Adiós ríos, adiós fontes - Rosalía de Castro (nueva versión cantada)

Sdílet
Vložit
  • čas přidán 20. 04. 2024
  • Adiós ríos, adiós fontes - Rosalía de Castro
    En este video, rendimos homenaje al poema "Adiós ríos, adiós fontes" de María Rosalía Rita de Castro (Santiago de Compostela, 23 de febrero de 1837-Padrón, 15 de julio de 1885). Poema emblemático de la literatura española con música folclórica gallega adornada con el sonido etéreo de las gaitas celtas.
    Este poema relata la dolorosa partida de un emigrante gallego hacia América, evocando con melancolía la nostalgia por su hogar, amigos, y paisajes de la infancia. Escrito en un estilo romántico, utiliza figuras retóricas y versos octosílabos para transmitir la profunda tristeza del protagonista al dejar atrás su tierra y cultura.
    Estos poemas han sido reinterpretados y musicalizados por una inteligencia artificial, ofreciendo una experiencia única que combina el legado literario con los avances tecnológicos del siglo XXI.
    El uso que se puede dar a estas inteligencias también pretende dar a conocer las grandes obras de la literatura universal a las nuevas generaciones.
    ADIÓS RÍOS, ADIÓS FONTES, DE ROSALÍA DE CASTRO
    Adiós ríos, adiós fontes
    adiós, regatos pequenos;
    adiós, vista dos meus ollos,
    non sei cándo nos veremos.
    Miña terra, miña terra,
    terra donde m’eu criei,
    hortiña que quero tanto,
    figueiriñas que prantei.
    Prados, ríos, arboredas,
    pinares que move o vento,
    paxariños piadores,
    casiña d’o meu contento.
    Muiño dos castañares,
    noites craras do luar,
    campaniñas timbradoiras
    da igrexiña do lugar.
    Amoriñas das silveiras
    que eu lle daba ó meu amor,
    camiñiños antre o millo,
    ¡adiós para sempre adiós!
    ¡Adiós, gloria! ¡Adiós, contento!
    ¡Deixo a casa onde nacín,
    deixo a aldea que conoso,
    por un mundo que non vin!
    Deixo amigos por extraños,
    deixo a veiga polo mar;
    deixo, en fin, canto ben quero…
    ¡quén puidera non deixar!
    […]
    Adiós, adiós, que me vou,
    herbiñas do camposanto,
    donde meu pai se enterrou,
    herbiñas que biquei tanto,
    terriña que nos criou.
    […]
    Xa se oien lonxe, moi lonxe,
    as campanas do pomar;
    para min, ¡ai!, coitadiño,
    nunca máis han de tocar.
    […]
    ¡Adiós tamén, queridiña…
    Adiós por sempre quizáis!…
    Dígoche este adiós chorando
    desde a beiriña do mar.
    Non me olvides, queridiña,
    si morro de soidás…
    tantas légoas mar adentro…
    ¡Miña casiña!, ¡meu lar!
    Música generada por Inteligencia Artificial (Suno)
    Imágenes generadas por Inteligencia Artificial (Midjourney)
    Edición (CapCut)
  • Hudba

Komentáře • 2

  • @BesideSound
    @BesideSound Před měsícem

    언제나 좋은음악영상 너무너무 감사히봅니다~ 좋은밤 보내세요~💙💙💙💙💙💙💙

    • @ArtiMelodies
      @ArtiMelodies  Před měsícem

      내가 발표하는 음악이 누군가를 행복하게 만든다는 건 행복한 일이다.
      매우 감사합니다.