Πολυθέα Ασπροποτάμου

Το ορεινό συγκρότημα της νότιας Πίνδου, στην περιοχή του Ασπροποτάμου, αποτελεί τον ιστορικό, γεωγραφικό χώρο αναφοράς μιας ορεινής κοινότητας Βλάχων, της Πολυθέας. Η Πίνδος είναι η μεγαλύτερη οροσειρά του ελλαδικού χώρου, διασχίζοντάς τον από βορρά προς νότο και αγκαλιάζει Ήπειρο, Θεσσαλία, Αιτωλοακαρνανία. Βαθιές χαράδρες, δάση, αλπικές ζώνες τη διαπερνούν. Ασπροπόταμος λέγεται ο Αχελώος στην περιοχή των πηγών του. Πιθανότατα από το άφρισμα των νερών, όταν λιώνουν τα χιόνια στα βουνά την άνοιξη ή από το λευκό χρώμα της κροκάλας, δηλαδή του αποστρογγυλωμένου χαλικιού...
Σ' αυτό το φυσικό περιβάλλον ζυμώθηκαν γενιές ανθρώπων και ανθρώπινοι τύποι, προσδίδοντάς σ' αυτό λειτουργίες πολιτισμικές. Ο χώρος και ο άνθρωπος σε μια αμοιβαία σχέση αλληλεξάρτησης. Δεν είναι το φυσικό περιβάλλον που διαμορφώνει τις κοινωνικές σχέσεις, αλλά ο άνθρωπος που παρεμβαίνοντας δημιουργεί τους όρους της ένταξής του και προσαρμογής του στο χώρο. Η κοινότητα αναφοράς μας είναι η Πολυθέα, Ντράουστι στα βλάχικα, Δραγοβίστι. Σύμφωνα με μια εκδοχή, που μέλλει να επιβεβαιωθεί ή όχι, το όνομά της προέρχεται από τη βλάχικη ονομασία Drago Vista, δηλαδή η θέα του Δράκου... Μια μικρή ορεινή κοινότητα που αποτέλεσε στο παρελθόν ένα «από την κούνια ως το θάνατο» βίωμα για τους ανθρώπους της. Η περιοχή κυκλώνεται από βουνά, από μυτερά ακροβούνια. Μικρά χωριουδάκια, δάση, νερά, ρέματα, πηγές. Από την Πολυθέα αγναντεύει κανείς τις κεντρικές πτυχώσεις της Πίνδου με τα καθυστερημένα ως την καρδιά του καλοκαιριού χιόνια που «δροσίζουν τα μάτια». Προπολεμικά με μουλάρια κουβαλούσαν πάγους από τα βουνά της Κακαρδίτσας (υψόμετρο 2.480) για να το χρησιμοποιήσουν στα πανηγύρια. Τα βουνά, γενικότερα, στο προβιομηχανικό περιβάλλον υπήρξαν οι φτωχές περιοχές της Μεσογείου. Το βουνό υπήρξε καταφύγιο από το στρατό και τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς της πεδιάδας...