พอจำได้ว่าสมัยนั้น ผมเอง ได้ไปดูการแสดงชุดนี้ได้ เป็นรำเบิกโรงนาฏยาภิธาน สำหรับเบิกโรงการแสดงคู่ขวัญวรรณคดีของกรมศิลปากร เมื่อประมาณต้นปี 2528 เนื่องจากช่วงนั้นทางกรมศิลปากรจะทำการจัดการซ่อมแซมโรงละครแห่งชาติใหม่ แบบยาวๆ ท่านอ.เสรี หวังในธรรม ศิลปินแห่งชาติ เมื่อคราวท่านดำรงตำแหน่ง ผอ. กองการสังคีต กรมศิลปากร ต้องการจัดหาทุนสำรองในการทะนุบำรุงศิลปินอาวุโสในสมัยนั้น อาทิ คุณครูเฉลย ศุขะวณิช คุณครูกรี วรระศริน ฯลฯ จึงจัดการแสดงรายการศรีสุขนาฏกรรมครั้งพิเศษขึ้นติดต่อกันเป็นประจำสัปดาห์ 5 ครั้ง และปิดท้ายด้วยการแสดงโขน เรื่องรามเกียรติ์ ชุดหนุมานชาญสมรเป็นครั้งแรก ติดต่อมาราวๆ 4-5 เดือน จึงปิดซ่อมแบบยาวๆ จำได้แค่ว่าครั้งนั้นครูพีรศิษย์ บัวทั่ง (ครูพัฒน์ บัวทั่ง) ระนาดเอก นักร้อง ครูกัญญา โรหิตาจล ครูดวงเนตร ดุริยพันธ์ ครูแจ้ง คล้ายสีทอง ครูสมชาย ทับพร ครูสมบัติ สังเวียนทอง
เหมือนเสียงร้องครูแช่มช้อย
พอจำได้ว่าสมัยนั้น ผมเอง ได้ไปดูการแสดงชุดนี้ได้ เป็นรำเบิกโรงนาฏยาภิธาน สำหรับเบิกโรงการแสดงคู่ขวัญวรรณคดีของกรมศิลปากร เมื่อประมาณต้นปี 2528 เนื่องจากช่วงนั้นทางกรมศิลปากรจะทำการจัดการซ่อมแซมโรงละครแห่งชาติใหม่ แบบยาวๆ ท่านอ.เสรี หวังในธรรม ศิลปินแห่งชาติ เมื่อคราวท่านดำรงตำแหน่ง ผอ. กองการสังคีต กรมศิลปากร ต้องการจัดหาทุนสำรองในการทะนุบำรุงศิลปินอาวุโสในสมัยนั้น อาทิ คุณครูเฉลย ศุขะวณิช คุณครูกรี วรระศริน ฯลฯ จึงจัดการแสดงรายการศรีสุขนาฏกรรมครั้งพิเศษขึ้นติดต่อกันเป็นประจำสัปดาห์ 5 ครั้ง และปิดท้ายด้วยการแสดงโขน เรื่องรามเกียรติ์ ชุดหนุมานชาญสมรเป็นครั้งแรก ติดต่อมาราวๆ 4-5 เดือน จึงปิดซ่อมแบบยาวๆ จำได้แค่ว่าครั้งนั้นครูพีรศิษย์ บัวทั่ง (ครูพัฒน์ บัวทั่ง) ระนาดเอก นักร้อง ครูกัญญา โรหิตาจล ครูดวงเนตร ดุริยพันธ์ ครูแจ้ง คล้ายสีทอง ครูสมชาย ทับพร ครูสมบัติ สังเวียนทอง
เหมือนเสียงร้องครูแช่มช้อย