19 χρόνια χωρίς το Μύρο Σκουλά ζωντανή ακυκλοφόρητη Λεκάκης Δρακάκης Μαυρόκωστας Μιχάλας μέρος 1
Vložit
- čas přidán 12. 09. 2024
- #aggelaskoula
19 χρόνια χωρίς το Μύρο Σκουλά
ζωντανή ακυκλοφόρητη ηχογράφηση με τους Μύρων Σκουλάς Γιώργης Λεκάκης Μανώλης Δρακάκης Δημήτρης Μαυρόκωστας Νικόλας Μιχάλας το 1995 Ηράκλειο Κρήτης
Ας μην στενοχωρουμαστε, γιατί εκεί κια που ναι, λύρες ακούει κι Άγγελοι, μαζί του, τραγουδουνε!............
Τήν έμορφη παρέα ντου
'αλλοι την κάνουν χάζι...
και μάς λιγώνει την καρδιά
η πίκρα το μαράζι!!!!
Ντελίνα!!
@@user-yb4lw7fn6y Στην όμορφη παρέα μας, την ανθομυρισμενη, έλα μαζί κι εσύ να μπεις, να δίνεις κ να παίρνεις!!! 🦅🎆
Απο τους αγαπημενους μου!!!!! Χαιρετισμους απο ευβοια
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!
ΜΠΡΑΒΟ,ΑΓΓΕΛΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΟΥ!!
ΙΕΡΑ ΚΕΙΜΗΛΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ,ΤΗΣ ΠΛΟΥΣΙΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΜΑΣ!!
Γειά σου Κρήτη με τον άρχοντα
Μύρωνα αθανατε,. Γεια σου Αγγέλα με τα βίντεα σου
Αγγέλα, χαιρετώ σε!...
@@user-yb4lw7fn6y Α!!! Μα τι ωραία!!!! Τα λόγια σου ναι βάλσαμο, είναι κρύο νεράκι, που τεχσι μέσα στην καρδιά, γεμίζει μαι, μεράκι!! 💐💗🙋♀️
Αγαπω σεεεεεεεε
Καλλιά κουρέλι να ΄μουνε
στον απλωτό τζη απάνω
παρά να είμαι καντιφές
σε κήπο που δεν κάνω
Θέλει θα στέσω τζουγκρωτό
στο καφενείο απ'όξω
γιατί περνά και δε μιλεί
τη περασά θα κόψω
Εψηλοπέτα κι έλεγε
πάντα πως δεν με θέλει
επρόσεχε μα πιάστηκε
σαν τον λαγό στο τέλι
Σαν τον αζωντανό λαγό
τη βλέπω μην μου φύγει
και είναι αιτία κι αφορμή
οι κοπελιές που σμίγει
Δεν θέλεις συ να μ'αγαπάς
ξα σου,δικαίωμα σου
γιατί κι εσύ όωπς βρεθείς
για λάθη αδικά σου
Ψηλά πετά και όμως εγώ
σιγά-σιγά πηγαίνω
μα να με φτάξει δε μπορεί
αν δε τη περιμένω
Δεν θέλω εγώ να μ'αγαπάς
για τα χαρίσματα μου
μόνο γιατί σου χάρισα
για πάντα την καρδιά μου
Εχάρισα σου την καρδιά
για πάντα να την έχεις
είναι καρδιά που αγαπά
μόνο αν τηνε προσέχεις
Εχάρισα σου την καρδιά
τη βάση του κορμιού μου
και δεν ευχαριστήθηκες
και πήρες και το νου μου
Σεβντά 'χεις κακοριζικό
μα ίντα να σου κάνω
απού τονε κουβαλώ κι εγώ
στη κεφαλή μου απάνω
Όμορφο πράμα ν'αγαπάς
άμα αγαπάς στα αλήθεια
αυτός ο χτύπος τση καρδιάς
που χτυπά γλυκά τα στήθια
Τι άλλο πιο πολύτιμο
ήθελες να σου δώσω
απ'τη δική μου την καρδιά
που σε λατρεύει τόσο
Τι άλλο ωραιότερο
στον κόσμο σου αρέσει
απ'τη φτωχή μου την καρδιά
που έκατσε στη μέση
Αρρώστησα και τάχτηκενε
στση Παναγιάς τη χάρη
στη Τήνο τη θαυματουργή
να γιάνω να με πάρει
Θυμήσου ένα δειλινό
στη Τήνο,στ'ακρογιάλι
απού σε κράτουνα αγκαλιά
αγάπη μου μεγάλη
Ως είναι η άκρη τ'ουρανού
κι η τέλειωση του κόσμου
τόση ΄ναι η αγάπη στην καρδιά
που 'χω για σένα φως μου
Δε σώνεται το κρίμα τζη
εκτός να πα να γίνει
στη Παλιανή γουμένισσα
τσ'άλλες να διευθύνει
Μέσα στα μαύρα μάθια σου
εμπέρδεψε ο νους μου
κι αγιάτρευτες λαβωμαθιές
εδώκες του κορμιού μου
Κι ο Θειός που τη ζωγράφισε
τώρα το μετανιώνει
γιατί κι Αυτός την αγαπά
μα δε το φανερώνει
Εντάκαρε και την αγαπά
Ο Θειός και τση ζηλεύγει
ώφου σκληρός αντίπαλος
και ποιος Τονε παλεύγει
Κι η φύση που την έπλασε
τώρα 'χει μετανιώσει
τόση περίσσα ομορφιά
γιάϊντα να τση τη δώσει
Ποια ροδισμένη ανατολή
κι αυγή δροσουλιασμένη
Ο μερακλής Δημιουργός
σ'έχει ζωγραφισμένη
Μην την προδώσεις τη φιλιά
που 'χομε αρχίσει φως μου
μείνε πιστή και μη γροικάς
τα ψόματα του κόσμου
Αυτή ρωτά εδώ κι εκεί
ποιος είμαι να τζη πούνε
είμαι κι εγώ ένας απ'αυτούς
που αληθινά αγαπούνε
Αυτή ρωτά εδώ κι εκεί
να μάθει το ποιόν μου
μα δε γατέχει να τση πει
κιανείς το μυστικό μου
Αλλού ρωτάς αν σ'αγαπώ
και δεν ρωτάς εμένα
απού κατέχω να σου πω
λόγια συγκεκριμένα
Σ'αγάπησα όπως αγαπά
η μέλισσα το μέλι
ο διψασμένος το νερό
κι ο μερακλής το τέλι
Κατέχεις το πως σ'αγαπώ
γιατί 'χεις ρωτημένα
εγώ κερά μου αν μ'αγαπάς
δεν αρωτώ κιανένα
Ένα λεπτό να σ'αγαπά
κιανείς του φτάνει μόνο
σ'όλη την άλλη του ζωή
να 'χει για σένα πόνο
Πληγή τσ'αγαπής δεν πονεί
άλλες πληγές πονούνε
που άμα νιώσεις και χαρά
τα χείλη δε γελούνε
Σκοταδικός ο κοσμός σου
παράξενη η ομορφιά σου
ήθελα και να κάτεχα
ποιον έχεις στην καρδιά σου
Ήθελα μες τη σκέψη τζη
να μπω για να γνωρίσω
αν πρέπει να βαδίσω μπρος
γή να ξαναγυρίσω
Δε κάμω μπλιο καλίκωση
έχω καταλειμένη
γιατί κοπέλα π'αγαπώ
σ'άλλο χωριό ξωμένει
Αφού τσ'αγάπης τη δουλειά
δεν τηνε προλαβαίνω
πως έχουν την απαίτηση
σε άλλες δουλειές να πηαίνω
Έτσα που με κατήντησε
είμαι του πεταμάτου
γι'αυτό τηνε πεθύμησα
την ώρα του θανάτου
Δε με φοβίζει κοπελιά
του Άδη το σκοτάδι
γιατί και να 'χω σκοτεινιά
που...
Στην πόρτα του Άδη θα σταθώ
να 'ρθει κι αυτή να μπούμε
να πάμε στο αλάχιντι
μαζί και νατη βρούμε
Παρών θα είμαι Στον Θεό
όταν θα τηνε κρίνει
κι αν τηνε σώσει απ'την ποινή
ηφαίστειο θα γίνει
Τα σφάλματα πλερώνονται
με πόνο και με δάκρυ
ανάθεμα για ζωή
μα 'συ δεν έχεις άκρη
Όντε θα με δικάζει Ο Θειός
εγώ δεν θα μιλήσω
του έρωντα σου τσι πληγές
στην έδρα του 'φήσω
Στον κάτω κόσμο έχουνε
ταμπέλα σ'έναν τόπο
εκειά που πάνε οι ψυχές
τω πονεμένω αθρώπω
Σκέψου μια μέρα να με δεις
στη διακονιά να βγαίνω
και να κατέχεις πως εσύ
μ'εχείς εκειά φερμένο
🌹❤🌹
Αθάνατε Μιρό δεν παλεβοτα
Αθάνατος!!
Δεν παλευετε ο μυρως