ΖΩΡΖ ΠΙΛΑΛΙ - ΣΤΟ ΧΑΡΛΕΜ - GAGARIN - 27.10.2018!

«Τζώννυ 23»
ύψωμα πάνω απ’ τη θάλασσα. Άντρας κάθεται εκεί σ’ ένα πτυσσόμενο κάθισμα... φοράει παλιομοδίτικες στρατιωτικές γκέτες πράσινο σπορ σακάκι μ’ εγγλέζικο κόψιμο έχει κοκκινόξανθο μουστάκι κιτρινισμένο απ’ το ταμπάκο ξέθωρα γαλανά μάτια... κοντά του βλέπουμε τώρα κάμποσα διπλιασμένα συσπασμένα κορμιά, το πιο κοντινό λίγα μέτρα πιο πέρα τεντωμένο χέρι που κρατάει σφιχτά μια χούφτα χορτάρι... η κάμερα κάνει πανοραμίκ και φεύγει διπλιασμένα πτώματα στον ουρανό γυρίζει στον άντρα που κάθεται κει στο πτυσσόμενο κάθισμά του... ο άντρας βγάζει σάντουιτς με κοτόπουλο από ψάθινο καλάθι για το κολατσιό... «ασφαλής επιτέλους» λέει κι αρχίζει να τρώει το σάντουιτς... ο άντρας που βλέπετε δω είναι ο Δρ Λη... ο Δρ Τζων Λη... ήταν ευαίσθητος άνθρωπος και πληγωνόταν όταν βάδιζε στο δρόμο κι έμπαινε σ’ εστιατόρια όπου συναντούσε ζωντανούς οργανισμούς μ’ επιθυμίες διαφορετικές και μερικές φορές εντελώς αντίθετες απ’ τις δικές του... «η κατάσταση είναι αφόρητη πια»... ο Πίθηκος του Γιβραλτάρ σερβιτόρος εκεί πέρα με το λάθος κρασί... ήταν δειλός φαινόταν καθαρά και δεν μπορούσε να καρφώσει το γκαρσόνι με τα πιθηκίσια μάτια και το άσκημο αμερικάνικο γρύλισμα... «φέρε μου το κόκκινο κρασί ρε μαλάκα μαλλιαροκώλη Πίθηκε γιατί θα σου πιω το αίμα!»... εδώ που τα λέμε ο γιατρός ήταν οικονομικά ανεξάρτητος άνθρωπος και μπορούσε συνήθως ν’ αποφεύγει τέτοια ενοχλητικά επεισόδια αλλά υπήρχε πάντα η πιθανότητα... αυτό τον ενοχλούσε και ήταν άνθρωπος που δεν του άρεσε να ενοχλείται... αποφάσισε να δώσει τέλος σ’ όλη αυτή τη δυσάρεστη υπόθεση κάνοντάς τους όλους σαν κι αυτόν... πράγμα που σκέφτηκε να το κάνει μ’ έναν ιό ένα συμπυκνωμένο είδωλο του εαυτού του που θα σκόρπιζε κύματα ηρεμίας προς όλες τις κατευθύνσεις ώσπου να γίνει ο κόσμος καλός για να ζήσει η αφεντιά του... τ’ ονόμασε «ωραία αρρώστια»...
-William S. Burroughs: Απολυμαντής
Photoz: www.flickr.com...