😊 ważne badania jeszcze ważniejsze wychwytywanie 😊 w czas 🥇🌼🥇❤️😊❤ budowanie bliskich koleżeńskich relacji wydaje się że będzie kluczowym lekarstwem😊 jak również krytyczne myślenie, kontrola rodzicielska na urzadzeniach (kanały social media) - dbajmy o wspólny dobrostan
Okrucienstwo wsrod dzieci i mlodziezy jest dosc powszechne. Wystarczy, że sie czyms róznisz, odstajesz od reszty. Nauczyciele mają za dużo na glowie, nie sa w stanie wszytkiego zauważyc, a są i tacy, ktorzy po prostu się nie interesują. Niemniej uważam, że rzecz leży w srodowisku domowym, w rodzinie - moje dzieci np byly uczone empatii i szacunku i tez nigdy nie braly udzialu w nękaniu innych. A wręcz przeciwnie - jako osoby wrażliwe, to one padały ofiarą. Cale szczescie czuwalismy nad tym jako rodzice i staralismy sie jak mogliśmy dawać im zawsze wsparcie. Bardzo dużo rozmawialismy, analizowalismy zachowania i zastanawialismy sie nad przyczynami takich agresywnych zachowań. Najczecsiej wychodzilo, ze najwiekszymi " nękaczami" byly dzieci w jakiś sposób zaniedbane emocjonalnie w domu. Bardzo to wszystko smutne.
I co możemy zrobić jeśli wszyscy szeroko się uśmiechają do danego ucznia, a on wie, że to rodzaj kpiny? Co my, nauczyciele, możemy wtedy zrobić?? Ukarać obniżeniem oceny za szeroki uśmiech? Od razu dodam, że cykliczne spotkania integracyjne nie działają.
Wydawać by się mogło, że działania integracyjne działają głównie na starcie - kiedy klasa się jeszcze "obwąchuje", nikt nie zajął jeszcze żadnej pozycji - wtedy jest szansa, aby każdy z każdym czuł więź i przynależność do wspólnoty. Organizowanie spotkań integracyjnych, kiedy problem już narósł, a młodzi czują, że spotkania są "specjalnie" dla tego wykluczonego, może powodować pogłębienie podziału. Jedynym ratunkiem mam wrażenie jest wtedy pogłębianie umiejętności społecznych doznającego przemocy i, jeśli się da, powodowanie zyskania innej perspektywy przez uczniów - czyli w nowych okolicznościach, poza szkołą (wycieczki, wyjazdy, wyzwania pozaszkolne)
Słowo "bullying" rozumie się jako wszystkie formy agresywnych postaw, zarówno werbalnych, jak i fizycznych, intencjonalnych i powtarzalnych, które mogą wystąpić bez oczywistej motywacji. Użycie anglicyzmu w tym kontekście jest uproszczeniem komunikacji i zrozumienia opisywanego obszernego zjawiska przemocy w szkołach.
😊 ważne badania jeszcze ważniejsze wychwytywanie 😊 w czas 🥇🌼🥇❤️😊❤ budowanie bliskich koleżeńskich relacji wydaje się że będzie kluczowym lekarstwem😊 jak również krytyczne myślenie, kontrola rodzicielska na urzadzeniach (kanały social media) - dbajmy o wspólny dobrostan
Okrucienstwo wsrod dzieci i mlodziezy jest dosc powszechne. Wystarczy, że sie czyms róznisz, odstajesz od reszty. Nauczyciele mają za dużo na glowie, nie sa w stanie wszytkiego zauważyc, a są i tacy, ktorzy po prostu się nie interesują. Niemniej uważam, że rzecz leży w srodowisku domowym, w rodzinie - moje dzieci np byly uczone empatii i szacunku i tez nigdy nie braly udzialu w nękaniu innych. A wręcz przeciwnie - jako osoby wrażliwe, to one padały ofiarą. Cale szczescie czuwalismy nad tym jako rodzice i staralismy sie jak mogliśmy dawać im zawsze wsparcie. Bardzo dużo rozmawialismy, analizowalismy zachowania i zastanawialismy sie nad przyczynami takich agresywnych zachowań. Najczecsiej wychodzilo, ze najwiekszymi " nękaczami" byly dzieci w jakiś sposób zaniedbane emocjonalnie w domu.
Bardzo to wszystko smutne.
I co możemy zrobić jeśli wszyscy szeroko się uśmiechają do danego ucznia, a on wie, że to rodzaj kpiny? Co my, nauczyciele, możemy wtedy zrobić?? Ukarać obniżeniem oceny za szeroki uśmiech? Od razu dodam, że cykliczne spotkania integracyjne nie działają.
Wydawać by się mogło, że działania integracyjne działają głównie na starcie - kiedy klasa się jeszcze "obwąchuje", nikt nie zajął jeszcze żadnej pozycji - wtedy jest szansa, aby każdy z każdym czuł więź i przynależność do wspólnoty. Organizowanie spotkań integracyjnych, kiedy problem już narósł, a młodzi czują, że spotkania są "specjalnie" dla tego wykluczonego, może powodować pogłębienie podziału. Jedynym ratunkiem mam wrażenie jest wtedy pogłębianie umiejętności społecznych doznającego przemocy i, jeśli się da, powodowanie zyskania innej perspektywy przez uczniów - czyli w nowych okolicznościach, poza szkołą (wycieczki, wyjazdy, wyzwania pozaszkolne)
Czemu "buling" a nie "dręczenie"? Jesteście przedstawicielami nauki, ludźmi wykształconymi, a korzystacie z ponglisza :(
bo tu chodzi o lepsze zrozumienie przez odbiorcow :)
@@kamilgatarek6429niektórym ludziom przeszkadza wtrącanie anglojęzycznych słów , może czas wybrać się do psychiatry ?
@@kamilgatarek6429 i "bulink" jest lepiej rozumiane niż "prześladowanie" lub "nękanie"?
Słowo "bullying" rozumie się jako wszystkie formy agresywnych postaw, zarówno werbalnych, jak i fizycznych, intencjonalnych i powtarzalnych, które mogą wystąpić bez oczywistej motywacji. Użycie anglicyzmu w tym kontekście jest uproszczeniem komunikacji i zrozumienia opisywanego obszernego zjawiska przemocy w szkołach.