Tu przybyłem i jestem Bieszczadzie (Połonina Caryńska) - Krzysztof Kwiatkowski

Sdílet
Vložit
  • čas přidán 12. 09. 2024
  • Po Bukowym Berdzie przyszła kolej na Połoninę Caryńską.
    W bardzo ciepły, październikowy dzień droga na połoninę ukazywała nam bajeczne krajobrazy we wszystkich barwach złotej polskiej jesieni. Barwach cudnie mieniących się w słońcu i harmonijnie przenikających, kontrastując wspaniale z zielenią drzew iglastych i błękitem nieba.
    Co nas tu urzekło?
    Dla nas to uczta dla wszystkich zmysłów na 4 pory roku...
    Przyjechaliśmy w Bieszczady wiosną, byliśmy tam latem, powróciliśmy jesienią:))
    Zima czeka z otwartymi ramionami bieszczadzkiego piękna;-)
    Nagrania filmowe i montaż (Bieszczady, X 2013): Anna Maria W.
    Zapraszam, podobnie jak ta cudna dziewczynka na początku klipu, spotkana na szlaku, na, malowaną pięknymi barwami złotej polskiej jesieni, Połoninę Caryńską.
    Podczas pobytu w Bieszczadach powędrowaliśmy również ścieżką „Brenzenberg".
    To ścieżka, w Mucznem, prowadząca do miejsca mordu popełnionego przez UPA w sierpniu 1944 roku na 74 Polakach.
    TU PRZYBYŁEM I JESTEM BIESZCZADZIE
    (płyta poetycko - muzyczna: Bieszczadzkie remedium II, "Solina i Połoniny")
    sł. i muz. - Bogusław Wojciech Maciaszek
    Tu przybyłem i jestem Bieszczadzie
    Z tobą los swój związałem na stałe
    Tak, jak pielgrzym w mitycznej balladzie
    Tutaj miejsce na życie spotkałem
    Nie jestem Aniołem Biesem ni Czadem
    Ubrany w lichość ludzkich wad
    Jestem wędrowca marnym śladem
    Co każdą chwilę życia kradł
    Tu przybyłem i jestem
    Tu przybyłem i trwam
    Tutaj buki są wszędzie
    Tutaj wszystko już znam
    Tu przybyłem i jestem
    Tu przybyłem i trwam
    Tutaj się zakochałem
    Anioły swoje tu mam
    Ciemny atrament bieszczadzkich potoków
    Pisze legendę z bukowych liści
    To jesień budzi Bies jak co roku
    A potem trwa zimowy wyścig
    Zaczął się taniec czadowych wichrów
    I gra muzyka skrzypiących drzwi
    Nic cię nie zdziwi oprócz kolorów
    Gdy tylko świeca na stole lśni
    Minęły mnie tragedie czasów
    Co na ramionach niosły trwogę
    Gdy łzy i miłość skryły się do lasu
    Cóż więcej teraz dać ci mogę

Komentáře • 51