Video není dostupné.
Omlouváme se.
Nie wiedziałam, że urodzę dziecko z niepełnosprawnością
Vložit
- čas přidán 18. 01. 2022
- Film o ciąży: • Ciemna strona ciąży: h...
Film o porodzie: • Czy drugi poród jest ł...
Strona o sks: ponseti.pl/
Grupa na fb: www.facebook.c...
Z perspektywy dorosłej osoby niepełnosprawnej, chcę ci powiedzieć że rozumiem cię. To jest nasz osobisty mały koniec świata. I ktoś kto mówi mi że mogłoby być gorzej to bardzo mnie wkurwia bo równie dobrze mogłoby być lepiej. Życzę ci dużo siły i mądrości aby twój syn wyrósł na samodzielnego i mądrego mężczyznę 😘
Dużo zdrówka i siły!
Wielk! wIelki SZACUNEK, WIELKI UKŁON!!! Twój synek ma wielkie szczęście że ma tak wspaniałą mamę.Jesteś wspaniałą osoną, doskonale sobie radzicie,BĘDZIE WSZYSTKO DOBRZE!.Serdecznie pozdrawiam Renata.❤
43 lata temu urodziłam się z tą wadą.
Rodzice i dziadkowie robili wszystko, żeby stopa doszła do sprawności, w miarę normalnego wyglądu. Dziś moja stopka jest całkiem sprawna, ładna i poruszam się jak sprawny człowiek.
Kochana, nie zamartwiaj się! Rehabilituj synka, będzie dobrze.
Pozdrawiam 😊🍀
Tym komentarzem dodała Pani tej dziewczynie otuchy. Dziękuję za to. ❤️
Znam nastolatkę, która urodziła się z obiema nóżkami z tą wadą i po leczeniu obie nóżki są zdrowe, uprawia sport, skacze, biega. A pierwsze lata wyglądały jak u Was. Będzie dobrze kochana.
Cudowny wpis
Wielki szacun za ten filmik bo na pewno pomoze wielu rodzicom.
Duzo zdrowka dla Was, jestes wspaniala mama!
Sama urodziłam się z tą wadą. Pozdrawiam Cię serdecznie. Uściski dla Ciebie i synka 💟
Bardzo współczuję Jesteś Wielka że dajesz radę życzę dużo siły i wytrzymałości
jesteś wspaniałą Mamą... z wielką mądrością. Dużo siły i wytrwałości 😘
Pięknie to pani opowiedziała o Stasiu , jeszcze troszkę i będzie normalnie , siły kochana , pozdrawiam .
Jak to dobrze że Staś ma taką mądrą, silną i odpowiedzialną mamę. Pozdrawiam
Dziękuję, ze się dzielisz Waszą historią. Dużo zdrówka dla Stasia. Dobrze, że mówisz o tej stronie i mówieniu , że inni mają gorzej. Patrząc w ten sposób nikt nie miał by prawa mówić o swoich problemach i ich przeżywać bo zawsze się znajdzie ktoś kto ma gorzej. Dajmy w końcu prawo ludziom czuć to co chcą, niezależnie od reszty świata.
Dziękujemy ❤
Stasiu ma ogromne szczęście, że ma taką Mamę jak Ty ♥️ Życzę Wam dużo siły i zdrowia!
Stanęłaś na wysokości zadania, zarówno w opiece nad dzieckiem, odnalezieniu się w tym wszystkim, jak i w nagraniu tego filmu!
Oglądam Cie od początku Twojego kanału, nawet mój mąż pamięta jak oglądałam Cie jeszcze za czasów studiów sto lat temu ;) , a teraz chętnie oglądam juz jako mama i kobieta po trzydziestce. Pozdrawiam!
aż dziw że taka bezduszna obsługa pracuje na położniczych oddziałach .... od wieków nic się nie zmienia !!??? Ja rodziłam 28 la temu , były kampanie "Rodzić po ludzku" , angażowały się dziennikarki i zwykłe kobiety .... i nic ... Jestem w szoku :-(
Ja urodziłam dwójkę dzieci z autyzmem. Też mi się nie chce czasem słuchać, że ktoś ma gorzej. Mam ochotę walnąć się młotkiem w łeb, jest tak ciężko.
Czy nie myśli Pani ,że mogły się do autyzmu Pani dzieci przyczynić szczepionki zawierające np.Thiomersal zw.rtęci)?
@@aniabilska5888 Nie. Najnowsze badania NAUKOWE to wykluczają. Proszę nie słuchać głupot, bo są na to dowody naukowe, a mówienie takich rzeczy rodzicom dzieci z autyzmem jest znęcaniem się nad nimi.
@@aniabilska5888 proszę poszukać, zamiast pisać takie głupoty do rodzica. W dzisiejszych czasach wiedza jest dla chętnych na wyciągnięcie ręki.
Pracuję z takimi dziećmi (i rodzicami) i wszystko mi opadło po pani pytaniu. 🙁
@@gosik-ka6468 Też pracuję z takimi dziećmi i ich rodzice potwierdzają zależność szczepionki z chorobami i zaburzeniami genetycznymi ich dzieci.
Autyzm przenoszony jest w genach. Podobno maja tez wpływ czynniki środowiskowe, ale to głównie nasze DNA ma to wpływ
Mam rowniez synka ze stopa konsko szpotawa. Ciesze sie, ze od 11 lat mieszkam w Szkocji i mialam bardzo dobra opieke medyczna dla niego. Zespół ktory sie nim zajmuje jest po prostu fantastyczny. Byl wczesniakiem i nie powiem widzac go 2 kilogramowego w 11 dniu zycia w gipsie bardzo bolalo ale gipsowanie najwczesniej jak sie dalo bylo najlepsza decyzja jaka moglam podjac. Buziaki!
Zdrówka życzę, pozdrawiam również ze Szkocji 💞💞💞💞💞💞
Bardzo wzruszylas mnie tym filmem, popłakałam się słuchając, bo doskonale cię rozumiem. Mimo że minęło dobrych parę lat, to pamiętam jak dziś, moje pierwsze dziecko urodziło się że spodziectwem, wadą o której nigdy nie słyszałam i nikt mi po porodzie nic nie tłumaczył. Oczywiście trafiłam na super panią doktor, były 2 operacje i wszystko jest ok ale samo wspomnienie tego strachu, obaw co będzie , nie zapomnę
Pozdrawiam i całuję cię gorąco, oglądam od lat, jesteś super babka
Nie mam siły nic mądrego napisać, ale bardzo mnie wzruszył ten filmik. Cieszę się bardzo, że powiedziałaś może coś, co będzie cenne dla innych rodziców w podobnej sytuacji. Przytulam Waszą wspaniałą rodzinkę i mam nadzieję, że młody będzie rósł w pełni sił i zdrowia!
Dokładnie wiem co czujesz ja czuję zupełnie to samo, też miałam urodzić zdrowe dziecko. Moja córeczka urodziła się z rzadka choroba genetyczna. Mimo to daje radę z dnia na dzień jest coraz lepiej dzięki rehabilitacji i sprzętom które użytkujemy na co dzień. Ściskam cię mocno i bądź silna bo masz dla kogo🙂
Urodziłam dziecko z obiema stopami końsko szpotawymi. Dzisiaj a było to 35 lat temu, moja córka jest piękna kobietą ze zdrowymi nogami. Masaże rehabilitacja, gipsowanie 🥰
Hej, moja Siostra urodziła sie z tą sama niepełnosprawnością, tyle, że w obu nóżkach, Siostra ma dzis 45 lat, i czuje się bardzo dobrze, moi Rodzice zrobili wszystko, a nawet więcej na tamte czasy, żeby Siostra była sprawna, i jest, zalozyla wspaniałą rodzinę ❤ poniekąd rozumiem Ciebie Kochana, ale jako Siostra, a nie Matka, nie będę się uzewnętrzniać, ale jestes Wielka! ❤ jestem z Toba od początku Twojego kanału, fajnie, ze wróciłaś, dziękuję, ze jesteś ❤
Jesteś cudowna, silna! Trzymaj się ciepło, mocno trzymam za Was kciuki, dużo zdrówka dla Stasia ♥️♥️ piękny i wzruszajacy filmik.
Dziękujemy za ten film! Za podzielenie się Waszą historią. Życzę dużo siły :*
Dziękuję ❤
Cudowna Mama. Madra i cierpliwa. Wszystko sie z czasem ulozy! Jestem tu pierwszy raz.
Kochana jestes bardzo silna:) duzo zdrowia dla Was😘
Jesteś mega silna babka !:) pozdrowienia dla całej rodziny.
Czy możemy przestać akceptować ludzi mówiących "inni mają gorzej'? Serio, powiedzenie czegoś takiego do drugiej osoby nie sprawi, że poczuje się lepiej. Powoduje to, niejednokrotnie, jedynie to, że ludzie nie chcą mówić o swoich problemach i może się to przyczynić do pogorszenia ich stanu psychicznego. Umniejszanie lub zaprzeczanie czyjej rzeczywistości ma swoją nazwę i jest to temat szeroko omawiany przez psychologów jak zjawisko bardzo szkodliwe. Życzę zdrowia i owocnej kuracji dla syna oraz siły dla Ciebie aby powiedzieć "ciociom dobra rada", że to co mówią pomaga absolutnie nikomu.
Dokładnie!
W punkt! Dziękuję za te słowa ❤
Dokładnie masz rację. Ja pamiętam jak leżałam już tydzień z okropnym bólem pleców, a moja koleżanka w ramach ,, pocieszenia,, napisała mi smsa no inni mają gorzej. Bardzo pocieszające.
Staś ma bardzo mądrą, piękna i kochaną mamę. Na pewno jest Wam ciężko ale dacie radę bo jest Pani mocną kobietą i ma dużo wiedzy. Życzę całej rodzinie dużo siły cierpliwości. Pozdrawiam serdecznie
@@agnes34100 przy takiej koleżance nie potrzeba wrogów 😅🙄 zauważyłam że w Polsce jest jakoś przyznane ze jeśli powiesz komuś komu jest źle że inni mają gorzej, jakbyś odwalila kawał dobrej roboty i szybko podbudowala 🤣 albo jeszcze lepiej" Ty masz problemy, a ja to dopiero..... " 🤣🤣🤣
Wzruszający filmik.. :(( Automatycznie przypomniały mi się chwile kiedy my dowiedzieliśmy się ze nasza do tej pory zdrowa 10miesieczna córka ma nowotwór złośliwy :( Tez nigdy tyle nie wypłakałam łez co wtedy… Trzymaj się "sąsiadko"!
Hej, nawet nie wiem od czego zacząć. Po pierwsze- nie daj sobie wmówić, ze nie możesz odczuwać jakichś emocji, jesteś człowiekiem, kochająca mama i masz do tego pełne prawo. Po drugie- pamietam Cię jezcse z czasów kosmetykowych, lekkich filmów. Dziewczyno, to jak stanęłas na wysokości zadania, to jak każdego dnia z miłością oddajesz się dzieciom i robisz dla swojego synka wszystko, by tylko umożliwiać mu pełne funkcjonowanie zasługuje na medal i ogromny podziw! Tym bardziej, ze Stas był pierwszym dzieckiem, wiec nie dość ze już to samo w sobie jest ogromnym przeżyciem, to jeszcze choroba, o której informacja spadła na Ciebie z dnia na dzień. I dałaś radę i dajesz radę i uśmiechasz się do nas i jesteś wspaniała Mama. Jesteś wspaniała i wielka :) i jezcse raz- możesz odczuwać wszystkie emocje, bo jesteś kochającym człowiekiem. Pozdrawiam i życzę Wam wszystkiego co najlepsze, a na kanale zostanę ile będzie się dało. Pozdrawiam, Twoja rówieśniczka, ale jeszcze nie- mama :) buziaki
Anii przez chwile nie dało się zauważyć, że mimo niepełnosprawności i wewnętrznego dramatu w sercu dajesz odczuć odbiorcom, że to dziecko jest dla Ciebie ciężarem:) chwała Ci za to. Mówisz o doświadczeniu jakie Was spotkało ale przekaz jest miły i pełen miłości do dzieci :)
Dobrze że o tym mówisz. Powiem szczerze, że sama tego nie rozumiałam, słyszę o niepełnosprawności a "nie widzę"... Daleko mi może do osób, które mówią komuś, że inni mają gorzej, ale i tak wiem, że muszę się edukować i dowiadywać, żeby rozumieć to lepiej.
Pierwszy raz jestem tutaj i zostaje.!!!! Mam 74 lata, corka ma 54 lata.Majac 6 lat narzekala na bol brzuszka. Bylam przez tydzien co dziennie u 7 lekarzy i nic. Jak zaczela majaczyc, zadzwonilam na Pogotowie Ratunkowe. Odpowiedz- mam z dzieckiem przyjechac sama.
Biegnac na postoj taksowek spotkalam pogotowie ,ktore kierowalo sie na nasza ulice. Lekarz zadawal dziecku pytania ale odpowiedzi nie otrzymal, dziecko bylo bez kontaktu. Za to ja uslyszalam,ze mamy w domu dobra AKTORKE, bo jego mniejsze dziecko odpowiada na pytania. Nie zabrali dziecka. Moja mama znalazla lekarza, ktory do nas przyjechal i natychmiast zabral corke do szpitala. To byl prawie rozlany wyrostek robaczkowy. Dziecko bylo 2 tygodnie na reanimacji a prawie 1 miesiac w szpitalu. Tak wyglada nasza sluzba zdrowia.
A teraz,: znam dziewczyne ktorej zoperowano ta przypadlosc o wszystko jest OK. Zycze Ci rowniez i mam nadzieje, ze wszystko bedzie dobrze. Duzo serdecznosci, ❤❤❤Pozdrawiam Halina
Oglądając ten film przeżywałam go razem z Tobą... Nie wyobrażam sobie co przechodziliście wszyscy razem ale opowiadasz go w tak emocjonalny sposób że w każdym zdaniu czuć ciężar jaki przeszliście...i szczerze gratuluję bo sama mam syna i nie wiem czy i jakbym to uniosła... Jesteście mega silnymi osobami i dziękuję że dzielisz się tak prywatnym przeżyciem bo nie jednej osobie może to pomóc a macie przecudowne dzieciaczki i zawsze każdy, nawet najmniejszy problem u swojego dziecka będzie tym największym... Pozdrawiam
Początki byly trudne i emocjonalne, teraz jest już łatwiej ❤
Kochana rozumiem, że Cię to bolało. Ja też miałam mieć zdrowe dziecko. Dziś moja córeczka obchodziłaby 14 urodziny. Niestety żyła tylko miesiąc. Nie można porównywać Twojego i mojego bólu. Z serca Ci radzę, przytul synka i ciesz się, że jesteście razem. Trzymajcie się cieplutko!
Jak ja Cię rozumiem, do szału mnie doprowadza jak słyszę teksty "inni mają gorzej" albo: "po co te rehabilitacje, widać, że zdrowe dziecko, tyle pieniędzy w błoto". Kochana, jesteś silną cudowną babeczką i kochającą mamą, masz prawo do emocji bo dla rodzica nie ma nic ważniejszego niż zdrowie własnego dziecka. Ściskam Was mocno ❤️
Jesteś cudowną i silną Babeczką! Ściskam i pozdrawiam 😘😘😘
Czytam komentarze i jedno stwierdzenie przewija się najczęściej. Nic tak nie wkurwia jak to kiedy ktoś ci mówi że zawsze mogło być gorzej. Ja urodziłam wydawałoby się zdrowego chłopca a po 3 latach okazało się że ma autyzm. Dla mnie świat się zawalił. Pytałam dlaczego nas to spotkało. Przecież dbałam o siebie, regularnie się badałam, robiłam wszystko żeby urodzić zdrowe dziecko. Kiedy ja byłam w depresji, komentarze w stylu - przecież mógł urodzić się niewidomy, albo bez ręki sprawiały że dosłownie chciałam ich udusić a o sobie myślałam że jestem do dupy matka bo powinnam zaakceptować sytuację i żyć normalnie. Jak kurwa normalnie? Już nigdy nie będzie zwyczajnie i normalnie. Teraz kiedy mały ma 7 lat dalej jest we mnie gniew i żal. Przyjęłam do wiadomości to że jest inny. Kocham go najbardziej na świecie. Ale nigdy nie pogodzę się z diagnoza.
Witaj Magda- wczoraj trafiłam na te filmy- jest tam też info-że drNika leczy autyzm, może znasz...serdeczności !
- nie wkleiłam... w jednym z tych...
czcams.com/video/F1U0x7ozC1A/video.html
czcams.com/video/CcXz9GHRT78/video.html
Dużo sił dla Was - rodziców - i szybkiego uzyskania pełnej sprawności bez nawrotów dla Waszego Synka życzę. Serdecznie pozdrawiam.
W Otwocku jest szpital ortopedyczny. Tam 3 lata mieliśmy tez gipsy i nacinane ścięgna. U nas dwie stopy konsko szpotawe. Corka z rozszczepem kręgosłupa, jeździ na wózku inwalidzkim
Jesteś wspaniałą Mamą i Kobietą ❤
Kochana bedzie dobrze.Duzo sily i Zdrowia dla Was .❤️
Trafiłam tu przypadkiem, na szczęście nie mieliśmy takiego problemu w rodzinie, ale jestem pełna podziwu dla determinacji i profesjonalnego podejścia do leczenia tej uciążliwej, ale wyleczalnej wady. Budujące jest to, że choć jest na co dzień ciężko, a przyszłość pełna niepewności i lęków, to jednak można dziecku pomóc i dać mu szansę na normalne życie. Jest Pani Matką-Bohaterką. Staś ma ogromne szczęście, bo trafiła mu się rodzina kochająca i skłonna dać dziecku swój czas, miłość i na każdym kroku poświęcenie, w zamian za początkowo mgliste wyobrażenie powrotu do zdrowia dziecka. Film jest sprzed ponad dwóch lat. Staś zapewne już zdążył zapomnieć o szynach i ciężkich, niewygodnych bucikach ściskających mu nóżkę. Życzę Państwu nadal Nieustannie Rozkwitającej Miłości w Rodzinie!
Znam chlooczyka ,teraz już mężczyzne ,który ma obie takie stopy.. Niestety całe życie chodzi o kulach.Niewiem czy to zaniedbanie rodziców ,ale z tego co słucham jak odpowiadasz to można było mu pomóc. Jesteś niezwykle dojrzała i zawsze będziesz dla mam inspiracja .
Dobrze że o tym mówisz bo być może ogląda lub będzie oglądać ten film ktoś w podobnej sytuacji. Ściskam Cię gorąco!
Dziękuję, też ściskam! ❤
Kochana ja też powinam urodzić się zdrowa😘 ale niestety tak się nie stało. Wiele przeszłam ale teraz jestem mama i jestem szczęśliwa
Mój mąż i mój syn mają taką wadę jak twój synek.Mój syn ma dziś 24 lata też miał gipsy zaraz po urodzeniu w trzeciej dobie które nic nie dały.Gdy miał rok musiał mieć operację robiliśmy ja w Lublinie dr.Marek Okoński przeprowadził operację.Syn chodzi biega gra w piłkę robi wszystko to co zdrowy człowiek tak samo mój mąż.Wiadomo czasami nogą oczywiście ich boli wtedy mają zleconą rehabilitację.Dlatego głowa do góry będzie dobrze.Pozdrawiam
Jesteś niesamowita, idealna mama ! ❤️ pozdrawiam
Przypadkiem natknęłam się na Twój filmik, bardzo Wam współczuje wymaga to dużo cierpliwości i samozaparcia, życzę wszystkiego dobrego aby Wasz Staś doszedł do sprawności i mógł biegać i cieszyć się swobodą, mój wnuczek też ma na imię Staś pozdrawiam serdecznie😄
Ogromny podziw dla Ciebie dziewczyno. Wspaniale walczysz o sprawność swojego dzieciątka. Z taką determinacja osiągnięcie sukces ❤️
Wyobrażam sobie co musiałaś czuć bo sama mam prawie rocznego synka i codziennie dziękuję Bogu, że jest zdrowy. Wada końskoszpotawych nóg jest mi znana, bo w dzieciństwie moim najlepszym kolegą z podwórka był chłopiec właśnie z tą wadą obu nóg i też chyba w 4 stopniu. Dziś jest on 30letnim mężczyzną poruszającym się bez żadnych problemów. Pamiętam większość etapów leczenia przez, które przechodził i ostatnią operację miał w wieku 16lat. Na podwórku był bardzo lubiany. Dzieci nie traktowały go inaczej. Jedyna różnica była dla nas taka, że jak gdzieś biegliśmy to on dobiegał ostatni. Chciałam ci to napisać bo wad wymaga długiego leczenia, ale na prawdę można dojść do niemal całkowitej sprawności. Pozdrawiam cię i bądź silna!
Czy nie bałaś się,,Że wasza córeczka również urodzi się z tą wada ? Mam synka z tą wadą i od genetyka usłyszałam że jest zwiększone ryzyko że drugie dziecko będzie miało również tą wadę. Czy kontaktowalas się z jakimiś lekarzem zanim zdecydowałaś się nas drugie dziecko?
Mam dwójkę autystykow, jako mama niepełnosprawnych dzieci przytulam Cię mocno
Dziękuję i również przytulam ❤
Przecież autyzm jest po szczepionkach ktore podają krótko po porodzie.
Wiem co czujesz,przeszłam przez to samo. Moja córeczka urodziła się z lewą sks,o wadzie dowiedziałam się zaraz po porodzie. Był to dla mnie duży szok. Dostaliśmy skierowanie do Krakowa i tam była gipsowana już w 7 dniu życia. Dopiero na początkowym etapie szynowania dołączyłam do polecanej przez ciebie grupy na fb. I byłam przerażona bo na grupie powiedzieli mi że moja córka miała źle leczone stopy i nie poprawne gipsy. Płakałam 5 dni aż do wizyty w Warszawie u dr.Kąpińskiego który powiedział że stopa jest bardzo dobrze skorygowana. Teraz jeździmy na kontrole do dr.Radlera w Wiedniu. Córeczka ma 21 miesięcy, akceptuje szynę i biega od rana do wieczora. Było bardzo ciężko ale mam nadzieję że najgorsze już za nami. Pozdrawiamy was gorąco.
Cieszę się, że wróciłaś ❤️
Masz prawo przeżywać swoją tragedię, czasami lepiej nic nie mówić. Ciesze się i dziękuje, że nie odpuszczasz i mimo bólu i płaczu Stasia dopilnowywujesz wszystkiego. Nie każdy rodzic ma tyle siły
O kurczę, wróciłaś na yt! ♥ Wiem, że rok temu, ale dopiero dziś zobaczyłam Twój film na swojej głównej 🙂
Nikt nie ma prawa mówić tobie czy masz prawo mieć dane uczucia… człowiek ma prawo przezywać własne tragedie i traumy. To tak jak ja, nie byłam przygotowana na cc, niedotlenienie synka i źle to zniosłam… na koniec i tak słyszałam, ze najważniejsze ze oboje żyjemy. Niestety często to brak zrozumienia i empatii. Trzymacie się!
Dokładnie, nie dajmy odbierać sobie emocji ❤
Poruszyło mnie twoje piękne świadectwo aż do łez.Poniewaz sama mam końską szpotawosc stóp od urodzenia,a mam już 33lata..Bardzo dobrze że zdecydowałaś się urodzić te dzieciątko i na pewno nie popierasz aborcji, ani żadnych strajków kobiet i czarnych protestów.👏👏👍 Jesteś na pewno czułą, prawdziwą wspaniałą osobą i matką która dba i bardzo kocha swoje dzieci jak nikt na świecie. Oglądam cię od niedawna i bardzo podziwiam że wszystko tak ogarniasz. Bardzo tobie dziękuję że tak fajnie nagrywasz razem z dziećmi. Przesyłam pozdrowienia dla całej twojej rodziny.😘💖
No to obczaj sobie video na kanale Kajmanowej pt. Czarnyprotest. Aborcja jest ok, pozdrawiam
Kaja kurcze ale Ty jesteś silna babka. Ja to w sumie widziałam w Tobie od zawsze, ale no dzis... Wzruszyłam się bardzo.
Dziękuję!! ❤
Kochana nawet nie potrafię sobie wyobrazić przez co musiałaś przejść. W mojej rodzinie tak się zlozylo że maluszkowi założono stomię, i odtąd całe życie wywrócone do góry nogami i wszystko podporządkowane pod chorobę. Ale skoro ten mały taki dzielny to my dorosli tez musimy dać radę 👍
Zdrówka dla was 😚
Piękny wzruszający filmik.
Bardzo dużo rozumiem z twojej historii... Sama podczas ciąży miałam dużo dolegliwości ciążowych między czasie dziecko zachorowało na nieznanego wirusa w brzuszku. Od wodogłowia po guz mózgu. Od 20 do 33 tyg najgorsze tygodnie w moim życiu. Okazało się że zmiana się cofała. I zniknęła. Miałam urodzić zdrowe dziecko a przez wymuszony poród moja córka urodziła się z uszkodzonym splotem barkowym i dawali nam 30 proc szans że córka wyjdzie z tego. Bolącą wisząca rączka. Jestem z tych osób które bardzo biegają przy tym dzwoniłam po uniwersytetach po szpitalach i trafiłam na Panią Jablonską w wieku półtora miesiąca córka poszła na pierwsze masaże i rehalibitacje i co przerwa to postęp. Płakałam ze szczęścia. Ten smutek gdy córka chciała raczkować. Nie mogła turlała się. Kiedy były wecendy czy wolne masowałam ćwiczyłam z córką. Wiesz co wyszła z tego.! Zmazałam te złe chwilę ten rok który od 5 do 9 byłam na nogach jeździłam przez rok czasu. Pogratulowali byli dumni ze mnie jako matki że tak zadbałam o dziecko.
☺️Mimo wszystko jestem dumna z mojej córki i gdybym miała dla niej znowu to przejść nie wahała bym się ale zdecydowałabym się na cc. Tak to jest gdy napotkamy nieodpowiedzialnego lekarza. Jesteś dzielna ❤️
Nie chce byc chamska ale ludzie macie czechy ,niemcy tak blisko
Sama rodzilam na islandii w wodzie mimo wieku 37lat dano mi szanse I w 4h mloda byla na swiecie ale tu mam wszystko w pakiecie choc cc na zyczenie nie obowiazuje znieczulenie , mi sie oplacilo bezstresu bo 2 polozne I lekarz bez laski
Nie macie kasy na koperte to nie ryzykujcie
@@n0rmalna Miałam. Zostałam zdana na łaskę. Z małym dzieckiem.
Pozostawiono mnie na porodówce bez opieki osób trzecich bez mojego zdania. Nie oceniajmy bo podczas porodu może dojść do różnych scenariuszy
Muszę wyrazić zdziwienie: jeśli lekarz nie widział stopy na USG, to jak miał prawidłowo zdiagnozować inne narządy?
Dzięki za ten film. 3majcie sie dzielnie dalej!
Kochana moja córka urodziła się z olbrzymim rosnącym naczynia kiem na twarzy dziewczynka z wyglądem potwornym! Wszystko jest w porządku pomogliśmy jej jak mówiliśmy ale co jest najważniejsze! Ty nie możesz mu dać odczuć że coś jest nie tak musisz się z tym pogodzić musisz przejść z tym do porządku dziennego żeby on nie wyczuwał że coś jest nie tak wtedy będzie mu naprawdę lżej
Rozumiem cię. Mój syn też się urodził z wadą o której nie mieliśmy pojęcia podczas ciąży. Jest to zupełnie inna wada, naprawialna - początkiem stycznia dostaliśmy termin na operację - 3 lutego. Syn ma prawie 2 latka. A ja nie mogę. No nie mogę wytrzymać jak słyszę, że to nic wielkiego, że mogło być gorzej, że inne dzieci mają gorzej. Chcę mi się krzyczeć, płakać bo co z tego że inni mają gorzej? Dlaczego mój syn ma mieć ograniczenia? Dlaczego nie mogę mu kupić rowerka na urodziny, dlaczego nie będzie mógł przez jakiś czas chodzić na basen, do żłobka, pobujać się na koniku... Dlaczego muszę się martwić o wyniki badań, o narkozę, o cewnik, o ból, o niezrozumienie przez niego sytuacji. Dlaczego? Co zrobiłam w ciąży nie tak, co mogłam zrobić lepiej... Dlaczego mój syn musi odczuwać ból, dlaczego musi iść do szpitala, mieć wenflony, cewniki. Dlaczego? Nic tak nie wkurza jak bagatelizowanie problemu a ja już nie mam siły tłumaczyć że to nie zabieg usunięcia wrosnietego paznokcia tylko przesunięcie organu i wcale nie wszystko musi pójść dobrze...
Masz rację . Nasz problem jest najważniejszy . Podziwiam cię . Będzie dobrze bo jesteś cudowną mamą .😀😀😀
Dziękuję ❤ jest całkiem nieźle, tutaj dzielę się głównie emocjami z pierwszych tygodni, miesięcy 😊 teraz bywa tylko trudno
Oglądałam Cię regularnie ❤️❤️❤️ Cieszę sie że podzieliłas się swoją historią... życzę Ci siły 😘
Ach, ta empatia wśród ludzi. Dziękuję za Twój film, wierzę, że wielu przyniesie szansę na poszerzenie horyzontów.
Mój mąż ma jedną z rzadkich chorób genetycznych, która przechodzi po linii męskiej. Jest część procent szans, że nasz syn może być zdrowy, na razie nie wiemy czy choruje czy nie. Ale gdy dostrzegłam u syna pierwsze objawy tej choroby, przeszłam rodzaj załamania. Najbardziej gorzkie słowa jakie wówczas usłyszałam to "przecież wiedziałaś że tak może być". Wiedziałam, ale czy to odbiera mi możliwość przepłakania tych kwestii? 🤔
Przytulam ❤
Pięknie, że opowiadasz o całej sytuacji. Pomagasz w ten sposób innym rodzicom. A Staś - jest cudowny 💙
Przykre jest to jest to ze po porodzie rzucili Ci informacje o chorobie dziecka i nie znalazł się żaden lekarz który pofatygowałby się i wytłumaczył Ci na spokojnie co to za choroba, jak z nią żyć i jak działać...
Dla mnie jesteś wzorem. Niedoścignionym,niestety. To,jak ogarniasz życie z dwójką szkrabów,robisz im torty,piniaty...Ja wczoraj upiekłam biszkopt z Twojego przepisu i pierwszy raz w życiu mi się udał! Niestety moja roczna córeczka wyczerpała limit cierpliwości i o nasączeniu go i przełożeniu kremem mogłam zapomnieć 😜 Jesteś wspaniałą mamą wspaniałych dzieci. Możesz być z siebie dumna. Przesyłam mnóstwo buziaków dla was ❤️
I dobrze, że nie dala bo najlepiej przekładać na drugi dzień po upieczeniu 🤣 nie jestem zadnym wzorem, jest po 22 a ja leżę na podlodze całej w zabawkach i staram się zagonic dzieci do sprzątania, albo spania, albo czegokolwiek 😁
Pamiętam jak dziś, jak oglądałam Twój film o 1 trymestrze ciąży. Nie miałam oczywiście później pojęcia, że jesteście w takiej sytuacji. To bardzo dobrze, że o tym mówisz. Nie wiem nawet co napisać, ale życzę Twojemu Synkowi jak najwięcej zdrowia, sprawności i normalności a Tobie dużo siły. Jesteś wspaniałą Mamą a Twój Synek ma w tej całej sytuacji szczęście, że tak o niego zadbaliście.
U nas, pomimo trudnych momentów jest bardzo dobrze a Stas jest super sprawny, w filmie opowiadałam głównie o moich odczuciach w pierwszych tygodni. Teraz jest łatwiej 😊
@@kajmanowa Bardzo, bardzo się cieszę. A Staś - cudny chłopczyk :)
Oglądam kanał Paukazapauka i ona właśnie ma Stasia z tą wadą a do tego jeszcze rozszczep kręgosłupa i inne wady współistniejące. Również super mama i cała rodzinka jeszcze mają starszego synka Antka 😁
My wszyscy lubimy umniejszać i porównywać wydarzenia do najgorszych przypadków "bo mogło być gorzej".
Jeszcze niedawno słysząc o tej wadzie zawsze mówili o operacjach i śrubach, nie wiedziałam o tej metodzie leczenia. Super, że Stasiu ma tak wspaniałą mamę ❤️❤️❤️
Stopa końsko szpotawa występuję również przy porażeniach nerwowych jak ma się zaburzone napięcie mięśniowe
Na początek chciałabym napisać, że niesamowicie cieszę się zarówno z tego filmiku jak i z Twojego powrotu na YT. Brakowało mi tak wartościowego kanału, a wcześniej byłam regularnym widzem. Także mega gratulacje i trzymam kciuki za rozwój kanału!
Po obejrzeniu tego filmiku jako medykowi rzuciło się ‚w uszy’ jedna niesamowicie przykra rzecz, która jakoś wyjątkowo mnie zasmuciła. Podejście znajomych żeby pozwać lekarza, który nie zauważył wady stópki. Tak łatwo jest powiedzieć pozwij kogoś. Zawsze mnie wtedy zastanawia czy oni chcieliby aby ich ktoś tak pozwał, by choć na chwilę postawili się w sytuacji tego lekarza. Wiem, że są różni medycy, lepsi, gorsi, bardziej lub mniej zaangażowani. Wiem jak wygląda system ochrony zdrowia. I mimo wszystko nie jesteśmy bogami a medycyna to nie matematyka. Nie wszystko da się zauważyć, przewidzieć. Znam przypadki gdzie były badania zrobione perfekcyjnie a mimo to niestety ukryły się jakieś wady lub dysfunkcje. Nie mamy rentgena w oczach a i maszyny diagnostyczne nie są idealne. Wystarczy, że mała kruszynka się na nas wypnie i na usg niewiele zobaczymy. Nie możemy maluszka dotknąć przez brzuch, skąd możemy stwierdzić, że to na pewno jest wada a nie tak akurat stópka się ułożyła w takiej niewielkiej przestrzeni w brzuchu mamy. Takie sytuacje dzieją się w dwie strony: z pozornie zdrowych dzieci mogą urodzić się chore ale również z pozornie chorego maluszka mogą urodzić się zdrowe smyki. Nie wszystko możemy sprawdzić i przewidzieć, jesteśmy tylko ludźmi. Dlatego tak strasznie zabolało mnie podejście o pozwie. Zwłaszcza teraz gdy jest taka nagonka na lekarzy, ginekolodzy boją się wykonywać swój zawód. Kocham swoją pracę, pacjentów którym bym chciała przychylić nieba ale coraz częściej z tyłu głowy mam strach: zrobiłam wszystko co mogłam, a jeśli coś się nie spodoba i mnie pozwą. Nasze relacje opierają się na zaufaniu i mało się mówi, że medycy tracą zaufanie do pacjentów. Pytanie do znajomych czy chcieliby aby w ich pracy ktoś tak łatwo rzucił na nich stwierdzenie ‚a to weź go pozwij’. Wiem, i pacjent i medyk to tylko człowiek a ludzie są różni ale w tym wszystkim też ludźmi pozostańmy bo nie jesteśmy bogami.
Bardzo dziękuję za tak wartosciowy komentarz ❤ tak jak mówiłam, mi samej pozywanie nie przyszło nigdy do głowy, zawsze jest taka myśl, czemu nie widział, wiele też tutaj pojawiło się komentarzy na ten temat, czy takich dotyczących tego jakie robilam badania. No nie widział i już.. nie pomogły by tutaj żadne inne badania. Też to co mówiłam, że na żadnym opisie usg nie mam zdania np "kończyny prawidlowe", to też pewnie dlatego, że lekarz miał świadomość, że stopy i całe nogi podczas badania ułożone były tak, że nie dało się ich dobrze obejrzeć. Moze jedynie zabrakło zdania "nie mogę ocenić odpowiednio komczyn przez ułożenie dziecka". Ale to raczej kwestia komunikacji. Sama również mogłam przecież dopytać. Na pewno wiele więcej czy w inny sposób powinnam w tym filmie opowiedziec, ale to długa historia i emocjonalna, więc chyba nie umiałam. Na pewno to co warto podkreślić, chociaż o tym wspomniałaś, ale to dosyć ważne przy akurat tej wadzie o której mówię w filmie - lekarz nigdy nie może w czasie ciąży postawić ostatecznej diagnozy, dotyczącej stopy konsko szpotawej. Ostateczna diagnoza może mieć miejsce dopiero po porodzie, bo stopa która na usg wyglądała na sks może być zupełnie zdrowa albo być jedynie wadą ułozeniową. Stopę trzeba zobaczyć i miec możliwość jej dotknięcia. W drugiej ciąży stopy córki można było obejrzeć z każdej strony i lekarz (co prawda inny niż w pierwszej ciąży, ale nie ma to znaczenia) już z dużym prawdopodobieństwem oceniał stopy jako zdrowe. Bo ułożenie mu na to pozwoliło. Ale ostatecznie okazać się miało oczywiście dopiero po porodzie. Mam pewnego rodzaju żal do neonatologa za brak empatii przy przekazywaniu diagnozy, do ortopedy, za to, że od pewnie lat 70. leczy(ł) tak samo, nie aktualizował wiedzy, twierdząc właśnie np ze to moja "wina" bo miejsca w brzuchu było mało, że przez swoje modyfikacje nie stosował odpowiednio metody leczenia, ktora jest naprawdę najlepsza dla takich nóżek i stóp i nie bez przyczyny WHO określiło ja złotym standardem leczenia tej wady. Ale do lekarza, u którego wykonywałam wszystkie badania usg ciąży żalu chyba nigdy nie miałam. Pewnie jeszcze wiele chciałabym dodać, ale znowu powtórzę - to wspomnienia i emocje sprzed kilku lat, ciężko mi opowiedzieć wyczerpująco o wszystkim.
Kaja, jesteś WIELKA!!! ❤️
Dziękuję ❤
Tak naprawdę nikt nikogo nie zrozumie dopóki sam przez coś podobnego nie przejdzie, a i wtedy często jest myślenie że to ta osoba ma właśnie najgorzej w życiu....Ludziom brakuje empatii! A co do podejścia medycyny oburzające jest to że mimo XXI wieku w niektórych kwestiach z tego co opowiadasz nic się nie zmieniło, i piszę to sama będąc osobą z niepełnosprawnością przez tzw specjalistów....Z tym że moja historia rozpoczyna się prawie 40 lat temu więc wiedza, możliwości i doświadczenia były jeszcze inne....Pozdrawiam serdecznie!
niektore te komentarze powinna poczytac osoby z obslugi polozniczej czasmi te kilka minut empatii zmienia cale doswiadczenie dla mlodych mam
brawo dla Ciebie
Jesteś cudowną i silną kobietą. Podziwiam Cię i życzę dużo zdrowia dla Stasia ! 😊
❤❤❤ wierze ze ciezko i podziwiam za wytwalosc i sile
Obejrzałam twój film i tak bardzo widzę w nim siebie ,to ile dni,tygodni przepłakałam po tym gdy usłyszałam diagnozę najpierw pierwszego dziecka potem drugiego, jak byłam w tym wszystkim sama,jak wielki jest ból i ciągłe pytanie dlaczego, co zrobiły moje dzieci, że los tak ich doświadcza, moja córka ma autyzm atypowy i ADHD a mój synek spectrum autyzmu zespół Aspergera.Dostałam diagnozę i nie wiedziałam co dalej zrobić, szukałam, pytałam, czytałam różne publikacje a najgorsze jest to,że człowiek nie ma pomocy Państwa,musi sam walczyć o lepsze życie dla swoich dzieci. Czasami są dni względnego spokoju a często niestety wszystko w domu fruwa,nie będę zagłębiała się w szczegóły ponieważ momentami zakrawa to o horror,życzę nam mamom dzieci z niepełnosprawnością dużo cierpliwości, spokoju,wsparcia. Ściskam cię bardzo mocno i oczywiście mega bohatera Stasia 😘😘😘😘
O tej stopie to już słyszałam dawniej, ale nie widziałam. Daj Boże żeby dało się dziecku ją zrekonstruować.
Spokojnie, Staś ma piękna zdrowa stopę o co dbamy my i jego buty i oby wada po prostu nie wróciła 😊
Dla każdej kochającej matki, krzywda i ból jej dziecka jest największy na świecie... NIE MA PRAWA BYĆ ŻADNYCH PORÓWNAŃ. Bo dla kochającej matki jej dziecko jest całym światem.
Otóż to ❤
Niestety, ale bardzo często słychać że lekarze nie potrafią/ nie są przygotowani na przekazywanie takich trudnych informacji. Podziwiam za szybkie zebranie się do działania! Pozdrawiam ciepło!
Bardzo dawno Cię oglądałam nie wiedziałam że znów nagrywasz. W ubiegłym roku urodziłam córeczkę, wszystko ok, w szpitalu było ciezko. Trzymam za Ciebie kciuki i za małego, mam nadzieje że będzie lepiej ❤
Jest Pani cudowna i silna. Ściskam mocno 💗
Ściskam Cię mocno ❤️
Kochana, ściskam was i przede wszystkim Stasia. To na pewno był bardzo trudny czas, wtedy ludzie znajdują w sobie pokłady siły, o których nie mieli pojęcia. Ja również urodziłam się z wadą wrodzoną - rozszczepem podniebienia i wargi. Oj, moja mama też słyszała teksty, że to "mała" wada, że przecież mogę chodzić i ogólnie jestem zdrowa. Nie było ich przy tym, gdy moja mama nie mogła mnie normalnie nakarmić, pokarm wylatywał mi bokiem. Przy wszystkich operacjach - niektóre były łatwiejsze, niektóre trudniejsze, bo trzeba być cały czas na czujce, żeby dziecko nie płakało, bo ma szwy na ustach. Lata spędzone u logopedy, żeby dziecko mówiło wyraźnie. Obowiązkowe leczenie ortodontyczne. Operacje po skończeniu 18 roku życia. Dwa tygodnie temu miałam jak na razie ostatni zabieg, który będę musiała powtórzyć za 5 lat. Wszyscy mówią "to mała wada", ale dla moich rodziców, dla mnie to nie była łatwa sprawa. Kompleksy od samego dzieciństwa, głównie przez dzieci w szkole. Na historii pada "Krzywousty", wszyscy patrzą na mnie. Mam ochotę im odburknąć, tak, mam krzywe usta i nos, taka się urodziłam, jednak nie mówię nic, jest mi przykro. Uczmy swoje dzieci od małego empatii, tłumaczmy, że istnieją ludzie, którzy trochę się od nich różnią, ale to nie znaczy, że są gorsi. Pamiętam, gdy miałam jakieś 6 lat i byłam na wakacjach u babci. W tamtym okresie mówiłam jeszcze dość niewyraźnie i uczepił się mnie kilka lat starszy chłopak, który mnie przedrzeźniał i pytał czy mówię po chińsku. To są bardzo przykre sytuacje dla dziecka. Mam nadzieję, że coś się w tej kwestii zmieniło. To są nasze "małe" tragedie, ale no właśnie, są NASZE. Nikt tego za nas nie przeżyje, nie dowie się jak nam źle z tego powodu, jakie zasoby sił wyczerpaliśmy. Trzymajcie się
Szanuję!
„Tylko” to marne pocieszenie, masz racje. Jesteś super dzielna, powodzenia ❤️
Sama jestem kobietą niepelnosprawną z tego typu stopą i wiem że z tym da się żyć i być szczęśliwa...mało tego też chce być matką i nie boje się tego, więc głowa do góry ta przypadłość to nie koniec świata 😉
Również jestem mamą dziecka z niepełnosprawnością. Emi ma wade serca oraz jest niesłysząca za nami 2 powazne operacje wiele łez i strachu 😪 Również cala ciąże myślałam ze bedzie zdrowa zaraz po porodzie zaczęła sie walka o jej życie😢. Z całego serca cie ściskam i zycze wam dużo siły 💕💪
Na co dzień spotykam się z dziećmi z wrodzoną wadą serca i tak, może być większa tragedia niż "krzywa" stopa... Ale co z tego? Każda mama chce mieć zdrowe dziecko, każda mama najbardziej kocha swoje dzieci, każda mama chce dla swojego dziecka wszystkiego co najlepsze i w oczach każdej mamy jakikolwiek "ubytek" w zdrowiu swojego dziecka będzie największym dramatem. Wszystkie emocje, które czujesz w związku z niepełnosprawnością swojego dziecka są dobre, świadczy o tym, że kochasz swoje dziecko najmocniej na świecie i chcesz dla niego jak najlepiej. A wszyscy "bomogłobycgorzej" to najczęściej tacy, dla których ułamany paznokieć urasta do rangi katastrofy na miarę końca świata, niech się wypchają suchym sianem 🙃
Mam tetralogię Fallota, również słyszę że co ja chcę, przecież żyję. Mam nie narzekać bo przecież wyglądam na zdrową, funkcjonuje samodzielnie a inni mają gorzej.
Po śmieci mojego męża najgorsze były pocieszanie tragednia innych, do tej pory słyszę ze młoda jestem to mam czas na ułożenie życia, dobrze bo nie cierpiał. Życzenia świąteczne do tej pory jakie otrzymuje są w stylu... wiem że po tym co Cię spotkało święta nie są dla Ciebie miłym wydarzeniem ale wesołych świąt. Długo zajęło mi dojście to tego że ludzie oczekiwaniami wobec mnie spełniają tylko swoje potrzeby. Wszyscy w około nie pozwalali mi przejść mojej tragedii po swojemu, że swoimi emocjami...
Ładny mądry film, zdrówka dla synka, pozdrawiam:)
Jesteś silna, super mama :)
Mój syn ma 5 lat, miał ważyć 3500 gram max 3700. Ocenił to mój lekarz i lekarz na izbie przyjęć uznal podobnie. Rodziłam siłami natury i okazało się, że rodziłam dziecko 4510 gram. Synek złamał obojczyk, jego mną rączka, ramię wisiało bezwładnie. Poza tym wszystko było w porządku, 10 punktów, super apetyt. Ale nie powiedziano mi co będzie z tą rączka, usłyszałam że da się to rechabilitowac, jedn lekarz mówił że będzie dobrze, Iny że czas pokaże co będzie. Dostałam tylko skierowanie na rehabilitacje, plus miałam uważać na obojczyk, aby się mógł zrosnąć. Po dwóch tygodniach Kamis zaczął ręką ruszać, po miesiącu nie było po niczym śladu, ale moja rozpacz w tym czasie była ogromna.
Wstydzę się, że ukrywałam to przed innymi, wstydziłam się, że nie sprostalam, nie mogłam sobie z tym uczuciem poradzić, do tej pory nie mogę sobie tych uczuć wybaczyć :(
Szkoda, że my kobiety jesteśmy dla siebie tak krytyczne, ostre i surowe.
Emocje przychodzą, trzeba je przyjąć, zaakceptować i wypuścić.
Ja też byłam taka dla siebie, a teraz od roku na terapii.
Życzę Ci z całego serca, żebyś znalazła w sobie miłość do samej siebie i sobie wybaczyła.
@@wioleeSag .q
Q
@@wioleeSag q
Qoq
U mnie też syn, jeszcze do tego wcześniak 26tydz urodził się z taką samą wada również w stopniu najgorszym. Ale powiem szczerze że nigdy nie odbierałam tego jak aż taki wyrok. Były gipes, był zabieg na ścięgno Achillesa (zabieg trwał 2 minuty) dalsze gipsy, szyna. Zamknęło się to w niecalych 4 miesiącach od urodzenia. Teraz syn ma całkowicie prosta stope, w tym momencie chodzi w bucikach nad kostkę i jest ok. Może miałam szczęście, może trafiłam na dobrych lekarzy, ale nie odczuwamy tego kompletnie.
4 miesiące od urodzenia a szyna jak długo? Bo u nas już 4 rok 😊 nie powiedziałabym, że traktuje to jak wyrok ale mimo to, są to jednak 4 lata wyrzeczeń i 4 lata inne niż przy dziecku urodzonym bez wrodzonej wady. Plus opowiadam tu głównie o emocjach i odczuciach które towarzyszyły mi po porodzie i w pierwszych tygodniach, miesiącach. Pół roku, rok czy 2 później wszystko wygląda i wydaje się inne 😊
@@kajmanowa u nas szyna była potrzebna kilka miesiecy tak naprawdę. spał w niej pewnie z pol roku. Mimo 4stopnia zabieg był tak fajnie wykonany i gipsowanie ze momentalnie ze sztywnej stopy zrobiła się po zabiegu fajna 'normalna' stopa gdzie ruszała się w każdą możliwą stronę. I z początku lekko przy chodzeniu uciekała do przodu, jak stawiał pierwsze kroki ale skorygowane ćwiczeniami i daje radę. Syn ma 26 miesięcy urodzeniowych (2 lata 2 miesiące) a 23 korygowane.
@@CiiastkoTruskawkowe o wow, to macie dużo szczęścia, bo statystyki są takie, że 90 procent dzieci które miały odstawioną szynę w pierwszym roku życia mają później nawrót. Wczesniacywo też jest czynnikiem zwiększającym ryzyko nawrotu. Więc albo macie masę szczęścia, albo pierwszy lekarz diagnozujący się pomylił i może to była wada ułozeniowa a nie sks. Tak czy siak dużo zdrówka i cieszę się że u Was dobrze ❤
Najgorsze słowa na świecie jakie można powiedzieć komu kolwiek kto przechodzi przez armagedon życiowy to : ciesz się że.... Itd. Przeszłam przez ciężka chorobę dziecka. I też słyszałam różności..już od męża
Mnóstwo odpowiedzialności przyjeliscie i dajecie radę! Pamiętaj że zrobiliście wszystko co było i robicie wszystko co jest możliwe dla dobra dziecka. Jestescie piękna dobra rodzina. Nie musi być gorzej aby czlowiek mógł czuć ból, aby mógł poczuć się tak bardzo doświadczony. Aby mógł dać sobie przeżyć to, wypłakać. On kiedyś Wam podziękuję. Napewno. Jesteś najcudowniejszą mama na świecie ❤️
Ja jestem w pierwszym trymestrze ciąży i walczę z depresją. Usłyszałam od przyjaciółki powinnas się cieszyć Bóg dal Ci taki cud. Nawet nie umiałam odpowiedzieć...
@@milooka9030 mam nadzieję że jesteś pod opieką psychologa ❤️
@@martynatomkowska9536 jestem, dzięki:)
Kochana miałam kuzyna rocznik ‚92 który urodził się z taka wada. Pamietam ze on zawsze biegał na palcach albo w tych butach specjalnych. No i wspomnienie z dziecinstwa ze jak jeździło się do dziadków na wakacje to on albo był na operacji/jakimś zabiegu i to było takie normalne. Teraz jak go widze to jakby śladu nie było po tym. Ćwiczy na siłowni, mieszka zagranica, pracuje. No a zobacz on urodził się 30 lat temu. Dziecko rosnie i jak odpowiedni się zadba to zobaczysz ze może wszystko się unormuje ! Ja w szkole miałam kilka osób z jedna noga krótsza. Oby wszystko było spoko ;)
Myśle, ze warto w tytule podać nazwę tego schorzenia, wtedy rodzicom borykającym się z tym problemem być może łatwiej będzie trafić na Twój film i nie popełnia niektórych błędów, może będą spokojniejsi po obejrzeniu takiego filmu :)
Dziewczyno ,jesteś mega dzielna że dajesz radę . Staś ma wspaniałą mamę i tatę! Na pewno wyrośnie na wspaniałego mężczyznę . Trzymajcie się, zostawiam suba i pozdrawiam serdecznie Ciebie, Stasia i całą Waszą rodzinkę . Płynie z Ciebie takie pozytywne ciepełko 😊😊❤️❤️😘że nie sposób Cię nie lubić
No mam koleżankę na YT 👍👍👍❤️😊😊😘❤️😊
Ja również urodziłam się z nieznacznie skrzywioną stopą. W moim przypadku mama wiedziała o tym od początku. Nie dość, że lekarz prowadzący zwrócił na to uwagę podczas usg, to mama czuła, że coś jest nie tak ponieważ ja po prostu wsadziłam jej nogę pod żebra i do końca ciąży nie miałam zamiaru jej wyjąć. Mama cały czas czuła ucisk. Całą ciążę mama pilnowała się żeby absolutnie się nie zginać, żeby nie pogłębiać wykrzywienia.
Mimo, że było to 35 lat temu, medycyna była na innym poziomie, podejście lekarza było zupełnie inne. Od razu po porodzie mama została poinformowana jak ma zająć się moją stopą.
Niesamowite jest to, że mimo postępu medycznego, podejście lekarzy, brak dokładności, brak empatii... tu aż brakuje słów.
Kobieta wycieńczona po porodzie, fizycznie i emocjonalnie, dostaje dodatkowo obuchem w głowę i... zostaje zostawiona sama sobie. Nie mieści mi się to w głowie.
Podejście społeczeństwa wcale nie jest lepsze. Te wszystkie durne, oklepane teksty, o których mówisz, mi brakuje na to słów.
Trzymajcie się :* Dużo siły Wam życzę.