Σωκράτης Μάλαμας - Παίρνω τους Δρόμους (Live Acoustic)

Sdílet
Vložit
  • čas přidán 23. 04. 2019
  • Εγγραφείτε στο επίσημο κανάλι του Σωκράτη Μάλαμα: bit.ly/2YrHLHj
    Follow Sokratis Malamas on:
    CZcams Subscribe: bit.ly/2YrHLHj
    Facebook: bit.ly/2uzvd2G
    Instagram: bit.ly/2uzTANY
    Google+: bit.ly/2YxaRVF
    Ζωντανή ηχογράφηση από το Royal Alzheimer Hall. Από το DVD "Σωκράτης Μάλαμας - ΕΞΩ"
    Βρείτε το εδώ:
    iTunes: apple.co/1RaN72W
    GooglePlay: bit.ly/1RZgdC1
    Spotify: bit.ly/1JoHBXz
    Deezer: bit.ly/1Z1IvjL
    Παίρνω τους δρόμους
    Τρέμουν τα φώτα
    κι ο ίσκιος με παραμονεύει στη στροφή
    νύχτες περίεργες, δίχως αρχή, δίχως σκοπό
    υπόσχεση για μια ζωή
    για μια ζωή να κουβαλώ στις πλάτες
    τον έρωτα που έσκισα στα δυο
    Παίρνω τους δρόμους μόνος μου, είναι αργά
    περίπτερα κλειστά κι αμάξια μετρημένα
    γλιστρώ αθόρυβα, βουβά
    πιάνω το χτύπο σου μες στο σκοτάδι
    τα μάτια σου θυμάμαι και πονώ, τα μάτια σου
    γυρνώ αθόρυβα μήπως σε δω
    μα τίποτα απ’ όλα αυτά
    δε γίνεται στο μαγικό μας κόσμο πια.
    Πέρασαν τόσα χρόνια αργά
    νύχτα βαριά, αγκάλιασέ με
    αγκάλιασέ με, σκέπασέ με
    περνάς χαράματα, ψυχή
    που υπνοβατεί, θύμισέ μου
    θύμισέ μου, μίλησέ μου
    Τρεις αιώνες, τρεις, ακροβατείς
    πάνω μου περνάς, δε σταματάς
    άσ' τη σκέψη εδώ να ζεσταθώ.
    Σωκράτης Μάλαμας - Παίρνω τους Δρόμους (Live Acoustic) | Sokratis Malamas - Pairnw tous Dromous (Live Acoustic)
  • Hudba

Komentáře • 1

  • @annysias
    @annysias Před rokem

    Τρέμουν τα φώτα κι ο ίσκιος με παραμονεύει στη στροφή
    νύχτες περίεργες, δίχως αρχή, δίχως σκοπό
    υπόσχεση για μια ζωή
    για μια ζωή να κουβαλώ στις πλάτες
    τον έρωτα που έσκισα στα δυο.
    Παίρνω τους δρόμους μόνος μου, είναι αργά
    περίπτερα κλειστά κι αμάξια μετρημένα
    γλιστρώ αθόρυβα, βουβά, πιάνω το χτύπο σου μες στο σκοτάδι
    τα μάτια σου θυμάμαι και πονώ, τα μάτια σου
    γυρνώ αθόρυβα μήπως σε δω
    μα τίποτα απ’ όλα αυτά δε γίνεται στο μαγικό μας κόσμο πια.
    Πέρασαν τόσα χρόνια αργά, νύχτα βαριά αγκάλιασέ με
    αγκαλιασέ με, σκεπασέ με
    περνάς χαράματα ψυχή, που υπνοβατεί θυμησέ μου
    θυμησέ μου, μιλησέ μου.
    Τρεις αιώνες, τρεις, ακροβατείς
    πάνω μου περνάς, δε σταματάς
    ασ’ τη σκέψη εδώ να ζεσταθώ.