آوردن اولاد زیاد , کار مشکلی نیست , لیکن در جامعه ای مثل افغانستان که نه صنعتی وجود دارد , نه کاری , نه نانی و نه آبی , آوردن حتی سه - چهار اولاد هم حماقتی بیش نیست. این اولاد ها به آب, نان, تحصیل و تربیت درست ضرورت دارند و زمانیکه بزرگ می شوند , به کار و بار درست احتیاج دارند , که با تاسف , در افغانستان هیچ کار و باری وجود ندارد. آینده ی این اولاد ها چه خواهد شد؟ همه کراچی وانی یا گدایی خواهند کرد, و یا دزد و رهزن خواهند شد... خب , ما تا جان داریم , اولاد می آوریم ولی متوجه نیستیم که نفوس کشور ما , در هر ده - پانزده سال , دو چند می گردد. امروز چهل ملیون نفوس و سی ملیون گرسنه داریم که بعد از ده - پانزده سال , نفوس ما به هشتاد ملیون خواهد رسید و هفتاد ملیون گرسنه خواهیم داشت. ما هم باید سر عقل بیائیم , ورنه همه از گرسنگی جان خواهیم داد و یا بخاطر لقمه نانی , یکدیگر را خواهیم کشت
آوردن اولاد زیاد , کار مشکلی نیست , لیکن در جامعه ای مثل افغانستان که نه صنعتی وجود دارد , نه کاری , نه نانی و نه آبی , آوردن حتی سه - چهار اولاد هم حماقتی بیش نیست. این اولاد ها به آب, نان, تحصیل و تربیت درست ضرورت دارند و زمانیکه بزرگ می شوند , به کار و بار درست احتیاج دارند , که با تاسف , در افغانستان هیچ کار و باری وجود ندارد. آینده ی این اولاد ها چه خواهد شد؟ همه کراچی وانی یا گدایی خواهند کرد, و یا دزد و رهزن خواهند شد... خب , ما تا جان داریم , اولاد می آوریم ولی متوجه نیستیم که نفوس کشور ما , در هر ده - پانزده سال , دو چند می گردد. امروز چهل ملیون نفوس و سی ملیون گرسنه داریم که بعد از ده - پانزده سال , نفوس ما به هشتاد ملیون خواهد رسید و هفتاد ملیون گرسنه خواهیم داشت. ما هم باید سر عقل بیائیم , ورنه همه از گرسنگی جان خواهیم داد و یا بخاطر لقمه نانی , یکدیگر را خواهیم کشت