Film Wan Pipel gerestaureerd
Vložit
- čas přidán 6. 08. 2010
- Check ook www.waterkant.tv - De film Wan Pipel van regisseur Pim de la Parra is gerestaureerd en gedigitaliseerd. Woensdag 4 augustus was de gerestaureerde versie te zien in Paramaribo in aanwezigheid van actrice Willeke van Ammelrooy.
Mensen waren in die tijd niet klaar voor die confrontatie. Het is nog steeds zo. Het is zo verschikkelijk jammer dat de verschillende culturen zo afstandelijk van elkaar zijn. Zo'n mooi land, zulke mooie culturen bij elkaar.... Het kan zo mooi wezen. Het zou mooi zijn als er ooit een eenheid zou komen. We kunnen zoveel van elkaar leren.
Mooie film hoor vannacht naar gekeken, bijzonder hoor!
i remeber when it came out in guyana and i saw it but iforgot it. now i am looking at part of it for the first time since then
Bedankt Pim!
Willeke je heb je best gedaan
Het was ook wel een beetje naief van Pim indertijd om te verwachten dat een film met anti-Nederlandse sentimenten hier een succes zou worden.
Deze film is een cinematografische dwaling en is een schoolvoorbeeld van hoe een script gauw een flop kan worden. De boodschap die er van die film uitgaat is even
mistig als de kijk van de Surinamer op de sociale structuur van het eigen land. Surinamers snappen gewoon niets van hun eigen land. Hoe verklaart de Surinamer
dat de raciale controverse binnen de Surinaamse gemeenschap zich uitsluitend kon ontspinnen tussen de twee grootste bevolkingsgroepen in het land en vanzelfsprekend niet tussen één van de grote bevolkingsgroepen en een andere, kleinere etnische groep, of voor mijn part tussen twee kleine etnische groepen onderling. De filmmaker had zich veel beter kunnen laten inspireren door een thematiek, die de verscheurdheid van de Surinaamse werkelijkheid perfecter reconstrueerde dan de platitude die hij in Wan Pipel heeft durven opblazen tot een mega walm. De background soundtrack is even stuntelig als de acts van de acteurs. De verhaallijn van de film verschilt niet veel van een sensationeel Surinaams dorpsgerucht. De overgang van de ene scene tot de andere is overeenkomstig de spreektrant van de Surinamer n.l. door van de ene onafgemaakte zin om te switchen
naar een andere armoedige zin met als resultaat dat de luisteraar niet weet waar diens glossolalie over ging.
Je lult me ka!