Μουχαπέτ’ σο βουνόν

Μια ακόμη όμορφη μέρα στο βουνό, στο καλύβι που γράφει ιστορία, με αγαπημένα πρόσωπα...
Είναι οι άνθρωποι που την έκαναν ξεχωριστή, είναι το φως των προσώπων τους, είναι το οξυγόνο, είναι η αλήθεια που κουβαλάνε μέσα τους...
Θα σταθώ στους πρεσβύτερους της παρέας (Φιλάρετος Αμαραντίδης, Λευτέρης Κοκκινίδης, Γιάννης Σαλονικίδης, Ελένη Βασιλειάδου... και η γιαγιά της καρδιάς μας, η Σοφία του Σανξάρ') όλοι τους χαρισματικοί, όλοι τους ξεχωριστοί, σχολείο παράδοσης και κάτι παραπάνω...
Αφορμή για αυτή την ευλογημένη μάζωξη, η Χρύσα. Δε θα μιλήσουμε για την αξία της ως ηθοποιός. Για αυτό άλλοι, πιο ειδικοί, μπορούν να τα πούνε καλύτερα από εμάς.
Θα σταθούμε στο χαρακτήρα της, στην ανθρωπιά της, στη θετική της αύρα. Μας κέρδισε με την ποντιακή της ψυχή και ήδη τη θεωρούμε φίλη, λες και την ξέρουμε από τα παλιά...
Της ευχόμαστε ολόψυχα η Σέρρα, η ψυχή του Πόντου... να πετάξει παντού, να φωτίσει και όσοι παρακολουθήσουν την παράσταση, να κρατάνε την παλάμη στο στόμα έντρομοι, με τρόμο όχι παραλυτικό, αλλά εκείνον του θαυμασμού και της έκστασης.
Γιατί, έτσι και θυμηθούμε εμείς οι Έλληνες τις απόπειρες, τις καλά οργανωμένες απόπειρες που έκανε η ιστορία για να μας βγάλει από τον κόσμο θα χάσουμε το λογαριασμό. Ότι ο αριθμός τους είναι μέγας. Ναι! Είναι μέγας. Μα ο λαός μας αποδείχτηκε μεγαλύτερος..
#βουνό #παράδοση #μουχαπέτ #οξυγόνο #φίλοι #καλύβ'
Θεοδωρίδης Παναγιώτης