SZCZĘŚLIWE DZIECIŃSTWO RILEY TO KŁAMSTWO? |
Vložit
- čas přidán 19. 11. 2021
- Analizuję fabułę animacji Pixara pt. "W głowie się nie mieści", zwracając uwagę na to, że radosne dzieciństwo Riley w Minnesocie to mit, który wynikał z jej błędnego postrzegania świata zakrzywianego w jej umyśle przez Radość.
Wykorzystane przeze mnie fragmenty wideo należą do ich prawnych właścicieli i zostały wykorzystane zgodnie z prawem cytatu (art.29 ust.1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r).
ig: / smoczysmk
drugi kanał: / smoczysmk
dc: / discord
twitch: / smoczysmk
fb fanpage: / imaginariumggtv
fb grupa: / 1250300605319156 - Krátké a kreslené filmy
Mała errata: szansa na odziedziczenie takiego koloru oczu, jak mnie instruujecie, jest wyższa niż 1% - przyznaję się do błędu 🙏
Oj tam oj tam, przynajmniej możesz liczyć na widzów że dostrzegą błędy teorii. A przypadkiem nie po to masz komentarze byśmy mogli także dodawać cegiełki do teorii lub podawać argumenty przeciw? Mi było miło że mogłem sobie coś z liceum przypomnieć :D Ale i tak dobrze że się mimo wszystko przyznałeś.
@@zowiciel4942 no właśnie tak, właśnie po to i dziękuję za poprawkę 🔥
Mordo możliwe że może jest ich biologiczną córką i może ma niebieskie oczy po którymś przodku i blond włosy też po przodku i może z makijażem to twórcy nie przemyśleli i z emocjami to może przypadek że matką steruje smutek a starym gniew i każdy może grać w hockey i z chłopakiem to prawie każde dziewczynki wyobrażają sobie przyszłych chłopaków i które dziecko w młodzieńczych latach nie miało przyjaciół z wyobraźni
Prawdopodobieństwo wystąpienia u niej tego koloru oczu wynosi około 25% procent, raczej nie 0% ze względu na to, że jej matka ma dość jasnobrązowe oczy, co pozwala twierdzić, że posiada gen recesywny (niebieski), który mogłaby dać córce. Jedynie ojciec jest niewiadomą, ale no istnieje to 50% szans, że też ma ten gen recesywny.
@@gareth_ablach ale po przodkach można mieć cechy wyglądu
Dziedziczenie koloru oczu i włosów bardzo często nie zależy tylko od rodziców. Dziadkowie też sporo wnoszą (sam jestem tego przykładem i nie jestem adoptowany o ile mi wiadomo 😂) Poza tym teoria świetna.
Tak zwane geny recesywne
@@masnykul5705 ulubiony temat na biologii 😜
@@somebody.like.nobody6500 aż się zachciało zrobić krzyżówkę
Też mam taki przykład w rodzinie.Moja babcia to blondynka,dziadek ma czarne włosy,a ojciec jest rudy
@@somebody.like.nobody6500 oj tak
Warto też wspomnieć, że od Radości bije niebieska łuna, co może świadczyć o tym, że wcale nie jest taka radosna.
Dzieciństwo robi się szczęśliwe dopiero, kiedy się kończy.
U mnie dzieciństwo skończyło się, gdy poszedłem do zerówki.
Siema panie wszędzie będący
Moim zdaniem dzieciństwo jest szczęśliwe dopóki nie staniesz się pełnoletnim. Moje dzieciństwo było beztroskie, bez obowiązków (tylko nauka była, to jedyny był mój obowiązek ) mimo, że byłam adoptowana. Problemy zaczęły się w połowie liceum, wtedy wszystko zaczęło mnie przytlaczać. A jak ukończyłam 18 lat to ta radość kompletnie zgasła, nie obchodzę już żadnych urodzin od tamtego momentu , bo po co. Bo pełnoletniość to wieczne obowiązki, odpowiedzialność i jak można się z tego cieszyć.
A babcia gdyby miała brodę to by była dziadkiem, debilne te komentarze
Ej, ty naprawdę jesteś wszędzie🙄
Wait, jaki 1%? Przypadkiem brązowy kolor oczu nie jest dominującym a niebieski recesywnym, i jak oboje rodziców posiadali allel na brązowy kolor oczu oraz na niebieski (recesywny) to oni mieli brązowe, ale spokojnie mogli przesłać swojemu dziecku po allelu recesywnym, dzięki czemu dziecko ma niebieskie oczy? W sensie wiem że to może w genetyce trochę inaczej wyglądać, liceum skończyłem ładne parę lat temu, ale ten 1 procent wydaje mi się stanowczo za niski.
Plus tak, rzeczywiście zdarza się że włosy ciemnieją, czasami nawet baaardzo mocno, z jasnego blondu do ciemnego brązu. I to chyba nie jest jakieś rzadkie zjawisko, sam miałem blond włosy i mi ściemniały do 20 roku życia.
Z drugim się zgadzam, jak byłem mały, to miałem blond loki, a teraz mam ciemne.
idk czy masz racje ale fajny prof pic
Jeśli oboje rodziców byli heterozygotami to prawdopodobieństwo na niebieski kolor oczu wynosiło 25%
Moja mama gdy była mała była blondynką ale jej z czasem zciemniały i moja siostra miała podobnie ale jej włosy ponoć zciemniały gdy miała 4/5 lat
sprostowanie: starzy są heterozygotami i mają allele Aa i oddali córce allel a, chyba o to chodzi nie
Nie nazwałabym tego zaburzeniem osobowości, a bardziej zaburzeniem tożsamości i tworzeniem bańki, że wszystko jest dobrze, gdy tak nie było. To się często zdarza w rodzinach podchodzących pod patologiczne(zapomniałam nazwy tego efektu). Ogólnie temat na teorie bardzo dobry, ale jakoś wyjątkowo się nie zgadzają rzeczy, tak samo jak z genetyką. Piszę wyjątkowo, bo obejrzałam wiele teorii na tym kanale.
Dokładnie
Ona przypadłość nosi nazwę syndromu sztokholmskiego
DDD, dzieci z domów dysfunkcyjnych. Cechy Riley są typowe dla dzieci z pozornie "normalnych" rodzin, w których nie ma patologii, alkoholu itd, ale członkowie rodziny mają problemy emocjonalne, o których nie mówią wprost (jednak dzieci zawsze jakby intuicyjnie wyczuwają, że coś jest nie tak).
Zaburzeń osobowości jest sporo i nie da się ich tak dokładnie ocenić, kiedy wrzuca się swoją teorię na yt :) Psychiatra też pewnie od razu by tego nie ocenił. Ale fakt jest jeden, każde zaburzenie osobowości, to zaburzenie tożsamości. Nie ma nic pomiędzy. Ja nie piszę tobie po to żeby się kłócić, że piszesz błędnie. Jestem z diagnozą z jednym z typów tego zaburzenia i za mną kilka lat terapii, przeczytanych książek na ten temat i wiele rozmów z lekarzami, stąd moja uwaga.
@takieopinie2286
Mechanizm iluzji i zaprzeczania? Sorki, wiem, trochę późno xD
Odniosłam wrażenie, że autor oglądał ten film nieuważnie ;)
To nie zwykle ciastko czy zwykły spacer były fundamentami tylko stworzona więź z rodzicami czy przyjaciółką - w momencie gdy Riley okradła i okłamała rodziców więź została zerwana więc wyspa runęła.
Wymyśleni przyjaciele na pewnym etapie rozwoju dziecka są sprawą zupełnie normalną jak np urządzanie przyjęć herbatkowych dla niewidzialnych gości lub pluszaków. Nie świadczy to o zaburzeniach o ile nie ciągną się mimo wieku - Riley o Bing Bongu z wiekiem zapomniała.
Za to ja wtrącę swoją teorię, że w głowie mamy kierował smutek to nie wyraz jej nastroju tylko przewagi hormonalnej estrogenów a u taty rządzi gniew z powodu przewagi testosteronu ;)
Wiek 11 lat to jakoś piąta klasa? Dzieciaki już dawno bawią się w pierwsze związki, deklarują niewiadomo co bo taka jest kolej rzeczy (nigdzie nie dowiedzialam się tyle o seksie jak od rówieśników w podstawówce :p), więc wymyślony idealny chłopak to również normalne - w mojej głowie Harry Potter mnie kochał nad życie :p
A to że mama wyobraża sobie jakieś bożyszcze to też normalne dla kobiet w jej wieku mimo kochającego wspaniałego męża ;)
Przepraszam panią/pana bardzo to jest tylko TEORIA
Chociaż jedna osoba która nie doszukuje się "głębszego znaczenia" którego nie ma ;)
Tak właściwie to jeśli oboje rodzice posiadaliby geny recesywne odpowiedzialne za jasne oczy byłoby to możliwe. Co innego w drugą stronę, gdyby jej oczy były ciemne a rodziców jasne
Na to jest chyba szansa 6,25%
@@franekbartoszko8649 ale jednak
@@franekbartoszko8649 to tak nie działa jakby co
Moja wiedza mówi że szansa jest 25% jeśli oboje mają gen recesywny, ale nie jestem biologiem
@@franekbartoszko8649 zakładając że obojga rodziców posiadają zestaw genów odpowiedzialnych za kolor włosów "Aa" to szansa na jasne włosy to aż 25% co nie jest tak mało. A bardzo dużo osób ma allele Aa więc to że szansa na blondwłose dziecko u ciemno włosych rodziców to 6,25% to wielka bujda wyssana z palca.
Myślę, że to nie są zaburzenia osobowości.
Raczej chodzi o to, że dzieci po prostu postrzegają świat poprzez bardzo emocjonalne podejście, nacechowane radością i smutkiem.
Analiza tego, co siedzi w głowie bohaterki i ich rodziców jest jak najbardziej sensowna, ma głęboki sens.
Ale - wszystkie te cechy to całkowicie normalne etapy rozwoju, a nie żadne zaburzenia.
Dzieci jako niezmiernie ważne i fundamentalne wydarzenia postrzegają właśnie takie drobne momenty. To jest ta właśnie "dziecięca radość", która sprawia, że dziecko nawet z jedzenia ciastek czepie ogromne zadowolenie i jest to dla niego znaczące wydarzenie.
Zróżnicowanie płciowe emocji pokazuje natomiast, że u dziecka to wszystko jest niejednolite (dzieci do okresu dojrzewania nie postrzegają siebie przez pryzmat ról płciowych), podczas gdy w głowach dorosłych to wszystko jest już poukładane i wytworzone.
Natomiast oglądając emocje rodziców jak najbardziej zgadza się, że u matki dominuje smutek, a u ojca złość. Mam wrażenie, że to chyba bardziej stereotypowe postrzeganie ról płciowych przez twórców. Ale z drugiej strony - też trzeba mieć świadomość, że emocje w głowach dorosłych są dużo bardziej opanowane i wyważone. Złość w głowie ojca to nie "furiat" jak u dorastającej Riley - ale już ustabilizowana i stabilna emocja - która może być bardziej postrzegana jako "skłonność do rywalizacji", niż furia.
Smutek w głowie matki to też już nie "depresja", ale np. troska - tak typowa dla kobiet i przede wszystkim matek.
Film pokazuje nie tylko to, że emocje walczą między sobie w okresie dojrzewania. Pokazują też, że same emocje uczą się stabilności, opanowania i współdziałania. Radość staje się satysfakcją, obrzydzenie i strach ostrożnością, smutek troską, a złość asertywnością i rywalizacją.
I choć jest to tylko artystyczna wizja i alegoria - to trudno się nie zgodzić, że twórcy doskonale w jej ramach ujęli proces dojrzewania i szukania własnej osobowości przez nastolatków.
Moim zdaniem ta animacja (chociaż może nie była najbardziej głośną animacją Pixara) - jest jedną z najbardziej udanych i wartych do obejrzenia wraz ze swoimi dziećmi.
Nie prawda. Małe dziewczynki bawia się przytulankami, chłopcy samochodami. Bo role społeczne są zakodowane w genach. Więc nawet jeśli kazać się dziewczynce bawić samochodami to dziewczynka będzie je tulić, a nie jeździć nimi.
Zgadzam się warto ją pokazać dzieciom
W wyspie przyjaźni nie chodzili o moment jaki był pokazany a o osoby ,tak samo z wyspą rodziny . Momenty pokazany przy każdej wyspie miały pokazać osoby które była ważne dla dziewczynki
Czasem mam wrażenie że widziwie wiedzą więcej od twórców
Prawda
Bo często widzowie mają lepsze pomysły od twórców /niż twórcy
Wiedzą lepiej /więcej
Wymyśleni przyjaciele u dzieci są całkowicie naturalnym zjawiskiem
Jej Wymyślony Przyjaciel nie do końca musi być wymyślony a być Potworem z Potwory i spółka
@@polishalastor142No racja 😂
Powiedz to rodzicom dzieci posiadających ich. Dla nich to nigdy nie będzie normalne, nawet jak oni sami mieli ich.
Mój profesor od Fizjologo zwierząt na wykładzie poswięconym mózgowi oraz pamięci powiedział, że widział bajkę i że twórcy musieli naprawde się przygotować do tej bajki i naprawde czytali o rodzajach pamięci, procesach z nimi zwiazanych żeby tak dobrze to zobrazować.
😂😆🤣Noworodek przez pierwsze miesiące życia bardzo słabo widzi. Myślę że Raily w momencie kiedy widzi swoich rodziców ma kilka miesięcy nie kilka minut, czy nawet godzin. Podział na męskie i żeńskie gry.... Proszę Cię bo wszystkie dziewczynki bawią się tylko lalkami a chłopcy grają w piłkę nożną... Ja sama jestem kobietą (czyli kiedyś byłam dziewczynką) i jakoś nie za bardzo lubiłam bawić się lalkami.Żadna dziewczynka nigdy nie grała w piłkę nożną, bo to typowo męski sport, tak samo żaden chłopak nigdy nie bawił się lalką bo to typowo dziewczęca zabawka. Po kolei można wszystko obalać, więc... 😉Raczej biorę cała tą teorię ze sporym przymrużeniem oka.
Akurat wiele dziewczynek lubi męskie gry i zabawki
często dziewczynki biorą się za "męskie" zajęcia (typu piłka nożna, hokej, wędkarstwo), deklarują że to ich pasja, ale podświadomie chciałyby zaimponować ojcu, który np nie poświęcał im czasu albo faworyzował syna. Tak samo mężczyźni z niedostępną emocjonalnie matką nieraz zaczynają nabierać kobiecych cech i interesować się tematami uznanymi za kobiece, przybierać kobiece role. Nie mówię, że zawsze tak jest, bo na osobowość składa się srylion czynników, ale często przyczyny danych zachowań wynikają z dzieciństwa i tego, czy nasze potrzeby zostały wtedy zaspokojone.
@@tosia5158 Ja nikomu nie chciałam zaimponować, po prostu wolałam naparzać się patykami, zabijać potwory czy grać w piłkę itp., bo lalki mnie nudziły po kilku minutach, tak po prostu. Nie widziałam niczego ciekawego w zabawach w dom czy sklep 🤷♀️ Nuda.
A podział na zabawy dziewczęce i chłopięce jest faktycznie krzywdzący, wiele dzieci chciałoby się pobawić zabawkami „przypisanymi” do drugiej płci, ale za chwile jest, że nie wypada, że lalki są dla dziewczynek, a ty nie jesteś dziewczynką lub samochody są dla chłopców, a ty nie jesteś chłopcem. Dla dziecka zabawka to po prostu zabawka i nie rozumiem takiego wciskania maluchom, że coś jest nie dla nich ze względu na kolor na przykład czy coś. Szczególnie że kiedyś to niebieski był kolorem dla dziewczynek, a różowy dla chłopców. Bardzo krzywdzące jest takie dzielenie zabawek. Zwłaszcza że w takiej sytuacji chłopięce zabawki mają budować ciekawość do świata, kreatywność, chęć majsterkowania, logiczne myślenie itp., a dziewczęce kierują je wyłącznie na gotowanie, sprzątanie i opiekę nad dziećmi. A to, wbrew pozorom, skutkuje właśnie tym, że mniej kobiet wybiera później np. na studia inżynierskie, bo to „nie dla kobiet” itd.
@@tosia5158 ?
Nie. Po prostu są tresowane od najmłodszych lat i indoktrynowane, że "męskie" zachwanie NIE WYPADA, a tym, czego pragną jest obrzydliwie różowy domek dla lalek.
Z czasem zaczynają w to wierzyć - niczym lis, co niesięgając winogron rzekł "e! Niedobre"
@@pxix8209 na pewno jest to wynik indoktrynacji? nie jest przypadkiem tak, że sryliony lat ewolucji, która dostosowała nas do tego podziału na męskie i żeńskie zajęcia (bo taki podział stwarzał najlepsze warunki do bezpiecznego rozwoju potomstwa) zaprogramowała w nas ten podział daleko wcześniej niż powstał pierwszy różowy domek dla lalek? widać to chociażby na uczelniach, obecnie kobiety mają taki sam dostęp do edukacji jak meżczyźni, na zachodzie kilkadziesiąt lat temu zerwano z podziałem albo mówieniem, że czegoś "nie wypada", a mimo to nadal kobiety chętniej wybierają psychologię niż informatykę, bo po prostu ewolucyjnie są lepiej przystosowane w tych dziedzinach (większa empatia, większe potrzeby społeczne itd). W którymś z północnych krajów (bodajże szwecji) wprowadzono nawet parytety na uczelniach, ale % kobiet chcących studiować kierunki ścisłe wcale się nie zwiększył, brakowało za to dla nich miejsc np na pielęgniarstwie, gdzie normalnie większość stanowią kobiety, ale po parytetach mogło być ich jedynie 50%.
Rodzice: Czarne/brązowe włosy + niebieskie oczy.
Ja: Rude włosy + Zielone oczy.
Testy DNA: Jesteś ich dzieckiem.
No powiem Ci, że Freud byłby z Ciebie dumny z powodu tak rozbudowanych teorii spiskowych wyciągniętych z byle szczegółu 🤣
😇
Nah, nie bardzo podoba i się ta teoria. Nie jestem psychologiem ale wydaje mi się, że nierozumiejące świata dziecko może uznać z ważne, wydawałoby się błahe momenty a jeśli emocje były wystarczająco silne to na ich podstawie Riley mogła tworzyć "wyspy". Dodatkowo, kiedy znalazła się w kryzysie widać wyraźnie, że Radość nie wie co robić, sytuacja jest kompletnie nowa a Riley nie ma wypracowanych żadnych mechanizmów które pomogłyby jej radzić sobie z trudnościami. Z tego wynika, że nie ma doświadczeń z przykrymi sytuacjami lub jako dziecko uznawała je za nieistotnie, nie zwracała na nie uwagi i nie zapamiętywała ich. Subiektywnie z jej perspektywy musiała mieć dobre dzieciństwo.
Jako genetyk muszę powiedzieć, że kolor oczu jest cechą poligenetyczna i jest za to odpowiedzialne wiele genów, które czasami hamują wygląd danej cechy. Ba, może być tak że rodzice z niebieskimi oczami spłodzą dziecko o oczach brązowych (ekhem, me) i nie musi być to dziecko adoptowane ☺️
racja bo możliwe że jej rodzice mieli geny rewersyjne niepieskich oczu i jasnych włosów i nie widzieliśmy jej dziadków
Owszem, może tak być. Mąż ma oczy niebieskie, ja zielone, a córka brązowe. Mój tata ma niebieskie, mama zielone, ja zielone, brat brązowe. Teściowie oboje mają niebieskie. Skąd ten brąz? Chyba po moim dziadku, bo chyba tylko on miał brązowe oczy. Da się? Da.
Też mam ciekawa teorię. Zazwyczaj w bajkach jest protagonista i antagonista. Oglądając tą bajkę zastanawiałam się, kto jest tu antagonistą, bo wydaje się, że żadnego nie ma. Mam teorię, że antagonistą jest właśnie Radość. Dąży do tego, żeby wszystko było po jej myśli i odsuwa inne emocje.
Niekoniecznie. Konflikt protagonisty i antagonisty to tylko jeden z motywów na których można zbudować fabułę. Drugim bardzo popularnym jest podróż, która stawia bohatera w nowych sytuacjach, dzięki którym może się rozwinąć. Przykładem może być np. Piękna i Bestia (wersja Disneya zawierała jakiegoś tam antagonistę, ale jednak osią jest poznawanie Bestii przez Belle), Pinokio, czy właśnie Inside Out.
BARDZO dobrze przygotowany materiał, uważam że jeden z twoich lepszych. Skrupulatnie wychwyciłeś wszystkie akcenty tematu. 👏
Oczy niebieskie- aa
Oczy brązowe- Aa/AA
Jeśli rodzice Riley oboje są heterozygotami (Aa)
To jest 25% szans że Riley będzie homozygotą recesywną (aa)
Czyli jest 25% szans na to że będzie miała niebieskie oczy
Nie żeby co ale przy brązowych oczach rodziców. Dziewczynka jej najbardziej może mieć niebieskie oczy. To samo z włosami. Bardzo lubię Pana materiały, ale przed ich robieniem powinniej Pan poświęcić więcej czasu na sprawdzenie poszczególnych informacji
Oj tam, to nie był na tyle wielki błąd, już bez przesady, lekka pomyłka w rachunkach które miało potwierdzić teorię. On ma nam przedstawiać teorię, mi się podoba że czasami możemy podyskutować jakie są jej błędy.
@@zowiciel4942 ale to akurat ma znaczenie bo ten argument został obalony, teoria nie została przez to obalona ale się zachwiała.
Całkiem ciekawa teoria. Według mnie nie ma żadnego pokrycia w kanonicznej wersji historii, ale no teorie do różnych filmów są... teoriami i są po to by je tworzyć.
Fakt faktem Riley ma bardzo duże szanse być biologiczną córką swoich rodziców (jak to brzmi), a jej kolor oczu i włosów nie wyklucza tego ani trochę. No i myślę, że Riley miała szczęśliwe dzieciństwo i tyle, a Radość wcale nie jest jakimś tyranem - po prostu według Radości smutne uczucia... były smutne i po prostu dopiero jak dziewczynka zaczęła dojrzewać, więcej smutku doszło do głosu. Jedenastolatek zaczyna dorastać, emocje się w nim buzują i tak dalej. Małe dzieci mają wymyślonych przyjaciół i tyle, czasem nawet z nimi rozmawiają i nie jest to nic zaskakującego, że Riley też takiego miała. Dodatkowo przeprowadzka dla dziesięciolatki jak najbardziej może być traumatycznym przeżyciem - dzieci zazwyczaj bardzo mocno przeżywają zmianę miejsca zamieszkania, zmianę szkoły itd. To na pewno jest główny problem.
Spacer z przyjaciółką, posiłek z rodzicami - z perspektywy dziecka to są naprawdę potężne fundamenty do składania się jego tworzącej się latami osobowości - bo bez spaceru z przyjaciółką albo posiłków z rodzicami nie byłoby już tak samo. Co do pierwszego widoku na rodziców Riley gdy ta jest malutka - no nie wydaje mi się, by w takim filmie chciano przedstawić realną kobietę po porodzie - spoconą, płaczącą, brudną itd. Bez przesady, to jednak film animowany dla dzieci, więc mama Riley wygląda całkowicie normalnie, ale to nie znaczy że jej nie urodziła - po prostu raczej nikt by nie pokazywał w takim filmie jak leje się z niej pot, łzy i krew (dosłownie). Bo i po co, to nie jest tak ważne - pokazano ich rodziców żeby pokazać że są jej rodzicami, a nie po to by pokazać jak wygląda poród xD
Do tego "dojrzewanie" emocji Riley też jest realne - dla kilkulatków wychowujących się w prawidłowych rodzinach smutek, płacz itd nie są związane z traumami tylko np z zepsutą zabawką, zdartym z powodu upadku z roweru kolanem itd. Dopiero gdy się dorasta, wspomnienia i przeżycia teraźniejsze związane ze smutkiem nabierają głębi, nic więc dziwnego, że Smutek na początku traktowana jest przez inne emocje jako dość niepotrzebna. No bo czemu taka mała słodka Riley miałaby się smucić i płakać? Radość miała dobre intencje. A że emocje w jej głowie są różnej płci? Według mnie to oznacza tylko tyle że młoda jest bi i jako powoli zaczynająca dojrzewać dziewczynka powoli i w swoim czasie będzie to odkrywać i już. Podsumowując, według mnie teoria jest totalnie nieprawdziwa i jest takim doszukiwaniem się na siłę problemów w całkiem fajnie przedstawionym dojrzewaniu dziecka, które zostało pokazane poprzez uosobienie emocji, ale jak napisałam wcześniej - teorie są po to by je tworzyć, więc fajnie było ją poznać :D
Te momemty które tworzą wyspy to są tylko przykłady
Ciemnowłosi&ciemnoocy rodzice mają 25% szans na posiadanie dziecka z jasnymi włosami i oczami, jeśli po jednym dziadku/babci z obu stron miało je również jasne. I wszyscy widzę tu coś piszą o tym, że kolor oczu i włosów się dziedziczy rozdzielnie co nie do końca jest prawdą. Może się zdarzyć, że osoba z jasnymi włosami ma brązowe oczy lub osoba z czarnymi niebieskie, ale to są właśnie te rzadkie przypadki wynikające z nietypowej rekombinacji genetycznej, a standardowo jeśli włosy są jasne to oczy też.
Bo kolor oczu i włosów i skóry zależy od melaniny :)
Radość to główna antagonistka
Dziękuje dowidzenia
Zgodnie ze wszystkimi relacjami ja zaraz po urodzeniu zacząłem się śmiać, a nie płakać. Do dziś śmiech jest u mnie reakcją na stres.
U mnie również, jednak czy pierwsza, w pełni biologiczna reakcja organizmu ma to jakikolwiek wpływ na to, jak psychika reaguje na stresujące sytuacje?
2:21 Dziadkowie mogli tak wyglądać i dlatego tak wygląda
2:26 właściwie to 6,25% ponieważ są cztery opcje: mama i tata są homozygotami dominującymi, mama jest heterozygotą a tata homozygotą dominującą, mama jest homozygotą dominującą a tata heterozygotą oraz mama i tata są heterozygotami. W 1 z tych opcji jest 25% a w pozostałych 0%. Więc 25÷4 = 6,25%
;-;
Jak bym to tłumaczył to bym w połowie się zgubił
Właściwie, aby dziecko miało mieć jasne włosy, to przy założeniu że jeden rodzic jest heterozygotą, to drugi nie może być homozygotą recesywną (nie dominującą jak piszesz wyżej, geny odpowiedzialne za większą ilość melaniny tzn. Pigmentu dominują nad odpowiedzialnymi za ich jej mniejszą ilość, więc w tym przypadku okreslenie homozygota dominująca dotyczyłoby ciemniejszych włosów/oczu), czyli musiałby mieć tą recesywną cechę tj. białe włosy/oczy, więc jest jedyne założenie poza adopcją to to że oboje rodziców są heterozygotami, więc szansa to faktycznie 6.25% ponieważ tożsamość alleli dotyczy dwóch cech, więc ¼ mnoży się z drugą więc jest to 1/16, gdyby dodać uproszczoną opcję adopcji było to ¹/17
@@__fokkus5260 też możliwe że matka farbowała włosy :)
O też 8 klasa przebiasz to
Poprzedni komentatorzy uzasadnili jak kiepski jest dowód odnośnie dziedziczenia koloru włosów i oczu, co prawda nie obala to adopcji, ale bardzo mocno ją łagodzi (mi się subiektywnie wydaje, że twórcy po prostu chcieli, żeby Riley się po prostu wyróżniała co jest lepszym uzasadnieniem niż adopcja),
Ja natomiast chciałbym się skupić na wyimaginowanych postaciach (konkretnie na Bing Bongu).. naprawdę.. objawem choroby psychicznej jest, że dziecko wymyśla sobie wymyślonych przyjaciół? Jak wiele trzeba złej woli żeby tak powiedzieć? xD Przecież każda postać z bajki, każda lalka czy zabawka może stać się pewną forma wymyślonego przyjaciela i to jest absolutnie normalne dla dosłownie każdego dziecka xD oczywiście, że dzieci nie widzą świata do końca takim jakim jest - no raczej, w końcu są dziećmi xD
dodatkowo fantazje erotyczne potrafią się pojawić już u dzieci w wieku nawet 6 lat, a zdarzają się przypadki masturbacji dzieci w wieku 4 lat (świetnie to pokazuje serial Big mouth, była też "sprawa" w dr. Housie gdzie zatroskana matka przyszła do Dr. że jej córka się dziwnie wyłącza i okazało się, że właśnie się bawi wtedy).
Ogólnie wydaje mi się, że właśnie dość powszechne jest, że małe dziewczynki wyobrażają sobie męża w postaci Księcia na białym koniu czy coś.
Dobra kolejna rzecz.. Dobre wspomnienia mają stosunkowo błahe fundamenty. No to tutaj ja mam troche problem do twojego ego.. Za kogo się uważasz, żeby decydować o tym, czy coś jest błahe, a coś nie? Bardzo wiele sentymentalnych elementów naszego życia jest błahe, ale jednak są subiektywnie często ekstremalnie ważne, powiedz komuś, kto jedyną pamiątką po zmarłym rodzicu ma jego szczoteczkę do zębów "słuchaj to jest idiotyczne, po co ty to trzymasz? wyrzuć to.. przecież to śmieć" - obiektywnie tak. To śmieć, subiektywnie to może być skarb. Nie mam pojęcia czemu ze wspomnieniami miałoby być inaczej.
Wręcz uważam, że jakby ważnymi wspomnieniami były dla nas tylko te obiektywnie wielkie i ważne rzeczy to byłoby to raczej formą psychopatii albo innego zaburzenia psychicznego niż na odwrót.
No właśnie, gdyby zmyślony przyjaciel był objawem choroby nie było by bajki "dom dla zmyślonych przyjaciół pani Foster" bo przepchnąć można wszystko, ale bez przesady
Wymyśleni przyjaciele u dzieci nie są objawem choroby psychicznej, pod dwoma zasadniczymi warunkami. Po pierwsze, dziecko musi posiadać takich przyjaciół do określonego wieku (chyba to było do max mniej więcej 9 lat o ile się nie mylę, al pewna nie jestem), po drugie dziecko musi odróżniać rzeczywistość od wyobraźni. Problem pojawia si u dzieci, które swoich wymyślonych przyjaciół mają nawet w wieku dojrzewania, w dodatku kiedy ci przyjaciele przejmują kontrole nad taką osobą, jest to jeden z objawów kształtowania się osobowości mnogiej.
Bing Bing prawdopodobnie był jej Potworem z Potwory i spółka
Był akurat jeden potwór którego futro pasowałoby do ciała tego zmyślonego przyjaciela
Riley jest w takim wieku że zaczęli się jej podobać chłopcy
A w zasadzie Jeden na którego ma crush
Niedoceniony komentarz
Wiesz np. Jej rodzice mogli mieć allel takie jak: Aa i Aa, albo AA i aa ale nie ważne nalewno jedno z nich miało zapisane w kodzie genetycznym blond włosy, a samo miało brązowe np. Moja pra babcia miała blond włosy, a moji rodzice obaj mieli ciemne tylko ja i mój brat mamy blond włosy.
Co do oczu, pomyliłeś się. Brązowe są dominujące, a niebieskie to cecha recesywna. Więc rodzice mogą mieć np. Aa(A dominujący,a recesywny gen), wtedy muszą mieć taki genotyp oboje, i szansa że ich dziecko będzie miało oczy niebieskie (aa) wynosi 25% ale jest to generalnie możliwe, jeśli znalibysmy dziadków, wujostwo etc. Wtedy moglibyśmy powiedzieć coś więcej
Nie zawsze, moja siostra ma np. brązowe oczy, a jej mąż niebieskie, a córka ma oczy po ojcu, więc gdyby tak było, to pewnie w każdym przypadku wypadałyby oczy brązowe, a z tego co słyszałam, łatwiej do odziedziczenia są właśnie niebieskie, a nie brązowe
@@aush16 więc osoba z brązowymi musi mieć jeden allel dominujący i jeden recesywny
2:19 otóż nie tym razem, jest możliwość że mogą mieć dziecko o niebieskich oczach i jasnych włosach, mimo że jest to jedynie 25% ale jest. Allele odpowiadające za niebieskie oczy są recesywne, więc stanowią małe a, a allele odpowiadające za ciemne oczy są dominujące duże A, rodzice jej mogą mieć allele Aa (heterozygota) przez co cechę niebieskich oczu mogą mieć ukrytą i przekazać ją następnemu pokoleniu które będzie miało allele aa, czyli homozygotę recesywną. Tą samą kwestię mamy przy jasnych włosach, ciemne włosy to duże A, a jasne małe a, rodzice zwyczajnie mogą być w obu tych przypadkach heterozygotami dominującymi (Aa), też jest jedna sprawa że nie widzimy dziadków Riley, przez co możemy sugerować że jeden z dziadków miał właśnie takie same cechy wyglądu co dziewczynka. Pozdrawiam i mam nadzieję że wyjaśniłam sprawę jasno >:D
krzyżówka dziedziczenia dwóch cech gentycznych wygląda inaczej, zapisuje się to np. AaBb x AaBb i rozpisuje się wszelkie możliwe kombinacje tych genów i rozpisuje się to w tabelce 4x4, więc tak, jeżeli liczymy te cechy osobno to szanse faktycznie wynoszą 25%, ale jeżeli liczymy je razem to te 25% musimy jeszcze podzielić na 4, co sprawia że owe szanse wynoszą 6,25%, co może jest małą liczbą ale to nadal 1 na 16 przypadków, nie zmienia to jednak faktu że "aryjskie" dziecko w przypadku rodziców o ciemnych włosach i piwnych oczach jest możliwe
To cześć widzowie jest piękne
Twoje też
Tylko brzmi trochę bardziej poważnie
Najgorsze że z tą wyobraźnią jest trochę racji...mam 21 lat a nadal mam swoją wyobraźnię tylko że w głowie, ale zdarza się mi to urzeczywistniać czasami... Nie choruje na autyzm czy inną chorobę która by tym sprzyjała, choruję na zwyczajną depresję oraz lęki. Przez to przychylam się do wniosku że railey mogła mieć źle dzieciństwo, u mnie wyobraźnia wytworzyła się dopiero po 11 roku życia co nie zmienia faktu że wytworzyła się ona dlatego że podświadomie wiedziałam że coś jest nie tak.
Dla sprostowania, ja nie jestem adoptowana, tylko niechciana.
Autyzm nie jest chorobą...
@@moonotaku1789 to przybij piątkę. Ja też jestem niechcianym dzieckiem. Mam 27 lat, z rodziny dysfunkcyjnej po rozwodzie i niedawno oboje rodziców pozwało mnie o alimenty. Przy tym w pozwie kłamali o tym że jestem narkomanem, alkoholikiem i seksoholikiem, podczas gdy z tych pierwszych dwóch nie mogę korzystać ze względów zdrowotnych i psychologicznych, a na trzecią sprawę nawet nie mam czasu.
Uważam więc że dojrzewanie polega na tym że stajesz się większa od swoich prawnych opiekunów, bierzesz życie w SWOJE ręce i żegnasz się z krzywdami przeszłości jednocześnie stawiając wysoki mur na jakiekolwiek próby wyrządzania Ci kolejnych przykrości i zła.
Pełna samodzielność i indywidualizm w tych czasach chorych mentalnie ludzi którzy w normalnym świecie mieliby być Twoim wsparciem, to tak naprawdę stają się katami i zwykłymi, beszczelnymi dziadami.
@@BaNuj JEEZ dorośli naprawde mają dziwne życia.
Ech ktoś tu nie dobrze słuchał na lekcjach biologii w skrócie nie można określić na podstawie wyglądu że ktoś jest adoptowany bo nawet dla blondynów może się urodzić czarnoskóry człowiek jest to bardzo żadne ale jednak a ty mówisz że to nie mogą byś jej rodzice ponieważ mają inny kolor włosów xd
Przede wszystkim myślę, że nie uważałeś na biologii
Nie tylko ty tak myślisz
W końcu coś innego niż squid geame.
1:35 Ja mam co do tego swoją własną teorię na podstawie pewnego faktu:
Dziecko otwiera swoje oczy co najmniej 3 dni po tym, jak przyjdzie na świat. Jak Riley przyszła na świat to na początku jej życiem kierowała Smutna, tzn. płacze, jak na przykład jest głodne albo ma brudną pieluchę. Radość się pojawiła dopiero, gdy Riley otworzyła swoje oczy.
Ta bajka to chyba mój ulubiony film, a teorie je jeszcze bardziej potwierdzają.
2;20 otwórz nie. Brązowe oczy to cecha dominująca, niebieskie rececyzwna. Stąd wystarczy jeden gen "brązowy" (A) żeby mieć takie oczy. Żeby mieć niebieskie potrzeba zaś dwóch niebieskich genów. (a) Stąd istnieje możliwość, że genotyp rodziców Rayli to:
Aa i Aa... Stąd możliwe kombinacje genotypu dziewczynki;
AA. (Oczy brązowe)
Aa (oczy brązowe)
aa (oczy niebieskie) może mało prawdopodobne, ale jak najbardziej możliwe.
Sprawa z włosami ma się tak samo. Więc nie to nie jest dowód
2:20
Otóż
Po obejrzeniu Pana filmu mam pewne wątpliwości co do tej teorii, ale też pragnę sprostować pewne rzeczy, które Pan powiedział.
1) 2:25-2:36 Dziecko po porodzie płacze nie dlatego, że jest smutne, ale po raz pierwszy bierze wdech przez własne płuca, co sprawia mu ból. Raczej żaden psycholog nie zastanawia się, jakie emocje może przeżywać noworodek, ale wątpię, by było to spowodowane tylko smutkiem. Dodatkowo, zauważyłam w jednym komentarzu, że niemowlę nie widzi wyraźnie przez pierwsze parę miesięcy swojego życia, więc takie emocje jak radość i smutek musiały już występować wcześniej.
2) 2:36-2:53 Podczas karmienia niemowlęcia przytula się je, więc wątpię, by Riley nie była przytulana nigdy wcześniej - raczej to jest pierwsze wydarzenie, które dotarło do jej świadomości. Znowu, nie wiem, na ile świadome jest niemowlę podczas pierwszych lat życia (podczas dalszego rozwoju też nie wiem), ale wydaje mi się, że to jest sensowne wytłumaczenie. Po raz pierwszy dociera do niej, że ktoś się cieszy z jej obecności/jest jej przyjemnie będąc przy kimś.
3) 3:42-4:02 Widać jak Gniew przywołuje to wspomnienie - możliwe, że jest zła na męża, ponieważ widzi jego słabości, które on stara się wypierać.
4) 4:03-5:08 Nie wiem czy dziecko w wieku 3 lat jest w stanie tak podświadomie wyłapywać podświadome relacje czy bardziej napięcia pomiędzy rodzicami. Jeśli jednak to jest prawda, to Riley nie zaczęła wytwarzać w sobie "męskich cech osobowości" a porównywać emocje do płci. Gniew i Strach mogą być męskie, ponieważ ojciec Riley może być sfrustrowany i wątpić w swoją męskość, natomiast Odraza może mieć postać kobiecą, ponieważ potrafiła wyczuć tę emocję u matki w stosunku do męża. Nie używam słów, że "tak jest", tylko "tak może być", ponieważ nie jestem pewna co do Strachu i jego powiązania z płcią. Jeśli ojciec ma wątpliwości co do swojej męskości, postać męską powinno mieć Zawstydzenie czy też Niepewność, ale nie ma personifikacji takich cech w filmowych bohaterach.
5) 5:08-7:13 Moim zdaniem Pan powinien zaznajomić się ze stanem psychicznym podczas kolejnych etapów życia dziecka zanim wyciągnie Pan tak duże wnioski dotyczące osobowości Riley. Nie twierdzę, że to, co Pan powiedział nie jest prawdziwe, ale może Pan kompletnie błędnie interpretować zachowanie dziecka w wieku 3-5 lat i większym. Nie podał Pan argumentów, dlaczego tak Pan twierdzi, nie poparł Pan swoich wniosków żadnymi badaniami czy książkami, nie podał Pan nic w opisie, więc mam prawo zakładać, że Pan się po prostu myli i ta teoria jest błędna.
Mecz hokeja przedstawiony jako to szczęśliwe wspomnienie od początku miało co najmniej dwie strony. Najpierw Riley była smutna, bo przez z nią mecz został przegrany. Potem dołączyli do niej rodzice, a na końcu okazało się, że drużyna nie miała jej tego za złe i stało się to szczęśliwym wspomnieniem.
Radość dopiero podczas próby powrotu do centrali zauważyła to i zrozumiała to.
Do tego Smutek "każdego" wspomnienia co dotknęła zamieniała je na smutne, a tak naprawdę każde to wspomnienie było nie tylko wesołe, złością, odrazą czy strachem, ale też i smutne.
Ależ oczywiście, że dziecko może mieć jasne włosy i oczy kiedy oboje rodziców mają ciemne. I prawdopodobieństwo takiego połączenia genetycznego wynosi dokładnie 6,25% zakładając, że rodzice odziedziczyli nieaktywny gen recesywny odpowiadający za jasny fenotyp
Z całym szacunkiem ale to jest genetyka na poziomie podstawówki
2:17 o kurna to ja też moge być adoptowana XD
Nie wykluczone
Bardzo podoba mi się twój odcinki jest dobrze zrobiony. Ma silne i moim zdaniem jest uargumentowany
Tak jak lubię twoje filmy, tak tutaj zrobiłeś kilka wywrotek
1. Jeżeli oboje rodziców mają brązowe oczy, to szansa na niebieskie oczy dziecka wynosi do 25%.
2. Mama Riley mogła dostać znieczulenie podczas porodu, no i nie znamy dokładnej godziny narodzin. Ale jeżeli to było koło południa nie jest wykluczone by jej mama miała makijaż.
3. Ja uważam że to że uczucia Riley są heterogonalne, to błąd twórców, aniżeli podstawa jakiejś teorii spiskowej. Gdyby wszystkie postacie były żeńskie, chłopcy już mogliby nie być tak zainteresowani bajką jak dziewczynki.
Ale to że ojciec Riley miał problem z płodnością, już mogło skutkować tym że rodzice mogli wydać masę kasy na in-vitro i powodować konflikty między nimi, ale żeby do tego stopnia.
2 możliwe jest że Riley przebywała w inkubatorze przez kilka dni /tygodni
T
3 Riley ma emocje po obu rodzicach
Smutek Radość i Odraze po mamie a Strach i Złość po ojcu
Nie wykluczone że jak zacznie dojrzewać wszystkie jej emocje będą kobiece tak jak powinny
@@polishalastor142 no nie do końca, bo gdyby Riley przebywała w inkubatorze to emocje już powinny powstać do tego czasu.
3. Druga kwestia jest taka że emocje nie są podobne do siebie wyglądem. Więc tym bardziej skłaniam się do wniosku że to błąd twórców.
To prawda, pomyliłem się z tymi oczami, ale prawdopodobieństwo i tak nie jest duże
Kocham twoje filmy❤
Jaki ciekawy film, wow, nie wpadłbym na to :O
Widzę, że większość komentarzy jest dość krytykująca, sama z reszta uważam, że film wymaga dopracowania, ale chciałam tylko przypomnieć że błędy i potknięcią są najlepszą formą nauki. Mam nadzieję, że komentarze Cię w pełni nie podminują, a bardziej dodadzą motywacji do poprawy. Do zobaczenia w następnym filmie.
Moja mama ma brązowe oczy i mój tata ma brązowe, a ja mam niebieskie więc ten argument nie jest w 100% wiarygodny 👍
Okej, czyli nie tylko ja po pierwszym seansie w roku premiery zastanawiałem się, jak to jest że tylko Riley nie ma emocji jednorodnych płciowo :D Zgrabna teoria, przyczepiłbym się do błędu z dziedziczeniem koloru oczu, ale to pierdoła. Nie licząc tego bardzo fajny materiał
Świetny odcinek!!!
2:20 chyba, że zrobisz krzyżówkę genetyczną:P
PS. Nie 1%, tylko 25%
Tutaj występiem trochę w obronie radości
Myślę że nie chciała ona bólu bohaterki, widzimy przecież że akceptowała ona pozostałe emocje oprócz smutku jako potrzebne, jednak nie była w stanie zrozumieć wagi swojego przeciwieństwa jakim właśnie była smutek ba uważała ja za zagrożenie dla Riley po nad to pod koniec filmu widzimy jak rozumie swoje błędy i akceptuje ją jako element psychiki.
Ta teoria jest moim zdaniem bardzo prawdopodobna. Mega odcinek
Miłego dnia życzę
Ja teraz, mam odnośnie cech ludzkich i ich dziedziczenia na biologi. I miałem z tego sprawdzian.
Moim zdaniem teoria ma kilka dziur, ale na pewno ta teoria jest przedstawiony w sposób ciekawy. Kontynuuj to co robisz bo robisz to super :)
Co do wyglądu Riley... Mimo wszystko MOGŁA urodzić się blondynką z niebieskimi oczami od ciemnowłosych, ciemnookich rodziców. Niebieski kolor oczu i blond włosy są recesywne. A co za tym idzie jest szansa, że mogła te cechy odziedziczyć po dziadkach. Nie wiemy jak wyglądali, bo nie są pokazani, więc jest jakiś tam mini procent szans, że któreś z nich mogło mieć takie cechy
Opowiedziałem żonie o tej teorii, o fakcie z kolorem oczu a ona od razu : to jak wytłumaczysz to, że ja i Krzysiek (brat) mamy niebieskie a rodzice obydwoje brązowe?
- bardzo mi przykro, najwyraźniej jesteście adoptowani
😁😁😁
Podobno niebieski kolor oczu to efekt mutacji genetycznej i cecha regresywna (zanikająca).
@@adamoksiuta4715 a co z TeOrIą, że niebieskie oczy,można odziedziczyć po dziadkach lub z dalszego, któregoś tan,najbliższego pokolenia rodziców dziców, w drzewie genealogicznym
Jak najbardziej jest to możliwe, rodzice twojej żony mają Aa I Aa, więc ona ma aa
Po 1, biologia tak nie działa, a po 2, cała animacja dążyła do tego, aby ukazać, że nie tylko Riley się zmienia, a również jej emocje. Przykład? A proszę pana bardzo: Radość, z początku nieustannie wesoła, przy końcówce filmu płakała, bo zdała sobie sprawę z tego co może stracić. Nikłe uśmiechy Smutnej również wskazują na jej rozwój. Większa konsola, która pojawiła się na końcu potwierdza, że w całości chodziło o rozwój emocjonalny. Dlatego też w głowach rodziców emocje są na równi, ich funkcje są podzielone nieco inaczej, to prawda, ale nie są one jedynie reprezentacją ukazanej emocji. Są dorosłe. Tak samo jak rodzice. Po 3, pierwsze wspomnienie dziecka to tylko pierwsze wspomnienie, które mogłoby się zamazać, w końcu było odległe. A patrząc bardziej realnie, to animacja. Wiem, argument beznadziejny, ale bądźmy logiczni. W filmie chodziło o coś zupełnie innego, niż ukazanie nieistotnych szczegółów.
Blondynka o niebieskich oczach może być córka brunetów z brązowymi oczami, musi mieć tylko dwóch przodków z genem recesywnym. Inna sprawa to brunetka Violet z Iniemamocnych, która ma tatę blondyna, a ruda mamę. Taka sytuacja nie jest możliwa.
Dalej czekamy na teorię Pixara! :D
Już jest
Jest jeszcze coś. A mianowicie, wyspy osobowości coś za łatwo się zapadały jak na osobę, naturalnie szczęśliwą.
Po za tym ile ona czasu spędzała sama, że aż wyczarowała sobie towarzysza.
Ja myślę ,że Disney nawet nie miał na celu wchodzić w te swere ,tylko pokazać jak działają uczucia dzieci, a strach I gniew są chłopakami tylko po to żeby bajka była dla wszystkich, bo skoro akcja dzieje się w głowie Railey I były by tam same dziewczyny to mali chłopcy wogule nie chcieliby na to iść.
A w ten sposób Disney rorzszeża( nwm czy dobrze napisałam) tolerancje
1.Dzieci tego co wiem to przy narodzinach nie czują smutku.
2. To tego że pierwsza zapamiętana chwila nie jest z momentu porodu że wtedy nie zapisywał niczego
3. wymyślony przyjaciel to chyba nic takiego co wskazuję na jakieś problemy dzieci mają takie persony tylko że wyrastają z nich (jest kreskówka która porusza ten temat pt. Dom dla zamyślony przyjaciół pani Foster )
4. To tych wspomnień to był umysł małej dziewczynki a wiadomo że dzieci.
dla Zmyślonych przyjaciół
@@polishalastor142 nie zauważyłem tego błędu dzięki za zwrócenie uwagi
najpierw oglądałem Toy Story, pojawił sie odcinek, teraz oglądałem W głowie się nie mieści i znowu odcinek, jak zrobisz teraz z Dawno temu w trawie to juz sam nwm
Moim zdaniem film ten nie traktuje tyle o problemach z tożsamością płciową bohaterki, co bardziej skupia się na czymś w stylu efektu ochronnego klosza, spod którego młoda osoba została nagle wyrwana. Jej dzieciństwo to głównie radość, ponieważ dziecko dąży do jej osiągnięcia. Z biegiem lat ludzie zaczynają zwracać uwagę na otoczenie i starają się do niego dopasować. Skutkuje to utratą "siebie" jako centrum wydarzeń, jednak w zamian za to zaczynamy dostrzegać "ja" jako część otaczającego nas świata. Riley miała to szczęście, że mogła być szczera ze swoją rodziną i nawet jeśli występowały w niej (tj. w rodzinie) jakieś odchylenia od ideału, to nie były one na tyle poważne, by jej relacje z rodzicami były w jakikolwiek sposób skomplikowane. Nie przywiązywałbym tu osobiście większej wagi do płci emocji, choć doktoratu z psychologii nie posiadam i to co napiszę teraz może być z tym faktem jakoś powiązane. Film uczy nas bardziej tego, że człowiek by móc funkcjonować normalnie powinien mieć świadomość całego siebie. Ludzie dążąc do radości nie chcą doświadczać smutku, jednak jak się okazuje (przykład rozmowa smutku z wymyślonym przyjacielem) negatywne emocje oraz mierzenie się z nimi w dłuższej perspektywie przynoszą nam ukojenie, nawet kosztem tego, że jakaś część nas lub naszych wspomnień nie będzie krystaliczną esencją radości, a czymś co łączy dwie lub więcej emocji. Ludzie nieprzyzwyczajeni do mierzenia się z negatywnymi emocjami mają problemy z poradzeniem sobie w momencie gdy postawieni są w stresowej sytuacji, od której nie można się odwrócić ( jak na przykład przeprowadzka). W ten sposób demonizujemy smutek jako emocja negatywna, a tak w rzeczywistości nie jest.
bardzo fajna teoria :) jak zawsze
Taka teoria to takie mocne pierdzielnięcie, że nie jestem w stanie jej pojąć :/
P.S jestem już pod koniec, teoria zajebista
kozacki film jak zawsze :)
jeden z moich ulubionych filmów PIXARA
Jaki jeden procent? Jeśli rodzice są heterozygotami to prawdopodobieństwo wynosi 25%
Ciekawe czy twórcy specjalnie robią takie rzeczy, czy to tylko przypadki które tak sobie rozkminiasz.
Płacz po urodzeniu ma funkcje fizjologiczne i jest związany z oddychaniem.
2:30 wydaje mi sie, że to nie jest zbytnio sensowne, z tego co mi wiadomo, dzieci tak głośno płaczą po porodzie, dlatego że zaczynają oddychać po raz pierwszy, i wygląda to tak, może to również być przez strach przed otaczającym światem, i że czasami wokół nich znają tylko dwie osoby, mame jak i tate, a lekarzy w szpitalu już nie, przez co mogą sie bać (strach przed nieznanym zwykle jest wielki, tymbardziej u takich noworodków)
Dzieci nie widzą od razu, więc pewnie zobaczyła matkę dopiero po jakimś czasie
Kilka dni po porodzie
Prawdopodobnie
@@polishalastor142 Tak, dlatego matka była uśmiechnięta, czysta itd. Wytłumaczenie, że jest czysta, bo jest matką adopcyjną jest mega naciągane
Ten moment kiedy dziewczynka rodzi sie w kocu i z czapką na głowie a dwoje adopcyjnych rodziców siedzi i patrzy jak jakaś laska cierpi podczas rodzenia.
1/16 to szansa aby dwóch brunetów o brązowych oczach miało dziecko blondyna o niebieskich oczach jeżeli miało jasnych dziadków.
Dojebana teoria naprawde super
BTW Chyba najlepsza na kanale
To ma sens
Zaczynam sądzić że mam problemy z psychiką
4:14 Ja bym powiedział bardziej że jest jedyną postacią w filmie, której postacie uczuć jej nie przypominają. Uczucia jej matki, bowiem naszą fryzurę i okulary takie jak ona. A ojca ubiór i wąsy tak jak. Wynikać z może z tego, że postacie uczuć przypominającej właścicieli dopiero w dorosłym życiu, po przejściu w okres dojrzewania. Tylko że chłopak którego Riley poznaje na meczu hokeja, posiada uczucia którego przypominają. Oznacza to może co z powodu zaburzeń osobowości emocje tak się zrobiły od siebie różne że nie ma już sensu wygląda tak samo jak ich właściciel. Jeśli dobrze pamiętam nastolatka spadająca pizzę z brokułami, mała emocje również obu płci.
2:10
Brązowe oczy są cechą dominującą A niebieskie oczy są cechą recesywną a
jeśli ktoś ma homozygote dominującą AA bądź heterozygote Aa to ma brązowe oczy a jeśli ktoś ma homozygote recesywną aa to ma niebieskie oczy
Więc jeśli obaj rodzice mają heterozygote (25% szans) to jest 25% szans na urodzenie dziecka z niebieskimi oczami
Co oznacza że jest jakieś 6% szans że rodzice mogą urodzić dziecko z niebieskimi oczami
Także szansa jest niewielka ale jest
Owszem, noworodki zaraz po urodzeniu płaczą, ale nie dlatego, że są smutne. Wyjaśnię Ci to na przykładzie, jak mi to wyjaśniła moja nauczycielka biologii:
Leżysz sobie w łóżeczku, jest ciepło i przytulnie. Światło jest przyćmione, a z głośników delikatnie szemrze muzyczka...
I nagle ktoś zrywa kołdrę, zapala światło i rozgłaśnia muzykę na maksa!!!
Reakcja? Cóż, zapewne się wydrzesz.
Noworodki nie płaczą ze smutku, albo raczej - nie tylko ze smutku. Krzyk jest dla nich jedynym sposobem komunikacji, więc po narodzinach bardzo wyraźnie manifestują swoje niezadowolenie ze świata, w którym się znalazły. To bardziej złość, niż smutek. ("I kto to mówi" i noworodek krzyczący "Włóż mnie z powrotem" świetnie to oddają)
Poza tym nigdzie nie jest powiedziane, że pierwsze wspomnienie Riley to moment jej narodzin. Może to być moment, kiedy po raz pierwszy spojrzała na swoich rodziców ŚWIADOMIE.
Dzięki wielkie
Kto pamięta jak Rano to nagrał?
Chodzi oto że Rano zrobił teorię że Riley jest adoptowana
Rabo, nie Rano
Tak á propos Rabo, to zastanawiam się, dlaczego Imaginarium może tworzyć filmy o bajkach, a Rabo został przez to uśmiercony kanał :/ jakoś dziwnie to prawo youtuba działa
@@norfi3728 CZcams oznaczył jego materiały jako dziecięce przez co Rabo stracił możliwość zarabiania
Komentarze wyłączono
Czy tylko ja myślałem że "Riley" pisze się "Rally" xd
Bardzo dobry filmik
Zepsułeś moją ulubioną bajkę. Dzięki.
odcinek super a like i suba masz w kieszeni imaginarium
Kurde, dobre ;D
Argument który burzy twoje logiczne argumenty jako by Riley nie była ich biologiczną córką: ,,To bajka więc wszystko jest możliwe XD"
no to jasne 😅
+ radość ma na sobie inne kolory ( kolor oczu i włosy ma niebieskie, a sukienkę zieloną ) w odróżnieniu od reszty którzy są jednokolorowi😲🤔
Hej, chwila, moi rodzice mają brązowe oczy, a ja mam szaro-niebieskie, a adoptowany nie jestem
Na pewno?
Wygląd może być nie tylko po rodzicach. Ja mam proste włosy po babci i parę pieprzyków po dziadkowi
Teoria o adopcji słaba.
Ale przyznam, że pozostałe wnioski nt. psychiki Riley oraz sytuacji w jeh rodzinie mnie zainteresowały
Oczy małych dzieci często są niebieskie, a dopiero potem przybierają właściwą barwę - tak samo z kolorem włosów. Poza tym rodzice mogą sie farbować. Ja dużą część życia byłam przekonana, że moja mama jest szatynką, bo nie cierpiąc swojego koloru włosów, zawsze się farbowała :D Zarówno matka, jak i ojciec Riley mają włosy w kolorze pomiędzy ciemny blond a brąz, więc włosy się zgadzają. Acz zgadzam się, że jeśli pierwsza scena świadomego życia Riley miała ukazywać rodziców tuż po porodzie - to albo mała bardzo długo nie otwierała oczu (co się czasem zdarza u niemowlaków), albo jej matka nie jest człowiekiem, bo kobieta po porodzie zdecydowanie tak nie wygląda. Acz ja po prostu oglądając przyjęłam, że pierwsza scenka z życia Riley jest po prostu pierwszą, w której widzi cokolwiek innego niż mętne białe mleko (noworodki po narodzinach przez długi czas widzą tylko w kategorii światło-ciemność - bodaj po jakiś 2 tygodniach zaczynają odróżniać kształty, a kolory to już w ogóle wchodzą dopiero po około pół roku - z tego co pamiętam, najpierw maluch widzi tylko czerwony, a takie jak niebieski zaczyna widzieć dopiero po roku czy coś... ale nie pamiętam dokładnie).
Niemniej... zgodzę się, że przez zaborcze działania Radości, Riley mogła mieć wypaczony pogląd na to, co się działo wokół niej (jak z tym meczem hokeja, który przegrali - Radocha pamiętała tylko, że było fajnie, kompletnie nie pamiętała przegranej i smutku małej, jakby nie dopuszczała do siebie tego).
Jeśli chodzi o oczy to zwykle działa tak że jeśli duża część rodziny ma np brązowe oczy a rodzice niebieskie to dziecko najprawdopodobniej będzie miec brązowe
" egoistyczbne dożenie do jedynoznastwa przez radośc" - Imaginarium
czemu to brzmi jakby rfadość była Hi*lerem