niezwykle trudna, bo ktoś taki patrzy tylko na czubek własnego nosa. teraz wyobraź sobie, że Pan Xsiński spotyka taką właśnie kobietę, która była 2x zdradzona. musi się z tym liczyć, że owa kobieta ma jakiś bagaż doświadczeń i może mieć problem z zaufaniem. Może podejść do niej na zasadzie "słuchaj, wiem, że zostałaś zraniona. zrobię wszystko co w mojej mocy, żebyś więcej nie cierpiała z tego powodu" - takie zachowanie świadczy o dojrzałym podejściu oraz o wysokiej empatii. Można by było owszem iść na łatwiznę i powiedzieć "słuchaj, nie obchodzą mnie twoje problemy z byłymi! to są jakby nie moje sprawy, więc mnie to nie interesuje. nie będę zdobywał twojego zaufania tylko dlatego, że ktoś cię kiedyś oszukał" - można i tak, z tym że ja osobiście nie chciałabym mieć takiego typa koło siebie. Postawa roszczeniowa i szczeniacka, bardzo niedojrzała, nastawiona w życiu na pójście na łatwiznę. Życie różnie się układa. Wszystko jest fajnie jak jest w miare OK. Ludzi poznaje się w biedzie. Jednego dnia masz pieniądze, drugiego jesteś bankrutem. jednego dnia masz zdrowie, drugiego jeździsz na wózku inwalidzkim (bo uległeś np. wypadkowi). W obliczu jakiejkolwiek życiowej tragedii nie chciałabym mieć "pana wygodnickiego" koło siebie, bo z góry mogę obstawiać, że taka osoba kopnęłaby mnie wtedy w tyłek ;)
sądzę że podejście pt. "wejdź do środka i czuj się jak u siebie. masz wysprzątane, ugotowane, po prostu się rozgość" może prowadzić do rozczarowania. lepiej jest uchylić okno i dać sygnał "słuchaj, ja z niejednego pieca chleb już jadłam. możesz wejść ale ściągnij proszę buty, przynieś ze sobą coś do jedzenia. ewentualnie możesz ugotować sam" :)
oczywiście najważniejsze jest to jaki ktoś jest obecnie. to jakie dana osoba ma plany, zamierzenia może nam powiedzieć jedynie, czego chce. ale nigdy nam nie powie, jaka jest. dla przykładu. powiem, że chciałabym zostać policjantem. świadczy to tylko o tym, że planuję zmienić zawód. nie powie ci nic o charakterze. są policjanci, którzy mają dość mocny kręgosłup moralny ale jest masa skorumpowanych, tępych cwaniaków. ja mogę stwierdzić, że za dwa lata zrobię to albo to, ale nie mogę powiedzieć, że za dwa lata będę bardziej ufna. takich rzeczy się nie prognozuje i nie planuje. każdy się zmienia z czasem. mogłabym jedynie sobie postanowić, że z czasem popracuję nad ufnością. normalne jest to, że ludzi oceniamy takimi, jakimi są obecnie. natomiast przeszłością nie należy żyć. to strasznie słabe. i również nie należy oceniać nikogo po przeszłości.
"....wiem, że zostałaś zdradzona zrobię wszystko, żebyś więcej nie cierpiała" moja pierwsza myśl co może zrobić partner? To zaproponować pójście na psychoterapię, znaleźć nr czy nawet zawieźć jeśli ta druga osoba będzie tego chciała. Schemat działania tej osoby zranionej nie zmieni się dopuki ta kobieta nie przepracuje pewnych tematów ze specjalistą. Ten empata może na rzęsach stawać, aż będzie miał w końcu dość. Jedyne czego bym oczekiwała w takiej sytuacji od partnera to wsparcia i cierpliwości z jego strony. Jeśli by mi się coś odpalało to żeby zwrócił mi delikatnie uwagę, że znów wpadam w stary schemat.
Bardzo ciekawie wyraziłaś to jak to widzisz. Świadczy to o pięknej świadomości i raczej takim życzeniowym myśleniu o relacji. Mam jedno "ale" do tego myślenia. Kiedy napisałaś o dwóch podejściach wobec wiedzy, że pewna kobieta(:)) dwa razy zdradzona potrzebuje empatii, zrozumienia itd. i teraz np ja kiedyś byłem takim mężczyzną z podejściem empatycznym do takiej kobiety i dawałem dużo wsparcia - wszak jeśli ktoś nam się podoba i dobrze się czujemy w tym towarzystwie to chcemy budować dobrą i trwałą relacje, więc się staramy, prawda? Co w zamian? Tylko przyjaźń nawet jeśli wstępnie podobałem się takiej kobiecie i wszystkie gwiazdy na niebie na to wskazywały oraz ona sama. Podejście jakie mam dzisiaj jest takie, że ok miałaś taką przeszłość, ale nie chce być obarczany zachowaniami, które są wynikiem złej przeszłości, więc to uporządkuj i mnie nie traktuj w taki sposób czy inny(bardziej brutalnie czyt. "mam to w dupie" że tamten cię skrzywdził, to nie ja, więc mnie tak nie traktuj).
Niestety nie doświadczyłem w żadnym przypadku, nawet jednym, empatii ze strony kobiety dla występków wobec mnie a jeśli już to raczej była to empatia na pokaz i wy kobiety nie chcecie mieć nic do czynienia z takim gościem. Zmieniłem podejście i efekty są widoczne od razu i mam mniej pod górkę, pomimo, że chciałbym okazywać empatyczną postawę itd bo zwyczajnie mam mega pokłady uczuć i dobra, ale wobec was kobiet tak niestety nie można. To zwykły strzał w kolano dla faceta, który chciałby być z wybranką, której nieba by przychylił za to zło, które ją spotkało. Tak właśnie to działa. Podwójne standardy. Przez kojarzenie i łączenie ze sobą faktów, klocków, puzzli, uważam, że ta - jak ją nazwałaś - szczeniacka postawa, dała mi dużo więcej pozytywnycj efektów. A konkretnie - dużo mniej rozczarowań niż ta postawa odpowiedzialnego przepełnionego, empatią, mądrością, dobrego gościa. Mądry to jestem teraz. Wtedy byłem naiwny.
@@maksmaksymalny5567 ja robię tak samo. mam w dupie czyjeś problemy i problemy facetów :) i w dupie mam empatyczne podejście. teraz jestem mądra, kiedyś byłam naiwna- żyje mi się lepiej :)
też uważam, że wy, mężczyźni, macie podwójne standardy- jedne wobec wybranek serca (a raczej oka) a inne wobec np. kolegów. można tak bez końca.
a tak serio, ze względu właśnie na takie "demonstracje siły" albo podejście, kto ma gorzej a kto lepiej, zamknęłam ten temat relacji, bo serio, jedno ci powiem, szkoda czasu i nerwów !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! to aż żal tracić czas :/ życie składa się z czasu, a ja wolałabym nie marnować swojego czasu na takie przepychanki. dlatego też zaspokajam swoje potrzeby fizyczne za pomocą wibratora, a potrzeby psychiczne samodzielnie, bo mężczyzna jedynie wymaga nie dając nic w zamian.
pozdrawiam Cię serdecznie i zachęcam do masturbacji (jest na prawdę o wiele zdrowsza niż jakakolwiek relacja)
@@maksmaksymalny5567 tak będąc w 100 % szczerym, to mnie się żyje o wiele lepiej od kiedy zamknęłam temat związków i zainwestowałam w narzędzia :D
mam spokojną głowę, jestem zaspokojona a wsparcia nigdy jak nie miałam tak nie mam. nic się nie zmieniło, prócz tego, że nie muszę wydawać na zabiegi pielęgnacyjne (bo po prostu nie za bardzo dbam o urodę), dzięki temu oszczędzam, w zasadzie to nie tylko kasę ale też czas oraz nerwy. raz musiałam zainwestować w sex- szopie. cieszę się zainwestowanymi pieniędzmi do dziś i spokój mam, o jakim marzyłam. nie muszę też wysłuchiwać od mężczyzn, że jestem nikim a moje miejsce jest przy garach :) wibrator nie gada, tylko przyjemnie buczy :) i potrafi dać satysfakcję !
@@jagodakostrubiec9872 Również zamknąłem temat relacji, ponieważ od już dłuższego czasu jestem zawiedziony ludźmi. Niektórzy twierdzą, że to jakieś nasze oczekiwania i nie powinniśmy ich mieć, albo nawet że one są wygórowane hmm Jeżeli wygórowanym oczekiwaniem jest to, aby ktoś był zwyczajnie w porządku wobec mnie oraz żebym nie musiał zastanawiać się czy robi mi wałki za plecami gdy nie widzę i nie wykorzystywał bezczelnie mojego dobra to już nie pytam nawet dokąd zmierza człowiek swoją postawą.
Masz dużo racji w tym podejściu i ja też do tego tak podchodzę. Skupiam się na sobie i próbuje rozwijać w różnych kierunkach. Poznaję siebie na nowo, uczę nowych rzeczy. Ale i Ty i ja wiemy oboje w głębi siebie, że jednak tęsknimy za kimś komu chcielibyśmy móc zaufać, za dotykiem, za dobrem, za możliwością doznawania wspólnych uczuć, przeżyć itd, jakby nie było jesteśmy istotami społecznymi i takie wyobcowanie na dłuższą metę wcale nie jest najlepszym rozwiązaniem. A zachęcać mnie nie musisz, bo to raczej naturalne chyba, że zapraszasz do wspólnej zabawy :)
Dziękuję... ❤️
Jej! Jako psycholog czeka Pan na tę jedyną osobę, kiedy Nobody's perfect ? Jako osoba z 24 letnim stażem małżeńskim mogę zauważyć to w pełni: Nobody's perfect! I wartość ma własnie budowanie wspólnoty, uczenie sie siebie, wypracowywanie wspólnych rozwiązań = kompromisów. Własnie praca budująca związek, a nie czekanie że z kimś doskonałym on się sam stworzy. Ta praca tez łączy i nie zgodze się z Panem, niestety że nie warto tracić czasu na to dopasowywanie się, bo dla mnie po 24 latach wlaśnie ono ma sens, ono mnie nauczyło siebie, udoskonaliło jako osobę. Bez tej pracy nie byłabym w stanie sie rozwinąć, dorosnąć do żadnego związku. Pozdrawiam
Racja. Ci psycholodzy i psycholożki są samotni bo każdego profilują pod kątem uchybień osobowościowych. Bzdura
Kobieto, to nie wiedziałaś, że na psychologię idą ludzie, którzy sami ze sobą mają problemy? Jak na razie moje obserwacje to potwierdzają, Każdy kontakt! Nie tylko nie mają w tym zakresie nic do zaoferowania, ale same (kilka koleżanek) oczekują i korzystają z pomocy. Strach pomyśleć jak wyglądają efekty ich pracy... gratuluję podejścia do życia
Do malg.maksym.
Powodzenia w tworzeniu relacji z narcyzem.
@@bozennacybulska9118 To akurat prawda. Nie mówię o autorze video ale tak... A to wynika z tego że takie osoby interesuje ludzka psychika bo mają z własną problem i cóż efekty ich pracy przeważnie są takie że efektu po prostu nie ma. Mówię to po wielu terapiach u wielu osób.
Oprócz tego tłumaczenia kogoś przeszłością lub wiary w czyjeś możliwości w przyszłości często też popełniamy taki błąd, że żyjemy przeszłością tym jaki ktoś był dla nas kiedyś
albo też oczekiwaniami jaki mógłby być lub wyimaginowanymi cechami na jakich nam zależy na które liczymy a może nigdy tak (już) nie będzie. Godzimy się przez to nieraz na taką teraźniejszość, która tak na prawdę nam nie odpowiada.
Mysle , ze kazdy jest wspanialym czlowiekiem , lecz to milosc szeroko pojeta od mamy ,taty , rodzenstwa , rodziny , daje nam piekne mysli i radosc wtedy postepujemy zgodnie , wg .
mysli milosci nie ma tam dostepu zlo ...
Dziękuję. Zaczynam powoli żyć na nowo. Powoli. Ważę 54 kg, mam 32 lata, I dopiero zczynm ogarniać co się że mną działo ostatnim razem. Okazało się że mam depresję i są tany lękowe związane właśnie z moją przesloscila, wychowaniem i uczynkami. Przeważnie złymi. Teraz staram się restartować system wartości który został mi zaprogramowany przez moje środowisko. Jestem jeszcze w proszku. Ucze się rozpoznawać emocje których nie miałem do czasu spotkania mojego anioła stróża którego zostawiłem lata temu rujnując sobie życie. Teraz mam bardzo dużo do przerobienia. Muszę nauczyć się być przyjacielem, ojcem, partnerem i wartościowa jednostka o której zapomniałem że jestem. Co z tego że zbuduje od podstaw pociąg, ciężarówkę, chłodnie, panele kontrolne dla serwerów wielkości Castoramy skoro i tak nie dawało mi to satysfakcji bo nie byłem szczęśliwy z samym sobą. Staram się to wszystko odbudować. Wyjść z malostkowosci do której musiałem być wrzucony za młodu i znów nabrać sił. Dziękuję za każde dobre słowo i ludzi którzy straja się mi pomóc. Wierzę że będzie dobrze. Jestem dość indywidualna jednostka. Zawsze starałem się pomagać sobie samemu. Ale tego typu nagrania zaczęły pokazywać mi jak bardzo przez te lata się myliłem. Ciężko przy takim nawarstwieniu się pozbierać skoro emocje chowałem wszystkie do pudełka i cyk... Wszystko się rozlało. Muszę to wszystko posprzątać.
9
Grzebanie w cudzym życiu aż do bólu jest wysoce nie poprawne. Każdy człowiek jak sam zechce, zapytany opowie o sobie. Śledztwo raczej odstrasza niż zbliża do długiego człowieka. Pozdrawiam.
Bardzo trafione w sedno.
Zgadzam się. Dodałabym od siebie, że ten sposób tłumaczenia innych i okazywania im zrozumienia, usprawiedliwiania każdego zachowania może nieźle uwikłać w relacje, w których jest się notorycznie nadużywanym. Sama mam takie doświadczenie z koleżanką, jeszcze z czasów studiów. Wciąż usprawiedliwiałam to, że traktowała mnie czasami jak worek treningowy torpedując każdy mój pomysł na życie jako głupi i nierealny. Tłumaczyłam to zachowanie jej przeszłością i problemami zdrowotnymi, faktycznie widziałam w niej potencjał, aż doszłam do wniosku, że nie muszę tego znosić. To jedyna znajomość w moim życiu kiedy otwarcie powiedziałam o co chodzi i zakończyłam znajomość, co wyszło mi na zdrowie. Jeśli ktoś ma problemy osobiste można go zrozumieć, ale nie należy zapominać o sobie. To psychoterapia jest od leczenia ran takiej osoby a nie my, to nie nasza a jej odpowiedzialność.
Tak!!!!! Tak i Ja,moja corka najlepszy kumpel ,uwielbiam ja i rozmawiac najbardziej z nia!!!!! Numer jeden!!!!+❤️❤️
Rzeczowo i prawdziwie na temat. Dziękuję 👍
Ceńmy wolność, reszta jest przereklamowana, po przeszło 20 latach doświadczeń, osobiscie wybrała bym bycie samą co wcale nie oznacza samotną, ale jestem introwertyczką, ekstrawertycy mogą mieć z tym problemy.
ZGADZAM SIĘ! LEPIEJ BYĆ ZE SOBĄ ANIŻELI OBOK KOGOŚ! 😄
streszczenie w pigułce dla przypomnienia:
Najważniejszą cechą wartościowego człowieka jest to czego brakuje nam samym - (miłość/zrozumienie/wsparcie/dobre słowo a czasem paradoksalnie brak słowa i sama obecność w ciszy i milczeniu bo każdy ma inne potrzeby). Aby ocenić wartość drugiego człowieka należy spojrzeć na niego przez pryzmat chwili i naszych relacji (może często prawdziwych wewnętrznych uczuć bo kwestie relacji w danych okresach mogą być zachwiane z różnych powodów). Na pewno nie należy patrzeć na przeszłość bo każdy jest człowiekiem, popełniamy błędy i ciągle się uczymy. Nie należy również patrzeć również na przyszłość i podświadomie liczyć korzyści z danej relacji. Myśleć czy to się nam opłaca bo choć jest to świadome i zaradne podejście to chyba jednak troszkę postrzegane z punktu materialisty. Ostatni ważny element w całości to czas który jest niezbędny do poznania drugiego człowieka którym powinniśmy w życiu rozsądnie dysponować.
Zauważyłem, że kiedy poruszymy taki temat gdziekolwiek, to większość ma właśnie takie poglądy o miłości, szacunku, empatii itd. Można założyć, że skoro większość ludzi wyraża taki pogląd na sprawę to powinniśmy w życiu trafiać częściej na takich szczerze dobrych. Dlaczego więc jest zupełnie odwrotnie? Jesteśmy mistrzami w oszukiwaniu innych i przede wszystkim samych siebie.
Wyjaśniłeś moje życiowe porażki. Dzięki
Podoba mi się dodatek tych krótkich filmików z Twojego życia czy scen z innych dzieł filmowych!
Brawo prowadzący... pierwsze zdania świadczą o dużej świadomości i prawidłowej oceny otoczenia.... to właśnie o to w tym chodzi.... hehe
Z tzw "konstruktywną" krytyką jest często taki problem, że zazwyczaj (lubią w trosce o nas 😊) stosować ją ludzie, którzy niestety sami nie dźwigają żadnej choćby małej krytyki.
Dzięki i brawo za odcinek :) 💚 💚 💚
Świetny odcinek 😍. Pozdrowienia dla córki 😊🤗❤
Zgadzam sie z Toba, moje doswiadczenie to potwierdza, nie warto wchodzic w pulapke przyszlosci i potencjalow !!! ani tlumaczenie poprzez przeszlosci!! Pozdrawiam
Dystans i cierpliwość to sprawia że można doczekać się tego co najlepsze już tu i teraz. By być dobrym spontanicznie bez oczekiwania i mieć satysfakcję.
Bardzo wartościowy materiał, dziękuję.
Jestem bardzo dorosla osoba i najlepiej rozmawia mi sie z mlodymi ludzmi o wiele mlodszymi ode mnie...to zdarza sie nagminnie inczedto zastanawiam sie dlaczego ci ludzie w podobnym wieku sa tacy ”inni”....Mam kolezanke ktora znam cale niemal zycie, ktora wnosila w moje zycie rozne nieprzyjemnosci i klopoty....Teraz zrozumialam jakie to wazne jacy ludzie otaczaja nas w naszym zyciu....nie mowiac juz o relacjach z mezczyznami....
Młodzi bywają mniej złamani życiem. Też z wiekiem ludzie lubią wygodnie formować rzeczywistość, co nie zawsze wychodzi na dobre im samym i otoczeniu. Miewam podobnie jak Ty, choć nie jest to regułą:)
Dokładnie! Tu i teraz. Samo docenianie chwili oraz Człowieka dobrego, jest możliwe z bagażem doświadczeń.
Dziękuję za ten odcinek
Dziękuję Fajne
Łukasz dobrze mówisz. 😁
Jak jest wartosciowy, to musi byc rowniez malo wartosciowy. Mnostwo ludzi klamie, zwyczajnie bez powodu. Dla mnie jest to wazna cecha.. jesli ktos jest autentyczny..
Wartościowy człowiek ,to człowiek , który nie próbuje cię pouczać i akceptuje ciebie jakim jesteś . Każdy przyjaciel akceptuje ciebie ,z całym twoim bałaganem . Nie próbuj porządkować swojego bałaganu , bo nieodnajdziesz się w sztucznym porządku.
Jak jesteś mordercą to też ma Cię akceptować?
Teraz nie mam przyjaciół, są znajomi . Pytanie o ,, mordercę " nie na miejscu. Mordercy siedzą w więzieniach , lub odpowiadają za popełnione przestępstwa swoim Życiem .
Dzięki za materiał. Widzę, że masz ostatnio wyjątkowe floł w nagrywaniu.... Widać, że jesteś w najlepszym etapie swojego życia... Pozdrawiam
Super materiał.🙏❤
Bardzo mądre! Popieram - człowiek tu i teraz. Wyznawałam te dewizę nie mając jeszcze dużej świadomości psychologii i działania psychiki. Słuchałam intuicji i swoich potrzeb.
A ja uważam, że znalezienie nawet jednej takiej osoby, może być trudne, a w niektórych przypadkach - niemożliwe.
Myślę, że nie warto skupiać się na poszukiwaniach, ale na pracy nad sobą, wtedy gdy przyjdzie pora, gdy będziemy gotowi, to wydarzy się naturalnie 😁 a przynajmniej dokładnie tak to u mnie wyglądało
@@dziwyicuda zgadzam się.
Bardzo ale to bardzo madre słowa. Szacunek za ten materiał 👏
Najzdrowiej będzie kiedy sobie zadamy pytanie, co chcę sobie podarować będąc w relacji/związku z tą osobą. Jednak kiedy my samych siebie nie znany, będziemy błądzić i wchodzić w toksyczne relacje. Więc jak najbardziej potrzebujemy błądzić i robić błędy, bo na nich się uczymy. Dobrze jest też sprawdzić jakie mamy relacje z rodzicami a jakie oni mają między sobą.
Woow podpisuje się prawie pod wszystkim tutaj, utożsamiam się 😂
Nie ma czegoś takiego jak "wartościowy człowiek". Może być najwyższej człowiek, który ma wartości zbliżone do naszych. Wartości wymagają zdefiniowania i z biegiem wydarzeń, czasu podlegają weryfikacji w relacji, niezależnie od jej formy. Stąd pomysł powolnego poznawania się, gdzie następuje weryfikacja i w pomyślnych okolicznościach może dojść do przyjaźni, co bywa dobrym fundamentem długotrwałych relacji.
Pewne, uznawane od zarania dziejów, wartości nie wymagają głębszych i długotrwałych relacji. Ważne, żeby trafnie spostrzegać rzeczywistość. Czasem więcej słuchać, czasem obserwować więcej (szczerość jest szara i cicha😉)
Super dzięki
Hahahah dokładnie rozumiem o czym mówisz. Też ciężko mi poznać kogoś kto faktycznie pracuje nad sobą i porządkuje swoje problemy z przeszłości. Też miałam ciężko i też wiem, że da się uporządkować wiele schematów i pozbyć się toksycznych naleciałości. No może nie do końca 😅 gdzieś to siedzi, ale ważne, żeby nad tym pracować. I szczerze mówiąc jest to bardzo irytujące gdy nad sobą pracuję, i każdego dnia staram się być lepszym człowiekiem a ktoś z kim jestem związana tego nie robi...
Wiesz, bycie mga inteligentnym to nie rurka z kremem ani ciastko z bitą śmietanom. To droga pod gorę, i bez zrozumienia otoczenia.
Może nie jest to typ filmu, który wykłąda wiedzę, przedstawia różne zagadnienia prosto z książek, ale z pewnością zmusza do myślenia i sformuowania własnych wniosków. Treści o tym jakie cechy posiada dobry człowiek, co powinien robić jest wiele. Powinien być pomocny, zaradny, troskliwy, dobroduszny, ect. To co powienien posaidać wartościowy człowiek też zostaje przedstawione w wielu magazynach, stronach internetowych, czy opowieściach od nauczycieli, cioci, babci, wójka, mamy - powienien mieć stałą pracę, być dobrze wykształcony, umiejętny, intyligenty, mądry i wiele, wiele innych. Na swojej drodze samodoskonalenia i próby zrozumienia swoich traum, przeżyć i prób poukłądania swojego życia, żeby stwotzyć zdrowy związek ze samą sobą, a także w przyszłości z drugą osobą natknęłam się na myśl "A co jeśli niogo takiego sobie nie znajdę i mój trud włożony w w prace nad samą sobą nie zostanie wykorzystany, ponieważ nie znajde osoby, która również ma poukłądane w głowie? Przecie wiem, że nie jest to ani łatwe, ani popularne. Co jeśli...". No właśnie, co jeśli i jak stwierdzić kogo mogę uznać za wartościową osobę. Odpowidź na to nurtujące mnie od dawna pytanie okazała się bardzo prosta - skup się na tu i teraz. Otaczaj się osobami, które w tym momencie sprawiają, że twoje życie jest lepsze. Nie bój się dać komuś odejść i bądź otwarty na to, co może cię spotkać.
Takie są moje przemyślenia na temat filmu, trochę inny format w którym nie nabywam wiedzy, gdyż mam jej już dość dużo, a próbuje dojść do własnych wniosków na tematy z pozoru tak banalne i powszechnie znane. Uważam, że jest to wartościowy rodzaj filmu, głównie ze względu na to, że w społeczeństwie, w którym tzreba iść na przód, w którym nie raz mówi się nam "nie próbuj wymyślić koła na nowo", w którym zabija się naszą kreatywność i każe przyjąć to co już wymyślone za znane i niepodważalne, większość z nas nie zdaje sobie sprawy, że tak naprawdę nic nie wiemy. Nikt nic nie wie. Nie wiemy jak działa świat, tylko próujemy odkryć go po omacku.
"Wiem, że nic nie wiem" ~ Sokrates
Ostatnio poznałam około 70 osób większości z nich poświęciłam swoją uwagę i życzliwość. Żadna z tych osób tego nie odwzajemniła i tak się zastanawiam, czy to z tymi osobami jest coś nie tak , czy ze mną? Może, to większość ma rację, a ja jestem nic nie warta? Trochę mi smutno, ale z drugiej strony się przyzwyczaiłam zawsze odstawałam od reszty zaczynając od szkoły. I tak się zastanawiam co ze mną jest nie w porządku, dlaczego nie jestem wartościowym człowiekiem? Mimo, że się staram.
Niskie poczucie własnej wartości?
@@johnnyenglish4695 które może być wzmacniane osobami takimi jak Ty, które tak na prawdę same mają z tym duży problem i chcą z tym walczyć w powyższy sposób. Żałosne
Moc nadawania poczucia własnej wartości zachowaj tylko dla siebie. Nigdy nikomu jej nie oddawaj. Pod żadnym pozorem. Inaczej będziesz łamana do czasu aż zrozumiesz.
Powodzenia
Jestem antysystemowa..ide wlasna droga i nam sukcesy co drazni systemowych niewolnikow. U nas najgorsze to nie wychylac sie.
Dobre: "ludzie, którzy sprzątają w swojej głowie"! Przyszedł mi na myśl komputer (smartfon też) - wrzucam tam mnóstwo plików, aplikacji, aż zaczyna się zawieszać. Bez częstych porządków nie jest w stanie pracować. Po prostu bałagan. Ale nie widać tego z zewnątrz. Nawet pulpit może być czysty, a w środku chaos.
Na drugim brzegu nie ma nikogo. To fakt a tym bardziej że nie chce się mieć tłumów obok i zastanawia się czy chcesz żeby był ten jeden człowiek
Nie zgadzam się z wnioskiem. Gdy osoba zmieniła się, należy rozmawiać i próbować ratować relację, a nie ją zrywać, szczególnie, gdy tworzy się rodzinę. Przez takie i podobne podejście mamy tyle rozwodów, których jest co raz więcej.
Skupić się na teraźniejszości jeśli chodzi o drugiego człowieka- tak do końca się z tym nie zgodzę. Dlaczego? Bo wcześniej czy później wychodzi przeszłość. A ilu mężczyzn chodzi na terapię, poszłoby, myślę że mało.
Zgadzam się z tobą i potwierdzam że tak jest.
Prawdziwe 👍
Dla mnie najbardziej wartościowa cecha to praca nad sobą.
Pośpiech jest wrogiem jakości
😄😄😄
Jest taka historia dwóch orłów, jeden wykluł się w kurniku i zachowywał się jak kurczak, pewnego razu zauważył szybującego orła i zaczął go podziwiać, dostojenstwo i piękno i skończył życie myśląc, że jest kurczakiem.
Ja parę tygodni temu powiedziałam mojej długoletniej koleżance aby zaprzestała mi dawać nieproszonych rad. I co przestała się odzywać.
Ja bym się cieszył
Gdyby była dobræ przyjaciòłką to zamiast pouczać by wytłumaczyła
A to że się nie odzywa to tym lepiej
Fałszywce są zbedne
Krótki ale inspirujący.
5:00 uśmiałem się :D
Dobre wstawki Najmana i chłopaki z baraków jako ukierunkowanie 🧠 na właściwe tory 😉.
"Przez nic innego w naszym życiu nie tracimy tak dużo czasu, tak dużo energii, często wygrzebujemy się później z różnych kłopotów jak przez niewłaściwych ludzi". Sedno.
Nie zgadzam się. To raczej przerzucanie odpowiedzialności za swoje decyzje życiowe na innych. Trzeba określić granice tolerancji i jak ich przestrzegamy to w taki scenariusz jak w Twoim komentarzu nie znajdziemy się. To, że tracimy dużo czasu i energii to wyłącznie nasza własna decyzja i to na co pozwalamy innym.
Nurtuje mnie często, skąd wiadomo że oceniając własne postępowanie i innych ludzi że nasze wzorce normalności akurat są właściwe, prawidłowe. W innych dziedzinach do diagnostyki, oceny musi być wzorzec wyższej jakości, bardziej zaawansowany od diagnozowanego. Wśród ludzi ciężko wyłonić, samo kryterium IQ czy ukończone uczelnie mogą być zawodnymi, wszak wśród wykształconych geniuszy są ludzie egoistyczni, wyrachowani, pozbawieni empatii.
widać tu dość mocno syndrom zbyt dużych ambicji za młodu. Jak sie było młodym to sie ni chodziło na piwo tylko siedziało w domu i pracowało i śmiało się z tych co to wolny czas na imprezy poświęcają. A teraz chłop ma 30 lat i ogarnia że zapierdalanie nie jest najlepszym wyjściem i że bycie nieodpowiedzialnym też jest dobre. Choć nie tyle dobre co zdrowe dla człowieka. Ale ludzie z dysfunkcyjnych rodzin często tak mają. Znałem takich i wspieram
WSPANIAŁY MATERIAŁ!
NIE WCHODZIĆ ZBYT SZYBKO W ZNAJOMOŚCI, ZBUDOWAĆ GRANICE WŁASNEJ PRZESTRZENI. DBAĆ O WŁASNE ZDROWIE PSYCHICZNE 😄
Ciekawy film ale co to oznacza zdrowych ....to jest ocena czyli my przepuszczamy przez wlasny filtr ego .No chyba ze masz na mysli osoby nie toksyczne .Ja lubie osoby empatyczne dobrze zyczace innemu przy ktorych wzrastamy i bedace soba :) Ale w dzisiejszym swiecie trudno poznac osoby bez masek i rozrosnietego ega :)
Uważam, że mądrze jednak nie mówić o przeszłości, mam osobiste doświadczenie, które było zgubne, bo ktoś to ewidentnie wykorzystał. Historii już nie zmienimy,warto skupić się na tu i teraz i obserwacji tego co kto wnosi do relacji, dobrze zarzadza sobą, jest spójny i empatyczny. A toksyczne lampki są też szybko do wychwycenia jeśli słuchamy intuicji i ciala.
Hejka mam szczere pytanie, netstety nie na temat ale bardzo mnie trapi. Czy dwoje narcyzów jest w stanie zbudować relacje? Sam mam bardzo dużo tych cech i poznałem kogoś kto ma je również i poczułem bardzo szybko jakąś więź...
Na kanale ocal siebie psycholog porusza te kwestie
Proszę sobie poszukać
TOKSYCZNA! TO TEZ RELACJA
A ja nikogo nie oceniam i nie analizuję. Po prostu spędzam czas z ludźmi z którymi lubię przebywać.
😄😄😄