Acı ve Şiir.

Bir damla gözyaşı dökülür,
Kalbin derinliklerinden,
Sessizce akar, kimse bilmez,
Bu acı dolu anları.
Gecenin karanlığında kaybolur,
Yalnızlık, çaresizlikle,
Her bir hece yankılanır,
Bir şiirin satırlarında.
Rüzgar hüzünle eser,
Bir anı gibi solgun,
Hatıralar canlanır,
Geçmişten kopup gelen.
Kalemin ucu titrer,
Acıyı yazarken kağıda,
Her kelime bir yara,
Her dize bir feryat.
Gözlerde bir umut ışığı,
Karanlığa meydan okur,
Acıdan doğar şiir,
Ve kalbe huzur sunar.